หมดแรงแน่ๆ

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ





★★★★★★★★★★★

แนะนำสาวๆหน่อยครับ


แม่เสือดาว พี่ใหญ่ของบรรดาสาวๆ ตัวท็อปร้านเกะ



★★★★★★★★★★★

เจ้าหญิงน้ำแข็ง ก็น้ำแข็งสมชื่อ แต่ยิ้มทีบอกเลยละลายยย



★★★★★★★★★★★

แก้ม ยัยตัวแสบ นางมารตัวน้อย ซนๆป่วนๆ จนเราไม่เหงาเลย




★★★★★★★★★★★

ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมได้พาสามสาวมาที่บ้านสวนครับ

ซึ่งพ่อกับแม่ผมก็ต้อนรับเป็นอย่างดีเลยล่ะ

พวกสามสาวเองก็อาจจะเกร็ง แต่แม่ผมก็ช่วยได้เยอะ

จนจังหวะแนะนำตัว แม่ผมเป็นคนเปิดประเด็น

แก้มก็บอกว่าหนูเป็นแฟนพี่โทน

มิ้นต์ก็บอกว่าพี่โทนเป็นแฟนหนู

ส่วนดาวได้แต่ยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไร

จังหวะที่ว่างๆ พ่อผมก็ลากผมไปเคลียร์ครับว่าไหงพามา 3เลย

แล้วจังหวะนั้นก็... เอ่อ... สายเรียกเข้า... " รุกะ "






★★★★★★★★★★★


พ่อผมมองหน้าแล้วบอก เฮ้ยไอ้ลูกหมา ยังไงเนี่ย ผมก็บอก อาไรล่ะพ่อออ พ่อผมบอกไหนเอ็งบอกไม่ได้ติดต่อกันแล้วไง แล้วไหงมีเบอร์ในเครื่องด้วยล่ะ ในขณะที่ผมกำลังใข้สมองประมวลถามของพระบิดาอยู่ คนสนิทของลุงเจ้าของตลาดก็พูดมาว่า มีอีกคนเรอะโทน  นี่มันลูกไม้ใต้ต้นเลยนี่พี่ทศ


พ่อผมบอกเฮ้ยๆ เรื่องตั้งกี่สิบปีแล้ว เอามาพูดทำไม แล้วคุณรุกะก็ยังไม่วางสายนะ พ่อผมบอกก็รับสิ่เฮ้ย เขาถอยหลังและเตะตรูดผม 1 ป้าบ ผมก็เซถลาตามแรงเตะ และกดรับสายพร้อมกับเดินเข้าไปในสวน


ฮัลโหล ซารุซังงงงง รับสายช้าจังเลย คนโทรไป ใจคอไม่ดีนะเนี่ย.. อื้อหือออ เรียกว่าโดนหยอดมั้ยเนี่ย ผมก็ตอบกลับสวัสดีครับ คุณรุกะมสบายดีนะครับ เธอก็บอกว่า ตอนแรกก็สบายดี แต่พอซสรุซังรับสายช้าก็เริ่มไม่ดีแล้ว ผมก็บอกว่า เมื่อกี้อยู่กับพ่อน่ะครับ เธอก็บอกเหรอ ๆ ๆ

" คุณพ่อสบายดีมั้ย ? "

ผมนี่ฮึ๊เลย... คนญี่ปุ่นเขาเรียกคนอื่นว่าพ่อ ง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ ผมก็บอกพ่อสบายดีครับ แล้วคุณเคย์ล่ะครับ เธอบอกหืมมม อยากเจอคุณพ่อเหรอซารุซัง ผมก็บอกว่า ผมแค่ถามเองว่าคุณเคย์สบายดีมั้ย เธอหัวเราะแล้วบอก คุณพ่อสบายดีค่ะ ก็มีปวดๆเมื่อยๆ ตามประสานิดหน่อยแหละ แต่แช่ออนเซ็นก็หายแล้ว


ผมก็บอกอ้อครับ เธอบอกว่า ชั้นก็ปวดๆเมื่อยๆเหมือนกัน งั้นเราไปแช่ออนเซ็นกันมั้ยซารุซัง ผมบอกเดี๋ยวครับ คุณรุกะทำไมไม่ไปแช่ล่ะครับ ผมไม่ได้เป็นอะไร เธอบอกแช่คนเดียวมันเหงานี่นา ถ้าซารุซังไปด้วยก็จะดีมากๆเลย มีคนคุยด้วย  ผมก็อื้อหืออ ถ้าควันขึ้นหัวได้ ก็คงขึ้นไปแล้วเนี่ย


ผมก็เลยต้องตัดบทว่า โทรมามีธุระอะไรแน่ครับเนี่ยคุณรุกะ เธอก็บอกใจร้ายจังเลยย คิดถึงก็โทรหาไม่ได้ ผมก็บอกเอ่อออ คุณรุกะครับ คนอื่นมาได้ยินมันจะไม่ดีนะครับ คุณรุกะบอกก็ช่างประไร ชั้นพูดภาษาไทยนี่นา นิกจากคุณพ่อแล้วคงไม่มีใครเข้าใจหรอกกก


โอ้ยยยย นั่นแหละครับที่น่ากลัว ถ้าพ่อตา.. เอ้ย ๆ ๆ ๆ  ถ้าคุณเคย์มาได้ยินนี่บรรลัยเลยนะ เธอก็บอก ว่าชอบห้องน้ำที่ชั้นจัดการให้มั้ย ผมก็บอก อ้อดีเลยพูดเรื่องนี้ แต่เธอก็เบรกผมด้วยคำว่า

" ชอตโตะ มัตเตะ "

แปลแบบบ้านๆก็คือ หยุดเลยยยย   เธอบอกว่า ถ้าจะพูดว่า จะใช้เงินคืนล่ะก็ชั้นจะกัดคอซารุซังจริงๆด้วย ชั้นน่ะไม่ได้ทำเพื่อซารุซังคนเดียวซักหน่อยมขั้นทำเพื่อตัวชั้นเองด้วยต่างหาก ยังไงซะ ชั้นก็คงต้องไปที่ประเทศไทยบ่อยขึ้น ๆ ๆ แล้วถ้าจะมีสีกสถานที่ที่ชั้นอยากไปพักก็คง เป็นที่ที่มีต้นไม่เยอะๆ


อยู่ไม่ใกล้ ไม่ไกลจากบ้านมิยู ที่สำคัญเดินหยิบผบไม้กินได้ด้วย ผมนี่มองบนเลยครับ ที่พูดมาเหมือนพยายามจะวก เข้ามาบ้านผมให้ได้เลย เธอบอกว่าถ้ามีห้องอาบน้ำ มีเซ็นโตะ มันก็ดีใช่มั้ยล่ะซารุซัง นั่นแหละสำหรับคนญี่ปุ่นแล้วการได้แช่น้ำน่ะ มันคือการผ่อนคลายนะ แล้ววิวบ้านซารุซังก็ดี ต้นไม้ก็เยอะ ดีสุดๆเลย
 

ผมกุมขมับเลยครับ เธอบอกว่า แล้วพวกคุณอาทั้งสองด้วย ยังไงพวกท่านก็ต้องไปบ้านซารุซังบ่อยแน่ๆ มันคงดีกว่า ถ้าพวกท่านได้ใช้ห้องน้ำสะดวกๆจริงมั้ย อื้อหือเถียงไม่ออกเลยเว้ยยย ผมก็ได้แต่บอกว่าคร๊าบๆ เธอบอกอยากไปดูเร็วๆจัง จะได้แช่น้ำกับซารุซัง ผมบอกเดี๋ยวๆ ผมไม่ได้บอกเลยนะว่าจะแช่น้ำด้วย เธอบอกว่าบอกแล้วนี่นาาา


