พูดคุยก่อนอ่าน : จำที่ผมเคยบอกได้ไหมว่า ผมสร้างครูเบสท์มาเพื่อล้มหมอพลอย และผมคิดว่าผมทำสำเร็จแล้ว

แต่ว่า ผมจะพูดแบบนี้นะ ถ้าพูดกันถึงโครงเรื่อง หมอพลอยเนี่ยที่แพ้ครูเบสท์ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก มันเป็นเพราะกรรมจากอดีตชาติของเธอเนี่ยแหละ ผลลัพธ์มันเลยเป็นแบบนี้ คือผมไม่ได้คิดจะด้อยค่าหมอพลอยเพื่อให้ครูเบสท์ชนะหรอกนะ

เพื่อให้คุณเห็นภาพมากขึ้น หมอพลอยกับครูเบสท์ ก็คล้าย ๆ ขงเบ้งกับสุมาอี้ ในสามก๊กเนี่ยแหละครับ ขงเบ้งดูมุมไหนก็เหนือกว่าสุมาอี้ แต่สุดท้ายสุมาอี้คือผู้ชนะในบั้นปลาย อารมณ์เดียวกัน โดยภาพรวม หมอพลอยดูเหนือกว่าครูเบสท์อยู่ก้าวหนึ่งเสมอ

โอเค กลับเข้าเรื่องกันต่อ ผมไม่ได้จะชวนคุยสามก๊กสักหน่อย สำหรับ Part7 นี่ มันร้อนแรงขึ้น 80 เปอร์เซนต์ คุณได้ใช้ทิชชู่แล้วละตอนนี้ ผมบอกแล้วว่างานของผมมันละเมียด มันช้า แต่เวลามันร้อน มันร้อนจริง และมันยังร้อนได้อีก ร้อนจนคุณต้องร้องขอชีวิต 5555+

แล้วก็ผมเห็นคนถามจังเลยว่า 'จะมีฉากที่ครูเบสท์โดนลุงพลเล่นตูดไหม?'

จริง ๆ ผมไม่คิดจะใส่ฉากนี้นะ แต่เห็นเรียกร้องกันมามาก เดี๋ยวใส่ให้ มันจะเป็นฉากร่วมรักทางประตูหลังในอีกเวอร์ชั่นที่หวานละมุนมาก สงสัยละซิว่าผมจะเขียนได้ยังไง รอติดตามใน Part ต่อ ๆ ไปครับ (ขอพักสักสองวัน กลับไปเขียนนิยายบนดินแป๊ปนะครับ หาตังค์ค่าขนมก่อน 5555+)

**ช่วยผมนิดนึง คือผมทำแบบสอบถามน่ะครับ ตอนนี้หมอพลอยกับครูเบสท์เนี่ย ถือว่าเป็นตัวละครที่ขึ้นหิ้งของผมไปละ ผมเลยอยากถามทุกคนว่า ในบรรดาสาว ๆ ที่เหลือ คุณคิดว่าใครพอจะเทียบเคียงหมอพลอยกับครูเบสท์ได้ครับ ผมให้เลือก 4 คน ในใจคุณเลยละกัน**


ความเดิมตอนที่แล้ว



ภัคจิรางามพิสุทธิ์สุดงามตา
งามกายาใจเลิศล้ำเปี่ยมศักดิ์ศรี
ดั่งดอกเอื้องเหนือฟ้าราศีมี
สาวเชียงรายศรีผืนดินถิ่นล้านนา

นฤนารถแปลนำพาผู้พึ่งพัก
ไมตรีรักเชื่อมสัมพันธ์ทุกภาษา
ครูพยาบาลงามใจในเมตตา
อบรมศิษย์เจนวิชาสมดังใจ

วิชาชีพเพื่อชีวิตไม่คิดท้อ
เสียสละแรงกายสุขสดใส
เป็นที่รักแก่คนรอบทั้งใกล้ไกล
ดั่งแสงจันทร์กลางนภาในคืนเพ็ญ

อันเชียงรายร่มเย็นดั่งจิตนาง
ผู้สอนทางรักษ์วิชาเหนือยากเข็ญ
งามร่างจิตพิสุทธิ์สุดโดดเด่น
ภัคจิราเปี่ยมคุณเน้นเพ็ญนิรันดร์

