ขอบคุณสำหรับเพื่อนๆบางท่านที่รู้ว่าเมื่อวานเป็นวันเกิดครอบรอบ59ปีของผม และอวยพรมาให้

ผมขอให้พรนั้นสนองกลับให้เพื่อนๆเช่นกัน

มีบางท่านรีพายสอบถามมาว่า ร้อยรักวัยสวาท มันใช่นิยายแนว18+ แน่หรือ เพราะตามอ่านมาถึงตอนที่21 แล้ว ยังได้แต่เพียงลุ้น

ผมขอยืนยัน นั่งยัน และนอนยันเลยครับว่า อีกเพียงไม่กี่ตอน ท่านจะได้อ่านอย่างแน่นอนครับ และอ่านยาวๆกันไปจนถึงบทจบของ

ภาคแรกที่ตอน52 คราวนี้คงไม่ต้องถามมาอีกแล้วนะครับว่ากี่ตอนจึงจบ ส่วนภาค2 ผมกำลังเขียนอยู่ ไปถึงตอนที่24แล้ว(ประมาณ

20% ของเนื้อเรื่อง) คำนวณเอาเองครับว่าภาค2 จะมีกี่ตอนจึงจบ แล้วค่อยมาถึงบทสรุปภาคสุดท้าย สั้นๆ ไม่กี่ตอนจบเท่านั้น

ท้ายนี้ฝากถึงเพื่อนๆนักอ่านบางคน ที่ยังคงไม่ทำตามกติกา ยังตอบขอบใจ หรือขอบคุณอยู่อีก ทั้งๆที่เป็นเม็มเบอร์ระดับสูงแล้ว

ถ้าท่านไม่ละอายใจตัวเอง ก็ตามใจท่านครับ แต่ผมเห็นรีพายแล้ว ผมอายแทน

suckzeed..............

"ทองดี..แกไปนั่งคุยเป็นเพื่อนแม่ดาเถอะ..ลุงนั่งคนเดียวได้..."

ลุงเสงี่ยมพูดขึ้นมาหลังจากที่ผมพยุงแกขึ้นไปในรถอัลพาร์ด แล้วปรับเบาะเลื่อนมาชิดติดกัน จนเหมือนเป็นเตียงนอนขนาดย่อมๆ แต่ผมยังลังเล เพราะหน้าที่หลักของผมคือการดูแลแก แต่อีกใจก็อยากไปนั่งคู่ข้างหน้าเพื่อคุยกับคุณกานดาเหมือนกัน

"ไปสิวะ..ไอ้..ทองดี..."

ลุงเสงี่ยมดึงเสื้อผมจนต้องก้มหน้าเข้าไปหา แล้วแกก็กระซิบไล่เสียงเบาๆพอให้ได้ยินกันแค่สองคน ผมเลยจำต้องมุดออกมาจากเก๋งตู้ด้านหลัง แล้วปิดประตูรถเสร็จก็ก้าวขึ้นไปนั่งเคียงข้างคุณกานดา ที่ขับรถออกไปอย่างนุ่มนวลทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

"ที่อยุธยามีอะไรหรือครับลุง ถึงต้องไปค้างคืนกันด้วย.." ผมชะโงกหมุนหัวไปคุยกับลุงเสงี่ยมทางด้านหลังเบาๆ

"แม่ดาบอกทองดีมันหน่อยสิ..พ่อง่วงแล้วขี้เกียจคุย... "

แต่ลุงเสงี่ยมดันตัดบทดื้อๆ บอกว่าตนเองง่วง จากนั้นก็นั่งเอนๆตัวหลับตาไปเงียบๆ ไม่ยอมพูดยอมคุยอีกเลย จนกระทั่งครู่เดียวรถยัง
วิ่งไปไม่ได้ถึงไหน ก็ได้ยินเสียงลุงแกกรนเบาๆ จนผมและคุณกานดาต่างหันหน้ามาหากัน แล้วพูดเบาๆขึ้นพร้อมกันว่า..หลับแล้ว..แล้วต่างก็หัวเราะเบาๆด้วยกัน จนหยุดหัวเราะ ผมก็ถามคำถามเมกับคุณกานดาว่าอยูธยา มันมีอะไร

"อ้อ...คุณพ่อเก็บที่ดินมรดกไว้อีกผืนหนึ่งค่ะ แค่สองสามไร่ แล้วปลูกบ้านไว้พักผ่อน สมัยก่อนดากับเพื่อนๆไปเที่ยวกันบ่อย..." คุณกานดาร้องตอบ พร้อมตั้งอกตั้งใจขับรถไปตามเส้นทางถนนที่ยังมียวดยานขวักไขว่

"พอถึงทางด่วนพิเศษ..ทองดีอยากขับรถบ้างมั๊ยคะ.." คุณกานดาเอ่ยถามขึ้นมาหลังจากนั่งเงียบๆกันไปพักใหญ่

"จะดีหรือครับ..ผมยังขับรถไม่คล่องเท่าไหร่เลย..."

"ไม่น่าจะอันตรายหรอกค่ะ..วันธรรมดากับทางพิเศษ รถไม่มากเท่าใด ทองดีก็ขับไปช้าๆสิคะ.."

