ถึงตรงนี้ผมใกล้จะน้ำแตกเต็มทน กัดฟันถามต่ออีก นั่งท่าไหน ผมถามทั้งๆที่ผมรู้อยู่แล้ว โบครางบอกว่า ก็....อือออ... นั่งกอดกันบนตักแก แกให้ก้นโบนั่งทับจู๋แกไว้... โบเรยบอกขอกลับห้อง แกก็ไม่ยอมแกบอกยังไม่หายอยาก แกขอเอาโบอีกครั้งนึงอะ แล้วโบให้มั้ย  โบตีอกผมบอก บ้า...จะรอดหรอโดนขนาดนั้นแล้ว พี่เชแกถามเสร็จก็เอาของแกจ่อแล้วดึงโบลงไปเลย โบไม่ได้ให้แกซักหน่อย


ผมเงียบแต่มือผมกระดกนิ้วเข้าออกในรูหีนุ่มแน่นของโบรัวๆ โบเลยครางอือออเล่าต่ออีก พอโบโดนแกจับนั่งใส่จนมันเข้ามาสุดแกก็จับเอวโบดันโยกไปมาอะเจษ.... โบเสียวสุดๆเลย...ไม่รู้จะทำยังไงดี...จนโบใกล้จะถึงแกขอขยับเอวขอให้โบขย่มให้โบเลยต้องขย่มให้แกจนได้ ถึงตรงนี้ผมหมดความอดกลั้นน้ำควยผมแตกทะลัก ปรี๊ดดดดดฟุดดดดฟุดดดดดดดพุ่งลอยลงมาเลอะเต็มทั้งเสื้อผมเสื้อโบ


ผมครางเผลอพูดหยาบๆกับโบ อูยยยยยสสส ควยพี่เช...เข้าไปลึกมั้ย..เวลาโดนโบเอาหีขย่มลงมาแบบนั้น.... โบก็เหมือนจะแอบชอบแบบนี้หีตอดนิ้วผมถี่ยิบจนนิ้วผมชา โบร้องบอก โอ้ยยยย...ลึกมาก... โอ้ยยยเจษ..โบจะเสร็จแล้ว....ควยแกแตกใส่มดลูกโบ..โอ้ยยยย...โบเสร็จแล...เสร็จแล้...วว โบครางเสียงสนั่นห้องก่อนจะเกร็งกระตุกตัวอย่างแรง มือโบจิกทึ้งอกเสื้อผมกับผ้าปูแทบขาด ผมโครตระทึกใจเพราะไม่เคยเห็นโบเสร็จรุนแรงแบบนี้มาก่อน


ทั้งผมทั้งโบเสร็จเสียวน้ำแตกรุนแรงไล่ๆกันจนเราทั้งคู่ได้แต่หายใจหอบเหนื่อยกอดกันอยู่อย่างนั้น...เราเข้าใจกันดีเลยว่าอย่าพึ่งพูดอะไรเลยขอพักหายใจก่อนดีกว่า.....


พอน้ำแตก อารมณ์หึงหวงของผมก็กลับมา ความเจ็บใจความแค้นไอ้พี่เชมันเริ่มก่อตัวขึ้นอีก คิดถึงความเสียวที่มันได้ไปจากโบแล้วผมแค้นมันจริงๆ มันจุกอกจนผมเผลอกัดฟันกรอดๆ โบเองก็คงแค้นมันไม่ต่างกัน ถึงแม้ว่าผมกับโบจะทำให้กันจนเสร็จเพราะคุยถึงตอนที่โบโดนไอ้พี่เชเย็ด มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกผมจะสมยอมชมชอบกับมัน เราต่างก็แค่ใช้เซ็กส์ช่วยบำบัดความรู้สึกเสียใจต่อเรื่องที่เกิดขึ้นเท่านั้น ยิ่งผมเห็นน้ำตาของโบที่ไหลเลอะแก้มทั้งๆที่ม่อยหลับไปแล้ว มันทำให้ผมทั้งแค้นทั้งงุ่นง่านใจแทบบ้า


ผมนอนคิดถึงปัญหาหลายอย่างที่จะตามมา ทั้งเรื่องกลัวโบจะท้อง ทั้งเรื่องเสียชื่อเสียงหากใครรู้เข้า ไหนจะคิดเรื่องจะจัดการกับไอ้พี่เชยังไงอีก ถ้าจะไปกระทืบมันจะเป็นยังไง พี่เสือกับไอ้โตจะต้องถามหาเหตุผลแน่ๆ แล้วถ้าจะไปแจ้งความโบจะกล้าไปมั้ย แล้วเราต้องเตรียมหลักฐานอะไรบ้าง แล้วๆๆๆๆ ยิ่งคิดผมก็ยิ่งกลุ้ม นอนคิดอยู่นาน จนผมคิดได้ว่าผมควรรีบไปบอกพี่เสือเพราะพี่เชมันเป็นลูกน้องแก แกน่าจะช่วยให้คำแนะนำผมได้ดีที่สุด


