Because I ..... U 015

[ีukisa]

   ไอ้วินโทรบอกป๋ามันว่ามันมีเรื่อง และผมก็กำลังจะบอกอร ป๋ามันเลยชิงโทรไปหาพ่อของอรก่อน แล้วเสนอว่าจะยอมทุกอย่าง ขอแค่ให้ได้วินรอด อรมารู้ที่หลัง ลุงไอ้วินยอมยกธุรกิจเกินครึ่งมาให้พ่ออรแล้ว ดังนั้นไม่ว่าเธอจะพูดยังไง พ่อของเธอก็ยืนกรานว่างานนี้ไม่ว่าจะมีใครติดคุกแต่ไอ้วินจะต้องไม่ติดคุก พอรู้ว่าทำยังไงพ่อของอรก็ไม่ยอมจัดการวิน อรก็เลยโทรถามผม

   "มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมไอ้วินมันถึงได้ทำร้ายกิ๊ปได้" อรตะโกนผ่านโทรศัพท์มาหาผม
   "คือ เราผิดเอง เราไม่ดูแลกิ๊ปให้ดี แต่อรต้องให้ความเป็นธรรมกับกิ๊ปนะ"
   อรไม่ตอบ เพราะตอนนี้พ่อเธอรับข้อเสนอของลุงไอ้วินแล้ว แต่ก็ใช่ว่าจะให้ได้วินได้ลอดตัวไปสบายๆ
   "อืมคือ พ่อเราตกลงกับลุงของวินแล้ว ว่าจะให้วินไปอยู่ต่างประเทศไม่มายุ่งกับพวกเธออีก" อร
   "อะไรนะ มันก็สบายสิ" ผมโกรธ
   "แต่ว่าพวกที่มาทำร้ายกิ๊ปคนอื่นๆ พ่อเราจะเอาเข้าคุกหมด เรารับรองว่ามันจะไม่ได้อยู่อย่างสบายในคุกแน่" อร
   "แล้วต้องเอานางนกต่อเข้าคุกด้วยนะ" ผมจะให้อรเอาบีเข้าคุกด้วย
   "เรื่องบี เราขอได้ไหม ตอนนี้บีเองก็โดนไล่ออกจากบ้านวินแล้ว บีคงต้องดิ้นรนเอาตัวรอด อย่าไปซ้ำเติมเค้าเลย" อร
   "แต่เพราะบี มายื้อเราไว้ จนไอ้วินมันมีโอกาสไปทำร้ายกิ๊ปนะ"
   "แต่แมนก็ยอมให้บียื้อใช่ไหมหละ ถ้าแมนใจแข็ง เรื่องนี้่ก็ไม่เกิด" อร
   มันก็จริง เพราะผมใจอ่อนเอง พอโดนบีหลอก ผมก็ดันตกหลุมพรางของบีจนกิ๊ปโดนทำร้าย
   "นะ เราขอบีไว้อีกคนนะ" อร
   ผมถามกิ๊ปว่าอรขอไม่ให้เอารื่องบี กิ๊ปก็ยอม ถ้ากิ๊ปยอมผมก็ยอม

   กิ๊ปกลับไปอยู่บ้าน เพราะเธอยังกลัวอยู่ ส่วนไอ้วินก็หายหน้าไป มันคงจะไปอยู่ต่างประเทศตามที่อรบอก ส่วนบี เธอพยายามจะกลับไปหางานเก่าทำ แต่ลุงไอ้วินโกรธบีมาก จนตัดหนทางเธอหมด บีต้องลดตัวลงมาเป็นเด็กนั่งดริ๊งในผับแทน

   บีลาออกจามหาลัย เรื่องที่บีลาออกและไปทำงานเป็นเด็กนั่งดริ๊งผมไม่รู้เลยจนกระทั้งวันนึง เพื่อสมัยประถมมาชวนผมไปกินเหล้ากอดสาว ผมเหงาๆ ก็เลยไป เพราะตอนนี้ผมอยู่คนเดียว กิ๊ปยังไม่หายกลัวเธอก็เลยยังไม่กลับมาอยู่กับผม เพื่อนผมมันเปิดห้อง VIP แล้วก็เรียกสาวๆ มายืนเพื่อจะเลือก ผมตกใจเพราะหนึ่งในนั้นคือบี เธอเห็นก็ตกใจ บีจะหนีเดินออกจากห้อง แต่มาม่าก็ดึงไว้

   เพื่อนผมมันไม่รู้จักบี มันก็ดันชอบบีจะเลือกเธอ แต่ผมขอไว้บอกว่าผมชอบ มันเลยไปเลือกสาวอื่นแทน

   บีมานั่งกับผม เธอดูอึดอัดมากๆ แล้วก็ก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าผม
   "นี่ เป็นเด็กนั่งดริ๊งแต่ไม่มองหน้าลูกค้า จะทำงานแบบนี้ไหวหรอ" ผม
   บีมองหน้าผม น้ำตาคลอ
   "ขอโทษนะค่ะ พี่เลือกคนอื่นเถอะ วันนี้หนูไม่ไหวจริง ขอโทษด้วยนะค่ะ" บี
   บีจะลุกขึ้นผมก็ดึงไว้
   "ได้ยังไง ชั้นเสียเงินเหมาเธอทั้งคืนแล้ว ชั้นไม่ยอมหรอกนะ ถ้าเธอไม่ยอมบริการชั้น ชั้นจะทำให้เธอทำงานที่นี่อีกไม่ได้"
   บียอมนั่งลง ผมดึงเธอมานั่งตักผม ผมแกล้งเธอครับ ผมอยากให้เธอร้องไห้เสียใจเยอะๆ ให้สมกับสิ่งที่เธอทำกับผมและทำกับกิ๊ป

   พอเมาได้ที่เพื่อนๆ ผมมันก็แยกย้ายกันหิ้วสาวไปกินต่อที่โรงแรม ผมเหมาบีแล้ว ผมก็พอเธอไปโรงแรมเหมือนกัน บีไม่พูดอะไร

   "ขออาบน้ำก่อนนะ" บี
   ผมเข้าไปกอด
   "ไม่ต้องอาบ จะอาบน้ำทำไหม กลัวว่าจะมีกลิ่นหนุ่มอื่นติดตัวอยู่หรอก ชั้นไม่ถือหรอกนะ"
   ผมกอดบีไซ้คอเลียด้วย บีดูฝืนๆ คงโกรธและเกลียดผมมากที่ทำกับเธอแบบนี้ ผมก็ขย้ำหน้าอกจนบี้แบน บีเสียวจนเผลอครางออกมา

   "โอ้ยยยยย ซีสสสสส" บี

   ผมล้วงไปใต้กระโปรง ก็เจอว่าบีแฉะแล้ว ยังมีอารมณ์ตอบสนองผม ผมจะให้เธอมีความสุขง่ายๆ แบบนี้ไม่ได้ ผมปล่อยตัวบี เธอตกใจรีบดึงกระโปรงลงดึงเสื้อขึ้นปิดเนินอก

   "แก้ผ้าสิ"
   "ทำไม" บี
   "อ้าว สั่งให้แก้ผ้า หรือจะให้ไปฟ้องมาม่าว่าเธอขัดใจชั้น บริการห่วย"

   บีมีสีหน้าโกรธ แต่ก็ยอมถอดชุดแซกสั้นออกแล้วก็ชั้นใน เธอยืนก้มหน้าโชว์สัดสวนให้ผมดู

   ผมคิดว่าบีน่าจะโดนไอ้วินปู้ยี่ปู้ยำจนเละแล้ว แต่หุ่นเธอกลับเป๊ะเหมือนเดิม ผมได้เห็นถึงกับแข็งขึ้นมา
   "หันหลังสิ"
   บีก็ยอมทำตามที่ผมสั่ง ก้นบีก็ยังน่าฟัดไม่เปลี่ยน ผมอยากจะเข้าไปจับเธอก้มตัวแล้วเล่นท่ากวางเหลียวหลงจริงๆ แต่ว่ามันก็จะทำให้บีรู้ว่าผมยังคิดถึงเธอยังชอบเธออยู่

   "ดี งั้นมาอมให้เราก่อน"

   บีหันมา เธอมานั่งแล้วก็ลงอมของผมที่กำลังโด่อยู่ แต่เธอทำเหมือนมันเป็นหน้าที ไม่ได้ตั้งใจทำให้ผมเหมือนตอนเรายังคบกัน แต่แค่นี้ผมก็เสียวมากๆ แล้วครับ
   "พอแล้ว ขึ้นให้ชั้นที"
   ผมนั่งลงที่เตียง บีขยับจะขึ้นมานั่งคล่อมผม
   "เดี๋ยวหันหลังดีกว่า ชั้นไม่อยากมองหน้าเธอ"
   บีทำหน้าเศร้าก่อนจะหันหลังกลับแล้วเอาก้นมากดเอ็นผมลงจนมิด บีก็เริ่มเด้งใส่เอ็นผม
   "โอ้ยย ซีสสส โอ้ยย โอ้ยยย อืมมม" บีคราง

