อาจางค่อยๆงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นเพดานห้องที่ไม่คุ้นเคย ก่อนจะรู้สึกว่ามีอะไรมาทับตัวเองอยู่จนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ไม่ว่าจะเป็นแขนและขาทั้ง 2 ข้างก็ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ อาจางหลับตาตั้งสติใหม่อีกครั้ง ให้ร่างกายตื่นตัวดีแล้วค่อยเปิดตาขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

     อาจางยังคงเห็นเหมือนเดิมก่อนค่อยหันไปมองด้านข้างเห็นดวงตากลมใสคู่หนึ่งกำลังจ้องเขาอยู่ เมื่อเจ้าของดวงตาคู่นั้นเห็นว่าอาจางหันมามองก็รีบหลับตาลงไปหลอกอาจางว่าตัวเองยังหลับอยู่ อาจางจ้องมองใบหน้าน่ารักสดใสที่ยังคงมีคราบเหงื่อ รอยน้ำตา และน้ำลายแห้งกรังอยู่เต็มใบหน้านั้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะค่อยๆหันมายังอีกด้านหนึ่งก็พบกับใบหน้าพิมพ์เดียวกับใบหน้าเมื่อครู่ไม่ผิดเพี้ยนแม้แต่จุดเดียว ต่างกันแค่คราบที่แห้งติดอยู่บนหน้าคนละตำแหน่งเท่านั้น กำลังแกล้งหลับตาอยู่เช่นกัน

     แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะรู้สึกกลัวว่าอาจางจะจับได้จึงปิดตาแน่นจนขนตาทั้ง 2 ข้างนั้นสั่นระริกๆอยู่ไม่หยุด อาจางที่สังเกตเห็นก็อดอมยิ้มน้อยๆไม่ได้
     อาจางพึ่งจะจำได้ว่าวันนี้ตอนเช้าเขาถูก 2 สาวคู่แฝดนี้ลากตัวเขาไปที่บ้านพวกเธอ ก่อนทั้งคู่จะถูกอาจางจับมารดน้ำดอกไม้จนชุ่มฉ่ำทั้งคู่ และในตอนนี้อาจางก็ยังคงนอนเปลือยกายอยู่ในห้องของพวกเธออยู่โดยมีพวกเธอแกล้งนอนหลับกอดรัดแขนเขาอยู่คนละข้าง

     หากเป็นยุคปัจจุบัน อาจางไม่เคยแม้แต่จะคิดฝันว่าจะมีโอกาสได้มานอนกอดเด็กสาวอายุแค่นี้ แต่มาตอนนี้ไม่เพียงได้นอนกอดเด็กสาวหน้าตาน่ารักขนาดนี้ถึง 2 คน ทั้งยังเป็นฝาแฝด!!!
     อาจางค่อยมีเวลาสังเกต 2 สาว ช่างสมกับเป็นฝาแฝดกันเสียจริงๆ เพราะขนาดท่านอนของทั้งคู่ยังเหมือนกัน เหมือนกับนัดแนะกันมา

     โดยทั้งคู่นั้นต่างนอนก่ายขึ้นมาบนตัวของอาจาง กอดแขนของอาจางคนละข้างให้เข้าไปซุกอยู่ในร่องอกเต่งน้อยๆของทั้งคู่ ทำเอาอาจางรู้สึกได้ถึงความนุ่มนิ่มของปทุมถันที่โอบรัดอยู่ ทั้งคู่ต่างซบหน้าอยู่บนไหล่ของอาจางปล่อยให้หลังฝ่ามือของอาจางถูอยู่กับช่อดอกไม้ที่ตอนนี้กลับมาปิดสนิทแล้ว น้ำหวานที่เคยไหลออกมาตลอดไม่หยุดก็เริ่มแห้งไปหมดแล้ว ขาของทั้งคู่คนละข้างก่ายขึ้นมาบนขาของอาจาง เหมือนทั้งคู่จะอาศัยอาจางเป็นหมอนข้างอย่างไรอย่างนั้น

     อาจางเห็นทั้งคู่ยังคงแกล้งนอนหลับอยู่ ก็เลยค่อยๆพลิกมือทั้ง 2 ข้างเข้าหาช่อดอกไม้ทั้ง 2 ดอกก่อนค่อยๆลูบไล้เบาๆ จน ทั้งคู่สะดุ้งกระตุกเอวหนีแต่ก็ยังคงไม่ยอมตื่นขึ้นมา
     อาจางเห็นทั้งคู่ไม่ยอมตื่นขึ้นมาก็ยิ่งลงมือหนักขึ้นจากที่ถูกอยู่เพียงภายนอกก็เลื่อนนิ้วโป้งขึ้นมาคลึงที่เกสรดอกไม่ที่ชูช่อขึ้นมาก่อนค่อยๆแทรกนิ้วชี้กับนิ้วกลางเข้าไปในช่อดอกไม้ช้าๆจนทั้งคู่ต้องกอดรัดแขนของอาจางเข้าหาตัวแรงขึ้นจนปทุมถันของทั้งคู่ปลิ้นออกด้านข้างเพราะถูกแขนของอาจางเบียดจนแน่น

     อาจางได้ยินทั้งคู่ครางเบาๆในลำคอ ริมฝีปากขบกันแน่นไม่ให้เสียงออกมาจากปาก ทำให้อาจางยิ่งอยากทำให้ 2 สาวส่งเสียงครางออกมาดังๆให้เขาฟังชัดๆ
     อาจางดันนิ้วทั้งคู่ให้เข้าไปลึกขึ้นจนสุดก่อนจะคว้านนิ้วเป็นวงกลม ทั้งเยี่ยหนี่ และเยี่ยหลิงโดนอาจางคว้านนิ้วข้างในช่อดอกไม้ไม่หยุดขาของทั้งคู่ก็เริมอยู่ไม่สุกจากที่ก่ายขาของอาจางอยู่ก็เปลี่ยนไป

