ลูกมังกรหยก ภาค พิสดาร ดัดแปลงโดย wattana2015





ลูกมังกรหยก ภาค พิสดาร ตอนที่ 3

ความเดิม


ก๋วยพู้เองนั้นนางเองก็เกี่ยวเบ็ดจนน้ำแตกซ่าในลำธารใสนั่นเอง  เมื่อเสร็จแล้วนางรีบสวมใส่เสื้อผ้าด้วยกลัวสองบู๊พี่น้องจะตามหานางเพราะความเป็นห่วงและนางไม่อยากให้พวกมันรู้ว่านางทำอะไรอยู่  หารู้ไม่ว่ามันทั้งสองคนเห็นภาพตนเองตกเบ็ดในลำธารใสนั้นเสียสิ้นแล้ว  แล้วนางก็ออกไปหาพวกมัน  และบอกให้พวกมันไปลงเล่นน้ำกันบ้าง  พวกมันต่างก็ปฏิเสธกันหน้าเลิ่กลั่กว่าไม่เล่นแล้วและชวนนางกลับโดยอ้างว่าพวกเราหายมานานแล้วควรกลับไปก่อนที่อาจารย์จะทำโทษพวกมัน  ก๋วยพู้หน้าแดงๆเห็นด้วยกับข้อเสนอของพวกมันก็รีบพากันกลับไป


เจ้าหนุ่มเดี้ยก้วยที่หลบกบดานอยู่บนหลังก้อนหินใหญ่นั้นโดยไม่มีผู้ใดรู้ก็ชักว่าวจนเสร็จคามือเช่นกัน


"อา...น้องพู้คนสวย  พี่ก้วยยี้จะต้องเย็ดเจ้าให้ได้แน่นอนพี่ขอสัญญา 555"



นึกถึงเหตุการณ์เมื่อกลางวันที่ผ่านมา  เอี้ยก้วยอมยิ้มที่รู้ว่าน้องพู้คนสวยแอบพึงใจมันอยู่  ยิ่งนึกถึงตอนที่นางช่วยตัวเองที่ในลำธารแล้วเรียกชื่อมัน 
มันคงต้องหาโอกาสใกล้ชิดน้องพู้ดูเสียหน่อย  ไหนๆมันก็รู้ว่านางแอบชอบมันอยู่คิดได้ดังนี้มันก็เลยไปหาน้องพู้ที่ห้องและชวนนางออกมาร่วมเดิน
ชมจันทร์แก้เหงายามนี้


"น้องพู้ๆเจ้าหลับหรือยังพี่มีเรื่องอยากจะไถ่ถามเจ้าหน่อย"
"ใครน่ะ...มาเรียกที่หน้าห้อง" นางถามกลับมา
"พี่เอื้ยก้วยเองน้องพู้  เจ้าสะดวกพอที่จะพูดคุยกับพี่สักนิดได้รึไม่  ถ้าเจ้าไม่สะดวกจะพูดคุยในห้อง  ก็ออกไปชมจันทร์คุยกันก็ได้"
"ได้สิพี่เอี้ยก้วยมีสิ่งใดจะพูดกับข้าเหรอ  ไปคุยกันข้างนอกก็ได้" นางรับคำเขาและเดินออกจากห้องไปด้วยกัน



เอี้ยก้วยพาก๋วยพู้ออกมาเดินชมจันทร์ข้างนอก  คืนนี้จันทร์เต็มดวงงามเด่นอยู่บนนภางาม  แสงจันทร์นั้นสว่างไสวไปทั่วเกาะดอกท้อ  ยามมีลมก็พัด
มาระเรื่อพอให้คลายร้อนได้  บรรยากาศนับว่าน่ารื่นรมย์ยิ่ง  ทั้งคู่พากันเดินเล่นชมจันทร์ภายนอกจนเดินห่างที่พักมาพอสมควร  เอี้ยก้วยเลยเริ่มรุกเร้า
น้องพู้คนงาม


"น้องพู้เจ้าชอบพี่เอี้ยมานานแล้วหรือยัง"
"พี่เอี้ยหน้าไม่อาย  ชวนข้าออกมาเพื่อถามแบบนี้ได้ยังไง  ใครบอกว่าข้าชอบท่านกันล่ะ"


ก๋วยพู้หน้าแดงและอายที่จู่ๆชายหนุ่มที่ตัวแอบชอบก็ถามคำถามที่นางไม่ทันเตรียมใจที่จะตอบ  เลยแกล้งทำเป็นโกรธและออกตัวแก้ต่างว่านางไม่ได้
ชอบมัน  เอี้ยก้วยได้ทีเลยกระเซ้ารุกนางเรื่องที่นางทำเมื่อกลางวันทีธารน้ำใสนั้น


