เรื่องนี้เป็นไฟล์เก่าที่เขียนตอนว่างๆไว้ไม่จบค่ะและไม่ได้แต่งต่อแล้ว ไม่รู้ว่าดีหรือปล่าวที่เอาเรื่องแบบนี้มาลง เพราะช่วงนี้กำลังพักผ่อนอยู่ค่ะและเห็นเรื่องที่แต่งคาไว้แบบนี้เยอะมากๆ ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆเลยเลยนะคะ ^^ แต่สมองไม่ไหวแล้ว.. รู้สึกมึนหัว 55 ขอพักสักระยะและไม่รู้ว่าจะมาเขียนต่อวันไหน คิดเห็นยังไงกับเรื่องที่เอามาลงก็ฝากคอมเม้นบอกด้วยนะคะ ^^

ส่วนเรื่องปากกาสามัญสำนึก กำลังเขียนตอนที่ 5 ได้ประมาณ 15 หน้าแล้วค่ะ (หยุดพักกลางคัน)

- Exhibition

คำเตือน: เรื่องทั้งหมดคือเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการที่หลุดโลกไปไกล กรุณาอ่านเพื่อความสนุกโดยไม่ต้องหาเหตุผลใดๆมารองรับ 



ณ คอนโดชั้น 7 เอลินสาวร่างบางลืมตาตื่นอย่างงัวเงีย สายตากวาดมองนาฬิกา เป็นเวลา 7 โมงเช้าพอดีจึงลุกจากเตียงในสภาพเปลือยเปล่า

เอลินมีนิสัยชอบนอนแก้ผ้าเป็นประจำ และไม่ใช่แค่นอนแก้ผ้า ถ้ามีโอกาสเธออยากแก้ผ้าตลอดเวลาด้วยซ้ำ มันคือรสยมชอบโชว์ที่มีมาตั้งแต่เด็กๆ

พอลุกยืนบิดขี้เกียจก็หันมองกระจกใสบานใหญ่ข้างๆ เห็นวิวถนนที่รถแออัด เธอมองลงไปจากชั้น 3 ซึ่งค่อนข้างสูงแต่ไม่ได้สูงจนคนข้างนอกมองไม่เห็นเธอ

หากใครบังเอิญเงยหน้าขึ้นมองสักนิดจะเห็นเอลินยืนอ้าขาบิดตัวไปมาที่ชั้น 3 ห้องนอนของเธอเป็นกระจกอยู่ด้านหนึ่ง ทำให้เห็นตั้งแต่หัวจรดเท้าได้สบาย นี่คือเหตุผลที่เอลินเลือกห้องนี้เป็นห้องนอน

หลังจากยืนชมวิวยามเช้าจนพอใจ เอลินก็หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ คอนโดแห่งนี้ค่อนข้างครบครัน มีห้องนอน ห้องน้ำ ห้องรับแขก และห้องครัวอยู่ในตัว

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

เอลินออกมาด้วยเนื้อตัวที่เปียกปอน ผมดำยาวเปียกชื้นม้วนพันด้วยผ้าเช็ดตัว ส่วนเรือนร่างผอมบางนั้นเปลือยเปล่า

เอลินนั่งทาครีมที่ห้องรับแขกบนโซฟาตัวโปรด บำรุงตั้งแต่หน้าลงมาถึงเท้า ผิวของเธอค่อนข้างเนียนนุ่ม ขนเล็กๆน้อยก็ถูกตัดออกหมดจนเรียบเนียน ทั้งยังมีกลิ่นหอมของสบู่กับครีมที่ทา

ปิ่ง ป่อง~ !

เสียงกดกริ่งที่หน้าห้อง เอลินยิ้มบางมองสำรวจตัวเองก่อนจะลุกไปเปิดประตูห้อง แน่นอนว่าสภาพของเธอตอนนี้มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่ม้วนอยู่บนหัว

เอลิน: แปปนึงนะ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เข้ามารอข้างในก่อนสิ

เอลินทำท่ารีบๆเปิดประตูเสร็จก็พูดเชิญชวน คนที่มาคือเพื่อนร่วมคลาสที่บังเอิญอยู่แถวนี้ จึงตกลงว่าจะมารับเอลินไปเรียนพร้อมกัน

เพื่อนร่วมคลาสคนนี้ไม่ค่อยน่าไว้วางใจเท่าไหร่ มันคือชื่อปาน ท่าทางหื่นๆดูจากสายตาที่มองนมมองหีของเอลินไม่ขาด ซึ่งเอลินไม่ได้รังเกียจแต่กลับชอบด้วยซ้ำ ไม่งั้นคงไม่ออกปากชวนให้มารับไปเรียนพร้อมกัน

นายปานเข้ามาก็ปิดประตู เดินตามเข้าไปยังห้องรับแขก ยืนมองเอลินที่นั่งชันเข่าทาครีมอย่างเซ๊กซี่ มันเผลอมองตาค้างกลืนน้ำลายอยู่พักหนึ่ง

เอลิน: ปานๆ ว่างช่วยไปหยิบชุดนักศึกษาในห้องนอนให้ที

นายปาน: หะๆ ได้ๆ

นายปานตั้งสติตอบรับพลางเดินไปยังห้องนอนที่อยู่ข้างๆ กวาดมองห้องนอนของสาวสุดฮ็อตพร้อมสูดหายใจลึก

มันเปิดตู้เสื้อผ้าเห็นชุดมากมายแขวนอยู่ ส่วนใหญ่จะเป็นแบบเนื้อผ้าบางๆไม่ก็ชิ้นเล็กๆ จินตนาการถึงตอนใส่คงสวยเซ๊กซี่น่าดู ไม่น่าเชื่อว่าคุยในห้องเรียนแค่สัปดาห์เดียว จะมีโอกาสได้มาเยือนถึงห้องแบบนี้ แถมยังได้เห็นเอลินโป๊เปลือยเต็มๆสองตา