คิดได้ปุ๊บผมก็ค่อยๆยกหัวโบที่นอนตะแคงหนุนแขนผมอยู่ออก ตั้งใจว่าจะรีบออกไปเลย แต่พอผมได้มองดูโบที่นอนหลับสนิทในสภาพชุดนักศึกษาหลุดลุ่ยแบบนี้ ใจมันก็หวิวๆขึ้นมาอีก อดห่วงอดหวงไม่ได้ เพราะไม่รู้โบโดนทำรุนแรงยังไงบ้าง โดยเฉพาะหีของโบที่ผมคิดถึงขนาดควยของไอ้พี่เชตามที่โบเล่าแล้วใจแป้วเลย


ผมอดไม่ได้เลยต้องค่อยๆแอบสำรวจดูให้หายคาใจ ค่อยๆจับให้โบนอนหงายเบา โบดูนอนหลับสนิทไม่รู้เรื่องเลยคงเพราะเหนื่อยมาก ผมพึ่งเห็นว่าตรงร่องอกโบที่โผล่จากอกเสื้อมามีรอยแดงๆให้เห็นชัดเจน เลยค่อยๆแกะกระดุมเปิดเสื้อโบออก ชัดเจนเลยว่าโบโดนมาหนักมากแค่ไหน เพราะบนหน้าอกโบมีรอยแดงช้ำเป็นจ้ำๆเต็มไปหมด ผมมือสั่นใจหวิวๆเลยทั้งเคืองทั้งเสียวควยขึ้นมาหนับๆบอกไม่ถูก เพราะดูจากร่องรอยแล้วเห็นภาพเลยว่าไอ้พี่เชมันบีบขยำนมโบหนักแค่ไหน




ใจผมมันแป้วนึกห่วงจิ๋มน้อยตัวอวบของโบทันที ผมค่อยๆเลิกกระโปรงโบมากองไว้ที่เอวแล้วดึงรูดเกงในออกมาทางปลายเท้า เห็นเลยว่าเกงในของโบยังเปียกเยิ้มตรงเป้าและมีกลิ่นคาวคลุ้งเลย ยิ่งเห็นกลีบเนินนูนที่ดูบวมขึ้นมาหน่อยๆแล้วยิ่งจะตายให้ได้เลยผม ผมค่อยๆแยกขาโบออกให้เข่าแบะอ้าขึ้นจนผมเห็นชัดเจนว่ากลีบแคมเนียนสวยของโบที่เคยสีชมพูและปิดสนิท ตอนนี้มันแบะอ้าน้อยๆมองเห็นปากแคมในนิดๆเลย แถมแคมในยังบวมแดงเหมือนช้ำๆแล้วยังมีน้ำเมือกขาวๆใสๆแฉะเยิ้มเต็มกลีบแคมไปหมด เห็นแบบนี้แล้วผมทั้งเศร้าใจปนเจ็บปวดหึงหวงขึ้นมาสุดๆ ควยผมมันแข็งโป๊กจนเส้นเลือดปูขึ้นมาอีก ความรู้สึกกำหนัดจนควยตั้งเด่ต่อหน้าหีแฟนตัวเองที่มีร่องรอยโดนคนอื่นเย็ดมานี่มันเกินจะบรรยายจริงๆ ผมเหมือนคนเบลอๆค่อยเถิบแทรกเข่าสอดดันข้อพับขาโบให้ยกขึ้น จนหัวควยบานๆที่แข็งโป๊กของผมพาดเสยอยู่บนเนินหีโบ


ผมอดใจไม่ไหวแล้ว ถึงมันจะดูเหมือนใจร้ายกับโบแต่ผมทนไม่ได้แล้ว ถ้าไม่ได้เย็ดหีโบตอนนี้อกผมระเบิดตายแน่ ผมเลยจับหัวควยกดปลายลงเบียดกลีบแคมบวมๆเข้าไป วินาทีนั้นมันร้อนหัวควยวูบวาบเลย ผมแปลกใจที่หีโบมันทั้งลื่นทั้งแน่นขึ้นกว่าเดิมมาก รู้เลยว่าคงเป็นเพราะความระบมบวมช้ำที่โบพึ่งโดนมาแน่ๆ


ผมรีบดันควยเข้าสุดโคนอย่างหลงใหลสุดๆ พอเข้าได้สุดมันก็เสียวควยแทบระเบิดเพราะหีโบตอดรัดควยผมได้นุ่มแน่นกว่าเดิมมาก มันเสียวจนผมลืมตัวเอามือจับรั้งขอบสะโพกโบไว้แล้วรีบสาวเอวกระหน่ำเย็ดโบหนักๆรัวถี่ยิบทันที มันเสียวจนผมกลั้นไม่ไหวต้องเพิ่มแรงกระเด้าใส่โหนกหีนูนบวมๆของโบอย่างรุนแรง ปั่กๆๆๆๆ แล้วผมก็ร้องครางเสียงดังโอ๊ววๆๆๆจนโบรู้สึกตัวขึ้นมาด้วย โบหยีตาบิดสบัดหน้าไปมามือจิกเกร็งผ้าปูเตียงแน่นเลย


เห็นโบรู้สึกตัวมาแล้วแสดงสีหน้าแบบนี้ทันที มันยิ่งทำให้ผมเสียวหนักขึ้นต้องเร่งกระเด้าควยใส่อย่างลืมตายร้องแหกปาก โอ๊ววววๆๆ โบเองก็ครางเสียงดังแบบที่ผมไม่เคยเห็นโบร้องครางแบบนี้มาก่อน อ๊าาส อู๊ยยย เสีย..ว อ๊าาาๆๆ ผมระเบิดน้ำควยเข้าหีโบทันที โอ๊วววว มันกระฉูดระเบิดพรวดดดพรวดดจนผมสมองเบลอแอ่นเอวอัดโหนกหีโบซะกระตุก


ผมอัดควยแช่ไว้จนน้ำหยดสุดท้ายไม่มีเหลือจะกระฉูดแล้วถึงค่อยๆล้มลงทับตัวโบ โบเสียงสั่นถามผม เจษ...ลักหลับโบทำไม...ตกใจหมดเลย... ผมรูสึกผิดเลยจุบแก้มโบแล้วบอก เจษขอโทษ โบถามผม ทำไมเจษยังกล้าเอาโบอีก...ไม่รังเกียจเลยหรอ ผมบอกว่า ไม่  เจษอยากเอาน้ำของเจษล้างน้ำพี่เชมันมากกว่า


โบเลยกอดคอผมแน่น ซักพักจนได้จังหวะหายเหนื่อย ผมบอกกับโบให้เข้าใจว่าผมต้องรีบไปคุยเรื่องนี้กับพี่เสือ โบก็เห็นด้วยแล้วบอกจะอาบน้ำล้างตัวให้ผมรีบไปคุยโบไม่อยากแจ้งความ ผมเลยจุบแก้มโบแล้วรีบออกไปเคาะเรียกพี่เสือที่ห้องแก พี่เสือตกใจกับเรื่องที่ผมเล่าแกนั่งใช้ความคิดอยู่พักนึงก่อนจะถามผม แล้วเอ็งอยากให้พี่ทำยังไงวะเจษ ผมก็บอก ไม่รู้ดิพี่ ผมไม่อยากแจ้งความกลัวโบจะเสียหาย แต่ก็อยากเอาเรื่องพี่เชมันด้วยอะคับ


พี่เสือทำหน้าเครียดแล้วบอก งั้นเอางี้มั้ย ไอ้เชมันกินเงินเดือนพี่เดือนละหมื่นสองบวกกับพี่ถือบัญชีเงินเก็บของมันอีกสองแสนกว่าๆ พี่จะหักมันล่วงหน้ามาชดใช้ให้น้องโบเลยสามแสนดีมั้ย ให้มันสาสมหน่อย ผมฟังแล้วก็เห็นด้วย เพราะถึงแม้เงินกับศักดิ์ศรีจะแลกกันไม่คุ้ม แต่สถานการณ์ที่ผู้หญิงเสียหายไปแล้วแบบนี้มันกำขี้ดีกว่ากำตด  ผมบอก แล้วแกจะยอมหรอพี่ แกก็ว่า ไม่ยอมก็ขู่ว่าจะฟ้องเมียมันดิวะ ขู่จะแจ้งตำรวจจับมันด้วย ไอ้เชมันกลัวเมียจะตายยิ่งแถมขู่แจ้งความด้วยอีกมันยอมอยู่แล้วเชื่อพี่ดิ


