เราเลวได้มากกว่าที่เธอคิดนะ ตอนที่ 22 เดือดอย่างเดียวไม่มีเสียว

ใกล้ถึงบทส่งท้ายเข้าไปทุกที คาดว่าตอนต่อๆ ไปจะเดือดจนเสียวน้อยลง แต่พยายามสอดใส่ เอ้ย สอดแทรกให้นะครับ

   ตอนนี้เหมือนเรื่องทุกอย่างกำลังไปได้ดี แต่มีเรื่องที่น่าแปลกใจสำหรับผม อยู่ๆ นิวก็กลบมาอู้ฟู มีของใช้แพง มีกลุ่มเพื่อนใหม่ที่เธอใช้เงินหว่านซื้อตัวมา ผมไม่อยากสนใจ ถ้านิวไม่ชอบมาแขวะแบม แล้วก็มีรถเก๋งคันใหม่มารับมาส่ง ตอนแรกผมก็รู้สึกคุ้นตากับ Benz คันนี้ แต่เลขทะเบียนมันไม่ใช่ ผมคงคิดมากไปเอง

   เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนเต็มๆ วันนี้อยู่ๆ พี่ดาก็โทรหาผมเรียกให้ไปหา ด้วยน้ำเสียงที่พูดคงไม่ใช่อยากเจอกับผมเพราะคิดถึงแน่ๆ

   "บอลมาหาพี่เดี๋๊ยวนี้เลยนะ พี่เรื่องด่วนจะคุยด้วย" พี่ดา
   "ขอผมเรียนอีกคาบนี้ก่อนได้ไหมครบ"
   "ไม่ได้เธอต้องมาเดี๋ยวนี้ รีบมาเลยนะ" พี่ดา
   "ครับพี่ดาผมจะไปเดี๋ยวนี้"

   ผมบอกแบมว่าพี่ดาเรียก และให้บอกให้คนรถเอาอัลพาทมารับแบมกลับบ้าน เพราะเท่าที่ฟังน่าจะมีใหญ่จริงๆ ไม่งั้นพี่ดาคงไม่ใช้น้ำเสียงเดือดดานขนาดนี้

   ผมเข้าไปที่บ้านพี่ดา ผมก็ยังให้พี่ๆ คุ้มครองพี่ดาเหมือนเดิม ถึงเธอจะวางมือไปแล้ว พี่ดารอผมที่ห้องรับแขก

   "จริงๆ พี่ก็วางมือไปแล้วนะ พี่ก็ไม่อยากทำตัวยุ่งยามกับวิธีทำงานของเธอ แต่เรื่องนี้มันสำคัญ มันเกี่ยวข้องกับคนอื่นด้วย ถ้าผิดพลาดต่อให้เป็นพี่เองก็ลำบากเหมือนกัน" พี่ดา
   "มีเรื่องอะไรหรือครับพี่ดา"
   "ก็ผู้หญิงของเธอ โกงเงินของเราหนะสิ" พี่ดา
   "ไม่จริง ถึงผมจะไปตรวจดูแค่อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง ผมก็ตรวจดูอย่างละเอียด ไม่มีใครได้เงินไม่ครบตามที่ตกลงกันเลยซักคนนะครับ"
   พี่ดาถอนหายใจ "เธอตรวจดูแต่เงินคนอื่น แต่เธอลืมดูเงินตัวเองหรือเปล่า"
   "ผมก็ดูนะครับ เงินที่โอนเข้าเป็นรางวัลที่ถูกล็อตเตอรี่กับเงินแทงบอลก็เข้าปรกติทั้งหมด ยิ่งเงินตัวเองผมยิ่งไม่พลาดนะครับ"
   "แล้วเงินเก็บของเธอที่บชต่างประเทศหละ เอานี่ไปดู" พี่ดา

   เงินส่วนนี้่เป็นเงินเก็บเอาไว้เผื่อผมเกมจะได้ติดคุกแบบมีเงินและกลับออกมาแล้วยังมีเงินใช้สบายๆ แต่ก็ไม่เคยดูตัวเลขให้ดี เพราะผมฝากเงินที่เหลือทั้งหมดในแต่ละวันไปหมดตัวเลขมันเลยไม่คงทีแบบเงินที่ส่งเข้า บช ใช้จ่าย

