ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_Storm Fake

พ่องัด แม่เป๋อ ตอนที่6 (เล่ม2มาแล้ว)

เริ่มโดย Storm Fake, กุมภาพันธ์ 27, 2025, 08:06:54 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Storm Fake

  #ก่อนอื่นขอโทษทุกที่ให้รอนานครับ ยอมรับเลยว่ายังมือใหม่ ยังแต่งไม่ค่อยเก่ง ไม่ค่อยได้ตามเวลาที่ควร แต่วันนี้เล่ม 2 ของ พ่อวัด&แม่เป๋อ เปิดวางแล้วครับ ติดตามอ่านกันได้เลยที่







พอนึกรู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่ไหน หญิงสาวก็มีอันงงและแปลกใจเป็นที่สุด ถนนลูกรังกลางทุ้งที่มีหลอดไฟถนนติดๆดับๆ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ดับไปแล้ว ซานยืนงงมองไปที่แสงไฟงานวัดไกลๆอย่างคนใบ้แดก

แน่นอนว่า ซานไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงเดินมาไกลขนาดนี้ ครั้นจะกลับก็มองไม่เห็นแสงไฟรถเลยสักคันผ่านไปมา แล้วตลอดทางที่มาพอมองย้อนกับไปก็มืดอยูุ่พอควรเลย ถึงจันทร์จะเต็มดวงก็ตาม

สาวสวยเลือกที่จะเดินย้อนกลับไปตามทางที่มา เธอใช้แสงไฟงานวัดเป็นจุดหมาย ซึ่งก็ต้องเดินผ่านความมืดตลอดทางเพื่อกลับไป เวลานั้น ซาน'ไม่เห็นแม้แสงไฟของรถสักคัน แต่หูเธอกลับได้ยินเสียงของมอไซส์ดังอยู่ไกลๆ

พอหลังจากออกก้าวเดินย้อนกลับไปที่งานวัดได้ไม่นาน เสียงมอไซส์ที่ได้ยินแต่มองไม่เห็นไม่นานก็เริ่มเข้าใกล้มาเรื่อยๆ ก่อนที่อีกไม่กี่อึดใจถัดมาที่ด้านหน้าของซานจะมีเสียงสว่างจ้าขึ้น

 "อ่าว...น้องซานนิ  ทำไมมาอยู่ตรงนี้ละเนี่ย"

เสียงเอ่ยขึ้นพร้อมๆกับรถมอไซส์ที่หยุด พอแสงสว่างที่มันส่องหน้า ซาน'ถูกลดต่ำลง เธอก็พบว่าคนที่มาเจอเธอนั้นคือ"พี่ตั้ม"คนที่มากับเอเพื่อนเก่าของวา คนที่เธอเจอและได้คุยทักทายที่หน้าร้านลุงพ่อค้า(พระ)

"อะ...เออ ค่ะ อื่อ พอดีเดินเล่นน่ะค่ะ"
"หืม...เดินไกลขนาดนี้เชี่ยว"
เจ้าตั้มมันเอ่ยพลางทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ มันก็ทำให้ซานที่เลิกลักกับการเจอมัน ถึงกับรีบตอบไปอย่างไม่ทันคิดให้ถี่ถ้วน

"เออ...คะ ค่ะ หืออ พอดีเริ่มไม่ชอบเสียงดังในงานน่ะค่ะ เลย...อยากหลบออกมาที่เงียบๆสักพัก "
"หือ...แปลกนะน้องเนี้ย สงสัยจะเป็นคนขี้ลำคาญง่าย ถึงเดินเล่นมาสะไกลเลย"
เจ้าตั้มมันเอ่ยพลางมองซานที่ยิ้มเจือนๆเหมือนจงใจให้มันกลบเกลือนความผิด ถึงลึกๆจะรู้ดีว่าเธอมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงแต่มันก็อดยิ้มในใจไม่ได้ เมื่อมันเห็นสาวสวยแสนซื่อเลิ่กลั่กจนเลือกคำตอบมันแทบไม่ถูก

