ผมก๊อปเค้ามา
ที่ปิดไว้เพื่อที่จะให้ไปเข้าชมที่เวปคุณยู
จะมีรูปประกอบเพิ่มให้ด้วย
ไม่ได้มีเจตนาที่จะให้ตอบกันเยอะแยะนะครับ
ถ้าจะตอบเพื่อหวังจะเข้าอ่าน

กรุณาอ่านกระทู้นี้ ก่อนตอบ


อาจจะโดน BAN แทนก็ได้นะครับ
ด้วยความเป็นห่วง

เห็นบอกว่าหาตอนที่ 37 กันไม่เจอ

ทำไมถึงให้ ยู uuuu69 เป็นคนเขียน ไม่ใช่ ยู uuuu84 ที่ผู้แต่งใช้ใน บอร์ดนี้
เนื่องจากต้นเรื่องของเรื่องนี้ ถูกเขียนโดย id uuuu69 ที่บอร์ดอื่น และได้มีการสร้าง blog ของ ยูเอง ก็ยังใช้เป็น uuuu69

ดังนั้นจึงให้ credit เป็น uuuu69 ครับ
ไม่ได้ให้ตาม id ของ ยู ที่อยู่ที่ บอร์ดนี้ (uuuu84)
หรือ by uuuu ตามที่ ยู โพสเอง

ตกลงตามนี้นะ
แจ้งให้ทราบทั่วกัน

เจาะเวลาหาฉิมพลี (ภาคยุทธจักร) ตอนที่ 37 ปฏิเสธการหมั้นหมาย by ยู uuuu69

ตอนที่ 37 ปฏิเสธการหมั้นหมาย

        โหมดหื่นของยูอันถูกปลุกขึ้นมาแล้ว

        ต่อให้เป็นชายทั่วๆไป หากมีสาวรุ่นที่สวยสดงดงาม มาช่วยอาบน้ำ ลูบไล้ แถมยังขัดถูส่วน
สำคัญให้เช่นนี้ ร้อยทั้งร้อยคงลุกตั้งกันทุกคน นับประสาอะไรกับยูอันซึ่งพร้อมหื่นได้ตลอดเวลา

        แถมสองศิษย์สาวก็ตั้งใจจะกระตุ้นยูอันอยู่แล้วด้วย

        แต่ถึงจะเจตนา สองศิษย์สาวก็หวั่นๆไม่น้อยอยู่เหมือนกัน พวกนางเพิ่งสิบเจ็ด ผ่านการฝึก
ให้ร่วมรักกับบุรุษพู่กันมาเพียงไม่กี่ครั้ง แถมที่เคยก็มีขนาด ย่อม กว่าพู่กันยักษ์นี่มากมาย กระทั่งยัง
สงสัยเลยว่า ของที่ใหญ่ขนาดนี้ จะสอดแทรกเข้ามาในตัวของพวกนางได้จริงๆหรือ

        แต่ยูอันไม่สงสัย

        สองศิษย์สาวย่อมมีรูปร่างหน้าตาที่เหนือศิษย์ทั่วไป กระทั่งสองสาวลึกลับยังบอกว่าจะส่ง
เสริมเป็นร้อยบุปผา แสดงว่าคุณสมบัติของสองศิษย์สาวนี่ไม่ธรรมดา

        ศิษย์ในวังร้อยบุปผา ถูกควบคุมอาหาร เข้มงวดในเรื่องการดูแลรูปร่างหน้าตาอยู่แล้ว
แทบทุกนางมีทรวดทรงงดงาม ผิวพรรณผุดผ่อง อย่างน้อยที่เห็นๆชัดๆก็คือสองศิษย์สาวมีรูปร่างที่ดียิ่ง

        เสื้อผ้าบาง เมื่อเปียกน้ำก็แนบติดกับเนื้อ อวดส่วนสัดที่งดงามน่ามอง ยูอันที่อยู่ในโหมดหื่น
ย่อมกวาดตามองอย่างเพลิดเพลิน

        " เสื้อผ้าพวกท่านเปียกหมดแล้ว ไยไม่ถอดออกไว้เสียก่อน แล้วลงมาอาบด้วยกัน "

        ยูอันที่อยู่ในโหมดหื่นเอ่ยปากชวน

        สองสาวได้ยินก็ก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย ก่อนจะหันหน้ามาสบตากันสักครู่ จากนั้นจึง
ค่อยๆเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่าง ยูอันมองแล้วตาก็ลุกวาวขึ้นมา

 

........................................................................................

 

        " ท่าน !!! อย่า  ..."
[post]
        หมิงเยี่ยนฟางเบี่ยงตัวหลบ เมื่อเห็นว่าแขนของอ๋องยู่ซัวที่อ้อมมาทางด้านหลัง กำลังจะ
โอบร่างของนาง อ๋องยู่ซัวยิ้มเพียงเล็กน้อย ก่อนจะคว้าเข้าที่มือนุ่มนิ่มแล้วก้มลงจูบลงไปอย่างรวด
เร็ว หมิงเยี่ยนฟางได้แต่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ไม่นึกไม่ฝันว่าคุณชายแห่งจวนเจ้าเมือง จอมยุทธ
หนุ่มผู้โด่งดัง จะกระทำการอุกอาจเช่นนี้

        " มือของเยี่ยนฟางหอมยิ่งนัก "