"แต่เอ พี่เอี้ยว่าเมื่อกลางวันตอนที่เจ้าช่วยตัวเองในลำธารพี่ได้ยินเจ้าพูดว่า อา...ซี้ดดด...เสียวเหลือเกิน  พี่เอี้ยก้วยขา...ซี้ดดดด  อยู่นาน้องพู้คนสวย"
"หา  พี่ก้วยนี่ท่านนน..ได้ยินเหรอ"


นางถามและตกตะลึงไม่นึกว่าเขาจะมาได้ยินได้เห็นสิ่งที่นางนั้นทำที่ลำธารนั้น


"น้องพู้คนสวยพี่นั้นได้ยินเต็มสองหูเลยว่าเจ้าเรียกหาพี่ก้วยคนนี้  ยามเจ้าช่วยตัวเองในลำธารนั้น"
"พี่เอี้ยบ้านี่  ข้าอายนะท่านได้ยินแล้วยังมาแกล้งข้าทำไมล่ะ  ไม่เอาล่ะข้าไม่พูดกับท่านแล้ว  ข้าจะกลับไปนอนที่ห้องแล้ว คนบ้านี่"


นางทั้งงอนทั้งอายที่ชายหนุ่มที่นางถูกใจมาแกล้งหยอกกระเซ้าทั้งที่เค้ารู้ความในใจของนางเสียสิ้นแล้วยังไม่วายทำให้นางรู้สึกผิดเข้าไปอีก  เลยจะหลบ
หนีหน้าเพราะไม่กล้าสู้สายตาคนเจ้าชู้ขี้เล่นนั้น



"โอ๋ๆน้องพู้คนสวย  เจ้าอย่าโกรธเคืองพี่เอี้ยเลย  เจ้าไม่อยากรู้เหรอว่าพี่เอี้ยนั้นคิดเช่นใดกับเจ้าอยู่"
"ไม่รู้ไม่ชี้แล้วด้วยท่านมาแกล้งข้าก่อนนี่  ทำไมข้าต้องอยากรู้ความในใจของท่านล่ะ"


นางแกล้งทำเป็นงอน  ทั้งที่นางนั้นเขินอายจนแก้มขาวผ่องนั้นแดงระเรื่อด้วยเลือดสาวฉีดพล่านไปทั่งใบหน้าของนาง


"น้องพู้จ๋าเจ้าอย่าเคืองพี่เลยนะ  พี่เอี้ยก็ชอบเจ้าเช่นกัน  น้องพู้คนงามของพี่เอี้ย"
"จริงเหรอคะพี่เอี้ย  พี่คงไม่ได้หลอกให้น้องพู้หลงดีใจนะคะ" 


นางพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเมื่อได้ยินว่าเจ้าหนุ่มหล่อที่ตนพึงใจนั้นคิดเหมือนกัน  ด้วยความที่นางโตอยู่แต่ในเกาะดอกท้อแห่งนี้ทำให้นางนั้นอ่อนต่อโลกมากๆ  โดยเฉพาะเรื่องการดูคน  ผิดกับเจ้าหนุ่มเอี้ยก้วยที่โตมาจากโลกภายนอกที่ต้องดิ้นรนเอาตัวรอดเพียงผู้เดียวลำพังมาหลายๆปีก่อนหน้าที่จะมากับก๊วยเจ๋งอึ้งย้งสองสามีภรรยา


"พี่เอี้ยจะหลอกน้องพู้ไปทำไมล่ะ น้องพู้ออกจะสวยน่ารักปานนี้  นางฟ้าแท้ๆเทียวล่ะ"


ก๋วยพู้ได้ยินเจ้าหนุ่มรูปหล่อกระล่อนทอง  ชมอย่างนั้นก็อมยิ้มเป็นปลื้ม  ผู้หญิงต่อให้ขี้เหร่ยังไงก็ตามมีคนชมว่าสวยยังไงก็เคลิ้ม  ยิ่งเป็นคนที่สาวเจ้านั้นปลื้มด้วยล่ะก้อ  แต่งานนี้นางคงจะเข้าใจผิดไม่มากก็น้อยว่า  เอี้ยก้วยจะจริงใจด้วย  เพราะนางกับเจ้าสองบู๊ทำกับมันไว้แสบไม่น้อยทีเดียว  เรื่องเอาคืนคนเจ้าคิดเจ้าแค้นแบบเอี้ยก้วยมีหรือจะพลาด...


