วันแข่งฟุตบอลโรงเรียนประถมศึกษาประจำจังหวัดมาถึง การชิงชนะเลิศจัดที่สนามกีฬาจังหวัด ครูสมชาย คุมทีมนักเรียนโรงเรียนประถมของเขา วันนี้เขาสวมเสื้อโปโลสีน้ำเงิน กางเกงกีฬาสีขาว

ครูนุช มาช่วยดูแลทีม เธอสวมเสื้อกีฬาตัวสั้นรัดรูปสีขาว กางเกงกีฬาสีฟ้า ด้วยความที่เคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์เก่า รูปร่างของเธอสะดุดตาครูและผู้ปกครองจากโรงเรียนอื่น "ครูนุชสวยจัง... หุ่นดีด้วย" ครูชายจากโรงเรียนอื่นกระซิบ

ครูสมชายต้องตั้งสมาธิ เขาไปสอดแนมทีมคู่แข่งมา "ทีมนี้มีนักกีฬายุวชนจังหวัดหลายคน... ทักษะดีมาก" เขาคิด แต่ก็มั่นใจ "เราให้เด็กซ้อมหนัก... ถ้าเทคนิคเป็นรองแต่ยังมีแรง ก็ตามเกมได้ทัน" เขาบอกทีม "เน้นระเบียบวินัย ทำตามที่ซ้อมมา!"

ครึ่งแรก โรงเรียนของครูสมชายตามอยู่ 0-2 ผอ. ประจักษ์ วัย 50 ปี ถอดหมวกออกพัดไล่ความร้อน "เครียดชะมัด... อุตส่าห์ได้ครูระดับแชมป์มหาวิทยาลัย" เขาคิด ช่วงพักครึ่ง ครูนุชนำน้ำเย็น ๆ ไปเสิร์ฟให้ครูสมชายและเด็ก ๆ "ครูสมชาย... ดื่มน้ำหน่อยค่ะ" เธอยิ้ม ครูสมชายยิ้มตอบ "ขอบคุณครับ... ครูนุช" แล้วหันไปสั่งแผนต่อ

"ยังไหวกันไหม" เขาถาม เด็ก ๆ ยังสดชื่น "สบายมากครับครู!" เด็กชายตอบยิ้ม ๆ ครูสมชายพยักหน้า "เอาล่ะ... เดี๋ยวอีกฝ่ายจะช้าลงเพราะหมดแรง เราเล่นเร็ว ไม่เน้นครองบอล ใช้การต่อบอลสั้น ๆ เน้นความแน่นอน ทำทางให้เร็ว เดี๋ยวช่องว่างจะมาเอง"

ครึ่งหลังเป็นไปตามที่ครูสมชายคาด อีกทีมมีตัวจี๊ดไม่กี่คน แต่ไม่สามารถรับมือระเบียบวินัยและเรี่ยวแรงของทีมครูสมชายได้ ทีมตีเสมอ 2-2 ผอ. ประจักษ์ถอดหมวกทิ้งลงพื้นด้วยความสะใจ "เยี่ยม!" เขาตะโกน ที่ผ่านมาแต่ละปี ทีมโรงเรียนเขาแพ้ยับ สกอร์ตามเกือบสิบลูก

ครูสมชายยังลุ้น "ถ้าต้องเตะลูกโทษตัดสิน... อาจสู้อีกทีมไม่ได้" เขาคิด นาทีสุดท้าย ทีมตรงข้ามพลาดถูกตัดบอล เด็กชายโด่งเลี้ยงบอลอย่างเร็วจนอีกฝ่ายตามไม่ทันเพราะหมดแรง เขาเลี้ยงฉีกไปทางขวาของประตู ผู้รักษาประตูยืนจังก้าเตรียมพร้อมรับเต็มที่ แต่ไม่มีใครคาดคิด เด็กชายโด่งไขว้เท้ายิงแม้ไม่แรง แต่ทิศทางดี บอลไหลนิ่งๆ เสียบมุมซ้าย ผู้รักษาประตูขยับไม่ทันแล้ว ได้แต่เอามือกุมหัว

สนามเงียบไปชั่วขณะ ก่อนที่กรรมการเป่านกหวีดหมดเวลา ทุกคนเฮลงมาบนสนาม ครูนุชโผเข้ากอดครูสมชาย "ครูสมชาย... ชนะแล้ว!" เธอดีใจ แต่ทั้งคู่รู้ตัว ผละจากกัน กลิ่นหอมจากร่างกายของครูนุชติดจมูกครูสมชาย เขานึกถึงภาพในห้องน้ำ ควยเริ่มตื่นตัว แต่ไม่ทันได้คิดอะไรเพราะต้องรีบเตรียมตัวรับรางวัล