ก็ตอนเชียงใหม่สัญญาแล้วนี่ว่าจะแช่ย้ำด้วยกันอีก ทำไมเหรอซารุซัง หรือเขินตอนเห็นชั้นเปลือย ผมบอกโอ่ยยย พอเลยคุณรุกะ พูดอะไรครับเนี่ย.. แต่คุณรุกะเธอดันพูดว่า แต่ชั้นไม่เขินนะ นั่นยัง ยังจะขยี้อี๊กกกก เธอบอกอยากเจอซารุซังจังเลย...   เอ่อ... อย่าพูดแบบนั้นเลยครับคุณรุกะ ถ้าชิบะมาได้ยินเดี๋ยวก็ร้องไห้อีก


รุกะเธอบอกชิบะเกี่ยวไรล่ะ ผมก็บอกอ้าวอย่าทำให้ผมลำบากใจสิ่ครับคุณรุกะ เธอบอกเชอะ คุยกับชั้นแล้วลำบากใจเหรอ.. อ้าว ใครสอนคุณเธอ เชอะวะน่ะ... ผมก็เลยบอกไปว่า ก็เพราะคุณรุกะมีคู่หมั่นไง ผมเลยลำบากใจ... พอพูดจบเหมือนผมพึ่งคิดได้ อ่าส์พูดแบบนี้ชิบหายแน่ๆ โกรธแน่ๆ ....


แต่ก็ดีเหมือนกันนะ...  ถ้าเธอไม่ชอบคำพูดผม ถ้าเธอลำคาญ เธอก็อาจจะไม่คุยกับผมแล้วก็ได้ ซึ่งมันก็ดีกับตัวเธอนั่นแหละ.. แต่.. มันไม่ใช่ไง เพราะคุณรุกะบอกว่า โห.. ที่ลำบากใจเพราะแอบมีใจให้ชั้นใช่ป่ะล่าาา ซารุซัง ผมก็ถามเดี๋ยวๆครับอะไรเนี่ย เธอบอกว่า ก็ถ้าคุยกันแบบบริสุทธิ์ใจ ทำไมต้องลำบากใจด้วยล่ะซารุซัง


นอกซะจากแอบคิดอะไรกับชั้นจริงๆ... ใจตรงกันเลยซารุซางงงง  เอ๊า ไหงเกมส์พลิก เอ๊าา ไปไม่เป็นเลยครับผม ยิ่งพอผมอึกๆอักๆ คุณรุกะก็ยิ่งถามว่า เป็นไรเหรอซารุซางง ผมก็บอกเปล่าครับไม่มีอะไร เธอก็บอกปากแข็งแบบนี้สงสัยต้องนั่งคุยกันซะแล้ว ผมบอกไม่ต้องเลบฃยครับ เดี๋ยวทำอะไรแปลกๆอีก แต่เธอก็ตอบกลับมาว่า


" แต่ตอนอยู่เชียงใหม่ ซารุซังก็ชอบนี่นา ทำไม่หยุดเลย ทั้งจับทั้งบีบ"


โอ้ยยย เกินป๊ายยยยย จะทำให้เสียอาการไปถึงหน๊ายยย แล้วตอนนั้นเธอก็บอกว่า เตรียมใจไว้เถอะซารุซัง ไปประเทศไทยครั้งหน้าคุณหนีชั้นไม่พ้นแน่ๆ  เอ๊าโดนขู่เฉย ผมก็เผลอยิ้มแฮะ ไม่รู้สิ่ ตลอดชีวิตวัยเรียนที่โดนข่ม โดนพูดเรื่องหน้าตา บลา ๆ ๆ ไม่คิดว่าจบจากม.ปลายมาแค่ 5 ปีกว่าๆ ผมจะได้พบเจอกับเรื่องดีๆแบบนี้ ไม่รวมเรื่องที่ได้งัดหน้าพวกแม่งที่งานเลี้ยงรุ่นนะ


แล้วแปปนึงรุกะก็พูดภาษาญี่ซะงั้น และมีคำว่า ซารุซัง ซึ่งมันเป็นซารุซังที่พูดด้วยสำเนียงญี่ปุ่น แล้วก็มีเสียงนึงทุ้มๆต่ำๆตอบกลับมาว่า

" ซารุ ก๊ะ ? " ( ซารุงั้นเหรอ )

โอ้โห เสียงแบบนี้ พ่อตา เอ้ยๆๆ คุณเคย์นี่หว่า คุณรุกะก็ตอบไปว่า ไฮ่ โอโต้ซัง ( ค่ะ คุณพ่อ ) แล้วก็พูดภาษาญี่ปุ่นรัวๆ ผมเหงื่อตกละ เพราะไม่รู้ว่าพูดอะไรต่อ แปปนึงกรึ่ก ๆ เสียงขยับจับมือถือ ชิบหายละผมคิดในใจ คุณเคย์ป่ะวะ ในเต้นตึ้กตั้ก ๆ ๆ ๆ  ถ้าคุณเคย์คุยนี่หนักเลยนะ มันไม่เหมือนกันกับตอนคุยงานนะ โหเอาไงดีวะเนี่ย


แต่ว่าคนที่พูดมาเป็นคุณรุกะครับ เธอบอกว่าซารุซังๆ ชั้นต้องวางสายแล้ว คุณพ่อตามไปทานข้าวแล้วล่ะ . . . ผมก็หืมกินข้าวเหรอ อ่อ เออ ประเทศญี่ปุ่นเวลาไวกว่าบ้านเรา 2 ชั่วโมงนี่นะ ผมก็อื้มๆตามสบายครับ เธอก็บอกเห.... ไม่คิดจะพูดอะไรเลยเหรอซารุซัง โอ้ยยยย อะไรครับเนี่ยยยย ผมก็เลยบอกไปว่าทานให้อร่อยนะครับคุณรุกะ เธอบอกอื้มวันนี้ต้องอร่อยแน่ๆเลย ผมก็บอกคร๊าบๆ แล้วเธอก็วางสายไป



พอวางสายคุณรุกะแล้ว พวกลูกน้องลุงเจ้าของตลาดเขาก็เดินไปที่ห้องน้ำนั่นแหละ ช่วยเช็คช่วยดู คือเท่าที่ผมรู้มานะ พวกนี้เป็นช่างเก่ามาหมดเลยนะ ช่างปูน ช่างไม้ คือหมายถึงตัวผู้ช่วยลุงเจ้าของตลาดนะ ไม่ใช่ลูกน้องที่มาด้วยอีก 2 คน ส่วนพ่อผมก็กำลังขุดดินอยู่ ตรงในเขตสวน เลยต้นแสงจันทร์ไป


ผมก็เดินไปถามไรเราพ่อ พ่อบอกพลิกหน้าดินนิดๆหน่อยๆน่ะ ผมก็บอกเอามานี่มา แล้วก็ยื่นมือไปจะขอจอบ แต่พ่อบอกไม่ต้องอ่ะ ไอ้ของแค่นี้มันไม่ได้ใช้แรงอะไรมากมายนักหรอก เอ็งไปในบ้านนู่นไป พาเขามาแล้วก็อย่าปล่อยให้อยู่กันเอง ถึงแม่เอ็งจะไม่ว่าอะไร แต่พวกหนูๆนั่นก็เกร็งแน่ๆแหละ


ผมบอกอ่ออือ งั้นเดี๋ยวมานะพ่อ พ่อบอกเออๆ ผมก็เดินมาบ้าน ซึ่งเข้ามาถึงก็เห็นมิ้นต์กำลังยืนเงอะๆงักๆ กับแก้ม ที่ยืนเด๋ออยู่นิดหน่อย ส่วนดาวก็ช่วยแม่ผมเต็มที่เลย ผมก็เดินไปหามิ้นต์ มิ้นต์ก็ทำหน้าแบบกลัวเหมือนผมจะต่อว่าอะไร ผมก็ไปนั่งใกล้ๆแล้วถามว่าทำไรอยู่


