มือถือพิชิตสวาท

         ตอนที่ 1 การเริ่มต้น

          ยามบ่ายในวันหนึ่ง ณ.มหาวิทยาลัยนานาชาติแห่งหนึ่งในไทย อาจารย์ไกรเดชกำลังยุ่งกับการจัดของในห้องปฏิบัติการของมหาวิทยาลัย หลังจากที่หัวหน้าคณะวิทยาศาสตร์ ได้มอบหมายให้เขาเป็นอาจารย์พิเศษสอนวิชาวิทยาศาสตร์ภาคปฏิบัติ เขาจัดห้องทดลองนี้อย่างเหนื่อยอ่อน นอกจากเครื่องมือเก่าๆ ในห้องที่ต้องจัดเก็บให้เรียบร้อยแล้ว เขายังต้องเตรียมงานการสอนให้แก่กลุ่มนักศึกษาใหม่ในวันรุ่งขึ้นอีก ซึ่งเป็นวันแรกของการเปิดเรียน

         อาจารย์ไกรเดชเพิ่งได้รับการว่าจ้างมาสอนก่อนมหาวิทยาลัยแห่งนี้เปิดได้เพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น เขาจึงวุ่นวายมากในหลายๆ เรื่อง ตอนนี้เขาตัดสินใจหยุดพักสักครู่ก่อนจะลงมือจัดของที่เหลือให้เสร็จก่อนเลยเวลาที่ประตูรั้วของมหาวิทยาลัยจะปิด เมื่ออาจารย์ไกรเดชจัดเตรียมทุกสิ่งเรียบร้อยแล้ว เขาจึงนั่งลงกับพื้นห้องและใช้หลังพิงตู้เก็บของหลังห้องที่สูงเท่าเอวและมองดูลังกระดาษใบใหญ่ที่เขาได้เก็บของต่างๆ ที่ไม่น่าจะมีประโยชน์แล้วทิ้งรวมๆ กัน เช่นสารทดลอง ผงเคมีต่างๆ ที่หมดอายุแล้ว

          อาจารย์ไกรเดชมีสีหน้าเบื่อหน่าย เขาได้ครุ่นคิดถึงเรื่องเก่าๆ ที่ผ่านมา ยามที่เขาเคยอยู่กับอดีตแฟนเก่าของเขา มันเป็นช่วงเวลาที่ยากจะลืมเลือนจริงๆ แต่เธอก็เพิ่งเสียชีวิตไปจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดขึ้นไม่ถึงหนึ่งปีที่ผ่านมา

         เมื่อนึกถึงตอนนี้ เขาจึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดูรูปในนั้น ในมือถือมีรูปต่างๆ ที่พวกเขาเคยถ่ายไว้ด้วยกันทั้งตอนไปเที่ยวในที่ต่างๆ ทั้งตอนที่เธอแต่งตัวสวยๆ หรือพิเศษสุดที่เขาได้ถ่ายเอาไว้ในตอนที่เธอแต่งตัวสุดเซ็กซี่ยามอยู่ด้วยกันกับเขาสองต่อสอง เขาถอนหายใจแรงๆ และเตรียมที่จะลุกขึ้นจึงนำมือถือวางไว้บนหลังตู้เก็บก่อน และนึกว่ายังไม่ได้ดูเลยว่าตู้ใบนี้มีอะไรอยู่บ้าง เขาจึงเปิดตรวจสอบมันดูจนเห็นขวดน้ำยาอะไรสักอย่างขวดขนาดเหมาะมือมีฝุ่นจับหนา คาดว่าเป็นน้ำยาอะไรที่หมดอายุไปแล้วแน่ๆ

          " อะไรกันวะ สีดำยังกับน้ำซีอิ้วดำปรุงรสแน่ะ " ในป้ายบนขวดมีรูปกะโหลกไขว้และเขียนเตือนว่าสารอันตราย แต่ก็ชวนให้อาจารย์ไกรเดชแปลกใจ เขาจึงหยุดคิดและตัดสินใจอยู่พักใหญ่ก่อนเริ่มเปิดฝาขวดดูว่าเป็นอะไรกันแน่

         " เฮ้ย!...ควันอะไรกันเนี่ย "

         ฉับพลันนั้นเขาก็ต้องตกใจสุดขีด เพราะทันทีที่เขาเปิดฝาขวดนี้ออก มันก็ปรากฏกลุ่มควันสีดำลอยขึ้นมาฟุ้งและมีละอองน้ำยากระเด็นมาโดนมือของเขา เขารีบวางขวดน้ำยาประหลาดนี้ลงบนหลังตู้และรีบเดินไปล้างมือที่อ่างน้ำในห้องปฏิบัติการนี้ทันทีจนเมื่อเขาแน่ใจแล้วว่ามือเขาไม่เป็นอะไรจึงหันกลับมามองที่ขวดน้ำยานั่น...

