เรียนวิชาสุขศึกษามาแล้วไม่น่าตกใจนะ 

ทนายผึ้งโดนตั้งแต่สมัยมัธยมเลย หมอพลอยรอดมาได้ไงนี่

ต่างคนต่างเสียและต่างได้ รสชาตทร่ต้องลอง

เลือดสาดกันทั้งคู่เลยโหดร้ายมาก

รอมานาน แต่คุ้มกับการรอจริงๆ

ครั้งแรกของสองเราฮี้วสสส

โดนจนได้ จากนั้นก็จะเริ่มติดใจและติดแฟน 

ต้องย้อนไปอ่านตอนเก่าๆบ้างแล้ว ผู้เขียนไม่ได้ลง ลืมเนื้อเรื่ง

ในที่สุดซิงก็ไปสักทีสมใจแทนล่ะ555

สำหรับหนุ่มแทน  ช่างเป็นความเจ็บปวดที่มีความสุข

โดนครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่ไปบ่อยเลยนะครับ

พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานครับกับเรื่องทนายผึ้ง ขอโทษที วันนี้มาตามสัญญาแล้วนะครับ

ตอนนี้พิเศษนิดนึง เพราะมีแขกรับเชิญอย่าง "ครูเบสท์ ภัคจิรา" มาสร้างสีสันเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับเรื่อง โดยในตอนนั้นเธอยังเป็นแค่เด็ก ม.ปลาย ที่เดินทางมากรุงเทพเพื่อแข่งขันทางวิชาการนั่นเอง รวมไปถึงก๊วนเพื่อน ๆ ของหนุ่มแทนอีก 4 คน ไม่ต้องจดจำก็ได้ครับ ผมแค่เชิญมาเป็นตัวประกอบเฉย ๆ

ปล.อีเมลล์ของครูเบสท์ ผมสมมุติขึ้นมานะครับ ไม่ได้โม้ แต่ถ้าใครอยากลองแอดไปหา ส่งอีเมลล์ไปคุยก็ได้ ไม่ว่ากันนะ 55555+

........................................................


หลังจากวันนั้น ที่สาวผึ้งไปเยือนบ้านของหนุ่มแทน คู่รักวัยใสก็เริ่มสวีทหวานกันมากขึ้น จนกลุ่มเพื่อนอิจฉาในความรักระหว่างทั้งสอง แต่ตอนนี้ใครจะไปสน ในเมื่อความรักมันล้นอยู่เต็มอกแทนไทและกรรณิการ์

ตัดมาที่ช่วงบ่ายของวันศุกร์สาวผึ้งนั่งติวหนังสือกับพลอย เด็กวิทย์คณิตเพื่อนซี้ แต่สติสตังค์ของเธอไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัว สาวผึ้งเหม่อลอยคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อน และสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในวันเสาร์นี้

"ผึ้ง...ตกลงตามที่เราสัญญากันไว้นะ" หนุ่มแทนวิ่งมาทวนคำมั่นสัญญาที่มีให้กัน

"แทน!!" สาวผึ้งอายหน้าแดงก่ำ เพราะรู้ว่าหนุ่มแทนหมายถึงอะไร ในขณะที่พลอยพรรณได้แต่ยิ้มอ่อนไปตามเรื่อง

ตัดมาที่ปัจจุบัน พลอยพรรณกำลังทบทวนวิชาคณิตศาสตร์กับกรรณิการ์ แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้สนใจในคำถาม สาวพลอยเลยขึ้นเสียงดุเพื่อนรักให้ตั้งใจทบทวนบทเรียนให้มากกว่านี้

"นี่!!!จะเหม่อไปถึงไหนผึ้ง!!!" พลอยพรรณทำเสียงดุ "พลอยว่าพักหลังผึ้งเหม่อลอยบ่อยไปแล้วนะ ตั้งแต่ที่ผึ้งเป็นแฟนกับแทน พลอยรู้สึกว่าผึ้งไม่ค่อยสนใจในสิ่งที่พลอยพูดเลยนะ งั้นเอางี้ไหม? จากนี้ไปไม่ต้องมาติวหนังสือกับพลอยแล้ว!!"

"เดี๋ยวซิ!!!ใจเย็นก่อนพลอย!!!" สาวผึ้งที่ตั้งสติได้รีบขอโทษขอโพยสาวพลอยยกใหญ่ "ชั้นไม่ได้ตั้งใจนะแก ชั้นขอโทษ ว่าแต่ตะกี้ทบทวนไปถึงไหนแล้ว?"

"ชั้นกำลังพูดถึงเรื่องฟังค์ชั่นและล็อค จำได้ไหมว่าหน้าไหน?" เจ้าหญิงน้ำแข็งย่นคิ้วใส่ผึ้ง "เห็นไหม? ไม่ใส่ใจเลยนะผึ้ง!!!"



"ขอโทษ ๆ ชั้นผิดไปแล้ว!!! ยกโทษให้ชั้นเถอะนะ คุณพลอยพรรณ แม่นักเรียนดีเด่นประจำโรงเรียน!!!" กรรณิการ์ออกปากขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ ส่วนพลอยพรรณก็ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความเอือมระอา

"ถ้ามีความรักในวัยเรียนแล้วทำให้การเรียนเสีย ผึ้งรู้ไหมว่ามันจะเป็นยังไง? มันหมายถึงอนาคตและชีวิตของผึ้งเลยนะ" พลอยพรรณเอ่ยปากจริงจัง "ตั้งใจเรียนหน่อยซิแก"

"จ้า ๆ" สาวผึ้งยิ้มเจื่อน ขณะกำลังเปิดหนังสือเรียนเพื่อทบทวนวิชาคณิตศาสตร์ พออ่านไปได้สักพัก หนุ่มแทนที่เดินมาตรงม้านั่งหินที่กรรณิการ์และพลอยพรรณกำลังทบทวนหนังสือก็เรียกชื่อแฟนสาวทักทาย