มิ้นต์ก็เลยยื่นลูกตาลมาให้ผม ผมก็ถามแก้มล่ะ แก้มก็ยืนถือดอกอัญชันนิ่งเลย ผมบอกมานี่มา มานี่มา สองสาวก็ขยับมาหา ผมเลยเอื้อมมือไปหยิบมีดมา ผมถามแม่ว่าใช้ลูกตาลเหรอแม่ แม่บอกอื้มลูกชิดหมดน่ะ ผมก็อ่ออื้อ ผมก็บอกมิ้นต์ว่า ลูกตาลน่ะ ต้องหั่นแบบนี้นะ แล้วผมก็หั่น ๆ ๆ เป็นชิ้นพอดีคำ อืมม ลูกตาลเย็นๆแฮะ แบบนี้อร่อยแน่ๆ


ผมหั่นพอเป็นตัวอย่างแล้วก็พูดว่าแบบนี้นะ ผมหันไปมองมิ้นต์และยื่นมีดด้วยการพลิกยื่นด้าวจับไปให้เธอ แล้วก็ใช้ตรงจมูกมือ ที่ตอนก่อนซัดใส่การ์ดเกาหลี ไปยีหัวมิ้นต์เบาๆ ที่ต้องใช้จมูกมือหรืออุ้งมือนั้น เพราะตอนนี้นิ้วผมมันเลอะน้ำลูกตาลแล้วครับ ส่วนแก้ม แก้มมองผมแล้วถามว่าทำไงต่อง่ะพี่โทน ผมก็มองแล้วยิ้มๆ ดาวก็ถามว่า นี่จะมาช่วยหรือมาป่วนแม่พี่โทนเนี่ยแก้ม แก้มบอกเง้ออ ก็หนูไม่เคยทำ


แม่ผมก็หัวเราะนะ แล้วบอกช่วยน้องหน่อยโทน ผมก็ถามแม่ต้มน้ำยัง แม่บอกให้หนูดาวต้มแล้ว ผมก็เลยไปหยิบน้ำต้มมา ซึ่งก็เป็นหม้อหูข้าง ที่เอาไว้ใช้ทำพวกน้ำตก ส้มตำ นั่นแหละครับ บ้านผมหม้อใบเดียวทำได้ 100 เมนูนะเออ



นี่เลยครับ รุ่นโบราณเวลาร้อนๆก็ต้องหาผ้ามาจับที่หู พลาสติกที่หุ้มมา แม่มไม่ได้ช่วยไรเลย แต่ของที่บ้านผมไม่ได้ใหม่แบบในรูปตัวอย่างนะ มันบาง มันเบี้ยวจนไม่ได้กลมเหมือนตอนซื้อมาใหม่ๆแล้วล่ะครับ ใครที่ไปตามร้านอาหารอีสานข้างทางผมว่าน่าจะเคยเห็นบ้างล่ะ


ผมก็เอาผ้าไปจับมาตั้งไว้ที่โต๊ะไม้ ผมยกวาง ยกวางลองกะน้ำหนักของน้ำดู แล้วก็บอกแก้มพี่ขอดอกอัญชันหน่อย แก้มเด็กใส่ถ้วยไว้ ผมก็หยิบกำ ๆ  นึกถึงน้ำหนักของน้ำว่าจะราวๆ นี้นะ แล้วก็ใส่ดอกอัญชัญลงไป คนๆ กดๆ จนสีน้ำเงินนี่ออกมาทั่วเลย แหม่ นึกว่าคราม ที่แม่ใส่เสื้อนักเรียนตอนเด็กๆ  เดินไปโรงเรียนนี่เด่นเลย


อ่ะ ๆ ๆ ผมก็คน ๆ ๆ ไป มิ้นต์ก็มาดูนะ แล้วบอกสีเข้มจังเลย ซึ่งตอนนั้นดาวก็ช่วยแม่ผมต้มน้ำกับน้ำตาลไปแล้วล่ะคน ๆ ๆ ๆ ผมก็เลยยกน้ำอัญชันไปเทลงในหม้อน้ำเชื่อมเลยล่ะครับ อ่ะแล้วผมก็จัดการคนๆ ให้แม่กับดาวไปทำอย่างอื่นต่อ มิ้นต์กับแก้มบอก สีสวยนะแต่ไม่กล้ากินง่ะ ผมก็ถามนะว่าไม่เคยกินเหรอเนี่ย สองสาวส่ายหัวเลย


ผมก็ถามเข้มไปเหรอ แก้มบอกงื้มๆ  ผมก็เลยบอกแปปนึงหามะนาวก่อน ซึ่งมิ้นต์ก็ลุกขึ้นเดินดุ่ย ๆ ๆ แล้วบอกรอแปปหามะนาวก่อน แก้มก็ไปช่วยหาเหมือนกัน ผมก็มองไปทางดาว ดาวก็หัวเราะไปยิ้มไปส่ายหัวไป จนได้มะนาวมาลูกนึง นี่สองคนไปช่วยกันหา แต่ได้มะนาวมาคนละลูก มิ้นต์แก้มก็เอามายื่นให้ ยื่นๆ ผมเช็ดมือๆ แล้วลูบหัวสองสาวเบาๆ แล้วบอกขอบคุณครับ


แก้มถามเอามาทำไรเหรอพี่โทน ผมก็ยิ้มแต่ไม่บอกนะ จริงๆก็เกรงใจแม่นะ เพราะว่ามะนาวใช่ไม่ถึงครึ่งลูกด้วย ซ้ำ แต่ว่าสองสองสาวหยิบมาคนละลูกแบบนี้ ก็คงต้องใช้จากทั้งสองลูกอย่างละนิดๆหน่อยๆล่ะ ผมฝานมะนาวออกมาประมาณนึงทั้งสองลูก แล้วก็บีบลงหม้อต้มน้ำตาลที่มีน้ำอัญชันสีน้ำเงินเข้ม แต่พอโดนน้ำมะนาวแปปเดียวมันก็เริ่มเปลี่ยนจากสีน้ำเงินเข้มเป็นม่วง มิ้นต์บอกสวยแล้วๆ พอแล้วพี่โทน


ผมบอกเดี๋ยว ๆ ๆ ไม่เอาแค่สีสวยสิ่จะเอาอร่อยด้วย ผมก็ชิม ๆ ตักน้ำใส่ถ้วยเล็กๆให้ชิมกัน แก้มกับมิ้นต์ชิมแล้วบอกยังหวานจี๋อยู่เลย อ่ะผมก็เพิ่มมะนาวนิดนึง แล้วก็เอาลูกตาลที่มิ้นต์ฝานเมื่อกี้มาใส่ แล้วก็ต้มต่อ ผมบอกมิ้นต์ แก้ม ช่วยพี่เตรียมถ้วยหน่อยสิ่ ถ้วยเล็กอยู่ในครัว ขวามือ


สองสาวก็เดินดุ๊กๆไปเลย แม่ก็เดินเข้ามาแล้วชิมบ้าง แล้วบอกว่าอื้มพอดีๆแล้วกลางๆ ดาวก็เดินมาขอชิมบ้าง แล้วบอกหวานๆเปรี้ยวๆดีจัง จนสองสาวเอาถ้วยมา แล้วมิ้นต์ก็ถือกระบวยมาเลย ผมบอกเดี๋ยว ๆ ๆยัง ๆ ต้องพักให้มันเย็นก่อน มิ้นต์มองแล้วบอกก็อยากกินนี่