         " แม่งเอ่ย...ขวดมันล้ม...ฉิบหายล่ะ น้ำยาในขวดมันไหลไปโดนโทรศัพท์มือถือของเรา " อาจารย์ไกรเดชพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าตื่นตระหนกอีกครั้ง เขารีบเดินมาเพื่อที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที แต่เขาไม่สามารถหยิบมันขึ้นมาได้

          " เฮ้ย!...เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะทีนี้ " อาจารย์ไกรเดชสังเกตเห็นกระแสไฟฟ้าแปลกๆ ที่เกิดรอบๆ มือถือ มันกลับดูดซึมน้ำยาที่หกออกมาจากขวดน้ำยาแปลกๆ นั่นจนหมด และมันยังเกิดเหตุการณ์แปลกๆ ที่มีกระแสไฟฟ้าพันรอบมือถือเขาขึ้นมาอีก จนสักครู่ใหญ่เหตุการณ์ต่างๆ จึงกับมาปกติ

         เขาห่วงมือถือของเขามากที่สุดเพราะในนั่นมีความทรงจำของเขากับแฟนอยู่ เขาจึงรีบเดินไปหยิบมันขึ้นมาและเขาก็น้ำตาแทบร่วง เพราะมันแสดงอาการจอดับ น้ำตาของเขาแทบไหลออกมาจริงๆ เขายืนนิ่งขยับไม่ออกอีกพักใหญ่

         " ขอโทษด้วยนะ...หญิง " เขาเอ่ยชื่อเล่นแฟนเก่าออกมา แต่เมื่อนึกขึ้น เรื่องนี้อาจทำให้เขาตัดใจจากอดีตได้จริงๆ สักทีเมื่อกัน เขาขบฟันขึ้นก่อนตัดสินใจจัดการธุระในห้องนี้ให้เสร็จและเดินกลับห้องพักที่มหาวิทยาลัยฯแห่งนี้จัดเอาไว้ให้อยู่ด้านหลังของมหาวิทยาลัยฯ...

          ห้องพักของอาจารย์ไกรเดชอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยฯนี้นัก เขาเดินจากประตูรั้วหลังมหาวิทยาลัยแค่ 10 นาทีก็ถึง มันเป็นตึกหอพัก 3 ชั้นเล็กๆ ในท้ายมหาวิทยาลัยฯที่มีทั้งเพื่อนอาจารย์และครอบครัวของพนักงานในมหาวิทยาลัยบางคนอาศัยอยู่ อาจารย์ไกรเดชอาศัยอยู่คนเดียวมาร่วมเดือนแล้ว จึงไม่น่าแปลกที่ห้องพักของเขาจะดูสกปรกไปบ้าง เพราะขาดการดูแลเอาใจใส่

         อาจารย์ไกรเดชนั่งพักลงบนเก้าอี้นั่งทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยเพราะทำงานยุ่งมาทั้งวัน เขากะว่าจะพักผ่อนซักเดี๋ยวแต่ก็นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นได้ เขาจึงหยิบมือถือที่เกิดเหตุการณ์แปลกๆ นั่นขึ้นมาดูอีกครั้ง

           " เฮ้อ...คงเสียไปแล้วสินะ " อาจารย์ไกรเดชคิดพลางหมุนดูมือถือที่พกติดตัวมาตลอดสองปีขึ้นมา มันเป็นมือถือรุ่นท็อปในอดีตเมื่อสมัยออกมาใหม่ๆ มันมีฟังก์ชั่นที่ครบครัน ทั้งการต่ออินเทอร์เน็ต ถ่ายรูปหรือบันทึกวีดีโอได้