     เยี่ยหนี่ที่อยู่ด้านขวามือนั้นยกขาอ้าออกให้นิ้วของอาจางลุกล้ำได้สะดวกขึ้น ทั้งยังส่ายสะโพกสู้กับนิ้วของอาจางไม่หยุด ยิ่งอาจางคว้านหนักขึ้นเท่าไหร่เยี่ยหนี่ก็ยิ่งส่ายเอวสู้เร็วขึ้นเท่านั้น
     แต่กับ เยี่ยหลิง ที่อยู่ด้านซ้ายมือนั้นเหมือนจะทนนิ้วซุกซนของอาจางไม่ไหวขา ทั้ง 2 หุบลงมาหนีบข้อมืออาจางไว้ไม่ให้อาจางคว้านหนักเกินไปเหมือนกล้ามปูหนีบเหยื่อจนอาจางขยับได้เพียงข้อมือเท่านั้น แต่แค่นั้นเยี่ยหลิงก็ทนไม่ไหวต้องอ้าปากน้อยๆออกมากัดเข้าใส่ซ้ายของอาจางเต็มปากเต็มคำจนอาจางสะดุ้ง จนต้องหยุดมือทั้งคู่ก่อนหันมาดู เยี่ยหลิงที่ยังกัดไหล่ของเขาจมเขี้ยวไม่ปล่อย

     ระหว่างที่อาจางหยุดมือลงไปนั้น กลับทำให้เยี่ยหนี่ที่ถูกอาจางปลุกเร้าจน ช่อดอกไม้ชุ่มไปด้วยน้ำหวาน เริ่มทนไม่ไหวพยายามขยับแขนอาจางขึ้นลงหมายจะให้อาจางขยับนิ้วร้ายที่ยังอยู่ข้างในช่อดอกไม้ของเธอต่อ แต่เหมือนไม่เป็นผลอาจางยังคงนิ่งอยู่จนเยี่ยหนี่ต้องจับหลังมือของอาจางดันเข้าหาช่อดอกไม้ของเธอจนแน่นก่อนเริ่มส่ายสะโพกเป็นวงเข้าใส่นิ้วของอาจางด้วยตัวเอง

     อาจางยังคงมองเยี่ยหลิงที่ยังกัดไหล่ของเขาไม่ปล่อยจนเริ่มมีเลือดไหนซึมออกมาช้าๆ อาจางไม่ได้ว่าอะไรนาง ปล่อยให้เยี่ยหลิงกัดไหล่ของเขาตามสบายแขนซ้ายยังถูกขาของเยี่ยหลิงหนีบไว้อยู่ซึ่งมันก็ยิ่งหนีบแรงขึ้นจนอาจางเริ่มรู้สึกชาไปหมดจนขยับนิ้วไม่ได้ ส่วนมือขวานั้นอาจางรู้แล้วว่าเยี่ยหนี่เริ่มทนไม่ไหวแล้วแต่อาจางอยากเห็นคุณหนูคนนี้ทนไม่ไหวจนต้องออกปากขอร้องเขาอีกครั้ง อาจางจึงปล่อยนิ้วของเขาคาไว้อยู่อย่างนั้นโดยไม่ทำอะไรต่อ จนเยี่ยหนี่ต้องลงมือเอง

     อาจางเห็นว่าเยี่ยหลิงเริ่มหยุดกัดไหล่ของเขาแล้วก่อนค่อยๆอ้าปากออกมาจากไหล่ของเขาช้าๆ จนเห็นแผลเป็นรอยฟันอย่างชัดเจนมีเลือดไหนซึมออกมาตามรูจากฟันที่เยี่ยหลิงกัดเอาไว้ ซึ่งอาจางก็ไม่ได้ว่าอะไรกลับมองหน้าเยี่ยหลิงส่งยิ้มอ่อนโยนไปให้จนเยี่ยหลิงที่พึ่งละปากออกไปต้องก้มหน้าที่แดงเป็นลูกตำลึงลงไปซุกอยู่ที่หน้าอกซ้ายของเขา ขาทั้งคู่ก็เริ่มคลายออกจากข้อมือของเขา ด้วยแขนที่ชาหลังถูกเยี่ยหลิงหนีบอยู่นานทำเอามือของอาจางไม่มีแรงจนนิ้วทั้ง 2 ของอาจางหลุดออกมาจากช่อดอกไม้ของเยี่ยหลิง ก่อนจะตามมาด้วยน้ำหวานจำนวนมากของเยี่ยหลิงไหลลงไปเจิ่งซ้ำใส่เตียงที่ยังคงเปียกอยู่ จนชุ่มเป็นดวงใหญ่

     อาจางมองดูช่อดอกไม้ของเยี่ยหลิงปล่อยน้ำหวานไหลอออกมาเป็นสายไม่หยุดตาไม่กระพริบ ก็รู้แล้วว่าเยี่ยหลิงคงถึงสวรรค์ไปรอบหนึ่งแล้ว ซึ่งมันดูจะรวดเร็วเกินไปมาก เพราะอาจางพึ่งจะคว้านมือมาได้พักเดียวเท่านั้น จนถูกเยี่ยหลิงต้องใช้มือน้อยๆ ดันหน้าของอาจางไปหาเยี่ยหนี่

     "ใครให้ท่านชมดูของผู้อื่นด้วยสายตาเยี่ยงนี้" เยี่ยหลิงพยายามพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคืองแต่สำหรับอาจางที่เห็นหน้าตาที่แดงกร่ำเพราะความอายและท่าทางของเยี่ยหลิงแล้ว ทำเอาอาจางหัวเราะออกมา

     อาจางที่ถูกดันหน้ามาทางเยี่ยหนี่ก็เห็นเยี่ยหนี่ตอนนี้ลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว 2 มือน้อยๆจับมือขวาของอาจางไว้แน่นดันเข้าใส่ช่อดอกไม้ที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำหวานยิ่งกว่าของเยี่ยหลิงเสียอีก ขยับสะโพกเข้าใส่มือของเขาไม่หยุดจนมือขวาอาจางเหวี่ยงไปมาตามการส่ายสะโพกของเยี่ยหนี่

     เม็ดบัวทั้ง 2 เม็ดที่ประดับอยู่บนปทุมถันเต่งตึงที่ไม่มีสิ่งใดมาปกปิดกำลังเด้งขึ้นลงตามจังหวะส่ายสะโพกของเยี่ยหนี่ชี้มาทางอาจาง จนอาจางต้องกลืนน้ำลายเข้าไปอึกใหญ่ รู้สึกเหนียวคอไปหมด

     "อู้ยสสสสสสสสสสสสสสสสสส เสียวดีจัง โอ้วววววววววววววววววววว" เยี่ยหนี่เริ่มครางออกมาเสียงดัง เหมือนจะลืมไปแล้วว่าในห้องยังมีอาจางและเยี่ยหลิงอยู่ด้วย ซึ่งทั้งคู่ก็กำลังจ้องเยี่ยหนี่ที่ตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นม้าป่าไปเสียแล้ว

     เยี่ยหนี่ที่ใกล้จะถึงสวรรค์อยู่แล้วก็ปล่อยมือทั้ง 2 ที่จับแขนอาจางอยู่ขึ้นมาบีบคลึงปทุมถันทั้งคู่ไม่หยุด แหงนหน้าพร้อมส่งเสียงดังหนักกว่าเก่า
     อาจางเห็นว่าเยี่ยหนี่ใกล้จะถึงสวรรค์แล้วก็รีบดึงนิ้วออกมาจากช่อดอกไม้ของเยี่ยหนี่ทันที ทำเอาเยี่ยหนี่ที่ใกล้จะถึงสวรรค์อยู่รอมร่อ รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังตกเหวลึกไม่เห็นก้น จนต้องรีบก้มลงมาดูเห็นอาจางโบกมือที่ชุ่มไปด้วยน้ำหวานของเธอไปมาก่อนจะแลบลิ้นออกมาเลียน้ำหวานที่ติดมือมาพร้อมส่งยิ้มกวนๆมาให้

    เยี่ยหนี่ที่ใกล้จะถึงฝั่งอยู่แล้วรีบเข้าไปคว้ามืออาจางเข้าหาช่อดอกไม้ของเธออีกครั้งแต่อาจางก็ยื้อเอาไว้จนเยี่ยหนี่ดึงไปไม่ไหว หลังยื้ออยู่สักพัก เยี่ยหนี่เห็นว่าสู้แรงอาจางไม่ไหวก็ยอมตัดใจ ก่อนเลื่อนมือลงไปถูช่อดอกไม้ของตัวเอง ซึ่งอาจางก็พอเดาได้ว่าเยี่ยหนี่ต้องทนไม่ไหวอยู่แล้ว ก็เข้าไปรวบแขนทั้งคู่ของเยี่ยหนี่เอามาแนบอกทำเอาเยี่ยหนี่ขยับตัวไปไหนไม่ได้ถูกอาจางดึงรั้งเอาไว้

      เยี่ยหนี่เห็นอาจางยังจับเธอไว้ไม่ปล่อยพร้อมส่งยิ้มมาให้อย่างผู้ชนะเยี่ยหนี่รู้อยู่แก่ใจว่าอาจางต้องการอะไรแต่คุณหนูอย่างเธอ อยากได้อะไรก็ได้อย่างนั้นมาตลอดไม่มีใครเคยขัดใจเธอ ไม่เคยต้องขอร้องใคร ด้วยอำนาจของตระกูลเธอ เพียงแค่ชี้นิ้วก็สามารถสั่งการได้ทุกอย่าง

     แต่ตอนนี้เธอกับถูกอาจางปลุกเร้าจนร่างกายไม่ยอมทำตามที่เธอสั่งกลับถูกร่างกายเรียกร้องจนต้องหาบางสิ่งมาเติมเต็ม

     "อาจาง ขะ ขะ ข้า.... ข้าขะ ขะ ขะ ข้าขอร้องท่าน ชะ ช่วยข้าด้วย ปล่อยมือของข้าเถอะ" คำขอร้องที่แทบไม่เคยหลุดออกมาจากปากของคุณหนูสูงศักดิ์ก็หลุดออกมา เยี่ยหนี่ทั้งพูดทั้งส่งสายตาอ้อนวอนตอนนี้เธอเริ่มทนไม่ไหวแล้ว รู้สึกเหมือนมีแมลงมาไต่ตอมตามช่อดอกไม้ของเธอจนรู้สึกคันยุบยิบไปหมด ทั้งยังส่งน้ำหวานออกมาตอนรับจนหยดลงไปบนเตียงเป็นดวง

     อาจางที่จ้องตาของเยี่ยหนี่ตอบก็ยิ้มก่อนค่อยๆเลื่อนสายตามายังมังกรของเขาที่ตอนนี้กลับมาผงาดพร้อมรบอีกครั้ง เยี่ยหนี่ที่เห็นแม้จะรู้สึกกลัวอยู่บ้างแต่เธอเองตอนนี้กลับถูกร่างกายเรียกร้องจนไม่สนใจอะไรแล้วค่อยๆลุกขึ้นไปยืนคร่อมตัวของอาจางไว้ก่อนค่อยๆเลื่อนเอวลงเข้าหามังกรของอาจางที่ผงาดขึ้นมาคอยท่าอยู่ก่อนแล้ว

      อาจางยังคงจับมือของเยี่ยหนี่เอาไว้อยู่ด้วยมือขวาข้างเดียวก่อนใช้มือซ้ายลงไปจับมังกรที่ตั้งชันอยู่ชี้ไปยังช่อดอกไม้ที่ปล่อยน้ำหวานหยดลงมาเรื่อยๆ
     เยี่ยหนี่ค่อยๆกดสะโพกลงมาจนช่อดอกไม้สัมผัสกับหัวมังกรของอาจางที่ร้อนผ่าวจนเยี่ยหนี่สะดุ้งยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยก่อนค่อยๆกดสะโพกลงมาอีกครั้ง อาจางก็จับมังกรเอาไว้แน่นปล่อยให้ส่วนหัวเข้าไปในช่อดอกไม้ที่คับแน่น บีบรัดหัวมังกรไม่หยุด

     เยี่ยหนี่เองพอรับมังกรกรเข้ามาแล้วก็ยกสะโพกขึ้นลงตื้นๆค่อยๆกดสะโพกลงมาให้มังกรมุดเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ จนส่งเสียงซีส ซาส ในลำคอไม่หยุด อาจางเห็นว่ามังกรเข้าไปได้ครึ่งลำแล้วก็ปล่อยมือของเยี่ยหนี่ออกมาก่อนเลื่อนไปจับสะโพกของเยี่ยหนี่เอาไว้ก่อนจะดันสะโพกของเยี่ยหนี่ให้ขยับขึ้นลงให้มากขึ้น
     เยี่ยหนี่ที่ถูกปล่อยมือก็เลื่อนมายันหน้าท้องของอาจางเอาไว้เป็นหลักยึดก่อนจะขยับสะโพกได้สะดวกขึ้น เยี่ยหนี่พอจับหลักได้ก็รีบกดสะโพกลงมาจนมังกรของอาจางมุดเข้าไปได้หมดทั้งตัว