เจ้าหนุ่มเบ๊สองคนที่ติดสอยห้อยตามนางมันทั้งคู่ย่อมทาบความฉลาดของเอี้ยก้วยไม่ติดฝุ่นแน่ๆ  ป้าก๋วยไม่ยอมสอนวรยุทธ์ให้มันก็ขอเรียนลีลาสวาทกับน้องพู้แทนก็แล้วกัน   มันวางแผนในใจเสร็จสรรพตามประสาเด็กที่อยู่ตัวคนเดียวไม่มีใครเป็นที่พึ่งแก่มันมาหลายๆปี   ถ้าอึ้งย้งนางรู้เท่าทันความคิดเจ้าคิดเจ้าแค้นนี้นางคงต้องปฏิบัติต่อมันให้ดีกว่านี้แน่  แทนที่จะฝังใจกับพฤติกรรมของเอี้ยคังผู้พ่อจนทำให้มันเกิดความน้อยใจ  และเจริญรอยตามพ่อและเล่นงานลับหลังแบบไม่รู้ตัวเช่นนี้


"พี่เอี้ยก้วยแล้วข้าสวยถูกใจพี่แค่ไหนคะ "
"เจ้าเป็นคนที่สวยถูกใจพี่มากที่สุดน้องพู้"


เอี้ยก้วยค่อยๆดึงร่างสวยของนางเข้ามากอดเบา  นางได้ยินเสียงของหัวใจของเขาเต้นเป็นจังหวะ  นางนั้นชอบเอี้ยก้วยอยู่แล้วเลยไม่ได้ขัดขวางการโอบกอดแบบหลวมๆนั้น  จากนนั้นเอี้ยก้วยก็ใช้มืออันแข็งแรงของมันนั้นค่อยๆเชยคางสวยนางเบาๆให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับมัน  แล้วจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยคู่นั้น  จนก๋วยพู้หน้าแดงด้วยความเขินอาย  ก่อนที่นางจะทันรู้ตัวเอี้ยก้วยที่ยิ้มให้กับนางนั้นก็ค่อยๆก้มหน้าลงไปจุมพิตเบาๆที่หน้าผากสวยนั้นของนางเบาๆแล้วค่อยเริ่มจูบไซร้ที่พวงแก้มใสของนาง
 
แม้ก๋วยพู้นางจะรักชอบมันแต่ความที่นางนั้นยังไม่เคยรู้จักเรื่องกามโลกีย์แบบผู้ใหญ่นางก็เกิดอาการกลัวและขัดขืนเอี้ยก้วย  อาการขัดขืนเป็นไปโดยธรรมชาติตามวิสัยสตรีในสมัยนั้นที่นับถือท่านขงจื้อ  ต่างสั่งสอนและปลูกฝังบุตรหลานที่เป็นสตรีให้รู้จักรักนวลสงวนตัว  ยังไงๆนี่ก็เป็นสมัยโบราณที่เรื่องของกามโลกีย์ในยุคสมัยนั้นยังเป็นเรื่องปกปิดและต้องห้ามของผู้เยาว์แม้ว่าการแต่งงานจะเกิดในคู่แต่งที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็ตาม  เอี้ยก้วยนั้นเพิ่งย่างเข้าวัยหนุ่มด้วยอายุในราว 15 ปี และก๋วยพู้สาวน้อยนั้นราว 13 ย่างเข้า 14 ปี


"พี่เอี้ยก้วยจะทำอะไรข้า  อย่า...ทำแบบนี้  ข้ากลัวนะ  หยุดก่อนข้าหายใจไม่ออก"


ก๋วยพู้อึดอัดเพราะความที่ไม่เคยในเรื่องนี้  ที่จริงเอี้ยก้วยก็ยังไม่เคยมีความสัมพันธ์กับหญิงใดมาก่อนเช่นกัน เพียงแต่ว่าตอนที่มันอยู่ตัวคนเดียวภายนอกนั้น  แม้จะยังไม่เคยมีความสัมพันธ์ฉันชายหญิงกับผู้ใดมาก่อนก็จริง  แต่ใช่ว่ามันจะไร้เดียงสาจนไม่รู้เรื่องแบบนี้  เพราะตอนที่ดิ้นรนเอาชีวิตรอดด้วยการลักเล็กขโมยน้อยจากชาวบ้านเพื่อหาของกินนั้น  มันก็เคยแอบเห็นคู่สามีภรรยามีความสัมพันธ์กันมาหลายๆครั้งในหลายปีที่ผ่านมา  มันก็รีบปลอบประโลมใจนางให้โอนอ่อนตามความต้องการด้วยการค่อยๆลูบไล้นางให้เกิดความต้องการ


