ต้องมาจัดหนักละแบบนี้

ขอบคุณมากครับ นัทกลับมาช่วยป้านวลก่อนสิ ปล่อยให้ป้าเป็นแบบนี้ได้งัย

ขอบคุณมากครับ

หลานได้เอาป้าแน่

จะหยุดที่แค่เสียดสีหรือไม่

  ร้าย

สุดยอดครับ

  เรียบร้อยโดน

  หึหึเสร็จ

จัดไป

Thank you

ชอบๆ

อารมณ์ทำให้ปฏิเสธยากเย็น

สู่ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนเกินควบคุม

"ผะ... ผมจับได้จริง ๆ เหรอครับ?" นัทพูดติดอ่างด้วยความตื่นเต้นและประหลาดใจ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง มองมือทั้งสองข้างที่วางอยู่บนทรวงอกของป้านวลอย่างไม่อยากจะเชื่อ สัมผัสที่นุ่มหยุ่นและอุ่นร้อนนั้นแตกต่างจากทุกสิ่งที่เขาเคยสัมผัสมา มือทั้งสองข้างของเขาค่อย ๆ สัมผัสกับความนุ่มหยุ่นของทรวงอกผู้หญิงเป็นครั้งแรก ปลายนิ้วของเขาสั่นเล็กน้อยด้วยความประหม่าและตื่นเต้น
ภายในใจของป้านวล ความคิดตีกันวุ่นวาย ราวกับพายุที่โหมกระหน่ำ ไม่ควรทำแบบนี้เลย... มันถูกต้องจริง ๆ เหรอ? ฉันกำลังทำอะไรลงไป? เธอได้แต่ปลอบตัวเองอย่างอ่อนแรง ราวกับคนจมน้ำที่คว้าหาเศษไม้ผุ ๆ มันเป็นแค่การสอนให้กับหลานชายเท่านั้น... แค่ครั้งเดียว... และมันจะไม่เกิดขึ้นอีก
ในช่วงเวลานั้นเอง นัทก็เริ่มคลึงเคล้นทรวงอกทั้งสองข้างของป้านวลอย่างตั้งใจ มือของเขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความใคร่รู้ ป้านวลบอกด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ราวกับกระซิบ "ไม่ต้องเกร็งนะนัท... ค่อย ๆ จับ" นัทจึงคลึงเต้านมต่อ สัมผัสของเขายังคงไม่ประสา แต่ก็เริ่มหนักแน่นขึ้นเล็กน้อย พร้อมกับสังเกตที่หัวนมเล็ก ๆ นั้นอย่างใคร่รู้ ดวงตาของเขาจดจ่ออยู่กับจุดเล็ก ๆ นั้นอย่างสงสัย เขาใช้นิ้วโป้งเขี่ยเล่นเบา ๆ ราวกับกำลังสำรวจสิ่งแปลกใหม่ หัวนมของป้านวลเริ่มตั้งชันขึ้น แข็งสู้สัมผัสของนิ้วเขาอย่างน่าประหลาดใจ สู้สัมผัสของมือเขาอย่างน่าประหลาดใจ จนในที่สุดป้านวลต้องเอ่ยห้าม น้ำเสียงของเธอเริ่มสั่นเล็กน้อย "พอก่อนนัท... นอนลงเถอะ"
ป้านวลเอนตัวลงนอนข้าง ๆ นัท แผ่นหลังของเธอสัมผัสกับผ้าปูที่นอนเย็นเยียบ มือของเธอเลื่อนลงไปจับท่อนเอ็นที่ยังคงแข็งขืนของเขาอีกครั้ง สัมผัสของเธออบอุ่นและคุ้นเคย "ต่อไปนี้นัทต้องใช้มือของนัทเองทำแบบนี้นะ ป้าจะช่วยนัทแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว ถ้ามีคนมารู้เรื่องนี้... มันจะเป็นเรื่องใหญ่ เพราะถ้ามีคนมารู้เรื่องนี้ มันไม่ดีต่อตัวนัทและตัวป้าเอง มันเป็นเรื่องที่นัทต้องทำด้วยตัวเอง... ถ้านัทอยากจับหน้าอกของป้า... ก็จับได้นะ" น้ำเสียงของเธอแผ่วเบา แต่ก็แฝงไปด้วยความปรารถนาที่ขัดแย้งกับคำพูด เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเล็กน้อย ราวกับกำลังสารภาพความลับ ขณะที่มือของเธอก็ขยับขึ้นลงบนท่อนเอ็นของนัทอย่างรวดเร็ว ราวกับต้องการให้ทุกอย่างจบลงโดยเร็ว
