" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"




ผ่านไปเกือบสองสัปดาห์
"เย็นนี้พี่ไม่เล่นฟิตเนสนะ ทุกคน" มน เอ่ย เอ่ยบอกทุกคนกลางโต๊ะอาหารตอนพักกลางวัน โดยที่กลุ่มของพวกเธอนัดกันว่าจะเล่นฟิตเนสกันหนึ่งวันตอนหลังเลิกงานในทุกวันศุกร์ทุกสัปดาห์
"ได้พี่ แอน ก็ว่าจะรีบกลับบ้านเหมือนกัน" แอน เอ่ยสนับสนุนหัวหน้าของเธอ
"แล้วเอกกับหญิง ล่ะ"  มน หันไปถามคนทั้งสอง
"ก็ได้พี่อาทิตย์นี้พวกเรางดกันก็แล้วกัน" เอก เอ่ยสรุป
"พี่มน ไปไหว้หลวงพ่อโสธรกันไหมพี่ พรุ่งนี้"  หญิง เอ่ยถามมน ต่อทันที
"เสาร์นี้เหรอ" มน เอ่ยถาม
"ใช่พี่ เผอิญหนูบนเรื่องสอบเอสเซ ที่มหาลัยไว้ อ้อชวนพี่เติม ไปด้วยนะพี่" หญิง เอ่ยต่อ
"ไปซิ แต่เดี๋ยวพี่ถามแฟนพี่เค้าก่อนนะว่าเค้าจะไปด้วยไหม" มน เอ่ย
"ไปเจอกันที่วัดเลยแล้วกันนะพี่" หญิงเอ่ย ก่อนจะพูดต่อ
"คุณเอก หญิงขอติดรถไปด้วยนะ"
"ได้ๆ" เอก ที่นั่งนิ่งๆอยู่เอ่ยตอบ
"แล้วแอนล่ะ ไปไง นั่งแทกซี่มาบ้านพี่ไหมจะได้นั่งไปรถพี่ด้วยกัน" มน เอ่ยถามแอน
"เอ่อๆ ค่ะ ได้พี่"  แอน เอ่ยตอบรับอย่างเสียไม่ได้ด้วยลึกๆเธอยังกระอักกระอ่วนใจในยามที่ต้องเจอกับเติม ทุกครั้งเพราะไหนจะเรื่องที่เธอเคยมีอะไรกับสามีรุ่นพี่ถึงจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตามแล้วยังรวมไปถึงเรื่องของเธอกับพี่เหลียง ที่เธอเป็นภรรยาเก็บของเขามาตลอดหลายปีที่ผ่านมาโดยที่สามีเธอก็ไม่ทราบเลยมาตลอด
แล้วบทสนทนาก็จบลง
.
.
.
บ่ายโมงเศษวันเสาร์หน้าบ้านของมน และเติม
"สวัสดีค่ะ พี่มน แอน ขอโทษทีที่มาช้านะ" แอน เอ่ยขอโทษหัวหน้าของเธอทันที่ที่เธอก้าวลงมาจากรถแท็กซี่แล้วเดินมาถึงหน้าบ้านที่รถของมน ที่ติดเครื่องจอดรถรอเธออยู่หน้าบ้านก่อนแล้ว มน ที่เปลี่ยนเวลานัดกับแอน จากตอนเช้ามาเป็นเที่ยงๆแทนจากที่หญิง ที่โทรมาบอกเมื่อตอนสายๆ ว่าเปลี่ยนเวลานัดกันตอนบ่ายสามโมงเพราะหญิง ต้องเข้าทำเรื่องที่มหาวิทยาลัยในตอนเที่ยงก่อน
"สวัสดีค่ะ พี่เติม อ้าวพี่ไม่ไปด้วยกันเหรอ" แอน เอ่ยถามเธอต่อเมื่อเห็นเขาไม่ได้นั่งอยู่ในรถที่ ภรรยาขับอยู่ แต่ยืนอยู่ภายในรั้วบ้านแทน
"อืม ขึ้เกียจไปน่ะ ไปกันเถอะ"  เติม เอ่ย