          แม้ดูจะหมดหวังไปแล้ว จากหน้าจอที่ดำสนิท ไม่มีสัญญาณไฟอะไรเกิดขึ้น แต่เมื่อกลับมาถึงห้องพักและเวลาผ่านมาได้อีกพักใหญ่จนใกล้จวนเที่ยงคืนในอีกไม่กี่วินาที เขาก็ได้กลิ่นหอมอ่อนที่แปลกๆ จากมือถือของเขาและเมื่อสายตาจับไปที่หน้าจอใหม่อีกครั้ง มันก็มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น บนหน้าจอมือถือกลับปรากฏสัญญาณขึ้นมาใหม่

          " อ้า!..." อาจารย์ไกรเดชร้องขึ้นมาก่อนที่เขาจะตกใจไปมากกว่านี้ที่หน้าจอมือถือก็ปรากฏข้อความขึ้นมาว่า

          [ได้รีเซทระบบใหม่ จำเป็นต้องลบข้อมูลที่เก็บไว้ กรุณายืนยัน...ใช่]

          ฉับพลันอารมณ์ดีใจของเขาก็หายไปแทน เพราะมือถือกลับให้เขาลบข้อมูลทุกอย่างที่มีค่าของเขากับแฟนทิ้ง ด้วยความโมโหเขาจึงขว้างมันไปบนที่นอนแทนทันที และเขาตัดสินใจลุกขึ้นไปอาบน้ำดีกว่า...

          เมื่อเสร็จธุระแล้ว ความคิดปกติของเขาจึงกลับมาอีกครั้ง เนื่องจากแปลกใจมากที่มือถือกลับขึ้นข้อความแปลกๆ มาให้เขากดยืนยัน เขาคิดขึ้นอีกครั้งก่อนถอนใจ ในเมื่อเครื่องมันต้องการเขาก็คงต้องลองดู เขาจึงเดินไปกดยืนยัน...[ใช่] ลงไป และเขาก็ต้องประหลาดใจสุดๆ ที่จู่ๆ มือถือก็เปล่งแสงจ้าขึ้นมาวูบหนึ่งแล้วหยุดไปหน้าจอกลับมีข้อความว่า...

         [ฟังก์ชั่นพระเจ้าได้รับการยืนยันแล้ว ขอให้ท่านจงสนุกกับมัน]

         อาจารย์ไกรเดชรู้สึก งง กับข้อความนี้ เขาจึงรีบกดหน้าจอดูในทันที เขาจึงได้เห็นรูปไอคอนเล็กๆมุมซ้ายล่างของหน้าจอ มันมีสัญลักษณ์ที่เป็นรูปวงกลมและมีดาวห้าแฉกอยู่ภายใน เขาทดลองกดดูก็เห็นว่ามันเป็นเหมือนฟังก์ชั่นถ่ายรูปตามปกติของเครื่องไม่เห็นจะมีอะไรพิเศษ

         " ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย ฟังก์ชั่นพระเจ้าอะไรของเอ็งว่ะเนี่ย " เขาบ่นออกมาก่อนจะล้มตัวลงนอนหลับไป...

         เวลาเปิดเรียนได้ผ่านมาราวหนึ่งอาทิตย์ หลังจากอาจารย์ไกรเดชเริ่มทำงานใหม่มาได้ 1 สัปดาห์ เขาก็เริ่มคุ้นเคยกับสถานที่มากขึ้นและเริ่มรู้จักนักศึกษาที่เขาสอนมากขึ้น อาจารย์ไกรเดชได้รับมอบหมายให้สอนนักศึกษาชั้นปีที่ 1ถึง4 ทุกห้องในวิชาทดลองปฏิบัติการวิทยาศาสตร์ ซึ่งเขาก็ทำหน้าที่ได้ดี

          โดยมหาวิทยาลัยนานาชาติแห่งนี้มีนักศึกษาทั้งคนไทย ลูกของชาวต่างชาติที่พ่อแม่ต้องมาทำงานอยู่ในไทยมานานหลายปี หรือลูกครึ่งต่างๆ พากันลงเรียน นักศึกษาของที่นี้ต่างมีรูปร่างหน้าตาที่ดี มีนักศึกษาหลายคนที่เป็นดารา นางแบบชั้นนำในไทย ขนาดอาจารย์ไกรเดชที่รักแฟนของเขามาก แต่แค่ผ่านมาได้หนึ่งสัปดาห์ ตัวเขายังแทบลืมเลือนแฟนเก่าของตัวเองไปบ้างแล้ว เวลาที่เขาได้สอนนักศึกษาสาวสวยอายุรุ่นๆ แบบนี้