"อื่อออ ค่ะ หืออ"
"อื่อ แล้วนี่จะเดินกลับไปที่รึยัง ให้พี่ขี่ย้อนกลับไปส่งไหม เดินไกลเลยนะเนี้ยถ้าจะเดินกลับ"
"อ่า...มะ อืม ไม่เป็นไรคะ เดี๋ยวว่าเดินเล่นเงียบๆอีกสักพักถึงจะกลับค่ะ" แทนที่จะยอมให้เจ้าตั้มไปส่ง ซาน"กลับรู้สึกอายมันจนเลือกตอบไม่ถูก เพียงแค่คิดว่าต้องขึ้นไปซ้อนท้ายสาวสวยก็แว๊บเห้นภาพร่างเปลือยของเจ้าตั้มขึ้นมา

"อือ...!!! อืม น้อง....ชอบที่เงียบๆใช่มั้ย งั้น ไปนั่งดูหิ่งห้อยกับพี่สักพักมั้ยละ พี่รู้จักที่"
"หิ่งห้อย...หรอคะ"
"อืมมม พี่ว่าจะไปนั่งจิบเบียร์เงียบๆที่นั่น  แล้วว่าจะกลับมาที่งานอีกทีตอนใกล้เลิก น้องจะไปด้วยกันมั้ย จะได้ไม่ต้องเดินกลับ พอกลับก็ช้อนท้ายพี่กลับไปด้วยกันเลย"
"เออ...,มัน  มันไม่ไกล้ใช่มั้ยค่"
เมื่อเป็นคนบอกเองว่าจะอยู่เดินเล่นต่อ พอพี่ตั้มหรือเจ้าตั้มชวน ซาน'ก็เหมือนตัดทางตัวเองไม่ให้มีทางเลี่ยง จนที่สุดเธอก็เอ่ยถามมันไปอย่างที่อย่างกล่าว

"อ่า ไม่ไกล เนี้ยนั่งรถไปนิดเดียวก็ถึงละ คืนนี้จันทร์สว่างหิ่งห้อยเยอะ ตกลงไปนะ พี่ก็จะรีบกินละรีบพาน้องกลับ เดี่ยวทางจะได้ไม่เป็นห่วง"
พูดแล้วทางซานที่ยืนยิ้มหน้าเจือนๆก็ไม่มีทางเลือก ท้ายที่สุดเธอก็ต้องเดินไปยืนติดท้ายรถ รอเจ้าตั้้มมันสตาร์ทรถก่อนถึงจะก้าวขึ้นไปซ้อนท้าย
ขณะเดียวกันทางเจ้าตั้มที่ถีบรถมอไซส์สายตามันก็มองซานอย่างแอบยิ้ม นอกจากมันจะมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตามันยังจับจ้องความน่ารักหุ่นดีของเธออีกด้วย
ยิ่งชุดที่ใส่มันเป็นชุดเสื้อยืดคอกว้างกางเกงยีนส์ขาสัั้น เมื่อได้มองอย่างใกล้ชิด มันก็ทำเอาเจ้าตั้มแทบอยากกระชากสาวสวย เอามากอดและบดจูบตอนนั้นเลย

 พอรถสตาร์ทติด ซาน'ก็นั่งซ้อนท้ายเจ้าตั้มไปต่อจากจุดที่เจอกันกลางทุ่ง ซึ่งมันก็ขับพาเธอไปสักพักเมื่อถึงบึงที่มีลานกว้างและสวนป่าดอกไม้ มันก็เลี่ยวรถเข้าไปจอดทิ้งไว้ใต้ต้นไม้ทันที
จากนั้นเจ้าตั้มก็เดินนำซานเดินผ่านสวนดอกไม้ลึกเข้าไป พอพ้นไปเจอศาลาริมน้ำสาวสวยก็มีอันตื่นตาตื่นใจอย่างไม่เคยเห็น แสงหิ่งห้อยนับร้อยนับพันที่มันวูบวาบอยู่รอบศาลา มันช่างสวยงามที่สุดในยามค่ำคืน

