ผู้ชายขายน้ำ ภาค 2 ตอน 11 สายสืบ

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 1 ตอน 1

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 1

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 1


แวะไปดูเรื่องเก่าๆ (แปดปียี่สิบสี่คน ภาคที่ 1-7/ แฟนกู ภาค 1-4 / วันธรรมดาของชีวิต ตอน1-7 / ผู้ชายขายน้ำ ภาคที่ 1-3-4) ได้ที่




-----------------------------------------------------------------------------

   สาวน้อยถึงกะพัง 

แข้งขาอ่อนหมดเรี่ยวหมดแรง  ทั้งเจ็บทั้งฟิน...
เบลโย้ตัวไปข้างหน้าและล้มฟุบลงกับที่นอน
   ผมก้มลงไปทาบตัวบนหลังของเธอและจูบตามตัว  เธอเป็นของผมไปอีกคนแล้ว 

   ผมแก้แค้นให้ส้มได้สำเร็จ   แต่ทำไมนะ..ผมไม่รู้สึกว่าผมหายแค้น  หรือสะใจสุดๆ หรืออะไรทำนองนั้น  แต่ตรงกันข้าม  ผมกลับรู้สึกดีกะเบล  เธอพลิกตัวนอนหงายและกอดผม
   "เจ็บจัง  พี่ม่อนชอบเบลมั่งมั๊ย"
   "ชอบสิ..  ไม่งั้นพี่ไม่ทำแบบนี้หรอก  ชอบตั้งแต่เบลเลี้ยงน้ำแดงพี่แล้วหละ... แล้วเบลล่ะ  ไม่รังเกียจพี่เหรอ"
   "ไม่รังเกียจพี่เลย  แต่ว่า...เบลคงชอบพี่ไม่ได้  ถ้าพี่โจ้รู้...พี่เดือดร้อนแน่นอน"
   "ทำไมทุกคนต้องกลัวมันนะ  เบลยังกล้ากว่ามันตั้งแยะ  กล้าทำตามใจตัวเอง  เบลชอบพี่  เบลก็มากะพี่ มามีอะไรกะพี่...  ไอ้โจ้มันดีแค่ว่าพ่อมันใหญ่  แต่เบลก็มีสิทธิเลือกนะ"
   "ถ้าเบลเลือกพี่หละ..."
   ..........................................................................................

   ผมอยากทำเธออีกครั้ง  แต่เบลบอกว่าเหลือแสดงรอบกองไฟเป็นห้องสุดท้ายแล้ว  ไว้คราวหลังเธอจะมาอีก.. เธอเข้าไปล้างตัว  และผมก็เห็นเบลเดินขัดๆ  ผมรู้ว่าเธอคงจะเจ็บมาก  ก่อนออกจากห้องผม เธอเข้ามากอดผมอีกครั้ง   ผมประคองเบลลงไปส่งที่กองร้อยของเธอ  แต่การเดินไปที่กองร้อยกะเบลนั้น คนทั้งหลายในงานรอบกองไฟเห็นผมและเบลอย่างชัดเจน  และในนั้นก็คือส้มและพี่แนน   พี่แนนวิ่งปราดเข้ามาที่ผมหลังจากผมส่งเบลเข้ากองร้อย  แต่ครั้งนี้ผมรอบคอบกว่าที่พี่แนนคิด...

   "ไปไหนมาม่อน..."
   "น้องเบล 2/7 เค้าไปห้องน้ำครับพี่  ห้องน้ำนักกีฬา  พอดีผมท้องเสียเจอน้องก็เลยเดินกลับมาส่ง"
   "ท้องเสียนานมาก  เธอหายไปชั่วโมงนึง..."
   "ไม่ใช่นะพี่  ผมไปเข้าหลายที  แล้วผมก็เลยย้ายไปนั่งใกล้ห้องน้ำ  จะได้ไม่ต้องวิ่งไกล"
   พี่แนนพยายามมาดมกลิ่นแปลกปลอมที่ตัวผม  แต่ผมเปลี่ยนเสื้อมาหมดแล้วเรียบร้อย  จะมีก็อย่างเดียวคือ..ยังไม่ได้ล้างข้างล่าง
   ...