เมื่อคุณกานดาขยั้นขยอ แบบนี้  ผมเลยตัดสินใจว่าจะลองดูก็ได้ รถเกียร์ออร์โต้ ไม่น่าจะยากเย็นเท่าใดนัก  พอใกล้ถึงทางพิเศษใกล้ห้างแฟชั่น คุณกานดาก็จอดรถเข้าข้างทาง ผมรีบเปิดประตูรถลงมาแล้วเดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ พอเปิดประตูออก คุณกานดาก็ยังคงนั่งอยู่ แล้วแทนที่จะเดินลงมาอ้อมไปขึ้นทางฝั่งผม เธอกลับป่ายขาข้ามเกียร์จนกางเกงขาสามส่วนบานๆสีสวยของเธอแยกถลกโชร์เรียวขาขาวให้ผมเห็น เล่นเอาผมกลืนน้ำลายดังเอื้อก จ้องมองเขม็ง เหมือนอยากจะกลืนกินมันเป็นที่สุด

"ทองดีมองเหมือนไม่เคยเห็นขาของดางั้นแหละ..." คุณกานดากระซิบถามเสียงเบาๆอมยิ้ม เมื่อผมค่อยๆเคลื่อนรถออกมา

"แม้เคยเห็นแล้ว แต่ก็อยากเห็นอีกครับ..ขาคุณดาเรียวสวยจนดาราสาวๆบางคนสู้ไม่ได้เลยครับ.."

ผมตอบเอาใจแม้จะดูว่าเป็นการเยินยอนิดๆ แต่มันคือเรื่องจริงที่ผมปฏิเสะไม่ได้ เรียวขาขาวๆของคุณการดา สวยจนดาราสาวๆบางคน
สู้ไม่ได้ ได้ผลเมื่อคุณกานดายิ้มระรื่น จิกตาค้อนใส่จริต แล้วขยับตัวเลิกขากางเกงถลกขึ้นสูงจนถึงง่ามขา โชว์เรียวขาขาวๆยาวๆให้ผมเห็น แล้วพูดอุ๊บอิ๊บเบาๆ

"ไม่ต้องมาทำปากหวานเลยค่ะ อยากมองก็มองซะให้พอ...แต่คงได้มองอย่างเดียวนะคะ..อิอิ"

คุณกานดาพูดยั่วๆอ้อนๆเสียงหวานๆ โดยไม่เกรงใจผู้เป็นพ่อที่นอนกรนอยู่ด้านหลัง ผมละอยากจอดรถเข้าข้างทาง แล้วจับร่างอรชรเพรียวสูงหุ่นนางแบบของเธอเข้ามาขยำ เสียให้สะใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากลอบเหลือบตามองได้เป็นครั้งคราว

"ทองดีชอบดาจริงเปล่าคะ..." จู่ๆคุณกานดาก็ร้องถาม

"จริงครับ..ผมคิดว่าตอนนี้ไม่แค่ชอบ แต่ผมรักคุณกานดาเลยครับ..."

ผมตอบไปตามความรู้สึก ของผู้ชายบ้านนอกคนหนึ่ง ที่หน้าตาเด๋อๆด๋าๆ แล้วดันโชคดีได้มาใกล้ชิดกับสาวสวย ที่แม้จะมีอายุสูงกว่า แต่เธอก็ยังคงความสวยสง่าไม่เปลี่ยนแปลง แล้วเธอยังมีใจให้เช่นนี้ ไม่รักก็บ้าแล้ว

"ไม่รังเกียจแน่นะคะว่าดาแก่แล้ว..."

คุณกานดาส่งเสียงอ้อนๆร้องถาม คราวนี้ผมไม่ตอบ แต่กลับถอนเท้าออกจากคันเร่งเพื่อผ่อนความเร็วของรถ แล้วเอื้อมมือซ้ายไปโอบไหล่คุณกานดาดึงมาหา จนร่างเธอเอนเอานมอวบกลมหยุ่นนุ่มเบียดเข้าที่ลำตัวผม ผมเงยหน้ามองกระจกหลัง เห็นว่าไม่มีรถตามมาใกล้ๆ รถข้างหน้าก็ยังอยู่ห่างๆ เลยรีบก้มหน้าลงไปจูบแก้มคุณกานดาอย่างรวดเร็ว ซึ่งนอกจากคุณกานดาจะยอมให้ผมจูบแล้ว เธอยังเอียงแก้มให้จูบง่ายขึ้นเสียด้วย

หลังจูบเสร็จ ผมรีบดึงมือกลับมาจับพวงมาลัยตามเดิม แต่คุณกานดายังคงเอนตัวเข้ามาเอานมอวบหยุ่นแนบอยู่กับต้นแขนผมเช่นนั้น แล้วเงยหน้าเอียงคอมาร้องบอก

"ห้ามนอกใจดานะ..ห้ามเจ้าขู้ด้วย..ดาไม่ชอบ.."

