อาตุ๋ย คนที่สาม

โถ่ อา  นึกว่าฮีโร่ ที่แท้

 

บานแน่ บานเย็น

โดนแน่ๆ

หลังจากมีประสบการณ์จากรุ่นพี่ ต่อไปจะมีกับรุ่นอาแล้วสินะ

โดนบนรถบรรทุกแน่เลย เสียวไปอีกแบบ

เดว อาช่วยคล่อมเกียร์ เอ้ย เข้าเกียร์ให้ถูก นะจ๊ะ

  

น้อยคนที่จะได้สัมผัสบรรยากาศรถบรรทุก

อาตุ๋ย ชื่อนี้มีตำนาน จะโดนตุ๋ยมั้ย

อินคาร์

มาแล้วค่ะ มาพบกันใน ID ของบานเย็นเอง งานนี้เย็นไม่ต้องไปง้อพี่ Victor อีกแล้ว มีคอมเมนท์บางเมนท์ไม่รู้จักดอกบานเช้า บานเที่ยง บานเย็น ดูได้เลยค่ะ เรียงจากซ้ายไปขวา บานเย็นที่อยู่ขวาสุดสวยสดใสดที่สุดอยู่แล้ว บานเช้าก็ตามภาพเลยค่ะ หน้าขาวแต่ใจ(กลาง)ดำ อิอิ ส่วนบานเที่ยงเหรอคะ แดงแต๊ดแต๋แรดดดดดดดดที่สุด ดีนะที่นางอยู่ไกลคนละหมู่(บ้าน)


 มาเข้าเรื่องเลยค่ะ หลังจากที่ได้โทรศัพท์ เราก็ไลน์กันไปมาอยู่ดี ๆ พี่โอ๋ก็ส่งไลน์คำหวาน ๆ มาสม่ำเสมอ แต่ล่าสุดหนูไลน์ตอบไป ก็ไม่มีอะไรกลับมาเลย ไม่อ่านด้วย 2-3 วันแล้ว พยายามโทรไลน์ไป ก็ไม่รับ ไม่แม้แต่ส่งข้อความกลับ เช่น ยังไม่ว่างหรือไรงี้ หนูนี่จิตใจว้าวุ่นไปหมด


พอหนูลองไปค้นในกูเกิ้ล "รู้ ได้ อย่างไร ว่า โดน บล็อค ไลน์" ดูแล้วอาการเหมือนจะใช่ แต่ก็ไม่แน่ใจ ในบทความบอกให้ลงทุนซื้อสติกเกอร์ส่ง โถ ๆ จะส่งยังไง บัตรเครดิต บัตรทรูมันนี่อะไรหนูก็ไม่มี (บ้านนอกเนอะ) ก็ได้แต่ว้าวุ่น ๆ ๆ ๆ ๆ อยู่คนเดียว แล้วก็ได้แต่รอ ๆ ๆ ๆ ว่าพี่โอ๋จะมาเมื่อไหร่

ตอนนี้พี่ชงโคกลับมาจากเรียนชงกาแฟแล้ว เขาบอกให้เรียกเขาว่าบาริสต้าชง เชอะ บาริสต้ง ริสต้าอะไร ชื่อเหมือนขนมกาก้า พี่ชงเขาก็มาเปิดร้านแต่เช้า เขาบอกเปิดเผื่อคนอยากดื่มกาแฟตอนเช้า ๆ จะได้ขายได้ ก็เปิดไปสิ หนูไม่ตื่นด้วยหรอก ตอนนี้สบายแล้ว แต่พอหนูตื่นมาสาย ๆ ลงมาแปรงฟัน อาบน้ำ ทานข้าว ก็โดนแม่บ่นบอกให้มาช่วยพี่อยู่ดี เพราะวันนี้เป็นวันธรรมดาแม่ต้องไปทำงานที่อบต. ส่วนไอ้คุณพี่โอ๋น่ะเหรอ ต้องไปสอบซ่อมที่โรงเรียนค่ะ ท๊อปฟอร์มเหมือนเคย ไม่มีเปลี่ยนแปลง แล้วจะสอบแอดมิดชั่นที่ไหนกับเขาได้หรือเปล่าน้อ หนูใส่กระโปรงเดรสตัวเดียวสั้นก่อนถึงเข่าเล็กน้อย แล้วก็เดินออกไปเฝ้านั่งเล่นอยู่แป๊ปเดียว ก็มีรถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์ใหญ่แต่ดูใหม่เอี่ยม ยี่ห้อฝรั่งมาชะลอก่อนจะจอดเลยร้านไปหน่อย หนูก็สะกิดพี่ชงก็กำลังเล่นเกมส์มือถือให้เตรียมตัวรับลูกค้า