 แน่นอนว่าพอเห็นแบบนั้นแล้วทั้งซานและเจ้าตั้มก็ขึ้นไปนั่งดูหิ่งห้อยกันบนศาลา ซึ่งแรกๆเธอและมันก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย เพราะทางสาวสวยนั้นมั่วแต่ตื่นตาตื่นใจกับแสงหิ่งห้อย ส่วนทางเจ้าตั้มเองก็นั่งจิบเบียร์เสพบบรยากาศไป

ไม่รู้ว่าสถานที่มันทำให้ซานรู้สึกเพลินไปกับแสงหิงห้อยหรอป่าว เพราะถึงแม้ทางเจ้าตั้มจะจ้องมองเรือนร่างสาวสวอย่างไม่ว่างตา แต่ดูแล้วเธอจะไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ

"อืือออ ตอนที่อยู่หน้าร้านเช่าพระ พี่เห็นน้อง...ซาน เอาอะไรให้พ่อค้าดูหรอ เห็นพ่อค้าบอกไม่ได้ว่าคืออะไร"
"อ๋อ ค..ค่ะ พระน่ะค่ะ อยากรู้ว่าเค้าเรียกพระอะไร มีคุณด้านไหน"
"หืออ แล้วน้องซานห้อย ไม่รู้หรอว่าเขาเรียกอะไร มีคุณด้านไหน"
"อือออ อ่า...เดิมที่ซานไม่มีห้อยหรอกคะ พอดีผู้ใหญ่ให้มา ซานเลยรับๆมาห้อยไว้" ซานพูดพบางทำหน้ามึนๆ จริงๆเธอก็อยากจะพูดว่าได้มายังไงก็ไม่รู้ แต่พอนึกๆดูเธอก็รู้สึกว่าถ้าเป็นพระมีติดตัวไว้ก็ไม่เสียหาย
"อ๋อๆ งั้นให้พี่ดูให้มั้ย พี่น่ะช่ำชองเหมือนกันเรื่องของพวกนี้"
"พี่.... ดูเป็นหรอคะ"
"อืออ ของพวกนี้พี่ดูเป็นอยู่แล้ว ง่ายๆเอามาให้พี่ดูเลย"

พูดพลางเจ้าตั้มก็มองแม่เป๋อที่ซานคล้องคอ ตัวสร้อยมันคล้องอยู่รอบคอเธอก็จริง แต่ตัวแม่เป๋อดันไปสอดอยู่ในเสื้อกลางร่องอก พอซานค่อยๆใช้มือดึงมันออกมาจากในเสื้อ ก็เล่นเอาเจ้าตั้มที่มองถึงกับแอบน้ำไหล่พลางจ้องเขม็งตาเป็นมัน

 เจ้าตั้มมันแอบกลืนน้ำลายไปหลายอึก แต่พอเห็นว่าซานยื่นมาให้ดูอย่างรอฟังมันบอก มันก็รีบเก็บอาการให้มิดชิดทันที ก่อนจะคว้าเอาแม่เป๋อในมือสาวสวยมาทำท่าส่องพลิกไปพลิกมา
"อืมมมม อันนี้...เขาเรียก แม่เป๋อ"
"แม่เป๋อ..หรอคะ"
"อืมมม แม่เป๋อ หลายคนเชื่อว่ามันเป็นเครื่องรางให้โชค ช่วยหนุนดวง ค้าขายล่ำรวย เรียกเงินเรียกลูกค้า มีงานทำเจ้านายก็จะรัก ไม่มีงานก็หางานง่าย"
"อ๋อออ...ค่ะ" ซานเอ่ยเบาๆอย่างเข้าใจทุกอย่างที่เจ้าตั้มมันบอก แต่หารู้ไม่ว่ามันไม่ได้บอกหมด คุณด้านเด่นจริงๆของแม่เป๋อมันคือการเสพกามต่างหาก ยิ่งถ้าพลาดโดนผูกจิตใจก็อาจมีพลาดยอมทุกอย่างก็ว่าได้

"อืมมม จริงๆแม่เป๋อเขาสร้างมาคู่กับพ่องัดนะ อันนี้น่ะ"

