ลุงพลจะรอดมั้ย

ลุงอย่าตายนะถ้าตายเนี่ยเรื่องจบเลย

นาถลดา

พูดคุยก่อนอ่าน : เซอร์ไพส์ไหม ผมกลับมาจนได้ แต่นี่คงเป็นฉบับสุดท้ายจริง ๆ (ผมใช้คำนี้บ่อยไปแล้วนะเนี่ย) คือมันยังพอมีเวลา เลยอยากเอาตอนนี้มาลง เพื่อให้ได้เลข 20 มันสวยดี ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น คือผมต้องไปทำธุระที่ ตจว คงอีกสักระยะจะได้กลับมาปั่นต่อ

ตอนนี้เป็นฉากเปิดตัวนางเอกสาวคนใหม่ของเรื่องครับ ชื่อหนูนาถ นาถลดา สาวน้อยจากสงขลา (กะเอาให้ครบทุกภาคเลยว่างั้น เฟิร์น : ภาคเหนือ ,โดนัท : ภาคกลาง , พิมมี่ : ภาคอีสาน , นาถ : ภาคใต้ ตอนนี้เหลือแค่ภาคตะวันออกนะ 5555) ส่วนจะได้กับลุงพลหรือไม่ให้ลุ้นเอาเองแล้วกันในอนาคต ตอนนี้มีฉากเสียวนิดหน่อยช่วงแรก ผมไม่ได้ซ่อนไว้นะ เพราะไม่ค่อยมีอะไรมาก เป็นควันหลงจากตอนที่แล้วเล็กน้อย เพราะจะเริ่มปูเรื่องราวของตัวละครใหม่บ้าง

ปล.บ่นซะยาว ใครอยากอ่านก็ช่วยเม้นท์อะไรที่มีสาระและเนื้อหาหน่อยนะ ไม่เช่นนั้นคุณจะอดอ่านเอาดื้อ ๆ ผมเตือนแล้วนะ มีของดีให้อ่านฟรีแล้วทำตามกฏเว็บหน่อยนะพวกคุณทั้งหลาย




.................................................................


"อูยยยยยย....หนูพิม" ชุมพลร้องครางเสียงหลง "ลุงไม่ไหวแล้ว"

ชายสูงวัยนอนแผ่หลาในสภาพเปลือยเปล่า โดยมีร่างของสาวน้อยวัย 21 ปี อย่างหนูพิมพาภรณ์กำลังโลมเลียปลายถันของมัน ส่วนมือก็สาวเจ้าหนอนชาเขียวที่ยังไม่แข็งตัวเต็มร้อย

เด็กสาวยิ้มหวาน นัยน์ตาของเธอเหลือบมองท่อนเอ็นที่ยังไม่แข็งตัวเต็มร้อยของเฒ่าชุมพล ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าของวันอังคาร แต่ทั้งคู่ยังไม่ยอมออกไปไหน หลังจากที่เจ้าบิ๊กโทรมาตามหนูพิมมี่เมื่อเช้า ลุงชุมพลเลยจัดหนูพิมไปอีกดอก ทั้งคู่นอนกอดก่ายกันในสภาพเปลือยเปล่ามาตั้งแต่ช่วงเช้าจนถึงเที่ยงวันโดยไม่ยอมออกไปไหน

......ชุมพลลืมตาปรือ มองหนูพิมมี่ที่มองมันตาหวานเยิ้ม มันเข้าใจแล้วที่เคยมีคำกล่าวว่าการมีเมียเด็กเป็นทั้งสุขลาภและทุกข์ลาภในเวลาเดียวกัน กล่าวคือเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวอย่างหนูพิมมี่คนนี้นั้นเหมือนเปรียบเสมือนน้ำมัน ที่หากถูกจุดด้วยไฟย่อมลุกเป็นเปลวเพลิงที่ยากแก่การควบคุม ใช่...มันคือผู้จุดไฟราคะในตัวของเด็กสาวคนนี้