        อ๋องยู่ซัวเอ่ยชมออกมา ทำเอาสาวสวยหน้าแดงก่ำ บอกไม่ถูกว่าควรจะรู้สึกเช่นไรดี แน่
นอน นางก็มีความนิยมต่อคุณชายผู้โด่งดังคนนี้ไม่น้อย อ๋องยู่ซัวมีฐานะสูงส่งเป็นถึงบุตรชายของท่าน
เจ้าเมือง ซ้ำยังเป็นจอมยุทธผู้โด่งดัง และที่ยิ่งกว่าก็คือมีรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลา งามสง่า
คุณสมบัติที่เพียบพร้อมมากมายเช่นนี้ย่อมเป็นชายในฝันของหญิงสาวทั่วไปอยู่แล้ว แต่การกระทำที่
ปากว่ามือถึง ยามที่อยู่ในที่ลับตาคน ก็ทำเอานางลำบากใจไม่น้อย

        " ท่านอย่าทำเช่นนี้ได้หรือไม่ ข้าพเจ้าไม่ชอบ "

        หมิงเยี่ยนฟางพูด ใบหน้างามฉายความไม่พอใจออกมา

        อ๋องยู่ซัวยังแย้มยิ้มอย่างสง่างาม ในใจก็คิดว่า /แรกๆก็เป็นเช่นนี้ทุกคน พอรู้รสรักเข้าไป
อีกหน่อยเถอะ จะทำเป็นใจแข็งได้นานเท่าใด /ในใจคิดเช่นนี้แต่ปากกลับพูดออกไปว่า

        " คนเรารักกันก็ย่อมต้องมีปรารถนาอยากสัมผัสคนรักเป็นธรรมดา ที่สำคัญ...ที่สำคัญ...
เฮ่อ..."

        อ๋องยู่ซัวแสร้งถอนหายใจหนักๆออกมา  ทำเอาสาวสวยต้องสงสัยอยากรู้ จนต้องเอ่ยปากถาม

        " ที่สำคัญอะไร ? "

        อ๋องยู่ซัว ทำสีหน้าเหมือนลำบากใจที่ต้องอธิบาย ปากเหมือนจะพูด แต่ก็เก็บคำพูดคืนกลับ
ไปเสียอย่างนั้น ทำเอาสาวสวยอยากรู้เข้าไปอีก

        " ท่านมีอะไร ก็บอกมาเถิด ทำไมถึงทำท่าอ้ำๆอึ้งๆเช่นนี้ "

        อ๋องยู่ซัว หันหน้าไปมองใบหน้างดงามของหมิงเยี่ยนฟางแล้วพูดว่า

        " หรือท่านมิทราบจริงๆ ? เหตุใด ชายในลี่เจียงถึงขยันไปอุดหนุนผ้าจากร้านของท่านจน
ขายแทบไม่ทัน ไม่ว่าจะชายหนุ่มหรือแก่ กระทั่งชายที่มีภรรยาแล้วยังอดไปไม่ได้ ท่านมิทราบจริงๆ ? "

        " ท่าน.....ท่านจะพูดอะไร ? ข้าพเจ้าไหนเลยจะทราบ "

        " เอาเถอะ ถือว่าท่านไม่ทราบ เช่นนั้นข้าพเจ้าจะบอก ที่พวกมันทำเช่นนี้ เพราะต่าง
หมายปองในตัวท่าน ผู้ที่ยังโสดก็อยากจะตบแต่งท่านเป็นภรรยา ผู้ที่มีภรรยาแล้วก็อยากจะรับท่านไป
เป็นอนุ ทุกผู้ทุกคนล้วนหมายปองในตัวท่าน นี่ไม่ใช่เพียงเพราะท่านมีใบหน้าที่งดงาม แต่ทว่า...แต่
ทว่า ท่านยังมี...ยังมี..."

        อ๋องยู่ซัวร่ายยาวออกมาเป็นชุด ก่อนจะเก็บงำไม้ตายส่วนท้ายเอาไว้ ทำเอาสาวสวยที่
เพิ่งจะครบสิบแปดหลงกล ต้องเอ่ยถามอย่างสงสัยว่า

        " ข้าพเจ้า ข้าพเจ้ายังมีอะไร ? "

        " ท่านมิเพียงจะมีใบหน้าที่งดงาม แต่ยังมีเรือนร่างที่เปี่ยมเสน่ห์ดึงดูดยิ่ง ข้าพเจ้าเองแม้
เคยท่องเที่ยวไปทั่วยุทธภพ ยังไม่เคยพบหญิงใดมีเรือนร่างงดงามเช่นท่านมาก่อน ยามได้อยู่กันสอง
ต่อสอง หากข้าพเจ้าไม่มีใจหวั่นไหวอยากจะสัมผัสท่าน ข้าพเจ้าคงต้องไปบวชเป็นหลวงจีนแล้ว "

        หมิงเยี่ยนฟางได้ฟังก็ถึงกับอึ้ง นางไม่ทราบควรโกรธชายหนุ่มผู้งามสง่าที่นั่งอยู่ข้างๆดีหรือ
ไม่ มันทำการอุกอาจล่วงเกินนาง นั่นก็เพราะนางงดงามจนมันอดใจไม่ไหว เหตุผลดื้อด้านเช่นนี้
หากเป็นชายคนอื่นพูด นางคงโมโหจนตัดสัมพันธ์ไปแล้ว แต่ทว่าพอเป็นอ๋องยู่ซัวที่งามสง่าพูดออกมา
นางกลับรู้สึกว่าเหตุผลนี้ควรได้รับการให้อภัย