เจ้าตั้มมันพูดต่ออย่างเรียบๆพลางล้วงไปเอาสิ่งที่พูดออกมาให้ซานดู เครื่องรางที่มีลักษณะคล้ายกับแม่เป๋อแต่จะต่างกันตรงที่รูปลักษณ์ของพ่องัดดันผู้ชาย ซึ่งนั่งกางขาแต่ตรงกลางมีแท่งกลมๆคล้ายไอ้หนูของผู้ชายยื่นออกมา


"อันนี้คือ พ่องัดหรอคะ" ซานทำหน้าสงสัยเล็กน้อยพลางมองของที่อยู่ในมือของเจ้าตั้ม เกือบทุกอย่างมันดูคล้ายกันกับแม่เป๋อจริงๆ

"ใช่ มีคุณคล้ายกัน แต่เขาว่าถ้าได้ถือครองทั้งสองอย่างพร้อมกัน จะเป็นคุณยิ่งขึ้นไปอีก แต่ต้องสวดบูชาบ่อยๆด้วยนะ แบบเวลาอยากได้อะไร สวดแล้วเขาบอกว่าจะได้อย่างที่ต้องการไม่นานเกินนรอ"
"มันได้จริงๆหรอคะ"
"ของอย่างนี้มันส่วนหนึ่งใจต้องเชื่อนะ ถ้าว่าได้ก็ได้ ถ้าว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ ว่าแต่น้อง..ซาน เคยสวดบูชาแม่เป๋อดูรึยัง"

สิ่งที่เจ้าตั้มมันบอกทั้งหมดแน่ละมันโกหก การที่คล้องทั้งสองอันพร้อมกัน เจ้าตั้มมันรู้อยู่แก่ใจว่านั้นคือพิธีคล้องจิตคล้องใจสาวต่างหาก ยิ่งถ้าหากซานยอมสวดบูชาอย่างที่มันถามด้วยแล้ว มีหรือที่สาวสวยจะไม่ตกอยู่ในคุณไสย์มืดของแม่เป๋อพ่องัด

แม่เป๋อ"เครื่องรางหน้าตาแปลกๆที่น้อยคนนักยากที่จะเคยได้ยินและไม่ค่อยมีการสร้าง เพราะแม่เป๋อคือเครื่องรางที่ถือว่าเก่าแก่พอควร มาจากทางสายเขมรโดยตรง แต่คนส่วนใหญ่รู้จัก "พระงั่งหรือไอ้งั่ง" มากกว่า แต่จริงๆแล้ว แม่เป๋อ ก็คือ พระงั่งในอีกรูปแบบหนึ่งนั้นแหละ เพียงแต่พระงั่งจะนั่งด้วยท่าสมาธิ แต่ของแม่เป๋อจะนั่งถ่างขามือสองข้างจับไปที่อวัยวะเพศของตัวเอง

 ด้านสรรพคุณจะขึ้นชื่อสุดยอดในเรื่อง "เมตตา" มากด้วยเสน่หามนตรา เรียกจิต เรียกใจ เสริมดวงให้ดี ไครครอบครองจะมีราศีแก่ตัว จะมีโชคลาภเข้ามาไม่ขาดสาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการติดต่อเจราธุรกิจก็ราบรื่น

 แต่ก็นั่นละ เบื้องลึกจริงๆของเครื่องลางชนิดนี้ที่น้อยคนนักจะรู้ มันคือเครื่องรางที่มีไว้เพื่อสนองกิเลสราคะกามต่างหาก เพราะถ้าหากว่ามันถูกใช้โดยเอาไปคล้องคอสาวคนไหน สาวคนนั้นก็จะมีใจให้ชายผู้ที่มอบให้อาจถึงขั้นเปิดใจให้คบหา

 แต่ถ้าชายผู้คนไหนถือครอง "พ่องัด" เครื่องลางที่เป็นคู่สร้างกัน เพียงแค่มีโอกาสใช้พ่องัดเคาะเบาๆกับแม่เป๋อ(โดยหันหน้าใส่กัน) ไม่ว่าจะสาวโสดหรือสาวมีคู่ครองแล้ว ทุกคนก็จะหันมาลุ่มหลงผู้ชายคนนั้นอย่างโงหัวไม่ขึ้น อาจเรียกได้ว่าเป็นทาสกามทางใจเลยก็ว่าได้