"อะไรนะครับครู?" ความจริงแล้วครูเบสท์พูดเสียงดังฟังชัด แต่ลุงพลอยากจะแกล้ง เลยถามซ้ำอีกรอบ "ผมไม่ได้ยินครับครู"

"เบสท์จะกลับแล้ว" ใบหน้าเขินอายเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นหมดอารมณ์ "ลุกไปได้แล้วลุง"

"ผมขอโทษครับครู!!" ตาเฒ่าแก่งคอยรีบคว้าตัวสาวเจียงฮายที่กำลังจะลุกขึ้นไว้ไม่ให้ไปไหน "ผมพูดเล่น!!"

"เบสท์ไม่ใช่เพื่อนเล่นลุงนะ!!"

"แน่นอนครับ!! เพราะเราเป็นแฟนกัน!!"

"เอ๊!! ลุงนี่ชักเอาใหญ่แล้วนะ!!!"



"ฟ่อด!!" ลุงพลกอดครูเบสท์แน่น พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่ หอมแล้วหอมอีกจนอีกฝ่ายค้อนใส่ "ฟ่อด!! ฟ่อด!! ฟ่อด!!"

"นี่!! ตกลงจะเอาไง!?" ภัคจิรายื่นคำขาด "จะให้หรือไม่ให้?"

"ให้ครับ" คนขายน้ำเต้าหู้พยักหน้า ก่อนปล่อยสาวเจียงฮายจากอ้อมกอดของตน แล้วทิ้งตัวนอนหงายทอดกายทอดใจ เขยิบตัวเล็กน้อย

ภัคจิราปล่อยผมยาว เธอลุกขึ้นนั่งคุกเข่าบนเตียง ก่อนรู้สึกถึงความเปียกชื้นตรงกลางหว่างขา เอื้อมมือลงไปล้วงลึกจนสัมผัสได้ถึงคราบเหนียว

"มีอะไรหรือเปล่าครับครู?" ลุงพลเอ่ยปากถาม ในขณะที่ครูเบสท์กำลังคร่อมร่างของตน พร้อมกับให้ความสนใจคราบเปียกบนฝ่ามือของตัวเอง

"เปล่า..." นางฟ้าพยาบาลมองคราบเปียกบนฝ่ามือของเธอแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เธอหย่อนตัวลงไปทาบทับบนร่างของตาเฒ่า พร้อมกับมือที่เปียกจับแท่งเอ็นของตาเฒ่าจ่อร่องเนื้อที่ชื้นแฉะของเธอ "อ๊า..."

"อืม..." ลุงพลหายใจหนักขึ้น ในขณะที่ครูเบสท์กำลังหย่อนตัวลงมา ชายสูงวัยรับรู้ได้ถึงรสสัมผัสที่เปียกชื้น คับแน่น ตอดรัดแท่งทวนของตัวเอง จนก่อให้เกิดความรู้สึกซาบซ่านไปทั่วร่างกาย และคาดว่าหญิงสาวก็คงรู้สึกในทางเดียวกัน

"แกร๊ก...แกร๊ก...แกร๊ก"

"แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

ภัคจิราเริ่มบดเอวและโยกตัวทวนเข็มนาฬิกา จนขนในที่ลับที่ชื้นแฉะของเธอและลุงพลบดเบียดจนเกิดเป็นเสียงที่ฟังแล้วให้ความรู้สึกระคายเคืองปนหวาบหวิว เพราะมันเป็นการสัมผัสกันโดยตรงของอวัยวะเพศของผู้หญิงในวัยเจริญพันธุ์และอวัยวะเพศชายในวัยชรา

กลางห้องนอนอบอุ่นไอเสน่หา
ฝนซาลงทิ้งสายเพียงลมไหว
บนเรือนร่างชายชราผู้มั่นใจ
ภัคจิรายิ้มพรายคล้ายราชินี

เธอครอบครองบัลลังก์ดังใจนึก
ดั่งนางพญาผู้ล้ำลึกมีศักดิ์ศรี
ชุมพลยอมพลีกายด้วยยินดี
ทุกท่วงทียอมสยบแทบเท้าเธอ