นายปานหยิบชุดนักศึกษาออกมาชุดหนึ่ง เสื้อนักศึกษาตัวเล็กกับกระโปรงทรงเอแสนสั้น มันจำได้ว่าเอลินมักจะใส่ชุดแบบนี้ไปเรียนทุกวัน จนมันทนหื่นไม่ไหวเข้ามาทักมาคุยกับเอลินตลอด

นายปาน: วางไว้นี่นะ

นายปานเดินถือชุดออกมา เตรียมจะวางบนโต๊ะตรงหน้าเอลิน ทว่าก็ถูกห้ามปราม

เอลิน: เดี๋ยวๆ เอามานี่เลย

นายปานจึงยื่นชุดให้เอลิน ที่ตอนนี้กำลังเป่าผมให้แห้ง กลิ่นหอมจึงฟุ้งอยู่ในอากาศจนเผลอสูดหายใจลึกอย่างเต็มปอด

เอลินรีบใส่ชุดนักศึกษาอย่างไม่สนใจอะไร เสื้อกับกระโปรงถูกใส่อย่างเร่งรีบ จากนั้นก็หอบกระเป๋าแบรนด์เนมเดินเร็วๆไปที่ประตู ก้มหยิบรองเท้าคัทชูมาใส่

เอลิน: ไปกัน เดี๋ยวสายนะ ต้องไปหาอะไรกินอีก

นายปาน: ไปเลยหรอ แล้วกางเกงใน!?

เอลิน: บ้า ฉันเป็นพวกไม่ชอบใส่ชุดชั้นในน่ะ แค่ชุดก็พอแล้ว ไปกันๆ

นายปาน: ห๊ะ แสดงว่าไม่เคยใส่เลยหรอ!

นายปานได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งหื่น แสดงว่าที่ผ่านมาไม่เคยใส่ชุดชั้นในไปเรียนเลย! นึกสภาพตอนมองขาอ่อนที่กระโปรงปิดไม่มิด เพิ่งรู้ว่าภายใต้กระโปรงนั่นไม่มีกางเกงใน!

เอลิน: ก็ใช่น่ะสิ อึดอัดจะตาย เร็วๆออกมาได้ละ

เอลินออกไปรอหน้าห้อง เร่งให้นายปานออกมาเร็วๆ มือข้างหนึ่งก็จับกระโปรงรั้งลง เพราะเมื่อครู่มันร่นขึ้นจนโชว์หี

นายปานสูดหายใจลึกเดินตามออกไป มันอยากได้เอลินเป็นแฟนจริงๆแต่ความกล้าของมันมีน้อยนิด แค่เข้ามาคุยก็ถือว่าใช้ความกล้าทั้งชีวิตของมันแล้ว จึงได้แต่เดินตามไปเงียบๆ

มหาวิทยาลัยอยู่ไม่ไกล เอลินจึงเลือกมอไซค์เพราะสะดวกกว่า และอีกเหตุผลคือได้โชว์มากขึ้นด้วย เพราะตอนนั่งจะทำเป็นไม่ระวัง นั่งอ้าขาขี่มอไซค์จนหีโผล่ แน่นอนว่านายปานที่ขี่มอไซค์อีกคันอยู่ข้างๆก็ฉวยโอกาสมองบ่อยๆ ไม่มีเตือนแม้แต่น้อย

ขับไปตามถนนใหญ่สักพัก ทั้งคู่ก็ขับไปจอดในซอย แวะกินข้าวเช้าที่ร้านอาหารตามสั่ง เอลินลงจากมอไซค์โดยไม่ได้จัดแจงกระโปรง ทำให้กระโปรงยังคงร่นสูงโชว์ตูดโชว์หี นายปานก็ไม่มีท่าทีจะเตือนสักนิด คนในร้านที่ตาดีก็แอบเหล่มองกันหมด

เอลิน: จดให้หน่อย เอากระเพราไก่จานนึงนะ

นายปานจดเมนูเดินไปส่งให้พ่อครัวตามคิว ก่อนกลับมานั่งก็หยิบขวดน้ำมาเสิร์ฟหวังเอาใจ

เอลิน: ขอบใจนะ

นายปานยิ้มๆ ไม่ได้นั่งตรงข้ามแต่เลือกนั่งเยื้องๆเพราะจะได้มองขาอ่อนกับแคมหีที่โผล่ออกจากกระโปรง เป็นอาหารตาสำหรับคนหื่นอย่างมันที่มองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ

นายปาน: เอลิน ตอนมอปลายมีเพื่อนเยอะแน่เลย

เอลิน: เอ๋ ทำไมคิดงั้นล่ะ ตรงข้ามเลยต่างหาก ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนหรอก

นายปาน: ฮ่าๆ ผิดคาดเลยนะเนี่ย หรือว่าเพราะอยู่กับแฟนจนเพื่อนไม่คบ?

