ลิฟต์เก่าของโรงพยาบาล ส่งเสียงเบาๆ ขณะเคลื่อนตัวช้าลงระหว่างชั้น แสงไฟนีออนภายในสลัวสั่นไหว สะท้อนบนผนังสเตนเลสที่เต็มไปด้วยรอยขีดข่วน กลิ่นยาฆ่าเชื้อผสมกลิ่นโลหะจางๆ ลอยอบอวลในพื้นที่แคบ อากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้รู้สึกวังเวง แต่แฝงด้วยความตื่นเต้นจากความรู้สึกว่าประตูลิฟต์อาจเปิดออกได้ทุกเมื่อ นานา ยืนอยู่ในลิฟต์นี้เพียงลำพัง หลังจากลงเวรดึกและกำลังจะกลับบ้าน ชุดพยาบาล สีขาวรัดรูปแนบสนิทกับเรือนร่าง  แต่ในลิฟต์แคบนี้ หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความคาดหวัง ใต้ภาพลักษณ์สมบูรณ์แบบ หลังจากเหตุการณ์ในโถงทางเดิน ลานจอดรถ และโถงงานสัมมนา ความเสี่ยงจากการอยู่ในที่ที่มีคนอาจเข้ามาได้ทุกเมื่อยิ่งจุดไฟในใจเธอให้ลุกโชน

ในเวลาเดียวกัน มิ้นต์ นั่งอยู่ในห้องเปลี่ยนชุดพยาบาล ที่เงียบสงบหลังเลิกเวรดึก ชุดพยาบาล มิ้นต์หมกมุ่นกับแชตเสียวในแอปนิรนาม ใช้ชื่อ "เงาเร้น" เพื่อปลดปล่อยจินตนาการร้อนแรง หลังจากแชตในงานสัมมนาที่เธอถ่ายรูปยั่วเย้าในห้องน้ำ ความตื่นเต้นจากความเสี่ยงนั้นติดอยู่ในใจราวยาเสพติด ค่ำคืนนี้ การอยู่ในห้องเปลี่ยนชุดที่เพื่อนร่วมงานอาจเข้ามาได้ทุกเมื่อยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่ยั่วเย้า เธอกับนานารู้จักกันห่างๆ เจอกันบ้างในห้องพักพยาบาล หรือตอนเวรดึก แต่ไม่เคยสนิท แค่ยิ้มทักทายกันเมื่อครู่ก่อนแยกย้าย

ลุงยศ ความหลงใหลของเขาเพิ่มพูนจากคำพูดของหนุ่มหื่นชื่อก้อง พนักงานในโรงพยาบาล ที่มักคุยโวในห้องยามเกี่ยวกับนานาและมิ้นต์ ก้องเล่าด้วยน้ำลายไหลถึงวิดีโอถ่ายแบบชุดชั้นในของนานาที่เขาเห็นในโซเชียล ว่าชุดลูกไม้บางๆ รัดแน่นจนเห็นทุกโค้งเว้าของร่างกาย และพูดถึงภาพโฆษณาเครื่องสำอางของมิ้นต์ที่เธอโพสต์ท่ายั่วเย้า เผยร่องอกและรอยยิ้มที่ทำให้ใจสั่น คำพูดของก้องเหมือนน้ำมันราดบนกองไฟในใจลุงยศ หลังจากสัมผัสแขน ข้อมือ ต้นแขน เอว สะโพก และหน้าท้องนานาในสามคืนก่อน และแชตยั่วเย้ากับมิ้นต์ที่ร้อนแรงขึ้น เขายิ่งหมกมุ่นในเกมลับนี้ การเห็นทั้งสองสาวในชุดพยabalal รัดรูปคืนนี้ยิ่งทำให้ไฟในใจเขาลุกโชน

ในลิฟต์แคบ
นานายืนอยู่ในลิฟต์เพียงลำพัง เสียงครางของเครื่องจักรเก่าดังก้องในหู หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความคาดหวัง เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้าจากการอยู่ในพื้นที่แคบที่ประตูอาจเปิดออกได้ทุกเมื่อ ลิฟต์หยุดที่ชั้น 5 และประตูเลื่อนออก ลุงยศก้าวเข้ามา ร่างอ้วนของเขาทำให้พื้นที่แคบยิ่งอึดอัด แสงไฟนีออนสลัวส่องกระทบใบหน้าหยาบกร้านที่ยิ้มเล็กน้อย ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความหิวกระหาย "น้องนานา กลับบ้านดึกจังนะครับ" เสียงแหบต่ำของเขาดังก้องในลิฟต์ กลิ่นตัวอับผสมกลิ่นบุหรี่ลอยมาแตะจมูก แต่แทนที่จะรังเกียจ นานากลับรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่านราวไฟป่า เธอยิ้มเขินๆ ตามนิสัย ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อฉีกยิ้มบางๆ "ค่ะ งานยุ่งนิดหน่อย" เธอตอบเสียงนุ่มใส แต่ดวงตากลมโตของเธอแฝงแววท้าทายที่บ่งบอกว่าเธอรู้ดีว่าเกมนี้กำลังเริ่มต้น

