darkness valor(ความทะเยอทะยานจากเงามืด)ตอนที่ 38 white vs silver

[ึthanossa]

ชายผมเงินนั่งอยู่ในห้องประชุม แววตามีประการอำมหิต แท้จริงเขาไม่ควรจะมาอยู่ที่นี่ ในเวลานี้
เขาควรถูกตามตัวไปทำศึกหรือล่าเหยื่อแดนใกล ไม่ใช่มานั่งจมปลัก รอคอยบุคคลที่ไม่รู้จะเดินทางมาตามนัดหรือเปล่าเช่นนี้
ผมสีเงินของนักฆ่าหนุ่มสะบัดตามสายลม ก่อนเดเฟียร์น่าจะเดินมา พร้อมบรรเลงไวโอลิน


เสียงดนตรีจากความผูกพันนั้น ดุจจะร่ำร้องให้ถึงฟ้าด้านบนฉะนั้น
[flash=314,256,0][/flash]

"ไวท์ ท่านประมุขมีบัญชามาแล้ว ให้นายเตรียมตัวสำหรับการประลองแห่งความมืด"
"ใครที่กระหายจะพบหน้าของความตายถึงขนาดนั้น แล้วคิดว่าจะปลิดชีพชั้นได้เหรอ"


ดวงตาสีแดงทอประกายจิตสังหาร ทำเอาเดเฟียร์ต้องถอยไปหนึ่งก้าว
ก่อนจะยิ้มตอบพร้อมเอ่ยขึ้น"ประมุขไม่เคยพูด หรือแม้แต่คิดอย่างให้นายตายนะ อันที่จริงนายเป็นเหมือนบุตรชาย
คนโตของท่านด้วยซ้ำไป" สิ้นเสียงเดเฟียร์ก็เล่นดนตรีที่สดใสและลึกซึ้ง เพื่อทำการสะกดจิตคุกคามที่รุนแรง
ของไวท์เอาใว้
[flash=314,256,0][/flash]


"แต่ซิลเวอร์นะรู้แล้ว เรื่องค่ำคืนแห่งเลือดนะ" สาวตาทองจ้องมองแววตาชายผู้เป็นดุจสุนัขป่าประหายเลือด
ก่อนจะเอ่ยต่อไป"ความจริงก็คือ นายฟันหัวพ่อแม่เธอทิ้งนะหมาป่าขาว และเธอต้องการคำตอบในการต่อสู้"
"เปรี้ยง" เสียงคมมีดเสียบทะลุโต็ะไม้ ทำให้มองเห็นถึงความรู้สึกของนักฆ่าหนุ่ม
เสียงพูดดังก็องจนกลายเป็นการตวาดด้วยความโกรธ"คุณก็รู้ดี ว่าผมเป็นคนยังใงนะเดเฟียร์น่า ผมคงไม่ตัดหัวพ่อแม่
ของซิลเวอร์แน่ๆ ถ้าพวกนั้นไม่ทำตัวสะเออะกับพวกเราก่อน
"อันที่จริงชั้นเข้าองค์กรไม่ทันเหตุการ์ณนองเลือดนั่น แต่ว่าเพราะพวกนั้นขวางทางองค์กรเรอะ"
"ชักชวนเข้าไม่ยอมรับ ซ้ำยังกล้าขัดขวาง หากไม่ดื่มเหล้าคารวะ ก็มีแต่ต้องเสิร์ฟเหล้าลงทันท์แล้ว


สิ้นเสียงไวท์ก็เริ่มขับขานกลองบทหนึ่งขึ้น


หนึ่งหมาป่าสถิตบนภูผา แววตาจ้องมองมายังพึ้นดิน
แม่โลหิตจะนองธรณินนทร์ แต่ทั้งสิ้นก็ไม่อาจท่วมภูผา
เรื่องราวการต่อสู้ยังไม่จบ ตัวข้านั้นยังคงต้องเข่นฆ่า
แม้โลหิตหลั่งใหลดุจธารา หมาป่าจะยังยืนหยัดตลอดไป


"ถ้ายัยนั้นแค้นนัก ก็ให้มาสู้กับผมเอง ที่หอคอยฟ้าทะลุเวลาเที่ยงคืน แต่บอกใว้ก่อนว่าผมไม่ออมมือหรอกนะ"
.......................................................................................................................................................................


ซิลเวอร์นั่งกินช็อกโกแล็ตเคียงข้างไอริส พลางจิบกาแฟและใช้ความคิด ภาพสะท้อนของฝันร้าย ยังคงไม่เคยจากหายไปจากความทรงจำ ฝันร้ายเมื่อ 4 ปีก่อน.................................................................


ชีวิตในวัยเด็กของซิลเวอร์นั้น โตขึ้นมาในสภาพที่ถูกห้อมล้อมด้วยตุ็กตา และดอกกุหลาบขาว
ในฐานะลูกสาวของมาเฟียชื่อดัง เซลาลส์ เบอร์เกอนอร์ท และท่านหญิงสิรินดา ซึ่งเป็นชาวไทยเชึ้อสายจีน
ถึงพ่อของเธอจะเคยทำร้ายใครต่อใคร หรือแม้แต่เคยทำการวางเพลิงก็ตามที่เถิด
แต่ในฐานะพ่อ เขาก็เป็นห่วงลูกสาวคนเดียวยิ่งนัก ชีวิตของเธอควรจะเติบโตอย่างปกติ จนกระทั่งเกิดเรื่องเมื่อ 4 ปีก่อนขึ้น....
"คุณก็เห็นไปแล้วนี่นา ว่ามันมีความไม่ยุติธรรม มีการใช้กฏระเบียบเลวๆ กดคนเป็นทาส ถ้าพวกคุณช่วยเหลือเรา เราก็พร้อมจะ
สู้เพื่อพวกคุณ นั่นมันไม่ใช่ข้อเสนอที่ดีหรือใง" ชายผมเงินเอ่ยขึ้นพลางจ้องตา
เจ้าพ่อหนุ่มผมทอง มาดดั่งพญาราชสีห์ใหญ่ ดวงตาสีเขียว ตอบกลับชายตาแดงตรงหน้า
"ถ้าผมใว้ใจคุณ ผมจะรู้ได้ยังใง ว่าสักวันองค์กรคุณ จะไม่ย้อนเขี้ยวกลับมาทำร้ายผมเอา"
"คุณก็น่าจะได้เห็นที่ผมช่วยควินน์จัดการบิซาโร่ มาเฟียคู่แข่งคุณแล้วนะ อย่าประเมินความสามารถพวกผมต่ำหน่อยเลย"
"ผมพูดถึงความใว้ใจ ที่ผมควรจะได้รับ ในการใช้งานพวกคุณ"
"เราปกติรับจ็อบเป็นงานๆ อุตสาห์จะมาทำภารกิจให้คุณอย่างต่อเนื่อง ก็ดีอยู่แล้วนี่"


หลังจากนั้นไม่กี่วัน ซิลเวอร์พบว่าพ่อของเธอไม่เรียกพวกนั้นมาพบ แต่กลับพยายามหาข้อมูล
ของชายตาแดงอย่างลับๆ ด้วยความหวาดระแวง ทุกอย่างดำเนินไปได้สวย โดยไม่รู้ว่า ทั้งหมดนั้น
เป็นเพียงภาพลวงที่อีกฝ่ายสร้างขึ้นแต่แรก ที่วางแผนสังหารในคืนจันทราโลหิต
คืนนั้นพระจันทร์เป็นสีแดง หญิงสาวที่เดินเข้าไปในบ้านได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างทรมาน พร้อมร่างของผู้ให้กำเนิดคนแรก
หรือแม่ของเธอ คุกเข่าอยู่ต่อหน้าชายผมสีเงิน ในสภาพที่เต็มไปด้วยเลือด
"บอกมาซะ ลูกสาวแกอยู่ที่ใหน แล้วชั้นจะใว้ชีวิตแก"
"ไม่มีวันไอ้ชั่-" พูดไม่ทันขาดคำ ร่างของสาววัย 35 ก็ถูกคมมีดแทงทะลุท้อง ก่อนชายคนนั้นจะย่างสามขุม
เข้ามาหาพ่อของเธอ และพูดจาเกียวกัะบสมดุลของโลก การสร้างระเบียบใหม่ และอิรภาพ
มาเฟียวัยกลางคนเล็งปืนใส่ แต่ถูกอีกฝ่ายหักคอ พร้อมแทงทะลุหัวใจ ซิลเวอร์ในวัยเด็กจำภาพสุดท้ายคือเธอพุ่งเข้าไปหาชายคนนั้น


จากนั้นหญิงสาวก็กลับมามีสติกับตัวเองในปัจจุบัน
"พ่อแม่ชั้นถูกฆ่าด้วยคมมีดของหมาป่าขาว และหมอนั่นไม่เคยจะสำนึกผิด"
"ท่านประมุขสั่งหมาป่าขาวให้ไปเคลียร์ปัญหา แล้วบอกว่าถ้าคุยไม่ฟังก็ให้่ขู่หรือลบความทรจำก็ได้"
"แต่ประมุขไม่ใช่คนสังฆ่าครอบครัวชั้น หมาป่าขาวต่างหากที่ต้องชดใช้"
"ซิลเวอร์ ไวท์ฝากมาว่าถ้าไม่พอใจ เจอกันที่หอคอยฟ้าทะลุ เที่ยงคืน"
ขอบใจที่บอกนะเดเฟียร์


ปล. ใหนๆ ตอนนี้เหลืออีกไม่ถึง 15 ตอนจะจบเรื่อง ก็จะบอกใว้เลยครับ พระเอกเรื่องนี้ ชื่อ ไวท์ครับ

................................................................
      ตามผลงาน ของ ึthanossa ได้ที่นี่จ๊ะ.. darkness valor( ความทะเยอทะยานจากเงามืด )

ตอนที่ 36 her eye still can seeตอนที่ 37 prince of darkness
ตอนที่ 34 army of darknessตอนที่ 35 dark council 2
ตอนที่ 32 new boy and 3P ตอนที่ 33 phantom sympony
ตอนที่ 30 battle under star+death ตอนที่ 31 silver and Reynard
ตอนที่ 29 why delusion can,t win
ตอนที่ 27 who kill who ตอนที่ 28 nightmare+white
ตอนที่ 25 story of death ตอนที่ 26 no fear only power
ตอนที่ 23 war of wrath ตอนที่ 24 war of wrath2+still fearsome
ตอนที่ 21 falldown and betray  ตอนที่ 22 nevermore+intro to war
ตอนที่ 20 miriana power and wrath of black  
ตอนที่ 18 power of wolf+mirianaตอนที่ 19 in the armor+the killer
ตอนที่ 17 no one can understand darkness     
ตอนที่ 15 who will fight monster   ตอนที่ 16  the wing on the sky  ตอนที่ 14 wing blade and sonic strike
ตอนที่ 13 Council Of Darkness
ตอนที่ 11 เดเฟียร์น่า +รบ!ตอนที่ 12 ซิลเวอร์+หลั่งเลือด+ใครขวางตาย
ตอนที่ 10 เข้าใกล้เงามืด,เริ่มงานเลี้ยงแห่งจุดจบ,ไวท์
ตอนที่ 9 ไอริส คาเมียล่า              
ตอนที 7 เงาที่ไม่อาจอภัย                ตอนที่ 8 คำขอของเมีย+นามแห่งเงา
ตอนที่ 5 ถล่มบนตึก+ไอริส?            ตอนที่ 6 ความตาย+ประกาศตน?
ตอนที่ 3 ไม่อาจหนี+เมียเก่า            ตอนที่ 4 ไม่อาจหยุดยั้ง              
ตอนที่ 1 วีรชนอาบเลือด               ตอนที่ 2 ประชุมหอกดำ+ใครฆ่า?