   ผมรับรายงานมาดู

   "คนของเก่าของพี่เค้าเจอ เค้าเลยส่งมาให้พี่ เค้ากลัวว่าส่งให้เธอแล้วเธอจะไม่เชื่อ" พี่ดา
   "ฝากขอบคุณคนของพี่ด้วยนะครับ และผมจะให้รางวัลด้วยถ้าเรื่องนี้เป็นจริง ถ้าพี่น้ำโกงผมจริงๆ ผมก็ไม่เอาไว้เหมือนกัน"

   ผมเจอว่าพี่น้ำเริ่มยักยอกเงินในส่วนที่ผมให้โอนไปต่างประเทศหลังจากเธอย้ายไปอยู่คอนโดของเธอได้ประมาณหนึ่งอาทิตย์ เริ่มจากวันละแสนสองแสน เป็นห้าแสน เป็นวันละล้าน ตอนนี้วันละสองล้านแล้ว เพราะตัวเลขมันเยอะขึ้น ทำให้โดนจับได้

   "ผมขอจัดการเรื่องนี้เอง เงินส่วนนี้มันเป็นเงินของผม คงไม่ทำให้พี่เดือดร้อนนะครับ"
   "ถึงจะเป็นเงินของเธอ แต่ถ้าเรื่องนี้รั่วออกไป คนที่รวมงานกับเราจะหมดความเชื่อถือ แล้วอาจจะเกิดการขัดแย้งกันขึ้นมาได้นะ" พี่ดา
   "ครับพี่ดา ผมทราบดี ครั้งนี้ผมพลาดเอง ที่ไม่คิดว่าพี่น้ำจะยักยอกเงินส่วนหนี้ ผมก็ไม่ระวังเอง ทั้งๆ ที่รู้ว่าเงินส่วนนี้มันเยอะและจำนวนไม่คงที่ มันเป็นเงินที่ยักยอกง่ายที่สุด"

   แถมเงินที่พี่น้ำยักยอกไปทั้งหมด เธอโอนไปที่บัญชีชื่อของไอ้แซม นี่พี่น้ำกล้าทรยศผมเพื่อไอ้เวรนี่หรอ หรือว่าเรื่องทั้งหมดคือพี่น้ำแกล้งทำเป็นทะเลาะกับไอ้แซมเพื่อเข้าหาผม เพราะรู้ว่าผมกลับมารวยแล้ว เลยพยายามเข้ามาหาทางโกยเงิน แล้วผมก็โง่เองที่เปิดทางให้เธอขโมยผมได้ง่ายๆ ผมคงต้องจัดการเธอขั้นเด็ดขาด ไม่ให้เธอมีโอกาสได้หลอกผมอีก

   ผมขอปืนจากพี่หัวหน้าการ์ด
   "จะลงมือเองเลยหรือครับคุณบอล ให้พวกผมทำให้ก็ได้" พี่หัวหน้าการ์ด
   "ไม่เป็นไรครับ ถ้าพี่น้ำทำจริง การที่ผมจะเป็นคนฆ่าเธอ มันก็เป็นความกรุณาที่ผมพอจะมอบให้เธอได้แล้ว ถ้าผมไม่ทำเอง เธอคงต้องทรมานจนอยากตายก็ตายไม่ได้"

   ผมไปหาพี่น้ำที่คอนโด เธอตกใจมากที่อยู่ๆ ผมไปหาโดยไม่บอกเธอก่อน พี่น้ำพยายามยั่วผมให้ดูเป็นปรกติ แต่พอผมรู้ว่าเธอแอบขโมยเงินผมแถมเอาไปให้ไอ้แซมอีก ผมก็สังเกตุเห็นความผิดปรกติของสีหน้าและการกระทำของพี่นำ