เอลิน: บ้า แฟนที่ไหน ฉันมัวแต่เรียนกับไปแข่งกีฬาจนไม่มีเวลาว่างทำอะไรเลย แต่ขึ้นมหาลัยมาได้ก็อิสระเลยล่ะ ได้ว่างกับเขาสักที

นายปาน: อ่อ น่าจะเหนื่อยแย่เลยนะ

เอลิน: ใช่มั้ยล่ะ ทั้งแม่ทั้งพี่สาวชอบบังคับให้ทำนู้นนี่ ดีนะแม่ไปทำงานต่างประเทศ ส่วนพี่ก็ยุ่งกับบริษัท ฉันเลยเป็นอิสระสักที

พ่อครัว: อาหารได้แล้วครับ

ตอนนั้นเองที่เจ้าของร้านนำอาหารมาวาง สายตาเหล่ไปเห็นกระโปรงที่ร่นจนหีโผล่ ก็แท๊บใจวาย

พ่อครัว: หึย หนูๆหีโผล่แล้ว สมัยนี้ใส่กระโปรงสั้นไม่พอ ยังไม่ใส่กางเกงในอีก

เสียงของพ่อครัวไม่ได้เบาสักนิด ราวกับเป็นการป่าวประกาศให้ทุกคนทราบ เอลินยิ้มบางรีบลุกขึ้นยืนจัดกระโปรง

เอลิน: อุ้ย จริงด้วย ขอโทษนะคะ

เอลินลุกขึ้นพยายามจับกระโปรงรั้งลงแต่ด้วยความสั้น ถ้าไม่ดึงขอบกระโปรงลงมาด้วยจะไม่มีทางปิดหีได้เลย ซึ่งเอลินมัวแต่ดึงชายกระโปรงเบาๆ จึงปิดหีไม่ได้สักที คนในร้านก็หันมามองกันเต็ม

พ่อครัว: ดึงกระโปรงลงอีกสิหนู มันยาวไม่พอปิดหีไม่รู้รึไง ใส่มาทำไมสั้นขนาดนั้น

พ่อครัวยังคงบ่นไม่หยุด เอลินก็ทำตามที่ได้ยิน จับหัวกระโปรงดึงลงจนเอวต่ำมากๆ และในที่สุดชายกระโปรงก็ปิดหีได้พอดี

เอลิน: ฟู่ว.. ขอบคุณค่ะ

แม้พ่อครัวจะบ่นแต่ดูจะชอบไม่น้อย เขาพยักหน้าเบาๆก่อนจะกลับไปทำอาหารต่อ และนานๆครั้งจะหันมามองเอลินเป็นช่วงๆ

เอลินลงมือกินทันที นายปานก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ตักข้าวเข้าปากคำโตพลางมองเสื้อนักศึกษาของเอลินที่พอสะท้อนแสงจะเห็นทะลุจางๆ หากเพ่งมองดีๆจะเห็นหน้าอกเล็กอยู่ใต้เสื้อ

เอลิน: โอเคกินเสร็จล่ะ

เอลินดูดน้ำจนหมดขวด มื้อเช้าแสนง่ายก็จบลง นายปานที่มัวแต่จ้องเสื้อก็ดึงสติรีบตักข้าวเข้าปากอย่างมูมมาม

นายปาน: เดี๋ยวเลี้ยงเองนะ

เอลิน: ไม่ๆฉันไม่ชอบติดหนี้ใคร

นายปาน: ติดหนี้อะไรกัน แค่เลี้ยงข้าว

เอลิน: อะนี่ เอาไปจ่ายเลย

เอลินยื่นแบงค์ร้อย แต่นายปานไม่รับ รีบเดินไปจ่ายค่าข้าวคนเดียว เอลินก็รีบลุกตามไปแต่ไม่ทัน

เอลิน: โธ่.. แบบนี้ฉันก็ติดหนี้นายดิ

นายปาน: ไม่ชอบติดหนี้ใครขนาดนั้นเชียว?

เอลิน: ก็ใช่น่ะสิ รีบๆบอกมาว่าต้องการอะไร

นายปานยิ้มมุมปากเผลอคิดหื่น ยืนกวาดสายตามองเสื้อไปยันขาอ่อน พ่อครัวทอนเงินก็เหล่มองขาอ่อนเอลินไปด้วย

เอลินเห็นสายตานายปานจ้องขาอ่อนก็ใจเต้นตึกๆ ทันใดนั้นก็จับกระโปรงถกขึ้นจนถึงเอวโชว์หีเต็มๆสองตาก่อนจะจับมือนายปานมาวางนาบแคมหีของตัวเอง

เอลิน: จับแล้วหายกันนะ?

นายปานตั้งตัวไม่ทัน รู้ตัวอีกทีมือของมันก็ตะปบอยู่ที่แคมหีนุ่มๆ มันฉวยโอกาสขยำเบาๆจนนิ้วยวบเข้าไปในแคมหี เปียก.. มือของมันเลอะน้ำหีจนเปียกไปหมด

พ่อครัวที่เหล่มองขณะผัดข้าวก็ตาโต คิดในใจว่าทำไมตอนเรียนไม่เจออย่างงี้บ้างนะ พลางอิจฉาไอหนุ่มเพื่อนของเธอ

เอลิน: ว่าไง หายกันนะ

นายปาน: อืมๆ ได้ๆ

นายปานลูบหีอย่างมันส์มือพลางมองหน้าสวยๆของเอลินไปด้วย ตอนนี้มันไม่อยากปล่อยหีตรงหน้า มันอยากจับให้นานเท่าที่จะนานได้

เอลิน: จะจับหีฉันอีกนานมั้ย เดี๋ยวไปเรียนสายนะ พอใจยัง?

