🧡 XONLY 🧡

เวลาของการตัดสินใจ และเงาแห่งความลับ

ความเงียบยังคงปกคลุมโต๊ะอาหาร มีเพียงเสียงช้อนกระทบจานเบาๆ เป็นระยะ ป้านวลก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้า โดยไม่สบตากับนัท
นัทวางช้อนลงช้าๆ มองป้านวลด้วยสายตาที่แน่วแน่
"ป้าครับ... ที่ผมพูดเมื่อกี้... ผมไม่ได้ล้อเล่น" นัทเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบตากับนัทครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหลบสายตาลงอีกครั้ง
"ป้ารู้... แต่ว่า..." เธอพูดเสียงแผ่ว
"แต่ว่าอะไรครับป้า?" นัทถามอย่างอ่อนโยน
ป้านวลถอนหายใจเบาๆ "มันไม่ถูกต้อง... ป้ารักลุงไก่..."
"แล้วป้ารู้สึกยังไงกับผมล่ะครับ?" นัทถามตรงไปตรงมา
ป้านวลเงียบไปนาน เธอเงยหน้าขึ้นสบตานัทอีกครั้ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความรู้สึกผิดปะปนกัน
"ป้า... ป้าก็รู้สึกดีกับนัท... มากด้วย" ป้านวลยอมรับเสียงเบา
"แล้วทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ไม่ได้ล่ะครับ?" นัทถามต่อ "ผมรู้ว่ามันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่ผมรู้สึกผูกพันกับป้าจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องทางกาย"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง "นัท... นัทอายุยังน้อย อนาคตยังอีกไกล..."
"แต่อนาคตของผมมีป้าอยู่ด้วย" นัทพูดแทรกขึ้นมาอย่างหนักแน่น "ผมอยากดูแลป้า อยากใกล้ชิดกับป้า... ในแบบที่มากกว่าหลานกับป้า"
ป้านวลน้ำตาคลอเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปจับมือนัทที่วางอยู่บนโต๊ะ
"ป้าไม่รู้จะทำยังไงดีนัท... ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก..."

หลังจากที่ป้านวลได้ฟังคำพูดที่หนักแน่นของนัท เธอนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ดวงตาคู่สวยทอดมองออกไปนอกหน้าต่าง ราวกับกำลังหาคำตอบจากสายลมและแสงแดด
"นัท..." ป้านวลถอนหายใจแผ่วเบา มือที่จับมือนัทไว้บีบกระชับเล็กน้อย "เรื่องนี้มันใหญ่เกินกว่าที่ป้าจะตอบได้ในตอนนี้... ป้าขอเวลาคิดหน่อยได้ไหม?"
นัทมองป้านวลด้วยความเข้าใจ เขาพยักหน้าช้าๆ "ได้ครับป้า... ผมรอได้"
ความเงียบกลับมาปกคลุมโต๊ะอาหารอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีความอึดอัดและความไม่แน่นอนเจือปนอยู่ ทั้งสองต่างรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาได้สร้างรอยร้าวบางอย่างในความสัมพันธ์แบบเดิมๆ ไปแล้ว
หลังจากนั้น ป้านวลพยายามที่จะทำตัวตามปกติ แต่แววตาของเธอกลับมีความกังวลซ่อนอยู่ เธอหลีกเลี่ยงการสบตากับนัทโดยตรง และเมื่อต้องพูดคุยกัน น้ำเสียงของเธอก็ดูระมัดระวังมากขึ้น
นัทเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เขาไม่ได้เซ้าซี้หรือกดดันป้านวลอีก แต่ก็ไม่สามารถกลับไปทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เช่นกัน สายตาของเขามักจะจับจ้องไปที่ป้านวลด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ทั้งรักใคร่ ปรารถนา และความกังวล
ในขณะที่ป้านวลกำลังล้างจาน นัทเดินเข้าไปใกล้เธอทางด้านหลังอย่างเงียบๆ เขาวางมือบนเอวของเธอเบาๆ ป้านวลสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปัดมือของเขาออก
"ป้า..." นัทกระซิบเสียงแผ่ว
ป้านวลวางจานลง หันหลังพิงเคาน์เตอร์เผชิญหน้ากับนัท ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความลังเล
"อย่าทำแบบนี้เลยนัท... ตอนนี้ป้ายังไม่พร้อม"
นัทถอนหายใจเบาๆ แล้วถอยห่างออกมา "ผมเข้าใจครับป้า... ผมแค่..." เขาเงียบไปครู่หนึ่ง "ผมแค่คิดถึงป้า"
ความลับระหว่างนัทและป้านวลเริ่มก่อตัวขึ้นเป็นเงาที่ปกคลุมความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ภายนอกทุกอย่างอาจจะดูเหมือนเดิม แต่ภายในใจของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แตกต่างและต้องเก็บซ่อนไว้