          ใจของเขาแอบรู้สึกเพลินเพลิดไปกับมันในทุกวัน จนบ้างครั้งเขาก็อดเผลอถ่ายรูปพวกเธอจากมุมต่างๆ ที่ลับตาผู้คนอยู่บ้าง มาได้หลายคนที่เขาสนใจและเห็นว่าสวยน่ารักดี...

         ที่ห้องพักอาจารย์หลังจากหมดเวลาสอนแล้ว เมื่ออาจารย์ไกรเดชจัดการปฏิบัติภารกิจต่างๆ ในห้องปฏิบัติการ เรียบร้อยแล้ว เขาจึงเดินกลับมาพักและเตรียมจัดของกลับห้องพักส่วนตัวของตนเอง ส่วนอาจารย์ท่านอื่นๆ กลับกันไปแล้วบ้างหรือมีสอนกันในภาคค่ำ ตอนนี้จึงเหลือเขาอยู่คนเดียวในห้องพักอาจารย์แห่งนี้

         อาจารย์ไกรเดชหยิบมือถือขึ้นมาและกดดูรูปถ่ายที่เขาซ่อนไฟล์รูปเอาไว้ป้องกันคนอื่นๆ เห็น เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องนี้แล้ว เขาจึงนั่งกดมือถือดูรูปนักศึกษาสาวสวยที่เขาทดลองถ่ายเล่นๆ เก็บเอาไว้

         " นี่ใครกันเนี่ยะ...หน้าตาเหมือนคนญี่ปุ่นเลยแหะ " อาจารย์ไกรเดชพยายามนึกชื่อเดาในใจ

         " อ้อ! ยัยมารินะ เด็กสาวชาวญี่ปุ่นนี่เอง " มารินะเป็นนักศึกษาที่อาจารย์ไกรเดชสอนอยู่เหมือนกัน เธอเรียนอยู่ชั้นปีที่ 2 เป็นคนร่าเริง รูปร่างเล็กแบบสาวญี่ปุ่นตัวเล็กๆ ผิวขาว หน้าตาเธอดูเด็กกว่าวัยหลายปีตามแบบฉบับเด็กสาวญี่ปุ่น แต่สิ่งที่ดูเหมือนว่าเธอโตเป็นสาวแล้วก็คือหน้าอกที่ค่อนข้างใหญ่โตกว่าตัว

         มารินะเธอชอบพูดคุยหัวเราะกับเพื่อนๆ ในห้องจนอาจารย์ไกรเดชจำได้ในครั้งแรกที่สอนเด็กสาวญี่ปุ่นคนนี้ อาจารย์ไกรเดชดูรูปของเธอที่เขาแอบถ่ายมาได้ สักครู่หนึ่งเขาก็เริ่มเห็นแถบประหลาดที่ขึ้นมาข้างๆ รูปเด็กสาวคนนี้จากรูปในมือถือ มันมีข้อความขึ้นมาว่า...

          [ท่านต้องการอะไร...]

         ข้อความแปลกๆ ถามอาจารย์ไกรเดชขึ้นและเหมือนมันต้องการให้เขาพิมพ์ตอบกลับไป เขานิ่งคิดก่อนพิมพ์ว่า

          [แอบดูเธอ]

          หน้าจอมือถือของอาจารย์ไกรเดชกลับเปลี่ยนแปลงไป มันค่อยๆ ปรากฏภาพในห้องๆ หนึ่ง ที่มีเด็กสาวญี่ปุ่นคนที่เขาเพิ่งดูรูปเธอไปเมื่อสักครู่ปรากฏขึ้นมา มันเหมือนมีกล้องกำลังถ่ายทอดสดให้เขาได้ดูเด็กสาวคนนี้ในห้องของเธอ

          " โอ้...ขาวชิบ " อาจารย์ไกรเดชที่เห็นภาพมารินะใส่ชุดอยู่บ้านแบบเสื้อยืดกางเกงขาสั้นกุดตามสมัยนิยม ที่โชว์ความขาวของปลีน่องลงไปจนถึงปลายเท้า