"ค่ะ พี่" แอน เอ่ยตอบ
"ไปเถอะแอน เดี๋ยวจะสาย เติม มน ไปก่อนนะ" มน เอ่ยลาสามี
"อืม ขับรถดีๆล่ะ" เติม เอ่ย
"จ้า" มน เอ่ยตอบ
แอน ที่ได้ยินก็ก้าวขึ้นมานั่งบนรถพร้อมกับเอ่ยลา เติม
"สวัสดีนะคะพี่เติม ดีขึ้นเยอะแล้วนะพี่"
แอน ถอนหายใจออกมาเบาๆด้วยความโล่งใจที่ไม่ต้องอยู่กับสามีของรุ่นพี่นาน ก่อนเธอจะปรับอารมณ์แล้วเอ่ยติดตลกออกมา
"ไปกันเลยพี่ เล็ทซะโก 555"
.
.
มน ที่ขับรถกว่าจะมาถึงวัดไปถึงวัดโสธร ก็เกือบสี่โมงเย็น  ตอนนี้ภายในวัดก็มีการจัดงานเทศกาลกันอยู่พอดีมีทั้งชิงช้าสวรรค์เอย เครื่องล่ะเล่นต่างๆ ไม่ว่าเกมส์ปาเป้าเอย เกมส์ยิงตุ๊กตาเอย หรือแม้แต่เกมส์ตักปลา เต็มไปหมด
"แอน โทรหาพวกเอก หน่อยซิ พี่จะหาที่จอดรถก่อน"  มน เอ่ยบอกแอน
มน ที่ขับวนหาที่จอดรถไปเรื่อยๆแต่ก็ยังไม่เจอที่ว่างเลย
"โหล หญิง แกถึงไหนแล้ว" แอน เอ่ยถาม
"ถึงสักพักแล้วล่ะ กำลังซื้อน้ำอยู่ที่หน้าประตูเข้าวัด แกจะเอาไหม"
หญิงเอ่ยถาม
" ไม่แล้วกัน พี่มน ยังหาที่จอดรถยังไม่ได้เลย" แอน เอ่ย
อยู่ๆมน ก็เอ่ยคำหนึ่งออกมา
"จักรกฤษณ์"
แอน ที่ได้ยินถึงกับร้องลั่นออกมา
"ไม่เอาพี่มน แอนกลัวนะ"
"555อย่าคิดมากซิแอน"  มน เอ่ย
แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อรถที่จอดอยู่ในที่จอดรถมีการขยับออกมาจากซองจอดรถ
"เย้ ได้ผล"  มน ร้องออกมาทันที
"พี่มน อ่ะ" แอน ที่กลัวเรื่องผีอยู่แล้วเลยยิ่งกลัวเข้าไปอีกกว่าเดิม
"เอาน่าๆ" มน เอ่ย
"หญิง จอดรถแล้วเจอกันตรงไหน" แอน หันมาพูดสายกับหญิงต่อ
"เจอกันหน้าอุโบสถแล้วกัน" หญิง เอ่ย
แล้วทั้งสี่คนก็มาเจอกันตรงหน้าอุโบสถของวัด
"หญิง แก้บนยังล่ะ" แอน เอ่ยถาม เมื่อเห็นหญิง เธอถือถังใส่เครื่องแก้บนอยู่ในมือแล้วทั้งไข่ต้ม พวงมาลัยและธูป ครบแล้ว
"ยังเลยรอพวกพี่นั่นแหล่ะ" หญิง เอ่ย
"อ้าว แล้วจะมารอพี่ทำไมมาก่อนก็น่าจะทำพิธีไปเลย" มน เอ่ยบ่นหญิงไป
"ใช่จะมารอกันทำไมเนี่ย" แอน บ่นต่อ
"ก้อ พวกหญิงกับคุณเอก ทำไม่เป็นนี่" หญิงเอ่ยเสียงอ่อยรับสภาพโดยข้างๆ มี เอก ที่ทำหน้าสลดไม่ต่างกัน
"ปัดโธ่ 555 ไม่เป็นก็โทรถามก็ได้"  มน หัวเราะกับความไม่รู้ประสาของเด็กรุ่นใหม่ๆที่เป็นรุ่นน้องทั้งสองของเธอ