ผมคิดว่าเรื่องธรรมดาของผู้หญิงไม่ว่าจะสาวแก่แม่ม่าย ก็คงเป็นแบบนี้ทุกคนแหละ เมื่อมีรักก็อยากให้คนรักซื่อสัตย์รักตนเพียงคนเดียว เมื่อผมได้ยินคุณกานดาบอกเช่นนี้ จึงไม่แปลกใจ รีบรับปากไปอย่างรวดเร็ว จนคุณกานดาพอใจอมยิ้ม แล้วเอื้อมมือซ้ายมากอดรัดตัวผม
ตอบแทน

"คุณดาไม่รังเกียจผมหรือครับ ทั้งจน ทั้งไม่หล่อ..." ผมถามกลับบ้างอยากรู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆแบบผม คุณกานดาจึงมาสนใจ

"ไม่เลยค่ะ..ดาชอบนิสัยทองดี..เรียบๆ ง่ายๆซื่อๆ...เอ๊ะ..แต่ซื่อจริงมั๊ยนี่....แค่มาอยู่บ้านดาวันเดียวก็คิดจะปล้ำดาแล้ว..."

คุณกานดาพูดกลั้วเสียงขำๆ ล้อๆ เหมือนเด็กขี้เล่น แล้ววนนิ้วล้วงเข้าไปในสาปเสื้อผม จนแตะคลึงที่หัวนมเม็ดเล็กๆ เล่นเอาผมสะดุ้งเสียววาบจนขนลุก ร้องปรามเธอเบาๆ

"อย่าซนสิครับ..ผมขนลุก.." ผมร้องบอกคุณกานดาเสียงสั่นๆ เพราะนอกจากขนหัวนมมันจะลุกแล้ว ควยผมยังเริ่มลุกพองจนอึดอัด

"ขนลุกหรือไอ้นี่ลุกกันแน่คะ..."

คุณกานดาเขย่งเอียงตัวขึ้นมากระซิบใส่หูผม แล้วเอื้อมมือลงไปจับท่อนลำแข็งโด่ในกางเกงผมบีบเบาๆ เล่นเอาผมเสียวจี๊ดดด แต่ทำอะไรตอบโต้ไม่ถนัด เพราะต้องคอยระวังรถราที่ขับตามๆกันไป จนรถคันหลังๆก็คงเริ่มสงสัยว่าไอ้อัลพาร์ดคันนี้ มันใช้น้ำมันตราเต่าเติมรถหรือยังไงจึงขับได้เชื่องช้าขนาดนี้ จึงขับแซงแล้วมองมาที่รถคุณดา แต่คงไม่เห็นอะไรเพราะ รถติดฟิล๋มกรองแสงไว้หนาทึบ

"ทองดีทำให้ดาอยากมากเลยรู้มั๊ยคะ..."

คุณดากระซิบบอก แล้วเขย่งตัวขึ้นมาจูบแก้มผม มือก็นวดลำควยผมจนมันแข็งโด่แทบจะดันทะลุออกมาจากกางเกง ผมเชื่อเลยว่าคุณดาคงได้รับเชื้อความร้อนแรง มาจากลุงเสงี่ยมเป็นแน่ ภายใต้ทีท่าที่เยือกเย็นงามสง่านั้น กลับซุกซ่อนความเร่าร้อนไว้เต็มเปี่ยม พอเธอถูกใจผม มันก็เลยประทุออกมาอย่างที่เห็น ไม่เลือกเวลา สถานที่ แม้แต่น้อยที่จะแสดงออกถึงความต้องการที่เธอมี

"คุณดาก็ทำให้ผมอยากมากเลยครับ..."ผมตอบเสียงหื่นๆเบาๆให้เธอได้ยิน ไม่เกรงว่าลุงเสงี่ยมจะได้ยินด้วยหรือไม่ เพราะหูผมยังคงได้ยินเสียงแกกรนเบาๆ

"ดาอยากโดน..." คุณดาพูดเบาๆ แล้วเขย่งตัวเอาหน้ามากระซิบวลีสุดท้ายบอกมที่ข้างหู จนผมต้องเบือนสายตาไปมอง เห็นเธอหน้า
แดงกร่ำซุกมือข้างหนึ่งลงไปในหว่างขา แล้วหนีบแน่น

"ให้ผมช่วยนะครับคุณดา..." ผมพูดพร้อมกับยื่นมือซ้ายซุกเข้าไปแทนมือของเธอ แล้วขยับนิ้วกดคลึงไปบนร่องสาวเรียวยาวที่ซุกอยู่ในกางเกง แต่ทว่ามันกำลังคายน้ำเงี่ยนปุดๆออกมา จนทะลุกางเกงในบางๆ มาซึมที่เป้ากางเกงสีสวยของเธอ

"ทองดี...ซี๊ดดด...เธอยิ่งทำให้ดา..เงี่ยนนะแบบนี้.."

คุณกานดาบอกตรงๆ ภาษาบ้านๆ ด้วยน้ำเสียงสั่นกระเส่า ตัวกระตุกยึกๆ ยึดจับแขนผมแน่น แล้วหันมาร้องบอก ด้วยดวงตาที่ฉ่ำหวานปรือเยิ้ม แต่ผมก็ยังคงกระดิกปลายนิ้วทั้งบดทั้งดุน ทั้งเขี่ย จนน้ำเมือกลื่นใสทะลุอออกจากกางเกงขาสามส่วนจนได้

[post]"ทองดี..เอา..เอารถเข้าข้างทาง..ซี๊ดด..ดา...ไม่ไหวแล้ว...ดาต้องการเดี๋ยวนี้..."

ผมแทบไม่อยากจะเชื่อหู ที่คุณดาร้องสั่ง แต่ก็รีบทำตาม ตบไฟเลี้ยวซ้ายแล้วนำรถจอดลงไปที่ไหล่ทาง ก่อนเปิดไฟฉุกเฉิน เท่านั้นเองคุณกานดาก็ผวาปีนขึ้นมานั่งคล่อมผม โหย่งตัวยื่นมือมาลงแกะขอกางเกงของผมอย่างว่องไว

"เดี๋ยวคุณลุง..."

ผมยังไม่ทันพูดจบประโยคว่ากลัวลุงเสงี่ยมจะตื่นมาเห็น คุณกานดาก็ก้มหน้าลงมาแนบปากประกบปิดปากผมไว้ก่อน แล้วจูบผมอย่างหื่นกระหายเร่าร้อน มือก็รูดซิปกางเกงผมดึงลงจนสุด ผมโหย่งก้นขึ้นให้เธอถอดกางเกงผมดึงลงมาคาค้างที่ก้น จากนั้นเธอก็หันไปจัดการกับกางเกงสามส่วนของตนเอง ดึงลงมาจนคาค้างไว้ที่ก้นขาวผ่องเช่นกัน แล้วคว้าท่อนลำผมตั้ง ก่อนจะหย่อนก้นลงมาวูบ ปลายควยผมแหวกเข้าไปในร่องสวาทฉ่ำลื่นของคุณดาทันที

"ซี๊ดด...เด้งควยแรงๆผัวขา..."

เสียงหื่นๆสั่นกระเส่าของคุณดาร้องบอก แล้วขย่มเอวลงมาอีกวูบ ควยยาวกว่า6นิ้วของผมจมหายเข้าไปในรูหีคุณดามิด แล้วเธอก็ขย่มก้นไปมา ทั้งขย่มทั้งบดสาย ด้วยความเสียวซ่านของตนเอง ปากก็รัองครางอูยๆซี๊ดๆ ไม่เกรงกลัวเลยว่าพ่อเธอจะตื่นขึ้นมาเห็น มันช่างขัดกันกับภาพหญิงสาวสวยสง่า เรียบร้อยเยือกเย็น แบบที่ผมเคยเห็นยิ่งนัก

"ผัวขา..ซี๊ดดด..เมียขอก่อนนะ..เมียเงี่ยนทนไม่ไหวจริงๆ...ซี๊ดดดด..." แรงขย่มจนรถคันใหญ่เริ่มโยก โดยที่คุณกานดาไม่สนใจแม้แต่นิด เพียงแค่ไม่ถึงนาทีเธอก็ตัวสั่นกระตุก แล้วร้องบอกว่า

"เสร็จแล้ว..แตกแล้ว..ผัวขา...ซี๊ดดด..."

มันช่างรวดเร็วและร้อนแรง จนผมตั้งตัวไม่ติด แค่กำลังเสียวๆแค่นั้น คุณดาก็น้ำแตกลงมาราดชะโลมปลายหัวถอกของผม อย่างรวดเร็ว แล้วก็หยุดนิ่ง ซบหน้าลงมาที่อกของผมครู่ใหญ่ จึงเงยหน้าขึ้นมาร้องบอกอายๆ

"เก็บเรื่องของเราไว้เป็นความลับนะคะทองดี..แล้วก็ห้ามแสดงตัวเป็นเจ้าของดาตอนอยู่ที่บ้าน..แล้วดาจะตอบแทนให้ความสุขกับทองดีทุกแบบที่ต้องการเลย...จุ๊บ..." คุณกานดาร้องบอกเสร็จ เธอก็จุ๊บปลายคางผมเบาๆ แล้วป่ายขาปีนกลับไปนั่งตามเดิม พร้อมกับจัดเสื้อผ้าจนเรียบร้อย ส่วนผมก็ต้องยัดควยแข็งๆกลับเข้าไปในกางเกง แล้วรีบออกรถ ก่อนที่จะมีใครสงสัยว่าเราจอดรถข้างทางแล้วเปิดไฟฉุกเฉินเพื่ออยากให้ช่วยเหลืออะไร

คุณกานดานั่งมาเงียบๆ ไม่พูดจาอะไรอีกเลย มีเพียงแค่ร้องบอกทาง เมื่อผมเข้าถึงเขตอยุธยา แล้วเลยไปป่าโมกข์ จนที่สุดก็มาจอดที่หน้าเรือนไทยร่วมสมัยหลังหนึ่ง ที่มีรั้วรอบขอบชิด คุณกานดาก็เอื้อมมือมาบีบแตรรถ สักครู่ประตูรั้วเหล็กดัดก็เปิดออกโดยชายสูงวัยผมสีดอกเลา คนหนึ่ง แล้วเดินลิ่วๆตามท้ายรถผมเข้ามาจนหน้าตีนบันได

"สวัสดีครับคุณกานดา..คุณท่านมาด้วยมั๊ยครับ..." ชายสูงวัยรีบร้องทักทายสวัสดี ทันที่ที่รถจอดสนิท แล้วคุณกานดาเปิดประตุลงมายืนที่พื้น

ตอนที่ 12

"สวัสดีค่ะพี่ชิด..คุณพ่ออยู่ข้างหลังค่ะ..."