แม้วันวัยต่างกันมิหวั่นไหว
ความรักนั้นยิ่งใหญ่เกินพร่ำเพ้อ
นัยน์ตานั้นสะท้อนเงาฉันและเธอ
ช่างเลิศเลอในอ้อมแขนกันและกัน

กายประสานดั่งเงื่อนมิคลายหลุด
ทุกความสุขลึกซึ้งซาบจนวุ่น
ในห้วงรักต่างยอมสลัดทุน
เพียงใจหนึ่งเพื่อสองหลอมรวมกัน



"อืม..." นางฟ้าพยาบาลเม้มปากพร้อมกับวางมือทั้งสองข้างบนหน้าท้องของอดีตภารโรงที่เกษียณตัวเองเพื่อใช้เป็นฐาน ก่อนโยกเอวขึ้นลงเป็นจังหวะเนิบนาบ เชื่องช้า แต่เร้าอารมณ์

"ฟู่ว..." ส่วนตาเฒ่าแก่งคอยก็เป่าปาก เพื่อระบายความเสียว พร้อมกับเอื้อมมือขวาขึ้นมาเขี่ยยอดถันสีเนื้อที่แข็งชูชันทั้งซ้ายและขวาของแม่สาวเจียงฮายคนสวย ที่กำลังเริงระบำบนกายที่เต็มไปด้วยริ้วรอยและความโรยรา หากแต่จิตวิญญาณและหัวใจนั้นยังหนุ่มแน่นเสมอมา

"เอี๊ยด...เอี๊ยด...เอี๊ยด"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"อือ...อือ...อือ"

ภัคจิราเริ่มโยกเอวเร็วขึ้นและแรงขึ้น ทุกการเคลื่อนไหวของเธอทำให้เตียงนอนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดสอดประสานกับเสียงหายใจที่ดังขึ้นจากอารมณ์ที่คุกกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง ฝั่งลุงพลเอง ก็หลับตาพริ้ม ปล่อยกายปล่อยใจให้นางฟ้าพยาบาลได้เสพสุขจากกายของตน

และเมื่อลืมตาขึ้นมา ตาเฒ่าแก่งคอยได้เห็นแม่สาวเจียงฮายใช้มือสางปอยผมทัดไว้หลังหู พร้อมกับโยกตัวและพยายามหลบหน้าหลบตาที่ปรือคล้ายคนอดหลับอดนอน

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"ครูเบสท์ครับ ตอนนี้ครูเบสท์ดูสวยที่สุดเลยรู้ไหมครับ"

"ฮึ..."

ลุงพลก็ช่างหยอดหวาน จนครูเบสท์แอบอมยิ้ม เธอสบสายตากับชายสูงวัยครู่นึง ก่อนก้มหน้าก้มตาลงไปเพราะความเขิน

"อ๊า...อ๊า...อ๊า" ตาเฒ่าแก่งคอยเอื้อมมือทั้งสองข้างลูบไล้สะโพกผายจนสัมผัสได้ถึงความเนียนของผิวกายของสาวเจียงฮาย ที่กำลังโยกย้าย ส่าวเอวบนหน้าตักของตนอย่างงดงามและเร้าอารมณ์

สายตาของชายชราเหลือบมองทรงอกที่สั่นกระเพื่อม หน้าท้องที่แขม่วเกร็งในบางจังหวะ จนพบคำตอบว่าภัคจิราไม่ได้เอาดีแค่ด้านวิชาการพยาบาลเพียงอย่างเดียว เห็นสวยหวาน เรียบร้อยน่ารักแบบนี้ แต่เธอก็เอาดีด้านสุขภาพเหมือนกัน

"เอี๊ยด...เอี๊ยด...เอี๊ยด"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"อือ...อือ...อือ"

"ขออนุญาตนะครับครู" มือทั้งสองข้างของลุงพลประคองสะโพกของครูเบสท์ที่กำลังโยกตัวบนร่างของตัวเอง

"อ๊า..." นางฟ้าพยาบาลครางเสียงหวาน ก่อนสลับทวงท่าการเคลื่อนไหวมาเป็นการบดเอวโยกตัว จนขนในที่ลับที่ชื้นแฉะของทั้งคู่สัมผัสกันอย่างแนบแน่น

"แกร๊ก...แกร๊ก...แกร๊ก"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"ขอบี้แตดหน่อยนะครับครู"

"อื้ออ!!!" ลุงพลนึกซน ก็เลยเลื่อนมือขวาลงมาแล้วใช้นิ้วโป้งแทรกเข้าไปตรงเนินหัวหน่าวที่บดเบียดกันของทั้งคู่ จนครูเบสท์ถึงกับสะดุ้ง เมื่อนิ้วโป้งของตาเฒ่าไปสัมผัสโดนจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเธอเข้า "อือ...อือ...อือ"

"แบบนี้เสียวไหมครับครู?"