นายปาน: ถ้าบอกว่าไม่พอใจล่ะ หืดด หาดด~

นายปานดูหื่นจนออกนอกหน้า คนที่มองมาก็อิจฉาตาร้อนอยากจับหีของเอลินบ้าง แต่เป็นคนแปลกหน้าจึงได้แต่มอง กินข้าวไปมองไปเป็นอาหารตา ส่วนพ่อครัวก็เหล่มองเป็นช่วงๆพลางผัดข้าวให้ลูกค้า

เอลิน: ไม่พอใจ? งั้นไว้จับทีหลังก็ได้ ตอนนี้ปล่อยก่อน ดูสิคนมองกันหมดแล้ว ฉันก็อายเป็นนะ

มันมีวแต่หื่นจนลืมไปว่ากำลังอยู่ในร้านอาหาร พอเห็นสายตาที่มองมา ความกล้าก็หดเท่ามด รีบชักมือกลับจนน้ำหียืดติดมือมาด้วย เอลินเองก็จับไหล่พยักหน้าพาเดินไปยังมอไซค์

นายปานมองหีที่ยังโชว์หราอยู่ตรงหน้า กว่าเอลินจะจัดกระโปรงก็ตอนจะขึ้นนั่งมอไซค์ แถมยังจัดกระโปรงลวกๆ นั่งมอไซค์แล้วหีโผล่อยู่ดี มันมองตาค้างพลางกลืนน้ำลาย

มอไซค์ของทั้งคู่พากันขับไปตามถนนตรงสู่มหาลัย วันนี้นายปานเจอเหตุการณ์ไม่หยุดหย่อน จนความกล้าของมันเริ่มก่อตัวขึ้น ปกติแล้วแค่จะเข้ามาคุยกับสาวสวยยังต้องใช้ความกล้ามากมาย แต่ตอนนี้มันรู้สึกว่าถ้าเข้าไปกอดเอลินก็คงทำได้ทันที คิดแล้วก็ยิ้มๆมองขาอ่อนเอลินที่ขับอยู่ข้างๆกัน

มาถึงมหาวิทยาลัย..

เอลินเลี้ยวจอดที่ใต้ตึก มีมอไซค์อยู่หลายขั้นจอดซ้อนๆกันอยู่ คงเพราะใกล้ถึงเวลาเข้าเรียนที่จอดเลยเต็ม กลายเป็นว่าต้องมาจอดต่อท้ายกัน

นายปานจอดเสร็จก็มายืนรอ จ้องขาอ่อนไม่พักหวังอยากจับหีของเอลินอีก แต่ปากยังไม่กล้าพูดออกมา

เอลิน: นายจะขึ้นไปก่อนก็ได้นะ ฉันขอแต่งหน้าสักพัก ยังพอมีเวลา

เมื่อเช้ารีบออกมาจนไม่ได้แต่งหน้า จึงอยากแต่งหน้าเบาๆก่อนขึ้นเรียน ไม่ใช่ว่าเอลินไม่สวย แต่เธอแต่งหน้าเพื่อเพิ่มความมั่นใจต่างหาก

นายปาน: เดี๋ยวนั่งรอเป็นเพื่อน ไม่รีบๆ

เอลินพยักหน้าเดินไปนั่งใต้ตึก มีโต๊ะม้าหินวางเรียงกันอยู่ บางโต๊ะมีคนนั่งกินข้าวที่เตรียมมาอย่างเร่งรีบ จึงเลือกนั่งโต๊ะที่ว่าง

เอลินเริ่มแต่งหน้าเบาๆ ส่วนนายปานก็นั่งอยู่ข้างๆ สายตาจดจ้องลงต่ำมองขาอ่อนตาค้าง กระทั่งตัดสินใจหื่นๆวางมือลงบนขาอ่อนนั้นจนได้

มือของมันวางทาบลงบนขาอ่อนของเอลิน พอได้สัมผัสขาอ่อนเนียนนุ่มก็รู้สึกตัวว่าทำอะไรลงไป รีบเงยหน้ามองเอลิน แต่เธอกลับไม่สนใจ นั่งแต่งหน้าต่อตามปกติ

นายปานกังวลว่าจะถูกด่าแต่ใจหนึ่งก็อยากจับต่อ จึงขยับมือลูบไล้ขาอ่อนเบาๆ จนสะกิดชายกระโปรงให้ร่นขึ้น มีบางครั้งที่ปลายนิ้วของมันไปสะกิดโดนแคมหีจนใจสั่น พอเงยหน้ามองก็ไม่เห็นเอลินจะว่าอะไร

แต่ความกล้าของมันก็มีจำกัด ทำได้แค่ลูบขาอ่อนวนไปมา ไม่กล้าล้วงลึกไปมากกว่านี้ และพอได้นั่งข้างๆก็สูดกลิ่นหอมจากเอลินไปด้วย จนตอนนี้มันยื่นหน้าไปใกล้ต้นคออย่างลืมตัวจนจมูกจะชนคอของเอลินอยู่แล้ว

เอลิน: ไปกันๆ เสร็จแล้ว

นายปานสะดุ้ง รีบปล่อยมือถอยออกห่าง เอลินเก็บเครื่องสำอางใส่กระเป๋า ลุกขึ้นยืนพลางจัดแจงกระโปรง เพราะร่นขึ้นจนหีโผล่อีกแล้ว

นายปานพยักหน้าอย่างกล้าๆกลัวๆเดินตามหลังเอลินไป..

>>

>>

วันนี้นายปานเรียนแท๊บไม่รู้เรื่อง เพราะได้นั่งข้างๆแล้วมัวแต่มองขาอ่อนของเอลิน ใจอยากจะเอื้อมมือไปลูบแต่ก็กลัวอาจารย์จับได้ จึงได้แต่เหล่มองเมื่อมีโอกาส บางครั้งเวลาเอลินก้มจดก็แอบมองหน้าอกเล็กผ่านช่องกระดุม กระทั่งถึงบ่ายก็หมดคาบเรียนของวันนี้

นายปาน: วันนี้เลิกเร็ว เอลินไปไหนต่ออะ?

เอลิน: อืม ว่าจะไปช้อปปิ้งหน่อย พี่อาร์ตชวนฉันตั้งแต่เมื่อวานละ

นายปาน: อาร์ต? รุ่นพี่นิเทศปีสองนั่น?

