ปราบพยศ! น้องสาวดาวมหาลัยตัวแสบ 3

[wachira123]

ตอนที่ 3 เธอคือดาวมหาลัย เราก็คือฝุ่นผง



 เสียงประตูห้องนอนเปิดออกเบาๆ ก่อนที่ ฟ้า จะก้าวออกมาด้วยสีหน้าไม่สดใสนัก เธอสวมชุดนักศึกษาที่เรียบร้อย เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวกับกระโปรงพลีทสีดำ แต่ท่าทางของเธอดูเกร็งๆ ราวกับยังไม่อยากขยับตัวมากนัก

"ฟ้า มากินข้าวก่อนสิ"

เสียงของดิน ดังขึ้นจากโต๊ะอาหาร เขานั่งอยู่ที่นั่นพร้อมข้าวต้มร้อนๆ ที่พึ่งตักใส่ชาม รอเธอมาร่วมโต๊ะเหมือนเช่นเคย



แต่แทนที่ฟ้าจะเดินมานั่งลง เธอกลับชะงักไปเล็กน้อยก่อนทำหน้าเหยเกเหมือนรังเกียจ ความรู้สึกของเรื่องเมื่อมันย้อนกลับมา เธอจึงส่ายหน้าเบาๆ

"ไม่เอาอะ แค่เห็นหน้าพี่หนูก็ไม่หิวแล้ว พี่กินไปคนเดียวเถอะ"

 เธอพูดด้วยน้ำเสียงแผ่ว ก่อนจะเดินตรงไปเปิดตู้เย็น หยิบนมกล่องขึ้นมาดื่มแทน

ดินขมวดคิ้วเล็กน้อย มองฟ้าที่ทำเหมือนอยากรีบออกไปให้พ้นๆ จากเขา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ฟ้าเปิดฝาขวดนม ยกขึ้นดื่มไปอึกใหญ่ แล้วเงยหน้ามองไปรอบห้อง ก่อนจะถอนหายใจยาว

"นี่... พี่อย่าทำห้องรกอีกนะ หนูไม่อยากออกจากห้องมาแล้วเจอคอกหมูทุกวัน"

เธอพูดขึ้นมาลอยๆ แต่แฝงไปด้วยน้ำเสียงตำหนิ

"ก่อนหนูกลับมาขอให้ห้องเรียบร้อยกว่านี้เข้าใจไหม!?"

ดินถอนหายใจออกมาพลางพยักหน้าตอบรับ

"ได้ๆ พี่เข้าใจแล้ว"

เขาสังเกตว่าเธอแต่งตัวเรียบร้อยกว่าปกติ แถมออกไปตั้งแต่เช้า คงเป็นเพราะวันนี้เป็นวันกิจกรรมรับน้องของทางมหาลัยแน่ๆ

ฟ้าเหลือบมองเขาอีกครั้งก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"แล้วอีกอย่าง... ถ้าเจอฉันที่มหาลัย อย่าเข้ามาทักหนูล่ะ"

ดินเผลอเบ้ปากเล็กน้อย นี่มันอะไรอีกล่ะ? ทำเหมือนเขาเป็นตัวน่ารำคาญขนาดนั้นเลยหรือไง? แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้พูดอะไร ฟ้าก็รีบคว้ากระเป๋าสะพายแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างเร่งรีบ

เขามองตามหลังเธอ ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง

 "เฮ้อ... ไม่ว่าทำดีแค่ไหน ก็ไม่เคยเห็นฟ้าอารมณ์ดีขึ้นเลย"

เขาลุกขึ้นยืน เดินไปที่ตู้เย็นกะว่าจะเอาน้ำดื่ม แต่สายตากลับสะดุดเข้ากับบางอย่างที่วางทิ้งไว้ด้านบน

"กระเป๋าสตางค์ของฟ้า!"

ดินเบิกตากว้าง รีบคว้ากระเป๋าสตางค์ขึ้นมา

"เฮ้ย! ลืมได้ไงวะเนี่ย!?"

เขารีบชะโงกหน้าไปมองจากระเบียงคอนโด เห็นฟ้ากำลังขึ้นวินมอเตอร์ไซค์ออกไปแล้ว

"ซวยแล้ว!"