           ตอนนี้ภาพปรากฏขึ้นเป็นมารินะกำลังนอนอ่านหนังสืออะไรซักอย่างอยู่ แต่อาจารย์ไกรเดชอ่านไม่ออกเนื่องจากมันเป็นภาษาญี่ปุ่น เธอยังผูกผมยาวสีดำสนิทไว้ทั้งสองข้างแบบเด็กๆ เช่นเดิม เขาจ้องมองดูเธอเพลินไปสักพัก...เมื่อเห็นว่าเธอยังนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงของเธอแค่นั้น เขาจึงกดปิดมือถือไปก่อนในตอนนี้

          อาจารย์ไกรเดชมองดูนาฬิกาในห้องพักเห็นว่าใกล้หกโมงเย็นแล้ว เขาจึงลุกขึ้นและเดินออกจากห้องนี้ไปเพื่อหาอะไรกินก่อนกลับห้องพักของเขา จนเมื่อเขาจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว อาจารย์ไกรเดชจึงหยิบสายชาร์จมือถือออกมาเสียบที่มือถือและเปิดมันขึ้นมา ก่อนที่จะกลับไปยังรูปภาพของมารินะและพิมพ์ข้อความแบบเดิมลงไปว่า

          [แอบดูเธอ]

          เขาตั้งใจจะนั่งดูภาพวีดีโอของเด็กสาวชาวญี่ปุ่นไปเรื่อยๆ ในคืนนี้

          " อืม...เด็กสาวญี่ปุ่นนี่ขาวดีจริงๆ แหะ...สุโค่ย " อาจารย์ไกรเดชจ้องมองภาพในมือถือที่เขายังคงแปลกใจว่าทำไมถึงได้มีเรื่องอะไรแบบนี้ขึ้นได้ เขาเองไม่เคยมีโอกาสได้จ้องมองเด็กสาวนักศึกษาคนไหนในห้องปฏิบัติการเป็นพิเศษจริงจังแบบนี้มาก่อนเลย

          ขณะที่ภาพวีดีโอของมารินะกำลังเล่นไปเรื่อยๆ จู่ๆ เธอก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกจนเผยให้เห็นชั้นในสีดำที่โชว์เนินอกอวบใหญ่ของเด็กสาวนักศึกษาชั้นปีที่ 2 ทำเอาอาจารย์ไกรเดชถึงกับตาลุกวาวกับภาพที่ได้เห็น
                  
          " โอ้...หน้าประถม นมมหาลัยเป็นแบบนี้นี่เอง...แค่เห็นก็ทำเอาของขึ้นเสียแล้ว...ยัยมารินะ " อาจารย์ไกรเดชเริ่มสนุกกับสิ่งที่เห็นมากขึ้น เขาพยายามมองหน้าอกสุดอึ๋มคู่นั้นอย่างไม่วางตา

          " โอ้ววว...มารินะ...เธอนี่นมใหญ่จริงๆ เลย " อาจารย์ไกรเดชพูดชมกับภาพของลูกศิษย์สาวแบบหน้าไม่อายขึ้น

          ตอนนี้ทั้งเต้าทั้ง 2 ของมารินะ เด้งขึ้นๆ ลงๆ ตามจังหวะการเดินไปมาของเจ้าของ ภาพวีดีโอที่กำลังถ่ายทอดสดให้อาจารย์ไกรเดชดูอยู่นี่ มันชวนให้คิดว่าเธอกำลังจะทำอะไรต่อไป อาจารย์ไกรเดชนั่งจินตนาการไปต่างๆ นานา ตั้งแต่ธรรมดาที่สุดจนกระทั่งไปถึงลามกสุดๆ จนในที่สุดจินตนาการของเขาก็เห็นผล

          หลังจากเห็นมารินะเดินไปมาได้สักครู่หนึ่ง มารินะก็ถอดชุดยกทรงตัวน้อยที่แทบปิดหน้าอกคู่นั้นไม่มิด จนร่างของเธอเปลือยเปล่าช่วงบนโชว์หน้าอกที่เกินตัวนั่นให้อาจารย์ไกรเดชอ้าปากค้างจนแทบน้ำลายหกออกมา