กูอยากรู้จังว่าชาติก่อนกูไปทำอะไรมา หมอดูทักว่ากูเคยเป็นเทวดา มีนางอัปสรสวรรค์เป็นคนรัก แต่กลับถูกนอกใจเลยอาละวาดจนสวรรค์ป่วน สุดท้ายเลยถูกส่งมาบนโลกมนุษย์เพื่อชดใช้กรรม

ทางฝั่งหนูพิมมี่ ยังคงพยายามเล้าโลมผัวเฒ่าคนใหม่อย่างตั้งอกตั้งใจ น่าเสียดายที่ไอ้เฒ่าชุมพลไม่เห็นตรงหว่างขาของเด็กสาว ตอนนี้มันชุ่มแฉะทั้งน้ำรักของมันและเด็กสาวปนเปกันไปหมด มันไม่แปลกใจเลยว่าหากมันร่วมรักกับหนูพิมมี่แบบนี้ต่อไป มันคงต้องตายคาอกจริง ๆ หรือไม่ก็หนูพิมมี่ท้องกับมันจนได้

"ลุงไม่ไหวแล้วจริง ๆ" เฒ่าชุมพลครางกระเส่า "สงสารผัวแก่คนนี้เถอะเมียจ๋า ผัวจะขาดใจตายเสียให้ได้แล้ว"

"ว้า....แย่จัง" พิมพาภรณ์มีท่าทีผิดหวัง แต่ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เธอก็อิ่มเอิบในรสรักแล้ว เด็กสาวโน้มตัวลงนอนแนบหน้าอกเฒ่าชุมพลด้วยเสน่หา "ลุงรู้ไหม ไม่ว่าผู้ชายคนไหน ๆ ที่เคยเข้ามาในชีวิตหนูก็ไม่เคยทำให้หนูมีความสุขเท่าลุงมาก่อนเลยค่ะ" เด็กสาวเงยหน้ามองตาแป๋ว

"เหรอจ๊ะ" เฒ่าชุมพลยิ้มหวาน นัยน์ตาของมันยังปรือด้วยความอ่อนเพลีย "ดีใจจังที่ได้ยินแบบนี้"

พิมพาภรณ์โน้มตัวขึ้นไปหอมแก้มไอ้เฒ่าเพื่อยินยันว่าเธอพูดจริง ชายสูงวัยยิ้มอย่างเปี่ยมสุข พลางใช้มือลูบไล้เรือนผมของเด็กสาวอย่างถนุถนอม

"หนูรู้ตัวไหมว่าหนูสุดยอดมาก หนูเกือบทำลุงหัวใจวายตาย"

"ไม่พูดคำว่าตายซิคะลุง" พิมพาภรณ์มองค้อน "ถ้าไม่มีลุง หนูคงแย่ ตอนนี้หนูไม่มีทางไปแล้ว"

พิมพาภรณ์ลุงขึ้น นั่งตรงขอบเตียง เฒ่าชุมพลรวบรวมพลังทั้งหมดที่มีลุกขึ้นบ้าง มันรวบตัวร่างของเด็กสาวเอาไว้ในอ้อมกอดของมัน

"ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวเราจะมาหาทางออกด้วยกัน" มนุษย์ลุงจูบที่ไหล่โค้งมนของเด็กสาว "ลุงจะไปถอนเงินที่เหลือให้หนู แล้วเดี๋ยวลุงจะออกเงินมัดจำค่าหอให้หนูก่อน"

"ลุงคะ....มันมากเกินไปแล้วนะ" เด็กสาวหันกลับมา "ลุงคิดว่าหนูเห็นแก่เงินมากนักเหรอ?"

"ลุงขอโทษ...." ดูเหมือนว่าตัวตนที่แท้จริงของหนูพิมมี่ก็เป็นคนดีที่ไม่เห็นแก่เงินอยู่เหมือนกัน "แล้วหนูจะทำไง"

"หนูจะไปหาเพื่อน มันอยู่แถวมีนบุรี หอมันอยู่ที่นั่น อาจขอค้างคืนกับมันสักพักแล้วลงทะเบียนจ่ายเงิน" พิมพาภรณ์อธิบายแผนการของตนเอง "เดี๋ยวยังไงหนูจะลองเจรจากับไอ้บิ๊กดูอีกที ไอ้สันดานนี่มันงี่เง่าไม่พอยังขี้หึง ขี้หึงหนักมาก ยังไงลุงก็ระวัง ๆ มันหน่อยนะ หนูเป็นห่วงลุงนะ"