โซฟาแห่งความปรารถนา
 
...ในที่สุด นัทก็ปลดปล่อยความปรารถนาที่อัดอั้นออกมา ความรู้สึกสุดยอดถาโถมเข้าใส่ร่างของเขาอย่างรุนแรง เขาเกร็งกระตุกเล็กน้อย ปล่อยให้น้ำกามอุ่นๆ พุ่งฉีดเข้าไปในโพรงปากของป้านวลจนหมดสิ้น สัมผัสนุ่มหยุ่นของริมฝีปากเธอที่ดูดดึงยังคงสร้างความเสียวซ่านให้กับเขาอย่างต่อเนื่อง
ป้านวลยังคงอมลำเอ็นของนัทไว้แน่น เธอรับรู้ถึงความอุ่นและความข้นเหนียวที่ไหลทะลักเข้ามาในปากอย่างเต็มที่ ดวงตาของเธอปรือปรอย มองนัทด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ทั้งความเสน่หา ความยินยอม และความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งเกินกว่าคำพูด
เมื่อนัทปลดปล่อยจนหมดสิ้น เขาก็ค่อยๆ ถอนลำเอ็นออกมา มองหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากของป้านวลด้วยความรู้สึกครอบครอง
"กลืนเข้าไปให้หมดนะครับ... เมียจ๋า..." นัทกระซิบอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาแหบพร่าและเต็มไปด้วยความรักใคร่ เขาใช้นิ้วเกลี่ยหยาดน้ำนั้นเบาๆ ที่ริมฝีปากของเธอ
ป้านวลสบตากับนัทชั่วครู่ ก่อนจะค่อยๆ กลืนน้ำกามนั้นลงไปอย่างช้าๆ เธอไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจ ตรงกันข้าม กลับเป็นความรู้สึกใกล้ชิดและเป็นหนึ่งเดียวกันที่ก่อตัวขึ้นระหว่างพวกเขา
หลังจากนั้น ทั้งสองนอนพักเหนื่อยอยู่บนโซฟา ร่างกายยังคงแนบชิดกัน ความเงียบที่ปกคลุมเต็มไปด้วยความรู้สึกอิ่มเอมและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น นัทลูบผมของป้านวลเบาๆ ส่วนป้านวลก็ซบหน้ากับอกของเขาอย่างอ่อนโยน ราวกับช่วงเวลาที่เร่าร้อนเมื่อครู่ได้หลอมรวมพวกเขาให้เป็นหนึ่งเดียว

บทที่ 1
   
บทที่ 2

บทที่ 3
   
บทที่ 4

บทที่ 5

บทที่ 6   

บทที่ 7

บทที่ 8

บทที่ 9

บทที่ 10

บทที่ 11

บทที่ 12

บทที่ 13

บทที่ 14

บทที่ 15

บทที่ 16

บทที่ 17

บทที่ 18

บทที่ 19

บทที่ 20

บทที่ 21

บทที่ 22

บทที่ 23

บทที่ 24

บทที่ 25

บทที่ 26

บทที่ 27

บทที่ 28

บทที่ 29

บทที่ 30

ป้านวลถลำลึกลงไปเรื่อยๆแล้ว

ป้าครับ อีกครั้งนะ

ป้านวลเจอหลานนัทพลังม้าล่อทั้งวันแน่ๆ

อ่านแล้วได้อารมณ์มาก อยากมีป้าขึ้นมาทันที...

ขอบคุณมากครับ
ระวังๆหน่อย
เดี๋ยวความลับแตกหรอก

บทโรแมนติคครูน้อยกับครูใหญ่

นัทรุกหนักขึ้นทุกวันจะให้ป้านวลเป็นเมียทั้งกายใจเลยทีเดียว

T

Goodness 

 

 

ช่วงเวลาฮันนิมูนของป้ากับสามีอีกคน

ใจคอจะเอาให้ป้าห่างกันไม่ได้เลยรึป่าววว