อารยาจะโดนอะไรนะ

มีตัวเพิ่มละ

จะเอาทุกคนเรอะ!

มายังไงอารยา

ได้ทาสเพิ่มเหรอเนี้ย

เยี่ยมยอด

เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด

---

บทที่ 8: บทเรียนกลางสวนยามค่ำ
การฝึกฝนรายวันดำเนินไปอย่างต่อเนื่องในห้องเก็บของใต้โรงรถอันมืดมิด ลูน่าเริ่มคุ้นเคยกับความเจ็บปวดจากพันธนาการและความทรมานจากการถูกปฏิเสธความสุขสมร่างกายของเธอค่อยๆ เรียนรู้ที่จะอดทน แต่จิตใจกลับยิ่งโหยหาการควบคุมและ 'บทเรียน' ที่รุนแรงขึ้น

ค่ำคืนหนึ่ง อาทรและอาเดชไม่ได้พาเธอลงไปยังห้องใต้ดิน แต่กลับพาเธอออกมาที่สวนใหญ่หลังคฤหาสน์ แสงไฟจากตัวบ้านสาดส่องมาเพียงริบหรี่ ทำให้พื้นที่ส่วนใหญ่ของสวนยังคงมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ที่ส่องลงมาบางๆ ผ่านหมู่เมฆ

อาทรยื่นสายหนังสีดำเส้นหนึ่งให้ลูน่าดู มันคือสายจูงสำหรับสัตว์เลี้ยง

"คืนนี้... บทเรียนกลางแจ้งนะครับคุณหนู" อาทรพูดเสียงเรียบๆ



ในขณะที่เธอยังคงคลานต่อไปบนพื้นหญ้าเปียกชื้น ภายใต้แสงจันทร์สลัวๆ โดยมีสายจูงของอาทรควบคุมอยู่ และสายตาที่ 'ตรวจตรา' ของอาเดชตามติดทุกย่างก้าว... ลูน่าก็เริ่มเข้าใจแล้วว่า การฝึกฝนนี้จะทำให้เธอเป็น 'ของพวกเขา' อย่างสมบูรณ์แบบ... ไม่ใช่แค่ร่างกาย... แต่รวมถึงจิตใจด้วย... และเธอเองก็เริ่มยอมรับสถานะใหม่นี้อย่างเต็มตัวแล้ว.

การฝึกฝนรายวันภายใต้การควบคุมของอาทรและอาเดชในห้องเก็บของใต้โรงรถนั้นโหดร้ายและเร่าร้อน แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้ร่างกายและจิตใจของลูน่าเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว เธอเริ่มตอบสนองต่อคำสั่งและสัมผัสของพวกเขาได้ดีขึ้น เรียนรู้ที่จะอดทนและควบคุมตัวเอง แต่ความปรารถนาที่จะได้รับการปลดปล่อยภายใต้การอนุญาตของพวกเขาก็ยิ่งทวีคูณขึ้น

วันหนึ่ง ขณะที่วง Sugar Sweet กำลังซ้อมเต้นอย่างหนักที่สตูดิโอ ลูน่ารู้สึกเหนื่อยล้ากว่าปกติ ทั้งจากตารางงานที่แน่นเอี๊ยดและการ 'ฝึกฝน' ในช่วงเย็น เมื่อถึงเวลาพัก ลูน่านั่งหอบอยู่มุมห้อง ในขณะที่สมาชิกคนอื่นๆ ไปพักผ่อนหรือเข้าห้องน้ำ

ทันใดนั้น อาทรซึ่งมาทำหน้าที่คนขับรถรับส่งในวันนี้ก็เดินเข้ามาใกล้ลูน่า

"คุณหนูครับ" อาทรพูดเสียงเรียบ "มีอะไรต้องตรวจเช็คเล็กน้อยครับ... ไปกับผมหน่อย"

ลูน่าเข้าใจทันทีว่า 'การตรวจเช็ค' นั้นหมายถึงอะไร หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความคาดหวังและความประหม่า เธอเหลือบมองไปรอบๆ เห็นสมาชิกคนอื่นๆ อยู่ห่างออกไปพอสมควร

"ที่ไหนคะอาทร" ลูน่าถามเสียงแผ่วเบา

"ห้องเก็บของด้านหลังครับ... ไม่มีใครรบกวน" อาทรตอบสั้นๆ

ลูน่าลุกขึ้น เดินตามอาทรออกไปอย่างเงียบๆ ไปยังห้องเก็บของเล็กๆ ที่อยู่ด้านหลังสตูดิโอ ห้องนั้นมืดและมีฝุ่นเกาะ มีอุปกรณ์ทำความสะอาดและของใช้ต่างๆ วางระเกะระกะ อาทรปิดประตูลง แล้วล็อกกลอนอย่างเงียบเชียบ

บรรยากาศในห้องเล็กๆ นี้แตกต่างจากห้องเก็บของใต้โรงรถ แต่ความรู้สึกของการถูกตัดขาดจากโลกภายนอกนั้นเหมือนกัน

อาทรหันมามองลูน่าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยอำนาจ เขาไม่ได้เสียเวลาพูดพร่ำทำเพลงใดๆ

"ถอดเสื้อผ้าออกครับคุณหนู" เขาออกคำสั่ง



อาเดชมองดูอารยาด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา แต่มันเต็มไปด้วยความหมายบางอย่างที่ทำให้อารยารู้สึกหนาววาบไปทั้งตัว

แล้วอาเดชก็เอื้อมมือมา... จับที่แขนของอารยาอย่างรวดเร็วและออกแรงดึง

"เข้ามาข้างในครับ" เสียงของอาเดชทุ้มต่ำและเต็มไปด้วยอำนาจ

อารยายังไม่ทันได้พูดอะไร ก็ถูกดึงเข้าไปในห้องเก็บของเล็กๆ นั้นอย่างง่ายดาย ประตูปิดลงอีกครั้ง ทิ้งให้เสียงกรีดร้องแห่งความสุขสมของลูน่าที่ยังไม่จางหายไปผสมผสานกับเสียงปิดประตู และเสียงลมหายใจหอบของอารยาที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่เธอไม่เคยคาดคิด... บัดนี้ทั้งลูน่าและอารยา... ไอดอลสาวสองคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง... กำลังจะเผชิญหน้ากับบทเรียนใหม่... บทเรียนที่จะถูกสอนโดย 'เจ้านาย' ทั้งสอง... พร้อมๆ กัน...

ห้องเชือด

ใครมาอีกคน

 

  

นางเอกของเราจะมีคู่หูด้วยเหรอ

ร่ววมชะตากรรมด้วยกันทั้งคู่

เริ่ม มีตัวละครหลากหลายแล้ว

  มีคนมาเพิ่มจนได้ ไม่ต้องฝึกคนเดียวแล้วลูน่า

มีเพื่อนแล้ว