"จ๊ะ...." ไอ้เฒ่าชุมพลพยักหน้า เมื่อเห็นนัยน์ตาของเด็กสาว พิมพาภรณ์ไม่ได้พูดเล่น เจ้าบิ๊กแฟนของเธอนั้นร้ายกาจได้มากเพียงใด ครั้งหนึ่งเคยมีรุ่นน้องปีหนึ่งมาจีบเธอ ไอ้บิ๊กเห็นเลยเดินปรี่เข้าไปซัดหน้าเด็กรุ่นน้องคนนั้นจนฟันหัก ครอบครัวฝ่ายเตรียมแจ้งความเอาเรื่องมัน แต่สุดท้ายด้วยเส้นสายพ่อของเจ้าบิ๊กที่เป็นนายทหารชั้นนายพัน ยังไม่รวมถึงลุงที่เป็นตำรวจระดับรองผู้กำกับเข้าช่วย สุดท้ายเจ้าบิ๊กเลยลอยนวล

"หนูพลาดเอง หนูไม่น่าไปหลวมตัวหลวมใจให้มันเลย" พิมพาภรณ์ส่ายหน้า "เมื่อก่อนยอมรับนะว่าหนูเคยรักมันบ้างเหมือนกัน แต่ตอนนี้หนูคงรักมันไม่ลงแล้ว"

"ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีจ๊ะ" ชุมพลโอบไหล่ของเด็กสาว "ลุงว่าเดี๋ยวลุงไปกดเงินให้หนูเลยดีกว่า หนูจะไปหาเพื่อนที่มีนบุรีเลยหรือว่าจะนอนพักสักคืนละจ๊ะ" ประโยคหลังไอ้เฒ่าชุมพลทำเสียงหวานแซวเด็กสาว จนหนูพิมมองค้อนศอกกลับไปที่ชายโครงของมันเบา ๆ

"ไหวหรือเปล่าล่ะลุงขา...." พิมพาภรณ์มองค้อน ชุมพลทนความน่ารักไม่ได้เลยซุกไซร้ไปที่ซอกคออันขาวเนียนของสาวน้อย ส่วนมือของมันจิ้มไปที่เอวของเด็กสาวเป็นการหยอกล้อ "จั๊กกะจี๊นะคะลุง!?"

ชายสูงวัยหยอกเย้ากับเด็กสาวรุ่นราวคราวหลาน ส่งเสียงหัวเราะคิกคักราวกับเด็กน้อยกำลังหยอกล้อกัน นี่คือช่วงเวลาที่สุขสมของชุมพลและพิมพาภรณ์ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอกแห่งความน่าหวาดหวั่นกำลังก่อตัวขึ้นอยู่ไม่ไกล

"อาบน้ำกันเถอะ เดี๋ยวลุงขับรถพาไปส่งนะ" มนุษย์ลุงอาสาเป็นคนขับรถให้เมียเด็กคนใหม่ของมัน

"ไว้ถ้ายังไงหนูเอาเงินคืนจากไอ้บิ๊กได้ หนูจะคืนเงินลุงนะคะ หนูจะไม่ลืมบุญคุณลุงเลยจริง ๆ" พิมพาภรณ์พนมมือไหว้ตรงกลางอกเปลือยเปล่าของชายสูงวัย ชุมพลลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียนของเด็กสาวด้วยความเอ็นดู

........................................................................

