โอยากะด้ฃ

----------------------------------------------------------------

รวมนิยายทั้งหมด

สัปประยุทธ์ทะลุฟ้า NTR (ทั้งหมด 35 ตอนจบ)
บทที่ 1 จุดจบอันเลวร้าย
อ่าน :
บทที่ 2 จุดเริ่มต้นความอัปยศ
อ่าน :
บทที่ 3 ทาสราคะ กู่ซวินเอ๋อร์
อ่าน :
บทที่ 4 บุปผางามกลางหมู่มาร
อ่าน :
บทที่ 5 ซวินเอ๋อร์คาวโลกีย์
อ่าน :
บทที่ 6 เสี่ยวอีเซียนยอมจำนน
อ่าน :
บทที่ 7 สองสาวงามลากคันไถ
อ่าน :
บทที่ 8 ทาสกามที่สมบูรณ์แบบ
อ่าน :
บทที่ 9 การตัดสินใจของไฉ่หลิน
อ่าน :
บทที่ 10 ไฉ่หลินและเซียวเซียว
อ่าน :
บทที่ 11 แม่ลูกในห้วงตัณหา
อ่าน :
บทที่ 12 งานแต่งงานแสนสุข
อ่าน :
บทที่ 13 คืนเสียบริสุทธิ์ของบุตรสาว
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 14 ห้องหอระเริงกาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 15 น่าหรันเหยียนหรานและหยุนหยุน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 16 อาจารย์และศิษย์กลายเป็นทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 17 เบิกทวารศิษย์อาจารย์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 18 ความลับเหล่าหญิงงาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 19 น่าหรันเหยียนหรานประสบเคราะห์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 20 คืนแรกของน่าหรันเหยียนหราน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 21 ทาสคนต่อไป จื่อเหยียน!!
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 22 จื่อเหยียนสิ้นท่า
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 23 บทเรียนของจื่อเหยียน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
บทที่ 24 จื่อเหยียนยอมจำนน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2569)
บทที่ 25 ทาสคนสุดท้าย หยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2569)
บทที่ 26 โสเภณีมืออาชีพ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2569)
บทที่ 27 การค้าของหยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2569)
บทที่ 28 งานประมูลทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2569)
บทที่ 29 งานประมูลทาส 2
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2569)
บทที่ 30 งานประมูลทาส จบ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2569)
บทที่ 31 บทลงโทษที่น่าอับอาย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2570)
บทที่ 32 บทลงโทษที่น่าอับอาย 2
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2570)
บทที่ 33 บทลงโทษที่น่าอับอาย จบ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2570)
บทที่ 34 จุดจบที่เลวร้ายที่สุด ต้น
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2570)
บทที่ 35 จุดจบที่เลวร้ายที่สุด ปลาย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2570)

-----------แปลจบแล้ว-------------

เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai 
ค่าเข้า 150 บาทราคาเดิม และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
[/size]

--------------------------------------------------------------------------------------------

บทที่ 13 คืนเสียบริสุทธิ์ของบุตรสาว

    ในคืนวันแต่งงาน ยามมองดูเจ้าบ่าวที่เมามายจนสลบไสลบนเตียงใหญ่ สาวงามทั้งสี่ที่เป็นเลิศด้านการแสดงก็พากันลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก เซียวเหยียนสิ้นสติไปแล้ว เขาไม่มีวันพบว่า ภรรยาและบุตรสาวของตน ภายใต้กระโปรงของเหล่าสาวงาม บัดนี้มันเปียกโชกราวกับน้ำตก ด้วยน้ำมือของชายโฉดที่ล้วงบั้นท้ายเล่นตลอดงานเลี้ยงสมรส
   