   "ผมไม่ว่างจะมีอะไรกับพี่นะครับ ผมมาตรวจบัญชี มีคนบอกว่า บัญชีมีปัญหา"
   พี่น้ำหน้าซีด "เออ มันก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่ พี่ก็โอนเงินให้ทุกคนตามที่เธอสั่งไม่มีขาดนะ"
   "งั้นผมขอดูหน่อยสิครับ"
   พี่น้ำทำท่าเหมือนไม่อยากให้ผมดู แต่ผมก็ย้ำว่าต้องดูตอนนี้ เธอก็เลยยอมเปิดรายการบัญชีให้ผมดู ผมเจอว่าเธอยักยอกเงินอีกแต่ก็ทำเป็นไม่รู้เรื่อง

   "โอเครครับ ไม่มีใครได้เงินไม่ครบ ดีแล้วครับ พี่รู้ใช่ไหมว่า ถ้าโกงเงินคนพวกนี้จะเป็นยังไง"
   "เออ ก็พอจะเดาได้" พี่น้ำ
   "ถ้ามันรู้ว่ามีคนโกงพวกมัน คนๆ นั้นอยากตายก็ไม่ได้ตาย มันทรมานจนต้องร้องขอให้พวกมันฆ่า"
   พี่น้ำหน้าซีดเหงื่อไหล "พี่รู้แล้ว พี่ไม่กล้าโกงเงินเธอหรอก"
   "ดีครับ ผมไม่อยากให้พี่ต้องทรมาน ถ้าพี่เกิดทำขึ้นมาจริงๆ ผมจะฆ่าพี่เอง พี่จะได้ไม่โดนพวกมันทรมาน"
   "เออ พี่ไม่กล้าทำหรอก พี่ก็บอกแล้วนี่" พี่น้ำ
   "แล้วรถอยู่ใช่ไหมครับ ผมขอกุญแจหน่อย มันถึงเวลาเข้าศูยน์แล้ว พี่คงยุ่งไม่ว่างไปนั่งรอเป็นชั่วโมง เดี๋ยวผมให้คนเอาไปเข้าศูนย์ให้"
   "เออ เออ อยู่สิ แต่พี่เอาไปให้ก็ได้ พี่เบื่ออยู่ในห้องเหมือนกัน" พี่น้ำ
   "แต่ผมเช็คแล้ว รถไม่อยู่นี่ครับ ตอนนี้รถอยู่กับไอ้แซมใช่ไหมครับ พี่คงรักมันมาสินะครับถึงกล้าเอารถผมไปให้มันใช้"

ผมหยิบปืนที่เหน็บไว้ที่ด้านหลังออกมา พี่น้ำตกใจมา

"บอลพี่ขอโทษพี่ผิดไปแล้ว" พี่น้ำ
ผมขึ้นลำกล้องเพื่อให้พร้อมที่จะยิง
"พี่ไม่ได้อยากทำจริงๆ พี่จำเป็นต้องทำ" พี่น้ำ
"พี่เดือดร้อนเงินมากหรือครับ หรือเรื่องทั้งหมดนี้ พี่หลอกผมเพื่อมาเอาเงินให้ผัวสุดที่รักพี่"
พี่น้ำร้องไห้ "ใช่พี่เลวเอง เธอยิงพี่เถอะ พี่ไม่อยากจะอยู่อย่างทรมานแบบนี้อีกต่อไปแล้ว"
พี่น้ำจับมือผมให้เอาปลายกระบอกปืนจ่อหัว
"ในเมื่อพี่ยอมรับแล้ว ตอนนี้มีทางเดียวที่ผมจะช่วยพี่ได้ ลาก่อนนะครับ"

พี่น้ำหลับตาเตรียมใจที่จะตาย ผมใช้นิ้วชี้กดไกลปืนจนเข็มแทงชนวนตีเข้ามาดังแกร๊ก พี่น้ำสะดุ้ง แต่เธอก็ไม่ได้โดนลูกกระสุนยิ่งใส่หัว พี่น้ำก็ทรุดลงร้องให้เหมือนจะขาดใจ และทั้งหมดนี้ ผมแอบเปิดกล้องที่ Notebook ให้พี่ดาดูอยู่ด้วย เพราะให้เธอเชื่อว่าพี่น้ำไม่ได้ตั้งใจจะโกงเงิน และบังคับจริงๆ