          " นี่เธอกำลังจะอาบน้ำสินะ..." อาจารย์ไกรเดชจ้องตาไม่กระพริบ เขาแทบอดใจไม่ไหวกับภาพที่ได้เห็น 2 เต้าอวบใหญ่ที่มียอดปลายถันสีชมพูเด้งดึ๋งๆ ไปตามจังหวะการเดินของเด็กสาวที่ผิวขาวไปทั่วตัวคนนี้

          ภาพวีดีโอนี้ได้ถูกนำเสนอให้อาจารย์ของเธอได้ชมเป็นการส่วนตัว โดยที่มารินะสาวน้อยไม่ได้รู้สึกตัวเลยว่าถูกอาจารย์ที่เพิ่งสอนเธอได้เพียงครั้งเดียวในสัปดาห์นี้กำลังเพ่งมองเนินหน้าอกไซด์เกินตัวของเธออยู่ ซึ่งตลอดมาเธอเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดีไม่มีใครได้เห็นแม้กระทั่งเพื่อนสนิทหรือคนในครอบครัวก็ตาม

          อาจารย์ไกรเดชตั้งหน้าตั้งตาจ้องมองภาพวีดีโอที่ลูกศิษย์สาวมอบบรรณาการให้อย่างไม่สงวนท่าที แต่ไม่ทันที่อาจารย์ไกรเดชจะได้เต็มอิ่มไปกับเนินอกใหญ่ของวัยสาวรุ่นๆ ที่เด้งไป-มา เขาก็หันมาให้ความสนใจกับการถอดกางเกงในของมารินะออก อาจารย์ไกรเดชกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่ที่ได้เห็น เนินหญ้าสีดำกำมะหยี่ของมารินะ เขาจ้องมองมันอย่างใจจดใจจ่อ ในใจของเขาได้จินตนาการลึกไปต่างๆ นานาถึงสิ่งได้เห็น

          ตอนนี้เธอก็เผยความลับออกมาอย่างที่คิดว่าไม่มีใครควรได้รับรู้ เนินสวาทที่โหนกนูนได้สัดส่วนกับรูปร่างของเธอ แคมของร่องเสียวที่ยังปิดสนิทมันมีสีแดงสดที่น่าลิ้มลองจริงๆ กับภาพวีดีโอเหล่านี้สำหรับอาจารย์ไกรเดชแล้ว มันเป็นสิ่งที่ยิ่งกว่าความฝัน ขณะนี้ท่อนเสียวของอาจารย์ไกรเดชเริ่มปรากฏอาการเกร็งอึดอัดเข้าซะแล้ว

          นั่นทำให้อาจารย์ไกรเดชจำเป็นอย่างเร่งด่วนที่จะต้องปล่อยให้มันเป็นอิสระ พร้อมกับสาวมันช้าๆ ประกอบตามภาพวีดีโอที่ได้ดูไปพร้อมกับการแสดงสดครั้งแรกของมารินะเด็กสาวญี่ปุ่น นอกจากนี้เธอยังกำลังส่องกระจกดูเรือนร่างของตนเองอยู่นั่นเอง แต่เธอก็ไม่อาจรับรู้ได้ว่านี่เป็นการสร้างโอกาสให้อาจารย์ของเธอได้ร่วมชมเรือนร่างแสนสวยของเธอไปพร้อมๆ กัน

         หลังจากโชว์สัดส่วนของเธออีกครู่ใหญ่ มารินะจึงเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ เธอก็เริ่มลงมืออาบน้ำจากฝักบัว โดยมีอาจารย์ไกรเดชคอยเป็นกำลังใจสนับสนุนให้ในทุกท่วงท่าของเธอ ระหว่างที่เธออาบน้ำและถูฟองน้ำผสมสบู่เหลวอยู่นั้น อาจารย์ไกรเดชก็คิดแปลกๆขึ้น เขาพิมพ์ข้อความลงไปในมือถือที่ดูอยู่ว่า

               [หลังอาบน้ำเสร็จ ให้เธอสำเร็จความใคร่โชว์ฉัน]

          อาจารย์ไกรเดชรีบพิมพ์ข้อความนี้ลงในมือถือของเขาทันที

          เมื่อมารินะอาบน้ำเสร็จ อาจารย์ไกรเดชยังคงสาวท่อนเสียวของตนต่อไปอย่างได้อารมณ์ ในขณะที่ดูมารินะเช็ดตัว ด้วยผ้าขนหนูสีหวาน มารินะหลังจากอาบน้ำแล้วในตอนนี้ก็ดูดีไปหมดทุกท่วงท่า ไม่เหมือนตอนที่อยู่ในห้องปฏิบัติการของมหาวิทยาลัย ซึ่งเขาเห็นเธอส่งเสียงพูดคุยได้ตลอดเวลาที่เขาสอน...