"มา พี่จะพาไป " มน เอ่ย แล้วเดินนำรุ่นน้องทั้งสามไป
กว่าที่หญิง จะทำพิธีแก้บนเสร็จก็เกือบห้าโมงเย็น ท้องฟ้าในช่วงนี้ที่มืดเร็ว
"กลับกันเลยไหม" เอก เอ่ยถามทุกคน
"แวะเดินงานวัดกันก่อนไหมพี่ไม่ได้เดินนานแล้ว" หญิงเสนอไอเดียออกมา
"ก็ดีนะพี่ วันนี้เมธ วิ่งงานไปเชียงใหม่พอดี"    แอน เอ่ย
"ว่าไงว่าตามกันครับ"  เอก เอ่ยปิดท้าย
"อืม งั้นก็ได้" มน เอ่ย ก่อนเธอจะเอ่ยต่อ
"เดี๋ยวพี่ขอโทรบอกพี่เติม ก่อนนะ"
"ตึ้ดดดดดด"
"แกร้ก"
"ว่าไง มน"  เติม รับสายพร้อมกับถามภรรยา
"เติม วันนี้มน กลับคงค่ำหน่อยนะ ที่วัดมีงานวัด แล้วพวกแอน มันอยากเดินเล่นกันเลยว่าจะเดินเที่ยวดูซักหน่อย" มน เอ่ยขออนุญาตเติม ผู้เป็นสามี
"อืม  ตอนกลับก็ขับรถดีๆล่ะ" เติม เอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วงภรรยา
"อืม ครับผม" มน เอ่ยก่อนจะวางสายไป
ภายในงานวัดนั้นมีร้านค้าของกินทั้งหวานและคาวเรียงรายเป็นซุ้มเล็กๆตามพื้นที่ที่จนเต็มพื้นที่ไปหมด กลุ่มชายหญิงหญิงสาว ต่างเดินแวะตามร้านค้าที่มาออกขายร้านโน้นร้านนี้จนถุงใส่ของกินเต็มมือทั้งสี่คนไปหมด โดยมีเอก ที่เป็นผู้ชายคนเดียวคอยถือของหนักที่ซื้อกันมาให้แทนพวกเธอ
จนเมื่อเดินมาจนถึงบริเวณร้านเล่นเกมส์ต่างๆ ท้องที่เริ่มอิ่มกันแล้วก็ถึงเวลาเข้าซุ้มเกม หญิง ที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มเดินเคียงข้างไปตามทางก็มีตุ๊กตาตัวโตน่ารักๆวางล่อตาล่อใจให้เหยื่อทั้งเด็กทั้งวัยรุ่นรวมไปถึงสาววัยทำงาน ทั้งหลายควักกระเป๋าเข้ามาประลองฝีมือ ทีแรกหญิง ก็ไม่ได้มีทีท่าอะไรแต่เมื่อมาสายตาของเธอเหลือบไปเห็นเจอตุ๊กตาตุ๊กตาครายเบบี้ตัวโตก็เริ่มออกอาการอยากได้บ้าง หญิง หยุดลงตรงร้านปาเป้าลูกโป่งพร้อม เอ่ย
"พี่ๆแป้ปนึง หญิงขอเล่นก่อนได้ไหม"
"เอาซิ" มน เอ่ย
หญิง ที่เอ่ยปากชวนทุกคนไปเล่นปาเป้าลูกโป่งกันก่อนเลยเพราะอยากได้ตุ๊กตาครายเบบี้ที่เป็นรางวัลใหญ่ของเกมส์นี้  พร้อมกับควักเงินให้กับเด็กเจ้าของร้านเพื่อเธอจะลองเล่นดู เด็กชายผู้เป็นเจ้าของร้านจึงหยิบถาดลูกดอกมาเรียงไว้ให้ 3-4 ถาด