   เสียงครางบีทำเอาผมมีอารมณ์มาๆ เส้มผมหอมก็ทำเอาผมอดใจไม่ไหว จับมาสูดดม ผมยอมรับว่าผมทนแกล้งบีต่อไม่ไหวแล้ว ผมกอดบีแล้วหอมไซ้ที่หัวไล่และซอกคอ มือผมก็เลื่อนขึ้นมาขย้ำหน้าอกเธอ บีทิ้งก้นใส่ตอผมเสียง ตับ ตับ ตับ ตับ

   "โอ้ยยย โอ้ยยย อ้าาาา โอ้ยยย โอ้ยยยย อู้ยยย โอ้ยยย" บี

   ผมเปลี่ยนมาจับเอวบียกแล้วดึงใส่แท่งผมแรงๆ บีแอ่นหน้าจับต้นขาผมแน่น แต่แบบนี้มันไม่สุด กอดเอวบีจับเธอมาคลานที่เตียง ผมนั่งประกบแล้วกระเด้าเลยครับ พับ พับ พับ บีร้องพร้อมกับสะบัดหน้าไปมา

   "โอ้ยยย โอ้ยยยย แมนนน บีไม่ไหวแล้ววว โอ้ยยย" บี

   ผมเร่งกระแทกสุดตัวแล้วก็ปลดปล่อยความคิดถึงใส่ท้องบีจนเธอร้องลั่นห้อง

   "โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อู้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" บี

   บีหมดแรงนอนลงบนเตียง ผมค่อยๆ ดึงเอ็นออกแล้วกนอนกอดเธอ
   "บ้านอยู่ไหน เดี๋ยวเธอหายเหนื่อยแล้วเราจะไปส่ง"
   "อืมม เรานอนที่ร้าน" บี
   "ทำไมหละ อยากทำงานจนต้องนอนที่ร้านเลยหรอ นี่มันซ่องไม่ใช่ผับแล้ว"
   บีไม่ตอบโต้ผม
   "ว่าไง ทำไมไม่หาห้องอยู่"
   "เราไม่มีเงินจะเช่าห้องหรอก" บี
   "อย่าโกหกสิ แค่เราเหมาเธออกมาเนี่ย อย่างน้อยๆ เธอได้เงินหลักหมื่นแล้ว ได้เงินคืนหละหมื่นแบบนี้นะไม่มีเงิน"
   "เราต้องใช้หนี้หมด ไม่เหลือพอจะเช่าห้องหรอก" บี
   "เป็นหนี้อะไรของเธอ เล่นพนันหรอ เธอไม่เคยเล่นพนันนี่"
   "คนเราเปลี่ยนกันไดั เราเป็นหนี้พนันจนต้องขายตัวชดใช้ นายเลิกมาสนใจเราเถอะ" บี
   ผมไม่ตอบโต้อะไรบีอีก ผมไม่เชื่อว่าบีจะติดพนัน เธอลำบากมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางจะเลือกทางหาเงินโง่ๆ แบบเล่นการพนันหรอก
   "งั้นวันนี้นอนกับชั้นจนเช้าแล้วกันนะ พรุ่งนี้ชั้นค่อยไปส่งเธอที่ผับ"
   "ค่ะ" บี

   ผมก็นอนกอดบีจนเช้า พอเช้าผมก็ปลุกบี บีที่ได้นอนเต็มอิ่มได้ยินเสียงผมปลุก เธอคิดว่าเธอกำลังอยู่ที่ห้องผม เรื่องร้ายๆ ที่เกิดขึ้นมันเป็นแค่ความฝัน เธอรู้สึกดีใจ แต่พอลืมตามองให้ดี มันเป็นห้องในโรงแรมม่านรูด บีก็รู้ว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องจริงไม่ใช่แค่ฝันไป

   "ไปอาบน้ำล้างหน้า เดี๋ยวเราไปส่งที่ผับ"

