EP1 – Part 1 : "ร่างนี้...ไม่ใช่กู"

เสียงพัดลมเพดานหมุนเอื่อย ๆ ในห้องที่สว่างจางด้วยแสงแดดยามเช้า
กลิ่นสบู่จาง ๆ ลอยมาแตะปลายจมูก กับกลิ่นไออุ่นของผ้าห่มที่ไม่คุ้นเคย...
ติ๊ก... ติ๊ก... ติ๊ก...
เสียงนาฬิกาเดินเรื่อย ๆ
แต่ "ใจเขา" หยุดลงทันทีที่รู้สึกว่าร่างกายนี้... "ไม่ใช่เขา"

________________________________________

เปลือกตาค่อย ๆ เปิด
เขารีบยันตัวขึ้นนั่ง หน้าอกเด้งขึ้นตามแรงสะเทือน
มองลงไป — ผิวขาวนวล เนินเนื้อแน่นตึง...
หายใจติดขัดทันที
มือสั่น ๆ ยกขึ้นจับหน้าอกของตัวเอง
นุ่ม... อุ่น... เสียววูบ
"เหี้ย...อะไรวะ..."
________________________________________

แกร๊ก

เสียงประตูห้องน้ำเปิด
ชายหนุ่มในผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินออกมา
และเมื่อเขาเงยหน้ามาเจอกัน...
"เหี้ย!!!"
แทนร้องลั่นถอยหลังหนึ่งก้าว
สายตาเบิกโพลง
"คะ... คุณเป็นใคร!? คุณเข้าห้อง ผะ..ผมได้ไง!!!?"
"ใจเย็น กูเอง..."
"ผมไม่รู้จักคุณ!! ออกไปเลยนะเว้ย..ครับ!"
"...กูคือนนท์... ไอ้แทน กูคือนนท์จริง ๆ"
________________________________________

ความเงียบปกคลุมห้อง...
แทนยืนอึ้ง
ก้าวเข้าใกล้ช้า ๆ
สบตาหญิงสาวตรงหน้า
"...ไม่จริง... คะ...คุณจะเป็นนนท์ได้ยังไง..."
นนท์ — หรือร่างหญิงตรงหน้า — กัดปากแน่น
หลับตาแน่น แล้วพูดด้วยเสียงที่แทนคุ้นชิน:
"ถ้ามึงจะเล่นเกมกับกู... มึงต้องให้กูแพ้ก่อน"
"จำได้ไหมว่ากูเคยพูดไว้ว่า 'ไอ้แทนถ้ามึงเล่นบาสแพ้ กูจะบอกเรื่องมึงแอบชักว่าวใส่รูปเด็กมึง'?"
แทนนิ่ง...
"เชี้ย... มึง... แม่ง..."
________________________________________

แทน ยกมือขึ้นแตะที่แก้มเขาเบา ๆ
ตัวสั่น
ปากพูดสั่น ๆ
"...เหี้ย... นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ..."
________________________________________

เวลาผ่านไปชั่วอึดใจ...
แทนนั่งนิ่งข้างเขาบนโซฟา
บรรยากาศ "อึดอัด" คล้าย ๆ กับครั้งสุดท้ายที่ทั้งสองทะเลาะกัน

"...กูจะเรียกมึงว่านนท์ไม่ได้ว่ะ"
แทนพูดเบา ๆ แต่ชัดเจน
"กูจะอ้วก..."
เขาหันไปมอง
"...งั้นเรียกกูว่าอะไรดี"
แทนเงียบ แล้วพูดชื่อหนึ่งที่ทำให้เขาใจเต้น

"...ชื่อผู้หญิงที่มึงเคยแอบรักตอนปีหนึ่ง... ชื่อ กี๊ ใช่ไหม"
"ชื่อนั้นแหละ... กูชอบที่มันเป็นมึงตั้งแต่ตอนนั้นอยู่แล้ว"
นนท์... กลายเป็น "กี๊" ตั้งแต่วันนี้
และไม่รู้ตัวเลยว่า "ชื่อเล่นจากความทรงจำในอดีต"

จะเปลี่ยนเขาไปทั้งชีวิต

ขอตอนต่อไปเลยครับ ขอบคุณครับ