        อ๋องยู่ซัว เห็นสีหน้าของสาวสวยก็พอเดาได้ว่าสาวสวยตรงหน้าคลายความโกรธลงไปมาก
แล้ว ในใจก็กระหยิ่มยินดี /ฮ่า ฮ่า ต่อไปก็ค่อยๆถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้นทีละนิดๆ สาวสวยที่ยังไม่เคย
ต้องมือชายเช่นนี้ จะทนสัมผัสจากชายได้สักเท่าไหร่เชียว แม้จะดูไม่ง่ายอย่างคนที่ผ่านๆมา แต่นางก็
งดงาม คุ้มค่าให้รอคอย/      การพูดจาหวานหู เป็นความถนัดของอ๋องยู่ซัวอยู่แล้ว โกหกบ้าง
แต่งเติมบ้างให้ฟังดูสบายหู  แค่นี้ก็ทำคะแนนให้ตัวเองท่วมท้น ถึงแม้ตอนที่พูดว่า ไม่เคยพบหญิงใดมี
เรือนร่างงดงามเช่นท่าน จะอดคิดไปถึงจางซินถงไม่ได้ - - ใช่แล้ว ถึงหมิงเยี่ยนฟางจะงดงาม
และมีรูปร่างที่ดึงดูดอย่างมากมาย แต่ก็ยังด้อยกว่าจางซินถงอยู่บ้าง เพราะคุณหนูจางนั้นนอกจากจะมี
ใบหน้าที่งดงามราวเทพธิดายังมีหน้าอกเต่งตึงที่อัดแน่นซุกซ่อนอยู่ภายในเสื้อผ้า ดูก็รู้ว่าขนาดที่แท้จริง
ต้องแตกต่างจากที่เห็นภายนอก เพียงแค่ส่วนนี้ก็อยากจะสัมผัสสิ่งที่อยู่ภายในจนแทบอดใจไม่ไหว ช่วง
ขาที่เรียวยาวนั่นอีก ทำไมถึงได้สวยงามขนาดนั้น และที่ทำเอาตนต้องนอนไม่หลับตั้งหลายคืน นั่นคือ
ช่วงเอวคอดๆกับสะโพกที่ผายกว้างแถมยังเต่งตึงนั่น อดคิดไม่ได้ว่า ยามได้ร่วมรักกับนางจะเหมือน
ขึ้นสวรรค์ขนาดไหน

        อ๋องยู่ซัวคงคาดไม่ถึงว่าที่ตนเองวาดฝันไว้ ยูอันได้ทำไปหมดแล้ว แต่ก็นับว่าอ๋องยู่ซัวไม่ได้
คาดเดาผิด เพราะยูอันยามร่วมรักกับจางซินถงก็ถึงกับติดใจจนกระทำการอย่างไม่มีหยุด หลายต่อ
หลายยก จนคุณหนูจางถึงกับหมดสติคาท่อนเอ็นไปเลยทีเดียว

.........................................................................................

 

        " ลูกยังไม่อยากคิดเรื่องแต่งงานในตอนนี้... "

        จางซินถงเอ่ยตอบจางไท่ผู้เป็นบิดา ใบหน้ายอดหญิงงามของยุทธจักรดูซูบเซียวอย่างเห็น
ได้ชัด ผู้เป็นบิดาที่สังเกตมานานจึงคิดว่า หากให้บุตรสาวได้แต่งงานมีคนคอยดูแลเอาใจใส่ คงสร้าง
ความสุขให้บุตรสาวของตนได้ หารู้ไม่ว่า บุตรสาวของตนกำลังเศร้าใจเพราะคิดถึงชายคนรัก

        " คุณชายยู่ซัว มีอันใดไม่ดี นอกจากจะงามสง่า ยังเปี่ยมด้วยวรยุทธสูงส่ง อย่าว่าแต่เป็น
ถึงบุตรชายของท่านเจ้าเมือง หากลูกแต่งด้วย มีแต่จะเป็นที่อิจฉาของสาวอื่นทั่วทั้งยุทธจักร และแน่
นอน กิจการของตระกูลเราก็จะยิ่งมั่นคง "

        กิจการยิ่งมั่นคงที่จางไท่เอ่ย ก็หมายถึง หากเกี่ยวดองกับเจ้าเมือง ต่อไปการขนส่งสิ่ง
ของต่างๆของทางการ ไม่ว่าจะเป็นเงินเดือน เสื้อผ้า อาวุธทหาร ก็ย่อมตกเป็นของสำนักคุ้มกันภัย
ตระกูลจางเสียเป็นส่วนใหญ่ หากเป็นได้เช่นนี้ สำนักคุ้มกันภัยตระกูลจาง ไม่ต้องรับงานคุ้มกันอย่าง
อื่น ก็ทำกำไรมหาศาลแล้ว อาจต้องขยายสำนักรับลูกจ้างคนงานมาเพิ่มอีกด้วยซ้ำ

        จางไท่เห็นบุตรสาวนิ่งเงียบ ก็คิดว่าบุตรสาวคงกำลังใคร่ครวญ จึงเอ่ยต่อว่า

        " ท่านเจ้าเมือง ส่งแม่สื่อมาหลายวันแล้ว แม่สื่อยังบอกว่า ท่านเจ้าเมืองอยากได้ลูกไป
เป็นสะใภ้มาก ลูกกับไต้อี้เองก็สนิทสนมเป็นสหายสนิทกัน ไม่มีอะไรจะเหมาะสมไปกว่านี้อีกแล้ว "

        จางซินถง เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับบิดาแล้วพูดว่า

        " ลูกไม่ได้รักใคร่ชอบพอกับคุณชายยู่ซัว...วอนท่านพ่อ ตอบปฏิเสธไปเถิด..."