นัทเองก็รู้สึกเสียวซ่านอย่างมาก ความรู้สึกวูบวาบแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย มือของเขาก็คลึงเคล้นทรวงอกของป้านวลไม่หยุด ราวกับเด็กน้อยที่พบของเล่นชิ้นใหม่ จนในที่สุดเสียงครางต่ำ ๆ ก็ดังขึ้น "อ๊าส์..." ลมหายใจของเขาเริ่มหอบถี่ ใบหน้าเริ่มแดงก่ำ นัทถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง ของเหลวสีขาวขุ่นไหลออกมาเปรอะเปื้อนมือของเขาและทรวงอกของป้านวล
"ผมขอโทษนะครับป้า..." นัทพูดด้วยความเหนื่อยหอบ ดวงตาของเขาหลุกหลิก ไม่กล้าสบตาป้า
ป้านวลลูบผมนัทเบา ๆ สัมผัสของเธออ่อนโยน แต่ในใจกลับรู้สึกผิด "สบายตัวแล้วใช่ไหม?"
"ครับ..." นัทตอบเสียงแผ่ว ราวกับคนเพิ่งตื่นจากฝัน
"ถ้าอย่างนั้น... นัทกลับไปพักผ่อนที่ห้องของตัวเองได้แล้วนะ" ป้านวลบอก น้ำเสียงของเธอราบเรียบ พยายามไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมา
หลังจากที่นัทออกจากห้องไป ประตูห้องปิดลงเบา ๆ ทิ้งให้ป้านวลอยู่กับความเงียบและความรู้สึกผิด ป้านวลก็ลุกขึ้นเปลี่ยนชุดนอนใหม่ มือของเธอสั่นเล็กน้อยขณะปลดกระดุม กำลังจะเอนตัวลงบนที่นอน ความเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกายและจิตใจถาโถมเข้ามา เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นเบา ๆ ราวกับเสียงกระซิบจากยมทูต
"ป้าครับ..." เสียงของนัทดังมาจากหน้าประตู น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
ป้านวลขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ความรู้สึกหงุดหงิดเริ่มก่อตัวขึ้น "มีอะไรอีกหรือนัท?"
นัทเปิดประตูเข้ามาเล็กน้อย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลและความไม่สบายใจ "ป้าครับ... มันยังไม่ยอมหดตัวเลยครับ... ผมต้องทำยังไงดีครับ?" ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่รู้และความหวาดกลัว
ป้านวลถึงกับตกใจกับคำพูดนั้น ความรู้สึกชาหนึบแล่นไปทั่วร่าง เธอไม่คาดคิดว่าสถานการณ์จะกลายเป็นเช่นนี้... ความผิดพลาดของเธอเริ่มปรากฏชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ
ตอน เกินเลยสู่ความสัมพันธ์ต้องห้าม
สถานการณ์กลับมาสู่เตียงนอนของป้านวลอีกครั้ง บรรยากาศในห้องอบอวลไปด้วยความอึดอัดและความเงียบงัน ตอนนี้นัทขึ้นคร่อมทับร่างของป้านวล ร่างกายของเขาแนบชิดกับเธออย่างไม่ลังเล มือทั้งสองข้างของเขายังคงคลึงเคล้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างไม่หยุดหย่อน ราวกับกำลังหาที่ยึดเหนี่ยว ป้านวลเองก็เช่นกัน ดวงตาของเธอหลับลง พยายามตัดขาดจากความรู้สึกผิด พยายามเร่งจังหวะมือชักรูดลำเอ็นที่ยังคงแข็งขืนของนัท มือของเธอสั่นเทาเล็กน้อย หวังเพียงให้น้ำกามหลั่งออกมาเพื่อปลดปล่อยความกระวนกระวายของเขา และเพื่อยุติสถานการณ์ที่น่าอึดอัดนี้
"ยังไม่ใกล้ถึงอีกเหรอนัท?" ป้านวลถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มหอบเหนื่อย ลมหายใจของเธอเริ่มถี่ขึ้น
"ยังเลยครับป้า... ป้าช่วยเร่งมืออีกนิดนะครับ" นัทตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ราวกับกำลังขอความช่วยเหลือ
