17.00 น.มีข้อความส่งมาเข้าเครื่องของกะทะว่า "น้องหมวยรอที่หน้ามหา'ลัย" กะทะจึงรีบเดินออกมา ไม่นานเค้าก็เจอกับน้องหมวยที่ยิ้มระรื่นเดินเข้ามาเกาะแขน กะทะติวให้หมวยหลายวิชาในช่วงเวลาทีผ่านมาทำให้น้องหมวยไว้วางใจและมองเค้า เป็นฮีโร่ของเธอ น้องหมวยมาจากโรงเรียนหญิงล้วน เธอแทบไม่มีเพื่อนผู้ชาย พอมาเจอกะทะทำให้เธอรู้สึกผู้พันทันที

"น้องหมวย..มีไรเหรอ....เรื่องเรียนป่าว..."
"อื้อ..หมวยอยากเรียนเพศศึกษา พี่กะทะสอนได้ป่าว..."
"อ๊ะ..ทามมายต้องเป็นพี่ด้วย..."
"ก็..หมวย..หมวย..อยากให้พี่สอนนี่" หมวยทำท่าแง่งอน
"โห..บอกมาซิว่าสอนยังไง...น้องสาวพี่ยอมทุกอย่างอยู่แล้ว..."
"ก็สอนภาคปฏิบัติ..." แล้วน้องหมวยยิ้มเหมือนล้อเลียน โดยเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก

กะทะแทบตกจากเก้าอี้ที่ได้ยินแบบนั้น เงยหน้าขึ้นสบตาน้องหมวยแบบแล้วพูดว่า
"น้องหมวยพูดเล่นน่าาาาา..."
"จริง...เพื่อนในห้องมันคุยกันเหลือเกินว่าเคยมีอะไรกับแฟนมาแล้ว มันดูถูกว่าหมวยต้องไม่เคยมาก่อน"
"ดีเหรอ...."
"อื้อ..พี่กะทะสอนหมวยหน่อย..หมวยไม่เคยนี่..." แล้วทำตาแดง ๆ

กะทะหันซ้ายหันขวา ก็ไม่รู้จะทำอะไรดี ตัวเค้าเองแม้มีประสบการณ์ก็แค่กับพี่พลอย แล้วก็ไม่มากนัก แต่ก็มีความมั่นใจนะว่าตัวเค้าเองไม่ใช่ไอ้คนจวยมดอีกแล้ว เค้ามีความสามารถทำให้พี่พลอยที่เจนสนามร้องลั่นห้องมาหลายครั้งแล้ว กะทะจึงหันมาถามหมวยว่า

"แล้ว..แล้ว..น้องหมวย..วางขอบเขตไว้แค่ไหนละ..."
"ก็แล้วแต่พี่กะทะ..เพียงป้องกันให้ดีก็พอ.."

กะทะเงยหน้าขึ้นมองเพดาน ใจหนึ่งก็ยินดีที่จะได้เสพกามกับสาวน้อยที่อ่อนกว่า ขณะเดียวกันเค้าก็ยังอยากเสพกามกับพี่พลอย กะทะมองเข้าไปภายในจักระบริเวณท้องน้อย พลังปราณที่ก่อตัวนั้นเป็นสีชมพูอ่อนเรื่อเรือง กะทะรู้ได้ว่าตัวเองก็เกิดความกระสันต์สวาทในตัวของน้องหมวยเช่นกัน กะทะนึกถึงถ้อยคำลางเลือนตอนใกล้ตื่นของคุรุว่า

"ศิวะนั้นไร้รูปร่าง เหมือนและเหมือนที่สุดแห่งรัก คือ "ว่าง" เทวีรักศิวะจนหลอมรวมร่างกับศิวะกลายเป็นความว่างอันอนันต์ที่ไร้ซึ่งขอบ เขต"

ตอนนี้กะทะยังไม่เข้าใจเหมือนโศลกบทแรก ๆ กะทะพยักหน้าตกลง หมวยทำท่ายินดีแล้วพูดว่า

"พี่กะทะไปคอนโดหมวยนะ..." กะทะพยักหน้าให้น้องหมวยจูงมือไปขึ้นแท็กซี่

คอนโดของน้องหมวยหรูหรามากอยู่ชั้น 20 ราคานับสิบล้านทุกอย่างเพอเฟ็กหมด ป๋าของเธอซื้อไว้ให้ กะทะมองผ่านกระจกเห็นแม่น้ำเจ้าพระยาที่โค้งคดเคี้ยว ยามแดดร่มลมตกนี่ช่างสวยเหลือเกิน น้องหมวยเดินเข้าอิงแอบ กะทะหันหน้ามาแล้วจับน้องหมวยให้หันเข้ามาหา กะทะบรรจงจูบลงที่หน้าฝาก ลงมาที่เปลือกตา ที่แก้ม กะทะรับรู้ว่าน้องหมวยตัวสั่นรัวด้วยความตื่นเต้น น้องหมวยกอดกะทะไว้แน่น ครู่ใหญ่เธอกระซิบว่า

"ขอหมวยอาบน้ำก่อนนะ.."

[post]น้องหมวยเดินไปเข้าห้องน้ำ กะทะยืนนิ่งเค้าหวนคิดไปถึงพี่พลอย นึกถึงคำแนะนำที่พี่พลอยบอกเค้าว่า "อย่าเอาแต่ใจตัวเอง" ต้องให้คู่ของเรามีความสุขที่สุด กะทะตัดสินใจว่าจะไม่ล่วงล้ำเข้าไปภายในของน้องหมวย เค้าแค่อยากทำมอบความสุขให้น้องหมวยเพียงภายนอกเท่านั้น เค้าอยากพัฒนาอารมณ์ร่วมกับน้องหมวยอีกาะกคนนอกจากพี่พลอย

กะทะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ใกล้ผนังห้องแล้วหลับตานิ่ง มองย้อนกลับเข้าไปภายใน กระแสปราณที่บริเวณท้องน้อยของเค้าเป็นสีชมพูเข็ม กะทะเห็นความกระสันต์วาทที่ก่อตัวชัด กะทะจัดการเคลื่อนพลังไปตามจักระต่าง ๆ หลายรอบ ก็ยังไม่กลับมาสดใสเหมือนเดิม

"ศิวะนั้นไร้รูปร่าง เหมือนที่สุดแห่งรัก คือ ว่าง"

คำพูดคำนี้สะท้อนไปมาในมโนสำนึก กะทะเหมือนจะเข้าใจคำว่า "ว่าง" นั้นคืออะไร กะทะต้องออกจากภวังค์เมื่อน้องหมวยมาซบลงกับแขนแล้วกระซิบบอกว่า

"พี่กะทะไปอาบน้ำซิคะ จะได้สบายตัวนะ..."

น้องหมวยส่งผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ให้กะทะ แล้วเธอเดินหายเข้าไปในส่วนอื่นของห้อง กะทะเดินเข้าห้องน้ำหินอ่อนขนาดใหญ่ ด้านหนึ่งเป็นอ่างอาบน้ำหรูยี่ห้อดัง อุปกรณ์ทุกชิ้นในห้องราคาคงคงแพงมาก กะทะเห็นฝักบัวอันใหญ่ที่เรียงเป็นแนวตั้งจากบนลงมาข้างล่างกะทะเข้าไปยืน อันบนสุดของฝักบัวอยู่ประมาณคอของเค้า ส่วนอันล่างสุดอยู่แถวเข่า กะทะจัดการเปิดน้ำ สายน้ำฟูฟ่องกระจายเข้าหาเค้า กะทะนึกชื่นชมคนออกแบบ มันทำให้เค้าสบายตัวดีจังเลย

กะทะยืนอาบน้ำอ้อยอิ่ง เค้าคิดถึงพี่พลอยสลับไปมากับน้องหมวย แล้วคำว่า "ศิวะนั้นไร้รูปร่าง..." เข้ามาในจิตใจเค้าอีก เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี กะทะเช็ดตัวแล้วนุ่งผ้าขนหนูออกมาจากหน้อง เค้าเห็นน้องหมวยเดินถือแก้วไวน์มาส่งให้เค้าแก้วหนึ่ง แล้วพูดว่า

"พี่กะทะ...ไวน์นี่รสชาดดีมากเลย...ป๋าหมวยซื้อมาให้"

กะทะรับแก้วไวน์มาโยกไกวเบา ๆ เหมือนล้อกับน้ำทีแดงก่ำที่กลิ้งตามขอบแก้วไปมา แล้วจิบเข้าไปนิดนึง กะทะรู้สึกซ่านซ่าไปทั่วปาก น้องหมวยยืนอยู่ตรงหน้าของเค้า น้องหมวยยื่นแก้วไวน์มากระทบแก้วของเค้า แล้วเทเข้าปากไปจดหมด กะทะเลยเทใส่ปากตัวเองไปจดหมดเช่นกัน ไวน์ชั้นดีนี้หอมในปากมาก ๆ แล้วกระทะก็รับรู้ได้ถึงพลังปราณที่พรุ่งพร่านขึ้นมาอย่างสุดที่สะกดไว้ได้

น้องหมวยรับแก้วจากกะทะไปวางไว้ที่โต๊ะแล้วเดินมาหาใหม่ กะทะจับไหล่น้องหมวยให้หันหน้ามาหาเค้าตรง ๆ น้องหมวยหลับตาพริ้มเหมือนเตรียมรับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น กะทะก้มลงจูบที่หน้าฝากน้องหมวยอีกครั้ง เค้าดอมดมกลิ่นกายสาวรุ่นเข้าไปในปอดเต็มที่ แล้วไล่ลงมาที่เปลือกตา เค้าคลอเคลียลงมาที่แก้ม แขนทั้งสองของน้องหมวยโอบรอบตัวเค้าไว้แน่น กะทะค่อย ๆ เลื่อนริมฝีปากลงมาที่ปากของน้องหมวย เค้าบดเบียดริมฝีปากเบา ๆ รสกำซาบซ่านจากไวน์กลื่นกรุ่นไปทั่วปาก

กะทะบดเบียดริมฝีปากครู่ใหญ่แล้วค่อย ๆ สอดแทรกปลายลิ้นอุ่นของเค้าไปที่ริมฝีปากน้องหมวย ปลายลิ้นเค้าปาดไซ้ริมฝีปากอวบอิ่ม น้องหมวยโดนเข้าเป็นครั้งแรกทำให้เธอรู้สึกซ่านซ่าไปทั่วตัว กะทะพยายามแซะปลายลิ้นเข้าไปในปาก นานทีเดียวกว่าที่น้องหมวยจะรู้ว่าต้องเผยอปากออกให้เค้าส่งลิ้นของตัว เองออกตอบรับผู้มาเยือน แต่ในที่สุดน้องหมวยก็เข้าใจและทำได้ดีทีเดียว ความหฤหรรษ์นี้อ้อยอิ่งจนน้องหมวยอ่อนระทวยไปทั้งตัว