ผมได้ยินเสียงคุณดาทักตอบอย่างสนืทสนม ซ้ำยังเรียกชายสุงอายุคนนั้นว่าพี่ชิต จากนั้นก็เห็นเขาเดินไปเปิดประตูรถตู้อัลพาร์ด ของคุณดาออกกว้างอย่างถือวิสาสะ

"สวัสดีครับคุณท่าน..." นายชิตเปิดประตุรถด้านที่ลุงเสงี่ยมนอนอยู่ แล้วยกมือไหว้สวัสดีทันที

"เออ..ว่าไงไอ้ชิต..ไม่ได้เจอกันเสียนาน ทำไมเอ็งแก่ขนาดนี้วะ..ฮ่าๆๆๆ.."

ผมได้ยินเสียงลุงเสงี่ยมทักตอบมาแล้วถึงกับสะดุ้ง ไม่ได้สะดุ้งตกใจแปลกใจว่าลุงเสงี่ยมดูสนิทสนมกับนายชิตหรอกครับ ที่สะดุ้งคือ
ว่า ลุงเสงี่ยมแกตื่นมาตั้งแต่ตอนไหนต่างหาก ทำไมผมถึงไม่รุ้ตัวเลย แม้แต่รถแล่นเข้ามาจอดเทียบหน้าบ้าน ก่อนจะดับเครื่องยนต์ยังได้ยินเสียงแกนอนกรนอยู่เลยด้วยซ้ำ

"จะไม่แก่ได้ไงครับคุณท่าน ก็ไม่ได้เจอกันกว่าสิบปีแล้วฮ่าๆๆๆ.."

นายชิตตอบเสร็จก็หัวเราะอย่างดีใจ กับการมาเยือนบ้านพักแห่งนี้ของลุงเสงี่ยมและคุณดา ส่วนผมก็ยืนเก้กังทำอะไรไม่ถูก ในเมื่อยังไม่มีใครแนะนำให้รู้จักกับนายชิตว่าเป็นใคร จนคุณดาเดินมากระซิบบอกว่านายชิต หรือพี่ชิตนั้นเป็นลูกชายของลุงโชตื พี่ชายบุญธรรมของลุงเสงี่ยมนั่นเอง

"ทองดี..มาพยุงลุงลงจากรถหน่อยเร้ว..." ผมได้ยินเสียงลุงเสงี่ยมร้องบอกจึงรีบเดินเข้าไปหาแล้วช่วยพยุงแขนพาแกลงมาจากรถ ด้วยมีพี่ชิตช่วยอีกแรง

"เออ..ทองดีรู้จักไว้สิ..ไอ้นี่มันชื่อชิต เป็นลูกพี่โชติ..อยู่ดูแลบ้านนี้ให้ลุง...ส่วนนี่ทองดี มันเป็นคนคอยดูแลชั้น.." ลุงเสงี่ยมแนะนำเมื่อแกลงมาจากรถเรียบร้อยแล้ว ผมรีบยกมือไหว้ เมื่อรู้ความจริงว่าพี่ชิตนั้นเป็นหลานคนหนึ่งของลุงแก[/post]"อื้อ..ไม่ต้องไหว้ผมหรอกครับ คุณทองดี..ฮ่าๆๆ...แล้วนี่คุณท่านกับคุณกานดาจะมาพักกี่วันครับ..."

"สักสองวันค่ะพี่ชิต..."

เสียงหวานๆของคุณดาที่ร้องตอบ ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ ถึงความสนิทสนมของทั้งคู่ แต่แล้วผมก็แอบยิ้มกับตัวเองด้วยความอายและ
ขบขัน ที่ดันรู้สึกหึงหวงอย่างไร้เหตุผล ทั้งสองเป็นญาติพี่น้องกันแท้ๆ ท่าจะบ้าแล้วแน่เรา

"ดีเลยครับ...คูณดาไม่มาเสียนาน มาคราวนี้อยู่หลายๆวันสิครับ..."

"ไม่ได้หรอกค่ะ..ดาทิ้งงานนานๆ ไม่ได้.."

"เชิญคุณท่านกับคุณดาบนเรือนก่อนเลยครับ..เอ้อ..เชิญคุณทองดีด้วยครับ..."