ตัดมาทางฝั่งที่ไอ้บิ๊ก มันขับรถกลับบ้านที่ชลบุรี แม่ของมันเอ่ยปากถามว่ากลับมาทำไม ไม่มีเรียนเหรอ แต่เจ้าบิ๊กบอกแค่ว่ามาเอาเอกสารสำคัญ ก่อนเดินขึ้นชั้นสอง บ้านของมันหลังใหญ่ไม่น้อยทีเดียว มันเดินเข้าไปในห้องของพ่อที่เป็นนายทหาร แอบเปิดตู้เซฟปืนพก Glock ขนาด 9 ม.ม. กดกดรหัสอย่างคล่องแคล้ว เพราะมันเคยแอบมาดูพ่อมันที่นาน ๆ ที่จะกลับบ้านมาสักครั้งปลดล็อคเซฟเพื่อตรวจเช็คปืน




หนุ่มหน้าเข้มจากเมืองชลบุรีหยิบปืนพกของพ่อขึ้นมา มันตรวจดูปืนพกกระบอกโตด้วยนัยน์ตาดุร้ายก่อนหยิบปืนสอดไว้ที่ขอบกางเกงด้านหลัง ส่วนแมกกาซีนก็หยิบใส่กระเป๋าการเกงยีนส์ ก่อนปิดตู้เซฟ และใช้ตำราเรียนปกปิดกระเป๋ากางเกงที่ใส่แมกกาซีนปืนพก และเดินออกจากห้องไป

"พักกินน้ำกินท่าก่อน....บิ๊ก??" แม่ของเจ้าบิ๊กเอ่ยปากทัก แต่ลูกชายเดินหน้ามุ่ยออกจากบ้านไปโดยไม่สนใจใคร "เป็นอะไรของเค้านะ"

เจ้าบิ๊กกดสตาร์ทรถ Yaris สีขาวด้วยความร้อนรน ก่อนเปิดตัวล้อฟรีแล้วเหยียบคันเร่งเพื่อออกจากบ้าน ตอนนี้อาจเรียกได้ว่ามันหน้ามืดตามัวคิดแต่จะฆ่าไอ้ลุงชุมพล

.......ตัดเหตุการณ์กลับไปช่วงหัวเช้าของวันอังคาร หลังจากที่พิมมี่กดตัดสายและปิดโทรศัพท์หนีเจ้าบิ๊ก

"มึงมั่นใจนะว่ามึงเห็นเมียกูไปกับลุงพล" ไอ้บิ๊กเอ่ยปากถามไอ้สองเพื่อนรักของมันอีกคน

"กูเห็นกับตา กูเห็นลุงพลขับรถพาพิมไปตรงแถวถนนรัชดา แต่กูตามไปไม่ทันเพราะรถติดไฟแดง"

"พิมยอมรับกับกูว่าไปกับลุง" ไอ้หนุ่มหัวร้อนเอ่ยปาก ฟันกรามขบแน่น "กูว่าไอ้สัสลุงพลแม่งเล่นชู้กับเมียกูแน่ ๆ"

"เฮ้ย...กูว่าใจเย็นก่อนเหอะวะไอ้บิ๊ก" เพื่อนที่หวังดีกับมันเอ่ยปากเตือน "กูว่าบางทีมันอาจไม่มีอะไรจริง ๆ นะ เท่าที่กูสังเกต กูว่าแฟนมึงก็ดีกับมึงจะตาย มึงต่างหากที่ต้องคิดถึงจุดนี้บ้าง"

"มึงเงียบไปไอ้สัสเหน่ง!!??" บิ๊กชี้หน้าด่าเพื่อนรักที่หวังเตือนสติอย่างไม่ไว้หน้า "กูสังหรณ์ใจแปลก ๆ ว่าลุงพลกับเมียกูแม่งมีอะไรกันแน่ ๆ เชื่อกูเหอะ จมูกกูไวกว่าที่มึงคิด กูเล่นมันแน่ ไอ้สัสลุงพลนั่นน่ะ เสียแรงที่กูเคยนับถือเหมือนญาติผู้ใหญ่"

................................................................................

ชอบ

งานเข้าแล้วลุงพลเอ๋ย

ความเก่งของลุงเริ่มเกิดผลแล้ว

ขอบคุณครับ

 

ลุงจะหนีปัญหานี้ยังไงนะ

 

 

ไอ้บิ๊กกลับบ้านไปเอาปืนขนาดนี้ กะเอาลุงตายเลยใช่ไหมเนี่ย
ขอให้ลุงปลอดภัยนะลุง

 

 

  ลุงไปให้สุด