เล่นกับไฟในหัวใจเมีย ตอนที่ 6

[Airflyline]

ติดตามอ่านเรื่องเต็มได้ตามสะดวกที่ลิงค์ด้านล่างนี้นะค้า ขอบคุณมากนะคะ







หรืออ่านเป็นตอน ๆ ได้ที่







.....................................

ผมนั่งอ้าปากค้างอยู่หน้าคอมพิวเตอร์แล็ปท็อป พอน้องแนนเดินใกล้มาถึงที่โต๊ะ แสงสว่างจับใบหน้าสวยเปรี้ยวของเธอก็ทำให้ได้เห็นว่าเธอตาบวม คงเพราะผ่านการร้องไห้อย่างหนักหน่วง ประสบการณ์ทำให้ผมรู้ได้ทันทีว่าเธอทะเลาะกับแฟนมาแน่นอน

"นั่งก่อนสิ" ผมเอ่ย

สาวน้อยนั่งบนเก้าอี้ทำงานข้าง ๆ ซึ่งเป็นตัวที่เธอใช้นั่งเป็นประจำอยู่แล้ว ผมได้กลิ่นแอลกอฮอล์โชยมาจาง ๆ เธอคงจะไปนั่งดื่มที่ไหนสักแห่งมาก่อนแล้ว อาจจะใช้เหล้าเป็นเครื่องย้อมใจก็เป็นได้ ผมบอกให้เธอดื่มน้ำก่อน

แนนนั่งนิ่ง ผมหยิบขวดน้ำมาเปิดฝาแล้วยื่นให้ แต่เธอไม่รับ สายตามองตรงไปข้างหน้าอย่างว่างเปล่า ท่าทางเศร้าซึมของเธอทำให้ผมเห็นอกเห็นใจ เพราะปกติแล้ว เธอเป็นคนสดใสร่าเริง ยิ้มทีหนึ่งโลกสว่างจ้าสบายตาอย่างมาก

"หนูไม่ดีพอเหรอ" เธอพูดขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา

"ทำไมหรือ" ผมถาม

"มันมา...มาขอหนู...พอไม่ให้...มันก็...มันก็ไปมีกับผู้หญิงคนอื่น"

เธอพูดแค่นั้นแล้วยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเอง ก่อนจะสะอึกสะอื้นออกมาอีก ผมถอนหายใจออกมาแล้วเลื่อนเก้าอี้ไปใกล้จนแนบชิด ดึงทิชชู่ส่งให้เธอเช็ดน้ำตา ถึงแม้แนนจะพูดไม่จบประโยค ผมก็รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร

ไอ้พ่อหนุ่มรูปหล่อคนนั้นคงจะมาขอเธอมีอะไรด้วยแน่นอน ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องประหลาดอะไรเลย ก็เธอรูปร่างหน้าตาดีถึงขนาดนี้ แล้วพอแนนไม่ให้ แฟนเธอก็คงจะไปมีกับผู้หญิงคนอื่น ซึ่งผมเข้าใจได้เด็กผู้ชายวัยนี้มันต้องระบายออกไปบ้าง ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

ดูจากอาการแล้ว แฟนหนุ่มของเธอน่าจะไม่ธรรมดาเลย และน่าจะเป็นผู้ชายคนแรกของน้องแนนแน่นอน

แนนขยับมาใกล้แล้วเอนมาซบหน้ากับไหล่ผม เสื้อเชิ้ตทำงานของผมเปียกไปด้วยหยาดหยดน้ำตาแห่งความเสียใจ ผมค่อนข้างแน่ใจว่านี่จะไม่ใช่ความรู้สึกอกหักครั้งสุดท้ายของเธอหรอก ก็เธอเพิ่งจะอายุ 21 – 22 แค่นั้นเอง อนาคตยังอีกยาวไกล ยังต้องเจอกับผู้ชายอีกมากมาย

แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปหรอก ปล่อยให้เธอร้องห่มร้องไห้จนพอใจ ผมมองข้อมูลด้านวิศวกรรมบนหน้าจอแล็ปท็อป ยังเหลืองานค้างอีกนิดหน่อย

ขณะที่ผมมองดูหน้าจอแล้วคิดว่าจะทำงานให้เสร็จคืนนี้หรือค่อยมาทำพรุ่งนี้ แนนก็ผละออกไปเล็กน้อย เธอจ้องมองหน้าผมก่อนจะหอมแก้ม ทำผมนิ่งอึ้ง