"ขยันจังเลยนะผึ้ง!!" หนุ่มแทนยิ้มหวาน ในมือถือกีต้าร์โปร่งมาด้วย

"แทน!!!เราอ่านหนังสืออยู่นะ!!" สาวผึ้งประท้วงพลางเหลือบมองพลอยพรรณที่เหมือนกำลังจะหมดความอดทนเข้าไปทุกขณะ

"พลอยว่าพลอยพอแค่นี้แหละ...." พลอยพรรณหมดความอดทน ปิดหนังสือเก็บใส่กระเป๋า "พลอยไม่รบกวนเวลาของแทนกับผึ้งแล้ว ชั้นไปก่อนนะแก"

"พลอย!!เดี๋ยวก่อนซิ!!!" สาวผึ้งกับกับหน้าจ๋อย เพราะดูเหมือนว่าพลอยพรรณจะโกรธเข้าแล้วจริง ๆ

"อ่าว...ทำไมเหรอพลอย?" หนุ่มแทนหันไปมองพลอยพรรณที่เดินถือกระเป๋าหนีไป

"แทนนะแทน!!! แทนไม่น่าทำแบบนี้เลย!!!" กรรณิการ์ลุกขึ้นต่อว่าแทนไท

"อ่าว...แทนก็แค่แวะมาแถวนี้ ก็เลยอยากทักทายผึ้ง แทนทำผิดอะไรเนี่ย?" เด็กหนุ่มยืนงง ในขณะที่สาวผึ้งกำลังเก็บหนังสือเรียนเข้ากระเป๋า

"ผิดซิ!!!ผิดมาตลอดนั่นแหละ!!!" พอเก็บหนังสือและสมุดใส่กระเป๋าเสร็จ สาวผึ้งก็ลุกขึ้นแล้วเดินใช้ไหลชนกับแทนเป็นการเอาคืน "เพราะแทน พลอยเลยโกรธผึ้งเลยเห็นไหม!!!"

"อ่าว...อะไรเนี่ย!!!" หนุ่มแทนได้แต่งง "เดี๋ยวก่อนซิผึ้ง แทนทำอะไรผิด?"

สุดท้ายวันนั้นสาวผึ้งก็งอนใส่หนุ่มแทน และไม่ยอมพูดยอมจาอะไรอีก จนกระทั่งเลิกเรียน สาวผึ้งก็หนีกลับบ้านไปก่อน ปล่อยให้หนุ่มแทนคิดมากไปไกลว่าตกลงตัวเองทำอะไรผิด

"ฮัลโหล? ผึ้ง? ตกลงผึ้งโกรธเราเรื่องไรเนี่ย?" หนุ่มแทนในชุดนักเรียน ม.ปลาย สะพายกระเป๋าเอ้าท์ดอร์กำลังเดินเที่ยวเล่นในสยามเซ็นเตอร์กำลังโทรศัพท์เพื่อปรับความเข้าใจกับสาวผึ้ง

"ผึ้งไม่ได้โกรธอะไร แต่เป็นพลอยต่างหาก" สาวผึ้งตอบ "จริง ๆ ผึ้งผิดเองแหละ ผึ้งไม่ค่อยตั้งใจฟังเวลาพลอยกำลังติว แล้วที่นี้พอแทนเดินมา พลอยเค้าก็เลยนอยด์แล้วก็หนีไป"

"โถ...นึกว่าเรื่องอะไร?" หนุ่มแทนยิ้ม "เราก็ตกอกตกใจหมด"

"อือ...พลอยเค้าเป็นแบบนี้แหละแทน" สาวผึ้งตอบ "พลอยเป็นเด็กเรียน ไม่ค่อยอะไรกับความรักเท่าไร ชีวิตมีแต่เรียน ๆ จนบางทีผึ้งยังเครียดแทน"

"อือ..." หนุ่มแทนยิ้มหวาน "เอ่อ...ผึ้ง...แล้วเรื่องของเราวันพรุ่งนี้ล่ะ?"

"พูดอะไรของแทน?" สาวผึ้งรู้ว่าแทนหมายถึงอะไร "ทะลึ่ง!!! มาพูดเรื่องแบบนี้ได้ไงอ่ะ!! เราเป็นผู้หญิงนะแทน!!! ลามกใหญ่แล้วนะแทนน่ะ!!!"

"ก็ผึ้งเป็นคนบอกเราเองอ่ะ!!" หนุ่มแทนตอบ "จริง ๆ เราก็ไม่ได้อะไรนะ แต่อยู่ดี ๆ วันนั้นผึ้งบอกแทนไง ว่าวันเสาร์ ๆ แล้วจะให้เราคิดยังไงอ่ะ!!!"

"ลามก!!!ลามก!!!ลามก!!!" สาวผึ้งต่อว่าต่อขานหนุ่มแทนยกใหญ่ "ผู้ชายทุกคนคิดแต่เรื่องลามกอยู่ในหัวเลยใช่ไหม???"

"อ่าว...ผึ้ง!!!" หนุ่มแทนหัวเราะร่วน "ก็ผึ้งบอกเองอ่ะ วันเสาร์ ๆ แล้วจะให้เราคิดยังไง? ตกลงแล้ววันเสาร์คืออะไรล่ะ? เรียนพิเศษเสร็จแล้วจะไปหาอะไรกินกันไหม? หรือว่าจะดูหนัง? เตะบอล? หรืออะไรยังไง?"

"ไม่รู้!!!แล้วแต่อารมณ์ผึ้ง!!!" กรรณิการ์ตอบ "ไว้เรียนพิเศษเสร็จค่อยมาว่ากัน!!!"