เพราะสิ่งนี้เองเจ้าตั้มมันถึงอยากจะเข้าใกล้ซานให้มากกว่านี้ เพราะตั้งแต่ที่มันเห็นเธอถือแม่เป๋อที่หน้าร้านเช่าพระ มันก็ต้องการแค่เพียงโอกาศเล็กๆที่จะได้ใช้พ่องัดของมันกับแม่เป๋อของสาวสวยที่หมายตา ถึงแม้สาวสวยหน้าอกโตคนนี้จะเป็นแฟนของวาเพื่อนชายของเอก็ตาม


แต่ก็นั้นละ! ยิ่งได้ฟังก็เหมือนยิ่งยุ ซาน'นอกจากจะทำหน้าสนใจไคร่รู้ สาวสวยยังเอ่ยถามเจ้าตั้มออกมาอย่างไม่คิดให้ดีเลย คำพูดสั้นๆที่ทำเอาเจ้าตั้มถึงกับหลุดยิ้มให้เห็นชั่วขณะหนึ่ง

"อืือออ ยังค่ะ แล้ว?...บดสวด มันคือยังไงคะ"
"อ๋อ อื่อ อะ...อืมม มันท่องว่า'นา ละ ปา สัง อิต ถี โย  'น่ะ"
"นา นา ละ ปา สัง อิต ถี โย หรอคะ"
"ใช่ จะท่อง3จบรึจะเท่าอายุก็ได้ แล้วค่อยอธิษฐานนะ"
"อ๋อ...ค่ะ" ซานตอบรับอย่างทำหน้าเข้าใจ นอกจากเธอจะมองแม่เป๋อและพ่องัดอย่างเพ็งพิจารณา สาวสวยยังแงะไปมองหน้าเจ้าตั้มอยู่เนื่องๆ
"อืมมม จะลองสวดดูมั้ย เผื่ออยากรู้ว่าขอแล้วได้จริงตามที่ขอรึป่าว"
"เออ? มันท่องว่า นา ละ ปา สัง อิต ถี โย ใช่มั้ยคะ"
"อืมมม เอาพ่องัดไปคล้องด้วยมั้ย พี่ให้ยิืมได้ เผื่อสวดบูชาแล้วอธิษฐานขอ มันจะได้เห็นผลไวขึ้น"
ซาน'ทำหน้าเหมือนไม่แน่ใจแต่พอเจ้าตั้มยื่นพ่องัดมาให้ เธอก็ยื่นออกไปรับก่อนจะเอามาคล้องที่คอ แน่ละว่าต่อจากนั้นเธอก็มองหน้าเจ้าตั้มก่อนจะยกมือขึ้นมาพนม

นาละปาสังอิตถีโย!!! นาละปาสังอิตถีโย!!! นาละปาสังอิตถีโย!!!

ซาน'เอ่ยสวดอย่างที่เจ้าตั้มมันบอกจริงๆ แต่ก่อนที่เธจะได้เอายขอแน่ละเจ้าตั้มก็เอ่ยขึ้นมาเบรคไว้ก่อน ก่อนจะบอกให้ซานเอ่ยบูชาพ่องัดแม่เป๋ออีกรอบ พร้อมๆกับมัน!
"เดี๋ยว อย่าพึ่งขอ เออ...ไหนลองสวดบูชาอีกรอบสิ เดี๋ยวท่องไปพร้อมกับพี่ด้วย"
"อ๋อ...ค่ะ ได้ค่ะ" ซานตอบก่อนจะเตรียมท่องพร้อมเจ้าตั้ม

นาละปาสังอิตถีโย!!! นาละปาสังอิตถีโย!!! นาละปาสังอิตถีโย!!!