"พี่ที...กอดหนูหน่อยสิ" เธอเอ่ยเสียงกระซิบ

ผมสาบานว่าตั้งแต่เธอเข้ามาฝึกงาน ผมไม่เคยคิดอกุศลกับน้องแนนเลยแม้แต่น้อย จริงอยู่ว่าบางครั้งชุดเครื่องแบบนักศึกษาของเธอนั้นทั้งเสื้อที่ตัวเล็กและกระโปรงที่ทั้งสั้นจะทำให้ผมต้องมองแล้วลอบถอนใจว่าทำไมตอนกูเรียนที่คณะ ไม่มีแบบนี้บ้างเลย แต่ผมไม่เคยคิดจะเอาน้องฝึกงานมาเป็นเมียอีกคนอย่างแน่นอน

"แนนเมาแล้วกลับบ้านดีกว่า เดี๋ยวพี่ไปส่ง" ผมบอก

"พี่ทีรังเกียจหนูเหรอคะ" แนนเอ่ย เสียงของเธอออดอ้อน

ผมกลืนน้ำลายเอื๊อก สองแก้มของเธอเต็มไปด้วยเลือดฝาดสาว ตาของเธอทั้งบวมทั้งเยิ้มฉ่ำ ผีห่าซาตานในตัวผมเริ่มตื่นลุกขึ้นมาแล้วชักชวนให้ผมเดินหน้าละเมิดศีลธรรมทั้งปวงที่มีอยู่ ก็เด็กมันยั่วขนาดนี้ จะปฏิเสธทำไมกันเล่า

แต่ใบหน้าของแพท เมียตัวจริงก็ลอยมาพร้อมกับคำพูดของฝั่งเทวดาที่เตือนว่าอย่าได้บินเข้ากองไฟเชียวนะ นี่มันผลไม้ต้องห้ามชัด ๆ ถ้ากินเข้าไปมีแต่จะสร้างผลร้ายตามมาไม่มีที่สิ้นสุด

ขณะที่ผมลังเลและพูดอะไรไม่ออก แนนก็หอมแก้มผมอีก แล้วคราวนี้เธอรุกหนักด้วยการประกบปากของผมอย่างแผ่วเบาละมุนละไม ห้องทำงานของฝ่ายวิศวกรรมไม่มีกล้องวงจรปิด ไม่ต้องเป็นห่วงเลยว่าใครจะลักลอบเห็นพฤติกรรมของเราสองคน

"นอกจากนนท์แล้ว...หนูไม่เคยจูบกับใครเลยนะ" เธอเอ่ยพาดพิงแฟนหนุ่มด้วย

"อืม...พี่ขอบใจนะ" ผมพูดอย่างไม่รู้จะพูดอะไร

แล้วแนนก็จูบผมอีก ผมไม่รู้ว่าเธอเห็นดีเห็นงามกับการทำแบบนี้ได้อย่างไร แต่เธอคงจะอยู่ในโหมดประชดประชัน ริมฝีปากของเธอนุ่มเนียนฉ่ำ รสจูบหอมหวานจนผมคิดว่าแค่จูบคงไม่เป็นอะไรกระมัง นี่ถือว่าผมนอกใจแพทแล้วหรือยัง

จะว่าไปก็ครบ 1 สัปดาห์แล้วที่ผมลองเกริ่นเรื่องกลุ่มสวิงให้เมียรู้จัก เธอคลายความเย็นชาลงไปบ้างแต่ก็ยังไม่ให้โอกาสผมได้ใกล้ชิดและชื่นชมเรือนร่างของเธอเลย ความหื่นอยากสั่งสมมานานหลายวัน บัดนี้ถูกกระตุ้นโดยสาวรุ่นน้องที่อายุห่างกันนับสิบปี

สองมือของผมยังไม่กล้าขยับเขยื้อนใด ๆ รู้ว่าถ้าไปสัมผัสตัวเธอเพียงนิดเดียว ประตูที่รับน้ำในเขื่อนอยู่ก็จะเปิดออก แล้วสายน้ำก็จะพัดทุกอย่างให้ราบพณาสูร

แต่แล้วเป็นน้องแนนเองที่ดึงมือผมให้ไปวางแถวหัวเข่าขาวเนียนของเธอ เพียงเท่านั้นผมก็ได้รู้ว่าผิวของเธอเนียนนุ่มและตึงเปรี๊ยะแบบสาววัยแรกแย้มที่อยู่ในช่วงบานสะพรั่ง ช่วงวัยนี้ล่ะที่ดอกไม้จะงดงามที่สุดและดึงดูดหมู่ภมรได้มากที่สุดก็ว่าได้

เราสองคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานกันคนละตัว เธอเอนโน้มมา ปากของเราบดจูบ ส่วนมือของผมวางแปะอยู่บนหัวเข่า ครู่เดียวเราก็ผละออกจากกัน

