มีอะไรกันแน่ๆ

" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"

EP.18 : ความสัมพันธ์ที่หยุดไม่ได้

ณ เวลา 09.40 นาที ในวันจันทร์ เอก ที่กำลังคุยโทรศัพท์กับมน อยู่ภายในห้องทำงานของเขาในบริษัทอยู่นั้น
"เป็นไงพี่ ส-อา สนุกไหม เห็นอัพไอจีรัวๆเลยนี่" เอก เอ่ยแซว
"อืม ไปปากช่องกันมาน่ะ" มน เอ่ยตอบ
"อิจฉาจังผมไม่ได้เจอพี่มน มาตั้งอาทิตย์นึงแล้วเนี่ย" เอก อ้อนใส่มน ต่อทันที
"เดี๋ยวเถอะ พี่บอกเอก แล้วนะเรื่องอาทิตย์ที่แล้ว" มนเอ่ย ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยเสียงเข้ม ก่อนจะเอ่ยต่อ
"คุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ครับผม รู้เรื่องแล้วครับ" เอก เอ่ยรับโดยดุษฎี
"อืม ดีแล้วล่ะ" มน เอ่ยตอบ
ก่อนที่เอก จะหันมาเปลี่ยนเรื่องคุย เขาเอ่ยออกมา
"งั้นวันนี้แวะไปกินข้าวกับผมที่คอนโดก่อนกลับได้ไหมพี่ เมื่อวานผมสั่งอูนิ มากล่องนึง"
"ก็ได้ แต่ห้ามดึกนะ"     
มน เอ่ยรับพร้อมเอ่ยเตือนหนุ่มรุ่นน้องเรื่องเวลาไป ด้วยทั้งสองรู้ดีว่าช่วงเวลานั้นคงไม่ใช่แค่การกินข้าวมื้อเย็นด้วยกันแน่ๆ
"ครับพี่ เดี๋ยวผมต้องออกไปประชุมกับพี่กิตติ เค้านะพี่คงยาวถึงเลิกงานเลย"
เอก เอ่ยบอกตารางงานให้มน ทราบก่อนจะเอ่ยต่อ
"งั้นไว้เลิกงานไปเจอกัน ถ้าพี่ไปถึงก่อนพี่ก็ไปรอในคอนโดผมเลยนะพี่"
"โอเค  งั้นแค่นี้นะ" มน เอ่ยตอบ
มน ที่ตอนนี้ เธอ ที่ได้รับคีย์การ์ดคอนโดจากเอก มาเก็บที่เธอเองอีก1ใบ ทำให้เธอสามารถเข้าออกคอนโดของเอก ได้ตามต้องการ
แล้วมน ก็หยิบมือถือเครื่องใหม่ที่เพิ่งซื้อมาก่อนจะเข้าไลน์หลัก แล้วพิมพ์ข้อความ
'เติม มนทำโอ กลับดึกหน่อยนะ กิ.....'
"ตึ้ง"
ขณะที่มน กำลังพิมพ์ข้อความอยู่นั้นก็มีเสียงข้อความไลน์ของอีกไอดีไลน์ภายในเครื่องโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
มน กดเข้า secure folder หลังกดรหัสแล้ว มน ก็เข้าเปิดแอฟพลิเคชั่นไลน์ที่ลงไว้อีกไอดีไลน์เพื่อเปิดขึ้นมาอ่านข้อความที่เพิ่งถูกส่งมา
'ผมออกไปกับพี่กิตติ แล้วนะครับ ตอนเย็นไว้เจอกันครับ'
เป็นข้อความจากเอก นั่นเอง มน หลังจากอ่านเธอจึงกดพิมพ์ตอบกลับไป
'โอเค'
ก่อนที่มน จะกลับมาที่เปิดแอฟพลิเคชั่นไลน์หลักของเธอแล้วพิมพ์หาสามีของเธอต่อ
'เติม มนทำโอ กลับดึกหน่อยนะ กินข้าวเลยไม่ต้องรอนะ'
แล้วเธอก็กดส่งข้อความนั้นออกไป
.
.
17.40
ภายในคอนโดที่มน เพิ่งมาถึงหลังจากเธอรีบเคลียร์งานแล้วออกจากบริษัทมาแต่เธอก็มาถึงก่อนเอก อย่างที่คาดไว้ มน ที่เปิดเข้ามาในห้องก็จัดแจงถอดเสื้อเบลเซอร์สูททำงานตัวนอกของเธอที่ใส่ออกมาแขวนไว้ที่ราวเผยให้เห็นเสื้อสายเดี่ยวที่สวมอยู่ภายในกับกระโปรงทรงเอที่มน ใส่มาทำงานในวันนี้  แล้วมน ก็จัดแจงเอาของในตู้เย็นอะไรๆออกมาเตรียมไว้รอรุ่นน้องอย่างทะมัดทะแมงราวกับห้องสูทคอนโดหรูแห่งนี้เป็นคอนโดของเธอเอง
.
.
17.50
"ตึ้ด"
เสียงประตูคอนโดก็เปิดออกก่อนจะมีอีกเสียงลอยตามมาต่อทันที
"พี่มน.คิดถึงจังเลยครับ"


 

ต