    เซียวเซียวคุกเข่าลงที่ขอบเตียงด้วยสีหน้าสงสัย กุมคางไว้ในมือพลางถามด้วยน้ำเสียงอ่อนเยาวน์ "ท่านแม่ ท่านพ่อจะไม่ตื่นขึ้นมาเร็ว ๆ นี้ใช่รึไม่? มันจะไม่น่าอายแย่หรือ? หากเขาเห็นลูกสาวทำเรื่องพรรค์นั้น? ข้าคงอับอายจนตายแน่"
　　
    ไฉ่หลินบีบจมูกเล็ก ๆ ของบุตรสาว นางฝืนยิ้มก่อนจะกล่าว "สาวน้อย เจ้าไม่เชื่อใจทักษะทางการแพทย์ของพี่สาวเสี่ยวอีเซียนของเจ้าหรือไร?"
　　
    เสี่ยวอีเซียน "ไม่ต้องห่วง จนกว่าจะถึงเที่ยงวันพรุ่ง ต่อให้เจ้าตีกลองร้องเล่นเต้นรำอยู่ข้างหูของเขา เขาก็จะไม่ตื่นขึ้นมา ทว่า...เจ้าต้องการให้เซียวเอ๋อร์มีสัมพันธ์สวาทกันเขาจริง ๆ หรือ? พวกเขา...ทั้งสองคนเป็นบิดาและบุตรีที่เชื่อมโยงกันด้วยสายเลือด เช่นนั้น...ให้ทั้งสองร่วมรักกัน...มันเป็นเรื่องผิดศีลธรรม..."
　　
    ไฉ่หลินถอนหายใจอย่างปลดปลง "หลังจากคิดดู เจ้าสารเลวหุนเทียนตี้เก็บพรหมจรรย์ของเซียวเอ๋อร์ไว้จนถึงคืนนี้ ข้ากะไว้แล้วว่ามันต้องไม่มีเจตนาอันดี"
　　
    ซวินเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะกอดเซียวเซียวจากด้านหลังและเกือบจะร่ำไห้ "พี่ไฉ่หลิน ท่านทำอะไรไม่ได้จริง ๆ รึ? พี่ไฉ่หลินทนได้หรือที่ต้องเห็นเซียวเซียวมีอะไรกับพ่อตัวเองในครั้งแรก..."
　　
    ไฉ่หลิน "ป่านนี้แล้วข้าจะทำอะไรได้อีก ถ้าเป็นไปได้ ข้ายินยอมตกนรกแทนเด็กคนนี้อย่างไม่ลังเล"
　　
    เซียวเซียวมองทุกคนและกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ท่านแม่ พี่สาวซวิน...โอ้ ข้าต้องการเรียกท่านว่าท่านป้าซวินเอ๋อร์แล้ว คิกคิก ข้าสบายดีจริง ๆ ข้ายินดีเป็นทาสกามตัวน้อยให้กับท่านพ่อในคืนนี้"
　　
    ซวินเอ๋อร์หลั่งน้ำตาพร้อมหัวเราะ นางแสร้งทำเป็นโกรธและกล่าว "แล้วไปเถอะ สาวน้อย เจ้ายังมีอารมณ์มาล้อเล่นกับข้า? จากนี้ไป ข้าจะยังเรียกหาเจ้าว่าน้องสาว และเจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้เรียกข้าว่าป้า!!"
　　
    เซียวเซียวแลบลิ้นออกมาและทำหน้าทะเล้นใส่ซวินเอ๋อร์
　　
    ไฉ่หลินหยิบชุดชั้นในเกล็ดงูที่ค่อนข้างเปิดเผยออกมาสองชุดจากแหวนมิติและกล่าวเร่งรัด "เซียวเอ๋อร์ มันดึกแล้ว รีบเปลี่ยนชุดเสีย"
   
    เอ่ยจบ นางก็เลิกชายกระโปรงของบุตรสาวและถอดมันอย่างคล่องแคล่ว นางถอดกางเกงในที่เปียกชุ่มออกเหมือนที่เคยทำมานับครั้งไม่ถ้วน ภาพลักษณ์ตอนนี้นางไม่คล้ายเทพยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งทวีปโต้วฉี ทว่าเป็นเพียงมารดาและภรรยาจากครอบครัวธรรมดาคนหนึ่ง
　　
    ไฉ่หลินวางกางเกงใน ตบก้นเปลือยเปล่าของบุตรสาวเบา ๆ และแย้มยิ้ม "เจ้าฉี่ราดรึ?"
   