"พาหนูไปส่งบ้านหน่อยได้มั้ยคะ" เธอเอ่ยถาม

ผมพยักหน้าหงึกทันใด ดีเหมือนกัน ถ้าทำแบบนี้ต่อไป มีหวังต้องใช้โต๊ะทำงานเป็นเวทีบรรเลงเกมกามาอย่างแน่นอน ผมไม่เคยทำมาก่อน หวาดหวั่นเหมือนกันที่จะมีใครมาเห็น โดยเฉพาะพี่ยามที่อาจมาเดินตรวจตราชั้นนี้

ที่ผ่านมา ผมเคยขับรถมาส่งบ้านของแนนอยู่ 3-4 ครั้ง ส่วนใหญ่จะเป็นแฟนหนุ่มของเธอที่มารับมากกว่า

"ขอบคุณมากนะคะ พี่ทีน่ารักจริงเชียว" เธอเอ่ยแล้วยกมือไหว้ขอบคุณ ก่อนจะหอมแก้มผมด้วย ทำเหมือนผมเป็นทั้งหัวหน้างาน พี่ชาย และแฟนหนุ่มในคนเดียวกันไปเลย

คืนนั้น เมื่อกลับถึงบ้าน แพทหลับไปแล้ว ผมถอนหายใจคนเดียวในความมืดสลัว จ้องมองหน้าอกอวบที่อยู่ใต้ชุดนอน มันสะท้อนขึ้นลงเป็นจังหวะแผ่วเบาคงที่บ่งบอกว่าเธอหลับลึกเรียบร้อย ผมต้องข่มอารมณ์เงี่ยนที่สุมอยู่ในอกอยู่นานเลยทีเดียว

วันต่อมา น้องแนนมาทำงานตามปกติด้วยสีหน้าสดใส เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ผมเร่งเคลียร์งานให้เสร็จไป สาวน้อยหยิบขนมออกมาจากกระเป๋าถือ แล้ววางบนโต๊ะ

"ตั้งใจทำงานนะคะ" เธอเอ่ยแล้วยิ้มหวาน เหมือนจะใช้ขนมเป็นการตอบแทนที่ผมช่วยปลอบใจเมื่อคืนนี้

"ขอบใจนะ"

ผมบอกพลางมองหน้าสาวนักศึกษาฝึกงานคนสวย ไอ้ผมก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่ไหน การได้จูบบดปากอย่างค่อนข้างดูดดื่มกับเธอทำให้ความรู้สึกขาวสะอาดในใจถูกป้ายเปื้อนด้วยสีเทาไปเรียบร้อยแล้ว ผมลอบมองหน้าอกใต้เสื้อนักศึกษาแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ว่านมคู่นั้นจะสวยขนาดไหนนะถ้าไร้อาภรณ์ปิดบัง

ช่วงพักกลางวัน อาจเป็นเพราะอารมณ์หื่นที่ค้างคาทำให้ผมกดเข้าไปดูในกลุ่มสวิงทางมือถือเล่น ๆ โดยปกติแล้วผมมักจะดูเวลาอยู่คนเดียวในห้องน้ำหรือตอนที่ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย ผมพลาดไปแล้วที่มานั่งดูในห้องอาหารของออฟฟิศ เพราะหัวหน้ามาเห็นเข้าพอดี

"เอ็งก็อยู่กลุ่มนี้เหมือนกันเหรอวะ" พี่แหวงเอ่ยถามขึ้นแล้วนั่งข้างๆ พร้อมกับวางถาดจานข้าวลงบนโต๊ะ

"ค...ครับ" ผมตอบแล้วรีบปิดหน้าจอ งงงวยกับคำพูดของพี่แหวง นี่แสดงว่าเขาก็อยู่ในกลุ่มนี้ด้วยเหมือนกันอย่างนั้นหรือ

"เมียรู้มั้ยเนี่ย" เขาถามอีก ผมลังเลว่าจะตอบอย่างไรดี แต่ก็พูดความจริงไป

"รู้สิครับ...โกรธผมใหญ่เลย" ผมตอบ เขาหัวเราะ

"เรื่องปกตินะ ผู้หญิงที่ไหนก็โกรธอยู่แล้ว ไม่มีผู้ชายปกติเค้าชอบอะไรแบบนี้หรอก"

พี่แหวงเอ่ยอย่างนั้น ทำให้ผมคิดว่าเขากำลังด่าผมอยู่ว่าเป็นผู้ชายไม่ปกติ มีรสนิยมแปลกประหลาดที่ชอบอวดเมียให้ชาวบ้านได้ชื่นชมด้วย ถ้าอย่างนั้นแสดงว่าเขาเองก็ไม่ปกติเหมือนกันน่ะสิ

"แต่ถ้าพูดดี ๆ เมียก็เข้าใจได้นะ" เขาเปรย "หรือจะลองอะไรเล่น ๆ ก็ได้"

"ยังไงหรือครับ" ผมถาม

"ก็ต้องมีวิธีการหน่อย" พี่แหวงเอ่ยแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย