แววว่าไอ้ชา จะกินบนเรือนขี้บนหลัคา 555

 

เล่ามาแบบนี้ คงได้เข้าร่วมแน่ๆ

     ยังไง​ต่อคะ

ก็แม่นายสวย

Secret   

เล่าได้เห็นภาพมากครับ

ไม่รู้เจ้าชาจเเล่นใครก่อนเพื่อเปิดทาง

ผลงานเรื่องนี้ขอบอกก่อนว่าผมเอามา Rewrite โดยไม่ได้ขออนุญาตผู้ประพันธ์ต้องขออภัยเพราะไม่ทราบจริงๆว่าใครเป็นคนแต่งเป็นคนแรกเพราะเอาเข้าจริงเรื่องนี้รู้สึกจะมีคนเอามาแปลงหลายเวอร์ชันหลือเกิน น่าจะมีถึง 4 หรือ 5 เวอร์ชัน เท่าที่เคยผ่านตามา

ขออภัยท่านผู้ประพันธ์ผู้เป็นเจ้าของโครงเรื่องด้วยที่ไม่ได้บอกกล่าวขออนุญาตกันก่อน

......................................................

ความลับ (เรื่องลับๆของแม่กับซิ่มนิด)

'เรื่องราวบางเรื่องที่อยู่ในใจปล่อยให้มันอัดอั้นอยู่ในใจบางทีการระบายมันมาอาจนำมาซึ่งการปลดปล่อยจากการจองจำ!' ประโยคนี้มันคงบอกถึงความรู้สึกที่อัดอั้นของผมในตอนนี้ที่ผมเก็บเรื่องราวที่ผ่านมาต่างๆไว้เป็นความลับที่ผมและผู้ที่ร่วมในเหตุการณ์เท่านั้นที่น่าจะรู้

ไหนๆผมก็กะมาระบายอยู่แล้วงันขอเริ่มต้นจากเรื่องแรกของครอบครัวผมเลยละกัน ความลับแรกที่ผมอยากมาเปิดเผยคงเป็นความลับที่ผมเก็บไว้ในใจมานานเพราะดันแอบไปรับรู้ความลับของแม่ผู้ให้กำเนิดผมกับซิ่มนิดเมียของเจ็กผมมันเลยทำให้ผมได้โตก่อนวัย แต่จะว่าไอ้ผมตอนนั้นมันก็ดันโตก่อนวัยไปแล้วเพราะแอบไปเห็นกิจกรรมลับๆของเตี่ยกับแม่ผมเข้าในคืนนึงตอนนั้นผมน่าจะเพิ่งอนุบาล 2 ละมั้งและเพราะเจ้ากิจกรรมลับๆนี่แหละที่ทำให้เด็กน้อยอย่างผมที่ตอนนั้นไม่รู้ห่าอะไรเลยได้แต่บดหนอนชาเขียวน้อยๆในตอนนั้นใส่ฟูกนอนเรียกความเสียวเรียนแบบเตี่ยผมที่ท่านขยับบดสะโพกใส่ง่ามขาของแม่ผมในคืนนึงที่ผมดันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงกระเส่าประหาดๆของแม่ที่เกิดขึ้นบนพื้นพรมข้างๆเตียงจนเด็กน้อยๆอย่างผมแอบไปเห็นเข้า