แน่ละว่าพอจบรอบนี้ที่ท่องพร้อมเจ้าตั้ม ซานก็ก้มหน้าอธิษฐานเหมือนขอพรจากด้วยตก แต่ทว่าทางเจ้าตั้มที่จบสวดมันกลับไม่ได้อธิฐานขอในทางดีเหมือนกับซาน เพราะหลังจากสวดคำว่า"นา ละ ปา สัง อิต ถี โย" เจ้าตั้มก็เอ่ยอธิฐานต่ออีกในใจ

"นาละปาสังอิตถีโย ผูกจิตผูกใจ ไคร่รัก ไคร่หลง รักกูหลงกู มีผัวเลิกผัว มีแฟนเลิกแฟน มาหากู มาอยู่กับกู มาเป็นของกู เป็นทาสกามกู เพี้ยง!!!"

สิ้นคำว่า เพี้ยงง เจ้าตั้มมันก็ไปลมใส่ซานดังฟู่ ทำเอาซานถึงกับแงะมองว่ามันเป่าทำไม ซึ่งทางเจ้าตั้มมันก็รีบเอ่ยแก้ตัวอย่างทันควัน
"อื่อ พี่เป่าทำไมคะ"
"อ๋อ เออ ยุงน่ะ...พี่เห็นยุง จะตบก็ยังไงๆอยู่ เลยเป่าดีกว่า"
"อ๋อ..ค่ะ"

หลังตอบรับอย่างเข้าใน ซาน'ก็ก็ถอดพ่องัดคืนให้กับเจ้าตั้ม แน่ละว่าในตอนนั้นที่เจ้าตั้มมันเอาคืนไปแล้วคล้องคอ อยู่ๆซานก็รู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาดื้อๆ
มันเหมือนภายในตัวมันเริ่มมีไฟราคะก่อตัวขึ้นมาอย่างไม่รู้สาเหตุ ทำเอาสีหน้าขาวๆใต้แสงจนทร์ค่อยๆแดงอย่างระเรื่อขึ้นทีละระดับ จนมันแดงชัดอย่างสังเกตุได้

จากที่มองเจ้าตั้มเฉยๆในตอนแรก ตอนนี้ ซาน'กลับรู้สึกว่าในความรู้สึกของเธอมันมองเจ้าตั้มอย่างมีเสน่ห์ ยิ่งมองความรู้สึกมันยิ่งเริ่มโหยหา ทุกๆภาพจำที่เธอเห็นมันกับน้าจอยในคืนแรก มันย้อนมาทุกวินาทีให้เธอต้องร้อนรนมีอารมณ์ในตัวอย่างบอกไม่ถูก

 เมื่อรู้ตัวว่ามีอารมณ์ไคร่จนแทบอดรนทนไม่ไหว ซาน'ก็เริ่มที่จะอยากบอกให้เจ้าตั้มรีบพากลับไปหาแฟนหนุ่มทันที แต่ทว่าในตอนนั้นเองจู่ๆก็มีเสียงรถวิ่งมาพร้อมกับแสงไฟมาจอดดับอยู่ด้านหน้าบึง ห่างจากรถของเจ้าตั้มไปไม่ถึง30เมตร
 
แน่นอนว่าในตอนนั้น ซานไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำเธอก็ถูกเจ้าตั้มคว้ามือ ดึงให้รีบออกมาจากศาลาไปยืนหลบอยู่ใต้พุ่มไม้ ก่อนที่ไม่กี่สิบวินาทีต่อมาบนศาลาริมน้ำจะมีร่างชายหญิงวัยรุ่นคู่หนึ่งปรากฏขึ้น
 
ซาน'ยืนมองเจ้าตั้มอย่างงงๆพลางสายตาก็มองสลับไปที่วัยรุ่นชายหญิงที่อยู่บนศาลา แน่ละว่าเธอไม่ค่อยเข้าใจทำไมถึงต้องหลบ แต่พอเห็นคู่วัยรุ่นเริ่มประกบปากจูบกัน สาวสวยก็มีอันตัวร้อนฉ่าทันที...
สวัสดี เราพายุปลอมๆ (storm fake)

ติดตามเราได้ที่นี่เลย
มีที่เดียวแหละพึ่งหัดทำ

therasak

หายไปนานจนต่อไม่ติดเลย  แต่ก็ดีใจที่กลับมาเขียนต่อครับ

swss2511