"น้องคะ ไม่ต้องเยอะก็ได้ค่ะ แค่ถาดเดียวก็พอ"  มน เอ่ย
หญิง หยิบลูกดอกขึ้นมา โดยมีเพื่อนๆและพี่ๆที่ยืนดูอยู่ด้านหลังก็มองไปยิ้มขําไปกับท่าทางเก้ๆกังๆ ในการเล็งเป้าตรงที่เธอต้องการแล้วลูกดอกลูกแล้วลูกเล่าก็ได้แต่เฉียดไปเฉียดมาไม่โดนเป้าเสียที จนเหลือสองนัดสุดท้ายก็สามารถโดนลูกโป่งมาได้ลูกหนึ่ง ใบหน้าของหญิง ยิ้มจนแก้มแทบปริด้วยความภาคภูมิใจฝีมือของตัวเอง แต่เมื่อเด็กเจ้าของร้านหยิบของรางวัลมาให้เธอรอยยิ้มของหญิง นั้นก็แทบจะหุบลง ด้วยที่รางวัลที่ได้เป็นเพียงตุ๊กตาโง่ตัวเล็กๆตัวนึงราคาไม่กี่บาทเท่านั้นเอง แต่หญิง ที่รับเอาตุ๊กตามาเธอก็เอามาอวดเพื่อนๆพี่ๆด้วยความภาคภูมิใจในฝีมือของตัวเองถึงจะไม่ใช่ตัวที่เธออยากได้ก็ตาม
"ได้เพียงตัวกระจ้อยตัวเดียวเอง"  เอก แกล้งเอ่ยพูดแซวหญิง ทําเอาสาวทั้งสามคนอดจะหมั่นไส้ชายหนุ่มไม่ได้จึงหันมามองค้อนเป็นการใหญ่
"ชิ ถ้าตัวเองแน่จริงก็เอาตัวนั้นมาให้ดูหน่อยซิ" หญิง เอ่ยพลางชี้ไปที่ตุ๊กตาครายเบเบี้ที่เธอเล็งไว้ตั้งแต่แรก แถมท้ายด้วยการยักคิ้วข้างเดียว ท้าทายเขา
"ได้ จัดไป" เอก เอ่ย
เอก ที่มาลองปาลูกดอกเป็นคนที่สองบ้าง แต่เขาก็ปาเข้าเป้าไปแค่ลูกเดียวจนไม่ได้แม้แต่รางวัลอะไรมาเลย พวกผู้หญิงทั้งสามรีบพูดเยาะเย้ยใส่เขาทันที
"หูยพ่อคนเก่ง5555" มน เอ่ย
"เก่งมากค่ะคุณ5555" แอน เอ่ย
"หญิง ยังเก่งกว่าอีก5555"  หญิง เอ่ย
"โห มาลองดูเองเลยไหม ยากเหมือนกันนะ" เอก เอ่ยตอบผู้หญิงทั้งสามไป
"มา พี่เอง แล้วกัน" เป็นมน ที่เอ่ยขันอาสามาเป็นคนที่สาม
แล้วเธอก็หัน ไปหยิบลูกดอกมา1 ถาด พร้อมกับเอ่ยบอกแอน
"แอน จ่ายเงินให้พี่หน่อย"
"ค่ะๆๆ"  แอน เอ่ยตอบรับ พร้อมยื่นเงินให้เด็กเจ้าของร้านไป
มน ยกลูกดอกขึ้นมาเล็ง ด้วยท่าทางที่ดูเก้ๆ กังๆ ไม่ต่างจากหญิง เท่าไหร่เลยก่อนจะปาดอกแรกออกไปแต่มันก็ตกอยู่ตรงหน้าเธอเพียงไม่กี่เมตรเท่านั้น จนเอก ที่เห็นจนอดไม่ได้ที่จะต้องขยับเข้าไปช่วย
"พี่เล็งแบบนี้ซิพี่ วาดแขนแบบนี้"
เอก เอ่ยพร้อมจัดระเบียบท่าเล็งของมน ให้ตรงเป้า มน ที่ออกอาการเกร็งๆ เขินๆ เมื่อมีสองมือของผู้ชายรุ่นน้องที่ไม่ใช่สามีของเธอมาจับลงไปที่ หัวไหล่และท่อนแขนนุ่มๆ ของตัวเธอจนเธอต้องรีบพูดแซวรุ่นน้องเพื่อแก้เขินออกไป