"อะไรของเค้าเนี่ย?" หนุ่มแทนกดวางสาย พลางเหลือบมองมือถือรุ่นเกียด้วยความสงสัย "ประหลาดคนจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้"

"อ่าวไอ้แทน!!!" เสียงเรียกของพรรคพวกห้อง 6 ดังขึ้นจากด้านหลัง พอหนุ่มแทนหันไปก็โบกมือทักทายกับก๊วนเพื่อนรักทั้งสี่ ได้แก่ ไอ้อ๊อฟ ไอ้โย ไอ้เก่ง และไอ้ไม้ พวกมันทั้งหมดเป็นเพื่อนสนิทของหนุ่มแทนและยังเป็นสมาชิกวงดนตรีประจำห้องอีกด้วย

"ไอ้สัส!!!มาเดินสยามไม่บอกไม่กล่าวกันเลยนะมึง เดี๋ยวนี้มีแฟนลืมเพื่อนลืมฝูง ออกโรงฉายเดี๋ยวนะมึงน่ะ!!!" ไอ้อ๊อฟเอ่ยปากแซวหนุ่มแทนอย่างออกรส

"เฮ้ย ๆ พวกมึง!!ดูกลุ่มสาว ๆ กลุ่มนั้นดิ" ไอ้โยชี้ไปที่กลุ่มนักเรียนสาวรุ่นราวคราวเดียวกันที่กำลังเดินเที่ยวชมร้านค้าในสยาม "เครื่องแบบแปลก ๆ ว่ะ กูว่าไม่ใช่เด็กแถวนี้แน่"

"คนกลางแม่งน่ารักวะ!!!" ไอ้เก่งยิ้มหวาน "สเป็คเลย!!!"

"สเป็คก็เข้าไปจีบดิวะ!!!" ไอ้ไม้แซว

"คอยดูแล้วกันพวกมึง!!!" ไอ้เก่งเดินเชิดหน้าไปหากลุ่มสาว ๆ มัธยมปลายที่กำลังเดินเที่ยวในสยามเซ็นเตอร์ พวกเธอใส่เครื่องแบบที่แตกต่างจากกลุ่มเด็ก ๆ ในกรุงเทพมหานครทั่วไป แน่นอนพวกเธอไม่ใช่เด็กในเมืองหลวง แต่เป็นกลุ่มเด็กนักเรียนชั้นมัธยมปลายจากเชียงราย แต่คนที่โดดเด่นที่สุดคือคนที่อยู่ตรงกลาง สาวน้อยนัยน์ตาโศก ผิวขาวเหลือง ผมยาวในชุดนักเรียน ม.ปลาย โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงราย พวกเธอเป็นกลุ่มเด็กสาวที่เดินทางมาเพื่อแข่งขันทางวิชาการที่กรุงเทพฯ โดยหลังจากที่แข่งขันเสร็จ พวกเธอได้ขออาจารย์ที่ปรึกษามาเดินเที่ยวเล่นที่สยามเซ็นเตอร์

หนุ่มแทนและพรรคพวกดูลีลาและคารมณ์ของไอ้เก่งที่กำลังจีบสาวสวยตรงหน้า เด็กสาวคนนั้นได้แต่ยิ้มแล้วพยักหน้า พอคุยไปได้สักพักเด็กสาวนัยน์ตาโศกคนนั้นก็ส่ายหน้า แต่ดูเหมือนว่าเจ้าเก่งจะไม่ยอมลดละ จนในที่สุดสาวน้อยคนนั้นก็หยิบเอากระดาษขึ้นมาแล้วจดข้อความบางอย่างให้ไอ้เก่ง

"เฮ้ย!!! ไม่ธรรมดาว่ะ" พรรคพวกของหนุ่มแทนต่างหันมามองหน้าด้วยความทึ่ง หลังจากที่กลุ่มสาว ๆ ม.ปลายต่างถิ่นเดินจากไป ไอ้เก่งก็เดินเบ่งโชว์กล้ามด้วยความภูมิใจ

"เฮ้ย!!!น้องเค้าชื่ออะไรวะมึง!!!" ไอ้อ๊อฟเอ่ยปากถาม

"น้องเค้าชื่อเบสท์เว้ย มาจากเชียงราย ตอนแรกกูขอเบอร์แต่น้องเค้าไม่ให้ ก็เลยให้อีเมลล์มาแทน เอาไว้คุยกันตอนออนเอ็ม ฮ่า...." ไอ้เก่งชูกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอย่างภูมิใจ '[email protected]'ชื่อเมลล์ของสาวน้อยนัยน์ตาโศกคนนั้นถูกเขียนบนแผ่นกระดาษ ไอ้เก่งดูภูมิใจไม่น้อยเลยทีเดียว "เดี๋ยวกูจะคุยกับน้องเค้าเย็นนี้ ฮ่า ๆ"



"เฮ้ย ๆ ขอพวกกูแอดไปบ้างดิ!!" กลุ่มก๊วนของหนุ่มแทนออกปากขออีเมลล์ของน้องเบสท์กันเป็นทิวแถว

"ฝันไปเหอะพวกมึง!!! น้องเบสท์เด็กกูโว้ย!!!" ไอ้เก่งแสดงความเป็นเจ้าของ จนกลุ่มเพื่อน ๆ ของแทนส่งเสียงโห่กันยกใหญ่

สุดท้ายพอหยอกล้อกันตามภาษาเพื่อน หนุ่มแทนเลยชวนพรรคพวกที่เหลือไปเดินเที่ยวที่ห้างมาบุญครองชั้นบนสุดเพื่อเล่นเกมและร้องคาราโอเกะแก้เซ็งก่อนกลับบ้าน เพราะที่บ้านของแทนตอนนี้มันไม่ต่างจากขุมนรกที่พ่อกับแม่ของเขากำลังทะเลาะกันอย่างหนักหน่วงจนบ้านที่แสนสุขกลายเป็นนรกบนดินไม่มีผิด

................................................................................