จะว่าไปบ้านผมเองตอนนั้นก็ทำโรงกลึงที่มีอากงท่านเป็นคนบุกเบิกขึ้นมาหลังจากที่ท่านพาอาม่าผมที่เป็นสาวเมืองเพชรฯลูกสาวผู้ใหญ่บ้านแถวๆบ้านลาดหนีปืนลูกซองจากพ่อตาพาอาม่าวิวาเหาะหนีมาหลบแถวภาคตะวันออกก่อนจะตั้งโรงกลึงโดยได้รับความช่วยเหลือจากเหล่าแปะพี่ชายคนโตของอากงที่ท่านเปิดโรงกลึงอยู่แถวตลาดน้อย จะว่าไปอากงผมท่านก็อาศัยโรงกลึงโรงนั้นหาเงินมาส่งให้เตี่ย เจ๊กเนตและโกเล็กเรียนจนเตี่ยผมได้เรียนจบจากพระนครใต้ก่อนจะไปทำงานกับเหล่าแปะอยู่เกือบ 2 ปีท่านถึงกลับมาช่วยอากงทำงานที่โรงกลึงของบ้าน ระหว่างที่เตี่ยผมเรียนที่พระนครใต้นั้นแหละที่เตี่ยผมได้เจอกับแม่ผมที่เป็นสาวลูกครึ่งระหว่างตี๋ร้านทองเยาวราชกับสาวปาทานขายผ้าจากพาหุรัดแม่ผมเลยเป็นลูกสาวร้านทองในเยาวราช


แม่ผม

เพราะจุดเด่นของแม่ผมที่เป็นลูกครึ่งจีนปาทานนี่แหละเลยทำให้แม่ผมเป็นคนสวยจนเตี่ยผมที่กลับมาช่วยอากงเป็นที่อิจฉาของหนุ่มๆแก่ๆในละแวกตลาดและตอนที่แม่ผมแต่งเข้ามาตอนนั้นสิเรียมกำลังดังแม่ผมที่เป็นแฟนตัวยงของสิเรียมเลยไปดัดผมเป็นลอนก้นหอยหยิกๆจนเต็มหัวเหมือนสิเรียมในยุคนั้น คนแถวบ้านเลยเรียกแม่ผมว่าเจ้สิเรียมแทนชื่อเดิมที่แม่ผมมีชื่อเล่นว่า 'ลี่จู'

ฐานะของบ้านผมมาเปลี่ยนตอนที่แม่มารู้ว่าตั้งท้องผมได้ 2 เดือน และวันที่ทั้งบ้านรู้ว่าแม่ผมท้องวันนั้นอากงผมแกต้องไปทำธุระที่บ้านบึงแกเลยไปแวะกินก๋วยเตี๋ยวบึงข้างธนาคารและเพราะข่าวดีของแม่ผมอากงผมเลยซื้อลอตเตอรี่จากพวกเร่ขายที่หน้าธนาคารที่พอดีอากงผมไปเจอกับหมายเลขที่ตรงกับวันนั้นพอดี อากงผมแกเลยเหมาเลขชุดนั้นมาหมดทั้งชุดและพอถึงวันที่หวยออกลอตเตอรี่ที่อากงผมซื้อมาก็โดนรางวัลที่ 1 พอดี อากงเลยถูกหวยยกชุดกว่า 140 กว่าล้านและพอหักภาษีก็ยังเหลือ 143 ล้านกว่าๆและเพราะลอตเตอรี่ชุดนั้นแหละอากงเลยตั้งชื่อผมว่า 'นำโชค' พร้อมกับชื่อเล่นเป็นภาษาจีนว่า 'ไฉ' ที่แปลว่าร่ำรวย

เงินจากลอตเตอรี่ครั้งนั้นทำให้บ้านผมมีเงินมาซื้อที่ที่อยู่ชายตลาดของอำเภอ พื้นที่ที่มีลักษณะเป็นสามเหลี่ยมมีเนื้อที่กว่า 396 ไร่ 3 งาน กับอีก 72 ตารางวา พร้อมกับตึกแถว 10 หลังริมทางหลวงระหว่างจังหวัดที่ตัดผ่านหลังตลาดและตัวอำเภอกับทางหลักของอำเภอที่จะมารวมกันตรงปลายแหลมของที่ที่อากงผมมาซื้อพอดีในราคาตัวเลขกลมๆที่ 60 ล้าน ตอนนั้นเงินที่เหลืออากงผมเลยเอามาสร้างตึกแถวริมทางหลักของอำเภอกว่า 20 ห้องที่อากงทั้งปล่อยขายและให้เช่า ก่อนจะมาลงทุนสร้างตลาดที่อากงผมกะสร้างมาแข่งกับตลาดเก่าในอำเภอที่ทั้งเล็กและแคบแถมไม่มีที่จอดรถให้ตลาดใหม่ที่ใหญ่กว่าของเก่าดีกว่าสะอาดกว่าแถมมีที่จอดรถมากมายที่สร้างกลางที่ดินที่อากงผมซื้อมาโดยมีตึกแถวใหม่กว่า 20 ห้องที่อากงผมสร้างไว้อยู่ในฝั่งทางหลักของอำเภอกับตึกเก่าที่เจ้าของที่คนเก่าสร้างทิ้งไว้กว่า 10 หลังก่อนอากงผมจะสร้างเพิ่มอีก 5 ห้องที่ด้านทางหลวงระหว่างจังหวัด

