มินต์

จูน

ภา

หนึ่งเดือนต่อมา
"ไรวะ อีทิพเสือกได้เป็นนางเอกละครโรงเรียนได้ ปีที่แล้วกูก็ให้พี่ฝ้ายเป็นครูมาขอ มาสัญญาดิบดี ปีนี้กูจะได้ แม่งเอ๋ย สับดาที่แล้วแม่งมันก็ได้ ดัมเมเยอร์ไม้แรกโรงเรียนอีก อีเวร อีมาร อีจังไร"
"นั้นสิมินต์ อีลูกคนขายลูกชิ้น มึงจะเกินหน้าเกินตาพวกเราไปไกลแล้ว"
"พวกเธอปีที่แล้วก็ได้เล่น ปล่อยเขาไปเถอะมินต์จูน"
"อีภา อีแว่นมึงเข้าข้างมันดูสิ ครูนพสุดหล่อเรายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ใส่มันอยู่หน้าห้อง"
"จริงด้วยครูนพนันท์ สุดหล่อของจูนทำไมทำแบบนี้ อีดอกนิยั่วผัวในอนาคตกู"
สองสาวมองดูครูหนุ่ม 26 สอนฟิสิกส์ และเขียนแบบ ส่งสายตาหวานให้ทิพ สองสาวมองด้วยสายตาคับแค้น
"เอ้าสามสาว ไม่เขียนแบบหรือครับ"
"ลุงปาย ภาเสร็จแล้วคะ"
ลุงปายวัย 56 นักการวัสดุในในห้องช่าง มาช่วยดูและแนะนำเด็กในห้องแล็บช่าง กล่าวทักสามสาวที่มาลงวิชาเขียนแบบ เป็นวิชาเสริมเรียกเกรดเช่นเดียวกับน้องทิพ
"สวยนะครับ หนูทิพาวดี สวยมากจนครูนพ เอาใหญ่เลย"
สามสาวสวยหันมามองหน้าไอ้ลุงปายแบบงง 
ขณะที่ครูนพเดินมาให้คำแนะนำ เด็กๆวาดภาพฉายในห้องปฎิบัติการเขียนแบบ
ตกบ่ายสามสาวยังไม่หยุด พูดเรื่องน้องทิพนินทากันจัด โดยเฉพาะจูนและมินต์ ส่วนภาก็แทบไม่กล้าขัดเพื่อนสาว
ตกเย็นยังมาเจอครูนพ เหมาลูกชิ้นร้านแม่ทิพ สองสาวเลยเดือดดานไปกันใหญ่ อยู่ลุงปายก็ขี่รถเครื่องมา
"เอาหนูสามสาว ดูอะไรอีกละไม่กลับบ้าน"
"รอรถคะ ลุงปายภารอรถวันนี้ พ่อภาพาเพื่อนดูหนังคะ พฤหัสบดี"
"เอ้าแล้วสองสาวนั้นกำหมัดดูอะไร"
"จุๆ ดูครูนพป้อ ใยทิพคะลุงปาย"
"ลุงไปไปได้แล้ว มินต์จูนหงุดหงิด"
ไอ้ปาย อมยิ้ม แล้วพูด
"มีอะไรให้ลุงช่วยไหม หนูจูนหนูมินต์"
"ไม่มีไปลุง รำคาญน่า"
ไอ้ปายจึงขี่รถออกไป ด้วยใจรู้ความแล้ว
สามสาวรอรถอีกพักพ่อใยสาวแว่นก็มาพาไป มาบุญครองดูหนัง