"เสียวค่ะ..."

"ฮึ ๆ ๆ"

"หัวเราะอะไรอ่า..." น้ำเสียงของครูเบสท์ไม่เหมือนเดิม เสียงของเธอฟังดูอู้อี้เหมือนคนพูดไม่ชัด "หัวเราะอะไร!!"



"ขำครูเบสท์ครับ" ลุงพลตอบไปตามตรง มือขวาที่ล้วงและบี้เม็ดแตดของครูเบสท์ ยังคงบดบี้ต่อไป จนรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากการสัมผัสของเนินหัวหน่าว ความนุ่มและความสากจากขนในที่ลับ และความชื้นแฉะจากสารคัดหลั่งจากเครื่องเพศของกันและกันในคราวเดียวกัน "ซี๊ด...ผมใกล้จะเสร็จแล้วครับครู"

"อือ...ถ้างั้น" พอได้ยินแบบนี้ นางฟ้าพยาบาลเลยปลดล็อคตัวเองอีกหนึ่งระดับ "เบสท์ขอทำเร็วขึ้นอีกนิดนะลุง เบสท์ก็ใกล้จะเสร็จอีกรอบแล้วเหมือนกัน"

"เอาเลยครับครู" ลุงพลดึงมือขวาออกมาจากเนินหัวหน่าวที่บดเบียดกันของทั้งคู่ กลับไปประจำที่เดิม คือช่วยประคองสะโพกของครูเบสท์ "เดี๋ยวผมช่วยอีกแรง"

"อือ...อือ...อือ" ภัคจิราชะลอความเร็วลงเล็กน้อย ก่อนโยกเอววนตามเข็มนาฬิกาจนเกิดเสียงเจ๊าะแจ๊ะภายในช่องคลอดของเธอ ที่บ่งบอกได้ถึงความเปียกแฉะที่เกิดขึ้น

"เอี๊ยด...เอี๊ยด...เอี๊ยด"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"ซี๊ด...เร็วได้อีกนะครับครู"

"อือ..." สาวเจียงฮายถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนเริ่มเร่งจังหวะขึ้นมาอีกหน่อย

"เอี๊ยด...เอี๊ยด...เอี๊ยด"

"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ"

"ได้อีกนะครับครู ได้อีก เดี๋ยวผมช่วย"

ลุงพลที่นอนอยู่กระเด้าเอวซอยครูเบสท์ที่นั่งคร่อมอยู่บนหน้าตัก จนลำควยเข้าไปลึกและชนกับปากมดลูกดังกึ๊ก จนฝ่ายหญิงถึงกับสะดุ้ง

"โอ้ย!!! ลุง!!" ภัคจิราทำหน้ามุ่ย "มันเข้าไปลึกเกิน!!! มันชนกับปากมดลูกเบสท์แล้วเนี่ย!! โอ้ย!!"

"อ๊า!! อ๊ากก!!" แต่ลุงพลกลับเมินเฉย มือของตาเฒ่าพลังม้าคว้าหมับเข้าที่สะโพกของครูเบสท์ พร้อมกับโชว์ความแข็งแรงด้วยพลังแห่งเทพด้วยการนอนกระเด้านางฟ้าพยาบาลคนสวยจนตัวลอย

"ตรั่บ!!! ตรั่บ!!! ตรั่บ!!!"

"โอ๊ย!! โอ๊ยย!!! โอ๊ยย!!"

"ซี๊ด!!! นิดเดียวครับครู!!! อีกนิดเดียว!!!"

"โอ้ย!!! โอ้ยย!!! เจ็บบบ!!!" ครูเบสท์เกร็งตัวกัดฟันแน่น จนเส้นเลือดที่ต้นคอปูนโปนขึ้นมา "อ๊า!! อะไรอีกเนี่ย!!"