    เซียวเซียวกล่าวหน้าเสีย "ท่านแม่ ใครใช้ให้ท่านล้อเลียนลูกสาวแบบนี้ และอีกอย่าง...พี่สาวเสี่ยวอีเซียนเองก็ฉี่ราดเหมือนกัน..."
　　
    เสี่ยวอีเซียนพลันตัวแข็งทื่อขณะถอดชั้นในเปลี่ยน คราบของเหลวที่เปราะเปื้อนอยู่บนนั้นเป็นหลักฐานมัดตัวจนดิ้นไม่หลุด ใบหน้าอันสวยงามของนางไม่สงบอีกต่อไป หูของนางแดงเถือก นางกระทืบเท้าและอุทานด้วยความโกรธ "เจ้าพูดเรื่องไร้สาระอะไร!!"
　　
    ไฉ่หลินและซวินเอ๋อร์ยิ้มให้กันกับฉากนี้ ช่วยให้ความมัวหมองในใจของพวกนางลดลงอักโข
　　
    ราตรีนี้ยาวนานราวกับไร้สิ้นสุด แสงเทียนสีแดงชานส่องริบหรี่ สาวงามทั้งสี่ที่แบกรับชะตากรรมอันเลวร้ายร่วมกัน ชูจอกเหล้าขึ้นไปหาดวงจันทร์ พร้อมใจดื่มยาปลุกกำหนัดเข้าไปคนละหนึ่งแก้ว คืนนี้พวกนางทุกคนจะปฏิบัติหน้าที่ในฐานะทาสราคะของตระกูลหุน ในห้องหอของบ่าวสาวซึ่งมีเซียวเหยียนนอนอยู่ข้าง ๆ...
　　
    เสียงหัวเราะที่น่าสะอิดสะเอียนและบ้าคลั่งดั่งกังวานไปทั่ว ผู้อาวุโสกู่โม่ซึ่งธาตุแท้เป็นคนตระกูลหุนก้าวออกมาจากช่องว่างมิติที่ฉีกขาด ผมยาวสยายและเคราขาวไม่สามารถปกปิดแววตาอันชั่วร้ายได้ เขาพูดด้วยรอยยิ้ม
   
    "ท่านประมุข ห้องหอนี้ค่อนข้างกว้างขวางทีเดียว เพียงพอที่จะให้พวกนางสี่คนปรนนิบัติรับใช้เรา ข้าพึ่งเหย้าหยอกรูทวารของพวกนางระหว่างงานแต่ง นังร่านพวกนี้เปียกโชกยิ่งกว่าสุนัขติดสัดเสียอีก"
   
    ใบหน้างามสง่าของไฉ่หลินและซวินเอ๋อร์เย็นยะเยือก แต่พวกนางไม่กล้าระบายความโกรธต่อชายชราที่ทำเรื่องต่ำช้าในงามสมรส เขาลงมือโดยไม่ตั้งใจจะปกปิดด้วยซ้ำ เกือบจะทำให้พวกนางแสดงสภาพน่าอับอายต่อหน้าธารกำนัล เจ้าสาวมือใหม่ทั้งสองคนต้องทนทุกข์ ไม่มีเวลาร่วมสังสรรค์อย่างผาสุกเฉกเช่นงานแต่งงานปกติ
　　
    หุนเทียนตี้ปรากฏตัวขึ้น เหลือบมองจอกสุราที่ว่างเปล่าสี่ใบบนโต๊ะกลม เขาค่อย ๆ ลูบคางของตนพลางกล่าว "ในหลายวันมานี้เจ้าคงยุ่งยากไม่น้อยเพื่อจัดการงานแต่งของนางนี้ คืนนี้ข้าจะให้เจ้าสนุกกับเจ้าสาวทั้งสองคน หุหุ มองดูภรรยาของเซียวเหยียนถูกชำเราและเฝ้าดูลูกสาวของมันร่วมรักกับพ่อตัวเอง นี่ถือเป็นความอภิรมย์อีกรูปแบบที่ไม่มีทางลืมเลือนไปชั่วชีวิต"
　　
    หุนซือฉีที่ติดตามอย่างใกล้ชิดกล่าวประเหลาะว่า "ท่านประมุขกล่าวได้ถูกต้อง พวกเรานับว่าโชคดีที่ได้เชยชมสตรีของเซียวเหยียนอย่างจุใจ ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะแผนการอันแยบยลของท่านประมุขทั้งสิ้น"
　　
    หุนเพยหย่าที่กำลังจะเข้าประจบครั้นทุกคนอื่นแซงหน้าก็มีแววตาไม่พอใจ กระนั้นพลังฝีมือของเขานับว่าต้อยต่ำในตระกูลหุน จิตใจไม่แกร่งกล้าพอที่จะหักหาญกับผู้อื่น
　　
    พอสังเกตเห็น หุนซือฉีก็รีบขอโทษและเอ่ยด้วยรอยยิ้ม "ใช่แล้ว ผู้อาวุโสเพยหย่าเองก็มีส่วนร่วมไม่น้อย ข้าขอชื่นชมท่านจากใจ"
　   
    ได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของหุนเพยหย่าก็ดูดีขึ้น เขากล่าวอย่างสำรวมตน