ดินรีบคว้ากุญแจห้อง กระเป๋าสตางค์ของฟ้า แล้วพุ่งออกจากห้องไปทันที เป้าหมายของเขาตอนนี้คือมหาวิทยาลัย ถ้าฟ้าไม่มีมันคงจะแย่แน่



*

*

*



ดินกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาในเขตมหาวิทยาลัยที่เต็มไปด้วยนักศึกษาปี 1 บรรยากาศคึกคักไปด้วยเสียงพูดคุย หัวเราะ และกิจกรรมรับน้องที่กำลังดำเนินไปตามจุดต่างๆ แต่เขาไม่มีเวลาจะสนใจอะไรทั้งนั้น ในมือของเขายังกำกระเป๋าสตางค์ของ ฟ้า แน่น

"ให้ตายสิ... แล้วจะไปหาฟ้าได้จากที่ไหนเนี่ย?"

ดินพึมพำพลางมองไปรอบๆ ด้วยความกังวล

เขาไม่มีแม้แต่เบอร์โทรศัพท์ของฟ้า ตั้งแต่เรียนมหาลัยมาด้วยกัน ฟ้าไม่เคยคิดจะให้เขาไว้เลยด้วยซ้ำ เธอพยายามตีตัวออกห่างจากเขามาโดยตลอด เหมือนไม่อยากให้ใครรู้ว่ามีพี่ชายอยู่ที่นี่ด้วย

ดินถอนหายใจ หันไปมองป้ายบอกทางก่อนตัดสินใจเดินไปที่ ห้องประชุมใหญ่ ซึ่งเป็นสถานที่จัดพิธีรับน้องรวม เขาแอบกวาดตามองกลุ่มนักศึกษาปี 1 ที่จับกลุ่มกันอยู่เต็มไปหมด หวังว่าจะเจอเธออยู่แถวนี้

แต่ไม่ว่าจะเพ่งมองแค่ไหน... ก็หาไม่เจอ

แต่ทันใดนั้น เสียงพิธีกรบนเวทีดังขึ้นมาจากลำโพง

"และต่อไป เราขอเชิญผู้เข้าร่วมคัดเลือกดาวมหาวิทยาลัยของเรา... 'นางสาวฟ้ามณี' ขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ!"

ฟ้ามณี...!?

ดินเบิกตากว้างทันทีเมื่อได้ยินชื่อนั้น ก่อนจะหันขวับไปมองเวที

"ฟ้า...!?"

ฟ้ากำลังก้าวขึ้นเวที สีหน้าของเธอไม่ได้ติดจะขุ่นเคืองเหมือนเวลาที่อยู่กับเขา แต่กลับยิ้มแย้มดูเปล่งประกาย สวยสง่าอย่างไม่น่าเชื่อ

ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างประณีต ผิวขาวเนียนรับกับแสงไฟ ชุดที่เธอสวมเป็นชุดนักศึกษาที่เรียบร้อยแต่เข้ารูปอย่างลงตัว เน้นส่วนเว้าโค้งของร่างกายให้ดูโดดเด่นขึ้น

เสียงพูดคุยรอบข้างดังขึ้นทันที

"โห ฟ้าสวยฉิบหาย ตัวเต็งดาวมหาลัยแน่นอน!"

"นี่คนจริงเหรอวะ สวยขนาดนี้!? ดูสาวๆ คนอื่นดิ ไม่มีใครสู้เธอได้แล้ววะ"

"คนนี้กูเล็งไว้แล้วเว้ย เดี๋ยวกูจะจีบเธอให้ได้เลย!"

"ฮ่าๆ มึงอย่าฝันเลย ฟ้าน่ะ...พวกตัวท็อปรุ่นพี่เขาเล็งกันหมดแล้วว่ะ"

ดินกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้น ไม่ใช่เพราะความตื่นเต้นที่เห็นน้องสาวของเขาสวยโดดเด่นท่ามกลางทุกคน แต่มันเป็นความรู้สึกกระอักกระอ่วนที่อธิบายไม่ถูก

เขาไม่อยากให้ฟ้าไปยุ่งกับพวกผู้ชายพวกนี้เลย

หลังจากเดินแบบเสร็จ ฟ้าก็ลงจากเวทีไปหาเพื่อนๆ ที่ยืนรออยู่ สีหน้าของเธอดูตื่นเต้นและมีความสุข เธอคงไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้รับเสียงเชียร์มากมายขนาดนี้

แต่แล้ว... สายตาของเธอก็เหลือบมาเห็นดิน

สีหน้าเธอเปลี่ยนไปทันที

ฟ้าขมวดคิ้ว ก่อนจะเดินบึ่งมาหาเขาด้วยสีหน้าหงุดหงิด

 "พี่ดิน!"