พี่ชิตพูดจบก็ตรงมาช่วยผมพยุงแขนลุงเสงี่ยมพาเดินขึ้นบันไดไปบนเรือนไทยร่วมสมัยทันที ผมเลยกระซิบบอกแกไปว่าเรียกชื่อผมว่าทองดีเฉยๆดีกว่า อย่าเรียกคุณเลย แกได้ยินก็หัวเราะฮาๆ อย่างคนอารมณ์ดี

พอขึ้นไปบนเรือนไทย ก็อดประหลาดใจไม่ได้เมื่อพบว่ามันยังถูกดูแลทำความสอาดจนไม้กระดานปูพื้นแผ่นใหญ่ๆเป็นมันเงางามด้วยการเช็ดถูดูแลอย่างดี ไม่เหมือนบ้านพักที่ถูกทิ้งร้างเป็นปีๆแบบนี้ แสดงว่าพี่ชิตแกดูแลเอาใจใส่อย่างดีเป็นแน่ สักครู่พี่ชิตก็นำน้ำเย็น
ใส่ขันเงินใบใหญ่มาเชื้อเชิญให้เราดื่มแก้กระหายกัน

"พักตามสบายนะครับคุณท่าน ..เดี๋ยวผมขอออกไปซื้ออาหารมาไว้ทำทานกันก่อน..." พี่ชิตพูดจบก็ผุดลุกขึ้นยืน ตั้งท่าจะเดินลงจากเรือนไปทันที

"แล้วพี่ชิตจะไปยังไงคะ..ตลาดอยู่ตั้งไกล..." คุณดารีบร้องถามเสียงอ่อนๆหวานๆ

"ขี่รถเครื่องไปน่ะครับคุณดา..." พี่ชิตตอบ พร้อมลอบมองคุณดาด้วยสายตาแปลกๆ แบบดีใจจนออกนอกหน้า

"เอารถดาขับไปดีกว่าค่ะ...จะได้บรรทุกของได้เยอะ...ดามีข้าวของที่ต้องวานให้พี่ชิตช่วยซื้อมาด้วยค่ะ..." คุณดาตอบกลับยิ้มๆ

"แต่ผมขับรถไม่เป็นนะครับ...นอกจากจะวานให้ทองดี ช่วยขับไปให้.." พี่ชิตพูดพร้อมหันมามองผม แต่ผมยังไม่ทันตอบอะไรออกไปเลย คุณดากลับพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

"ทองดีต้องดูแลคุณพ่อ..ดาขับรถไปเองละกัน..ไปเถอะค่ะ..."

คราวนี้ผมก็เงิบสิครับ...เล่นพูดตัดทางที่ผมจะอาสาไปเสียแล้ว แม้ผมจะรุ้สึกไม่ชอบใจเลยที่จะปล่อยให้คุณดาไปกับพี่ชิตตามลำพัง แม้ว่าพี่ชิตแกจะดูแก่ ผมดำแซมผมหงอกเต็มหัว แต่ที่จริงแล้วแกยังดูทะมัดทะแมงแข็งแรง เหมือนหนุ่มๆคนหนึ่ง แต่เมื่อคุณดาพูดออกมาแบบนี้ ผมก็จำต้องสงบหุบปาก เพราะคำพูดของคุณดายังดังก้องหู ว่าไม่ให้ผมแสดตนว่าเป็นเจ้าของตัวเธอ

"คิดอะไรอยู่วะ..ทองดี.."

จนคุณดาแลพี่ชิตเดินลงจากเรือนไปสตาร์ทรถ แล้วขับแล่นออกไปจากรั้วบ้านแล้วนั่นแหละ ลุงเสงี่ยมจึงร้องถามผม เมื่อเห็นว่าผมนั่งเหมือนคิดอะไรอยู่ในใจ

"ป่ะ..เปล่าครับ.." ผมรีบปฏิเสธเสียงอึกอัก แต่ลุงเสงี่ยมแกกลับหัวเราะเมื่อได้ยิน

"หวงล่ะสิ..." ลุงเสงี่ยมแกพูดลอยๆขึ้นมา แต่ผมได้ยินแล้วถึงกับสะดุ้ง

"ลุง..ว่าไรนะครับ..."

"เอ็ง..หวงแม่ดามันใช่มั๊ยล่ะ...ฮ่าๆๆๆ.."

คราวนี้ลุงเสงี่ยมพูดตรงๆ จนผมหน้าชา ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะขำๆของแก..ผมยิ่งรุ้สึกแปลกๆ เหมือนกับว่าลุงแกรู้ความลับของผมกับ
คุณกานดายังงั้นเลย

"ทำไมลุงพูดแบบนี้ครับ..ใครได้ยินเข้า คุณกานดาจะเสียหายนะครับ....." ผมพยายามปฏิเสธไม่ยอมรับ แม้สิ่งที่ลุงเสงี่ยมแกเข้าใจ
มันจะถูกต้องก็ตามที

"ฮ่าๆๆๆ..ไอ้ดาน่ะมันคงไม่เสียหายอะไรมากไปกว่าที่ทำกับเอ็งในรถหรอกว่ะ...ยอมรับมาเหอะ."

คราวนี้คำพูดของลุงเสงี่ยมมันชัดเจนจนผมสะอึกอึ้งด้วยความละอาย มันบอกมาโต้งๆว่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเธอนั้น ลุงเสงี่ยมแกรู้ตลอดเวลา

"ลุง..! .."