เอลิน: อืมๆ เป็นพี่รหัสฉันด้วย

นายปาน: เห้ยๆ เจ้านั่นมันมีข่าวลือไม่ดีนะ เห็นว่าชอบแอบถ่ายใต้กระโปรง ไปเที่ยวกับมันจะดีหรอ

เอลิน: ถึงว่าพี่รหัสชอบสั่งอะไรแปลกๆ

นายปาน: สั่งอะไร!?

เอลิน: พี่รหัส ให้ฉันแก้ผ้าถ่ายคลิปแนะนำตัวอะสิ

นายปาน: ห๊ะ แล้วเอลินทำไปยัง เดี๋ยวมันก็เอาคลิปไปปล่อยหรอก

เอลิน: ทำไปตั้งแต่วันแรก..

นายปาน: ไม่เป็นไรนะเอลิน เธอโอเครึปล่าว?

เอลิน: อือๆ ไม่เป็นไร ฉันไม่คิดมากหรอก ไว้เจอกันนะเดี๋ยวพี่รหัสรอนาน

เอลินโบกมือลารีบเร่งเท้าเดินจากไป ท่าทางเอลินราวกับคิดบางอย่างทำให้นายปานเป็นห่วง ทว่าที่จริงแล้วกำลังตื่นเต้น เพิ่งรู้ว่าพี่รหัสของเธอก็เป็นพวกหื่น รู้งี้น่าจะโพสท่าลามกๆแนะนำตัว

เอลินขี่มอไซค์ไปยังจุดนัดพบ เห็นพี่รหัสยืนรออยู่แต่ไกล คงเพราะพุงอ้วนๆมันเด่นสะดุดตา ยืนอยู่ข้างมอไซค์เก่าๆคันหนึ่ง

นายอาร์ต: น้องเอลิน หวัดดีครับ

เมื่อเห็นน้องรหัสก็ทักทายด้วยรอยยิ้ม สายตากดต่ำลงทันที มองขาอ่อนขาวๆที่เกือบจะเห็นหี มันรู้ว่าน้องรหัสไม่ชอบใส่ชุดชั้นในจากคลิปแนะนำตัว

เอลิน: สวัสดีค่ะ ไปกันเลยมั้ยคะรุ่นพี่?

เอลินไม่ได้ลงจากรถ จอดเทียบข้างนั่งอ้าขาเล็กน้อยจนหีโผล่ ยิ่งเห็นสายตาของพี่รหัสที่มองต่ำก็ยิ่งตื่นเต้น

นายอาร์ต: ยังก่อนๆ ฟังภารกิจรับน้องจากพี่ก่อนครับ

เอลิน: ภารกิจรับน้อง? ยังไม่หมดอีกหรอคะ นึกว่าแค่คลิปแนะนำตัว

นายอาร์ต: ฮ่าๆ อีกหลายภารกิจเลยครับ ถ้าน้องเอลินทำไม่ได้จะโดนซ่อม ระวังด้วยนะ

เอลินที่รู้ข่าวลือหื่นๆของพี่รหัสมาแล้วก็เห็นชัดเลยว่าพี่อาร์ตกำลังทำหน้าแบบไหนอยู่ คงกำลังได้ใจคิดว่าตัวเธอใสซื่อหลอกง่ายสั่งอะไรก็ยอมแค่อ้างว่ารับน้อง? ใช่ แม้เธอจะไม่ใสซื่อแต่ก็เต็มใจให้หลอก จึงไม่ได้ต่อต้านอะไร

นายอาร์ตหยิบกล้องคู่ใจขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มหื่นๆ คงคิดอะไรแผลงๆอยู่แน่ๆ เอลินปั้นหน้าใสซื่อรอดูว่าจะให้ทำอะไร ในใจก็คาดหวังภารกิจหื่นๆอยู่

เอลินเห็นพี่รหัสยกกล้องเตรียม แต่เล็งต่ำไปที่ขาอ่อน ไม่รู้ว่าตั้งใจจะทำอะไรกันแน่

นายอาร์ต: ถ้าพี่เล็งกล้องแบบนี้ น้องเอลินต้องแสดงส่วนที่น่าอายออกมาให้ทัน ถ้าพี่ถ่ายแล้วไม่ติดนมหรือหี จะถือว่าภารกิจล้มเหลวนะครับ ฮิๆ

พี่รหัสพอได้จับกล้องแล้วหื่นกว่าเดิมมาก ถ้าเป็นคนอื่นคงต่อว่าแรงๆไปแล้ว แต่โชคดีที่มาทำกับเอลิน จึงไม่โดนว่าอะไร

เอลินยิ้มบางรีบถกกระโปรงจนถึงเอวพร้อมนั่งอ้าขากว้างอยู่บนเบาะมอไซค์ พี่รหัสเองก็ตาโตรีบซูมถ่ายอย่างใกล้ชิด

นายอาร์ต: อูยๆ ดีมากๆ ทันเวลาพอดี พี่ถ่ายติดหีน้องเอลินพอดีเลย เกือบไปแล้วไหมล่ะ คราวหลังถกให้ไวกว่านี้นะครับ ^^

เอลิน: ก็น้องตั้งตัวไม่ทันนี่คะ

นายอาร์ต: งั้นอีกรูปๆ

พี่รหัสยกกล้องขึ้นสูงเล็งไปยังหน้าอก คราวนี้เอลินรีบปลดกระดุมแหวกเสื้อนักศึกษาโชว์หน้าอกเล็กขาวเนียนกับหัวนมสีชมพูตั้งชูชัน

นายอาร์ตถ่ายเสร็จก็ถอยหลัง เล็งทั้งตัว เอลินจึงรีบตั้งขาตั้งลงจากรถ ยืนถกกระโปรงแหวกเสื้อโชว์นมโชว์หี

