ฝากติดตามทางช่องทางด้านล่างหน่อยครับ กำลังจะมีเรื่องใหม่ให้อ่านเร็วๆนี้ครับ^^





มีซ่อนข้อความนะครับ อย่าลืม comment แล้วกลับมาอ่านเพิ่มนะครับ



ตอนนี้ก็ผ่านมาสองวันแล้ว หลังจากที่พราวช่วยปลดปล่อยน้ำในตัวให้ผมในวันนั้น ในใจก็แอบหวังว่าจะมีเรื่องตื่นเต้นจากสาวๆเพิ่มอีก แต่...มันก็เป็นได้แค่ความหวังลมๆแร้งๆของผม พวกเธอเล่นจัดเวรกันมาเฝ้าผมวันละสองคน ไม่เปิดโอกาสให้ผมได้อยู่ตัวต่อตัวกับใครคนใดคนหนึ่งเลย
และวันนี้เป็นคิวของฟ้ากับพราวที่มาเฝ้าผม ทุกอย่างก็ดำเนินไปแบบปกติ ปกติในที่นี้คือพวกเธอก็เอาแต่นั่งเล่นมือถือ หรือไม่ก็คุยกันอยู่แค่สองคน นานๆจะหันมาถามผมสักคำว่าเป็นไง ผมก็ได้แต่คิดจะมากันทำไมน้า มาแล้วก็ไม่คุยกับตูเลย
พอดีว่าตอนนี้ผมรู้สึกอยากเข้าไปฉี่ในห้องน้ำ แต่ด้วยว่ามีแผลที่ชายโครงจะให้ลุกไปคนเดียวก็ยังกลัวๆอยู่ ผมเลยกดปุ่มเรียกพยาบาลเพื่อให้มาพาผมไปเข้าห้องน้ำ หลังจากเสร็จภารกิจเรียบร้อยและพยาบาลเดินออกจากห้องไป พวกเธอก็โว้ยวายใส่ผมทันที

พราวเริ่มก่อน : โถ่แค่นี้บอกพวกเราก็ได้ ไม่เห็นต้องเรียกให้พยาบาลมาช่วยเลย เห็นพวกเราไม่มีประโยชน์หรือยังไง
ฟ้าเสริม : นั้นสิ กลัวพวกเราจะทำนายเจ็บหรือยังไง นี่ก็น่าจะดีขึ้นแล้ว แค่นี้บอกพวกเราก็ได้
ผม : ไม่ใช่ๆ เราก็เกรงใจพวกเธอไง แค่มาอยู่เป็นเพื่อนเราก็เกรงใจจะแย่แล้ว
พราว : ไม่ต้องมาพูดเลย กลัวพวกเราจะทำนายเจ็บอีกอะสิ
ผม : ก็ได้ๆ ครั้งหน้าเราจะบอกพวกเธอก่อนแล้วกัน

ผมตัดบทไปขี้เกียจเถียงกับพวกเธอ ให้พยาบาลมาช่วยก็ดีอยู่แล้ว มาหาว่าผมมองข้ามสะอีก

และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนช่วงหัวค่ำ ตัวผมก็ทั้ง กินข้าว กินยา ดูทีวี นอนหลับ ชีวิตในโรงบาลน่าเบื่อจริงๆ นั่งๆ นอนๆ ทั้งวัน หลังจากผ่านมาหลายชั่วโมงตอนนี้ผมเกิดปวดฉี่ขึ้นมาอีกแล้ว ผมเอื้อมมือไปเพื่อจะกดเรียกพยาบาล แต่พราวก็หันมามองผมพอดี ผมเลยนึกขึ้นได้ว่าพวกเธอต้องการเป็นคนช่วยผมแทนพยาบาล

ผม : เอ่อ...คือทรีปวดฉี่น่ะ ช่วยพาเราไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ
พราวดุผม : แหม่ ถ้าไม่หันไปเห็นพอดีคงจะเรียกพยาบาลมาอีกล่ะสิ