ผมปล่อยให้พี่น้ำนั่งร้องไห้ ส่วนผมโทรหาพี่ดา

"พี่เห็นแล้วใช่ไหมครับ"
"พี่เห็นแล้ว แต่มันยังไม่จบ เธอต้องจัดการคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ให้สาสม จะได้เป็นตัวอย่างไม่ให้มีใครกล้ามาโกงเงินเธออีก" พี่ดา
"ไม่ต้องห่วงครับ พวกมันไม่ตายดีแน่"
"ดี พี่จะรอฟังผลนะ" พี่ดา

ผมกลับมาค่อยๆ ถามพี่น้ำว่าเกิดอะไรขึ้น พี่น้ำก็ยอมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง ผมโกรธมาก คนที่ผมโกรธที่สุดคือนิว แต่พี่น้ำก็ขอให้ผมเว้นเธอไว้ซักคน ผมไม่อยากปล่อยนิวไว้เลย แต่ถ้าผมไม่รับปากพี่น้ำก็บอกว่าถ้านิวเป็นอะไรไป เธอเองก็จะไม่ขออยู่ต่ออีกเหมือนกัน

"พี่ทำแบบนี้ นิวก็ยิ่งเลวร้ายขึ้นอีกนะครับ นิวทำผิดซ้ำๆ แต่ไม่เคยต้องรับผิด จนตอนนี้เธอเป็นโรคหลงตัวเอง คิดว่าตัวเองทำถูกทุกอย่าง ต่อไปเธออาจจะไปทำอะไรที่ร้ายแรงกว่านี้ก็ได้นะครับ"
"พี่ขอร้องนะ ขอแค่ครั้งนี้ พี่จะสั่งสอนนิวเอง ถ้านิวยังไม่เชื่อแล้วทำอีก พี่จะไม่ขอออกหน้าแทนนิวอีกแล้ว" พี่น้ำ

พี่น้ำไม่รู้จักไอ้พวกทรชนที่มารุมข่มขืนเธอ แต่ก็จำสถานที่ที่พวกมันพาเธอไปได้ ผมให้คนไปรอเฝ้าดู แล้วพวกมันก็พาสาวมารุมกันอีก คนของผมพร้อมอาวุธก็เข้าไปรวมพวกมันแล้วพาเด็กผู้หญิงที่พวกมันจับมาออกไปก่อน

"ดีผมจะเข้าไป ติดต่อไอ้พวกนั้นไว้แล้วใช่ไหมครับ"
"จะดีหรอครับคุณบอล เราไม่เคยทำธุรกิจกับคนพวกนี้นะครับ คุณดาไม่ร่วมงานกับพวกที่ค้ามนุษย์" พี่หัวหน้าการ์ด
"เราก็ไม่ได้จะร่วมงานกับพวกมันนี่ครับ ครั้งนี้ก็แค่หาเงินคืนจากที่โดนพวกมันเอาไปก็แค่นั้น ผมบอกให้พี่คุยกับพวกมันให้รุ้เรื่องแล้วนี่ครับ"
"ครับ ผมคุณเรียบร้อยแล้ว" พี่หัวหน้าการ์ด
"ดีครับ ส่งโลมาให้ผมด้วย ผมจะเข้าไป"
"ได้ครับ คุณบอล"

ผมเอาปืนที่เคยได้มาคราวนี้่ใส่กระสุนเต็มแม็ก ผมขับรถไปที่บ้านร้าง เข้าไปในบ้าน พี่การ์ดยืนคุมพวกมันประมาณ 12 คนที่นั่งคุกเข่าใส่กุญแจมือไพล่หลังอยู่บนพื้นที่ปูด้วยพลาสติกผืนใหญ่ ผมเดินเข้าไปยืนต่อหน้าพวกมัน

เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นซ้ำ เป็นเพราะผมไม่เด็ดขาด ทำให้มีคนคิดว่าอยากจะทำอะไรกับผมก็ได้ เพราะสุดท้ายผมก็ไม่กล้วทำอะไรคนพวกนี้คืน มันคงถึงเวลาแล้วที่ผมจะเอาจริง ในเมื่อผมเดินเข้ามาเส้นทางนี้แล้ว ถ้าผมไม่โหด ก็จะไม่มีใครเกรงกลัว กล้าที่จะเล่นงานผมเล่นงานคนที่ผมรัก

"มึงรู้ไหมว่าพวกกูลูกน้องใคร มึงเล่นผิดคนแล้ว" ???
"มึงได้ตายแน่" ???

ผมหยิบ 1911 ที่ได้มาจากพี่การ์ด แล้วยิงแซกหน้าพวกมันสองคนจนล้มลง ผมจะไม่ปราณีคนที่ทำร้ายผู้หญิงของผมอีกต่อไป

"ยังมีใครอยากจะอวดศักดิ์ดาอีกไหม" ผม
พวกที่ผมติดต่อมารีบเข้ามาเอาศพไอ้สองคนนี้ออกไปแช่ในรถส่งอาหารแช่แข็งที่มาจอดรอ ก่อนที่อวัยวะมันจะใช้งานไม่ได้
"มึงเป็นใครมึงทำแบบนี้ทำไม" หัวหน้าโจร
"มึงจำคนชื่อไอ้แซมได้ไหมหละ"
"อ้อ มึงมาเรื่องอีนั่นเองสินะ" หัวหน้าโจร
"ลูกพี่อย่าไปกลัวมัน รอให้หัวหน้าเรารู้พวกมันตายแน่" ???
ปัง ผมยิงไอ้คนที่พูดมาทิ้งอีกคน ทำเอาไอ้ตัวหัวหน้าประสาทเสีย
"มึงเลิกทำแบบนี้ซะทีได้ไหมวะ" หัวหน้าโจร
ปัง ผมยิงใส่ขาได้ตัวหัวหน้าจนมันร้องลั่น
"โอ้ยยยย มึงเป็นบ้าอะไรของมึงเนี่ย" หัวหน้าโจร

ไม่ใช่แค่ไอ้พวกข่มขืนมันจะกลัวผม แต่พวกพี่ๆ การ์ดเองก็เริ่มยำเกรงผม รู้ว่าผมก็เหี้ยมพอที่จะฆ่าคนทิ้งได้แบบไม่แคร์อะไรเหมือนกัน

"คุณ เออ นายครับ จะฆ่าพวกมันให้หมดไม่เก็บไว้เป็นเค้นข้อมูลบ้างหรอครับ" หัวหน้าการ์ด
ผมรู้ทันทีว่าตอนนี้พวกพี่การ์ดให้ความยำเกรงผมในฐานนะบอสจริงๆ แล้ว
"ผมไม่ได้มาหาข้อมูล ผมรู้อยู่แล้วว่าใครทำเรื่องนี้ ผมแค่มาฆ่าพวกมันทิ้งเฉยๆ แล้วเอาอวัยวะไปขายเองเงินที่เสียไปคืนมา"
"พวกกูไม่ได้เอาเงินมึงไปนะ" ???
ปัง ไปอีกหนึ่งศพ
"พอแล้ว ถ้าพวกมึงไม่อยากตายอย่าพูดอีก" หัวหน้าโจร
ผมยิงใส่ขามันอีกข้าง
"ไอ้เหี้ยยย มึงต้องการอะไรของมึงเนี่ย" หัวหน้าโจร
"มึงคิดว่ากูจะมาคุยกับไอ้พวกที่ข่มขืนผู้หญิงของกูหรอ กูจะบอกให้นะ ยังไงวันนี้มึงไม่ได้กลับบ้านกันแน่ๆ แล้วครอบครัวมึงก็จะไม่ได้ศพพวกมึงเอาไปเผาด้วย"
"มึงทำแบบนี้ มึงรู้ไหมว่าจะเจออะไร" หัวหน้าโจร
"มึงคิดว่ากูจะกลัวพวกมึงหรอ ถ้านายมึงกล้ามาแหย่มกับกู กูจะฆ่าทิ้งให้หมดทั้งโคตรเลย"
ตอนนี้ทั้งไอ้พวกข่มขืนและพวกน้องลูกผมได้เห็นผมในมุมของคนที่บ้าเลือดแล้ว
"มึงจะเอาเงินคืนเท่าไหร่ กูจะจ่ายให้ กูสัญญาแต่ปล่อยพวกกูไป" หัวหน้าโจร