เธอหยุดตรงหน้าเขา สายตาแข็งกร้าวและไม่พอใจ

"หนูบอกแล้วไงว่าไม่ให้มา! พี่จะมาทำไม!?"

เธอขึ้นเสียงใส่เขาตรงๆ โดยไม่สนใจสายตาของคนรอบข้าง

ดินอ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แต่ก็พูดไม่ออก เขามองใบหน้าของเธอที่สวยสง่าจนน่าตกใจ... แล้วก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างจุกอยู่ในอก

ดินรีบหยิบกระเป๋าเงินออกมายื่นให้ฟ้าก่อนที่เธอจะได้ระเบิดอารมณ์ใส่เขา

"ฟ้าลืมไว้ที่ห้อง พี่กลัวว่าฟ้าจะไม่มีเงินใช้"

ฟ้าชะงักไปเล็กน้อย เธอเหลือบมองกระเป๋าสตางค์ในมือของเขา ก่อนจะรีบคว้าไปเหมือนกลัวว่าจะมีใครเห็น

"เออ ขอบคุณ... แต่ทีหลังห้ามออกมาให้ใครเห็นพี่อีกนะ!"

เธอบอกเสียงแข็ง ก่อนจะหันหลังกลับไปหาเพื่อนๆ ของเธอ

"ถ้าพี่ไม่มีอะไรก็รีบๆ กลับไปได้แล้ว!"

ดินยืนมองแผ่นหลังของฟ้าที่กำลังเดินห่างออกไป ท่าทางเธอดูร้อนรนเล็กน้อยเมื่อเข้ากลุ่มเพื่อน

กลุ่มเพื่อนของเธอต่างเป็นสาวๆ ที่แต่งตัวดูดี หรูหรา และมีความมั่นใจสูง พวกเธอทุกคนดูสวยสดเปล่งประกายราวกับพวกไฮโซจากละครทีวี และทันทีที่ฟ้ากลับเข้ากลุ่ม สายตาของพวกเธอก็เหลือบมามองทางดิน

เป็นสายตาที่เต็มไปด้วย ความเหยียดหยาม

หนึ่งในนั้นมองดินตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะถามฟ้าด้วยน้ำเสียงดูถูก

"นี่...นั้นคนรู้จักของฟ้าเหรอ?"

ฟ้าส่ายหน้าแทบจะทันที

"เปล่า... เขาแค่เก็บกระเป๋าเงินได้แล้วเอามาคืนให้เฉยๆ"

เพื่อนๆ ของฟ้าถอนหายใจออกมาเบาๆ คล้ายกับโล่งใจ

"ดีแล้วล่ะ"

หนึ่งในนั้นพูดขึ้น ก่อนจะหัวเราะหยันๆ

 "ฟ้าไม่น่าจะรู้จักกับคนสกปรกโสมมแบบนั้นหรอก"



สกปรกโสมม...

คำพูดนั้นเหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางใจของดิน เขาได้แต่ยืนอึ้ง มือกำแน่นโดยไม่รู้ตัว ในขณะที่เสียงหัวเราะของพวกเธอแทรกเข้ามาในหู

แต่สิ่งที่ทำให้เขาสะอึกที่สุดไม่ใช่คำพูดของพวกเธอ... แต่เป็นเสียงหัวเราะแหยงๆ ของฟ้า

มันไม่ใช่เสียงหัวเราะเยาะ แต่เป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความอึดอัด ราวกับเธอพยายาม กลืนคำพูดบางอย่างลงไป

เธอไม่ได้ปกป้องเขาเลย...

ดินเม้มปากแน่น ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมาช้าๆ หัวใจรู้สึกหนักอึ้งราวกับมีอะไรกดทับอยู่ เขาก้มหน้ามองพื้น เดินคอตกออกมาจากบริเวณนั้น ไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

แต่ในหัวของเขา...

ยังคงฉายภาพของ ฟ้าที่ก้าวขึ้นเวทีอย่างสง่างาม

เขาไม่เคยนึกเลยว่า เธอจะเปล่งประกายได้ถึงขนาดนั้น



นิยายเรื่อง : ปราบพยศ! น้องสาวดาวมหาลัยตัวแสบ

ติดตามอ่านได้ที่

readawrite :

fictionlog :

ธัญวลัย : #

[bergkamp10]

ความดำมืดเริ่มเข้าครอบงำจิตใจของนายดิน

[swss2511]

ดินมีเป้าหมายไว้ให้พุ่งชน

[tantawanjames]

พี่น้องกันจริงไหมเนี่ยทำไมฟ้ารังเกียจดินจัง