    "อืม เรียกข้าว่ากู่โม่เถอะ ด้วยฐานะผู้อาวุโสของตระกูลโบราณ ข้าจะได้ขืนใจคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลกู่เองกับมือ ฟังนางร้องครวญครางว่า 'ลุงโม่ ลุงโม่' คั๊กคั๊กคั๊ก น่าสนุกเสียจริง!!"
   
    ไม่ต้องกล่าวถึงซวินเอ๋อร์และเหล่าสตรี กระทั่งผู้อาวุโสหลายอื่นจากตระกูลหุนต่างก็ด่าทอความวิปริตนี้ เจ้าแก่นี้แก้ตัวว่าต้องกักตนในการต่อสู้ครั้งใหญ่ แต่ความจริงแล้วมันรักตัวกลัวตายจนไม่กล้าโผล่หน้าออกมา หากไม่ใช่เพราะเซียวเหยียนไม่เคยพบมันมาก่อน หน้าที่อันยอดเยี่ยมเช่นนี้ไหนเลยจะตกไปถึงมือของเจ้าสวะตัวนี้
　　
    ตอนนั้นเอง ไฉ่หลินยิ้มอย่างเย้ายวนและเปล่งวาจาน่าฟัง "ผู้อาวุโสกู่โม่กล่าวผิดไปแล้ว ซวินเอ๋อร์เป็นคุณหนูเรียบ ๆ ร้อย ๆ นางแทบไม่เคยเกลือกกลั้วในโลกโลกีย์ ย่อมไม่มีความรู้ในเรื่องชายหญิงมากนัก ไม่รู้จักใช้เสน่ห์ของสตรี พวกเจ้าก็เช่นกัน คืนนี้มาเสพสมกันข้า ด้วยฝีไม้ลายมือของผู้เชี่ยวชาญ ข้าจะแสดงให้ดูว่าสตรีที่แท้จริงเป็นอย่างไร"
　　
    ซวินเอ๋อร์ตกตะลึงในทีแรก จากนั้นก็เข้าใจจุดประสงค์ของอีกฝ่าย นางค่อย ๆ กุมมือไฉ่หลินที่อยู่ใต้โต๊ะอย่างซาบซึ้งใจ
   
    หุนเทียนตี้ "ข้าคิดว่าเจ้าสองคนน่าจะไม่ลงลอยกัน แต่พวกเจ้ากลับสนิทกันมากกว่าที่คิด นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะปกป้องนางราวกับน้องสาวจริง ๆ"
   
    กู่โม่ "เราตั้งใจจะสนุกกับเจ้าอยู่แล้ว ไม่ใช่หน้าที่เจ้าที่มาออกความเห็น ไฉนเจ้าจึงมานั่งสลอนอยู่ตรงนี้ ลืมมารยาทในฐานะทาสกามไปแล้วรึ?"

    สาวงามผู้ร่วงหล่นทั้งสี่ยืนเรียงกันหน้ากระดาน มือทั้งสองยกชายกระโปรงขึ้นต่อหน้านายท่านทั้งหลาย...
   
    ขาสองข้างอ้าออกและย่อตัวลง แอ่นช่วงล่างที่เกือบเปลือยออกมาทักทาย หยาดพิสุทธ์แห่งความใคร่ไหลย้อยลงมาจากหว่างขา...
   