         อาจารย์ไกรเดชจ้องมองมารินะเช็ดทุกส่วนของร่างกายอย่างช้าๆ จนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่เนินหญ้าสีดำของเธอ เขาดูเธอเช็ดคลึงเนินหญ้านั่นๆ อย่างบรรจง เธอเช็ดขึ้น-ลงช้าๆ สักพัก ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนมาใช้นิ้วเรียวบางเล็กๆ ถูไถเนินสวาทของเธออย่างได้อารมณ์ สีหน้าเธอค่อยๆ แดงขึ้นตัดกับสีผิวที่ขาวประดุจสีของหิมะ ริมฝีปากของเธอคล้ายห่อเล็กๆ ส่งเสียงครางออกมาเบาๆ

        " เยี่ยม...นี่เธอกำลังโชว์สำเร็จความใคร่ให้เราเห็นจริงๆ ด้วย...ยอดเลย...อูยยส์ " อาจารย์ไกรเดชจ้องมองมารินะอย่างสนใจและเขายังสาวท่อนเสียวแรงขึ้นอีกด้วย

         มารินะเมื่อถูร่องเสียวของตัวด้วยได้ซักพัก เธอก็เดินไปนอนลงบนเตียงโดยมีผ้าขนหนูผืนใหญ่รองเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง เธอเริ่มกางขากว้างออกเปิดเผยความลับที่แม้แต่คุณแม่ของเธอก็ไม่เคยรับรู้มาตั้งแต่เธอโตเป็นเด็กหญิงที่อาบน้ำด้วยตัวเองได้ มารินะเริ่มถูไถร่องสวาทของตนด้วยปลายนิ้วมือข้างซ้าย ส่วนมือข้างขวานั่นเธอใช้มันบีบบี้ยอดปลายถันของหน้าอกอวบที่ของเธอข้างหนึ่ง

         อาจารย์ไกรเดชแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ที่เขาได้เห็นเธอเร่งเร้าตัวเองทั้งข้างบนข้างล่างไปพร้อมๆ กัน ซักพักเดี๋ยวมารินะก็เริ่มครางออกมาให้เขาได้ยินจากภาพวีดีโอแสดงสดของเธอ

         " อาส์...ซีดดดส์...อาส์...อูยยส์..."

         มารินะครางเสียงแรงขึ้น จากนั้นนิ้วชี้ซ้ายที่เธอเคยใช้ถูไถร่องรักของเธอก็ค่อยจมหายลงไปในร่องรักนั้นทีละน้อยๆ ลมหายใจของเธอเริ่มถี่ขึ้นและแรงขึ้นเป็นลำดับ แต่ดูเหมือนยังไม่ถูกใจเธอนัก นิ้วกลางซ้ายของมารินะก็ตามเข้าไปสมทบกับนิ้วชี้เป็นสองนิ้ว เธอกัดริมฝีปากเบาๆ แสดงถึงอาการพึงพอใจอย่างมาก จนกระทั่งเธอเริ่มเปลี่ยนจังหวะเข้าออกของนิ้วให้ถี่ขึ้น อวัยวะส่วนอื่นๆ ของเธอเกร็งตัวบ่งบอกให้อาจารย์ไกรเดชรู้ว่าเด็กสาวนักศึกษาสุดน่ารักของเขาเข้าใกล้ไปถึงฉิมพลีจุดสุดยอดของเธอแล้ว

         อาจารย์ไกรเดชรีบสาวท่อนเสียวซอยถี่ขึ้น ตัวเขาเองกะว่าจะตามเด็กสาวนักศึกษาสุดน่ารักของเขาให้ทัน แต่ก็ดูเหมือนสายไปเสียแล้ว จากจังหวะการถูร่องรักของเธออย่างที่รุนแรงจนถึงขีดสุด ในบัดนี้นิ้วทั้ง 2 ของเธอชุ่มไปด้วยน้ำสวรรค์ที่เธอล้วงออกมาด้วยมือของเธอเอง

         " อ๊า..."