ลิฟต์ครางเบาๆ ขณะเคลื่อนตัวลง ลุงยศก้าวเข้ามาใกล้ ร่างอ้วนของเขาบดบังแสงไฟบางส่วน ทำให้เงามืดทอดลงบนตัวนานา "เมื่อกี้เจอไอ้ก้อง มันเล่าเรื่องวิดีโอถ่ายแบบของน้องนานาให้ฟัง" เขาพูดช้าๆ สายตาครอบงำเลื่อนจากใบหน้าของเธอลงไปที่ต้นขาเนียนที่เผยจากกระโปรงสั้น "มันบอกว่าชุดลูกไม้นั้น...รัดแน่นจนเห็นทุกอย่าง หนุ่มๆ ถึงกับใจสั่น" นานารู้สึกหน้าแดงก่ำ หัวใจเต้นแรงจนแทบระเบิด ความตื่นเต้นพลุ่งพล่านราวกระแสไฟฟ้าที่วิ่งจากปลายเท้าถึงยอดศีรษะ ความรู้สึกว่าลิฟต์อาจหยุดและมีคนเข้ามาได้ทุกเมื่อยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้า เธอรู้ว่าลุงยศกำลังยั่วเย้า และด้านมืดของเธอตอบสนองด้วยความกระหาย "ก้องก็พูดเกินไปค่ะ" เธอหัวเราะเบาๆ เสียงใสหวานราวน้ำผึ้ง แต่ร่างกายของเธอยืนนิ่งเมื่อลุงยศก้าวเข้ามาใกล้จนระยะห่างเหลือเพียงนิ้ว ลมหายใจหนักๆ ของเขาสัมผัสผิวที่คอของเธอ ทำให้ขนลุกซู่โดยไม่รู้ตัว เธอยืนชิดผนังลิฟต์ ทำให้พื้นที่ยิ่งแคบและตึงเครียด

"ผมว่าไม่เกินหรอกน้อง" เขากระซิบ เสียงแหบต่ำของเขาทำให้นานารู้สึกเสียวสันหลังวาบ สายตาครอบงำของเขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ ราวกับจะกลืนกินวิญญาณ มือหนาของเขาแตะที่ต้นขาของเธอเบาๆ นิ้วหยาบกร้านสัมผัสผิวเนียนราวกำมะหยี่ที่โผล่พ้นกระโปรง ลูบไล้ช้าๆ ด้วยความตั้งใจ ปลายนิ้วของเขากดลงเล็กน้อยที่โค้งต้นขา สร้างความรู้สึกหนักแน่นที่ทำให้ร่างกายของนานาสั่นระริก หัวใจเต้นรัวราวกลองศึก เธอรู้สึกถึงความร้อนจากฝ่ามือของเขาที่แผ่ซ่านผ่านผิวราวไฟที่ลามไหม้ จากนั้นนิ้วของเขาเลื่อนขึ้นไปที่ด้านข้างหน้าอกของเธอ ลูบเบาๆ ผ่านชุดพยาบาล บางๆ ราวกำลังสำรวจโค้งเว้าที่เต่งตึง ปลายนิ้วของเขาสัมผัสใกล้ขอบชุดชั้นในที่ซ่อนอยู่ข้างใน ทำให้ร่างกายของนานาร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ หายใจถี่กระชั้นโดยไม่รู้ตัว หน้าอกของเธอเคลื่อนไหวขึ้นลงตามการหายใจที่ควบคุมไม่อยู่ เน้นให้เห็นร่องอกที่รัดแน่นในชุด เธอไม่ขยับหนี ปล่อยให้ความตื่นเต้นครอบงำทุกประสาทสัมผัส "ลุง...ระวังนะคะ ลิฟต์อาจหยุด" เธอพูดเสียงสั่น ริมฝีปากสั่นระริก แต่แววตากลมโตของเธอกลับฉายแววเชื้อเชิญที่ร้อนแรงราวเปลวไฟ