ตัดมาที่ช่วงบ่ายวันเสาร์ หลังจากที่สาวผึ้งเรียนพิเศษเสร็จก็โทรศัพท์เรียกหาหนุ่มแทนให้ขับรถมอเตอร์ไซค์มารับ หนุ่มแทนนัดพบกับสาวผึ้งที่สยามซอย 2 สาวผึ้งตอบตกลงแล้วเดินออกมาจากห้องแถวที่เรียนพิเศษข้ามถนนไปยังจุดนัดพบ

สาวผึ้งในชุดลำลองเสื้อยืดแขนยาวสีขาวกางเกงยีนส์สามส่วน รองเท้าผ้าใบสีขาวยืนสะพายกระเป๋ารอหนุ่มแทนในช่วงบ่ายของวันเสาร์ วันนี้ผึ้งบอกพ่อแม่ว่าจะกลับดึก เพราะนัดกับกลุ่มเพื่อนไปติวหนังสือ แต่ความจริงแล้วเปล่าเลย เธอตั้งใจจะไปเดตรอบพิเศษกับหนุ่มแทน

"อือ...เหม็นจัง!!!" สาวผึ้งเอามือปิดจมูก มองหน้ากลุ่มเด็ก ม.ต้น ที่เดินเอามือคาบบุหรี่โดยไม่สนใจสายตาของผู้หลักผู้ใหญ่ที่กำลังมองอย่างตำหนิ "คิดว่าสูบบุหรี่แล้วเท่ห์หรือไงเนี่ย!!!เด็กสมัยนี้!!!"

พอยืนรอไปได้สักพัก สาวผึ้งก็ได้ยินเสียงแตรรถมอเตอร์ไซค์ พอหันไปเส้นโค้งก็ปรากฏบนใบหน้าสาวน้อย เพราะนั่นเป็นหนุ่มแทนที่กำลังขับรถมอเตอร์ไซค์ฟีโน่คู่ใจจอดเทียบท่า

"ผึ้ง...ขึ้นมาเลย" หนุ่มแทนในชุดเสื้อฟุตบอลทีมโปรดอย่างแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กางเกงยีนส์สีกรมท่าและร้องเท้าหุ้มส้นสีดำท่าทางทะมัดทะแมง บอกให้สาวผึ้งขึ้นมานั่งซ้อนท้ายเพื่อพาไปเดตรอบพิเศษกันสองต่อสอง

"อือ!!" สาวผึ้งยิ้ม ก่อนเดินปรี่นั่งซ้อนท้ายหนุ่มแทน ไปตามเส้นทางที่เต็มไปด้วยการจราจรที่แสนคับคั่งในเมืองหลวง

"ผึ้งหิวไหม? เดี๋ยวเราไปหาไรกินกันก่อนแถวสามย่าน?" หนุ่มแทนเอ่ยปากถามแฟนสาวด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

"อือ!!ไปซิแทน เรากำลังหิวอยู่พอดี" สาวผึ้งยิ้ม

"โอเค งั้นจับเราดี ๆ นะ เราจะซิ่งแล้ว" หนุ่มแทนกล่าวติดตลก ก่อนบิดคันเร่งแล้วพาแฟนสาวไปที่สามย่านเพื่อหาอะไรกินกัน

.....................................................................

หนุ่มแทนพาสาวผึ้งไปกินสเต็กสามย่าน เมนูชื่อดังแถบนั้น ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างออกรส ไม่ว่าจะเป็นการนินทาอาจารย์ประจำวิชาต่าง ๆ เพื่อน ๆ ในกลุ่ม โดยเฉพาะหนุ่มแทน ที่มีโจ๊กขำ ๆ เกี่ยวกับไอ้เก่งมาเล่าให้สาวผึ้งฟัง

"เมื่อวานไอ้เก่งไปขอเมลล์สาวเชียงรายด้วยล่ะ!!" หนุ่มแทนเอ่ยปาก "ไอ้เก่งแม่งโคตรเพ้อเลยผึ้ง เห็นว่าชื่อน้องเบสท์ เอากับมันดิ"

"เหรอ? จริงดิ..." สาวผึ้งยิ้ม "แล้วน่ารักไหม?"

"ก็น่ารัก..." แทนไทตอบ "แต่น้อยกว่าผึ้ง"

"ตลก!!!" สาวผึ้งถึงกับยิ้มเขินเมื่อเจอมุกหยอดหวานของแทนไท "เอ้า!!รีบกินซะซิ จะได้รีบพาเราไปส่งที่บ้าน!!"

แทนไทใช้มีดปาดเนื้อสันนอกแล้วใช้ส้อมจิ้มเข้าปาก นัยน์ตาของหนุ่มน้อยวัยกลัดมันมองแฟนสาวตาไม่กระพริบ กรรณิการ์รู้ดีว่าแฟนหนุ่มต้องการอะไร เนื้อตัวของเธอร้อนวูบวาบไปหมด สาวน้อยวัยใสทำได้แค่เพียงก้มหน้าก้มตาแล้วใช้มีดปาดฟิชแอนด์ชิพเข้าปากไปเช่นกัน

หนุ่มแทนมองสาวผึ้งราวกับอยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว ในขณะที่สาวผึ้งก้มหน้าก้มตายด้วยความเขินอาย หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ หนุ่มแทนก็เรียกบริกรให้มาเก็บเงิน สาวผึ้งเดินตามหนุ่มแทนต้อย ๆ ไปที่รถ สาวผึ้งรู้ดีว่าวันนี้เธอคงไม่รอด เธอรู้ดีว่าหนุ่มแทนต้องการอะไร สาวน้อยไม่พูดอะไร พอหนุ่มแทนสตาร์ทรถเธอก็กระโดดขึ้นนั่งซ้อนท้ายแล้วปล่อยให้หนุ่มแทนกำหนดจุดหมายปลายทางที่เขาต้องการจะไป

"แทน...จะพาเราไปไหนอ่ะ?" สาวผึ้งเอ่ยปากถาม เมื่อหนุ่มแทนขับรถพาเธอไปยังเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย โดยจุดหมายที่หนุ่มแทนพาสาวผึ้งไป ก็คือโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง

"ห้อง B1 ซ้ายมือสุดเลยครับ" ชายหนุ่มวัยยี่สิบต้น ๆ โบกมือไปที่ห้องพักที่หนุ่มแทนจองเอาไว้ สายตาของมันมองคู่รักวัยกระเตาะด้วยท่าทางไม่น่าไว้วางใจ สาวผึ้งได้แต่ก้มหน้าก้มตานั่งซ้อนท้ายหนุ่มแทนไปยังห้องที่ได้จองเอาไว้