ผมเลยตกลงกับพี่เสือตามนี้ เราคุยกันว่าเรื่องนี้จะไม่ให้ไอ้โตกับพี่ต้นรู้เพราะสงสารโบ พี่เสือก็ตกลง ผมเลยกลับมาบอกให้โบเข้าใจตามนั้นโบเองก็เห็นด้วยเพราะยังไงก็ถือเป็นการได้แก้แค้นอย่างสาสมอยู่ สายๆวันต่อมาพี่เสือก็พาพี่เชมานั่งกราบขอโทษโบกับผมที่ห้องพร้อมทั้งซองเงินสดสามแสน พี่เชมันหงอยเป็นหมาป่วย ร้องห่มร้องไห้ขอโทษพวกผม ผมอยากจะซัดมันหมัดแต่พยามยั้งใจไว้เห็นแก่โบผมกลัวเรื่องมันจะเยอะขึ้นอีก


โบกับผมก็ไม่รู้ว่าพี่เชมันเสียใจจริงๆรึว่าเสียดายเงินก็ไม่รู้ แต่ยังไงแบบนี้ก็ทำให้พวกผมสะใจหายเศร้าไปได้บ้าง หลังจากเคลียร์กันเสร็จพี่เสือก็บอกว่าจะให้พี่เชมันกลับไปแล้วเปลี่ยนคนอื่นมาขับรถแทนให้ พวกผมก็เห็นด้วยตามนั้น หลังจากนั้นผมก็คุยกับพี่เสือ แกบอก นี่แหละไอ้เชมันไม่ใช่มืออาชีพจริง มันเลยหักห้ามใจไม่ได้ไม่เหมือนอย่างพี่ที่เป็นมืออาชีพจริงๆ น้องโบต้องทำใจนะ โบก็ขอบคุณพี่เสือแล้วพยักหน้ากับแก แล้วพวกเราก็พยามทำงานต่อให้เสร็จ เลยเป็นอันว่างานนี้ผมต้องขอให้พี่เสือช่วยแก้บทเป็นรีบถ่ายตัดต่อให้จบๆโดยไม่ต้องมีฉากเลิฟซีนอีก  ไอ้โตพอรู้เรื่องแก้บทก็งงๆแต่ผมบอกมันว่าเพราะพี่เสือจะรีบใช้ที่นี่มันก็เลยโอเคแบบไม่สงสัยอะไรมาก  จนถ่ายทำทุกอย่างเสร็จคนขับรถคนใหม่ชื่อลุงพลก็พาพวกเรากลับกรุงเทพฯ ไอ้โตดูท่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย ส่วนโบกับผมก็ไม่ได้เล่าให้มันฟัง เราต่างก็รู้ดีว่าทุกอย่างมันผ่านไปด้วยดีแล้วเลยไม่จำเป็นต้องเศร้าให้ใครสงสัยอีก


เงินสามแสนนั้นผมก็ให้โบรับไว้เป็นค่าเยียวยาจิตใจตัวเอง โบก็ไม่มีท่าทางดีใจอะไรเพราะบ้านโบรวยเอาเรื่องอยู่เงินแค่นี้ถือว่าเล็กน้อย  ผมกับโบเลยไม่อยากพูดอะไรกันมากเรื่องเงินก้อนนี้อีก คิดว่ารอเวลานานผ่านไปเดี๋ยวพวกเราก็คงรู้สึกดีขึ้นเอง แล้วหลังจากนั้นช่วงใกล้จบก็เป็นไปตามที่พวกผมคาด หนังสั้นผลงานของพวกผมได้รับคะแนนวิจารณ์ค่อนข้างดี แม้บางคนจะบอกว่าเนื้อหาติดเรทแรงไปบ้างแต่ก็ชมว่ายังไงก็ตรงตามเรื่องจริงของสังคมอยู่ ไอ้โตเลยยิ้มหน้าบาน ส่วนโบกับผมก็โล่งใจแถมเรื่องเซ็กส์ของผมกับโบยังร้อนแรงขึ้นมากกว่าเมื่อก่อนอีกด้วย เรียกว่าไม่มีอะไรเหลือให้เศร้าอีกแล้ว


อนาคตก็เริ่มดูดีเพราะพวกเราเอาผลงานโพสลงเนตจนมีคนติดต่อเข้ามาหาพวกเราเยอะเลย ส่วนใหญ่จะเป็นบริษัทโฆษณากับบริษัทหนังแล้วก็พวกสตูดิโอ เรียกว่าชีวิตเริ่มฟินเลยล่ะคับ เพราะโบเองก็เริ่มมีงานถ่ายโฆษณาแนวเซ็กซี่ติดต่อเข้ามาทันทีเหมือนกัน พวกเราเลยสาระวนเลือกงานกันเพลินเลย แต่แล้วเรื่องร้ายก็มีกลับมาอีกจนได้ จู่ๆมาวันนึงผมโบแล้วก็ไอ้โตก็โดนอธิการมหาลัยเรียกเข้าพบเฉยเลย