ลุงยศยิ้มมุมปาก รอยยิ้มนั้นแฝงเลศนัยและความมั่นใจ เขาก้มหน้าลงใกล้ใบหูของเธอ ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาสัมผัสผิวที่คอ ทำให้ขนลุกซู่ "ยิ่งเสี่ยงยิ่งน่าตื่นเต้น...ไม่ใช่เหรอน้อง" เขากระซิบ เสียงทุ้มต่ำของเขาเหมือนคาถาที่สะกดใจ มือของเขายังค้างที่ด้านข้างหน้าอกของเธอ ลูบช้าๆ ราวกับจงใจยืดเวลาความตื่นเต้น ปลายนิ้วของเขากดลงเล็กน้อยที่โค้งต้นขาอีกครั้ง สร้างความรู้สึกหนักแน่นที่ทำให้ร่างกายของนานาสั่นระริก เธอรู้สึกถึงความชื้นที่เริ่มก่อตัวในร่างกาย ความปรารถนาที่ถูกกดไว้พลุ่งพล่านราวน้ำที่ทะลักออกจากเขื่อน ความรู้สึกว่าประตูลิฟต์อาจเปิดออกยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้า ลุงยศมองปฏิกิริยาของเธอด้วยสายตาพึงพอใจ ก่อนค่อยๆ ถอยออก มือของเขาลื่นไถลออกจากต้นขาของเธอช้าๆ ราวจงใจทิ้งรอยความร้อนไว้บนผิว "ระวังตัวด้วยนะน้อง" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงรอยยิ้ม แล้วก้าวออกจากลิฟต์เมื่อประตูเปิดที่ชั้นล่าง เงาร่างอ้วนของเขาค่อยๆ จางหายไป นานายืนนิ่งอยู่นาน หายใจหอบถี่ ร่างกายยังร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ เธอรีบปรับชุด หัวใจยังเต้นระรัวด้วยความปรารถนาที่ลุกโชน

ในห้องเปลี่ยนชุดพยาบาล
มิ้นต์นั่งอยู่ในห้องเปลี่ยนชุดพยาบาล ที่เงียบสงบ แสงไฟนีออนสว่างจ้าส่องกระทบร่างของเธอ ทำให้ชุดพยาบาล รัดรูปดูเย้ายวนยิ่งขึ้น เสียงฝีเท้าจากโถงด้านนอกที่อาจเป็นเพื่อนร่วมงานเข้ามาได้ทุกเมื่อ ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น การอยู่ในที่ที่มีความเสี่ยงยิ่งจุดไฟในใจเธอ เธอเปิดแอปนิรนามและแชตกับ "เงามืด" ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นลุงยศ ข้อความจากเขายั่วเย้ามากกว่าครั้งก่อน ราวกับรู้วิธีจุดไฟในใจเธอ:
เงามืด: "อยู่ในที่ที่คนอาจเข้ามาได้...เคยคิดมั้ยว่าจะถ่ายรูปเซ็กซี่ตรงนั้นเลย? เช่น ปลดกระดุมชุดแล้วโพสต์ท่ายั่วๆ"
มิ้นต์ยิ้มมุมปาก รู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มก่อตัวในร่างกายราวกระแสไฟฟ้า นิ้วเรียวของเธอสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้นขณะพิมพ์ตอบ:
เงาเร้น: "เคยสิ...แค่คิดก็ใจเต้นแรง ถ้าถ่ายในที่แบบนี้คงตื่นเต้นสุดๆ"
หัวใจของเธอเต้นรัวเมื่อข้อความตอบกลับมาเกือบจะทันที:
เงามืด: "ถ้าผมขอให้เธอถ่ายตอนนี้ล่ะ? ปลดกระดุมชุดสักสองเม็ด แล้วนั่งยั่วให้เห็นชุดชั้นใน...กล้ามั้ย?"
มิ้นต์หน้าแดงก่ำ รู้สึกถึงความวูบวาบที่พลุ่งพล่านในท้องราวมีผีเสื้อนับพันบินว่อน เธอจินตนาการถึงการถ่ายรูปในห้องเปลี่ยนชุดที่เพื่อนร่วมงานอาจเข้ามาเห็น เธอกัดริมฝีปากสีระเรื่อ พิมพ์ตอบด้วยความกล้าที่พุ่งขึ้น:
เงาเร้น: "กล้าสิ...แต่แค่สองเม็ดอาจไม่พอนะ ต้องยั่วให้ถึงใจหน่อย"
เธอยิ้มให้กับความกล้าของตัวเอง ร่างกายร้อนผ่าวราวถูกจุดไฟ เธอตัดสินใจยืนหน้ากระจกในห้องเปลี่ยนชุด ปรับท่านั่งบนเก้าอี้ให้ยืดตัวจนชุดพยาบาล รัดแน่น เน้นสัดส่วนนมใหญ่และเอวคอดชัดเจน เธอค่อยๆ ปลดกระดุมด้านบนสามเม็ดด้วยนิ้วเรียว ปลายนิ้วสั่นเล็กน้อยเมื่อผ้าคลายออก เผยร่องอกลึกที่ขาวเนียนและชุดชั้นในสีดำลูกไม้ที่โผล่ชัดเจน เธอรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่านเมื่อจินตนาการว่าคนแปลกหน้าจะเห็นภาพนี้ เธอยกมือถือขึ้น ถ่ายรูปด้วยกล้องหน้า มุมกล้องจับทั้งใบหน้าที่มีรอยยิ้มยั่วเย้า ร่องอกที่เผยออกมา และต้นขาที่เห็นจากกระโปรงที่เลิกขึ้นเล็กน้อย เธอตรวจรูปด้วยหัวใจที่เต้นรัว ก่อนส่งไปให้ "เงามืด" พร้อมข้อความ:
เงาเร้น: "แบบนี้พอใจมั้ย? หรืออยากให้ยั่วหนักกว่านี้...เช่น โพสต์ท่าที่เผยชุดชั้นในชัดกว่านี้?"
ข้อความจาก "เงามืด" ตอบกลับทันที ราวกับเขารออยู่หน้าจอ:
เงามืด: "สวยจนผมใจจะขาด...ชุดชั้นในนั่นทำผมทนไม่ไหว ถ้าเธอกล้าปลดอีกเม็ด หรือนั่งไขว่ห้างให้เห็นต้นขานิดๆ ผมคงนอนไม่หลับทั้งคืน"
มิ้นต์รู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านทั่วร่างกายราวไฟลามทุ่ง หายใจของเธอถี่กระชั้นโดยไม่รู้ตัว เธอจินตนาการถึงสายตาครอบงำของคนแปลกหน้าที่มองภาพของเธอ เธอตัดสินใจยั่วเย้าต่อ นั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ ปรับท่าให้กระโปรงเลิกขึ้น เผยต้นขาเนียนที่เรืองรองใต้แสงไฟ เธอถ่ายรูปอีกใบ มุมนี้จับทั้งร่องอกที่เผยจากกระดุมที่ปลดและชุดชั้นในที่เห็นชัดเจน เธอส่งรูปไปพร้อมข้อความที่กล้ากว่าเดิม:
เงาเร้น: "ทนไหวมั้ย? ถ้าฉันยั่วหนักกว่านี้ คุณจะทำยังไง?"
ข้อความจาก "เงามืด" ตอบกลับด้วยถ้อยคำที่ร้อนแรงยิ่งขึ้น:
เงามืด: "เธอยั่วแบบนี้ ผมอยากจะเจอตัวจริงแล้ว...ถ้าได้เห็นเธอในห้องนั้น ผมคงต้องบอกว่าเธอสวยเกินห้ามใจ"
มิ้นต์ยิ้ม รู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พุ่งถึงขีดสุด เธอไม่รู้ว่าในเวลาเดียวกัน ลุงยศเพิ่งสัมผัสต้นขาและด้านข้างหน้าอกนานาในลิฟต์ แชตนี้ทำให้ร่างกายของเธอร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ เธอพิมพ์ตอบด้วยความมั่นใจ:
เงาเร้น: "ระวังไว้เถอะ...ถ้าฉันยั่วหนักกว่านี้ คุณอาจจะทนไม่ไหวจริงๆ"
แชตดำเนินต่อไป มิ้นต์ปล่อยให้จินตนาการพาไป โดยไม่รู้ว่าคนที่คุยด้วยคือลุงยศที่เพิ่งจุดไฟให้นานาในลิฟต์แคบ

ตอนจบของตอน
นานาก้าวออกจากลิฟต์ หายใจหอบถี่ หัวใจยังเต้นแรงจากสัมผัสที่ต้นขาและด้านข้างหน้าอกของลุงยศ ความร้อนในร่างกายของเธอยังไม่จางหาย เธอเดินไปยังรถของตัวเอง โดยไม่รู้ว่ามิ้นต์กำลังอยู่ในห้องเปลี่ยนชุด จมอยู่ในแชตเสียว มิ้นต์ยังคงยิ้มอยู่กับมือถือ ข้อความจาก "เงามืด" และรูปที่เธอส่งไปทำให้ร่างกายของเธอร้อนผ่าวราวถูกจุดไฟ ทั้งสองสาวเก็บความลับของตัวเองไว้ในเงามืด โดยไม่รู้ว่าเหตุการณ์ของทั้งคู่เชื่อมโยงกันผ่านลุงยศ ความตื่นเต้นของนานามาจากการสัมผัสจริงที่เข้มข้นและเร้าใจยิ่งขึ้นในลิฟต์แคบที่มีความเสี่ยง ส่วนมิ้นต์มาจากการถ่ายรูปเซ็กซี่ที่ยั่วเย้าด้วยรายละเอียดที่ร้อนแรงในห้องเปลี่ยนชุดที่อาจมีคนเข้ามาได้ ค่ำคืนนี้จุดไฟความปรารถนาที่เก็บซ่อนของทั้งสองให้ลุกโชนยิ่งขึ้นในเงามืดของโรงพยาบาล