        จางไท่เห็นบุตรสาวแสดงเจตนามั่นคงเด็ดเดี่ยว ก็ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะพูดว่า

        " เอาเถิดๆ พ่อก็ไม่ได้อยากจะฝืนใจลูก เพียงแต่คุณสมบัติของคุณชายยู่ซัวลูกยังไม่ต้อง
การ แล้วจะมีชายใดที่เพียบพร้อมเช่นนี้อีก เฮ่ออ... "

 [/post]

        คำพูดของบิดายังดังอยู่ในความคิดของจางซินถงอยู่อีกนาน

        สาวงามแห่งลี่เจียงนอนกอดหมอน น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย วันนี้แทบอยากเอ่ยปากบอก
บิดาไปหลายครั้งว่า ตนเองไม่อาจแต่งกับชายอื่นได้อีก ต้องการเพียงยูอันคนเดียวเท่านั้น  แต่จะให้
เอ่ยปากได้อย่างไร ในเมื่อยูอันเหมือนหายสาบสูญไปกับสายลม ไม่มีร่องรอยหรือข่าวคราวแม้สักนิด

        การจะให้บิดายอมรับเรื่องของตนกับยูอันที่เป็นเพียงเด็กรับใช้ในสำนัก ก็แทบเป็นไปไม่ได้
บิดาคงยากจะสู้หน้ากับสหายชาวยุทธคนอื่นๆได้ และหากบอกไปว่าตนกับยูอันร่วมหลับนอนเป็นสามี
ภรรยากันไปแล้ว คงยิ่งทำให้บิดาแทบคลั่งใจตาย คิดไปรอบด้านพบแต่ปัญหา ไร้ซึ่งทางออก

        แม้ว่าอ๋องยู่ซัวจะเพียบพร้อมด้วยรูปสมบัติและคุณสมบัติมากมาย แต่ก็ไม่อาจทำให้จางซินถง
หวั่นไหวแม้สักนิด นั่นก็เพราะจางซินถงเองเพาะปลูกความสัมพันธ์กับยูอันตั้งแต่ยูอันเข้ามาอยู่ในสำนัก
จากความสงสารกลายเป็นรักไปตั้งแต่เมื่อไหร่ กระทั่งตัวนางเองก็ไม่รู้สึกตัว

        เพราะรักอยู่ก่อนแล้ว พอได้ร่วมหลับนอน มอบกายใจให้ยูอันไป ก็ยิ่งทำให้ความรักที่มีต่อยู
อันฝังลึกจนไม่อาจเปลี่ยนได้อีก อย่าว่าแต่บทรักราวกับเทพสวรรค์ที่ทำให้จางซินถงขึ้นสวรรค์นับครั้ง
ไม่ถ้วน ยังตราตรึงใจในความรู้สึกของสาวงามไม่รู้ลืม ใช่แล้ว จางซินถง ไม่ได้รับรู้ว่าช่องทางของ
ตนนั้น ฉีกขาดยับเยินขนาดไหน เนื่องจากถูกปลุกเร้าด้วยเทคนิคลีลาของยูอัน และเนื่องจากสูดเอา
กลิ่นเหงื่อของยูอันเข้าไปอยู่ตลอดเวลา ทำให้ถึงช่องทางรักจะปริจนฉีกออกมาก็รู้สึกเพียบเจ็บแปลบ
เล็กน้อยเท่านั้น เทียบไม่ได้กับความเสียวสะท้านสุดขั้วหัวใจมากมายที่ถูกปรนเปรอให้อย่างไม่ขาด
และพอฟื้นขึ้นมา บาดแผลที่ได้รับ ก็ตกสะเก็ดหายดีด้วยยารักษาของแพทย์ปีศาจที่ยูอันได้จากอาจารย์
รอง ดังนั้น ในความทรงจำของจางซินถงจึงมีแต่ความวาบหวามประทับใจ สาวงามต้องลอบละอาย
ในใจอยู่บ้างที่ต้องยอมรับกับตนเองว่าตนเองเต็มใจและต้องการให้ยูอันกระทำการเช่นคืนนั้นอีก

      

        ยูอันก็กำลังกระทำการอยู่...

      

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

คุยกันท้ายตอน

        ใช้เวลาเลือกรูปนานกว่าที่คิด - - ในคลังภาพของผมมีรูปประมาณ 1000 กว่ารูป ที่เป็น
รูปวาดสาวในชุดจีนโบราณสวยๆ นั่งเลือกมันทั้ง 1000 ภาพ บางทีดูย้อนกลับไปกลับมา คัดเข้ารอบ
มาไว้ 6-7 รูป นั่งๆมองๆ สุดท้าย หมิงเยี่ยนฟาง ก็ออกมาเป็นคนนี้ *-*

                          ยู


  [post]

ติดตามตอนอื่นๆได้ที่

ภาคปัจจุบัน (ภาคแรก)



ภาคยุทธจักร



ภาคยุทธจักร ฉบับแก้ไข ปรับปรุง



[/post]

เนื่องจากเอามาลงโดยไม่บอกผู้แต่ง
กรุณาติดตามได้ที่หน้าการเผยแพร่หลักของผู้แต่ง

  <--------กดที่นี้ได้  เพื่อเข้า อ่านจากหน้าเผยแพร่หลัก ของ uuuu69
เชียร์หรือให้กำลังใจผู้แต่ง เชิญที่หน้าหลักเลยครับ