ในหัวของป้านวล ความคิดเริ่มต่อต้านสิ่งที่เธอกำลังทำอย่างรุนแรง เสียงตะโกนก้องกังวานอยู่ในความคิด นี่มันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องเลย... ฉันกำลังทำอะไรกับหลานชายของตัวเอง? แต่ความปรารถนาที่ถูกกระตุ้นก็เริ่มบดบังความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ราวกับหมอกควันหนาทึบที่ปกคลุมสติสัมปชัญญะ
"นัท... นัท... อยากทำสิ่งที่นัทต้องการกับป้าได้นะ... ป้าไม่ว่า..." คำพูดนั้นหลุดออกจากปากเธอไปอย่างควบคุมไม่ได้ ราวกับมีบางสิ่งดลใจ หรืออาจเป็นเพียงความอ่อนแอที่ยอมจำนนต่อความปรารถนา
"อะไรนะครับ?" นัทถามกลับด้วยความตกตะลึง ดวงตาของเขาเบิกกว้าง มองป้านวลอย่างไม่อยากจะเชื่อ "ป้าให้ผมทำในสิ่งที่ผมอยากทำได้เหรอครับ? จริง ๆ เหรอครับ? ถ้าป้าตกลง... ผมก็จะทำครับ" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ แต่ก็แฝงไปด้วยความปรารถนาที่รอคอยการปลดปล่อย
เมื่อสิ้นเสียงของนัท เขาก็ก้มลงไปยังทรวงอกของป้านวล ราวกับถูกแรงดึงดูด ริมฝีปากของเขาประกบเข้ากับยอดอกสีชมพูระเรื่อ สัมผัสแรกนั้นแผ่วเบาและสั่นเทา แล้วเริ่มดูดเลียอย่างแรง ราวกับเป็นสัญชาตญาณดิบที่เพิ่งตื่นขึ้น ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อน ร่างกายของป้านวลสะท้านไปทั้งตัว ความรู้สึกแปลกใหม่และเร่าร้อนแผ่ซ่านไปทั่ว ความรู้สึกแปลกใหม่และเร่าร้อนแผ่ซ่านไปทั่ว ราวกับไฟที่ลุกลามอย่างรวดเร็ว
ป้านวลเริ่มรู้สึกถึงแรงกดที่บริเวณช่วงล่างของเธอ ท่อนเอ็นที่แข็งขืนของนัทกำลังสัมผัสและกดทับ ท่อนเอ็นที่แข็งขืนของนัทกำลังถูไถเสียดสีกับกางเกงชั้นในของป้า ความรู้สึกอึดอัดและตื่นเต้นผสมปนเปกัน นัทเองก็ยังคงดูดเลียทรวงอกของป้านวลอย่างต่อเนื่องและหนักหน่วง ราวกับกำลังดื่มด่ำกับรสชาติที่ไม่เคยลิ้มลอง
"ฮ๊าร์!!... ฮ๊าร์!" นัทผละริมฝีปากออกจากทรวงอกของป้านวล ลมหายใจของเขาหอบกระชั้น ดวงตาแดงก่ำ เงยหน้ามองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ความต้องการในแววตาของเขาร้อนแรงจนป้านวลรู้สึกหวาดหวั่น "ป้าครับ... ดุ้นของผมมันรู้สึกร้อนและคันไปหมดแล้วครับ... ผมไม่ไหวแล้วครับ... ผมขอเอามาเสียดสีกับตัวของป้านะครับ..." น้ำเสียงของเขาอ้อนวอน แต่ก็แฝงไปด้วยความเร่งเร้า
ป้านวลสบตากับนัทด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ความสับสน ความกลัว และความปรารถนาที่ยากจะต้านทาน เธอถอนหายใจเบา ๆ ราวกับยอมจำนนต่อโชคชะตา ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่หนักแน่น น้ำเสียงที่แสดงถึงการตัดสินใจที่สำคัญ "ไม่เป็นไรนัท... มันเป็นเรื่องปกติ... เดี๋ยวนัทเอามาเสียดสีจากทางด้านหลังของป้านะ..." ว่าแล้วป้านวลก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้นัท แผ่นหลังของเธอหันไปเผชิญกับความปรารถนาที่ร้อนแรงของหลานชาย
นัทเองก็พยักหน้าตกลงอย่างว่าง่าย ราวกับเด็กที่เชื่อฟังคำสั่งของผู้ใหญ่ แล้วค่อย ๆ เคลื่อนตัวลงนอนแนบชิดด้านหลังของป้านวล... ร่างกายของเขาสั่นเทาเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้น

เสร็จแน่นอน