     "โอ้วววววววววววววววววววววววววววว   อู้ววววววววววววววววววว ซี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส" เยี่ยหนี่เมื่อกดสะโพกลงมาได้จนสุดถึงกับนิ่งค้างอยู่ในท่านั้น แหงนหน้าครางสุดเสียง ปล่อยให้ช่อดอกไม้ขมิบ รัดมังกรของอาจางไม่หยุด

     อาจางเองก็ถึงกับสูดปากเมื่อมังกรเข้าไปได้ทั้งหมดแล้ว รอจนเยี่ยหนี่ขยับตัวอีกครั้งอาจางก็ค่อยๆเด้งสะโพกขึ้นไปหาช่อดอกไม้ของเยี่ยหนี่ที่กดลงมาจน เกิดเสียงดัง "ตับ"

 "อ่ะ..."เยี่ยหนี่จู่ๆถูกอาจางเด้งขึ้นมาถึงกับพูดไม่ออกก่อนยกสะโพกหนีแต่ไม่วายถูกอาจางเด้งสะโพกตามขึ้นมาอีกครั้ง "ตับ" ทำเอาเข่าที่ยันเตียงอยู่สั่นขึ้นมา กว่าเยี่ยหนี่จะตั้งหลักได้ก็ถูกอาจางเด้งใส่เป็นชุดไปก่อนแล้ว "ตับ ตับ ตับ ตับ....." เยี่ยหนี่ได้แต่อ้าปากค้างปล่อยน้ำลายไหลยืดออกมา

     มืออาจางก็เริ่มยกขึ้นไปขยำปทุมถันที่เด้งไปมาตามจังหวะของอาจางอยู่ เยี่ยหนี่เมื่อถูกบุกรุกทั้งบนและล่างยิ่งทำอะไรไม่ถูกได้แต่ปล่อยให้อาจางควบคุมเกมอยู่คนเดียว จนตาเริ่มลอย
     อาจางเห็นว่าเยี่ยหนี่ใกล้จะถึงแล้วก็รีบปล่อยมือจากปทุมถันมายกสะโพกเยี่ยหนี่ขึ้นจนมังกรหลุดออกมาจากช่อดอกไม้ก่อนจับสะโพกกดลงมาอีกครั้ง เยี่ยหนี่ที่ตาลอยอยู่ถูกอาจางกดลงมาครั้งนี้ถึงกับอ้าปากค้าง ส่งเสียงไม่ออก แต่เหมือนร่างกายส่วนอื่นจะตอบสนองอยู่

      ช่อดอกไม้ของเยี่ยหนี่ปล่อยน้ำหวานทะลักออกมาพร้อมฉี่ร้อนๆเข้าใส่ท้องของอาจางก่อนค่อยๆหยุดไป อาจางเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไหร่นักเพราะตอนนี้มังกรครึ่งตัวของอาจางกำลังถูกถ้ำทองของเยี่ยหนี่ถล่มใส่ไม่หยุด ซึ่งอาจางก็ได้แต่กัดฟันทนเอาไว้
     อาจางเหลือบไปเห็นเยี่ยหลิงที่นอนอยู่ด้านข้างจ้องมองมายังช่อดอกไม้ของเยี่ยหนี่ที่กลืนมังกรของอาจางเข้าไปทั้งตัวตาไม่กระพริบ 2 มือก็สลับบ้างบีบขยำปทุมถันของตัวเอง บ้างก็เลื่อนมือลงไปถูช่อดอกไม้ที่เริ่มจะปล่อยน้ำหวานออกมาอีกครั้ง ส่งเสียงครางเบาๆอยู่คนเดียว

     อาจางเห็นแบบนั้นก็จับ เยี่ยหลิงมาประกบปากจิ้มลิ้มก่อนส่งลิ้นเข้าไปในปากของเยี่ยหลิง เยี่ยหลิงเองพอถูกลิ้นของอาจางเข้ามาพัวพันกับลิ้นของตนก็พยายามขยับลิ้นหนีไปมา แต่ก็หนีลิ้มร้ายของอาจางไม่พ้นถูกอาจางดูดลิ้นออกมาจนน้ำลายไหลยืดออกมา เยี่ยหลิงถูกอาจางจู่โจมแบบนี้ทำเอาลงไปนอนหอบหายใจอีกครั้ง

     อาจางเห็นว่าเยี่ยหนี่หายเกร็งแล้วก็ค่อยละปากออกมาจากเยี่ยหลิง ก่อนจับสะโพกของเยี่ยหนี่กดลงมาอีกครั้ง มังกรของอาจางค่อยๆมุดเข้าไปในถ้ำทองช้าๆ ถ้ำทองที่ยังปิดสนิทด้านในค่อยๆถูกอาจางบุกเบิกเส้นทางเข้าไปทีละนิดๆ อาจางยกสะโพกเยี่ยหนี่ขึ้นลงอีกหลายครั้งถึงจะสามารถสำรวจเส้นทางทั้งหมดส่งมังกรเข้าไปในถ้ำทองได้หมดทั้งตัว

     เยี่ยหนี่ตอนนี้ไม่รู้สึกเจ็บเหมือนครั้งแรกๆที่อาจางบุกรุกเข้ามาในถ้ำทองของตน แต่ก็ยังคงรู้สึกตึงแน่นไปหมดทั้งท้องน้อย      
     อาจางเห็นว่าถ้ำทองของเยี่ยหนี่ยังคงถล่มบีบรัดมังกรจนแน่นจนไม่สามารถขยับมังกรได้ จังเอื้อมมือขึ้นไปจับเยี่ยหนี่ลงมาประกบปากแน่นซึ่งเยี่ยหนี่ก็ดูจะตอบรับเป็นอย่างดีเมื่ออาจางส่งลิ้นเข้าไปก็พบกับลิ้นของเยี่ยหนี่ที่ส่งออกมาพัวพันกับลิ้นของเขาเอาไว้ อาจางก็ดูดชิมน้ำลายที่ไหลเข้ามาในปากอย่างเอร็ดอร่อย สองมือก็ลูบไปทั่วแผ่นหลังเนียนนุ่ม ก่อนเลื่อนลงไปจับขยำแก้มก้นอวบเต็มสองมือ

     ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเด้งส่งมังกรของเขาเข้าออกถ้ำทองของเยี่ยหนี่อีกครั้ง เยี่ยหนี่เมื่อรู้ตัวว่ากำลังถูกอาจางบุกเข้าถ้ำทองต่อก็พยายามยกสะโพกหนีแต่ก็ถูกมือของอาจางที่จับก้มตัวเองเอาไว้อยู่กดลงมาใหม่ แม้เยี่ยหนี่จะรู้ดีว่าไม่สามารถหนีพ้นแต่ร่างกายก็ยังคงขยับหนีไปเองอยู่ดี
     อาจางยังขยับไม่สะดวกนักจึงสามารถโยกมังกรได้เพียงครึ่งตัวแต่เน้นๆ พอเยี่ยหนี่เผลอยกก้นสูงก็จะถูกอาจางกดกลับลงมาใหม่อย่างแรง

"โอ้ยยยย" เยี่ยหนี่ร้องออกมาเสียงดัง ก่อนจะถูกอาจางจับยกสะโพกขึ้นไปแล้วกดลงมาใหม่อีกครั้ง

 "โอ้ยยยยยย" เยี่ยหนี่ได้แต่ร้องออกมาตามจังหวะที่อาจางกดสะโพกลงมาจนสุดส่งมังกรเข้าไปนอนนิ่งอยู่ในถ้ำทอง

     แรกๆเยี่ยหนี่ยังเงอะงะอยู่บ้างเพราะไม่รู้ต้องทำอย่างไร แต่เมื่อเยี่ยหนี่เมื่อถูกอาจางกระทำไปเรื่อยๆก็เริ่มจับจังหวะได้ก่อนจะเริ่มขยับเอวสู้กับอาจางบ้างจนอาจางไม่จำเป็นต้องจับก้นเพื่อคุมจังหวะอีก

     เยี่ยหนี่เริ่มที่จะขยับขึ้นมานั่งตัวตรงเหมือนตอนขี่ม้าก่อนจะยกสะโพกขึ้นมาปล่อยให้มังกรออกมานอกถ้ำทองได้ครึ่งตัวก็กดสะโพกลงไปใหม่จนอาจางเสียวไปทั้งตัว ต้องครางออกมา แรกๆเยี่ยหนี่ก็ขยับอยู่นานกว่าจะยกสะโพกขึ้นไป กว่าจะกดลงมาได้รอบหนึ่ง ตาก็จ้องหน้าอาจางเหมือนจะบอกให้รู้ว่าเธอเองก็ทำได้ยิ่งเห็นอาจางครางออกมาเหมือนเวลาที่ตนถูกอาจางกดมังกรเข้ามาก็ยิ่งได้ใจ อาจางก็ส่งยิ้มไปให้เยี่ยหนี่ว่าทำได้ดีแล้ว

     อาจางเมื่อเห็นว่าเยี่ยหนี่เริ่มที่จะขยับได้ดีระดับหนึ่งแล้วก็เริ่มเด้งสะโพกขึ้นไปอีกครั้ง มือก็เลื่อนไปขยำปทุมถันที่เด้งขึ้นลงตามจังหวะขย่มของเยี่ยหนี่เต็มๆมืออย่างสะใจ ทั้งยังบีบเม็ดบัวที่แข็งเป็นไตอย่างสนุกมือ
     เยี่ยหนี่พอเริ่มชินแล้วก็ยิ่งขยับตัวได้ดีขึ้นทั้งใช้มือดันหน้าทองของอาจางให้ยกสะโพกขึ้นสูงจนมังกรเกือบจะหลุดออกมาจากถ้ำก่อนกดสะโพกลงมาใหม่กลืนมังกรลงไปทั้งตัว จนอาจางแทบทนไม่ไหว ได้แต่ครางออกมาไม่หยุด แต่ยังคงส่งมังกรขึ้นไปหาถ้ำทองที่กดลงมาไม่หยุด

     เยี่ยหนี่ทั้งสะบัดหน้าไปมาอย่างทนไม่ไหว ปล่อยผมสยายสะบัดตามแรงเหวี่ยงทำเอาเหงื่อที่เต็มใบหน้ากระเซ็นไปทั่ว เยี่ยหนี่ยิ่งเร่งขย่มใส่ไม่หยุดทำให้อาจางรู้ว่าเยี่ยหนี่ใกล้จะถึงสวรรค์แล้ว ซึ่งอาจางเองก็เริ่มทนไม่ไม่ไหวแล้วเช่นกันเมื่อถูกถ้ำทองที่รัดแน่นจนมังกรแทบขาดไม่พอยังถูกขย่มใส่ไม่ยั้งแบบนี้

     อาจางรีบลุกขึ้นมานั่งคู่กับเยี่ยหนี่ จนเยี่ยหนี่ไม่มีหลักยึดต้องโผเข้ามาในอ้อมกอดของอาจาง เยี่ยหนี่ที่ร้อนรุ่มอยู่เต็มอกกลัวอาจางจะแกล้งอะไรตัวเองอีกรีบคว้านหาปากของอาจางมาประกบแลกลิ้นกันนัวเนีย อาจางก็น้อมสนองอย่างเต็มที่ ตอนแรกอาจางตั้งใจจะอุ้มเยี่ยหนี่ขึ้นมาในท่าลิงอุ้มแตง แต่ดูเหมือนอาจางจะยังเด็ก ไม่มีแรงพอจะอุ้มเยี่ยหนี่ขึ้นมาไหวหลังจากลองอยู่ 2 3 ครั้งก็ได้แต่ตัดใจ

     อาจางกดเยี่ยหนี่ลงไปนอนราบกับเตียงก่อนละปากที่จูบกับเยี่ยหนี่อย่างดูดดื่มออกมาจนน้ำลายไหลยืดจากปากทั้งคู่เป็นเส้นยาว อาจางรับจับตัวเยี่ยหนี่พลิกมานอนคว่ำอย่างรวดเร็วก่อนจับยกสะโพกให้ลอยขึ้นสูงอยู่ระดับเดียวกับเอวของเขา
     อาจางค่อยจับมังกรที่พองตัวเต็มที่เหมือนจะระเบิดได้เอง กลับเข้าไปจ่อที่หน้าถ้ำทอง ซึ่งเยี่ยหนี่ที่ร้อนรุ่มเต็มอกถึงกับเลื่อนมือกลับมาจับแก้มก้นตัวเองแบะออกก่อนส่ายยั่วให้อาจางรีบยัดมังกรกลับเข้าที่อยู่เดิมของมัน
     อาจางเองก็แทบทนไม่ไหวอยู่แล้วจนไม่มีกะใจจะแกล้งอะไรเยี่ยหนี่อีกรีบจับมังกรกระแทกกลับเข้าไปในถ้ำทองที่อ้าออกตามแรงมือของเยี่ยหนี่ เต็มแรงจนมังกรมุดกลับเข้าไปฝังตัวอยู่ในถ้ำได้ทั้งตัว

     "อู้ววววววววววววววววววววววววววววว อ้า........................................  โอ้ยแน่นไปทั้งท้องเลย ซีสสสสสสสสสสส"

     เยี่ยหนี่ที่ถูกกระแทกเต็มแรงกลับไม่บ่นเจ็บสักคำ กลับร้องออกมาด้วยน้ำเสียงถูกอกถูกใจด้วยซ้ำ เยี่ยหลิงที่ยังมองดูเป็นผู้ชมอยู่ตลอด ยังแทบทนทานไม่ไหว ลุกขึ้นมานั่งมองดูใกล้ๆโดยที่สองมือยังล้วงควัก กับช่อดอกไม้ตัวเองที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน อีกมือก็สลับบีบขยำปทุมถันอย่างควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ บ้างก็บีบเม็ดบัวของตัวเอง หรือเห็นอาจางแลกจูบกับเยี่ยหนี่ก็เอานิ้วเข้ามาดูดในปากตาม

     และตอนนี้ เยี่ยหลิงที่เห็นเยี่ยหนี่นอนโก่งแอ่นสะโพกขึ้นสูงรับมังกรของอาจางที่กระแทกเข้ามาเต็มแรงจน เยี่ยหนี่กระเด้งกระดอนไปทั้งตัวเหมือนร่างกายไม่มีน้ำหนัก ทำเอาเตียงนอนเริ่มส่งเสียง เอี๊ยด อ๊าด ดังขึ้นมาตามแรงกระแทก แต่เยี่ยหนี่ที่น่าจะเจ็บปวดเพราะถูกกระแทกอย่างรุนแรงกลับแสดงอาการตรงข้ามกับที่เยี่ยหลิงคิด เยี่ยหนี่พยายามโยกสะโพกสวนเข้าหามังกรของอาจาง ตลอดเวลา ปากก็คราญคราง ราวกับจะขาดใจตาย ทำเอาคนฟังอย่างเยี่ยหลิงรับรู้ได้ถึงความสุขสมที่เยี่ยหนี่ได้รับ

     เยี่ยหลิงเริ่มที่จะทนไม่ไหวทั้งภาพที่เห็น เสียงที่ได้ยิน และอารมณ์ที่ได้สัมผัสรับรู้ทำเอาคนขี้อายแบบเธอทนไม่ไหว ควบคุมตัวเองไม่อยู่รีบโผเข้าไปหาอาจางที่ยังกระแทกเยี่ยหนี่อยู่ไม่ขาดช่วง
     เยี่ยหลิงรีบเข้าไปคุกเข่าอยู่ด้านซ้ายมือของอาจางก่อนจะดึงแขนซ้ายอาจางที่จับสะโพกเยี่ยหนี่อยู่ออกมากอดซุกไว้ในร่องอกของตัวเองให้ปทุมถันของตัวเองถูไถไปกับต้นแขนของอาจาง แล้วจับฝ่ามือที่ส่งเธอขึ้นสวรรค์มาแล้วหลายรอบกลับไปประกบช่อดอกไม้ของเธอที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานที่ไหลออกมาอยู่เนื่องๆ

     อาจางที่เห็นเยี่ยหลิงเข้ามาร่วมวงด้วยก็หันมายิ้มให้ก่อนจะเลื่อนหน้าไปหาเยี่ยหลิงที่เห็นก็รีบเลื่อนปากไปประกบแลกลิ้มที่ตัวเองเพ้อหาเมื่อครู่อย่างเต็มใจ
     อาจางตอนนี้เหมือนอยู่บนสรวงสวรรค์ก็ไม่ปาน ที่มีสองสาวที่สวยน่ารักขนาดนี้ยอมปล่อยตัวปล่อยใจให้เขารุกรานได้เต็มที่ตามอำเภอใจ แต่อาจางเหมือนจะถึงขีดสุดแล้ว รีบสาวมังกรเข้าออกเต็มแรงระรัว จนเยี่ยหนี่ถึงกับตั้งรับไม่ทัน

     "อะ อะ อะ อะ อะ  อะ อะ...... " เยี่ยหนี่ตอนนี้ขนาดจะพูดยังไม่รู้จะพูดอะไรในหัวขาวโพรนไปหมด จิตใจล่องลอยโบยบินขึ้นไปจะถึงสวรรค์อีกแล้ว มันสูงยิ่งกว่าตอนที่อาจางกระแทกมังกรเข้าใส่ช่อดอกไม่ของตัวเองขึ้นไปอีกขั้น จนเยี่ยหนี่ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว รู้เพียงอยากให้อาจางกระแทกอย่างนี้ไปอีกนานเท่านาน

     แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราอาจางสาวมังกรออกมาเกือบหลุดก่อนกระแทกเข้าไปเต็มๆแรงจนสุดอีกสิบกว่าที่ เข้าใส่จนก้นขาวสวยตอนนี้แดงกล้ำเหมือนกับปทุมถันของเธอ อาจางกระแทกเข้าไปเต็มแรงเป็นครั้งสุดท้ายส่งมังกรเข้าไปจนสุดก่อนจะทนไม่ไหวปล่อยให้มังกรคายพิษเข้าใส่ถ้ำทองส่วนที่ลึกที่สุดที่สำรวจถึงหมด

     เยี่ยหนี่เองเมื่อถูกมังกรพ่มพิษเข้าใจเต็มถ้ำทองก็อุ่นวาบไปทั้งตัว ช่อดอกไม้ถึงกับระเบิดน้ำหวานออกมาอย่างรุนแรงกว่าครั้งใดๆ ก่อนที่สติจะโบยบินอยู่บนสรวงสวรรค์ เคลิบเคลิ้มดื่มด่ำไปกับรสชาติที่ไม่เคยลิ้มลองมาก่อน กระทั้งเสียงที่จะร้องครางออกมายังไม่มี ได้แต่อ้าปากค้างเอาไว้อย่างนั้น ตาปรือ เหมือนคนหมดสติ ปล่อยให้น้ำลายแห่งความสุขสมค่อยๆไหลออกมาตามมุมปาก