ผมก๊อปเค้ามา
ที่ปิดไว้เพื่อที่จะให้ไปเข้าชมที่เวปคุณยู
จะมีรูปประกอบเพิ่มให้ด้วย
ไม่ได้มีเจตนาที่จะให้ตอบกันเยอะแยะนะครับ
ถ้าจะตอบเพื่อหวังจะเข้าอ่าน

กรุณาอ่านกระทู้นี้ ก่อนตอบ


อาจจะโดน BAN แทนก็ได้นะครับ
ด้วยความเป็นห่วง

เห็นบอกว่าหาตอนที่ 37 กันไม่เจอ

ทำไมถึงให้ ยู uuuu69 เป็นคนเขียน ไม่ใช่ ยู uuuu84 ที่ผู้แต่งใช้ใน บอร์ดนี้
เนื่องจากต้นเรื่องของเรื่องนี้ ถูกเขียนโดย id uuuu69 ที่บอร์ดอื่น และได้มีการสร้าง blog ของ ยูเอง ก็ยังใช้เป็น uuuu69

ดังนั้นจึงให้ credit เป็น uuuu69 ครับ
ไม่ได้ให้ตาม id ของ ยู ที่อยู่ที่ บอร์ดนี้ (uuuu84)
หรือ by uuuu ตามที่ ยู โพสเอง

ตกลงตามนี้นะ
แจ้งให้ทราบทั่วกัน

เจาะเวลาหาฉิมพลี (ภาคยุทธจักร) ตอนที่ 37 ปฏิเสธการหมั้นหมาย by ยู uuuu69

ตอนที่ 37 ปฏิเสธการหมั้นหมาย

        โหมดหื่นของยูอันถูกปลุกขึ้นมาแล้ว

        ต่อให้เป็นชายทั่วๆไป หากมีสาวรุ่นที่สวยสดงดงาม มาช่วยอาบน้ำ ลูบไล้ แถมยังขัดถูส่วน
สำคัญให้เช่นนี้ ร้อยทั้งร้อยคงลุกตั้งกันทุกคน นับประสาอะไรกับยูอันซึ่งพร้อมหื่นได้ตลอดเวลา

        แถมสองศิษย์สาวก็ตั้งใจจะกระตุ้นยูอันอยู่แล้วด้วย

        แต่ถึงจะเจตนา สองศิษย์สาวก็หวั่นๆไม่น้อยอยู่เหมือนกัน พวกนางเพิ่งสิบเจ็ด ผ่านการฝึก
ให้ร่วมรักกับบุรุษพู่กันมาเพียงไม่กี่ครั้ง แถมที่เคยก็มีขนาด ย่อม กว่าพู่กันยักษ์นี่มากมาย กระทั่งยัง
สงสัยเลยว่า ของที่ใหญ่ขนาดนี้ จะสอดแทรกเข้ามาในตัวของพวกนางได้จริงๆหรือ

        แต่ยูอันไม่สงสัย

        สองศิษย์สาวย่อมมีรูปร่างหน้าตาที่เหนือศิษย์ทั่วไป กระทั่งสองสาวลึกลับยังบอกว่าจะส่ง
เสริมเป็นร้อยบุปผา แสดงว่าคุณสมบัติของสองศิษย์สาวนี่ไม่ธรรมดา

        ศิษย์ในวังร้อยบุปผา ถูกควบคุมอาหาร เข้มงวดในเรื่องการดูแลรูปร่างหน้าตาอยู่แล้ว
แทบทุกนางมีทรวดทรงงดงาม ผิวพรรณผุดผ่อง อย่างน้อยที่เห็นๆชัดๆก็คือสองศิษย์สาวมีรูปร่างที่ดียิ่ง

        เสื้อผ้าบาง เมื่อเปียกน้ำก็แนบติดกับเนื้อ อวดส่วนสัดที่งดงามน่ามอง ยูอันที่อยู่ในโหมดหื่น
ย่อมกวาดตามองอย่างเพลิดเพลิน

        " เสื้อผ้าพวกท่านเปียกหมดแล้ว ไยไม่ถอดออกไว้เสียก่อน แล้วลงมาอาบด้วยกัน "

        ยูอันที่อยู่ในโหมดหื่นเอ่ยปากชวน

        สองสาวได้ยินก็ก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย ก่อนจะหันหน้ามาสบตากันสักครู่ จากนั้นจึง
ค่อยๆเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่าง ยูอันมองแล้วตาก็ลุกวาวขึ้นมา

 

........................................................................................

 

        " ท่าน !!! อย่า  ..."
[post]
        หมิงเยี่ยนฟางเบี่ยงตัวหลบ เมื่อเห็นว่าแขนของอ๋องยู่ซัวที่อ้อมมาทางด้านหลัง กำลังจะ
โอบร่างของนาง อ๋องยู่ซัวยิ้มเพียงเล็กน้อย ก่อนจะคว้าเข้าที่มือนุ่มนิ่มแล้วก้มลงจูบลงไปอย่างรวด
เร็ว หมิงเยี่ยนฟางได้แต่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ไม่นึกไม่ฝันว่าคุณชายแห่งจวนเจ้าเมือง จอมยุทธ
หนุ่มผู้โด่งดัง จะกระทำการอุกอาจเช่นนี้

        " มือของเยี่ยนฟางหอมยิ่งนัก "