กะทะตัดสินใจช้อนตัวขึ้นมาอุ้ม น้องหมวยให้สองแขนโอบรอบคอกะทะไว้กันหล่น แต่เธอก็ไม่กล้ามองหน้าเค้าหรอก เอาแต่หลับตาพริ้ม กะทะก้มลงมองเธอแล้วหอมลงที่หน้าฝากอีกครั้ง กลิ่นกายสาวละอ่อนต่างจากของพี่พลอยอย่างเห็นได้ชัด กะทะรู้สึกว่ามันคุกรุ่นภายในอย่างน่าประหลาด เค้าอุ้มพาน้องหมวยไปวางที่เตียงในอีกห้องหนึ่ง เตียงที่มีที่นอนขนาดใหญ่ถูกปูด้วยผ้าสีชมพูอ่อนหวาน รอบ ๆ ห้องมีหลายวอลแปเปอร์ลายดอกไม้เล็ก โคมไฟหัวเตียงดวงกระจิ๋วที่เปิดอยู่ในทำให้อยู่บรรยากาศสลัวราง ตอนเค้าอาบน้ำน้องหมวยคงมาจัดการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว

กะทะวางตัวน้องหมวยลงที่ริมเตียง โดยก้นของเธอพาดอยู่ตรงขอบเตียง ทำให้ขาทั้งสองห้อยลงมาที่พื้น กะทะก้มลงมองที่หน้าขาน้องหมวย แม้เธอจะอยู่ในชุดนอน กะทะคะเนว่าเนินสามเหลี่ยมน้องหมวยคงโอฬารไม่แพ้ของพี่พลอยแน่นอน กะทะโน้มตัวลงไปจูบปากน้องหมวยอีกครั้ง คราวนี้น้องหมวยส่งลิ้นเข้ามาพัวพันลิ้นกะทะอย่างกระสันต์สวาท ยื่นมือมาโอบรอบคอกะทะไว้แน่น กะทะรู้สึกได้เลยว่าความกระสันต์สวาทที่เกิดกับน้องหมวยแตกต่างจากที่เกิด กับพี่พลอย เหมือนคนละแบบคนละวิชายังไงยังงั้น

กะทะเลื่อนหน้าลงมาที่ซอกคอ เค้าสุดความหอมหวานจากเรือนกายเข้าจมูกไปเรื่อย ๆ จนมาถึงอกอิ่ม กะทะให้ใบหน้านวดเฟ้นเต้านมน้องหมวยที่ขนาดไม่ใหญ่นักเป็นนาน จนน้องหมวยตัวเกร็งแล้วเกร็งอีก น้องหมวยหลับตาพริ้มแอ่นอกหยัดขึ้นมาชนกับหน้ากะทะเป็นระยะ กะทะตัดสินใจไล่จมูกปากลงมเรื่อย ๆ จนถึงหน้าบริเวณท้อง แม้จะนอกฝ้ายเนื้อละเอียดแต่จากความไม่เคยทำให้น้องหมวยเสียวกระสันต์ดาลใจ ที่สุด กะทะให้ริมฝีปากเม้มตรงบริเวณสะดือแล้วเฟ้นฟอนไปมา แค่นี้ก็ทำให้น้องหมวยถึงกับตัวงอกัดฟันแน่น

กะทะเลื่อนลงมาอีก เค้าจูบไล่ลงมาจนถึงเนินโหนก กะทะจูบเบา ๆ สองสามครั้งแล้วแล้วไล่จมูกลงมาที่หน้าขา จากนั้นก็ไล่ลงไปที่เข่า กะทะจูบเข่าซ้ายและมาที่เข่าข้างขวา จากนั้นกะทะก็ค่อย ๆ ใช้มือทั้งสองของเค้าลูบขึ้นตามหน้าขา ชายกระโปรงชุดนอนของน้องหมวยถูกเริกขึ้นไปตามมือของเค้า กะทะผงกหัวขึ้นมองการกระทำของตัวเอง มือเค้าลูบขึ้นไปเรื่อย ๆ แต่ช้า ๆ ชายกระโปรงก็ขยับขึ้นไปเรื่อย ๆ น้องหมวยนอนนิ่งรอคอยสิ่งที่ตามมาด้วยใจกระหาย

กะทะรูดขึ้นไปจนชายกระโปรงไปวางกองอยู่บนหน้าท้อง กะทะตะลึงลานกับเนินสามเหลี่ยมขาวผ่องแผ่เต็มหน้าขา น้องหมวยไม่ได้ใส่กางในให้เข้าต้องเสียเวลา กะทะสำรวจเนินสามเหลี่ยมสาวน้อยด้วยตาแวววาว