"ปาโดนแค่ลูกเดียวยังจะทําซ่ามาสอนอีกนะตาเอก"
"ปาไปเลยพี่มน อย่าเล็งนาน" หญิง เอ่ยเร่งเร้า
มน จัดการปาไปได้เรื่อยๆก็โดนเป้าทุกดอกแต่เป็นลูกโป่งที่ไม่มีรางวัลอะไรท่ามกลางเสียงเชียร์ของรุ่นน้องของเธอที่เห็นปาลูกดอกได้เข้าเป้าจนมาถึงดอกสุดท้าย ส่วนแอน ที่ตอนนี้ก็มัวแต่ก้มหน้าแชทในโทรศัพท์ของเธออยู่ก่อนที่เธอจะชำเลืองขึ้นมามองที่มน ก็เห็นชายเสื้อยืดของมน ที่กำลังเลิกขึ้นตามจังหวะการยกแขนของมน ด้วยสายนาฬิกาข้อมือของมน มันไปเกี่ยวกับชายเสื้อจนหน้า ท้องขาวๆ ของเธอที่โผล่พ้นชายเสื้อยืดครอบสั้นที่มันเลิกขึ้นจนเกือบจะเห็นถึงขอบเสื้อชั้นในอยู่แล้ว
"พี่มน ระวังโป๊"  แอน รีบเอ่ยบอกรุ่นพี่สาวทันที
มน ที่ได้ยิน ก็หันมาจังหวะเดียวกับที่เอก ก็หันมามองที่ตัวมน เหมือนกัน มน เลยคิดไปว่าเอก กำลังมองชายเสื้อที่เลิกขึ้นมาอยู่ของเธอ
"นายลามกเอก มองอะไรอยู่ได้" มน ร้องใส่พร้อมกับใช้ศอกกระทุ้งใส่สีข้างรุ่นน้องไปหนึ่งที จนแม่ค้า
"อะไรนี่พี่ ก็พี่อยากใส่เสื้อตัวเล็กมาทําไมเล่า ผมก็ต้องเผลอมองดิ"  เอก เอ่ยแหย่มน กลับไป
"ไอ้บ้า พี่ก็ใส่ของพี่ดีๆ เอก นั่นแหละจ้องซะอย่างกับจะกินชั้นอยู่แล้วมั้ง" มน ที่ตอนนี้สนิทสนมกับเอก มากขึ้นจนกล้าที่จะวีนใส่รุ่นน้องในแบบที่พูดกับแอน ได้อย่างสนิทใจแล้ว มน พูดจบก็แสดงอาการงอนๆ แล้วเดินตามรุ่นน้องทั้งสองคนที่เดินออกไปจากร้านตั้งแต่แรกแล้วเมื่อเห็นหัวหน้าของเธอปาลูกดอกไม่ได้รางวัลอะไร
"แอน รอพี่ด้วย"  มน เอ่ยร้องเรียกขณะเดินไป
แล้วทั้งสี่คนก็เดินต่อไปอีกสักพักใหญ่ก็มาถึงหน้าร้านขายบัวลอยน้ำขิงเจ้าดัง
"กินไหมพี่คนล่ะถ้วย หนูจ่ายเอง" หญิงเอ่ยชวน ทุกคน
"เอาซิ ไม่ได้กินมานานแล้ว" มน  ที่อารมณ์เย็นลงแล้ว เอ่ย
"หนูขอผ่านนะ" แอน เอ่ย ด้วยเธอรู้สึกอิ่มๆแล้ว
"เอกล่ะเอาไหม" มน เอ่ยถาม
"ได้พี่" เอก เอ่ยตอบกลับมา
แล้วทั้งสามคนก็ซื้อมามานั่งกินกันที่ม้านั่งริมทางเดิน ต่างคุยเล่นกันตามประสา
"เห้ย หญิงนี่ของร้านดังเลยนี่ แพงนะเนี่ย" แอน เอ่ยปากทักเพื่อนที่ช่วงนี้มักเอาขนมดีดีมาให้ทานอยู่บ่อย ๆ จนอดแปลกใจไม่ได้