ผมพูดไม่ออก ได้แต่ก้มลงไปกราบลุงเสงี่ยมที่พื้น อย่างยอมจำนนในหลักฐาน ที่ทำตัวเหมือนกินบนเรือน แต่ขี้รดบนหลังคา ลุงเสงี่ยม
ก็ยื่นมือมาลูบหัวผมแล้วพูดปลอบเสียงเบาๆออกมา

"อีกไม่กี่ปีลุงก็ตายแล้ว ได้ไปอยู่กับแม่หนูยิ้มเสียที...สิ่งที่ยังห่วงอยู่ก็คือแม่ดานี่แหละ..ดีแล้วที่เธอได้คนดีๆอย่างเอ็งคอยดูแล..ใช่มั๊ยวะ.."

ลุงเสงี่ยมแกพูดเหมือนรำพึงออกมา ก่อนที่ประโยคท้ายจะคาดคั้นเอากับผม เล่นเอาผมพูดไม่ออก มันรู้สึกซาบซึ้งตื้นตันใจ ที่นอกจากลุงแกจะไม่โกรธเกลียดผมแล้ว แกยังเมตตากับผมยิ่งกว่าญาติผู้ใหญ่ของผมเสียอีก จึงรับปากตอบออกไปว่าผมจะคอยดูและคุณดาเท่าที่ชีวิตผมจะสามารถทำได้

"กว่าแม่ดากับไอ้ชิตจะกลับมาคงอีกนาน เอ็งอยากฟังเรื่องแม่หนูยิ้มกับลุงอีกมั๊ยล่ะ..."

แม้ใจผมจะไม่อยากรู้เรื่องนี้อีกแล้วก็ตาม แต่ผมก็ไม่อยากจัดใจแก ถ้าลุงแกมีอารมณ์อยากจะเล่า มันก็คงดีเหมือนกัน จะได้ไม่หมกมุ่นคิดถึงคุณดา จึงตอบรับ ลุงแกก็เริ่มเล่าเรื่องราวของตนเองออกมาอีกครั้ง

"พอลุงเข้าเรียนมอ1 แม่หนูยิ้มก็เข้าเรียนเหมือนกัน แม้จะอยู่กันคนละโรงเรียน แต่ลุงก็ขี่จักรยานไปส่งแม่หนูยิ้มที่โรงเรียนเสมอ มีบางครั้งระหว่างที่นั่งซ้อนกันไป มือแม่หนูยิ้มที่กอดเอวลุงจะตกลงมาที่เป้า แม่หนูยิ้มก็ไม่ยกกลับ คงปล่อยมือกุมเป้ากางเกงลุงไว้แบบนั้น จนมันลุกแข็งแทบทุกเช้า...ฮ่าๆๆๆ."

"พอตกกลางคืน ลุงก็จะระบายน้ำออกด้วยการชักว่าวเองบ้าง แล้วเอาไปแตกใส่หีแม่หนูยิ้ม แต่ถ้าคืนไหนแม่หนูยิ้มตื่น ก็จะมาชักว่าวให้ลุง แล้วเอาไปจ่อให้แตกที่หีแม่หนูยิ้มเอง..ตอนนั้นกระจู๋ของลุงเริ่มมีขนละ..มันใหญ่ยาวขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ จนไม่น่าเรียกมันว่ากระจู๋อีกแล้ว...แต่ลุงก็ยังไม่ได้เอามันใส่เข้าไปในหีแม่หนูยิ้มเลย...ทั้งๆที่ใจอยาก รู้แล้วว่าเย็ดกันมันทำยังไง.."

"ทำไมล่ะครับ..แล้วลุงรู้จักเย็ดแล้วหรือตอนนั้น..."

แม้ทีแรกผมจะไม่ค่อยอยากฟัง แต่พอลุงเสงี่ยมแกเล่าอย่างออกรสชาต มันก็ทำให้ผมกลับมาสนใจฟังอีกครั้ง แล้วถามแทรกขึ้นบางจังหวะที่อยากรู้

"ก็เพื่อนๆลุงมันบอกสิวะ...ว่ามันเห็นพ่อแม่มันเย็ดกัน แล้วทำยังไง...ส่วนที่ลุงยังไม่กล้าเย็ดแม่หนูยิ้มในตอนนั้นเพราะกลัวเธอเจ็บ เพราะคืนหนึ่งขณะที่แม่หนูยิ้มชักว่าวให้ลุงอยู่ มือลุงก็ล้วงลงไปลูบหีแม่หนูยิ้ม ทั้งบี้ทั้งแหวกแคมเล็กๆออกดู จนมองเห็นว่ามันมีรูเล็กๆ ครั้นเอานิ้วชี้แหย่เข้าไป แม่หนูยิ้มก็ร้องบอกลุง ว่าน้า..เหงี่ยม..หนูยิ้มเจ็บปิ๊..นั่นแหละ..ลุงเลยยังไม่กล้าเย็ด ได้แต่ลูบหีบี้แตดไปทุกคืน จนแม่หนูยิ้มบอกปิ๊หนูยิ้มหายคันแล้ว..นั่นแหละลุงก็จะรีบชักว่าวจนน้ำแตก..แล้วนอนกอดกันไปจนหลับ...."