นายอาร์ต: โอเคๆ ดีมากครับ ถ่ายติดนมติดหีหมดเลย น้องเอลินไวมากครับ ฮิๆ

เอลินตื่นเต้นไม่แพ้กันที่ได้ทำอะไรแบบนี้ นึกสภาพตอนไปช้อปปิ้ง ถ้าอยู่ๆพี่รหัสยกกล้องขึ้นมาถ่ายจะทำยังไง ต้องโชว์นมโชว์หีตรงนั้นเลยรึปล่าว แค่คิดก็ตื่นเต้นสุดๆแล้ว

เอลิน: ไปช้อปปิ้งกันค่ะ ^^

พี่รหัสพยักหน้ากดถ่ายอีกรูปก่อนจะห้อยกล้องไว้ที่คอตามเดิม เอลินเห็นแบบนั้นจึงใส่กระดุมเสื้อจัดแจงกระโปรงก่อนจะขึ้นขี่มอไซค์ โดยมีพี่รหัสนั่งซ้อนท้าย

..

พี่รหัสไม่ทำให้เอลินผิดหวังสักนิด พอขับไปถึงห้างก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายบ่อยๆ เอลินก็ต้องแหวกเสื้อถกกระโปรงบ่อยๆเช่นกัน จนเอลินไม่ได้ติดกระดุมเสื้อเดินจับเสื้อปิดนมเท่านั้น

พี่รหัสขยันถ่าย เอลินก็ขยับเปิด คนที่เดินไปมาก็มองมาอย่างตกใจ มีบางคนมือไวถ่ายภาพไปด้วย ขนาดแวะร้านอาหารก็ยังขยับยกกล้องมาถ่าย ถ้านับดีๆคงเกินร้อยรูปไปแล้ว

เอลิน: ขอบคุณที่เลี้ยงนะคะรุ่นพี่ ได้ชุดใหม่มาเพียบเลย

นายอาร์ต: ถือเป็นของขวัญรับน้องก็แล้วกัน ไว้วันหลังจะพามาเที่ยวอีกครับ

เอลิน: ค่าารุ่นพี่ น้องคาดหวังนะเนี่ย ว่าแต่เมื่อไหร่รุ่นพี่จะเอากล้องลงเนี่ย คนมองเยอะแยะแล้วเห็นมั้ย

นายอาร์ต: ฮ่าๆ ขออีกสองสามรูปนะ

ระหว่างที่คุยกัน พี่รหัสก็ยกกล้องขึ้นถ่ายไม่หยุด เอลินก็ต้องแหวกเสื้อโชว์นมถกกระโปรงโชว์หี แถมยังยืนอยู่ในห้างที่คนเดินไปเดินมาหันมามองกันเต็ม

แม้เอลินจะบ่นแต่ก็ไม่ได้บ่นอะไรมากมาย ยังคงยืนอ้าขาแหวกเสื้อให้ถ่ายอย่าว่าง่าย หันไปมองคนรอบๆก็ตื่นเต้นดีไม่น้อย หีของเธอแฉะแล้วแฉะอีกตื่นเต้นไปหมด

นายอาร์ต: โอเคๆ วันนี้พอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวพี่พาไปส่งคอนโดนะ

เอลิน: ค่าๆ

เอลินรีบจัดแจงเสื้อผ้าเดินตามพี่รหัสไป ระหว่างทางพี่รหัสก็เปิดรูปเช็ค เห็นมองๆยิ้มๆอยู่คนเดียว คงถูกใจรูปที่ถ่ายเอามากๆ เอลินก็มองรูปที่ถูกถ่าย แต่ละรูปเห็นทั้งนมทั้งหีถูกถ่ายในที่สาธารณะ เห็นแล้วก็ตื่นเต้นดีจริงๆ

พอเดินมาถึงมอไซค์ พี่รหัสก็หันมามองด้วยสายตาหื่นกาม คงติดตาจากรูปที่เพิ่งดูมาแน่ๆ มันคงซ้อนทับกับเอลินตอนนี้สินะ

นายอาร์ต: ให้พี่ขับไหม?

เอลิน: ได้ค่ะรุ่นพี่

เอลินยื่นกุญแจรถให้ พี่รหัสก็ขึ้นขี่ทว่ากลับเว้นช่องด้านหน้าเอาไว้ ราวกับจะบอกให้เอลินมานั่ง จากที่เห็นค่อนข้างแคบ ถ้าให้นั่งจริงๆคงนั่งได้แค่ปลายก้นแถมยังต้องถูกโอบด้วยแขนอวบๆนั่นอีก

นายอาร์ต: มานั่งหน้ามา พี่กลัวน้องตก ฮ่าๆ นั่งตรงนี้รับรองปลอดภัยหายห่วงครับ

เป็นอย่างที่คิด เอลินชอบโชว์เอามากๆ แต่นี่แค่ถูกฉวยโอกาสเล็กๆน้อยๆเลยไม่ค่อยสบอารมณ์ คงกำลังได้ใจอยู่สินะ คิดว่าเธอจะตอบตกลงเหมือนที่ผ่านๆมา?