         มารินะนอนหอบจนหน้าอกใหญ่ของเธอสั่นสะท้านขึ้นลงตามจังหวะหายใจที่ปลายยอดถันมันแข็งชูชันตั้งยอดขึ้นมาอย่างสังเกตได้ชัดเจน เธอนอนเหนื่อยแต่มีใบหน้ายิ้มแย้มราวกับผ่านช่วงเวลาที่วิเศษสุดใน ชีวิตของเธอ เธอนอนพักอยู่สักกครู่หนึ่งแล้วก็เอื้อมมือไปหยิบกระดาษทิชชูบนหัวเตียงมาเช็ดน้ำเสียวที่เธอทำเลอะออกมาจนเปียกชุ่มร่องรักของเธอ

         มารินะลุกขึ้นอีกครั้งก่อนเดินไปหยิบชุดนอนบางๆ ออกมาสวมใส่ ก่อนที่เธอจะเดินไปปิดสวิทช์ไฟในห้องและล้มตัวลงนอนหลับไปอย่างอารมณ์ดีในคืนนี้...

         สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดทำเอาหัวใจของอาจารย์ไกรเดชหวั่นไหวโลดแล่นขึ้น เขาไม่เคยนึกมาก่อนว่าเจ้ามือถือของเขาจะสามารถสั่งการกับเด็กสาวที่เขาแอบถ่ายรูปพวกเธอเอาไว้ได้ สมองของเขาครุ่นคิดไปในทางที่เลวร้ายขึ้น

         " นี่...ถ้าเราสั่งให้เธอมามีเซ็กซ์ด้วยกันล่ะ..." สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาวูบขึ้นมา

         อาจารย์ไกรเดชนึกถึงภาพที่เขาได้ร่วมรักกับนักศึกษาสาวแสนน่ารักของตน เขาห่างเหินการมีเซ็กซ์กับผู้หญิงมาร่วมปีแล้ว นับจากแฟนของเขาเสียชีวิตจากไป

         " เด็กสาวสมัยนี้นี่น่าเย็ดจริงๆ ถ้ามีโอกาสล่ะก็...จะเลียให้ทั่วตัวแล้วกระแทกหนักๆ ทำสักสองสามรอบติดๆ เลย "

         อาจารย์ไกรเดชพูดเสร็จแล้ว...น้ำเชื้ออุ่นๆ ของเขาก็พุ่งพรวดออกมาเข้าสู่ถังน้ำใบเล็กที่เขาตั้งเตรียมเอาไว้เพื่อการนี้โดยเฉพาะ...นานมากแล้วที่เขาไม่เคยรู้สึกกับเด็กสาวๆ รุ่นน้องแบบมีอารมณ์เช่นนี้มาก่อน ชายหนุ่มวัยสามสิบปลายที่อยู่ในช่วงคึกที่สุดในชีวิตนึกขึ้นอย่างเสียดาย

         " อย่างนี้ต้องทดลองทำอะไรสนุกๆ ดู..." อาจารย์ไกรเดชพูดออกมากับตัวเอง ก่อนที่เขาจะล้มตัวลงนอนหลับสบายเนื้อสบายตัวหลังจากได้ภาพวีดีโอแบบสดๆ ของเด็กสาวมาช่วยกระตุ้นให้เขาสามารถเพลียออกมาได้รอบหนึ่ง...

จบตอนที่ 1
..........................................................
ปล.เวอร์ชั่นทดลองแต่งของผมนะครับ ได้แนวมาจากเรื่องเสียวที่เคยอ่านไว้เรื่องหนึ่งเมื่อนานแล้ว

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

มันคืออะไร โทรศัพท์รุ่นนี้มีขายไหมครับ อยากได้ซักเครื่อง ไม่มีขายก็ขอติดตามอ่านไปเรื่อยๆ นะครับ

จาเอาแบบนี้ 555 เรื่องแปลกดี จะเป็นยังไงต่อไปเอย

เชรดดด....

ขอบคุณครับ

สนุกอาจารย์หล่ะแบบนี้

อยากได้บ้างสักเครื่อง 555