ผมก็ได้แต่ยิ้ม แฮะๆ ให้พวกเธอ ก่อนที่ฟ้าและพราวจะลุกขึ้นมาประคองตัวผมขึ้นมาเพื่อเดินไปเข้าห้องน้ำ โดยฟ้าอยู่ทางซ้ายมือและพราวอยู่ทางขวามือของผม
แต่ด้วยความที่ผมปวดฉี่แหนมน้อยของผมก็แข็งขึ้นมาอย่างที่ไม่สามารถห้ามได้ ผมก็อายอยู่นะไม่รู้พวกเธอจะคิดยังไง จะรู้ไหมว่ามันโด่ขึ้นเพราะผมปวดฉี่ และแล้วเมื่อผมลุกขึ้นยืนแหนมน้อยของผมมันก็ทิ่มกางเกงผู้ป่วยออกมาโชว์ทั้งสองสาวทันที ทั้งสองสาวก็หน้าแดงขึ้นทันทีที่เห็น

ฟ้า : คนบ้า นายคิดอะไรอยู่เนี่ย
ผม : ไม่ใช่แบบนั้นนะ เราปวดฉี่มันเลยแข็งขึ้นมา
พราว : ไอ้คนบ้ากามเอ๊ย

แล้วพวกเธอก็พยุงผมเดินไปห้องน้ำ ผมเห็นฟ้าทำหน้าเขินๆ แต่หันมามองที่แหนมน้อยของผมบ่อยๆ ผมก็เลยแกล้งๆเอาศอกถูๆไปบริเวณนมของฟ้า ปรากฏว่าฟ้าเธอก็ยิ่งหน้าแดงขึ้นกว่าเดิมอีก แต่ไม่มีการพูดว่าหรือห้ามผมเลยสักนิด แบบนี้เข้าทางผมเลยสิ ผมเลยรวบรวมสมองคิดแผนร้ายว่าจะทำยังไงดีให้ได้ปลดปล่อยน้ำที่คั่งค้างมาสองวันแล้ว อย่างที่เขาว่าความชั่วทำง่าย แผนชั่วนี่มันคิดออกมาได้ไวจริงๆ

เริ่มแผน เมื่อเข้ามาในห้องน้ำพวกเธอก็เหมือนจะเดินออกไปรอข้างนอกกัน ผมเลยรีบทำเหมือนเสียการทรงตัว

ผมแกล้งเซ : โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ
ฟ้าตกใจ : ว้ายยยย ทรีเป็นอะไรรึเปล่า
พราว : นายนี่น้า ไม่ระวังตัวเองซะเลย

ทั้งสองสาวก็รีบเข้ามาพยุงตัวผมอีกครั้ง ผมก็เดินตามแผนต่อเลย

ผม : ก็ปกติพยาบาลเข้าจะช่วยจับไว้ตอนฉี่นี่นา แต่ไม่เป็นไรหรอก เราทำเองได้ เมื่อกี้เราแค่เสียการทรงตัวเฉยๆ

ผมตีบทอ่อนแอใส่สองสาวอย่างต่อเนื่อง ผมทำเป็นเอามือข้างขวาจับเสาที่ห้อยน้ำเกลือไว้ และให้มือข้างซ้ายพยายามปลดเชือกกางเกงผู้ป่วย ซึ่งเอาจริงๆมันก็ปลดไม่ยากหรอก แต่ผมทำให้มันดูยากเหมือนปลดไม่ได้สักที จนพราวน่าจะทนไม่ไหว

พราวบ่น : โอ๊ย เห็นแล้วหงุดหงิด มาๆ เดี๋ยวช่วยเอง

ว่าแล้วพราวก็ก้มลงใช้มือแกะปมเชือกที่รัดกางเกงผมไว้ออกและมันก็ทำให้ท่อนเอ็นที่แข็งโด่ของผม ออกมาสู่สายตาทั้งสองสาวแบบไม่มีอะไรปิดกลั้น มาถึงจุดนี้ผมไม่เหลือความอายแล้วครับ มีแต่ความเxงี่ยนเพียวๆ
เดินแผนต่อ ผมจัดการกระดกท่อนเอ็น 'หงึกๆ' ที่ตอนนี้มันแข็งจนแทบจะกลั้นฉี่ไม่ไหวแล้วโชว์ให้พวกสาวเธอดูไปที ตอนนี้ทางฟ้าดูออกอาการมากกว่าพราวเยอะ เธอมองท่อนเอ็นของผมตาไม่กระพริบแถมยังไม่หลบสายตา ตอนที่ผมมองไปทางเธออีกต่างหาก สงสัยจะเป็นเพราะของขาด
พอผมฉี่เสร็จก็จัดการจับแล้วสะบัดๆโชว์หน่อย เพราะฟ้าก็ยังมองแหนมผมอย่างไม่ละสายตาเหมือนเดิม

ฟ้าเอ่ยถามขึ้น : ขอถามหน่อยนะ พอดีฟ้าสงสัย ทำไมต้องสะบัดหลังฉี่เสร็จด้วยอะทรี
ผมยิ้มอ่อน : อ่อ มันจะได้ไม่มีคาบฉี่เหลืออยู่ไง จะได้ไม่สกปรกแล้วก็ไม่เหม็น
ฟ้าพูดต่อ : งั้นเดี๋ยวเราช่วยทำความสะอาดให้ไหม แบบนี้จะไปสะอาดได้ยังไง

โอ้โหพูดแบบนี้ก็เข้าทางผมสิครับ ในตอนแรกผมก็กะจะพูดให้พวกเธอช่วยทำความสะอาดอยู่แล้ว แต่ฟ้าพูดมาเองแบบนี้ผมจะปฏิเสธได้ยังไง

ผม : มันจะดีหรอ มันสกปรกนะ เราเกร็งใจ(เล่นตัวนิดนึง)
ฟ้าหันมามองดุผม : ทรี! มากกว่านี้ฟ้าก็ทำให้ทรีได้ ทรีช่วยชีวิตฟ้าไว้นะ มาหันมา

ผมก็ไม่ขัดศรัทธาเธออยู่แล้ว แต่คุณผู้อ่านอย่าพึ่งคิดไปไกล เธอแค่หยิบเอาผ้าที่ชุบน้ำมาเช็ดรอบๆท่อนเอ็นของผมเฉยๆ แต่เธอเล่นกำแบบเกือบขยำนิดๆที่โคนควeและไข่ของผม ก่อนจะบรรจงค่อยๆเช็ดผ้าไปรอบๆควeของผม ตอนนี้ฟ้าเธอเช็ดไปเม้มปากไป ส่วนผมก็ส่งเสียงครางเบาๆอยู่ในลำคอ แต่ก็ดังพอให้พวกเธอได้ยิน
ไม่รู้เวลาผ่านไปขนาดไหน แต่ผมรู้สึกเพลิดเพลินกับสิ่งที่ฟ้าทำให้เป็นอย่างมาก บ้างทีฟ้าก็แกล้งเอานิ้วมือมาถูกับหัวบานของผมอย่างจงใจ ผมกับฟ้าเพลินจนลืมไปว่าในห้องน้ำยังมีพราวอยู่ด้วยจนได้ยินพราวพูดขึ้นมา

พราว : ทำกันขนาดนี้ไม่เย็ดกันโชว์พราวไปเลยล่ะ

ผมและฟ้าสะดุ้งเหมือนได้สติ ฟ้ารีบดึงกางเกงของผมขึ้นมาผูกเชือกให้เรียบร้อย

ฟ้าพูดด้วยสีหน้าเขินอาย : สะสะเสร็จแล้ว ปะปะป่ะ พาทรีกลับไปที่เตียงกัน

พราวไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ก็ช่วยพยุงตัวผมกลับมาที่เตียงอย่างไม่ได้ปฏิเสธอะไร
ผมที่นอนอยู่บนเตียงตอนนี้มันกลับรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านยิ่งกว่าเดิมอีก เพราะคิดว่าอย่างน้อยนี่ต้องได้ปล่อยน้ำออกมาสักหน่อย แต่กับโดนขัดจังหวะซะได้
บรรยากาศในห้องก็ดูอึดอัดไปอี๊ก ฟ้ากับพราวไม่พูดอะไรกันเลย เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือหลังออกมาจากห้องน้ำ ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรหลังจากกินข้าวกินยาผมก็ผลอยหลับไป

และแล้วตอนช่วงกลางดึก ผมก็ต้องงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกว่ามีคนมาสะกิดที่ตัวผม ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมามองก็พบว่าคนที่มาสะกิดผมอยู่ก็คือ...

 

Thang you

โดนลักหลับมั้ยน้า