เอลิน: ไม่เป็นไรค่ะ ขอน้องนั่งซ้อนท้ายดีกว่า

เอลินพูดจบก็ขึ้นไปนั่งซ้อนท้าย ทำเอาพี่รหัสผิดคาดไม่ตรงตามที่คิดไว้ กะจะนั่งโอบสาวสวยระหว่างพากลับสักหน่อยแต่อดซะได้

พี่รหัสจึงขำแก้เขินบิดมอไซค์ออกไป ระหว่างนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษ นานๆทีจะหันมาคุยกับเอลินแล้วก้มมองขาอ่อน ไม่นานก็ขับมาถึงใต้คอนโด

เอลิน: รุ่นพี่กลับยังไงหรอคะ

นายอาร์ต: อ่อ เดี๋ยวนั่งรถเมล์กลับครับ น้องเอลินขึ้นห้องพักผ่อนเถอะ วันนี้ทำได้ดีมากครับ

เอลิน: โอเคค่ะ งั้นไว้เจอกันใหม่นะคะรุ่นพี่

เอลินเก็บกุญแจคืนก่อนจะโบกมือลาอย่างน่ารัก วันนี้ได้ทำอะไรตื่นๆมากมายก็รู้สึกขอบคุณรุ่นพี่คนนี้ไม่น้อย รวมๆแล้วสนุกมากเลยล่ะ

พอขึ้นห้องมาได้ก็ปิดประตูแก้ผ้า อาบน้ำล้างตัวแล้วก็เข้านอนทันที..

>>

>>

เช้าวันต่อมา

ปิ่ง ป่อง~ !

เสียงกดกริ่งดังทั่วห้อง เอลินงัวเงียลืมตาตื่น พยุงร่างง่วงๆเดินไปเปิดประตู พบกับนายปานที่ยืนรออยู่หน้าห้อง

นายปาน: เอลิน? เพิ่งตื่น?

แม้จะตกใจที่เอลินเปิดประตูในสภาพเปลือย แต่ก็ทักถามเรื่องอื่นก่อน มันเริ่มชินกับการฉวยโอกาสจากเอลินแล้ว

เอลิน: อืมม์ ทำไมวันนี้มาเร็วจัง เข้ามาก่อนสิ

นายปาน: เร็วอะไร เจ็ดโมงกว่าแล้วนะ

เอลิน: ห๊ะ..! เดี๋ยวนะ ขอฉันไปอาบน้ำก่อน

เอลินได้ยินว่ากี่โมงก็ได้สติ รีบหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเร็วๆเข้าห้องน้ำ แน่นอนว่าไม่ได้ปิดประตู แถมยังเป็นทางผ่านไปห้องรับแขก

นายปานจึงเดินไปดูที่หน้าห้องน้ำ พบว่าเอลินกำลังเปิดฝักบัวถูสบู่ ผมยาวถูกรวบคลุมด้วยหมวกกันน้ำ

เอลิน: ไปนั่งรอก่อนนะ ขอเวลาสักครู่ น้ำเย็นอยู่ในตู้นะ

นายปาน: ขอยืนรอตรงนี้ละ

นายปานยืนมองเอลินอาบน้ำตอบกลับไปตรงๆ เริ่มจับทางได้แล้วว่าเพื่อนสาวสวยคนนี้นิสัยยังไง

เอลินก็ชะงักเล็กน้อย ไม่คิดว่านายปานจะกล้าขึ้นขนาดนี้ปกติเป็นคนที่ไม่ค่อยกล้าอะไร จึงเผยยิ้มบางออกมา

สักพักก็อาบน้ำทำกิจวัติในห้องน้ำเสร็จ เอลินเช็ดตัวจนพอแห้งแล้วตากผ้าไว้ในห้องน้ำ ก่อนจะเก็บหมวกคลุมหัวพาร่างเปลือยเดินออกมา

เอลินหยิบขวดครีมมานั่งทาตัวอย่างรีบๆ โดยมีนายปานยืนมองตาไม่กระพริบ จากนั้นก็รีบไปแต่งตัวในห้องนอน ใส่ชุดนักศึกษาเดินออกมา

เอลิน: ไปกัน เสร็จแล้วๆ

นายปานไม่ค่อยพูดอะไร เดินตามเอลินออกจากห้อง ลงมาก็พากันขี่มอไซค์ไปกินข้าวร้านเดิม

พ่อครัวเจ้าของร้านจำเอลินได้ดี มาถึงก็จ้องขาอ่อนตาไม่กระพริบ วันนี้คนน้อยจึงมีเวลามองนานกว่าเมื่อวาน

เอลิน: เอาเหมือนเมื่อวานค่ะ

นายปาน: ผมด้วยครับ

แล้วก็พากันหยิบน้ำไปนั่งโต๊ะว่าง ระหว่างนั้นเอลินก็หยิบเครื่องสำอางมาแต่งหน้าเบาๆ นายปานดูเงียบๆกว่าเมื่อวานนั่งมองอยู่ข้างๆ ทำท่าราวกับจะพูดบางอย่างแต่ก็ไม่พูดออกมาสักที

พ่อครัว: อาหารมาแล้วครับ.. อ้าวไอหนุ่ม วันนี้ไม่เห็นล้วงหีแฟนให้ลุงดูเลย ทะเลาะกันรึ ฮ่าๆ

มาเสิร์ฟอาหารก็อดแซวไม่ได้ ภาพเมื่อวานที่ยืนจับหีน้องคนสวยยังคงติดตาติดใจของมันอยู่เลย

นายปาน: ป่าวครับลุง ไม่ได้ทะเลาะกัน

เอลิน: ป่าวนะคะ และไม่ได้เป็นแฟนกันด้วย

พ่อครัว: อ้าว ไม่ใช่แฟนแต่เปิดหีให้จับเนี่ยนะ แบบนี้ลุงขอจับบ้างได้ป่าว ฮ่าๆ

..

..

..