      ถ้ำทองของเธอเองก็บีบรัดตามสัญชาตญาณ ถล่มใส่มังกรของอาจางไว้แน่นไม่ให้มังกรขยับเคลื่อนตัวไปไหนได้เหมือนต้องการรีดพิษที่ยังหลงเหลือยู่ให้ออกมาให้หมด เพื่อให้ร่างกายได้ลิ้มรสชาติต่อไปอีกระยะเวลาหนึ่ง
     อาจางเองก็เช่นกันเมื่อได้ปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ ทำเอาสติแทบหลุดลอยไปอีกคน แทบจะฟุบลงไปนอนทับใส่เยี่ยหนี่ซะเดี๋ยวนั้นเลย แต่โชคดีหรือเปล่าไม่ทราบเยี่ยหลิงที่ยังกอดแขนของอาจางอยู่พยุงเอาไว้ทำให้อาจางยังไม่หมดสติไป และรับรู้ว่าเยี่ยหลิงเองก็กำลังจะขึ้นสวรรค์ตามมาอีกคนส่งใบหน้าอ้อนวอนร้องขอมาให้เขาช่วยพาเธอขึ้นสวรรค์ไปด้วยอีกคน

     แต่มังกรของอาจางยังถูกเยี่ยหนี่รัดแน่นไม่ยอมให้ขยับออกมาได้ อาจางจึงได้แต่ใช้ปากใช้ลิ้นช่วยเหลือ โดยให้เยี่ยหลิงมาขึ้นคร่อมบนตัว เยี่ยหนี่ตรงหน้าเขาจนปทุมถันอยู่ในระดับเดียวกับปากอาจางพอดีให้อาจางได้ดูดกินเม็ดบัวสีชมพูเม็ดน้อยๆทั้งคู่ได้ถนัด อาจางทั้งดูดทั้งขบกัดมือก็บีเค้นเหมือนจะให้น้ำนมไหลออกมาจากเม็ดบัวน้อยๆทั้งคู่ จนเยี่ยหลิงทนไม่ไหวได้แต่แอ่นปทุมถันทั้งคู่เข้าหาปากของอาจางให้อาจางลงมือได้ถนัดรุนแรงขึ้น

     อาจางรู้ว่าแค่นี้คงไม่เพียงพอส่งเยี่ยหลิงให้ขึ้นมาบนสวรรค์ได้จึงเลื่อนมือข้างหนึ่งลงไปบดขยี้ใส่เกสรดอกไม้ที่บวมเต่งยื่นออกมาจนเยี่ยหลิงถึงกับสะดุ้งได้แต่แอ่นสะโพกหนี อาจางก็ม่สนใจรีบเลื่อนมือตามไปบดกับเกสรดอกไม้ต่อไม่หยุดจนเยี่ยหลิงส่งเสียงครวญครางเสียงหลง

     "อู้วววววววววว อย่า...... อาจางงงงงงงงงงง มันเสียวววววววววววววววววววว โอ้ววววววววววววววววววววววววว"

     อาจางไม่ยอมปล่อยให้เยี่ยหลิงได้พักเพราะตัวเองเริ่มอยากลงไปนอนฟุบอีกแล้วต้องรีบส่งเยี่ยหลิงให้ถึงสวรรค์โดยเร็วที่สุด
     อาจางเลื่อนมืออีกข้างลงไปหาช่อดอกไม้ก่อนส่งนิ้ว2นิ้วเข้าล้วงในช่อดอกไม้ทันทีก่อนที่จะซอยนิ้วเข้าออกรัวใส่อย่างรวดเร็ว ทำเอาเยี่ยหลิงต้องยกสะโพกลอยค้างกลางอากาศ

     เยี่ยหลิงได้แต่เกร็งค้างปล่อยน้ำลายไหลตามมุมปากแม้จะพยายามซีดปากไม่ให้น้ำลายไหลออกมาแล้วก็ตาม อาจางรู้ว่าเยี่ยหลิงใกล้แล้ว โชคดีที่เยี่ยหลิงนั้นไวต่อความรู้สึกมากแค่อาจางลงมือแปบเดียวเยี่ยหลิงก็พร้อมจะไปเยี่ยมเยียนสวรรค์อีกครั้งแล้ว
     อาจางใช้นิ้วคีบจับเกสรดอกไม้ของเยี่ยหลิงไว้แน่นก่อนจะบิดไปมาพร้อมซอยนิ้วรัวไม่หยุด แม้สะโพกของเยี่ยหลิงจะถอยหนีตลอดเวลาก็ไม่พ้น

     "โอ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว"

      จนเยี่ยหลิงถึงกับร้องครางออกมาสุดเสียง ปล่อยน้ำหวานทะลักออกมาเหมือนเขื่อนแตกเต็มมือของอาจางตาลอยปรือขึ้นสวรรค์ไปอีกรายก่อนจะทรุดตัวลงไปนอนทับเยี่ยหนี่ที่ยังนอนตาปรือ ถ้ำทองยังคงบีบรัดมังกรอาจางอยู่แน่น แบบขาอ้าสุดเหยียดให้อาจางชมช่อดอกไม้สวยงามได้เต็มๆตา
     แต่อาจางเอองก็สุดฝืนแล้วได้แต่ล้มทับลงไปหาปทุมถันของเยี่ยหลิงที่นอนแผ่หลาอยู่ก่อนหมดสติไปอีกรอบหนึ่ง
     ......
     ......
     ......
     ผ่านไปสักพักอาจางค่อยได้สติ อีกครั้งมังกรของอาจางหลุดออกมาจากถ้ำทองของเยี่ยหนี่แล้วส่งผลให้พิษของอาจางที่ปล่อยเอาไว้ในถ้ำทองค่อยๆไหลออกมาตามทางที่ตอนนี้ถ้ำทองถูกขยายออกอยู่เป็นรูกว้างให้อาจางเห็นภายใน ได้ถนัดตา โดยมีเยี่ยหลิงที่ปล่อยให้น้ำหวานไหลย้อยลงมาตามร่องก้นใส่ก้นของเยี่ยหนี่ก่อนจะลงมาผสมกับพิษของอาจางที่ค่อยๆไหลออกมาอยู่ ก่อนไหลลงไปบนเตียง