พอได้ที่อากงผมยังแบ่งเอาจุดมุมล่างของที่ดินที่มีพื้นที่ 47ไร่ 2 งาน กับอีก 38 ตารางวา มาสร้างบ้านและโรงกลึง (บริเวณนี้ถ้าดูในโฉนดจะมีลักษณะเหมือนเกาะเพราะมีคูน้ำมาล้อมเอาไว้ 2 ด้าน) โดยบ้านผมจะมีลักษณะเป็นตึกคอนกรีตขนาด 3 ชั้นครึ่ง ตัวตึกมีหน้ากว้างกว่า 23 เมตรอยู่ชิดริมทางหลักของอำเภอยาวจากทางข้างโรงเรียนมัธยมประจำอำเภอที่เป็นแดน และลึกเข้าไปตามทางข้างๆโรงเรียนที่เป็นทางลัดออกถนนหลวงระหว่างจังหวัดกับลัดไปที่ว่าการอำเภอและตลาดเก่ายาวเข้าไปกว่า 48 เมตรจนถึงเขตของโรงกลึงที่จะยาวต่อไปจนจรดคูน้ำที่ไหลผ่ากลางอำเภอมาเข้าในที่ที่อากงผมซื้อไว้ก่อนจะวกไปตามกำแพงของโรงกลึงอ้อมที่ของบ้านของผมกับโรงกลึงวกออกมาผ่านทางหลักของอำเภอก่อนจะไหลไปที่อำเภออื่นอีกต่อหนึ่ง

พอตึกใหม่สร้างเสร็จอาม่าผมก็ย้ายร้านกาแฟและร้านของชำที่บ้านเช่าหลังเก่าท่านกับอากงมาเช่าอยู่ไว้ขายของตั่งแต่สาวๆที่ท่านจะเปิดร้านตั่งแต่ ตี5ครึ่งเพื่อขายของโชว์ห่วยพวกของใช้เบ็ดเตล็ดและของกินต่างกับกาแฟ โอเลี้ยงและน้ำถั่วเหลืองปาท่องโก๋ที่อาม่าผมจะขายน้ำถั่วเหลืองปาท่องโก๋ถึง 9 โมงเช้า และขายพวกกาแฟโอเลี้ยงถึงบ่าย 2 พอ 5 โมงเย็นก็จะขายขนมหวานพวกทองหยิบทองหยอด สังขยาและหม้อแกงอะไรพวกนี้ที่เป็นของถนัดของท่านจนถึง 3ทุ่ม (ม่าผมมักขายหมดก่อน 2ทุ่มเกือบทุกวัน)

ตามที่อากงอาม่าแกเอาผมไปอวดใครๆตั่งแต่เด็กที่ท่านมักจะอวดว่าผมเป็นหลานนำโชคเพราะพอท่านรู้ว่าแม่ท้องผมท่านก็ถูกหวย และพอผมเกิดโรงกลึงก็มีงานเข้ามาจนเตี่ยผมกับท่านทำกันแทบไม่ทัน จากที่เคยมีลูกจ้างแค่ 5 คน สุดท้ายก็ต้องจ้างเพิ่มเป็นกว่า 20 คน แล้วยังต้องเพิ่มเครื่องกลึงจากที่เคยมีแค่ตัวเดียว มาเป็นกว่า 5 ตัว แล้วเตี่ยผมยังสั่งเครื่อง CNC ที่เป็นเครื่องกลึงแบบ 4 แกนขนาดใหญ่กับเครื่องตัดเหล็กด้วยแก๊สขนาดใหญ่และเครื่องพับแผ่นโลหะ เพิ่มขึ้นมาอย่างละตัว โรงกลึงของบ้านผมตอนนั้นเลยเป็นโรงกลึงใหญ่ที่มีชื่อเสียงขึ้นมาทันที