โอ้ยยย น่ารักเกิ๊นนน แก้มบอกอ้าวหนูนึกว่ากินได้เลย หนูเป่าให้มันเย็นก็ได้นะพี่โทน ดาวบอกเอ้ อดทนหน่อยสิ่พวกนี้ แก้มบอกก็หนูไม่เคยกินแบบทำสดๆนี่พี่ดาว ผมก็เลยใช้อุ้งมือแหละยีๆหัวของสองสาวแล้วบอกว่ารอมันเย็นก่อนค่อยกิน ตอนนี้ต้มไปก่อน แม่บอกว่ารอแปปเดียวนะหนู แล้วสองสาวก็บอกค่ะ ค่ะ ตอนนั้นดาวก็ทำอะไรก๊อกๆ แก๊กๆ อยู่ ผมก็ถามทำไรน่ะดาว


ดาวบอกเตรียมข้าวกลางวันไง ผมก็หืมบ้าแล้ว ให้แขกมาทำกับข้าวให้กินได้ไงเนี่ย ดาวที่จับพวกทัพพีอยู่ ก็บิดตัวหนีนิดนึง ทำหน้าบึ้งๆแล้วบอกว่า ก็ที่ห้องพี่ทำกับข้าวแบบเต็มที่ไม่ได้ดี ตอนอยู่บ้านดาวก็ทำบ่อยๆ แล้วผมหันไปมองแก้มกับมิ้นต์ สองสาวนั้นกำลังยืนมองหม้อต้มลูกตาลอยู่ครับ โอ้ยยย อะไรล่ะเนี่ย

แก้มบอกลูกตาลสีม่วงสวยอ่ะพี่โทน แล้วมิ้นต์ก็เดินไปหาแม่ผมแล้วถามว่าให้หนูช่วยอะไรต่อดีคะ ทำของหวานมิ้นต์ไม่เก่ง แต่ทำกับข้าวมิ้นต์เก่งนะคะ แม่ผมก็บอกเอ.. อยากช่วยป้าเหรอ สับหมูให้ป้าหน่อยได้มั้ย มิ้นต์บอกได้ค่ะ แล้วมิ้นต์ก็เริ่มเลยแต่เธอหันกลับมาถามว่ามีดอีโต้อยู่ไหนคะ โอ้ยยย จะรอดมั้ยเนี่ย


แม่ผมก็หัวเราะเลย ผมนี่กุมขมับเลยครับ แต่ว่าพอเอามีดให้ เอ้ออ มิ้นต์ดูคล่องนะสับหมูชิ้นใหญ่ๆป๊อก ๆ ๆ พอมันเริ่มกระจาย ก็เอามีดแซะเข้ามาพลิกมารวมกันแล้วสับต่อ... อื้ม พึ่งเคยเห็นมิ้นต์ทำแบบนี้ครั้งแรกนะเนี่ย แต่แม่ผมก็ไปบอกว่าอีกนิดนึงนะหนูมิ้นต์ มิ้นต์บอกค่ะๆ แล้วแก้มก็เดินหยิบพวกผักมาแล้วพูด แม่คะ ๆ ๆ อันนี้กินได้มั้ยหนูไม่เคยเห็น ผมนี่หันควั่บเลย


ฮ๊ะ !!!  เรียกแม่เลยเหรอน่ะ คือผมก็ไม่ได้ติดขัดอะไรหรอก แม่ผมน่ะใจดี แต่การที่แม่จะยอมสนิทด้วย มันก็ต้องมีขั้นตอนนิดนึงนั่นแหละ ดูอย่างเจ๊หมิวในเธอเขาฉัน เป็นตัวอย่างนั่นแหละครับ แม่ผมก็บอกว่าอันนั้นกินได้นะหนูแก้ม ลวกก็อร่อยนะ ตอนนั้นมิ้นต์หยุดสับหมูแล้วถามว่า แม่เลยเหรอ แก้มบอกอ้าวก็แม่แฟนก็เหมือนแม่เค้าอ่ะ มิ้นต์ก็พูดว่าขี้ตู่อ่ะแก้ม แก้มบอกมะรู้


ส่วนดาวก็ยังคงทำพวกขั้นตอนที่ยากอยู่แหละครับ อย่างเช่นการผสมเครื่องปรุงเพื่อหมักหมู ซึ่งดูจากพวกวัตถุดิบที่ดาวกำลังเตรียม ผักที่แก้มกำลังแยกๆ ๆ และหมูที่มิ้นต์กำลังสับ ผมฟันธงเลยว่าอาหารกลางวัน วันนี้ไม่พ้นลาบหมูแน่นอน เอาล่ะเพื่อความเข้าใจครับ กรรมวิธีเหมือนกัน เครื่องปรุงเหมือนกันแต่ว่า

ถ้าใช้หมูชิ้นในการปรุง = น้ำตกหมู
ที่บ้านผมทำน่ะ ก็จะหมักหมูแล้วเอาไปย่างไฟ พอให้กึ่งสุก กึ่งดิบ ให้เนื้อหมูมันมีความเด้ง ความหอมจากการย่างไฟ แล้วค่อยเอาไปแล่ ก่อนจะลงหม้อแล้วคลุกพวกเครื่องปรุง พริกป่น ข้าวคั่ว มะนาว น้ำปลา หอมแดง ใบโหระพา หอมซอย บ้านผมใช้แค่นี้แหละครับ ตัวตัดสินความอร่อยก็คือตอนหมักหมู ในเครื่องมันเข้าเนื้อก่อนเอาไปย่างนั้นแหละ


ถ้าใช้หมูสับในการปรุง = ลาบหมู

ก็จะใช้หมูสด ที่สับ ๆ ๆ จนได้ที่ หรือ ได้สูตรของแต่ละบ้าน โยนลงหม้อแบบเดียวกับน้ำตกครับ ส่วนมากลาบหมู จะเติมหนังหมูที่หันเป็นเส้นๆ กับ ตับหมูไปด้วย ปรุงรสด้วยเครื่องปรุงด้านบนนั่นแหละ


ผมดูทรงแล้วยังไงวันนี้ก็ลาบหมูแน่ๆล่ะ แล้วแปปนึงแก้มก็แยกผักแล้ว ดาวก็ถามว่าแค่นี้พอยังคะแม่ ดาวก็อีกคนด้วยเรอะนี่ แม่ผมก็บอกไหนๆป้าดูหน่อย แม่ผมก็ไปมองแล้วก็บอกอื้มใช้ได้แล้ว แปปนึงมิ้นต์ก็สับ ป๊อกๆ ๆ แล้วบอกเสร็จแล้วค่ะ . .  แม่  วันนี้ดาวไม่ค่อยแกงน้องๆครับ ดูเหมือนดาวจะพยายามสำรวมอยู่ มีแต่แก้มแหละ แก้มมานั่งข้างๆมิ้นต์แล้วบอกไรเหรอมิ้นต์ไรเหรอ แล้วแปปนึงแม่ผมก็พูดว่า


อย่าเล่นกันตอนถือมีดสิ่ มันอันตรายนะหนูสองคน มิ้นต์ก็หน้าเหวอไปนิดนึงก่อนจะยิ้มแล้วบอกแหะๆขอโทษค่ะ แก้มก็บอกขอโทษค่ะแม่ แม่ก็บอกว่าไม่เป็นอะไร แต่ต้องระวังนะ สองสาวก็ค่ะ ๆ ๆ ผมก็มาดูหม้อต้มลูกตาลลอยแก้ว โอเคใช้ได้ละ ก็ตักปิดไฟแล้วก็ยกมาพักไว้ครับ ตอนนั้นมิ้นต์นั่งจ๋อยเลย ผมก็เลยเข้าไปลูบหัวเบาๆแล้วบอกว่า แม่พี่เตือนเพราะหวังดีนะ แก้มก็ด้วย ห้ามเล่นตอนที่มีของอันตรายนะ สองคนก็บอกอื้อ ๆ ๆ ๆ


ผมก็บอกอื้มงั้นก็เตรียมกับข้าวไปก่อนนะ ผมลุกขึ้นบิดตัว กร๊อบ กร๊อบบบ แล้วก็จะเดินไป สามสาวไม่ถามอะไรเลย ซึ่งก็คงจะอยากถามแหละแต่คงไม่กล้าถามกัน ไม่รู้สิ่อะไรทำให้ผมคิดแบบนั้น ผมเลยบอกว่าจะขึ้นไปบนห้องน่ะ แล้วผมก็เดินไปเลย ปกติแล้วผมก็คงจะถามว่าไปด้วยกันมั้ย


แต่นี่เอ่ออ พระมารดาอยู่ด้วยน่ะครับเลยต้องสงบเสงี่ยมหน่อยแหละนะ ห้องผมยังเหมือนเดิม ห้องที่ไม่ค่อยกว้างมาก แต่ก็อยู่ได้สบายๆเลย คือต่อให้จะไปอยู่อพาร์ทเมนต์สบายๆ แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกแย่เลย ที่ได้กลับมาบ้าน เอ่อ... จะมีบ้างก็ตอนที่ร้อนๆแล้วไม่มีแอร์ก็แค่นั้นแหละ

ผมโชคดีนะ ที่มีห้องส่วนตัวเป็นของตัวเองตั้งแต่เด็กๆ อื่มม จะว่าไปก็ยังสะอาดดี ก็นะผมพึ่งกลับมากวาด อาทิตย์ก่อนเองนี่หว่า มองมาที่หน้าต่าง.. อ้าว ติดมุ้งลวดแล้วแฮะ ตอนไหนนิ แต่ช่างเถอะ ขนาดห้องน้ำข้างล่างยัง ทุบทำใหม่ภายในอาทิตย์เดียว


กับแค่การติดมุ้งลวดนี่มันก็คงไม่ยากหรอก ผมมองวิวผ่านหน้าต่าง ต้นไม้ก็เยอะเหมือนเดิมบอกตรงๆ ผมโชคดีโคตรๆ ที่มีบ้านทั้งกว้าง ทั้งต้นไม้เยอะขนาดนี้ ผมนึกถึงคำพูดพี่แท-โอ เรื่องการใช้พื้นที่บ้านให้เป็นประโยชน์ ถึงจะไม่อยากยอมรับยังไง แต่สักวันพื้นที่บ้านก็คงจะมีการเปลี่ยนแปลงนั่นแหละ เอาง่ายๆ คลองหลังบ้านผม เมื่อก่อนก็มีแค่โป๊ะไม้


แต่พอผ่านไป พ่อก็ทำศาลาขึ้นมา คลองที่ดูโล่งๆ พอผ่านไป ก็มีสะพานปูน ทำเป็นทางเดินให้คนสัญจรไปมา... อ้อ แต่ทางบ้านผมไม่มีแฮะ จะมีกฟ้คืออีกฟากคลองเลย คือถ้าจะมาบ้านผมทางคลองก็ต้อง พายเรือมาอย่างเดียว  ถึงต่อให้จะมีทางเดินมาก็จริง แต่คงไม่มีใครเดินผ่านมาตอนกลางคืนหรอก


ก็นะนี่แหละมั้งความเปลี่ยนแปลง ที่มันอาจจะต้องเกิดขึ้นกับบ้าน แต่ผมเชื่อว่า บริเวณบ้านกับสวนทั้งหมด จะยังคงสภาพเดิม... ก็นะ ที่ข้างๆบ้านตั้งกี่ไร่ ถ้าจะใช้ประโยชน์จริงๆก็แค่พังรั้ว แค่นั้นเอง เอาล่ะไปไหว้พระก่อน...  เข้าไปก็ไหว้พระใหญ่ประจำบ้าน กราบบอกท่านว่าวันนี้กลับมาบ้านนะคร๊าบ พาสาวๆมาด้วย


ผมก็คิดในใจว่า... ดาวเห็นปู่เหรอ ที่เมื่อกี้ถามผมว่าคุณลุงยืนทำอะไรในสวน.... เฮ้อออ จริงๆผมก็ตงิดๆใจ ตั้งแต่ดาวพูดกำกวมเกี่ยวกับตอนที่มานอนเฝ้าหอให้ผม ตอนที่ผมไปเก็บตัวแล้วล่ะ แต่คิดในทางที่ดี อาจจะแค่เห็นแว๊ปๆก็ได้ อาจจะไม่เห็นเหมือนเรื่องปกติ แบบที่ผมเห็น


ขุนแผนยังคงวางที่พาน ที่วางรองลงมาพระประธาน.. อื้มม เอากลับไปได้เลยมั้ยเนี่ย.. คือไม่รู้แฮะ พอใส่เขี้ยวเสือไฟแล้วไหง ผมดูพร้อมบวกตลอดเลยแฮะ หรือมันอาจจะเป็นแค่ความรู้สึกก็ได้ ก็นะมันมีเรื่องให้ชวนบวกตลอดนี่หว่า


ผมลงมาข้างล่างก็เห็นสามสาวนั่งจัดถ้วย วางถ้วยกันนั่นแหละ แม่บอกเอาไงกลางวัน อยากกินอะไรนอกจากลาบหมูมั้ย นั่นไงล่ะ เป๊ะเลยป่ะล่าาาา ผมก็เลยบอกไข่เจียวแม่ แม่บอกกินแต่ไข่เจียวนี่แหละนะ ผมบอกโห ก็ที่หอพักมันทอดไข่ไม่ได้นี่แม่ แม่ก็ส่ายหัวบอกเอาๆ ๆ เดี๋ยวทอดให้ ผมก็ยกมือไหว้แบบพี่เป้า ขอบพระคุณครับมิตรรักแฟนเพลง


เอาง่ายๆก็กวนตรีงแม่เล่นๆน่ะ แม่ผมก็ถามว่าอยากกินดีๆ หรือเจ็บตัวซักแผล นี่เห็นมั้ยทัพพีในมือแม่เนี่ย  ผมบอกโอ้ยยย อย่าทำหนูเลยแม่ ว่าแต่แม่จะทำไรเพิ่มน่ะ ที่ผมถามเพราะในมือแม่นั้น นอกจากจะถือทัพพีที่ตี +10 แล้ว ยังมีนมจืดอีกด้วน แม่บอกจะต้มยำน้ำข้น พอพูดว่าต้มยำน้ำข้น แก้มกับมิ้นต์เด้งดึ๋งขึ้นมาเลย

มิ้นต์ถามทำต้มนำเหรอคะแม่ แก้มถามหนูชอบมากๆเลยค่ะแม่ ผมก็มองที่ดาวนะ ก็คิดในใจ... ดาวก็กำลังหั่นตะไคร้ไม่ใช่รึ แปลกตรงไหนน๊ออ ผมเลยมานั่งปุ้กข้างๆดาว ผมบอกพอแล้วมั้งไปนั่งเล่นเถอะ ดาวบอกว่าทำกับข้าวเพลินจะตาย แล้วดาวก็บอกนี่สองคนอย่าไปกวนแม่เขาสิ่


สองสาวก็เลยเดินมานั่งข้างๆผมแทน แม่ก็ถามนะหนูๆหิวกันยัง ในตู้เย็นมีพวกผลไม้อยู่นะ มิ้นต์บอกค่าาา แต่ก็นั่งนิ่งนะ แต่แก้มบอกหนูหยิบให้คะ แล้วก็เดินดุ๊ก ๆ ๆ  แล้วก็เดินกลับมา แล้วถามว่าตู้เย็นอยู่ไหนนะ จังหวะนั้นผมกุมขมับเลยครับ โอยยย นึกว่าจะรู้ มิ้นต์เลยต้องเดินไปเอง ดาวถามว่าแหม ๆ ๆเดินเหมือนรู้เลยนะ แก้มก็บอกไรเล่า


แปปนึงมิ้นต์ก็เดินมาพร้อมจานสัปปะรด อ้อ ผมไม่แปลกใจนะที่มิ้นต์จะรู้ว่าตู้เย็นอยู่ตรงไหน เพราะถ้าไปหยิบลูกตาลได้ล่ะก็ ก็คงเอามาจากตู้เย็นแหละ ผมเห็นสัปปะรด ผมถามแม่ก่อนเลย ป้าส่งมาให้เหรอแม่ แม่บอกอื้ม พึ่งมา ใครที่อ่านเทพีบ้านไพร ก็คงจะรู้แหละครับ ว่าบ้านป้าผมทำไร่สัปปะรด กับ ปลูกต้นยางพารา ก็นั่นแหละครับ


ผมเอาส้อมจิ้มมั่บเลย อาโหร่ยยย  มิ้นต์บอกพี่โทนไม่ให้แม่กินก่อนล่ะ เหมือนมิ้นต์ลืมตัวครับ เธอชะงักนิดนึง แม่ผมก็เดินทาลูบหัวเบาๆ แล้วบอกไม่เป็นไรหนูมิ้นต์ เจอสับปะรดไม่ได้หรอกรายนี้ มิ้นต์ก็ค่ะ แล้วยังยัง ยังมีตัวป่วนอีกคน แก้มเดินมาฮี่ๆ แม่คะลูบหัวหนูมั่ง แม่ผมก็ลูบ ๆ  แก้มก็ฮี่ ๆ ๆ ผมก็กลับมานั่งข้างๆดาวแล้วถามเป็นไงมั่งหืม ดาวบอกสนุก แล้วเธอบอกด้วยว่า . . . . . . .


เอาล่ะดาวขอเล่าบ้างนะ บอกตรงๆว่าตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันที่จะได้ไปบ้านพี่โทนน่ะ ยิ่งพอวันศุกร์แล้วก็ใจเต้นตุ้บๆๆเลย ถามว่าแฟนเก่าเคยพาไปบ้านมั้ย ก็เคย ใครที่อ่านเรื่องของดาวในตอนที่ 1 ก็คงรู้แหละ แฟนเก่าคนล่าสุดที่เลิกไปไม่ต้องพูดถึงเลยไม่เคยที่จะเห็นบ้าน ไม่เคยได้คุยกับพ่อแม่เขาเลยด้วยซ้ำ แต่เนี่ยกำลังจะไปบ้านพี่โทน


มันแปลก มันพูดไม่ออก ปกติถ้าแค่ไปคนเดียวก็ตื่นเต้นจะบ้าตายอยู่แล้ว การเจอพ่อที่โทนคราวก่อนบอกตรงๆมันกดดันมากๆเลย ถึงพ่อพี่โทนจะแสดงด้านที่เป็นกันเองออกมา แต่ว่าสิ่งที่ไม่ได้แสดงออกมา ดาวสัมผัสได้เลยว่าต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ อาจจะเพราะด้วยอาชีพที่ดาวทำด้วย การจะไปเจอพ่อแม่พี่โทน ดาวก็กังวลใจอยู่


ดาวรู้ว่ามันคืออาชีพที่ทำให้ดาวมีทุกวันนี้นะ แต่ว่ากับผู้หลักผู้ใหญ่ดาวไม่รู้เขาจะคิดยังไง แล้วเนี่ยยังมีนังหนูอีก 2 คนด้วย คือสมัยนี้อาจจะมีข่าวว่าคบกัน 3 คนแต่งงานกัน 4 คนให้เห็นบ่อยๆ แต่สมัยนั้นมันไม่ใช่อ่ะ แล้วพี่โทนจะพาพวกดาว 3 คนไปบ้านเนี่ย มันอธิบายไม่ถูก ใจดาวอ่ะรับได้นะกับสถานะ สถานการณ์ในตอนนี้


เพราะพี่โทนเองก็ดูแลพวกดาวดีมาก เท่าที่เด็กอายุ 23 จะดูแลผู้หญิงได้ แต่พูดไม่ถูกอ้ะ พอมาถึงหน้าบ้านพี่โทนก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่เลย ผ่านที่ดินเปล่า เหมือนเป็นที่ว่างแต่ไม่ได้รก ทั้งความกว้างก็เกือบสนามบอลได้เลยมั้งน่ะ แล้วก็มาที่บ้านพี่โทนแล้วยังมีที่ต่อไปอีก ดาวก็ตกใจว่าเดี๋ยวนะนี่บ้านพี่โทนเหรอ เพราะกำแพงบ้านพี่โทนไปยันนู่นนนนน


ดาวมองหน้าพวกน้องสองคนเลยนะ มันมีจังหวะที่พี่โทนเล่นกับน้องหมา มิ้นต์ก็หันมาคุยกับดาวเบาๆว่า พี่ดาวไหน พี่โทนบอกว่าบ้านไม่ค่อยกว้างไง แต่นี่ยิ่งกว่ากว้างอีกนะ ดาวก็เลยบอกไปว่าก็บ้านสวนแหละ แก้มบอกก็นึกว่าจะแค่ต้นไม้เยอะเฉยๆ นี่สวนผลไม้จริงเลยง่ะ


แล้วพี่โทนก็บอกไอ้มูชูไปเล่นน้ำก่อนเลยไป แล้วน้องหมาก็วิ่งไปเลยนะ พอจะเข้าบ้านพี่โทนก็ไหว้พระภูมิเจ้าที่ แค่นั้นน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่ว่าไหว้เข้าไปในสวนด้วย ด้วยความที่ดาวเองก็อยู่บนเขา อยู่กึ่งป่ามาก่อน ดาวเองก็ไม่แปลกใจเลยนะ ถ้าบ้านพี่โทนจะมีเจ้าที่หลายท่าน หลายองค์ ดาวเชื่อแบบนั้น


โห แล้วหน้าบ้านเป็นลานกว้างๆเลยตามฉบับบ้านต่างจังหวัดที่จะเอาไว้จอดรถ แต่นี่คือกรุงเทพฯอย่าลืมสิ่ เข้ามาคือเย็นสบายเลยนะต้นไม้เยอะมากๆ แล้วก็เป็นอย่างที่พี่โทนเล่นนั่นแหละ ตอนเจอแม่พี่โทนคือแม่ยังดูไม่แก่เลย ที่สำคัญแม่ดูแบบเฟิร์มอ่ะ ถึงจะแต่งตัวแบบชาวบ้านทั่วไป ใส่เสื้อลายสก็อตแขนยาว เหมือนคนทำสวน แต่ดูแล้วแม่หุ่นเฟิร์มมากเลย และที่สำคัญแม่ตาสวยมากกก


แล้วทุกอย่างก็เป็นอย่างที่พี่โทนเขาเล่านั่นแหละ แม่ทิพย์ไม่ได้ถามอะไรพวกดาวเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวเลย ถามก็แค่เมื่อเช้ากินข้าวมาอิ่มมั้ย เดี๋ยวป้าจะทำขนมหวานมาช่วยกันหน่อยแค่นี้เอง ซึ่งการที่แม่ทิพย์ทำแบบนี้พวกดาวไม่เกร็งเลยล่ะ ยัยหนูสองคน ก็ป่วนพอดูเลย ซึ่งดาวเข้าใจแหละว่าอาจจะไม่เคยทำงานบ้าน หรือทำกับข้าวบ่อยๆ


แต่สองคนก็พยายามเต็มที่นะ แม่ทิพย์เดินมาบอกว่าเดี๋ยวช่วยป้าเตรียมเครื่องต้มยำหน่อยดาวก็ยิ้มแล้วบอกค่ะๆ พอพี่โทนเดินเข้ามา คือแปลกมัน อ่ะมันแปลกๆ คือไม่ใช่แปลกแบบแย่นะ แต่มันทำตัวไม่ถูก ก็ถ้าให้พูดตามตรงเลยนะ พวกเรา 3 คนก็มีผู้ชายคนเดียวกันอ่ะ แล้วตอนนี้ก็อยู่ต่อหน้าแม่เขาด้วย แล้วพี่โทนก็เข้ามา