สิ่งที่สดุดตากะทะมากที่สุดก็คือใยไหมของน้องหมวยเป็นเส้นยาวหยิกฟูฝอยชี้ แต่ไม่รกมากนัก เพียงคลุมเหนือรอยผ่าเป็นหย่อมน้อย ๆ เท่านั้นเอง กะทะมองร่องกลีบที่เม้มสนิท กลีบทั้งสองของน้องหมวยขาวสะอาด ดูแล้วน่าจะใหญ่กว่าของพี่พลอยเสียด้วยซ้ำ กลีบออกสีชมพูอ่อนสวยที่สุดที่กะทะเคยเห็นแม้แต่ในรูป ตรงร่องเป็นสีคล้ำลงมานิดนึง กะทะก้มหน้าลงมองที่ร่องแคม เค้าเห็นชัดว่าตรงบริเวณใกล้ ๆ ช่องสวาทของน้องพลอยเยิ้มจนเป็นเงา

กะทะตัดสินใจก้มหน้าลงหอมตรงเหนือโหนกฟอดใหญ่ น้องหมวยสะดุ้งแล้วเหมือนจะยื่นมือออกมาผลักหน้ากะทะออก แต่กะทะไม่สนใจแล้วเค้าได้กลิ่นสาวที่แสนจะรัญจวนใจ กะทะก้มลงหอมฟอดแล้วฟอดเล่า กะทะบดหน้าลงหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนน้องหมวยแอ่นก้นหยัดขึ้นปะทะกับใบหน้าของเค้า

กะทะยื่นมือจับเข่าน้องหมวยแล้วดันให้กางอ้าออก ในขณะแรกน้องหมวยเกร็งฝืนตัว แล้วก็ค่อย ๆ อ่อนปล่อยให้กะทะจับเข่าเธอให้กางออกจนตัวกะทะสอดเข้าไปได้เต็มตัว กะทะเห็นร่องแคมของน้องหมวยอ้าออกน้อย ๆ แล้วกะทะนึกอะไรขึ้นมาได้ เค้ารู้ว่าน้องหมวยไม่เคยมาก่อน เยื่อพรหมจรรย์ของเธอจะยังอยู่หรือเปล่า เค้าจึงค่อย ๆ อ้าแคมทั้งสองเธอออกจนช่องสวาทเป็นช่องเล็กลึงลงไป แต่ปรากฎว่าแสงสว่างในห้องมีไม่พอ กะทะเลยก้มลงไปละเลงลิ้น

น้องหมวยสะดุ้งสุดตัวเมื่อปมเม็ดของเธอกระทบถูกปลายลิ้นของกะทะ กรามที่อัดแน่นไม่เพียงพอที่จะบรรเทาความเสียวซ่านดาลใจได้ น้องหมวยถึงกับห่อปากครางระรัว

"โอวววว...อูวววววว์....พี่...."

กะทะจูบเหนือเนินสามเหลี่ยมของเธออีกครั้งแล้วลุกขึ้นโน้มตัวลงไปจูบริม ฝีปาก แล้วสอดลิ้นเข้ารัดพันลิ้นน้องหมวยอีกครั้ง และกระซิบกระซาบที่ริมหูให้ได้ยินกันสองคนว่า

"น้องหมวย..มีไฟฉายปล่าวจ๊ะ..."

น้องหมวยปรือตาหยาดเยิ้มมองกะทะอย่างสงสัยแล้วก็หันไปมองที่ลิ้นชักข้าง เตียง กะทะยันตัวลุกขึ้นเดินไปเปิดลิ้นชักแล้วก็เห็นไฟฉายกระบอกจิ๋วขนาดนิ้วหัว แม่มือ เป็นไฟฉายที่มีความสว่างสูงมีหลอดไฟเล็ก 5 หลอด กะทะทดลองกดปุ่มด้านท้าย ไฟสีขาวสว่างจ้าเป็นลำยาว กะทะจึงปิดแล้วเดินมาที่เตียง

กะทะวางไฟฉายลงบนที่นอนแล้วขยับเข้าช้อนร่างน้อยของน้องหมวยยกขึ้นไปวางที่ กลางเตียง กะทะขยับมาที่ปลายเท้าแล้วจับเข่าน้องหมวยยกขึ้นทั้งสองข้างให้เธอชันเข่า จากนั้นกะทะดันเข่าทั้งสองให้แยกอ้าออก กะทะฟุบตัวลงกับที่นอนแล้วเปิดไฟฉายเอาปากคาบกระบอกไฟฉายไว้

แสงไฟที่ขาวสว่างจ้างสาดปะทะกับกลีบเนื้อนวลนูนที่แหวกอ้าออกน้อย ๆ กะทะยื่นสองมือที่ค่อนข้างสั่นเทา โดยให้หัวแม่มือกดที่ริมแคมนอกกลีบสีชมพู ส่วนอีกสี่นิ้วของแต่ละข้างแปะที่ก้นกอยของสาวน้อย กะทะกลั้นหายใจค่อย ๆ แบะกลีบทั้งสองให้ค่อย ๆ แหวกอ้าออกไปเรื่อย ๆ จนสุด

แสงไฟสว่างที่ฉายเข้าไปทำให้เห็นเข้าไปถึงภายในรูสวาทของน้องหมวยชัดเจน เนื้อเยี่อและปุ่มปมต่างช่างใหม่สดเหลือเกิน ของน้องหมวยไม่มีความชอกช้ำใด ๆ ปรากฎให้เห็นแม้แต่น้อย ยิ่งกะทะกดตรงบริเวณปากช่องให้ขยับอ้าออกไปอีก กะทะก็ได้พบกับสิ่งสุดมหัศจรรย์ที่ธรรมชาติได้สรรสร้างขึ้นมา นั่นคือเยื่อสีขาวขุ่นปิดกั้นช่องทางเอาไว้ ตรงกลางของเนื้อเยี่อสีขาวขุ่นนั้นมีรู้เล็กกว่าปลายก้อย กะทะอุทานในสิ่งที่เค้าเพิ่งจะได้พบเห็นครั้งแรกในชีวิต

"โอววววว..นี่เยื่อพรหมจรรย์นี่นา...."

กะทะชื่นชมเยื่อพรหมจรรย์ของน้องหมวยอยู่นานจนน้องหมวยเริ่มขยับตัวไปมา กะทะจึงหยุดและขยับตัวลุกขึ้นปิดไฟฉายแล้วโผลงไปกอดน้องหมวยไว้แน่น แล้วกระซิบที่ข้างหูเธออย่างตื่นเต้นว่า

"น้องหมวย..ยังมี..ยังมี..เยื่อพรหมจรรย์อยู่เลยนะ..." น้องหมวยเงยหน้าขึ้นจูบแก้มกะทะแล้วพูดเบา ๆ ด้วยความเขินว่า
"ก็แน่ซิ..หมวยไม่เคยนิคะ..."
"เก่งจัง...บางคนไม่เคยกับผู้ชายมันก็ขาดได้นะน้องหมวย..." เธอพยักหน้ารับทราบแล้วพูดว่า
"พี่กะทะ..ถ่ายมาให้หมวยดูน้อยซิ...หมวยไม่เคยเห็นหรอกว่าเป็นไง..."
"มันมหัศจรรย์มากเลยจ๊ะ.." กะทะพูดด้วยความยินดีแล้วถามหมวยว่า
"กล้องน้องหมวยอยู่ไหน..เดี่ยวพี่ถ่ายให้ดู.."

เป็นความโชคดีของกะทะจริงๆ