แต่แล้วก็มีผู้ชายคนนึงเดินมาแต่ไกลจากรถ ใส่ชุดฟอร์มโรงงานหรือชุดฟอร์มบริษัทนี่แหละเดินมาที่ร้าน พอเดินมาใกล้ ๆ ก็เลยเห็นว่าหน้าคุ้น ๆ
หนู "อาตุ๋ย สวัสดีค่ะ อาขับรถคันใหญ่มาเหรอคะ อา" อาตุ๋ยเป็นน้องชายแท้ ๆ ของแม่บานเย็นเอง
อาตุ๋ย "สวัสดี ๆ " อาตุ๋ยรับไหว้จากหนูและพี่ชง ที่พูดสวัสดีหลังหนูนิดนึง
อาตุ๋ย "เป็นไง ได้ข่าวว่าเปิดร้านกาแฟ อาเลยแวะมาอุดหนุน แม่แกเรียกอามาหลายครั้งละ วันนี้อาได้ขับรถแทนคนที่ลาหยุดแล้วมีงานผ่านทางนี้พอดี"
พี่ชง "อาตุ๋ยเอากาแฟอะไรดีครับ ร้อนหรือเย็นดี"
อาตุ๋ย "เอากาแฟร้อน ไม่ใส่น้ำตาลแก้วนึง แล้วก็เอากาแฟเย็น หวานน้อยแก้วนึง ตอนนี้อาแก่แล้ว ต้องลดน้ำตาล"
หนูเข้าไปกอดเอวอาตุ๋ย แล้วบอก "แก่อะไร อาตุ๋ยยังไม่แก่หรอก ดูหุ่นยังเท่ห์สมาร์ทอยู่เลย"
อาตุ๋ยกอดคอหนูแล้วบอก "แล้วสาวน้อยสุดสวยของอาเป็นไงบ้าง"
หนู "หนูก็บอกสบายดีค่ะ อาตุ๋ย รอเปิดเทอม นี่เฝ้าร้านตอนพี่ชงไปเรียนชงกาแฟที่กรุงเทพจนเบื่อแล้ว"
อาตุ๋ย "เออ ดี ๆ ช่วยกันทำร้าน ทำมาหากิน งานน่ะทำไปเถอะ ได้ประสบการณ์ไม่เสียหลายหรอก"
หนูได้แต่ยิ้มแล้วคิดในใจ ประสบการณ์เยอะเลยค่ะ โดนประสบกามไปสองคนละ แล้วหนูก็รถคันนึงแล่นมาใกล้ ๆ
อุ๊ย รถพี่โอ๋นี่นา พี่โอ๋ขับรถอยู่ข้างหน้า แล้วมีผู้หญิงอีกคนนั่งมาข้างหลัง หนูก็ลุ้นให้พี่โอ๋จอด เพราะปกติพี่โอ๋จะมาที่ร้านตอนเย็น ๆ แต่นี่เพิ่งสาย ๆ แล้วใครนะที่นั่งมาข้างหลัง แต่เช้านี้พี่โอ๋กลับจอดรถแล้วเดินลงมาคนเดียว โดยสตาร์ทรถทิ้งไว้ให้คุณผู้หญิงนั่งรออยู่ในรถ หนูรีบเดินเข้าไปในร้านชงน้ำแดงโซดาเมนูประจำให้พี่โอ๋
พี่ชง "เย็น ลูกค้ายังไม่สั่งเลย เธอชงแล้วเหรอ"
หนู "ไม่ตัองสั่งหรอก เพราะเหมือนเดิมทุกครั้ง"
พี่ชง "แล้วถ้าเขาไม่สั่งล่ะ"
หนู "เถอะน่า หนูรับผิดชอบแก้วนี้เอง"