ปัง ปัง ปัง ผมยิงทิ้งไปอีกสามคน พอเสียงปืนดังก็จะมีคนเรีบเข้ามาเก็บศพไปแช่แข็งในรถส่งของแช่เย็นที่มารออยู่ด้านนอก

"ไอ้เหี้ยมึงงงง" หัวหน้าโจรถึงกับร้องไห้
"ไอ้พวกที่ตายไปนะโชคดีแล้วนะ เพราะพวกทีรอด มันจะโดนผ่าเอาหัวใจออกแบบสดๆ พวกมันจะยื้อชีวิตมึงไว้จนกว่าอวัยวะชิ้นสุดท้ายจะโดนผ่าออกไปแล้วมันจะเลาะกระดูกพวกมึงแล้วเอาส่วนเป็นเนื้อโยนให้จระเข้กินเหมือนขยะ"

พวกมันบางคนถึงกับเยี่ยวแตกพอได้ฟังที่ผมพูด

"ถ้ามึงยอมปล่อยพวกกูไป กูจะไปล้างแค้นให้ กูจะไปฆ่าไอ้เวรนั้นแล้วจับอีเด็กนั่นข่มขืนแบบที่ผู้หญิงของมึงโดน" หัวหน้าโจร
"กูปล่อยมึงไป มึงก็ไปฟ้องหัวหน้ามึงให้มาล้างแค้นกูสิ กูต้องเสียเวลาฆ่ากับหัวหน้ามึง ส่วนพวกมึงก็คงหนีตายกันสุดชีวิต กูก็ต้องเสียเวลาไล่ตามฆ่าพวกมึงอีก สู้กูฆ่าพวกมันให้หมดวันนี้ หัวหน้าพวกมึงก็ไม่รู้ว่าพวกมึงหายไปไหน" ผมหัวเราะอย่างสะใจ

"งั้นให้พวกขายอวัยวะมาฉีดยาสลบพวกมันเอาตัวแช่แข็งไปเลยดีไหมครับนาย" หัวหน้าการ์ด
"ไม่หละ ถ้าชั้นไม่ฆ่าพวกมันเองด้วยมือ ชั้นนอนไม่หลับ"
ผมยกปืนจ่อได้ตัวหัวหน้า "มึงดีใจเถอะ เพราะถ้ามึงไม่ตายกันวันนี้ กูจะตามฆ่าลูกเมียพ่อแม่ญาติพี่น้องมึงจนกว่ามึงจะทนไม่ได้ฆ่าตัวตายเอง นี่กูให้ความกรุณามึงแล้วนะ"

พูดจบ ผมก็ลั่นไกร ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ผมรัวจนหมดแม็ก พวกค้าอวัยวะก็รีบเข้ามาเก็บศพออกไป และทำลายหลักฐานทั้งหมด หัวหน้าการ์ดขอปืนที่ผมใช้ไปทำลายทิ้ง

"หวังว่าคงเชื่อใจพวกนี้ได้นะ" ผม
"ได้สิครับนาย ถึงมันจะไม่ได้ฆ่า แต่การที่มันช่วยอำพรางศพ เอาศพไปผ่าเอาอวัยวะ ถ้าลูกพี่ไอ้พวกนี้รู้ พวกมันก็โดนตามล่าด้วยแน่ๆ" หัวหน้าการ์ด
"ดี จบไปอีกเรื่อง"
"ตอนนี้ คนของเราจับไอ้ผู้ชายคนนั้นกับผู้หญิงได้แล้วพร้อมเอารถของนายคืนมาแล้วครับ" หัวหน้าการ์ด
"ดีเอารถไปคืนพี่น้ำ พี่น้ำจะได้รู้ว่า ไอ้เลวนั้นกับน้องสาวเธอกำลังจะโดนลงโทษแล้ว"