    เหล่าสตรีจมจ่อมกับความปวดร้าวทั้งร่างกายและจิตใจ ส่วนบุรุษต่างอัดแน่นไปด้วยไฟตัณหาไฟราคะ กระทั่งเซียวเหยียนที่เมาเหล้าจนหมดสติ แกนกายของเขาก็ผงาดล้ำจากผลกระทบของยาปลุกกำหนัดที่ระเหยไปทั่วห้อง        　　
　　
    กู่โม่กล่าวอย่างปลอดโปร่ง "แม่สาวน้อย ข้าสั่งให้เจ้าฝึกปรือกามสูตรในหลายวันที่ผ่านมา เจ้าทำสำเร็จแล้วรึยัง?"
　　
    เสี่ยวอีเซียนพูดอย่างไม่เต็มใจ "ข้าฝึกฝนสำเร็จแล้ว ขอนายท่านจากตระกูลหุนเชิญรับชม ศาสตร์การเปลื้องอาภรณ์ 'ระบำผีเสื้อปีกหัก'!!"
　　
    หญิงสาวบอบบางที่มักแสดงออกดุจนางเซียนผู้เย็นชากลายเป็นหน้าแดงด้วยอารามขวยเขินในทันใด นางยกแขนขึ้นประสานกัน ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแน่น ดวงตาคู่สวยปิดลง นางยืนเขย่งด้วยขาซ้ายและหมุนขาขวาไปตามเข็มนาฬิกา เครื่องแต่งกายดั้งเดิมบนตัวปลิวหายไปกับสายลม สตรีผู้งามสง่าร่ายรำอย่างโดดเดี่ยว เกศาสีเงินยวงสะบัดพลิ้วลอยล่อง ไม่นานหลังจากนั้น คลื่นวายุโหมกระพือก็พัดมา ฉีกกระชากกระโปรงตัวสุดท้ายออกเป็นชิ้น ๆ ในพริบตา เศษซากของมันกลายเป็นผีเสื้อนับไม่ถ้วน โบยบินออกไปทุกทิศทาง
   
    ครั้นผมสีเงินลู่ลงตามแรงน้ำถ่วง ขาหยกคู่กลับมายืนอย่างมั่นคง บนร่างที่สะโอดสะองอ้อนแอ้นของเสี่ยวอีเซียนก็เหลือเพียงสายเชือกที่ดูลามกยิ่งกว่าเปลือยเปล่า ศาสตร์การเปลื้องอาภรณ์แฝงไว้ด้วยความงดงามแต่ก็น่ารังเกียจ มีเป้าหมายเพื่อทำให้ทาสถูกอกถูกใจผู้เป็นนายมากยิ่งขึ้น
 
    เมื่อเห็นเสี่ยวอีเซียนถอดเสื้อผ้าของนางออกอย่างเชื่องฟัง ทาสราคะอีกสามคนก็ไม่อาจอยู่เฉย แต่ละคนแสดงศาสตร์การเปลื้องอาภรณ์ของตัวเอง ไม่ต้องเอ่ยถึงไฉ่หลินและซวินเอ๋อร์ ตัวเซียวเซียวเองก็ใช้วิชาเดียวกับมารดาของนาง 'อสรพิษลอกคราบ' ซึ่งเป็นการสืบทอดทางสายเลือด แต่น่าเสียดาย เพราะเรียนรู้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ จึงยังเหลือกระโปรงผืนเล็ก ๆ ทิ้งไว้ แต่มันเป็นกระโปรงที่ขาดวิ่นอันเผยให้เป็นโคนขาและบั้นท้ายครึ่งหนึ่ง ยังผลให้ดูยั่วยวน...ร้อนแรงในอีกรูปแบบหนึ่ง
   
    เผชิญกับสายตาของบุรุษมากมาย เซียวเซียวก็ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังมารดาตามสัญชาตญาณ ทว่าทุกคนตกเป็นทาสเหมือนกัน นางจะขอความช่วยเหลือจากใครได้? 　　
   