ส่วนเรื่องบนเตียง ดาวฟันธง 100 % ว่ายังไงพ่อกับแม่พี่โทนก็รู้แน่ๆล่ะ แค่ท่านไม่พูดเท่านั้นเอง พี่โทนดูสนิทกับพ่อกับแม่มาก เข้ามาก็ถามทำไรแม่ แล้วก็ช่วยทั้งมิ้นต์ทั้งแก้มทำลูกตาลลอยแก้ว ปกติดาวจะเห็นแต่มุมที่พี่โทนทำงานนะ ไม่รู้ว่าพี่โทนจะทำพวกอาหาร พวกของหวานคล่องแบบนี้ จนพี่โทนมาถามนะว่าเป็นไงบ้าง ดาวก็พูดไม่ถูกอ่ะ มันดี มันใจฟูไปหมดเลย


จนแปปนึง . . . ไฮโซมาแฮะ คุณไฮโซหมิวมาถึงบ้านสวนเลยแฮะ ตอนแรกดาวก็หวั่นๆนะจะทำไงดี บอกตรงๆนางรับมือยากมากๆ อีกอย่างเรื่องที่ดาวยังสงสัยไม่หายคือ เรื่องที่ช่องนนทรี นางรู้ได้ไง นี่แหละถึงบอกว่านางรับมือยากมากๆ เอาตรงๆในฐานะผู้หญิงด้วยกันถ้ามองแบบเป็นกลาง นางก็คือคนสวยนะ แล้วคือนางแต่งตัวดี แต่งตัวเป็นน่ะ แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่า ไฮโซอย่างนางจะมาบ้านสวนได้


ก็รู้แหละว่าสนิทกับครอบครัวพี่โทน แต่มันก็มีนิดๆที่คาดไม่ถึงแหละ แต่นางดูแต่งตัวดูทะมัดทะแมงดีนะ มาถึงนางก็มองเรา แล้วหันไปหาพี่โทนแล้วบอกว่าพามาทีละสามคนแม่ทิพย์ไม่ปวดหัวเหรอไงไอ้ลิงบ้านี่ พี่โทนก็บอกไม่นี่ครับเจ๊หมิว พี่โทนก็เดินไปหานะ แล้วถามเจ๊หมิวมานี่มีไรเหรอครับ วันนี้วันหยุดเจ๊นี่นา


นางก็ทำท่ากระชากคอเสื้อพี่โทนนะ แล้วถามว่าทำไมมาไม่ได้หรือไง แล้วพี่โทนแบบความใจสู้อะไรคือหายหมดเลย พี่โทนบอกเปล่าครับเจ๊หมิว ก็พรุ่งนี้มีคิวต้องไปดูงานที่ฮ่องกงกับพี่แมนไม่ใช่เหรอครับ ก็นึกว่าจะอยู่เตรียมของ เตรียมเสื้อผ้า เนี่ยแล้วแว๊ปนึงดาวเห็นนะ เห็นว่านางยิ้มมุมปากนิดนึงก่อนจะปล่อยคอเสื้อพี่โทน แล้วก็พูดว่า ก็ดีที่ยังจำได้



แปปนึงน้องหมามูชูวิ่งมาอีก นางก็ลูบหัวแบบไม่ได้กลัวเลอะมือเลยนะ คือมือนางก็ขาว ผิวนางก็ผ่องเกินไปน่ะ จนแปปนึงนังหนูสองคนก็พี่หมิวสวัสดีค่า แล้วเดินไปหานางไฮโซเลย แม่ทิพย์ก็ถามอ้าวหมิวมาได้ไงลูก แล้วรู้จักกันเหรอเนี่ย นางก็ไหว้สวัสดีค่ะแม่ทิพย์พอรู้จักเนอะ ใช่มั้ย


มิ้นต์บอกอื้อๆๆๆ แก้มถามพี่หมิวบ้านอยู่แถวนี้เหรอ นางบอกช่ายแถวนี้แหละ แล้วนางก็บอกว่าพอดีพี่มีธุระมาคุยกับไอ้ลิงบ้านั่นน่ะ แล้วนางก็ยกเอกสารขึ้นมาปึกนึงแล้วบอกว่า นี่ไอ้ลิงบ้าตามไปคุยกันข้างนอกหน่อยพ่อทศก็รออยู่ แล้วสิ่งนึงที่ทำให้ดาวรู้ว่า นางสนิทและคุ้นเคยกับบ้านนี้ดี คือดาวแค่เอื้อมๆไป แล้วคือเปิดก๊อกน้ำล้างมือเลย ดาวมาตั้งนานดาวยังมองไม่เห็นเลย นางเหมือนรู้ทุกซอกทุกมุมอ่ะ


แล้วนางก็เดินไปเลยนะ พี่โทนก็เลยบอก งานเข้าละว๊า งานเข้าแน่ๆ  แล้วแก้มกับมิ้นต์ สองคนนั้นก็บอกว่าสมหน้าโดนแน่ๆๆๆๆๆ ดาวแปลกใจนะ คือพวกนังหนูสองคนดูชอบนางมากๆเลย แต่ก็พอเข้าใจได้แหละ ดาวเองก็รู้สึกว่านางเองก็มีแรงดึงดูดอะไรบ้างอย่าง อาจจะไม่ใช่แค่เพศตรงข้าม แต่เพศเดียวกันก็อาจจะมีด้วยซ้ำ


แล้วพี่โทนก็เดินไปนะ แต่ไม่รู้สิ่ไม่รู้สึกเคืองอะไร อาจจะเพราะเขารู้จักกันหรือเขามาก่อนล่ะมั้ง ไม่รู้สิ่ ในใจก็อยากรู้ แต่ก็ต้องนิ่งๆไว้ บอกตรงๆก็คือเรื่องในบ้านแหละ มาครั้งแรกจะถามอะไรมากไม่ได้ ต้องสร้างความประทับใจก่อน แต่มิ้นต์ก็ถามว่าแม่คะ พี่หมิวเขามาบ่อยมั้ยคะ


นั่นแหละๆนังหนูถามเลย แม่ทิพย์ก็บอกว่าก็บ่อยนะ มาทุกอาทิตย์นั่นแหละ มาทั้งส่วนตัวมาทั้งงาน บางครั้งพวกคุณนายก็มา ไม่ต้องเดาหรอก ถ้าบอกว่าคุณนายก็คงเป็นแม่ของนางนั่นแหละ แม่ทิพย์บอกว่าบ้านนี้น่ะได้บ้านใหญ่สนับสนุนและช่วยในหลายๆด้านล่ะนะ ตั้งแต่โทนยังเรียนไม่จบนั่นแหละ


ดาวก็ฟังๆๆๆ อื้มก็ไม่แปลกใจทำไมดูสนิทกันขนาดนั้น จนแปปนึงแม่ทิพย์ก็บอกว่าหนูดาวไปตามโทนให้ป้าหน่อยสิ่ ต้องให้ไปซื้อของหน่อยดาวก็ค่ะ ๆ ๆ แล้วก็รีบเดินไปเลย มองซ้าย มองขวาอ้ออยู่ตรงร่มไม้หน้าบ้าน ดาวก็เดินๆไป ตอนนั้นพ่อทศเขาก็ยืนมองเอกสารอยู่ แล้วนางก็ยืนข้างๆ

ดาวเข้าไปใกล้ๆ แต่พอเห็นยืนคุยกันก็รักษาระยะห่างไว้นิดนึง แต่ไม่ได้เดินหนีไปไหนนะ ยืนอยู่ตรงนั้นแหละ ให้รู้ว่ามีธุระจริงๆ ซึ่งมันก็ไม่ได้ไกลมากแหละ อยู่ดีๆพ่อทศก็พูดว่าไอ้ลูกหมา ข้าว่าเอ็งต้องเตรียมตัวเพิ่มนะเล่นไปประกาศศึกซะแบบนั้นน่ะ จากเอกสารนี่บาดเจ็บหลายคนเลยนะ