ผมไปยังที่ที่พวกลูกน้องผมจับไอ้แซมกับนิวไปขังไว้ ผมไปถึงนิวก็รีบโยนความผิดให้ได้แซมทันที

"บอล เราไม่เกี่ยวนะ แผนทั้งหมดเป็นเพราะไอ้ชั่วนี่คนเดียว เราโดนบังคับ มาข่มขืนเรามันขู่เราว่าถ้าไม่ยอมทำตามมันจะฆ่าเรา" นิว
"หน่อยอีนี่ แผนทั้้งหมดมึงเป็นคนคิด กลับมาใส่ร้ายว่ากูคิดหรอ" แซม
"ไม่ต้องเถียงกัน ก่อนอื่น กูจะบอกข่าวดีให้มึงสองคนได้รู้ก่อน ว่าพรรคพวกที่ร่วมมือกับมึง ไปรอมึงอยู่ในนรกแล้ว ถ้าวันนี้มึงตาย มึงก็ไม่ต้องกลัวเหงา มีพวกนั้นรอพวกมึงอยู่"
"บอล นิวไม่เกี่ยวจริงๆ นิวจะทำแบบนั้นกับพี่สาวแท้ได้ยังไง ไอ้นี่มันเป็นคนคิดเป็นคนทำทั้้งหมด" นิว
"อีนี่ ถ้ากูไม่โดนมัดอยู่นะ มึงเจอกูกระทืบแน่" แซม
   "แก้มัดมันทั้งคู่"
   "ครับนาย" การ์ด

   พอแก้มันนิวก็จะเข้ามาหาผม แต่ผมยกปืนกระบอกใหม่ที่พี่การ์ดส่งให้ก่อนเข้ามา ขึ้นจ่อหน้านิวจนเธอต้องถอยกลับไป ผมรับปากว่าจะไม่ทำร้ายนิว แต่ไม่ได้รับปากว่าจะปกป้องนิว ยังไงผมก็ต้องให้เธอได้รับบทเรียนบ้าง

   "ตกลงใครเป็นคนวางแผนเรื่องนี้"
   "มัน" นิว
   "มึงสิไม่ใช่กู" แซม
   "เอาหละ งั้นมึงสองคนสู้กันใครชนะกูจะเชื่อคนนั้น"

   ไอ้แซมยิ้มเลยมันเตะเข้าที่ท้องนิวจนล้มลงกุมท้อง แล้วมันก็กระทืบต่อยเตะแบบไม่ยั้ง

   "อีเวร เพราะมึงคนเดียว กูเลยซวยด้วยแบบนี้ ตายซะเถอะมึง" แซม
   "โอ้ยย พอแล้ว นิวยอมรับแล้ว โอ้ยยย อย่าาา นิวเจ็บ" นิว

   ไอ้แซมไม่ยอมหยุดมันกระทืบนิวจนหมดสติ

   "เห็นไหมครับ อีนี่มันเป็นคนวางแผนทั้้งหมด" แซม
   "เออกูได้ยินแล้ว"

   ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหาไอ้แซม ผมเปลี่ยนมาจับที่กระบอกปืนแล้วเอาท้ายปืนตีไปที่หน้าได้แซม มันโดนตีจนหน้าแหกร้องขอชีวิตแต่ผมก็ไม่หยุด ตีจนมันหน้ามันพังยับ

   "จัดการต่อด้วย"
   "ครับนาย แล้วผู้หญิงหละครับนาย" การ์ด
   "เดี๋ยวชั้นจัดการเอง"