        อ๋องยู่ซัวเอ่ยชมออกมา ทำเอาสาวสวยหน้าแดงก่ำ บอกไม่ถูกว่าควรจะรู้สึกเช่นไรดี แน่
นอน นางก็มีความนิยมต่อคุณชายผู้โด่งดังคนนี้ไม่น้อย อ๋องยู่ซัวมีฐานะสูงส่งเป็นถึงบุตรชายของท่าน
เจ้าเมือง ซ้ำยังเป็นจอมยุทธผู้โด่งดัง และที่ยิ่งกว่าก็คือมีรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลา งามสง่า
คุณสมบัติที่เพียบพร้อมมากมายเช่นนี้ย่อมเป็นชายในฝันของหญิงสาวทั่วไปอยู่แล้ว แต่การกระทำที่
ปากว่ามือถึง ยามที่อยู่ในที่ลับตาคน ก็ทำเอานางลำบากใจไม่น้อย

        " ท่านอย่าทำเช่นนี้ได้หรือไม่ ข้าพเจ้าไม่ชอบ "

        หมิงเยี่ยนฟางพูด ใบหน้างามฉายความไม่พอใจออกมา

        อ๋องยู่ซัวยังแย้มยิ้มอย่างสง่างาม ในใจก็คิดว่า /แรกๆก็เป็นเช่นนี้ทุกคน พอรู้รสรักเข้าไป
อีกหน่อยเถอะ จะทำเป็นใจแข็งได้นานเท่าใด /ในใจคิดเช่นนี้แต่ปากกลับพูดออกไปว่า

        " คนเรารักกันก็ย่อมต้องมีปรารถนาอยากสัมผัสคนรักเป็นธรรมดา ที่สำคัญ...ที่สำคัญ...
เฮ่อ..."

        อ๋องยู่ซัวแสร้งถอนหายใจหนักๆออกมา  ทำเอาสาวสวยต้องสงสัยอยากรู้ จนต้องเอ่ยปากถาม

        " ที่สำคัญอะไร ? "

        อ๋องยู่ซัว ทำสีหน้าเหมือนลำบากใจที่ต้องอธิบาย ปากเหมือนจะพูด แต่ก็เก็บคำพูดคืนกลับ
ไปเสียอย่างนั้น ทำเอาสาวสวยอยากรู้เข้าไปอีก

        " ท่านมีอะไร ก็บอกมาเถิด ทำไมถึงทำท่าอ้ำๆอึ้งๆเช่นนี้ "

        อ๋องยู่ซัว หันหน้าไปมองใบหน้างดงามของหมิงเยี่ยนฟางแล้วพูดว่า

        " หรือท่านมิทราบจริงๆ ? เหตุใด ชายในลี่เจียงถึงขยันไปอุดหนุนผ้าจากร้านของท่านจน
ขายแทบไม่ทัน ไม่ว่าจะชายหนุ่มหรือแก่ กระทั่งชายที่มีภรรยาแล้วยังอดไปไม่ได้ ท่านมิทราบจริงๆ ? "

        " ท่าน.....ท่านจะพูดอะไร ? ข้าพเจ้าไหนเลยจะทราบ "

        " เอาเถอะ ถือว่าท่านไม่ทราบ เช่นนั้นข้าพเจ้าจะบอก ที่พวกมันทำเช่นนี้ เพราะต่าง
หมายปองในตัวท่าน ผู้ที่ยังโสดก็อยากจะตบแต่งท่านเป็นภรรยา ผู้ที่มีภรรยาแล้วก็อยากจะรับท่านไป
เป็นอนุ ทุกผู้ทุกคนล้วนหมายปองในตัวท่าน นี่ไม่ใช่เพียงเพราะท่านมีใบหน้าที่งดงาม แต่ทว่า...แต่
ทว่า ท่านยังมี...ยังมี..."

        อ๋องยู่ซัวร่ายยาวออกมาเป็นชุด ก่อนจะเก็บงำไม้ตายส่วนท้ายเอาไว้ ทำเอาสาวสวยที่
เพิ่งจะครบสิบแปดหลงกล ต้องเอ่ยถามอย่างสงสัยว่า

        " ข้าพเจ้า ข้าพเจ้ายังมีอะไร ? "

        " ท่านมิเพียงจะมีใบหน้าที่งดงาม แต่ยังมีเรือนร่างที่เปี่ยมเสน่ห์ดึงดูดยิ่ง ข้าพเจ้าเองแม้
เคยท่องเที่ยวไปทั่วยุทธภพ ยังไม่เคยพบหญิงใดมีเรือนร่างงดงามเช่นท่านมาก่อน ยามได้อยู่กันสอง
ต่อสอง หากข้าพเจ้าไม่มีใจหวั่นไหวอยากจะสัมผัสท่าน ข้าพเจ้าคงต้องไปบวชเป็นหลวงจีนแล้ว "

        หมิงเยี่ยนฟางได้ฟังก็ถึงกับอึ้ง นางไม่ทราบควรโกรธชายหนุ่มผู้งามสง่าที่นั่งอยู่ข้างๆดีหรือ
ไม่ มันทำการอุกอาจล่วงเกินนาง นั่นก็เพราะนางงดงามจนมันอดใจไม่ไหว เหตุผลดื้อด้านเช่นนี้
หากเป็นชายคนอื่นพูด นางคงโมโหจนตัดสัมพันธ์ไปแล้ว แต่ทว่าพอเป็นอ๋องยู่ซัวที่งามสง่าพูดออกมา
นางกลับรู้สึกว่าเหตุผลนี้ควรได้รับการให้อภัย