"ก็เลี้ยงขอบคุณไงที่พาหญิงมาวันนี้  พี่แอน อด ไม่ยอมกินเอง " หญิง รีบเอ่ยให้ทุกคนทราบ

"ห๊ะ!! ไม่ได้นะ แบบนี้ งั้นพี่เอาด้วย แอน รีบเอ่ยมาเพื่อรักษาสิทธิของตัวเองออกมาทันที
"55555"  แล้วทุกคนก็หัวระออกมาพร้อมๆกัน
.
.
.
แค้กๆ 
มน ที่มีอาการไอออกมา ก่อนเธอจะไอออกมาอีกครั้ง พร้อม สีหน้าไม่ดีนัก ขณะเธอทุบหน้าอกของเธอเองไปด้วยเบาๆเหมือนคนสำลักอาหารหรือมีอะไรติดคอจน เอก ที่สังเกต เอ่ยถามขึ้น
"พี่มนๆ เป็นอะไร ติดคอเหรอ"
มน ที่ได้ยินก็รีบพยักศีรษะ พร้อมทำหน้าตาตื่น
"พวกเราพี่มน สำลก คงติดคอ" เอกเอ่ยบอกทุกคน
พอหญิง ที่ได้ยินก็ร้องกรี้ดออกมาทันที จนแอน ได้ยินปุ๊บก็ร้องบอก
"แกจะกรี้ดอะไรเนี่ย"
เอก ที่ไม่สนใจอะไรแล้วเขา รีบเข้าไปหาร่างของ มน แล้วโอบกอดร่างของเธอจากด้านหลังท่อนแขนทั้งสองอยู่ใต้หน้าอก ของมน อย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจว่าจะโดนมน บ่นเหมือนที่ร้านปาลูกดอกอีกหรือเปล่าแล้วในตอนนี้

.
.
.
.
.

 

อีกแล้วเหรอมน

มนเป็นรัยหรือ หรือว่าผีเข้า

การปฐมพยาบาลผู้ที่อาหารติดหลอดลมหลอดอาหารต้องทำอย่างรวดเร็วไม่งั้นตุย

มนจะติดใจน้องเอกรึเปล่า

ภาคนี้มีแต่ชีวิต
ไม่มีเซ็กกกกก

เอกดูแลดีมาก

เสร็จเอกแน่

อ่อยป่ะ

ติดคอเลย

มีแผนอะไรรึป่าวมน

พระเอกมาแว้ว

ขาดช่วงยังไม่เข้าใจเรื่อง

เอกหลงมนแน่

วิธีช่วยคนมีของติดคอต้องรัด