   ผมรับปากแล้วว่าจะไม่ฆ่านิว ผมก็เลยเอานิวไปที่คอนโดพี่น้ำ พี่น้ำเห็นสภาพนิวก็ร้องไห้
   "ไหนบอลสัญญาแล้วไงว่าจะไม่ทำร้ายนิว ทำไมทำกับนิวแบบนี้หละ" พี่น้ำ
   "ผมไม่ได้ทำ แฟนพี่ทำ แต่พี่ไม่ต้องห่วงนะ มันและพวกของมันจะไม่มีวันมาให้พี่เห็นหน้าอีกแล้ว"

   พี่น้ำรู้ทันทีว่าผมฆ่าพวกนั้นทิ้งหมดแล้ว ผมได้เงินคืนมาจากการส่งพวกนั้นให้พวกค้าอวัยวะ ตอนนนี้แม้แต่พี่ดาเองก็เริ่มกลัวผม หลังจากนิวหายดีพี่น้ำก็ให้เธอกลับบ้านไม่ให้อยู่ด้วย ส่วนพี่น้ำเองก็โดนปลดจากคนดูแลบัญชีของผม ผมยังให้เงินเธอเท่าเดิม แต่เธอมีสถานะสัตว์เลี้ยงตัวที่ 4 ของผม

   นิวพยายามขอให้พี่น้ำอ้อนผมให้รับนิวกลับเป็นสัตว์เลี้ยง เพราะตอนนี้ไอ้แซมหายไป ไม่กลับมาหาเธออีก แลนนิวก็หาผู้ชายคนใหม่ให้หลอกไม่ได้ มีแต่พวกไม่มีเงิน กับพวกที่แก่เกินกว่าเธอจะรับไหว

   "โถ่โว้ยทำไมเป็นแบบนี้วะ ทำไมคนอื่นถึงได้ดี ทำไมกูคนเดียวที่ต้องลำบากแบบนี้" นิวตะโกน

   ระหว่างที่กำลังเดินออกจากมหาลัยหลังพระอาทิตย์ตก เธอโดนผู้ชายคนนึงปิดปากแล้วลากเข้าไปในมุมมืด นิวพยายามดิ้นรนแต่ก็สู้แรงมันไม่ได้

   "อย่าดิ้นสิจำผัวเก่าไม่ได้แล้วหรอหนูนิว" อาวิทย์
   นิวได้ยินเสียงก็จำได้ เธอดีใจมาก ถึงรู้ว่าอาวิทย์คงไม่มีเงินให้เธอ แต่เธอมีคนช่วยล้างแค้นแบมกับพี่น้ำและได้บอลแล้ว

รอดมาได้แต่ไม่เข็ด

บอลร้ายสมกับชื่อเรื่องจริงๆ

นิวกลายเป็นคนที่อาฆาตฝังลึกโดยไม่มีคำว่าสำนึกคิดแค่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล.. ทุกคนคือคนที่ผิดอาฆาตฝังลึกเกินคำว่าอิจฉาริษยาพร้อมที่จะทำลายทุกคน

ยัง ยังไม่สำนึกอีกนะนิว เธอนี่มันชั่วยัน DNA จริงๆ

ตีงูให้หลังหักแบบนี้แหละ มันถึงมาแว้งกัดเอาได้ คงได้โหดกันอีกรอบ

จริงๆ นิวกับบอลเป็นคู่ที่เหมาะกันมาก น่าจะไล่ฟาดฟันกันได้สนุกอีกหลายตอน

ไม่เข็ดไม่หลาบไม่จำพยามจะเอาชนะเอาแต่ได้อย่างเดียวจริงๆเมื่อความโลภมันบังตาความชิบหายจะเข้ามาแทน

นิวกลับมาแว้งกัด

นิวเอ๊ย ไม่เข็ด ตอนหน้าจะมีลมหายใจมั้ย

ต่ออออออ

ปล่อยไว้ให้ก่อเรื่องอีก เห้อ

เลวได้ใจ

โหยไอ้วิทย์โพล่มาไงว่ะเนี่ยนึกว่าหนีออกนอกประเทศไปแล้ว

นึกว่าจะสำนึกได้นะนิว

ข่าว:

เราเลวได้มากกว่าที่เธอคิดนะ ตอนที่ 22 เดือดอย่างเดียวไม่มีเสียว