หนุ่มแทนเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน มันเป็นห้องเล็ก ๆ แคบ ๆ มีเตียงคู่แล้วก็เฟอร์นิเจอร์ขั้นพื้นฐานเพียงไม่กี่อย่าง โทรทัศน์จอแก้วขนาด 21 นิ้ววางอยู่บนชั้น หนุ่มแทนหยิบรีโมตที่วางบนชั้นแล้วกดสวิตซ์เปิดเพื่อติดตามข่าวสารประจำวัน

"ไม่มีอะไรให้ดูเลยแหะ..." หนุ่มแทนกดรีโมตช่องแล้วช่องเล่า ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ ซึ่งมันก็ควรเป็นแบบนั้น เพราะเจตนารมณ์ที่แท้จริงของหนุ่มแทนคือการพาสาวผึ้งมาเปิดซิงต่างหาก "ผึ้ง? จะยืนมองเราอีกนานไหม? มานั่งข้าง ๆ เราซิ"

"แทน...เรารู้นะว่าแทนต้องการอะไร" สาวผึ้งเอ่ยปากอย่างตรงไปตรงมา "แทนเอาถุงยางมาไหม? ถ้าไม่เอามาเราไม่ยอมนะ"

หนุ่มแทนเอื้อมมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ แล้วโชว์กล่องถุงยางให้แฟนสาวดู กรรณิการ์ยิ่งหน้าแดงก่ำเพราะรู้ดีว่าคราวนี้คงหาเรื่องปฏิเสธหนุ่มแทนไม่ได้แล้ว

"มานั่งข้าง ๆ เราซิผึ้ง กลัวเราเหรอ?" หนุ่มแทนกวักมือเรียก "มาซิ..."

สาวผึ้งก้มหน้าก้มตา เดินมานั่งข้าง ๆ แทนไทแต่โดยดี คราวนี้เด็กหนุ่มไม่รอให้เสียเวลาอีกแล้ว มือกีต้าร์สุดเข้มโน้มตัวหอมแก้มแฟนสาวเป็นการทักทาย

"อือ...." ผึ้งหลับตาปี๋ร้องครางด้วยความเสียว เด็กสาวกุมมือแน่นตรงหน้าตักของเธอ ในขณะที่หนุ่มแทนยิ้มด้วยความเอ็นดู

"กลัวเหรอผึ้ง? ไม่ต้องกลัวนะ เราสัญญาว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นมา เราจะรับผิดชอบผึ้งเอง" หนุ่มแทนหยอดคำหวาน

"จะให้เราเชื่อได้ยังไง? แทนกับเรายังเป็นแค่เด็กนักเรียนนะ...อือ...แทน...." สาวผึ้งหลับตาพริ้ม บิดตัวเกร็งเมื่อหนุ่มแทนโน้มตัวหอมแก้มและซุกไซ้ซอกคอของเธอ "แทน...อย่าซิ....เราอายนะ....อือ..."

"ไม่ต้องอายหรอก...คนรักกันเค้าก็ทำแบบนี้แหละ" หนุ่มแทนตอบ พลางเอื้อมมือบีบคลึงหน้าอกหน้าใจของแฟนสาว "แทนรักผึ้งนะ"

"แทน...อือ...ไม่...." สาวผึ้งพยายามปัดป้องมือปลาหมึกของหนุ่มแทน แต่ยิ่งทำเท่าไร เธอยิ่งไร้เรี่ยวแรงขัดขืน คราวนี้หนุ่มแทนไม่ปล่อยให้สาวผึ้งได้ดื้อดึงอีกต่อไป หนุ่มน้อยประกบปากจูบแฟนสาวแล้วผลักตัวลงไปนอนกองบนเตียง

"แทน...อือ...." สาวผึ้งหลับตาปี๋ ขณะที่หนุ่มแทนกำลังประกบปากจูบเธออย่างดูดดืม หนุ่มมือกีต้าร์สุดเข้มขึ้นคร่อมร่างของสาวผึ้งแล้วใช้มือบีบคลึงหน้าอกหน้าใจของเธอ มันนุ่มและยุ่นมือดีเสียเหลือกิน

หนุ่มแทนเริ่มรุกเร้ามากขึ้นด้วยการล้วงเข้าไปในเสื้อยืดของสาวผึ้ง พออุ้งมือของหนุ่มแทนสัมผัสกับหน้าท้องเปลือยเปล่าของกรรณิการ์ สาวน้อยก็สั่นสะท้านราวกับถูกไฟฟ้าช็อต

หนุ่มแทนพยายามถลกเสื้อยืดของแฟนสาวขึ้นมา แต่กลับถึงขัดขวางด้วยอุ้งมือน้อย ๆ ของคนรักที่พยายามขัดยืน จนหนุ่มแทนต้องดูดปากแฟนสาวหนักขึ้น และพยายามดุนดันลิ้นเข้าไปในช่องปากของผึ้ง จนปลายลิ้นของทั้งคู่สัมผัสกัน

"อ๊า...." ผึ้งหลับตาพริ้มร้องคราง เรี่ยวแรงของเธอลดน้อยถอยลงไปเรื่อย ๆ จนแทบไม่มีเหลือไว้ต้านทานกำลังของแฟนหนุ่ม พอรู้สึกตัวอีกทีม เสื้อยืดของเธอก็ถูกถลกสูงขึ้นมาจนเผยให้เห็นยกทรงแบบสปอร์ตบราสีชมพู

หนุ่มแทนใช้สกิลวิชาปลาหมึกถลกสปอร์ตบราขึ้นมาจนเผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจของสาวผึ้ง โดยเฉพาะปทุมถันสีน้ำตาลอ่อน พ่อหนุ่มนักรักวัยใสโน้มศีรษะลงไปดูดเลียปลายถันของกรรณิการ์จนสาวเจ้าสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน

"อ๊า!!!แทน!!!" สาวผึ้งอ้าปากหวอด้วยความเสียวเมื่อถูกหนุ่มแทนดูดเลียปลายถันของเธอ แต่ที่จะยิ่งเสียวกว่านี้คือการที่มือซ้ายของหนุ่มแทนป้วนเปี้ยนแถว ๆ เป้ากางเกงของเธอเนี่ยแหละ มันยิ่งทำให้สาวผึ้งรู้สึกหวิว ๆ อย่างบอกไม่ถูก

แทนไทดูดนมสดจากเต้าของกรรณิการ์สลับซ้ายขวาดังจ๊วบ รสชาติของมันหวานมันอร่อย ดีต่อสุขภาพและหัวใจ ด้วยความหื่นของหนุ่มแทนเลยใช้ริมฝีปากเม้มและดึงปลายถันสีน้ำตาลอ่อนของสาวผึ้งขึ้นมา

"แทน!!!!เราเจ็บ!!!" สาวผึ้งทำหน้าบิดเบี้ยว เธอรู้สึกเจ็บจริง ๆ แต่มันก็สยิวอย่างประหลาด ในขณะที่หนุ่มแทนก็ทำแบบนั้นกับปทุมถันของสาวผึ้งสลับซ้ายขวา พอหันมาอีกทีก็รู้สึกว่าปลายถันสีน้ำตาลอ่อนเริ่มกลายเป็นสีแดงและชูชัน เพราะถูกหนุ่มแทบขบเลียนานเกินไป

หนุ่มแทนเริ่มจัดแจงปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง พอเห็นแฟนหนุ่มของตัวเองกำลังลอกคราบ สาวผึ้งก็เมินหน้าหนีและหลับตาปี๋ด้วยความอาย เธอยังจำภาพเหตุการณ์เมื่อวันก่อนได้ ยังจดจำรสชาติครีมชีสไส้กรอกของแทนไทได้เป็นอย่างดี มันทั้งคาวและเฝื่อนอย่างบอกไม่ถูก พอจัดแจงเปลื้องผ้าตัวเองจนเหลือแต่ชุดวันเกิด คราวนี้หนุ่มแทนก็หันมาลอกคราบสาวผึ้งบ้าง มือที่ซุกซนของพ่อหนุ่มนักรักวัยใสพยายามปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกงยีนส์ของกรรณิการ์ แต่สาวผึ้งยังไม่ยอมเลิกรา เธอใช้อุ้งมือน้อย ๆ ขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่ของหนุ่มแทน

"ไม่ถอดได้ไหมแทน...เราอายยยยยยยนะ!!!" สาวผึ้งออดอ้อนและลากยาว มือขวาก็ปัดป้องพื้นที่เบื้องล่าง มือซ้ายก็ถกสปอร์ตบราสีชมพูลงมาบิดปทุมถันที่ชูชันของเธอ แต่หนุ่มแทนยังไม่ยอมเลิกรา ยังคงดึงดันถอดเข็มขัดและกระดุมกางเกงยีนส์ของสาวผึ้งจนได้สมใจ

"แทน...อื้อ....ลามกที่สุด!!!" สาวผึ้งหลับตาปี๋ เมื่อถูกหนุ่มแทนประกบจูบตรงท้องน้อย คราวนี้หนุ่มแทนฉวยจังหวะที่สาวผึ้งกำลังสั่นสะท้านด้วยความเสียวถลกกางเกงยืนส์ลง จนเผยให้เห็นกางเกงในผ้ามันสีดำ

หนุ่มแทนกระชากกางเกงยีนส์ของสาวผึ้งลงต่ำจนถึงช่วงหัวเข่า คราวนี้สาวผึ้งหมดสิทธิ์ดื้อด้านอีกแล้ว หนุ่มแทนกันไปมองที่เป้ากางเกงในสีดำของสาวผึ้งที่เหมือนกำลังเปียกแฉะตรงบริเวณเป้ากางเกง

"ผึ้งก็มีอารมณ์เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?" หนุ่มแทนยิ้ม "อย่าฝืนเลยผึ้ง เราสัญญาว่าจะไม่ทำให้ผึ้งเจ็บนะ"

"เรากลัวอ่ะแทน...." สาวผึ้งออดอ้อนเสียงหวาน "เรากลัวว่าถ้าแทนได้เราไปแล้ว แทนจะลืมเรา แทนจะทิ้งเรา"

"โห...อย่าคิดมากดิผึ้ง!!!" หนุ่มแทนยิ้ม "เราจีบผึ้งมาเป็นปีแล้วนะ เอาจริง ๆ มีผู้หญิงที่สวยและน่ารักกว่าผึ้งในโรงเรียนตั้งเยอะแยะ แต่เราก็ยังอยากเป็นแฟนกับผึ้ง เพราะอะไรรู้ไหม? ก็เรารักผึ้งจริง ๆ"

พอได้ยินคำว่ารักบ่อย ๆ สาวผึ้งก็อดยิ้มเขินไม่ได้ สุดท้ายก็เลยยกมือที่ดึงขอบกางเกงในออกมา

"งั้นเรายอมก็ได้ แต่แทนต้องสัญญานะว่าถ้าได้เราแล้วต้องไม่ทิ้งเราอ่ะ" สาวผึ้งเหลือบมองแฟนหนุ่มหน้าแดงก่ำ

"เราสัญญา..." หนุ่มแทนยิ้ม ก่อนโน้มศีรษะเพื่อหอมตรงเป้ากางเกงในที่เปียกชุ่มของกรรณิการ์

"แทนก็!!!" สาวผึ้งยิ้มหวาน "ตรงนั้นมันสกปรกนะ!!!แทน!!!เดี๋ยวซิ!!!"