    กู่โม่กระแอ่มไอและกล่าวเสียงหยาบ "ดูเหมือนสาวน้อยจะเรียนรู้กามสูตรเทวะมาดีไม่น้อย หากแต่เมื่อไม่กี่วันก่อน ข้าอุตส่าห์ใจดีให้ของขวัญสำหรับการพบปะครั้งแรก ทว่าเจ้าก็ปฏิเสธไปอย่างไม่ใยดี ไร้ซึ่งการเคารพนอบน้อม สมควรได้รับการลงโทษสั่งสอนขั้นรุนแรง"
　　
    เสี่ยวอีเซียนเอือมระอากับคนชั่วช้าสามานย์ผู้นี้เต็มทน นางตอบโต้กลับอย่างเย็นชาทันที "สิ่งที่เจ้าเรียกว่าของขวัญพบปะ คือการบีบก้นของข้า ยามนั้นเซียวเหยียนไม่ได้ถูกปิดตาด้วยซ้ำ เจ้าไม่กลัวจะถูกเปิดโปงความลับของตัวเอง?"
　　
    กู่โม่ "ข้ารุกล้ำรูทวารของพวกเจ้าในงานแต่งคืนนี้ ก็ไม่มีใครถูกเปิดโปงมิใช่หรือ? ลำพังมหาราชันยุทธคนเดียวจะมีปัญญามาสร้างปัญหาอะไรกับข้า หากข้าตั้งใจจะสนิทสนมกับเทพยุทธ์สักคน ยิ่งไปกว่านั้น บนเส้นทางก่อนมาที่นี่ ข้าล้วนสัมผัสซวินเอ๋อร์หมดทุกซอกทุกมุมแล้ว ถ้าข้าห่างเหินกับเจ้ามากเกินจะต้องถูกตำหนิว่าเป็นเจ้านายที่ลำเอียงแน่แท้"
　　
    เสี่ยวอีเซียนตัวสั่นไปด้วยความโกรธจากวาจาไร้ยางอายประดานี้ นางกัดฟันและกล่าวว่า "เจ้า...เจ้า...คิดอยากแตะต้องข้า? ข้ายอมถูกทุกคนในห้องนี้รุมโทรมรุมข่มขืนยกเว้นเจ้า ถึงอย่างไรก็ใช่ว่าข้าจะไม่เคยโดนมาก่อน"
　　
    กู่โม่ "ใครบอกว่าเราจะรุมโทรมเจ้า ตรงกันข้าม คืนนี้จะไม่มีใครได้รับอนุญาตให้แตะต้องเจ้า"

    เอ่ยจบ เขาก็หยิบเม็ดโอสถออกมาจากแหวนมิติและแสยะยิ้ม
   
    "นังทาส ใส่โอสถเม็ดนี้เข้าไปในช่องคลอดของเจ้าเสีย"
   
    เสี่ยวอีเซียนพลันมีสีหน้าแปรเปลี่ยน แค่ได้กลิ่นนางก็สามารถบอกได้ว่ามันคือ 'ยาหักปีกเทพธิดา' อันลือลั่น หากฤทธิ์ของโอสถเม็ดนี้แทรกซึมเข้ามาในส่วนสงวนของนาง และไม่มีแท่งเนื้อของบุรุษมาปรนเปรอ นางอาจขาดใจตายในคืนนี้ เพียงยาปลุกกำหนัดถ้วยแรกก็ทำให้นางอึดอัดกระสันซ่านไปทั่วตัวแล้ว
　　
    ภายใต้การควบคุมจาก 'ศาสตร์บังคับวิญญาณ' แม้นว่าซวินเอ๋อร์และไฉ่หลินจะลังเลขนาดไหน พวกนางก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอุ้มเสี่ยวอีเซียนขึ้นมาและจับสวมปลอกคอทาสตามคำสั่ง จากนั้นทั้งสองก็ดึงสายโซ่เส้นเล็ก ๆ สองเส้นออกมาจากปลอกคอและพันไว้รอบหัวเข่า บังคับให้นางเปิดเผยช่องทางลับในท่วงท่าที่น่าอับอายที่สุด กางต้นขาแหวกออกด้านข้างอย่างอล่างฉ่าง เสี่ยวอีเซียนผู้น่าสงสารทำได้แค่มองดูกลีบสวาทของนางรับเม็ดยาเข้ามาอย่างไม่อาจขัดขืน
   
    "อือ..."

    เสียงคร่ำครวญเป็นระยะดังออกมาจากลำคอของเสี่ยวอีเซียน ความรู้สึกที่ว่างเปล่าในร่องรักทำให้นางบังเกิดความทรมาน ความรู้สึกอับอาย คลุ้มคลั่ง กำแพงน้ำแข็งในจิตใจไม่อาจต่อต้านความปรารถนาอันรุนแรงได้ ร่างกายส่วนล่างของนางกระตุกยิก หลั่งน้ำรักและปัสสาวะออกมาราวกับน้ำตกห่าใหญ่　　
　　
    "อ๊าาาาาาา!!!!"
   
    ไฉ่หลินและซวินเอ๋อร์ไม่อาจทนมองได้ กระนั้นจุดจบของพวกนางเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ดีไปกว่านี้เท่าไร
   
    ในคืนแต่งงานของตัวเอง พวกนางถูกศัตรูข่มเหง

 

สนุกมากครับ

สนุกมากครับ

 

ชื่อตอนก็ตื่นเต้นแล้ว