วันต่อมา
"อยากกินไก่ทอดเกาหลีจัง"
"เอาสิภา มึงเอาเงินมินต์ไป สั่งไอ้แก่ปายไป"
"เดี๋ยว จูนไปเองดีกว่า มีอะไรจะไปสั่งงานไอ้แก่ปายนั้น"
"งานอะไรวะมึง"
"ก็ให้มันเขียนแบบทิ้งไว้ด้วยไงอีมินต์ แกไม่อยากสบายหรือ"
"ฮือ ลืมไปเลยไปดิ ไอ้แก่ทาสนิ"
แล้วจูนก็เดินไปห้องแล็ปช่าง ที่เงียบสงบกำลังจะบิดประตู
"สวยชิบหาย สวยอะไรขนาดนี้หนูทิพ"
จูนรีบส่ายตาไปที่กระจกห้องพักเห็น ไอ้ลุงปายนั่งรูดควยอยู่ มือก็ดูมือถือมีรูปห้องทิพคนสวยอยู่ เธอรีบเคาะประตูไอ้แก่รีบถามสวนออกมาแล้วเก็บควย
"ใครครับ"
"จูนเอง ลุงปายมาจ่ายเงินค่าเขียนแบบ และให้ออกไปซื้อไก่เกาหลี อย่างเคยลุง"
"ได้ๆครับรอเดี๋ยว"
แล้วไอ้ลุงก็ออกมารับสังค์ 1200 บาทไปแล้วทำท่าจะรีบไป ซื้อของ สาวจูนนึกแผนชั่วชาติได้
"ออ นิลุง ก็ชอบอีทิพเหมือนกันหรือ"
"ถามทำไมละ หนูจูน"
"หนูเกลียดมันคะ"
"เอ้าไปเกลียดเขาทำไมละครับ"
"ไม่รู้สิไม่ถูกชะตา ดูสิมันเด่นเกินหน้าเกินตาพวกหนู"
"เอ้า แล้วจะให้ลุงทำอะไรละ"
"เดี๋ยวหนูคิดก่อน เย็นจะมาบอก อย่าลืมกิมจิ เกาหลีอีกนะลุงปายไปไปไปได้ละ"
ตกบ่ายสามสาวซ้อมละคร ส่วนจูนมินต์ที่เป็นนางรองของน้องทิพ ก็แอบไปคุยกัน ส่วนภาไม่ว่าต้องเล่นเป็นลูกแกะตามบท พอจบซ้อมละคร
สามสาวก็เดินไปหานายปาย ที่บอกให้รอ
"เอาแบบนั้เลยหรือครับ นั้นคุกเลยนะครับ"
"นั้นสิ จูนมินต์ อย่าเลยนะแบบนี้ไม่ถูกเลย"
"อะไรวะลุงไหนบอกชอบอีทิพไง จูนงง"
"เอ้านิ นาฬิกาสองหมื่นลุงเอาไปจำนำ ได้มากอยู่ เอาไปลุงปาย"
"ผมกลัวครับ แบบนี้มันผิดนะครับ ไม่ดีแล้วครับ"
"ลุงปาย อีนั้นมันหลงครูนพจะตาย ได้จม.น้อย พรุ่งนี้มามีแต่เสร็จแน่ลุง ไม่ต้องกลัวพรุ่งนี้เราก็มา จัดเลยสิลุง"
"เอ้าอีภามึงสั่นอะไร"
"ภากลัวนิ ทำไมจูนมินต์ถึงอิจฉาเขาขนาดนี้"
"เอ้ามึงกลัว ก็ไม่ต้องมากูสองคนจะมา"
"มาเถอะ อีภามึงกลัวอะไร กูว่านมใหญ่แบบอีทิพมีผัวแล้ว เคยแล้วแหละมึงอย่าไปกลัว"
สาวทิพซ้อมกับรุ่นพี่ทอมบทพระเอกอีกพักใหญ่กว่าจะลงมา 18.00 น. ที่ล็อกเกอร์ เจอจดหมายและดอกกุหลาบแดงของ อ.นพบอกว่าพรุ่งนี้เจอกันที่แล็ปจะติวฟิสิกส์ให้  ทิพรีบไปช่วยแม่เก็บร้านก่อนรีบโทรไปหาอาจารย์นพ แต่มือถืออาจารย์หนุ่มดันไม่ติด จะติดได้ไงหลังจากสามสาวไป ไอ้ปายรีบเอามือถืออ.นพมาจากโต๊ะจุ่มน้ำ ก่อนอาจารย์หนุ่มกลับมา
"เอ้าลุงมือถือ ผมเสียอีกแล้ว พักนี้รวนบ่อยจังนะครับ"
"อ.นพลุยฝนมานิครับเมื่อเช้า อ.นพก็ไม่ซื้อใหม่ เงินเดือนต้องเยอะ"
"ไม่ค่อยได้ใช้นะลุง เดี๋ยวเอาไปเป่าวันหยุดก็น่าจะ แค่โทรกลับบ้านเองครับลุงปายนะ"
ในยุคนั้นความจำเป็นมือถือไม่สาหัสแบบยุคนี้ จึงไม่ต้องดิ้นรนเท่าไร


น้องทิพเหยื่อของเรา

ขอบคุณที่กระแสตอบรับดีครับ หวังว่าจะชอบครับ /อาจมีคำผิดวรรคตอนผิดบ้างขออภัย/

แนวลุงแก่ๆสกปรก กับคุณหนูสาวสวย แตกในคาชุดยังไงก็ชอบมากครับ

ลุงจัดสามสาวก่อนดีที่สุด

คราวนี้ใครจะโดนหนอ

ลุงจัดหมดทุกคนเลย จะดีมาก

ลุงจัดเรียบ

ชอบ

ลุงจัดหนัก