   บีไปอาบน้ำล้างหน้าแล้วก็แต่งตัว ผมไปส่งบีที่ผับ เธอเดินเข้าทางด้านหลัง ผมดูจนแต่ใจว่าบีนอนที่นี่จริงๆ ผมก็เอาเบอร์มาม่าที่ได้มาเมื่อคืนโทรหาเพื่อถามเรื่องบี ผมก็ได้รู้ว่าบีใช้หนี้พนันแทนไอ้วิน เพราะไอ้วินหนีไปซ่อนตัวเพราะไม่มีเงินใช้หนี้ ลุงมันก็ไม่ยอมใช้หนี้แทนและเจ้าหนี้ก็ไม่กล้าไปยุ่งกับคนมีอิทธิพลอย่างลุงไอ้วินด้วย

   พวกเจ้าหนี้ก็เลยมาบังคับให้บีใช้หนี้แทน บีก็เหมือนโดนขังที่ผับเพื่อทำงานแล้วเงินก็ส่งให้พวกเจ้าหนี้ ผมอยากช่วยแต่หนี้บีเยอะมากจนผมช่วยไม่ไหว ผมต้องยอมบากหน้าไปขอให้อรช่วย

   "ทำไมหละ บีทำกับเธอขนาดนี้ เธอยังจะใจดีช่วยบีอีกหรอ ครั้งที่แล้วเธอก็จะเอาบีเข้าคุกให้ได้ไม่ใช่หรอ" อร
   "ตอนนั้นเราโกรธมากหนะ ก็เลยทบทวนให้ดี บางทีบีไม่ได้ตั้งใจจะไปทำแบบที่ไอ้วินบอก แต่พอเป็นแบบนั้นไอ้วินมันก็พูดสวมรอยเพื่อให้เราเกลียดบีก็ได้"
   "ก็ได้นะ แต่ว่าเราอยากให้บีมาขอให้เราช่วยเอง เธอไปบอกบีให้หน่อยสิ เราติดต่อบีไม่ได้" อร
   "ได้ เราจะรีบไปบอกบี"

   คืนนั้นผมก็ไปหาบีแล้วก็เหมาเธออกมาอีก พอถึงห้องบีก็จะทำหน้าทีตามที่ผมจ่ายเงินไป
   "พอแล้วไม่ต้อง เรามาแค่าบอกว่า อรอยากเจอเธอ เธอโทรหาอรหน่อยสิ"
   "อรมีอะไรจะคุยกับเราหรอ" บี
   "เธอโทรไปก่อนเถอะ เดี๋ยวได้คุยก็รู้เองแหละ"
   "ขอบคุณนะ" บี
   "ขอบคุณอะไร เราไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย"

   บีรู้ว่าผมขออรให้ช่วยเธอแน่ๆ เธอถึงขอบคุณผม คืนนี้ผมไม่ได้ทำอะไรบีแค่บ่อยให้เธอได้นอนสบายๆ อีกคืน
   "เราขออะไรเธออย่างนึงได้ไหม" บี
   "อะไรหรอ"
   "เราขอนอนกอดเธอได้ไหม ถึงเธอจะไม่อยากทำอะไรกับเราก็เถอะ" บี
   "ก็ได้ แค่กอดนะ วันนี้เราไม่มีอารมณ์"
   บียิ้มดีใจ เธอนอนกอดผมจนเช้า

[prsclub]

เรื่องมันก็ช่างเลวร้ายกับบีเกินไปจริงๆ  ลุงกับหลานนี่ก็ช่างเหี้ยได้สุดๆจริงๆ  พอไม่ได้ดังใจก็ฟาดงวงฟาดงาไปเรื่อย

[1819]

นี่อาจเป็นจุดเปลี่ยน และ บทลงโทษ ที่สาสม ของบี แล้วืไม่ถึงตาย แต่ ตกนรกบนดิน ต้องนอนกัวคนแปลกหน้า เงินที่ได้มาก็เอามาชะใช้ิให้ผัว ที่บีเลือดเพราะเงิน  บางที่ิการที่บี เจอแบบนรี มัน ทรมาน กว่า การตายก็ได้

[tatong2222]

   น้องบีผู้น่าสงสาร ขอให้พ้นจากเรื่องเลวร้ายเร็วๆนะ จะได้มีความสุขกับเขาซักที 

[Nattanan Tst]

เวรกรรมของบีจริงๆ หมดเวรหมดกรรมซักทีนะหนูบี

[Creader]

บีจะได้เจออะไรดี ๆ รึยังนะ