   
จบค่ายไปเดือนนึงแล้ว 

ผมกับเบลก็ไม่มีโอกาสที่จะมีอะไรกันอีก  แต่เบลก็ยังแวะเวียนมาหาผมอยู่เรื่อยๆตอนที่ผมทำความสะอาดห้องเรียน  แต่มันไม่ใช่สิ่งที่จะทำได้เสมอ  เบลจะมาหาผมเฉพาะตอนที่ไอ้โจ้ไม่อยู่  เบลเองก็รู้ว่าไอ้โจ้มีเพื่อนมากมายที่คอยจับตาดูเบล

"ถามจริง วันนั้น เอ่อ... เบลเจ็บมากมั๊ย"
สาวน้อยพยักหน้า  เธอไม่ได้กล่าวโทษหรือโกรธผมเลยแม้แต่น้อย  ผมไม่รู้ว่าเบลคิดยังไง
"เจ็บมากด้วยนะพี่  แต่ว่า...มันก็ดีมากนะ  เบลชอบมาก   เบลไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเป็นอย่างนี้  ตอนนี้เบลคิดว่าเราสองคนต้องระวังตัวแล้ว  เพราะได้ยินว่าพี่โจ้มันกำลังจะจับผิดเบล"
"ทำไมอ่ะ  เบลมีสิทธิที่จะทำอะไรก็ได้ไม่ใช่เหรอ..."
"พี่ม่อน   พี่ก็รู้ว่า...พี่โจ้มันไม่ธรรมดา"

ผมเลยเล่าเรื่องของไอ้ปุ้ยให้ฟังโดยไม่บอกชื่อไอ้ปุ้ยออกไป  และยังเล่าเรื่องที่ส้มโดนข่มขืน  แต่ไม่บอกชื่อส้มออกไปเช่นกัน   เบลมีสีหน้าตกใจเมื่อได้ยินความเลวร้ายของไอ้โจ้   ผมก็เลยบอกเบลว่าระวังว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกะเบล   ทันใดนั้น...ผมก็คิดวิธีการที่จะจัดการไอ้โจ้ได้...
 

ม่อนเองเก่งเรื่องแบบนั้น 
แต่เรื่องคิดหรือวางแผนหรืออะไร  คงจะไม่ค่อยเก่ง
บางเรื่องกลับสร้างปัญหาตามมาให้มันหนักขึ้นไปอีก

เรื่องหน้า เอาพระเอกฉลาดๆมั่งดีกว่า 55555

ขอบคุณสำหรับทุกการอ่าน
ทุกคอมเม้นต์
ทุกการติดตาม
นะครับ

น้องเบลติดใจจริงๆ ได้เพิ่มมาในแคตตาล็อกอีกคน

ทำตามใจเลยเบล ม่อนคุ้มครองได้แน่

เบลมาเป็นทาสม่อนเลย

Goodness 

ม่อนจะจัดการลูกเจ้าพ่อได้ยังไง

เบลติดใจไปอีกคนแล้ว

หึหึ ได้มาหลายเลยนะ ทั้งได้เอาคืน ได้สาย ได้ข่าว 

แก้แค้นสำเร็จแล้ว....

เหมือนเอ็งมันคนเอาแต่ใจเกิน  ไม่หัดคิดหัดใช้สมองแก้ไขปัญหาบ้าง

ใช้แต่หัวล่างอย่างเดียวแบบนี้สงสัย คงได้ย้ายที่นอนใหม่อีกแน่

สภาพแบบนี้ไม่แค่เอ็งเจอเรื่องลำบากแค่คนเดียวแล้วละ  นี่ยังพาลทำน้องมันต้องมาเจอเรื่องแย่ๆไปอีก 

เหมือน​เบลถูกหลอก​ใช้​

ม่อนต้องอัดโจ้โดยใช้ 7 นิ้วนะ

มันต้องมีวิธีสิน่า คนอะไรจะไม่มีจุดอ่อน

"ม่อนเองเก่งเรื่องแบบนั้น แต่เรื่องคิดหรือวางแผนหรืออะไรคงจะไม่ค่อยเก่ง บางเรื่องกลับสร้างปัญหาตามมาให้มันหนักขึ้นไปอีก" เห็นด้วยครับ น่าจะเป็นเพราะวัยและประสบการณ์ของชีวิต ถ้าพัฒาความคิดให้รอบคอบ ไม่เอาอารมณ์นำ น่าจะดีขึ้นครับ