"ทำไมป้าหนูยิ้มบอกงั้นล่ะครับ..."ผมก็ไม่วายสงสัย จึงร้องถาม ลุงเสงี่ยมจึงหัวเราะฮาๆๆเสียงดังแล้วบอก

"เอ็งลืมละสิ..ที่ลุงบอกว่าจะไล่มดออกจากปิ๊แม่หนูยิ้ม..มดมันเข้าไปข้างในปิ๊ แม่เลยคัน พอแม่บอกว่าหายคันนั่นมันแสดงว่า แม่ไม่อยากให้ลุงเล่นปิ๊อีกแล้ว..เข้าใจละยังวะไอ้ทองดี.."ผมร้องอ้อ..เสียงดัง แสดงว่าเข้าใจดีแล้ว ลุงเสงี่ยมก็เล่าเรื่องต่อ

"จนคืนหนึ่งลุงอยากเย็ดแม่หนูยิ้มเหลือเกิน แต่ก็เกรงว่าแกจะเจ็บปิ๊...ทั้งๆที่ล้วงหีปี้แตดกันจนปิ๊แม่หนูยิ้มมีน้ำเงี่ยนลื่นๆออกมาแล้ว...ลุงเลยบอกแม่หนูยิ้มไปตามตรงว่า จะเอาควยลุงไปไล่มดในรูหีแม่แล้วนะ..จะว่ายังไง..." ผมเริ่มตื่นเต้นเต็มที่ เมื่อรู้ว่าเวลาที่ลุงเสงี่ยมจะได้เย็ดแม่หนูยิ้มใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว

"แม่หนูยิ้มก็ตอบตกลง ลุงก็เอาเลย จับแม่หนูยิ้มกางขา..เอานิ้วแหวกแคมปิ๊จนอ้า แล้วจับควยลุงดันเข้าไปตรงๆ.เท่านั้นละแม่หนูยิ้มร้องจ๊ากดังลั่น ลุงต้องรีบเอามือปิดปากแล้วเอาควยออกมา พร้อมร้องปลอบจนแม่หยุดร้องไห้ แต่ก้ยังงอนลุงอยู่ จนไม่ให้ลุงจับปิ๊แม่เล่นไปสามสี่วัน ลุงต้องขอเงินแม่ไปซื้อจักรยานเอามาปลอบแม่หนูยิ้ม แล้วสอนให้เธอขี่เล่น จนแม่หนูยิ้มหายงอน...ฮ่าๆๆๆ.." ผมตั้งใจฟังมาตั้งนาน สรุปว่าลุงเสงี่ยมก็ยังเย็ดป้าหนูยิ้มไม่ได้สักที จึงหัวเราะขำๆไปกับแก

"แล้วเมื่อไหร่ลุงจะได้เย็ดป้าหนูยิ้มครับ..."

"หลังจากนั้นอีกสองเดือนว่ะ..." คำบอกของลุงเสงี่ยมทำให้ผมตื่นเต้นขึ้นมาทันที จึงเร่งให้แกเล่าเรื่องต่อ

"พอแม่หนูยิ้มหายโกรธ เธอก็ให้ลุงเล่นปิ๊ของเธอใหม่..แต่คราวนี้ลุงรู้แล้วว่าถ้าเย็ดไปตรงๆ รูปิ๊แม่หนูยิ้มรับควยลุงไม่ได้แน่..ลุงก็เลยไม่เย็ตรงๆเข้าไปในรู ลุงเย็ดเฉียดๆถากๆ ให้แม่หนูยิ้มเสียวหี ส่วนนิ้วมือก็พยายามเขี่ยๆดุนๆไปตรงรู จนมันเริ่มเข้าไปได้โดยที่แม่หนูยิ้มไม่ร้องเจ็บ จากเข้าไปตอนแรกแค่ครึ่งข้อนิ้ว หลังๆก็ลึกเข้าไปจนถึงครึ่งลำนิ้ว..ลุงถึงได้รู้ว่า แม่หนูยิ้มเสียวจนเสร็จเป็นแล้ว...เพราะพอลุงแยงนิ้วเข้าไปนานๆ ตัวแม่หนูยิ้มก็จะสั่นและกระตุก..บางทีก็ขึ้นมานอนคล่อมตัวลุงเอาปิ๊มาถูควยลุง แล้วสั่นกระตุกแรงๆ หายใจเฮือกๆ มันบ่งบอกว่าแม่หนูยิ้มเสียวจนเสร็จเป็นแล้ว..."

โอ๊ย..ผมอยากจะบ้าตาย นั่งฟังจนตัวเกร็งควยตุง ลุงเสงี่ยมแกก็เล่าอย่างเชื่องช้า ไม่ได้เย็ดกันสักที จนเวลาผ่านไปนาน เกรงว่าคุณดาจะกลับมาเสียก่อน แล้วพอตัดสินใจถาม

"ลุงเล่าข้ามๆไปถึงตอนเย็ดป้ายิ้มเลยได้มั๊ยครับ..." เสียงรถอัลพาร์ทของคุณดาก็กลับเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน




 

โอยๆๆๆ อ่านแล้วแข็ง 5555+ ขอบคุณครับ

ลุงนิไม่ทันใจวัยรุ่นเลยนะ

เสร็จคุณดาไปหนึ่งรอบต้องรอต่อตอนต่อไปค้าบ