เรื่องก็คืออธิการบอกว่าหนังสั้นที่พวกผมถ่ายแล้วโพสไว้เรื่องนั้น มันโดนพวกมนุษย์โลกสวยด่าเละในโซเซียลเน็ตเวิร์ค แล้วมีกระแสแง่ลบจากพวกผู้ใหญ่ในกระทรวงการศึกษาเรียกร้องให้ลงโทษตักเตือนพวกผม  พวกผมก็อึ้งไปตามระเบียบ เพราะไม่นึกว่าหนังที่ได้รับคำชมในรั้วมหาลัยตัวเองกับในโซเซียลมีเดีย จะโดนด่ายับจากผู้ใหญ่ข้างนอก เรานั่งเงียบเป็นส่วนใหญ่จนอธิการบอกจะหาทางช่วยก็แล้วกันก่อนจะไล่พวกเรากลับออกมา


พอพ้นตึกออกมาไอ้โตบ่นโวยวายตามเรื่องของมัน แต่ผมกับโบเครียดจนพูดไม่ออก เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นกับโบดูท่าจะตอกย้ำให้ต้องเศร้าต่อไปอีกแล้ว ผมกับโบเลยได้แต่มองตากันแล้วก็เข้าใจกัน ไม่อยากจะคิดถึงเรื่องแย่ๆนั่นอีก ไอ้โตเลยชวนผมกลับไปกินเหล้าแก้เครียดตั้งแต่บ่ายนั้นเลย โบก็ขอตัวกลับบ้านบอกว่าอยากกลับไปพักผ่อนคนเดียว เราเลยแยกย้ายกันตอนนั้น แต่ก่อนแยกกันผมเห็นโบมีโทรศัพทโทรเข้าแล้วโบก็เดินคุยแยกไปทำท่าเครียดๆ ผมคิดว่าคงไม่มีอะไรเลยไม่ได้ใส่ใจมาก


จนตอนห้าโมงเย็นกว่าๆผมกับไอ้โตกำลังเมาได้ที่โบก็โทรมาหาผม พอผมรับสายโบก็พูดบอกผมว่า เจษ...โบกำลังกลับเข้าไปคุยกับอาจารย์วรนะ ผมก็สะดุ้งเลย (คืออธิการบดีแกชื่อ บวร แต่พวกเราเรียกแกสั้นๆว่า อาจารย์ วร เพราะหน้าตาแกวอนโดนตีนมากๆ เนื่องจากแกเป็นผู้ชายอายุ50 ที่ตัวสูงใหญ่ หน้าตาแกตี๋ๆเวลาแกพูดแกจะหรี่ตาดูเหมือนพวกนักเลงรุ่นใหญ่เก๋าๆ) แทบสร่างเมาเซ้นส์ผู้ชายทำเอาหางตาขวาผมกระตุกยิกๆบอก เฮ้ย!! โบจะเข้าไปคุยอะไรตอนนี้ วันนี้พวกเราก็โดนเรียกไปคุยแล้วไง โบบอก อือ.. พอดีแกบอกว่ามีทางช่วยพวกเรา แต่แกว่าต้องให้โบเข้าไปคุยตอนนี้เลยน่ะ




ผมอ้าปากจะค้านโบแต่โบชิงพูดวางสายก่อนว่า แค่นี้ก่อนนะเจษโบมาถึงแล้ว เดี๋ยวโทรหาใหม่นะ ตื้ดดดดดดด... ผมแทบหายเมากำมือถือค้างไว้จนไอ้โตถาม มีราย...วะเจษ ผมไม่อยากให้มันรู้เรื่องเลยบอก เปล่าๆแล้วผมก็ใจคอไม่ดีตุ้มๆต่อมๆกินเหล้าต่อแต่ใจคอไม่สนุกแล้ว นึกถึงหน้าตาอาจารย์วรเวลาพูดทำหน้ากวนตีนแล้วรู้สึกกลัวว่าโบจะไม่ปลอดภัยยังไงไม่รู้ จนดูเวลาปาไปทุ่มกว่าๆแล้วโบยังไม่โทรกลับผมเลยโทรหาซะเอง

ขอบคุณครับ อ่านจนวางไม่ได้ แล้ว