        อ๋องยู่ซัว เห็นสีหน้าของสาวสวยก็พอเดาได้ว่าสาวสวยตรงหน้าคลายความโกรธลงไปมาก
แล้ว ในใจก็กระหยิ่มยินดี /ฮ่า ฮ่า ต่อไปก็ค่อยๆถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้นทีละนิดๆ สาวสวยที่ยังไม่เคย
ต้องมือชายเช่นนี้ จะทนสัมผัสจากชายได้สักเท่าไหร่เชียว แม้จะดูไม่ง่ายอย่างคนที่ผ่านๆมา แต่นางก็
งดงาม คุ้มค่าให้รอคอย/      การพูดจาหวานหู เป็นความถนัดของอ๋องยู่ซัวอยู่แล้ว โกหกบ้าง
แต่งเติมบ้างให้ฟังดูสบายหู  แค่นี้ก็ทำคะแนนให้ตัวเองท่วมท้น ถึงแม้ตอนที่พูดว่า ไม่เคยพบหญิงใดมี
เรือนร่างงดงามเช่นท่าน จะอดคิดไปถึงจางซินถงไม่ได้ - - ใช่แล้ว ถึงหมิงเยี่ยนฟางจะงดงาม
และมีรูปร่างที่ดึงดูดอย่างมากมาย แต่ก็ยังด้อยกว่าจางซินถงอยู่บ้าง เพราะคุณหนูจางนั้นนอกจากจะมี
ใบหน้าที่งดงามราวเทพธิดายังมีหน้าอกเต่งตึงที่อัดแน่นซุกซ่อนอยู่ภายในเสื้อผ้า ดูก็รู้ว่าขนาดที่แท้จริง
ต้องแตกต่างจากที่เห็นภายนอก เพียงแค่ส่วนนี้ก็อยากจะสัมผัสสิ่งที่อยู่ภายในจนแทบอดใจไม่ไหว ช่วง
ขาที่เรียวยาวนั่นอีก ทำไมถึงได้สวยงามขนาดนั้น และที่ทำเอาตนต้องนอนไม่หลับตั้งหลายคืน นั่นคือ
ช่วงเอวคอดๆกับสะโพกที่ผายกว้างแถมยังเต่งตึงนั่น อดคิดไม่ได้ว่า ยามได้ร่วมรักกับนางจะเหมือน
ขึ้นสวรรค์ขนาดไหน

        อ๋องยู่ซัวคงคาดไม่ถึงว่าที่ตนเองวาดฝันไว้ ยูอันได้ทำไปหมดแล้ว แต่ก็นับว่าอ๋องยู่ซัวไม่ได้
คาดเดาผิด เพราะยูอันยามร่วมรักกับจางซินถงก็ถึงกับติดใจจนกระทำการอย่างไม่มีหยุด หลายต่อ
หลายยก จนคุณหนูจางถึงกับหมดสติคาท่อนเอ็นไปเลยทีเดียว

.........................................................................................

 

        " ลูกยังไม่อยากคิดเรื่องแต่งงานในตอนนี้... "

        จางซินถงเอ่ยตอบจางไท่ผู้เป็นบิดา ใบหน้ายอดหญิงงามของยุทธจักรดูซูบเซียวอย่างเห็น
ได้ชัด ผู้เป็นบิดาที่สังเกตมานานจึงคิดว่า หากให้บุตรสาวได้แต่งงานมีคนคอยดูแลเอาใจใส่ คงสร้าง
ความสุขให้บุตรสาวของตนได้ หารู้ไม่ว่า บุตรสาวของตนกำลังเศร้าใจเพราะคิดถึงชายคนรัก

        " คุณชายยู่ซัว มีอันใดไม่ดี นอกจากจะงามสง่า ยังเปี่ยมด้วยวรยุทธสูงส่ง อย่าว่าแต่เป็น
ถึงบุตรชายของท่านเจ้าเมือง หากลูกแต่งด้วย มีแต่จะเป็นที่อิจฉาของสาวอื่นทั่วทั้งยุทธจักร และแน่
นอน กิจการของตระกูลเราก็จะยิ่งมั่นคง "

        กิจการยิ่งมั่นคงที่จางไท่เอ่ย ก็หมายถึง หากเกี่ยวดองกับเจ้าเมือง ต่อไปการขนส่งสิ่ง
ของต่างๆของทางการ ไม่ว่าจะเป็นเงินเดือน เสื้อผ้า อาวุธทหาร ก็ย่อมตกเป็นของสำนักคุ้มกันภัย
ตระกูลจางเสียเป็นส่วนใหญ่ หากเป็นได้เช่นนี้ สำนักคุ้มกันภัยตระกูลจาง ไม่ต้องรับงานคุ้มกันอย่าง
อื่น ก็ทำกำไรมหาศาลแล้ว อาจต้องขยายสำนักรับลูกจ้างคนงานมาเพิ่มอีกด้วยซ้ำ

        จางไท่เห็นบุตรสาวนิ่งเงียบ ก็คิดว่าบุตรสาวคงกำลังใคร่ครวญ จึงเอ่ยต่อว่า

        " ท่านเจ้าเมือง ส่งแม่สื่อมาหลายวันแล้ว แม่สื่อยังบอกว่า ท่านเจ้าเมืองอยากได้ลูกไป
เป็นสะใภ้มาก ลูกกับไต้อี้เองก็สนิทสนมเป็นสหายสนิทกัน ไม่มีอะไรจะเหมาะสมไปกว่านี้อีกแล้ว "

        จางซินถง เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับบิดาแล้วพูดว่า

        " ลูกไม่ได้รักใคร่ชอบพอกับคุณชายยู่ซัว...วอนท่านพ่อ ตอบปฏิเสธไปเถิด..."