เครื่องกลึง 4 แกน


เครื่องตัด CNC

แต่พอผมโตขึ้นมาจนจะขึ้น ป.2 อากงผมท่านตรวจเจอหลอดเลือดหัวใจอุดตันไป 3 เส้น ท่านเลยต้องผ่าตัดขยายหลอดเลือดแต่พอท่านผ่าเสร็จก็มีอาการเหนื่อยง่ายเลยกลับมาลุยงานในโรงกลึงไม่ได้เหมือนเดิม อาม่าผมท่านเลยเรียกให้หลานชายของอาของท่านที่เพชรบุรีมาช่วยเตี่ยกับเจ๊กเนสที่พึงจบจากสถาบันเก่าของเตี่ยผมและพอแกจบมาเจ็กเนศก็กลับมาช่วยทำงานที่โรงกลึงเช่นเดียวกับเตี่ยผม แต่คงเป็นเพราะโรงกลึงบ้านผมมันมีชื่อเสียงงานเลยเข้ามาแบบไม่หยุดจนทั้งเตี่ย เจ๊ก และยังมีอากงที่ฝืนสังขาลมาช่วยกับคนงานกว่า 20 คนก็ยังทำกันแทบไม่ทัน

เรื่องความลับของแม่ผมมันก็เริ่มมาจากที่อาม่าผมท่านเรียกญาติของท่านมานี่แหละ ไอ้หลานคนนั้นของอาม่ามันชื่อ 'ชา'  (ผมต้องเรียกมันว่า 'เจ็กชา') แรกๆที่มันมามันก็ทำตัวดีแหละขยันช่วยงานทุกอย่างทั้งที่โรงกลึงทั้งร้านกาแฟของอาม่าและยังช่วยทำขนมและขายแถมยังช่วยปิดร้านปิดประตูบ้านอะไรอีกด้วย แต่พอมันอยู่ได้ 2 เดือนลายของมันก็เริ่มออก ไอ้ญาติคนนี้ของอาม่าถ้าจะให้บอกต้องบอกว่ามันมีข้อเสียเรื่องเจ้าชู้แหละ เพราะเวลาที่มีลูกค้าสาวๆมาซื้อของหรืออะไรถ้าไอ้ห่านี่อยู่หน้าร้านมันจะแซวหรือแต๊ะอั๋งจนลูกค้าออกอาการที่บางคนก็เขินอายหรือบางคนก็โมโหจนด่ามันไปก็หลายครั้ง

แน่ละเมื่อนิสัยมันเป็นแบบนี้คนที่โดนหนักที่สุดก็ไม่พ้นแม่ผมที่ท่านได้ชื่อว่าเป็นสาวสวยที่สุดคนหนึ่งของอำเภอ การกระทำของไอ้ชามันคงทำให้อาม่าผมรู้สึกไม่ดี (แม่ผมเองก็รู้สึกไม่ได้เพราะตอนกลางคืนผมได้ยินแม่ผมมาบ่นและฟ้องเตี่ยผมเหมือนกัน) สุดท้ายในวันนึงอาม่าก็ทนพฤติกรรมมันไม่ไหวท่านเลยออกปากด่าไอ้เจ็กชาออกมากลางโต๊ะกินข้าวต่อหน้าทุกคนและหลังจากนั้นก็เหมือนว่าไอ้เจ็กชามันจะสงบเสงี่ยมดีขึ้นไม่ค่อยแซวสาวหรือแต๊ะอั๋งใครให้คนในบ้านเห็นอีก