หนุ่มแทนฉวยโอกาสกระชากกางเกงในผ้าลื่นสีดำของกรรริการ์จนเผยให้เห็นโยนีน้อย ๆ ของสาวผึ้ง ขนอ่อน ๆ สีดำตรงเนินหัวหน่าวเปียกชุ่มไปด้วยน้ำรักที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาวของกรรณิการ์

"เดี๋ยวเราเลียให้นะ..." หนุ่มแทนยิ้ม ก่อนโน้มตัวลงใช้ลิ้นโลมเลียหอยของแฟนสาว พอปลายลิ้นของหนุ่มแทนสัมผัสกับคริตอริสของผึ้งเท่านั้นแหละ สาวน้อยวัยใสก็สั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน

"อือ!!!แทน!!!" สาวผึ้งเชิดตัวขึ้นด้วยความสยิว หนุ่มแทนเลียวนรอบติ่งยิวของเธอ พร้อม ๆ กับใช้มืออ้าขาอ่อนของเธอจนเผยให้เห็นทุกส่วนสัดของอวัยวะเพศ แทนไทเอาหน้าซุกไซ้ตรงหอยของกรรณิการ์แล้วใช้ลิ้นเลียถ้ำสาวที่กำลังชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักใส ๆ ที่กำลังหลั่งออกมา

"อ๊า!!!แทน!!!" กรรณิการ์เชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวสะท้านในขณะที่หนุ่มแทนกำลังใช้เคล็ดลับวิชาลิ้นจี่หน้าหอ พ่อหนุ่มนักรักวัยใสโลมเลียแคมคู่และปากทางเข้าถ้ำสาวอย่างหื่นกระหาย บางครั้งก็เผลอกลืนกินน้ำรักที่หลั่งออกมาจากช่องคลอดของสาวผึ้ง แต่ใครจะสนใจ เพราะรสชาติของมันช่างหวานฉ่ำละมุนลิ้นยิ่งกว่าน้ำตาลมะพร้าวเสียอีก

"แทน...เราจะเสร็จแล้ว....อือ...." กรรณิการ์เริ่มบิดตัวเกร็ง ช่องคลอดของเธอตลอดรัดมากขึ้น "อ๊า!!!แทน!!!ผึ้ง!!!!"

ในที่สุดสาวผึ้งก็ถึงฝั่งฝันด้วยปลายลิ้นของแทนไท กรรริการ์แอ่นตัวขึ้น มือทั้งสองข้างจิกกับผ้าปูที่นอนแน่นในจังหวะที่ช่องคลอดของเธอกำลังตอดรัด เมื่อทุกอย่างคลี่คลายลง สาวผึ้งก็ค่อย ๆ หย่อนตัวลงนอนกับพื้น เธอหลับตาพริ้มแก้มแดงระเรือด้วยความสุขล้น

"ผึ้ง...ช่วยเราหน่อยดิ" หนุ่มแทนลุกขึ้นนั่งชันเขา มือของพ่อหนุ่มนักรักวัยใส่ประคองท่อนเนื้อขนาด 5.5 นิ้วจ่อปากแฟนสาว "อมให้เราหน่อย"

สาวผึ้งหลับตาพริ้ม ในขณะที่หนุ่มแทนบดเบียดท่อนเอ็นกับริมฝีปากของแฟนสาวที่ค่อย ๆ อ้าปากและละเลียดรสชาติของบุรุษเพศอย่างเอร็ดอร่อย พอปลายลิ้นที่แสนอ่อนนุ่มของสาวผึ้งสัมผัสกับปลายองค์ชาตของแทนไท พ่อหนุ่มนักรักวัยใสก็สั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน

"อือ...อูยยย...." หนุ่มแทนร้องซี้ดหนักมาก ขณะกำลังซอยเข้าออกช่องปากของสาวผึ้งอย่างช้า ๆ "ลองดูดแรง ๆ ซิผึ้ง!!!อูยยยย!!!!!"

สาวผึ้งหลับตาพริ้ม ดูดท่อนเนื้อของแทนไทดังจ๊วบ เด็กหนุ่มกระเด้าปากแฟนสาวช้า ๆ อยู่สักพัก ก็ค่อย ๆ ถอดออกมา สารคัดหลั่งเหนียว ๆ ไหลยืดออกมาจากช่องปากของกรรณิการ์

"อูย...ไม่ไหว ๆ เดี๋ยวแทนจะเสร็จซะก่อน" หนุ่มแทนเอ่ยปากขณะกำลังแกะซองถุงยาง ส่วนสาวผึ้งดูเหมือนจะอาลัยอาวรณ์ในรสชาติของบุรุษเพศอยู่ไม่น้อย สาวน้อยวัยใส่เหลือบมองหนุ่มแทนกำลังจัดแจงสวมถุงยางอนามัยให้กับน้องชายของตัวเอง

"อือ...เดี๋ยวเรามาลองทำกันดูนะ" หนุ่มแทนแทรกเข้าตรงกลางระหว่างขาของสาวผึ้งด้วยท่าพื้นฐาน แทนไทบดเบียดท่อนเอ็นกับร่องกลีบสาวของกรรณิการ์ และจ่อเข้าไปที่ช่องคลอดสดใหม่ของเธอ
"เบา ๆ นะแทน...ผึ้งไม่เคย...เราให้แทนเป็นคนแรกเพราะเรารักแทนจริง ๆ นะ" สาวผึ้งออดอ้อนเสียงหวาน "อย่าทิงเรานะแทน..."

"เราจะไม่ทิ้งผึ้ง เราสัญญา..." หนุ่มแทนยิ้มก่อนค่อย ๆ สอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปในถ้ำสาวที่ยังสดซิงของกรรณิการ์

สาวผึ้งหลับตาพริ้ม พร้อมรับกับประสบการณ์เสียสาวครั้งแรกในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า สาวน้อยนึกถึงความทรงจำระหว่างเธอกับหนุ่มแทน ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบเจอกัน จนถึงวันที่ได้รักและคบหากันเป็นแฟน มันช่างเป็นความทรงจำแสนหวานและงดงามเหลือเกิน

"อือ...เจ็บ..." สาวผึ้งเริ่มน้ำตาคลอด้วยความเจ็บปวดเหมือนร่างกายจะฉีกเป็นชิ้น ๆ เพราะหนุ่มแทนกำลังสอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปในถ้ำสาวของผึ้งน้อยที่ยังไม่เคยมีบุรุษเพศคนใดได้เข้าไปสำรวจ

"เราจะทำเบา ๆ นะผึ้ง...อูยยยย.....นี่ก็ครั้งแรกของเราเหมือนกัน....โอ้ยยย" หนุ่มแทนค่อย ๆ สอดใส่ท่อนเอ็นขนาด 5.5 นิ้วเข้าไปในถ้ำสาวที่คับแน่นของกรรณิการ์ จนรุ้สึกเจ็บแปล๊บตรงบริเวณเส้นสองสลึงค์ตรงปลายหัวถอกที่เหมือนกำลังจะฉีกขาด "อืม....."