        จางไท่เห็นบุตรสาวแสดงเจตนามั่นคงเด็ดเดี่ยว ก็ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะพูดว่า

        " เอาเถิดๆ พ่อก็ไม่ได้อยากจะฝืนใจลูก เพียงแต่คุณสมบัติของคุณชายยู่ซัวลูกยังไม่ต้อง
การ แล้วจะมีชายใดที่เพียบพร้อมเช่นนี้อีก เฮ่ออ... "

 [/post]

        คำพูดของบิดายังดังอยู่ในความคิดของจางซินถงอยู่อีกนาน

        สาวงามแห่งลี่เจียงนอนกอดหมอน น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย วันนี้แทบอยากเอ่ยปากบอก
บิดาไปหลายครั้งว่า ตนเองไม่อาจแต่งกับชายอื่นได้อีก ต้องการเพียงยูอันคนเดียวเท่านั้น  แต่จะให้
เอ่ยปากได้อย่างไร ในเมื่อยูอันเหมือนหายสาบสูญไปกับสายลม ไม่มีร่องรอยหรือข่าวคราวแม้สักนิด

        การจะให้บิดายอมรับเรื่องของตนกับยูอันที่เป็นเพียงเด็กรับใช้ในสำนัก ก็แทบเป็นไปไม่ได้
บิดาคงยากจะสู้หน้ากับสหายชาวยุทธคนอื่นๆได้ และหากบอกไปว่าตนกับยูอันร่วมหลับนอนเป็นสามี
ภรรยากันไปแล้ว คงยิ่งทำให้บิดาแทบคลั่งใจตาย คิดไปรอบด้านพบแต่ปัญหา ไร้ซึ่งทางออก

        แม้ว่าอ๋องยู่ซัวจะเพียบพร้อมด้วยรูปสมบัติและคุณสมบัติมากมาย แต่ก็ไม่อาจทำให้จางซินถง
หวั่นไหวแม้สักนิด นั่นก็เพราะจางซินถงเองเพาะปลูกความสัมพันธ์กับยูอันตั้งแต่ยูอันเข้ามาอยู่ในสำนัก
จากความสงสารกลายเป็นรักไปตั้งแต่เมื่อไหร่ กระทั่งตัวนางเองก็ไม่รู้สึกตัว

        เพราะรักอยู่ก่อนแล้ว พอได้ร่วมหลับนอน มอบกายใจให้ยูอันไป ก็ยิ่งทำให้ความรักที่มีต่อยู
อันฝังลึกจนไม่อาจเปลี่ยนได้อีก อย่าว่าแต่บทรักราวกับเทพสวรรค์ที่ทำให้จางซินถงขึ้นสวรรค์นับครั้ง
ไม่ถ้วน ยังตราตรึงใจในความรู้สึกของสาวงามไม่รู้ลืม ใช่แล้ว จางซินถง ไม่ได้รับรู้ว่าช่องทางของ
ตนนั้น ฉีกขาดยับเยินขนาดไหน เนื่องจากถูกปลุกเร้าด้วยเทคนิคลีลาของยูอัน และเนื่องจากสูดเอา
กลิ่นเหงื่อของยูอันเข้าไปอยู่ตลอดเวลา ทำให้ถึงช่องทางรักจะปริจนฉีกออกมาก็รู้สึกเพียบเจ็บแปลบ
เล็กน้อยเท่านั้น เทียบไม่ได้กับความเสียวสะท้านสุดขั้วหัวใจมากมายที่ถูกปรนเปรอให้อย่างไม่ขาด
และพอฟื้นขึ้นมา บาดแผลที่ได้รับ ก็ตกสะเก็ดหายดีด้วยยารักษาของแพทย์ปีศาจที่ยูอันได้จากอาจารย์
รอง ดังนั้น ในความทรงจำของจางซินถงจึงมีแต่ความวาบหวามประทับใจ สาวงามต้องลอบละอาย
ในใจอยู่บ้างที่ต้องยอมรับกับตนเองว่าตนเองเต็มใจและต้องการให้ยูอันกระทำการเช่นคืนนั้นอีก

      

        ยูอันก็กำลังกระทำการอยู่...

      

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

คุยกันท้ายตอน

        ใช้เวลาเลือกรูปนานกว่าที่คิด - - ในคลังภาพของผมมีรูปประมาณ 1000 กว่ารูป ที่เป็น
รูปวาดสาวในชุดจีนโบราณสวยๆ นั่งเลือกมันทั้ง 1000 ภาพ บางทีดูย้อนกลับไปกลับมา คัดเข้ารอบ
มาไว้ 6-7 รูป นั่งๆมองๆ สุดท้าย หมิงเยี่ยนฟาง ก็ออกมาเป็นคนนี้ *-*

                          ยู


  [post]

ติดตามตอนอื่นๆได้ที่

ภาคปัจจุบัน (ภาคแรก)



ภาคยุทธจักร



ภาคยุทธจักร ฉบับแก้ไข ปรับปรุง



[/post]

เนื่องจากเอามาลงโดยไม่บอกผู้แต่ง
กรุณาติดตามได้ที่หน้าการเผยแพร่หลักของผู้แต่ง

  <--------กดที่นี้ได้  เพื่อเข้า อ่านจากหน้าเผยแพร่หลัก ของ uuuu69
เชียร์หรือให้กำลังใจผู้แต่ง เชิญที่หน้าหลักเลยครับ