พี่โทนเขาก็บอกว่าก็ผมไม่ได้เริ่มก่อนนี่นาพ่อ พวกมันมาหาเรื่องก่อนนี่ พูดถึงพ่อกับแม่แบบนั้นก็หงุดหงิดสิ่ พ่อทศก็เลยบอกว่า มันพูดถึงพ่อ แต่พ่อไม่เห็นรู้สึกคันๆอะไรเลยหัดควบคุมอารมณ์ตัวเองบ้าง แล้วไหนจะเรื่องการ์ดเกาหลีอีก เล่นซะอลังการเลยไม่ใช่เหรอไง

ไอ้5 มันก็โทรมารายงานกับข้ามาเอ็งอาละวาดซะยับเลยนี่ พี่โทนบอกว่าก็มันใช้กำลังก่อนนี่นาพอ สั่งสอนนิดๆหน่อยเอง พ่อทศก็ยื่นเอกสารให้ไฮโซนั่นแหละ แล้วบอกว่านี่ไอ้ลูกหมา พ่อรู้ว่าเอ็งเก่ง แต่คนที่เก่งกว่าเอ็งมันก็มีเยอะ การที่จะไปเกาหลีรอบนี้ เอ็งเป็นเป้าหมายแน่ๆ ถ้าไม่หัดควบคุมอารมณ์ให้ดี แล้วจะแย่เอา

พี่โทนบอกโห ผมไม่เห็นกลัวเลยพ่อ ต่อให้หมดเลยก็ได้ สถานการณ์เริ่มเดือดแล้วอ่ะ แต่ทำไมนางที่ยืนอยู่ข้างๆถึงยังทำหน้าใจเย็นอยู่ได้อ่ะ แล้วพ่อทศก็ตะโกนเรียกใครบางคน บอกเฮ้ยเอานวมมาดิ๊  แล้วพวกทรงน่ากลัวๆอ่ะก็วิ่งเอาของอะไรมาให้ ซึ่งใครจะไปคิดว่าเป็นนวม พ่อทศเขารับแล้วโยนไปให้พี่โทนอ่ะ


แล้วพูดว่าไอ้ลูกหมา เดี๋ยวนี้พอไกลไม้ไกลมือ ชักจะดื้อหนักแล้วนะ พี่โทนก็บอกอะไรเนี่ยพ่อ โยนมาทำไมเดี๋ยวก็กลายเป็นผมอกตัญญูหรอก พ่อทศบอกเฮ้ยๆๆๆ ข้าไม่ได้แก่ขนาดนั้นนะโว้ย แล้วไอ้อกตัญญูอะไรนั่นน่ะ ข้าเป็นคนตัดสินใจเอง ข้องใจก็ใส่นวมมา ดาวเห็นว่าถ้าจะไม่ดีแล้ว พ่อทศก็ไปท้าอะไรขนาดนั้น แล้วที่ดาวรู้มาพี่โทนน่ะเก่งมากๆเลยนะ แล้วในใจดาวน่ะ ด่านางไฮโซคนนั้นเลยนะ ไม่คิดจะห้ามเลย จะยืนกุมขมับทำไม


ดาวรีบวิ่งกลับเข้าบ้านเลย แล้วบอกแม่ทิพย์คะแย่แล้ว พี่โทนกับพ่อทะเลาะกันค่ะ มิ้นต์กับแก้มคือร้องเสียงหลงเลย แล้วบอกอะไรนะ แล้วนางก็จะวิ่งออกไปพร้อมดาวแหละ แต่ว่าแม่ทิพย์ก็บอกหนูๆมานี่ก่อน พวกดาวก็ชะงักเลย แม่ทิพย์บอกหยิบถ้วยให้ป้าหน่อยได้มั้ย ตอนนั้นดาวแบบฮ๊ะ!!! อะไรนะคะแม่ คือคิดในใจนะ แม่ทิพย์คือดูไม่ร้อนและไม่ได้ดูตื่นตระหนกเลย


คือมิ้นต์กับแก้มหน้าเสียแล้วนะ แต่ว่าก็ต้องไปหยิบถ้วยมานั่นแหละ ดาวเองก็ใจร้อนไปหมดแล้ว มาบ้านพี่โทนครั้งแรก ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้หล่ะ ที่ดาวกลัวคือมันจะเป็นประสบการณ์ที่ไม่ดีให้พวกมิ้นต์กับแก้มด้วย แล้วก็คิดเลยเถิดไปว่า


เพราะพวกดาวมาเปล่านะ เหตุการณ์มันเลยสุมๆๆๆ จนปะทุแบบนี้ ไม่กี่นาทีที่อยู่ในบ้านใจดาวก็ร้อนรนไปหมดแล้ว จนแม่บอกป่ะ ๆ  แล้วแม่ก็ไม่ได้ดูตกใจเหมือนเดิม แล้วแม่ทิพย์บอกค่อยๆเดินลูกเดี๋ยวล้ม ดาวก็ใจร้อนแต่จะวิ่งก็ทำไม่ได้อีก เดิน ๆ ๆ ๆ  พอเดินมาถึงก็เห็นพ่อทศยืนกำลังถอดนวม ส่วนพี่โทนก็นั่งหน้าจ๋อยอยู่ เลือดดำเดาพี่โทนคือไหลออกมาเยอะเลย คือนั่งหน้าจ๋อง แล้วแม่ทิพย์ก็พูดอีกว่า จบแล้วเหรอ


ฮ๊ะ !!!  เกิดอะไรขึ้น ถ้านับตั้งแต่ที่ดาววิ่งไปตามแม่ทิพย์ มันก็แค่แปปเดียวเองนะ ถึงแม่ทิพย์จะไม่ได้รีบก็เถอะ แต่ก็แปปเดียวจริงๆ พี่โทนนั่งเอาทิชชู่อ่ะ ม้วนๆยัดจมูกตัวเอง นางไฮโซก็นั่งอยู่ข้างๆแหละ คอยยื่นทิชชู่ให้แล้วบอกว่า เจ๊ไม่ช่วยนะหาเรื่องใส่ตัวเอง พี่โทนบอกรู้แล้วน่า พ่อทศก็ยืนแกะนวมแล้วบอกว่า เฮ้อออออ  ไอ้ลูกหมาเอ๊ยย แล้วบอกว่าเก่งแล้ว  เหงื่อยังไม่ทันออกเลยด้วยซ้ำ ขุดดิน ขุดร่อง ยังเหงื่อออกเยอะกว่าอีก

โดนพ่อนวดให้สะแล้ว

พ่อทศสอนมากับมือโทนสู้ไม่ได้

กลัยมาบ้านรอบนี้โดนพ่อจัดไปหนึ่งยก เลือดเสียออกเลย ขอบคุณ

พ่อทศ สุดยอด

กาวคงจำคุณหมิวไม่ได้ แต่คุณหมิวน่าจะจำดาวได้แล้ว

ร่วงไวเกิ๊นนนน
เหมือนดาวจะยังไม่ใจกับเจ๊หมิวนะ

ไปห้าวผิดคน เรียบร้อย

พลังลืงบ้าหรือ หรือจะสู้อำนาจแรงกล้าของพ่อทศกับแม่ทิพย์

ในที่สุดสามสาวก็เริ่มปรับตัวทำความรู้จักกับครอบครัวของโทนได้แล้ว

ความรักเอย

5555ท่านโทนโดนพ่อทศสอยหมดกันความห้าว

ให้มันรู้บ้างว่าตำนานคืออะไร

ขอบคุณครับ