     อาจางหลังสำรวจสภาพแล้วก็รีบกุลีกุจอ ปลุกสองสาวขึ้นมา ถอดผ้าปูเตียงออกมาเปลี่ยนโดยไวเพราะถ้าใครมาเห็นเข้าต้องรู้แน่ๆว่าเกิดอะไรขึ้นมาบ้าง เพราะทั้งกลิ่นทั้งรอยน้ำหวาน กับพิษของอาจางที่เป็นคราบเต็มไปทั้งผ้าปูเตียง
     หลังจัดการกับผ้าปูเตียงเรียบร้อยแล้ว อาจางรีบบอกให้ 2 สาวพาตนเองไปยังห้องอาบน้ำโดยด่วนเพราะให้กลับไปสภาพนี้คงดูไม่ดีแน่ๆ เพราะทั้งสองฝาแฝดและตัวเองก็เลอะไปด้วยคราบน้ำหวานและฉี่ของเยี่ยหนี่ที่ปล่อยใส่ตัวเองจนส่งกลิ่นอบอวนไปหมด

     ห้องอาบน้ำนั้นอยู่ห่างออกไปอีกช่วงระเบียงหนึ่ง เลี้ยวซ้ายออกจากตัวตึก ถึงจะพบห้องอาบน้ำ ที่ต้องแยกออกมาจากตัวตึกนั้นเพราะห้องอาบน้ำมีขนาดใหญ่มาก และติดตั้งเตาเผาเพื่ออุ่นน้ำให้ร้อนในหน้าหนาว ระหว่างทางมีคนรับใช้เดินไปมาอยู่บ้าง ทำให้ ทั้ง 3 ไม่กล้าเดินออกไปยิ่งอาจางที่มีเสื้อผ้าเพียงชุดเดียว ก็ไม่กล้าที่จะใส่เสื้อผ้าเพราะกลัวว่าจะเลอะคราบต่างๆบนตัว ถึงจะอาบน้ำเสร็จออกไปเจอใครเข้าก็ให้ผลไม่ต่างกัน

     เยี่ยหนี่กับเยี่ยหลิงยังดีสามารถใส่ชุดใหม่ปกปิดร่องรอยได้เดินไปห้องอาบน้ำโดยไม่มีคนรู้เรื่องนักถ้าไม่ตั้งใจสังเกต ยังดีที่ทั้ง 2 มีชุดนักบู๊ผู้ชายอยู่บ้างทำให้อาจางสามารถขอยืมมาใส่ชั่วคราวได้ เพราะขนาดตัว ของ2ฝาแฝดและอาจางไม่ค่อยต่างกันมากนักและใส่เพื่อเดินทางไปห้องอาบน้ำระยะทางนิดเดียวเท่านั้น

     ทั้ง 3 แอบแง้มประตูดูเส้นทางไปยังห้องอาบน้ำรอจนคนใช้ที่เดินอยู่แถวนั้นเดินห่างออกไปไกลแล้วค่อยรีบวิ่งออกมาจากห้องไปยังห้องอาบน้ำหากแต่พอใกล้ถึงหัวมุม ทั้ง3ก็ได้ยินเสียงคนใช้เดินพูดคุยกันมาตามระเบียบอีกด้าน อาจางได้สติก่อนใครรีบคว้าแขน 2 ฝาแฝดเปิดประตูด้านขวามือเข้าไปซ่อนตัวอยู่ในนั้นทันที

     ทั้ง 3 พอเข้ามาให้ห้องได้ก็รีบก้มตัวหลบอยู่หลังประตู ปิดปากสนิทไม่ให้มีเสียงหลุดลอดออกไปนอกห้อง จนได้ยินเสียงคนใช้เดินพูดคุยกันมาใกล้เรื่อยๆจนทั้ง 3 พอจะจับใจความที่เหล่าคนใช้คุยกันได้

     "ท่านก็ได้ยินเสียงเหมือนที่ข้าได้ยินใช้ไหม"
     "ใช่สิเสียงคุณหนูดังออกมาขนาดนั้นใครไม่ได้ยินก็คงหูหนวกแล้ว ไม่คิดเลยกลางวันแสกๆ คุณหนูจะกล้าถึงขนาดนี้"
     "แหมแต่ก็เป็นเพราะว่าเป็นคุณหนูจางใช่ไหมละ คุณหนูทั้ง 2 ก็ต่างอยากแต่งให้กับคุณหนูจางอยู่แล้วทั้งคู่จึงกล้าทำเช่นนี้"
     "ต่อไปพวกเราคงได้รับใช้คุณหนูจางแล้วแหละ เพราะคุณหนูทั้ง 2 ต่างยอมขนาดนี้แล้วยังไงก็คงต้องแต่งกับคุณหนูจางอยู่ดี"
     "ท่านก็อย่าพูดมากไปเดี๋ยวคนอื่นรู้เรื่องเข้ามันจะไม่ดีกับคุณหนู และพวกเราจะเดือนร้อนไปด้วย"
     "ข้ารู้หรอกน่า ข้าไม่เที่ยวไปบอกใครหรอกที่คุยกับท่านเพราะเห็นว่าได้ยินด้วยกันถึงกล้าพูดเช่นนี้"

     แล้วเสียงก็ค่อยๆเบาไปเพราะคนใช้ทั้งคู้เดินห่างออกไปแล้ว อาจางที่แนบหูอยู่กับประตูได้ยินคนใช้ทั้ง 2 พูดอย่างชัดเจน ก่อนหันมามอง 2 ฝาแฝดที่ตอนนี้ต่างนั่งก้มหน้าแดงกล่ำ ปิดหูตัวเองไว้แน่น หลับตาแทบอย่างจะแทรกแผ่นดินลงไปเดี๋ยวนั้นเลย เพราะทั้งคู่ก็ได้ยินที่คนใช้พูดเหมือนกันเต็ม 2 หู

     แค่เพียงรู้ว่าเสียงของพวกเธอดังออกมามากจนคนรับใช้ไม่รู้ว่ากี่คนต่อกี่คนที่ได้ยินก็อับอายมากเกินพออยู่แล้ว ยิ่ง

แพคคู่อย่างนี้เข่าอ่อนเลย

เรื่องนี้สงสารพระเอกครับ น่าจะทรมาณมาก 555

รู้กันเต็มเลยนี่หว่า

จัดเจ็มขนาดนี้ไม่รู้ได้ไง