แล้วเรื่องในบ้านผมก็เหมือนกลับมาเป็นปกติอีกครั้งโดยที่ไม่มีใครในบ้านเฉลียวใจถึงเป้าหมายของไอ้เจ็กชาเลย แล้วโอกาสที่ไอ้เจ็กชารอคอยมันก็มาถึง วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ที่โรงกลึงหยุดและศาลาเจ้าใหญ่ของอำเภอก็มีงาน อากงที่ท่านเป็นประธานกรรมการของศาลเจ้าและเตี่ยผมที่เป็นกรรมการและยังถูกขอให้ไปช่วยเขียนตัวหนังสือจีน (สมัยเด็กเตี่ยผมเคยเรียนที่เผยอิงท่านเลยเขียนตัวอักษรจีนได้แถมเขียนสวยมากด้วย) เพราะแบบนั้นพวกท่านเลยต้องไปช่วยงานที่ศาลเจ้าแต่เช้า อาม่าเองก็อยู่บ้านขายของอะไรของท่านตามปกติส่วนเจ็กเนศที่พอมีวันหยุดแกก็จะรีบขับรถเข้ากรุงเทพฯเพื่อไปหาซิ่มนิดที่ตอนนั้นเจ็กกับซิ่มมีกำหนดจะแต่งงานกันอีก 3 เดือนข้างหน้า (ช่วงผมปิดเทอมเล็กพอดี) ส่วนโกเล็กตอนนั้นโกเค้าเพิ่งเรียนอยู่ ม.2 ที่โรงเรียนสวนกุหลาบโกเค้าเลยไปค้างอยู่ที่บ้านเหล่าแปะที่กรุงเทพฯ

เช้าวันนั้นพอผมตื่นนอนก็เจอแม่ที่ถ้าเป็นปกติท่านต้องตื่นตั่งแต่เช้ามืดลงไปช่วยอาม่าขายของตั่งแต่ยังไม่สว่างแล้ว แต่ในวันนั้นแม่ผมท่านยังนอนหลับอยู่อีกด้านของเตียงนอน ผมเลยเข้าไปปลุกแม่ แต่พอแม่ผมลืมตาขึ้นมาท่านก็ว่า

"แม่ปวดหัว โชคลงไปก่อนนะบอกเตี่ยกับอาม่าให้แม่ด้วย" พอแม่ผมพูดบอกออกมาผมก็รีบลงไปข้างล่างตะโกนบอกเตี่ยที่กำลังเตรียมตัวไปช่วยงานที่ศาลเจ้ากับอากง พอเตี่ยผมรู้ท่านเลยกลับขึ้นมาบนห้องมาดูแม่ผมที่กำลังนอนซมอยู่บนเตียงพักนึงก่อนที่ท่านจะกลับลงมา ส่วนผมที่ไปแปลงฟันล้างหน้ารอกินข้าวเช้าและตอนนั้นสิ่งที่สำคัญหลังกินข้าวเสร็จคือการดูการ์ตูนเช้าที่ช่อง 7 ก่อนจะเปลี่ยนไปดูต่อที่ช่อง 9 แต่พอกินข้าวเสร็จอาม่าผมก็ให้ผมยกถาดข้าวที่มีชามโจ๊คกับยาลดไข้เอาขึ้นไปให้แม่ผมทานพอกลับลงมาการ์ตูนก็มาพอดีผมเลยไม่ได้กลับขึ้นไปเอาถาดข้าวที่เพิ่งยกขึ้นไปให้แม่



..........................................................................

ผมซ่อนเนื้อเรื่องไว้นะครับใครตอบแล้วตรงที่ซ่อนน่าจะเปิดให้อ่านต่อได้ เห็นหลายคนที่มาตอบว่า 'แล้วยังไงต่อ' ตอบแล้วกลับมาดูเนื้อเรื่องเต็มกันด้วยครับ

เนื้อเรื่องน่าสนใจ