"โอ้ย!!!!เจ็บ/อือ!!!!!" สาวผึ้งและหนุ่มแทนร้องเสียงหลงพร้อมกัน เมื่อปลายท่อนเอ็นของหนุ่มแทนผลุบเข้าไปในถ้ำสาวของคนรักได้สำเร็จ ท่อนเอ็นของหนุ่มน้อยเข้าไปลึกมากและแหวกทะลุเยื้อพรหมจรรย์ของสาวผึ้งขาดสะบั้นลงในที่สุด มันเป็นความเจ็บปวดราวกับร่างของเธอกำลังจะฉีกขาดเป็นชิ้น ๆ ยังไงยังงั้นเลยทีเดียว

"โอ้ย....เข้าไปได้ยังแทน...เราเจ็บ" สาวผึ้งเหลือบมองพื้นที่เปราะบางด้านล่าง สิ่งที่สาวน้อยเห็นคือภาพขนหมอยของเธอและของหนุ่มแทนแนบชิดจนเหมือนผืนป่าผืนเดียวกัน แต่ที่น่าสนใจคือสีหน้าที่บิดเบี้ยวของหนุ่มแทน "แทน...เป็นอะไรหรือเปล่า?"

"เปล่า...." หนุ่มแทนพยายามฝืนยิ้ม แต่ความจริงแล้วเส้นสองสลึงค์ของเด็กหนุ่มตรงปลายองค์ชาตกำลังฉีกขาด แต่แทนไทไม่ยอมแพ้ มือกีต้าร์หนุ่มหน้าเข้มค่อย ๆ ซอยเข้าออกถ้ำสาวของกรรณิการ์ตามที่ได้ศึกษามาจากหนังโป๊และอินเตอร์เน็ต

"อือ...เบา ๆ ก่อนซิแทน!!!" สาวผึ้งใช้มือดุนดันหน้าท้องของแฟนหนุ่ม "เรายังเจ็บอยู่...อึดอัดด้วย!!"

"อือ...." หนุ่มแทนพยักหน้า

"แทนก็เจ็บเหมือนกันเหรอ?" สาวผึ้งเอ่ยปากถาม



"นิดหน่อย...นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของผึ้งคนเดียวนะ เป็นครั้งแรกของเราด้วยเหมือนกัน" หนุ่มแทนสารภาพ "ผึ้งเป็นผู้หญิงคนแรกของเรานะ"

"แทนก็...." สาวผึ้งยิ้นหวานจนลืมความเจ็บปวดไปในบัดดล พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง หนุ่มแทนก็ค่อย ๆ กระเด้าท่อนเอ็นเข้าออกถ้ำสาวของคนรัก

"อือ...เราเริ่มไม่เจ็บแล้วแทน...." สาวผึ้งหายใจเหนื่อยหอบมากขึ้น ดูเหมือนว่าช่องคลอดของเธอเริ่มขยายตัวเพื่อรองรับการมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกได้บ้างแล้ว

"งั้นเราจะเพิ่มความเร็วอีกนิดนะ..." หนุ่มแทนก้มหน้ามองพื้นที่เปราะบางด้านล่าง สิ่งที่หนุ่มแทนเห็นคือปลอกถุงยางที่เหลือบท่อนเอ็นของเด็กหนุ่มเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดสีแดงสด ๆ ซึ่งคาดว่านั่นอาจจะเป็นเลือดสาวบริสุทธิ์ของกรรณิการ์ พอมองทะลุถุงยางเข้าไป หนุ่มแทนยิ่งตกใจเพราะดูเหมือนว่าตรงปลายท่อนเอ็นมีเลือดซิบ ๆ ออกมาด้วยเช่นกัน

หนุ่มแทนพยายามเมินหน้าหนี เพราะไม่อยากเสียอารมณ์และอรรถรส หนุ่มน้อยนักรักวัยใสกระเด้าถ้ำสาวของกรรณิการ์ จนในที่สุดก็ถึงฝังฝันเป็นผลสำเร็จ

"โอย....อูยยยย...." หนุ่มแทนค่อย ๆ ถอดท่อนเอ็นออกมาจากถ้ำสาว ในขณะที่กรรณิการ์ค่อย ๆ ลุกขึ้นเพื่อตรวจเช็คสภาพความเสียหายตรงพื้นที่สงวน

"ตายแล้ว!!!ทำไมมีแต่เลือดอ่ะ!!!" สาวผึ้งทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ "เลือดเต็มไปหมดเลย!!!"

"โอ้ยยย!!!!แสบ!!!" ทางฝั่งหนุ่มแทนก็มีสภาพไม่ต่างกัน แทนไทค่อย ๆ ถอดถุงยางที่ชุ่มไปด้วยเลือดสาวออกจากท่อนเอ็น ที่นี้คือสภาพที่แท้จริง ตรงปลายองค์ชาตของแทนไทมีรอยฉีกขาด
"แทน!!!" สาวผึ้งใจเสียไม่น้อยที่เห็นน้องชายของแทนไทได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก "เป็นอะไรหรือเปล่า?"

ทนายผึ่งหายไปนานเกือบลืมซะแล้ว

น้องแทนไปทำอะไรเข้าเนี่ย เลือดกระจาย

ได้เลือดกันแบบนี้จะไปต่อไหวไหมนะ