พี่โอ๋เดินมาที่เคาน์เตอร์แล้วบอก "น้องเย็นคนสวย ขอน้ำเปล่าขวดนึงครับ"
หนู "ค่ะ พร้อมน้ำแดงโซดาเหมือนเดิมใช่ไหมคะ นี่ชงจะเสร็จแล้ว"
โอ๋ "โห รู้ใจ ได้เลย น้ำเปล่ากับน้ำแดงโซดา"
หนูใส่น้ำแข็งปิดฝาแก้ว หยิบน้ำเปล่า แล้วเดินเอาไปให้พี่โอ๋ที่ด้านหน้า ที่มีอาตุ๋ยนั่งจิบกาแฟอยู่
หนูยื่นให้แล้วบอก "35 บาทค่ะ"
พี่โอ๋ยิ้มแล้วเอามือจะมาลูบหัวหนู แต่ทันใดนั้นอาตุ๋ยจับข้อมือพี่โอ๋ไว้
อาตุ๋ย "จะทำอะไรหลานกู"
หนู "อาตุ๋ย อย่าค่ะ" แล้วหนูจับมืออาตุ๋ย
พี่โอ๋สะบัดมือแล้วตะคอก "ยุ่งอะไรด้วย"
แล้วก็มีเสียงแปร๋น ๆ แทรกเข้ามา "นายโอ๋ ทำอะไรน่ะ บอกให้ซื้อน้ำเปล่าให้ชั้นอย่างเดียว แล้วมีเรื่องอะไรกัน"
พี่โอ๋หันกลับไปตะคอกอีก "ไม่ต้องยุ่ง" แล้วฮึดฮัด
แล้วคุณผู้หญิงคนนั้นก็สาวเท้าเดินเข้ามา แล้วพูดเสียงดัง "นี่นายพูดกับชั้นอย่างงี้เหรอ นายโอ๋ เป็นแค่คนขับรถ อย่าให้มันมากไปนะ"
หนูงงไปเลย ไหนพี่โอ๋บอกว่าเป็นวิศวกรคุมโครงการ หนูหันไปมองหน้าพี่โอ๋
พี่โอ๋ยกมือไหว้ แล้วพูด "ขอโทษครับ ผอ. ก็พอดีนายคนนี้น่ะ..."
ผอ. "ไม่ต้องพูดมาก ชั้นเห็นหมดแล้ว นายจะไปรุ่มร่ามคนของเขา เขาก็ต้องห้าม นี่ยังติดนิสัยขี้หลีอยู่อีกเหรอ หลอกฟันน้องสาวชั้นที่มาทำงานเป็นเลขาชั้น จนท้อง เนี่ยไม่มีคนช่วยทำงาน แล้วยังมาทำอะไรแบบนี้อีก"
หนูยิ่งสตั๊นเข้าไปอีก พี่โอ๋หลอกฟันคนอื่นท้อง

ผอ.หันมาหาหนูที่อ้าปากค้างอยู่ "หนูเอ้ย อย่าไปหลงคารมได้คนพรรค์นี้นะ แค่หน้าตาดี แต่เอาตัวเองยังไม่รอด แถมยังไปทำผู้หญิงอื่นท้องอีก" แล้วผอ.ก็เห็นมือถือในมือหนู เลยมาดึงเอาไป "นี่มือถือน้องสาวชั้นนี่ ทำไมมาอยู่ที่เธอ"
หนูตัวสั่น แต่บอกเหตุผลไม่ได้ ได้แต่พูดติดอ่าง "หนู ๆ ๆ"
พี่โอ๋รีบพูดแทรก "ผมขายมือสองให้น้องเขาเอง เห็นน้องเขาไม่มีใช้เรื่องการศึกษา"
ผอ. "แกนี่ล่ะนะ แต่นี่มันทรัพย์สินของน้องชั้นนะ ใครก็ห้ามเอาไป แล้วผอ.ก็หยิบใส่กระเป๋า"
อาตุ๋ยลุกขึ้นมา แบมือแล้วบอก "เอามือถือหลานผมคืนมา ในนั้นมีข้อมูลส่วนตัวของหลานผม"
ผอ.ยิ่งฉุน แล้วตะโกน "ของน้องชั้น ใครก็เอาไปไม่ได้" แล้วผอ.ก็หยิบมือถือเขวี้ยงออกไปที่พื้นถนนแตกกระจาย แล้วเหมือนในหนัง ก็มีรถบรรทุกวิ่งมาพอดี เหยียบมือถือแบนแต๊ด เละตุ้มเปะ ไม่มีชิ้นดี

อาตุ๋ยพูดเสียงดัง "นี่คุณทำลายมือถือหลานผม จะรับผิดชอบยังไง นี่เขาซื้อต่อมาถูกต้อง นายคนนี้ก็บอกไปแล้ว"
ผอ.หันมา แล้วแสยะยิ้มด้วยความสะใจ "ได้ ชั้นจะชดใข้ให้ เอาเงินไปซื้อใหม่เอง แต่ของน้องชั้นใครก็เอาไปไม่ได้"
แล้วผอ.ก็ควักเงินมานับ "เอาไปหมื่นนึงน่าจะพอนะ" แล้วก็หันหลังเดินขึ้นรถ แล้วตะโกนเรียก "นายโอ๋ ยังมัวรีรออะไรอยู่ ชั้นจะรีบไป เดี๋ยวกลับไปจะลดตำแหน่งให้เป็นนักการไปล้างส้วมเสียเลย"
ไอ้พี่โอ๋รีบหันหลังกลับ (เปลี่ยนสรรพนามเรียกซะเลย) แต่อาตุ๋ยก็เรียก "เดี๋ยว"
ผอ.ที่ตอบนี้ปิดประตูเข้าไปนั่งในรถแล้ว พี่โอ๋หันมาถาม "อะไรอีกกกก"
อาตุ๋ยชี้ไปที่แก้วน้ำและขวดน้ำเปล่า "ค่าน้ำ 35 บาท แล้วเอาน้ำของคุณไป"
พี่โอ๋รีบควักเงินมา 40 บาทยื่นให้ แล้วคว้าน้ำรีบวิ่งไปขึ้นรถ
อาตุ๋ยยื่นเงินให้พี่ชง พี่ชงเอาเงินทอน 5 บาทให้อาตุ๋ย แต่พี่โอ๋กำลังขับรถออกแล้ว อาตุ๋ยเขวี้ยงเหรียญไปโดนกระจกหลัง แล้วตะโกนบอก "เงินทอนนนน เอาไปด้วย" แล้วทั้งพี่ชงแล้วอาตุ๋ยก็หัวเราะอย่างสะใจ ก่อนจะหันมาเห็นหนูที่ยืนน้ำตานองหน้า
อาตุ๋ยดึงหนูมาซบที่พุงที่แทบไม่มีไขมัน "ไม่ต้องเสียใจ เดี๋ยวอาไปส่งของแล้ว ขากลับอาจะพาเย็นไปซื้อมือถือเครื่องใหม่"
พี่ชงเดินไปที่ซากมือถือ แล้วควักเอาซิมโทรศัพท์มาให้ "เอ้า เย็น เดี๋ยวใส่ซิม ลงแอปใหม่ ก็เหมือนเดิมละ"
หนูรับซิมมา แล้วโยนทิ้ง "เดี๋ยวซื้อซิมใหม่ไปเลย เบอร์เฮงซวยนี่ไม่อยากได้ละ"
หนูทิ้งด้วยความแค้น และอารมณ์ชั่ววูปที่ไม่อยากให้พี่โอ๋ติดต่อ และจะได้ไม่ต้องติดต่อพี่โอ๋แล้วอีกต่อไป (แต่ภายหลังกลับรู้สึกเสียดาย อยากคุยให้รู้เรื่อง แต่ก็หาซิมไม่เจอแล้ว และพี่โอ๋ก็ไม่มาที่ร้านอีกเลย)
หนูกอดอาตุ๋ย แล้วบอก "อาตุ๋ยจะกลับมากี่โมงคะ"
อาตุ๋ย "เดี๋ยวอารีบไป น่าจะกลับมาสักบ่ายสาม บ่ายสี่โมงเย็นนะ แล้วจะมาพาเย็นไปซื้อเครื่องใหม่นะ"
หนูยิ้ม แล้วหยักหน้า "ค่ะ

หนูวิ่งเข้าบ้านมาล้างหน้า แล้วมานั่งคนเดียวในห้องนอน ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจ ไอ้เราก็ซื่อจนเซ่อ ปล่อยให้อารมณ์มาอยู่เหนือความถูกต้อง ปล่อยให้ไอ้พี่โอ๋มาเย็ดฟรี ๆ แถมแตกในอีก ดีนะที่เมนท์มาแล้ว ไม่ท้อง เฮ้ออออ นึกแล้วก็หวาดเสียว ถ้าเกิดท้องขึ้นมา หัวหนูคงจะหลุดจากบ่า แม่ไม่เอาไว้แน่ ไอ้บ้า ๆ ๆ ๆ โง่ ๆ ๆ ๆ โง่จริง ๆ ต่อไปจะไม่ให้ใครมาเย็ดแตกในอีกแล้ว พอเริ่มคิดได้ ท้องก็ร้อง เลยลงมาอุ่นกับข้าว แล้วยกออกไปทานกับพี่ชง

พอออกมา กลับเจอนังมารบานเช้ามานั่งก้อร่อก้อติกกับพี่ชง น่าหมั่นไส้ หนูเลยวางจานข้าวโครมลงกลางวง
แล้วบอก "พี่ชงกินข้าว ชงน้ำขาย อย่าใส่น้ำเชื่อมน้ำตาลให้มาก เดี๋ยวหมาจะดุ"
นังบานเช้าหันกลับมาแหวเลย "ว่าใครหมายะ"
หนู "ใครจะรับก็รับไปสิยะ"
เช้า "ชั้นไม่รับก็เด้งกลับไปหาแกนั่นแหละ"
หนูขี้เกียจสาวความยาวต่อความยืด หันหลังเดินออกมาแล้วคิด 'ใครล่ะสั่งน้ำหวานจากพี่ชง ก็แกนั่นแหละ นังเช้า'

โอ๊ย เซ็ง ๆ ๆ จะมีความรักกับเขาสักทีก็ถูกหลอกฟัน ส่วนไอ้พี่อ๊อดไม่รู้เป็นไง ป่านนี้ยังไม่กลับจากสอบซ่อมอีก กลับไปนั่งดูทีวีที่บ้านดีกว่า รอจนบ่ายสามครึ่ง หนูเดินออกมา นังมารก็ยังมานั่งคุยกับพี่ชงอยู่ หนูเหม็นเบื่อสะตอเลยออกมายืนรอหน้าร้าน แต่แป๊ปนึงอาตุ๋ยก็ขับมาฝั่งตรงข้าม อาตุ๋ยเปิดหน้าต่างโบกมือให้หนูข้ามไปหา หนูก็ข้ามถนนที่ว่างเปล่าแทบจะไม่มีรถไปหาอาตุ๋ย อาตุ๋ยบอกให้ขึ้นรถแล้วไปด้วยกัน หนูเปิดประตูแล้วจับที่โหนปีนขึ้นรถ



โอ้โห เป็นครั้งแรกที่ได้ขึ้นมาบนหัวรถบรรทุก ยิ่งนี่เป็นรถยี่ห้อฝรั่งคันใหม่ด้วย ดูไฮเทค แถมแอร์ก็เย็นฉ่ำ หนูร้องด้วยความแปลกใจบอกอาตุ๋ยว่า "โห อาตุ๋ย รถอาตุ๋ยสุดยอดเลย เหมือนรถในหนังฝรั่งเลย จะแปลงร่างได้ไหมเนี่ย 55"
อาตุ๋ย "รถบริษัทน่ะ ไม่ใช่รถอาหรอก แต่มันแปลงร่างไม่ได้หรอกนะ แต่ค่อนข้างไฮเทค ดูสิ"
หนูหันไปด้านหลัง "โห มีที่นอนด้วย แล้วรถมันขับเองได้ตอนอาตุ๋ยนอนหรือเปล่าคะ"
อาตุ๋ย "เปล่าหรอก นั่นให้คนขับสำรองนอน เวลาผลัดกันขับน่ะ รถยังขับเองไม่ได้หรอก เย็นดูหนังฝรั่งมากไปแล้วนะ"
หนู "ก็เห็นเดี๋ยวนี้รถเทสล่า เขาบอกกันว่าวิ่งเองได้" ว่าแล้วก็พาลให้นึกไปถึงคลิปที่มีคนขับไปแล้วผู้หญิงก็มานั่งคล่อมเย็ดไปด้วย อุ้ย น้ำเริ่มเดินละ
หนู "แต่นอนยาวไม่ถึงด้านหลังอาเนอะ ไม่เหมือนที่นั่งหนู"
อาตุ๋ย "อ๋อ ที่นั่งคนขับเขาเว้นไว้สำหรับให้คนขับปรับเข้าออก เพื่อความสบายในการขับขี่น่ะ แต่ถึงจะยาวแค่นี้ แต่ก็นอนได้สบายนะ"
หนู "ไหน ให้หนูลองนั่งที่คนขับบ้าง" แล้วหนูก็ปีนไปนั่งบนตักอาตุ๋ย แล้วอาตุ๋ยก็กดปุ่มถอยที่นั่งไปด้านหลัง ทำให้หนูนั่งบนตักได้พอดี ไม่โดนพวงมาลัยกดหน้าท้อง
หนู "อาตุ๋ยคะ คันนี้ขับยังไงคะ ดูไฮเทคจัง ปุ่มเยอะแยะเลย"
อาตุ๋ย "จริง ๆ ถ้าขับก็แค่เหยียบเบรก ผลักตรงคันเกียร์ตรงนี้มาด้านหลัง แล้วก็เหยียบคันเร่ง รถก็วิ่งไปละ"
หนู "อาตุ๋ยคะ หนูขอลองขับได้ไหม แล้วให้อาตุ๋ยเหยียบเบรกกับคันเร่ง"
อาตุ๋ย "เอาสิ ตอนนี้ถนนไม่มีรถ ลองขับดูก็ได้ พวงมาลัยพาวเวอร์ไม่หนักหรอก"
หนู "พวงมาลัยพาวเวอร์ คืออะไรคะ"
อาตุ๋ย "ก็เป็นระบบที่ทำให้เวลาหมุนพวงมาลัยรถ บังคับไปซ้ายขวา ไม่หนักไงจ๊ะ"
หนู "โห หนูอยากลอง อาตุ๋ยใส่เกียร์แบบนี้ใช่ไหมคะ" แล้วหนูก็เอื้อมมือไปดึงคันเกียร์ทางซ้าย แล้วอาตุ๋ยก็ปล่อยเบรก รถค่อย ๆ วิ่งออกไป หนูจับพวงมาลัยบังคับรถ ที่มีอาตุ๋ยเอานิ้วเกี่ยวไว้ช่วยบังคับรถ หนูก็นั่งเด้งเอวหน้าหลัง ร้อง "บรี๋น ๆ ๆ" แล้วถาม "อาตุ๋ยคะ อาตุ๋ยจะพาเย็นไปซื้อมือถือที่ไหนคะ" หนูยังคงนั่งเขย่าเอวไปด้วย ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่ามีอะไรดันตูดหนูขึ้นมาแข็ง ๆ
อาตุ๋ย "อาว่า เราไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อร้านใหญ่ ๆ หน่อยที่อำเภอข้างหน้าดีกว่า ไม่ต้องไปถึงห้างหรอก รถอาจอดที่รถของห้างยาก เราจอดข้างทางเหมือนอาจอดเลยร้านกาแฟเมื่อเช้าก็ได้"
หนู "ไปเลยค่ะอา บรี๋น ๆ ๆ" หนูยิ่งขยี้ตูดกด เขย่าไปอีก แล้วอาตุ๋ยก็เอามือมากอดเอวไว้
อาตุ๋ย "มา อากอดเอาไว้ เย็นนั่งแบบนี้ใส่เข็มขัดนิรภัยไม่ได้อันตราย" (จริง ๆ ไม่ควรทำในสถานการณ์จริงนะคะ แต่นี้มันคือนิยาย อย่าซีเรียสนะคะ)
ในใจหนูก็คิดถึงคลิปเมื่อกี้ ก็นั่งเขย่าเอวไป มือจับพวงมาลัย เหงื่อเริ่มซึมออกมือ ไม่รู้ว่าตื่นเต้นที่ขับรถ หรือเสียวกันแน่ อาตุ๋ยขับมาจนเจอเนินลูกระนาด อาก็เหยียบเบรก ตัวหนูก็ไหลจะไปชนพวงมาลัย อาตุ๋ยเลยเอามือกอดหนูไว้ อีกมือช่วยจับพวงมาลัยบังคับให้รถตรง แต่มืออาที่กอดหนูจับนมหนูเต็ม ๆ พอรถขับเลยเนินลูกระนาดแล้ว อาตุ๋ยก็เอามือมากอดเอวเหมือนเดิมแล้วพูด
อาตุ๋ย "ขอโทษนะ เย็น อาไปโดนนมหนู ไม่ยักรู้ว่าหลานอาจะโตขนาดนี้แล้ว"