ปีนี้เป็นครั้งแรกที่โรงเรียนได้รางวัลชนะเลิศกีฬา ผอ. ประจักษ์หน้าบาน "สุดยอด!" เขายิ้ม ผอ. จากโรงเรียนคู่แข่งชื่นชม "ได้ครูรุ่นใหม่เก่ง ๆ มาทำงานด้วย... ยินดีด้วยนะครับ" ผอ. ประจักษ์พยักหน้า "ขอบคุณครับ"

หลังพิธีมอบรางวัล ผอ. พาทั้งนักเรียนและครูกลับโรงเรียนไปเลี้ยงฉลอง เขาสั่งแม่ครัวทำอาหารพิเศษ เด็ก ๆ กินข้าวกินขนมเสร็จ ก็กลับบ้านกับผู้ปกครอง แต่ครูยังสังสรรค์กันต่อ ตกค่ำ ทุกคนเริ่มเมา ครูสาว ๆ กล้ามากขึ้นจึงแซวครูสมชาย "ครูสมชาย... หุ่นดีขนาดนี้ มีแฟนยังคะ" ครูสาวคนหนึ่งถาม

ครูนุชลุกไปเข้าห้องน้ำที่ตึกด้านหลัง เพราะงานเลี้ยงจัดที่หน้าตึก ผอ. ประจักษ์ที่เมาได้ที่แล้วเดินตามไป เขาผลักครูนุชเข้าห้องเรียนห้องหนึ่ง ปิดประตู ครูสมชาย ที่เห็นผิดสังเกตจึงเดินตามมา เริ่มถ่ายวิดีโอตอนผอ. ผลักครูนุชเข้าไปในห้องเรียน

ครูสมชายย่องไปที่หน้าต่างแง้มไว้นิดหน่อยแล้วถ่ายคลิปต่อ แสงไฟทางเดินหน้าห้องเรียนส่องผ่านเข้ามาสลัว ๆ เสื้อกีฬาของครูนุชถูกถอดออก เหลือเพียงบราแบบสปอร์ต ครูนุชดิ้นหนี ผอ. ทุบที่ท้องเธอ 2-3 ที จนจุก กางเกงกีฬาและกางเกงในถูกรูดออก ผอ. จับขาครูนุชที่อ่อนแรงอ้าออก ฝังหน้าลงบนโคกหีที่แฉะนิด ๆ จากความเมา กลิ่นสาบเหงื่อผสมกับกลิ่นหีสาวทำให้ผอ. เงี่ยนจัด

ครูนุชพยายามร้อง แต่ไม่มีเสียง เพราะจุกเสียด ผอ. ดึงกางเกงตัวเองลง จับควยอวบอ้วนจ่อปากร่อง ดันหัวถอกเข้าไป "อูยส์... หียังแน่นอยู่เลยนะ ครูนุช" ผอ. แหงนหน้าด้วยความเสียว "เฮ้ย!" เขาจะหันไปดูว่าใคร แต่เจอข้อเท้าของครูสมชายเตะเสยเข้าที่หน้าเต็ม ๆ จนภาพตัดไป

ผอ. นอนหมดสภาพ กางเกงถอดออกมาครึ่งหนึ่ง นอนคว่ำหน้าเปลือยควย "ครูนุช... เป็นไงบ้าง" ครูสมชายถามด้วยความห่วง เธอร้องไห้ โผเข้ากอดเขา ครูสมชายพยุงเธอออกมา บอกคนที่งานว่า "ครูนุชไม่สบาย... ผมจะไปส่งที่ห้องก่อน" ครูสาว ๆ แซว "ไปส่งที่ห้องหอรึเปล่าคะ"


ครูสมชายพาครูนุชไปที่บ้านพักครู เขาวางเธอลงบนเตียง "ครูนุช... พักก่อนนะ" เขากำลังจะลุก แต่ครูนุชใช้มือโน้มคอเขาลงมากอด "นุชรักพี่สมชายนะ..." เธอพูด ครูนุชที่ไร้ที่พึ่ง รู้สึกว่าครูสมชายเป็นคนที่ปกป้องเธอได้ และเห็นเขามีอนาคตสดใส เธอเริ่มชอบเขา

"นุช... แต่..." ครูสมชายกำลังจะบอกว่าเขามี ครูวิไล อยู่แล้ว แต่ครูนุชประกบริมฝีปากกับเขา ครูสมชายเลยตามเลย เขาได้เห็นเรือนร่างของครูนุชแล้ว "ยังสาว... แถมสวยกว่าวิไล" เขาคิด ครูนุชกระซิบด้วยความหงี่ง่านและความเมา "นุชอยากได้ควยค่ะ..."