—-------[จินตนาการต่อ]----------

แนะนำว่าเรื่องไหนไม่เขียนต่อแล้ว ไปแก้ตรงท้ายว่าจบเลยก็ได้ จะได้ไม่ค้างคา แต่เรื่องนี้ยังไงเอาให้จบจริงจังซักเรื่องก็ยังดี    

แนะนำว่าเรื่องไหนไม่เขียนต่อแล้ว ไปแก้ตรงท้ายว่าจบเลยก็ได้ จะได้ไม่ค้างคา แต่เรื่องนี้ยังไงเอาให้จบจริงจังซักเรื่องก็ยังดี    

ไม่กล้าเขียนว่าจบเลยค่ะ 55 เลยเขียนว่า จินตนาการต่อ แทน

รอตอนที่ 5 แต่ดันเจอเรื่องสั้นคั่นเวลาซะงั้น 5555
รอกันต่อไปครับ

พักผ่อนเยอะๆนะครับ ไม่ต้องรีบ ไว้พร้อมแล้วค่อยมาต่อ

เขียนเพิ่ม
-นี่คือการโดนรับน้องสินะ ถ้าปีหน้าเป็นฝ่ายรับน้องเองจะทำอะไรบ้างเนี่ย

พักผ่อนเยอะๆนะครับ ไม่ต้องรีบ ไว้พร้อมแล้วค่อยมาต่อ

เขียนเพิ่ม
-นี่คือการโดนรับน้องสินะ ถ้าปีหน้าเป็นฝ่ายรับน้องเองจะทำอะไรบ้างเนี่ย

ขอบคุณค่ะ ^^ ไม่รู้ว่าจะเขียนต่อวันไหนเพราะถึงตอนนี้ยังเวียนหัวอยู่เลย คงเพราะจากงานด้วย 55

- ตอนแรกคิดว่าจะมีการรับน้องอีกหลายอย่างเลย แต่ไม่ได้เขียนต่อ 

รออ่านต่อครับ

ค่อยๆเติมเตื้อหาก็ได้
ขอบคุณครับ

ผมชอบเรื่องนี้มากครับ โดยเฉพาะการสร้างบรรยากาศที่ดูเป็นธรรมชาติและมีชีวิตชีวา ตัวละครอย่างเอลินและนายปานมีปฏิสัมพันธ์ที่น่าสนใจและดูสมจริง การที่เอลินเปิดเผยตัวเองและนายปานที่เริ่มชินกับสถานการณ์ ทำให้เรื่องราวดูมีมิติและน่าติดตาม

ฉากในห้องน้ำนั้นสร้างความตื่นเต้นได้ดีมาก เอลินที่อาบน้ำโดยไม่ปิดประตูและนายปานที่ยืนมองตาไม่กระพริบ ทำให้รู้สึกถึงความกล้าและความมั่นใจที่เพิ่มขึ้นของนายปาน ส่วนเอลินเองก็ดูเหมือนจะชอบให้ถูกมอง แถมยังมีท่าทีเย้ายวนเล็กน้อย

ส่วนฉากที่ร้านอาหารก็เพิ่มความสนุกได้ดี พ่อครัวเจ้าของร้านที่จำเอลินได้และยังแซวเรื่องเมื่อวานที่นายปานจับหีเอลินให้มันดู ทำให้บรรยากาศดูเป็นกันเองและมีอารมณ์ขัน แถมยังตอกย้ำความสัมพันธ์ที่คลุมเครือระหว่างเอลินกับนายปาน

โชว์แบบตั้งใจแบบนี้รู้สึกกว่าพวกที่โดนบังคับให้โชว์แฮะ

ผมชอบเรื่องนี้มากครับ โดยเฉพาะการสร้างบรรยากาศที่ดูเป็นธรรมชาติและมีชีวิตชีวา ตัวละครอย่างเอลินและนายปานมีปฏิสัมพันธ์ที่น่าสนใจและดูสมจริง การที่เอลินเปิดเผยตัวเองและนายปานที่เริ่มชินกับสถานการณ์ ทำให้เรื่องราวดูมีมิติและน่าติดตาม

ฉากในห้องน้ำนั้นสร้างความตื่นเต้นได้ดีมาก เอลินที่อาบน้ำโดยไม่ปิดประตูและนายปานที่ยืนมองตาไม่กระพริบ ทำให้รู้สึกถึงความกล้าและความมั่นใจที่เพิ่มขึ้นของนายปาน ส่วนเอลินเองก็ดูเหมือนจะชอบให้ถูกมอง แถมยังมีท่าทีเย้ายวนเล็กน้อย

ส่วนฉากที่ร้านอาหารก็เพิ่มความสนุกได้ดี พ่อครัวเจ้าของร้านที่จำเอลินได้และยังแซวเรื่องเมื่อวานที่นายปานจับหีเอลินให้มันดู ทำให้บรรยากาศดูเป็นกันเองและมีอารมณ์ขัน แถมยังตอกย้ำความสัมพันธ์ที่คลุมเครือระหว่างเอลินกับนายปาน

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ พอเห็นคอมเม้นแบบนี้ก็ยิ่งมีกำลังใจมากขึ้นมากๆเลยค่ะ ^^ โชคดีที่มีเพดานไม่งั้นลอยออกอวกาศไปแล้ว 55 แม้จะทราบดีว่าเรื่องที่เขียนไม่ได้เพอร์เฟคหรือดีขนาดนั้น แต่เห็นคนชื่นชอบและชื่นชมขนาดนี้ก็ดีใจนะคะ ใครๆก็คงชอบคนที่ชื่นชมผลงานของตัวเอง ^^

โชว์อย่างเดียวแต่ไม่รู้ว่านายปานจะได้เสียบรึป่าว

ค่อยๆคิดใจเย็นๆ เดี๋ยวคนเขียนจะหมดไฟซะก่อน 

สู้ๆครับ

น่าเสียดายจัง หวังว่าซักวันนึงจะมีโอกาสได้อ่านต่อนะครับ

คิดถึงผลงานมากครับ คอยเข้ามาตามตลอดว่าอัพลงใหม่รึยัง คุณภาพงานดีเสมอเลยครับชื่นชม