ฝากติดตามด้วยนะครับ

ลิฟต์เก่าของโรงพยาบาล ส่งเสียงเบาๆ ขณะเคลื่อนตัวช้าลงระหว่างชั้น แสงไฟนีออนภายในสลัวสั่นไหว สะท้อนบนผนังสเตนเลสที่เต็มไปด้วยรอยขีดข่วน กลิ่นยาฆ่าเชื้อผสมกลิ่นโลหะจางๆ ลอยอบอวลในพื้นที่แคบ อากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้รู้สึกวังเวง แต่แฝงด้วยความตื่นเต้นจากความรู้สึกว่าประตูลิฟต์อาจเปิดออกได้ทุกเมื่อ นานา ยืนอยู่ในลิฟต์นี้เพียงลำพัง หลังจากลงเวรดึกและกำลังจะกลับบ้าน ชุดพยาบาล สีขาวรัดรูปแนบสนิทกับเรือนร่าง  แต่ในลิฟต์แคบนี้ หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความคาดหวัง ใต้ภาพลักษณ์สมบูรณ์แบบ หลังจากเหตุการณ์ในโถงทางเดิน ลานจอดรถ และโถงงานสัมมนา ความเสี่ยงจากการอยู่ในที่ที่มีคนอาจเข้ามาได้ทุกเมื่อยิ่งจุดไฟในใจเธอให้ลุกโชน

ในเวลาเดียวกัน มิ้นต์ นั่งอยู่ในห้องเปลี่ยนชุดพยาบาล ที่เงียบสงบหลังเลิกเวรดึก ชุดพยาบาล มิ้นต์หมกมุ่นกับแชตเสียวในแอปนิรนาม ใช้ชื่อ "เงาเร้น" เพื่อปลดปล่อยจินตนาการร้อนแรง หลังจากแชตในงานสัมมนาที่เธอถ่ายรูปยั่วเย้าในห้องน้ำ ความตื่นเต้นจากความเสี่ยงนั้นติดอยู่ในใจราวยาเสพติด ค่ำคืนนี้ การอยู่ในห้องเปลี่ยนชุดที่เพื่อนร่วมงานอาจเข้ามาได้ทุกเมื่อยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่ยั่วเย้า เธอกับนานารู้จักกันห่างๆ เจอกันบ้างในห้องพักพยาบาล หรือตอนเวรดึก แต่ไม่เคยสนิท แค่ยิ้มทักทายกันเมื่อครู่ก่อนแยกย้าย

ลุงยศ ความหลงใหลของเขาเพิ่มพูนจากคำพูดของหนุ่มหื่นชื่อก้อง พนักงานในโรงพยาบาล ที่มักคุยโวในห้องยามเกี่ยวกับนานาและมิ้นต์ ก้องเล่าด้วยน้ำลายไหลถึงวิดีโอถ่ายแบบชุดชั้นในของนานาที่เขาเห็นในโซเชียล ว่าชุดลูกไม้บางๆ รัดแน่นจนเห็นทุกโค้งเว้าของร่างกาย และพูดถึงภาพโฆษณาเครื่องสำอางของมิ้นต์ที่เธอโพสต์ท่ายั่วเย้า เผยร่องอกและรอยยิ้มที่ทำให้ใจสั่น คำพูดของก้องเหมือนน้ำมันราดบนกองไฟในใจลุงยศ หลังจากสัมผัสแขน ข้อมือ ต้นแขน เอว สะโพก และหน้าท้องนานาในสามคืนก่อน และแชตยั่วเย้ากับมิ้นต์ที่ร้อนแรงขึ้น เขายิ่งหมกมุ่นในเกมลับนี้ การเห็นทั้งสองสาวในชุดพยabalal รัดรูปคืนนี้ยิ่งทำให้ไฟในใจเขาลุกโชน

ในลิฟต์แคบ
นานายืนอยู่ในลิฟต์เพียงลำพัง เสียงครางของเครื่องจักรเก่าดังก้องในหู หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความคาดหวัง เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้าจากการอยู่ในพื้นที่แคบที่ประตูอาจเปิดออกได้ทุกเมื่อ ลิฟต์หยุดที่ชั้น 5 และประตูเลื่อนออก ลุงยศก้าวเข้ามา ร่างอ้วนของเขาทำให้พื้นที่แคบยิ่งอึดอัด แสงไฟนีออนสลัวส่องกระทบใบหน้าหยาบกร้านที่ยิ้มเล็กน้อย ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความหิวกระหาย "น้องนานา กลับบ้านดึกจังนะครับ" เสียงแหบต่ำของเขาดังก้องในลิฟต์ กลิ่นตัวอับผสมกลิ่นบุหรี่ลอยมาแตะจมูก แต่แทนที่จะรังเกียจ นานากลับรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่านราวไฟป่า เธอยิ้มเขินๆ ตามนิสัย ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อฉีกยิ้มบางๆ "ค่ะ งานยุ่งนิดหน่อย" เธอตอบเสียงนุ่มใส แต่ดวงตากลมโตของเธอแฝงแววท้าทายที่บ่งบอกว่าเธอรู้ดีว่าเกมนี้กำลังเริ่มต้น