"น้องพู้ไม่ต้องกลัวพี่เอี้ยก้วยหรอก  เดี๋ยวพี่จะค่อยๆสอนให้เจ้ารู้จักความสุขเองอย่าตกใจไปเลย"
"อย่าพี่เอี้ยก้วยข้ากลัว  น้องพู้กลัว...อุ้ยยย...อูยยย"


เอี้ยก้วยค่อยๆดันตัวนางลงนอนกับดงพื้นหญ้านิ่มที่สูงขึ้นบังตาเป็นอย่างดี  พอนางเอนหลังนอนกับพื้นหญ้านั้นมันก็เริ่มรุกซุกไซร้นางหนักขึ้นเรื่อยๆ  เพราะความที่มันนั้นฉลาดเป็นกรดในการเอาตัวรอดจากโลกภายนอกมันสอนให้รู้ว่าจะทำสิ่งใดต้องมุ่งมั่นทำให้สำเร็จ  อย่าปล่อยโอกาสให้ผ่านลอยไปง่ายๆครั้งนี้ก็เหมือนกัน   เมื่อเริ่มต้นไปแล้วต้องทำให้สำเร็จขืนปล่อยให้นางหลุดมือลอยนวลไป  ครั้งต่อไปคงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมีโอกาสอยู่กับนางเช่นนี้อีก  เพราะนางจะเริ่มกลัวเขาและคอยหลบหน้าไม่ให้เขาเข้าใกล้นางได้ง่ายๆอย่างแน่นอน  และถ้าปล่อยให้เนิ่นนานไปเดี๋ยวมีคนอื่นมาเป็นก้างก็จบกัน
 
เมื่อเห็นว่านางเริ่มส่งเสียงดังเกินไปแล้ว  จะมีทางไหนที่ดีกว่าการปิดปากนางด้วยการจูบเสียแม้ว่ามันจะไม่เคยมาก่อนแต่คงไม่ใช่เรื่องยาก
เย็นอันใดที่คนหัวไวอย่างมันจะเรียนรู้ด้วยตนเองแน่ๆ  คิดได้ดังนั้นมันก็ประกบปากมันเข้ากับริมฝีบางสีชมพูสวยของนาง  ตอนแรกนางก็ดิ้นรน
ขัดขืนอยู่ไม่ยอมให้สอดลิ้นเข้าไปในปากนั้น  มันก็ค่อยๆรุกคืบจากทางเบื้องล่างด้วยสองมือของมันได้ไม่ยาก


 
เอี้ยก้วยเริ่มลองขยับก้นชักขลุ่ยหยกของมันเข้าออกเบาๆที่ร่องสวาทของก๋วยพู้ที่ความเจ็บของนางเริ่มหายไปจนเกิดความรู้สึกใหม่เข้ามาแทนที่นั่นคือความเสียวนั่นเอง  พอเอี้ยก้วยขยับเข้าออกเร็วขึ้นจากน้อยๆเริ่มขยับท่อนลำของมันจนไป

ได้น้องพู้แล้วนะพี่เอี้ย อย่าทำให้น้องเขาเสียใจละ ขอบคุณมากครับ

พี่เอี้ยก้วยทำน้องก๋วยพู้เจ็บ จนได้ ระวังเธอจะไปฟ้องแม่นะ

ขอบคุณครับ

thank you very much

เนื้อเรื่องสนุกมากคับ เป็นกำลังใจให้แต่งต่อไปเรื่อยๆคับ

พี่กล้วย55

จะได้ใครบ้างครับเนี่ยะ

 ท่าจะยาวงานนี้

สอนให้ฉลาดแล้วมาจัดการลูกสาวอาจาร์ย สุดยอดจริงๆ ชอบแนวนี้ขอติดตามยาวๆ นะครับ

แนวแต่งน่าติดตามมากครับ เอี้ยก้วยสามารถเอาได้ต่อเนื่องจริงหรือ

พึ่งเริ่มอ่านครับ อยากเห็นเอี้ยก้วยฝึกวิทยายุทธเจ๋งๆฮะ

thank you very much::JubuJubu::

เอาเพิ่งรีบ เร็วไปนะท่าน

เอี้ยก้วยเปิดซิงน้องพู้ซะแล้วน่าอิจฉามาก