ครูสมชายลองเอาหัวควยเขี่ยปากร่องก็พบว่าแฉะจริงๆ "แฉะขนาดนี้... ขี้เงี่ยนจริงด้วย" เขาคิด ควย 7 นิ้วแข็งเกร็ง ค่อยๆ ดันผ่านร่องที่ไม่ได้ใช้งานมาเป็นปี "อ๊า... เสียว..." ครูนุชคราง หลังจากเลิกกับครูเอก เธอหมดความรู้สึกมานาน จนครูสมชายมาถึง

"โอ๊ยเสียวหีจังค่ะ... ไม่ได้เสียวแบบนี้นานแล้ว..." ครูนุชคราง ด้านล่างทั้งคู่บดหนอกใส่กันด้วยความกระสันต์อยาก ด้านบนก็จูบกันดูดดื่ม "เดี๋ยวนุชขึ้นให้เองค่ะ" ครูนุชผลักอกกำยำของครูสมชายลง แล้วก้าวขาขึ้นคร่อมควยแข็งเกร็งขนาด 7 นิ้วชี้โด่เป็นเสาธง "พี่สมชายขา..แตดนุชครูดกับหมอยพี่คันจังค่ะ..." เธอยิ้มใบหน้าสวยแดงเพราะความเมาและเงี่ยน น้ำหล่อลื่นเยอะจนเลอะเต็มหน้าขาของครูสมชาย คืนนั้นครูสมชายเสร็จไปสามน้ำ ก่อนผลอยหลับไปโดยมีครูนุชนอนซบอยู่บนอก เขาคิดว่าทำไมกันครูเอกถึงไม่รักษาของดีๆ ที่มี แต่ดันไปสุ่มสี่สุ่มห้าจนต้องไปกินหนมในคุก ทั้งคู่นอนกอดกันกลมสลบสไลไม่ได้สติ ดีว่าอีกวันเป็นวันเสาร์ ไม่ต้องไปทำงาน


คืนนั้น น้ำผึ้ง ส่งข้อความหา ไทด์ "ไทด์... พ่อตัดสินใจให้ฉันทำงานที่บ้านหลังเรียนจบ" คงเพราะพ่อของเธอไม่อยากให้เผชิญกับสังคมที่ไม่น่าไว้ใจ อย่างที่เกิดกับเคสครูเอก พ่อเลี้ยงน้ำผึ้งมาอย่างทะนุถนอม โดยให้เรียนโรงเรียนคอนแวนต์หญิงล้วนมาตลอด จากนี้เธอคงไม่ค่อยได้ออกบ้านไปไหน ถ้าจะไปก็ต้องไปกับครอบครัว และถ้าจะมีโอกาสได้เจอกันอีก คงเป็นตอนซ้อมและรับปริญญา

ไทด์ส่งข้อความตอบ "เข้าใจนะน้ำผึ้ง... ผมรอได้" เขาเข้าใจความรู้สึกของเธอ แต่ในใจเขารู้สึกหนักอึ้ง "ครอบครัวน้ำผึ้ง... ฝ่าด่านยากจริงๆ" เขาคิดถึง พิม "ถ้าเราเลือกพิม... คงง่ายกว่านี้" แต่เมื่อนึกถึงน้ำผึ้ง ก็รู้สึกว่าน้ำผึ้งบอบบางและน่าปกป้อง

เดินเรื่องได้เข้าใจง่ายแบ่งช่วงเวลาเป็นช่วงๆให้น่าติดตามและลงเรื่องได้รวดเร็วทำให้เข้าใจอริยาบทของแต่ละตัวบุคคลในการผ่านเหตุการนั้นๆแต่เหมือนว่าวงโคจรเริ่มบีบแคบลงเรื่อยๆบทสรุปของการยอมรับในแต่ละตัวละครจะเป็นยังงัยต่อรอติดตามครับ

รอตอนนางเอกทั้ง2โดนเปิดซิง

เนื้อเรื่องสั้น ฉากมีเซ็กก็สั้น

ครูเดินหน้าเสียวได้รวดเร็วกว่านศ.