ลิฟต์ครางเบาๆ ขณะเคลื่อนตัวลง ลุงยศก้าวเข้ามาใกล้ ร่างอ้วนของเขาบดบังแสงไฟบางส่วน ทำให้เงามืดทอดลงบนตัวนานา "เมื่อกี้เจอไอ้ก้อง มันเล่าเรื่องวิดีโอถ่ายแบบของน้องนานาให้ฟัง" เขาพูดช้าๆ สายตาครอบงำเลื่อนจากใบหน้าของเธอลงไปที่ต้นขาเนียนที่เผยจากกระโปรงสั้น "มันบอกว่าชุดลูกไม้นั้น...รัดแน่นจนเห็นทุกอย่าง หนุ่มๆ ถึงกับใจสั่น" นานารู้สึกหน้าแดงก่ำ หัวใจเต้นแรงจนแทบระเบิด ความตื่นเต้นพลุ่งพล่านราวกระแสไฟฟ้าที่วิ่งจากปลายเท้าถึงยอดศีรษะ ความรู้สึกว่าลิฟต์อาจหยุดและมีคนเข้ามาได้ทุกเมื่อยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้า เธอรู้ว่าลุงยศกำลังยั่วเย้า และด้านมืดของเธอตอบสนองด้วยความกระหาย "ก้องก็พูดเกินไปค่ะ" เธอหัวเราะเบาๆ เสียงใสหวานราวน้ำผึ้ง แต่ร่างกายของเธอยืนนิ่งเมื่อลุงยศก้าวเข้ามาใกล้จนระยะห่างเหลือเพียงนิ้ว ลมหายใจหนักๆ ของเขาสัมผัสผิวที่คอของเธอ ทำให้ขนลุกซู่โดยไม่รู้ตัว เธอยืนชิดผนังลิฟต์ ทำให้พื้นที่ยิ่งแคบและตึงเครียด

"ผมว่าไม่เกินหรอกน้อง" เขากระซิบ เสียงแหบต่ำของเขาทำให้นานารู้สึกเสียวสันหลังวาบ สายตาครอบงำของเขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ ราวกับจะกลืนกินวิญญาณ มือหนาของเขาแตะที่ต้นขาของเธอเบาๆ นิ้วหยาบกร้านสัมผัสผิวเนียนราวกำมะหยี่ที่โผล่พ้นกระโปรง ลูบไล้ช้าๆ ด้วยความตั้งใจ ปลายนิ้วของเขากดลงเล็กน้อยที่โค้งต้นขา สร้างความรู้สึกหนักแน่นที่ทำให้ร่างกายของนานาสั่นระริก หัวใจเต้นรัวราวกลองศึก เธอรู้สึกถึงความร้อนจากฝ่ามือของเขาที่แผ่ซ่านผ่านผิวราวไฟที่ลามไหม้ จากนั้นนิ้วของเขาเลื่อนขึ้นไปที่ด้านข้างหน้าอกของเธอ ลูบเบาๆ ผ่านชุดพยาบาล บางๆ ราวกำลังสำรวจโค้งเว้าที่เต่งตึง ปลายนิ้วของเขาสัมผัสใกล้ขอบชุดชั้นในที่ซ่อนอยู่ข้างใน ทำให้ร่างกายของนานาร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ หายใจถี่กระชั้นโดยไม่รู้ตัว หน้าอกของเธอเคลื่อนไหวขึ้นลงตามการหายใจที่ควบคุมไม่อยู่ เน้นให้เห็นร่องอกที่รัดแน่นในชุด เธอไม่ขยับหนี ปล่อยให้ความตื่นเต้นครอบงำทุกประสาทสัมผัส "ลุง...ระวังนะคะ ลิฟต์อาจหยุด" เธอพูดเสียงสั่น ริมฝีปากสั่นระริก แต่แววตากลมโตของเธอกลับฉายแววเชื้อเชิญที่ร้อนแรงราวเปลวไฟ

ลุงยศยิ้มมุมปาก รอยยิ้มนั้นแฝงเลศนัยและความมั่นใจ เขาก้มหน้าลงใกล้ใบหูของเธอ ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาสัมผัสผิวที่คอ ทำให้ขนลุกซู่ "ยิ่งเสี่ยงยิ่งน่าตื่นเต้น...ไม่ใช่เหรอน้อง" เขากระซิบ เสียงทุ้มต่ำของเขาเหมือนคาถาที่สะกดใจ มือของเขายังค้างที่ด้านข้างหน้าอกของเธอ ลูบช้าๆ ราวกับจงใจยืดเวลาความตื่นเต้น ปลายนิ้วของเขากดลงเล็กน้อยที่โค้งต้นขาอีกครั้ง สร้างความรู้สึกหนักแน่นที่ทำให้ร่างกายของนานาสั่นระริก เธอรู้สึกถึงความชื้นที่เริ่มก่อตัวในร่างกาย ความปรารถนาที่ถูกกดไว้พลุ่งพล่านราวน้ำที่ทะลักออกจากเขื่อน ความรู้สึกว่าประตูลิฟต์อาจเปิดออกยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้า ลุงยศมองปฏิกิริยาของเธอด้วยสายตาพึงพอใจ ก่อนค่อยๆ ถอยออก มือของเขาลื่นไถลออกจากต้นขาของเธอช้าๆ ราวจงใจทิ้งรอยความร้อนไว้บนผิว "ระวังตัวด้วยนะน้อง" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงรอยยิ้ม แล้วก้าวออกจากลิฟต์เมื่อประตูเปิดที่ชั้นล่าง เงาร่างอ้วนของเขาค่อยๆ จางหายไป นานายืนนิ่งอยู่นาน หายใจหอบถี่ ร่างกายยังร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ เธอรีบปรับชุด หัวใจยังเต้นระรัวด้วยความปรารถนาที่ลุกโชน

ในห้องเปลี่ยนชุดพยาบาล
มิ้นต์นั่งอยู่ในห้องเปลี่ยนชุดพยาบาล ที่เงียบสงบ แสงไฟนีออนสว่างจ้าส่องกระทบร่างของเธอ ทำให้ชุดพยาบาล รัดรูปดูเย้ายวนยิ่งขึ้น เสียงฝีเท้าจากโถงด้านนอกที่อาจเป็นเพื่อนร่วมงานเข้ามาได้ทุกเมื่อ ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น การอยู่ในที่ที่มีความเสี่ยงยิ่งจุดไฟในใจเธอ เธอเปิดแอปนิรนามและแชตกับ "เงามืด" ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นลุงยศ ข้อความจากเขายั่วเย้ามากกว่าครั้งก่อน ราวกับรู้วิธีจุดไฟในใจเธอ:
เงามืด: "อยู่ในที่ที่คนอาจเข้ามาได้...เคยคิดมั้ยว่าจะถ่ายรูปเซ็กซี่ตรงนั้นเลย? เช่น ปลดกระดุมชุดแล้วโพสต์ท่ายั่วๆ"
มิ้นต์ยิ้มมุมปาก รู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มก่อตัวในร่างกายราวกระแสไฟฟ้า นิ้วเรียวของเธอสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้นขณะพิมพ์ตอบ:
เงาเร้น: "เคยสิ...แค่คิดก็ใจเต้นแรง ถ้าถ่ายในที่แบบนี้คงตื่นเต้นสุดๆ"
หัวใจของเธอเต้นรัวเมื่อข้อความตอบกลับมาเกือบจะทันที:
เงามืด: "ถ้าผมขอให้เธอถ่ายตอนนี้ล่ะ? ปลดกระดุมชุดสักสองเม็ด แล้วนั่งยั่วให้เห็นชุดชั้นใน...กล้ามั้ย?"
มิ้นต์หน้าแดงก่ำ รู้สึกถึงความวูบวาบที่พลุ่งพล่านในท้องราวมีผีเสื้อนับพันบินว่อน เธอจินตนาการถึงการถ่ายรูปในห้องเปลี่ยนชุดที่เพื่อนร่วมงานอาจเข้ามาเห็น เธอกัดริมฝีปากสีระเรื่อ พิมพ์ตอบด้วยความกล้าที่พุ่งขึ้น:
เงาเร้น: "กล้าสิ...แต่แค่สองเม็ดอาจไม่พอนะ ต้องยั่วให้ถึงใจหน่อย"
เธอยิ้มให้กับความกล้าของตัวเอง ร่างกายร้อนผ่าวราวถูกจุดไฟ เธอตัดสินใจยืนหน้ากระจกในห้องเปลี่ยนชุด ปรับท่านั่งบนเก้าอี้ให้ยืดตัวจนชุดพยาบาล รัดแน่น เน้นสัดส่วนนมใหญ่และเอวคอดชัดเจน เธอค่อยๆ ปลดกระดุมด้านบนสามเม็ดด้วยนิ้วเรียว ปลายนิ้วสั่นเล็กน้อยเมื่อผ้าคลายออก เผยร่องอกลึกที่ขาวเนียนและชุดชั้นในสีดำลูกไม้ที่โผล่ชัดเจน เธอรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่านเมื่อจินตนาการว่าคนแปลกหน้าจะเห็นภาพนี้ เธอยกมือถือขึ้น ถ่ายรูปด้วยกล้องหน้า มุมกล้องจับทั้งใบหน้าที่มีรอยยิ้มยั่วเย้า ร่องอกที่เผยออกมา และต้นขาที่เห็นจากกระโปรงที่เลิกขึ้นเล็กน้อย เธอตรวจรูปด้วยหัวใจที่เต้นรัว ก่อนส่งไปให้ "เงามืด" พร้อมข้อความ:
เงาเร้น: "แบบนี้พอใจมั้ย? หรืออยากให้ยั่วหนักกว่านี้...เช่น โพสต์ท่าที่เผยชุดชั้นในชัดกว่านี้?"
ข้อความจาก "เงามืด" ตอบกลับทันที ราวกับเขารออยู่หน้าจอ:
เงามืด: "สวยจนผมใจจะขาด...ชุดชั้นในนั่นทำผมทนไม่ไหว ถ้าเธอกล้าปลดอีกเม็ด หรือนั่งไขว่ห้างให้เห็นต้นขานิดๆ ผมคงนอนไม่หลับทั้งคืน"
มิ้นต์รู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านทั่วร่างกายราวไฟลามทุ่ง หายใจของเธอถี่กระชั้นโดยไม่รู้ตัว เธอจินตนาการถึงสายตาครอบงำของคนแปลกหน้าที่มองภาพของเธอ เธอตัดสินใจยั่วเย้าต่อ นั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ ปรับท่าให้กระโปรงเลิกขึ้น เผยต้นขาเนียนที่เรืองรองใต้แสงไฟ เธอถ่ายรูปอีกใบ มุมนี้จับทั้งร่องอกที่เผยจากกระดุมที่ปลดและชุดชั้นในที่เห็นชัดเจน เธอส่งรูปไปพร้อมข้อความที่กล้ากว่าเดิม:
เงาเร้น: "ทนไหวมั้ย? ถ้าฉันยั่วหนักกว่านี้ คุณจะทำยังไง?"
ข้อความจาก "เงามืด" ตอบกลับด้วยถ้อยคำที่ร้อนแรงยิ่งขึ้น:
เงามืด: "เธอยั่วแบบนี้ ผมอยากจะเจอตัวจริงแล้ว...ถ้าได้เห็นเธอในห้องนั้น ผมคงต้องบอกว่าเธอสวยเกินห้ามใจ"
มิ้นต์ยิ้ม รู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พุ่งถึงขีดสุด เธอไม่รู้ว่าในเวลาเดียวกัน ลุงยศเพิ่งสัมผัสต้นขาและด้านข้างหน้าอกนานาในลิฟต์ แชตนี้ทำให้ร่างกายของเธอร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ เธอพิมพ์ตอบด้วยความมั่นใจ:
เงาเร้น: "ระวังไว้เถอะ...ถ้าฉันยั่วหนักกว่านี้ คุณอาจจะทนไม่ไหวจริงๆ"
แชตดำเนินต่อไป มิ้นต์ปล่อยให้จินตนาการพาไป โดยไม่รู้ว่าคนที่คุยด้วยคือลุงยศที่เพิ่งจุดไฟให้นานาในลิฟต์แคบ

ตอนจบของตอน
นานาก้าวออกจากลิฟต์ หายใจหอบถี่ หัวใจยังเต้นแรงจากสัมผัสที่ต้นขาและด้านข้างหน้าอกของลุงยศ ความร้อนในร่างกายของเธอยังไม่จางหาย เธอเดินไปยังรถของตัวเอง โดยไม่รู้ว่ามิ้นต์กำลังอยู่ในห้องเปลี่ยนชุด จมอยู่ในแชตเสียว มิ้นต์ยังคงยิ้มอยู่กับมือถือ ข้อความจาก "เงามืด" และรูปที่เธอส่งไปทำให้ร่างกายของเธอร้อนผ่าวราวถูกจุดไฟ ทั้งสองสาวเก็บความลับของตัวเองไว้ในเงามืด โดยไม่รู้ว่าเหตุการณ์ของทั้งคู่เชื่อมโยงกันผ่านลุงยศ ความตื่นเต้นของนานามาจากการสัมผัสจริงที่เข้มข้นและเร้าใจยิ่งขึ้นในลิฟต์แคบที่มีความเสี่ยง ส่วนมิ้นต์มาจากการถ่ายรูปเซ็กซี่ที่ยั่วเย้าด้วยรายละเอียดที่ร้อนแรงในห้องเปลี่ยนชุดที่อาจมีคนเข้ามาได้ ค่ำคืนนี้จุดไฟความปรารถนาที่เก็บซ่อนของทั้งสองให้ลุกโชนยิ่งขึ้นในเงามืดของโรงพยาบาล


ฝากติดตามด้วยนะครับ