"ขอผมเปลี่ยนท่านะครับครู!!" แล้วทันใดนั้น ตาเฒ่าพลังม้าก็จับร่างของสาวเจียงฮายพลิกลงมานอน แล้วเปลี่ยนเป็นท่าพื้นฐาน "ยกขาครับครู!! ยกขาเกี่ยวหลังผมไว้!!"

"อื้ออ!!!" เหมือนจะมีท่าทีอิดออดอยู่บ้างสำหรับภัคจิรา แต่เธอก็ยอมทำตามแต่โดยดี ด้วยอารมณ์ที่มันพาไป ครูสาวพยาบาลกลายเป็นฝ่ายถูกอดีตภารโรงนอนทาบทับร่วมรักด้วยท่าพื้นฐาน และเพิ่มเติมความวาบหวามด้วยการที่ฝ่ายครูสาวยกขาทั้งสองข้างขึ้นมาไขว้ล็อคแผ่นหลังชายสูงวัย

"หมอน ๆ หยิบหมอนให้หน่อยครับ!!"

"เรื่องมากจัง!!!"

"ผมจะเอามารองก้นให้ครูไงครับ"

"อ๊ะ!!" ครูเบสท์เอื้อมมือหยิบหมอนรองศีรษะที่วางอยู่ยื่นให้ลุงพล เพื่อนำมารองก้นให้เธอ "ท่าเยอะไปไหนเนี่ยลุง หมกมุ่นนะเนี่ย!! ว้าย!!"

ลุงพลโชว์ความแข็งแรงด้วยการตัวของครูเบสท์ขึ้นมาเหนือเตียงนอน ก่อนใช้มือขวาดึงหมอนมารองที่ก้นของนางฟ้าขี้บ่นประจำคณะพยาบาล ก่อนเข้าประจำการสถานีรักในช่วงโค้งสุดท้าย

"ท่าอะไรเนี่ย!! ก้นเบสท์ชี้โด่แบบนี้น่าอายอ่ะ!!!"

"ไม่ต้องอายหรอกครับครู ในห้องมีแค่เราสองคนนะครับ!!"

"เบสท์เป็นผู้หญิงนะลุง!! ให้มาเล่นท่ายาก ท่าแปลก ๆ แบบนี้มันก็เขินเป็นนะ!!"

"เป็นเมียผมแล้ว ไม่ต้องเขินหรอกครับครู" ลุงพลใช้มือประคองแท่งเอ็นที่แข็งและโค้งงอ กดหายเข้าไปในโพรงสวาทชื้นแฉะสีชมพูเข้มของครูเบสท์ที่กำลังกระตุกเป็นระยะจากความเสียวซ่าน "อ๊า!!! เสียว!!!"

 


โปรดติดตามตอนต่อไป...

กว่าจะจบเรื่องกับลุงได้ ครูน่าจะบานนะครับ

คราวนี้ลุงจะสอนครูทุกท่าเลยนะครับ
เป็นศิษย์ที่ดีของลุง เรียนให้เก่งเลยนะครับ

ลุงเลือกครูสิสินะครับ

ครูเบสท์น่าจะยอมทั้งกายและใจให้ลุงพลแล้ว

ลีลาดีนะคับ

จัดเต็มเลยครูเบส

จับยกล้อ ซอยท่า สไปเดอร์มังกี้เลย ครูเบสครางดิ้นน้ำแตกแน่นวล

ขอขึ้นเองยังมีหมุนควงอีก เป็นงานไวจริงๆครูเบสนิ

โดรอีกหลายยกแน่

แล้วคืนนี้จะจบในรอบไหน

แบบนี้เบสยังอาย แช้วถ้าไปต่อท่าด้านหลัง คงบ่นจนลุงหูชา

ครูจะโดนประตูของชอบของลุงพลไหมนะ

ลุงแม่งสอนเย็ดจนครูติดใจเลย สงสัยมีซ้ำบ่อยๆ บานแน่ครู

น่าจะส่งจดหมายรักกันอีกหลายฉบับเลยครับแบบนี้คงได้ส่งกันทั้งคืนผ่านเรื่องราวนี้ไปครูเบสจะอ่อนหวานขึ้นไหมน้อมันลุ้นจริงๆ