เสียงเนื้อกระทบกันยังดังลั่นห้องไม่หยุด

 "ปั่บๆๆๆๆๆๆ"

 ผมกำลังจับสะโพกแนนกระแทกใส่เนินแน่นของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงครางหวาน ๆ ที่สะท้อนอยู่ในอกผมมันทำให้แท่งของผมยิ่งแน่นขึ้น... หรือเคยแน่นอยู่เมื่อห้านาทีก่อน

"อ๊ายยยยยย... พะ...พี่วุธ...ซื๊ดดด...ตะ...ตื้นไปนิดนึงค่ะ...แนนยัง...อื้อออออ ยังไม่สุดเลยยยยย..."

ปลายหัวควยผมกระแทกเข้ามุมในของเธอไม่สุดจริง ๆ... เสียงที่เปียกชุ่มตรงหว่างขาเริ่มเบาลงตามแรงที่ตกไป

"ปั่บ... ปั่บ... ปั่บ..."

 แรงกระแทกผมหายไปทีละนิด เหมือนลมหายใจผมที่เริ่มติดขัด
ผมรู้เลยว่ากำลังจะจบ... แต่เธอยังไม่ใช่

ผมชะลอมือ จับเธอไว้แน่น สายตามองต่ำลงไป เห็นน้ำเงี่ยนของเราปนกันจนเหนียวข้นเกาะตรงโคนควย แท่งผมที่เคยแข็งเต็มที่เริ่มเหี่ยวลงเหมือนกลีบดอกไม้ตอนฝนซา

"ฮึ่ก... ขอโทษนะ แนน...พี่...ไม่ไหวแล้ว.."

แนนหันหน้ากลับมาหาผม ผมเห็นเธอหอบอยู่เหมือนกัน แต่ในตายังมีแววบางอย่าง... ไม่ใช่แค่ความเงี่ยน แต่เป็นความ "เสียดาย"

"ไม่เป็นไรค่ะ... แนนโอเค..." เธอยิ้มบาง ๆ แต่มือยังไม่ปล่อยจากหน้าท้องผม

เรานอนข้างกันบนเตียง... ผมหอบหายใจ หันหน้ามามองแนน
 เห็นเธอหลับตาอยู่ แต่มือข้างหนึ่งยังลูบต้นขาตัวเองเบา ๆ
เสียงหายใจเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสั้นเร็ว สัมผัสได้ว่ามือของเธอสอดเข้ากลางเรียวขา นิ้วยาว ๆ ขยับเป็นวงเบา ๆ

 "แฉะ...แฉะ...แฉะ..."

 ผมรู้ทันทีเลยว่าเธอกำลัง...เสียงนั้นกระตุกอะไรบางอย่างในผม เหมือนควยผมรู้หน้าที่ของมันเอง

"แนน..."
 "คะ...คะ?...พี่วุธยังไม่หลับหรอคะ?" เธอลืมตาหันมามองผม ตาหวานเยิ้ม เหงื่อซึมเหนือริมฝีปาก
 "แนนช่วยตัวเองอยู่เหรอ"
 "นะ...แนนนึกว่าพี่หลับไปแล้ว..."

เธอชะงักมือแทบจะทันที รีบชักออกจากหว่างขาอย่างรวดเร็วเหมือนเด็กถูกจับได้ ผมขยับตัวเข้าใกล้ ก้มลงจูบหน้าผากเธอเบา ๆ

"ไม่ต้องเขินหรอกครับ" ผมกระซิบ "พี่ดีใจด้วยซ้ำ...ที่แนนยังรู้สึกแบบนี้"
 "แต่มันดู...น่าอายค่ะ แนนไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใครดูเลย..."

เธอก้มหน้าเลี่ยงสายตาผม สีหน้าซับซ้อนระหว่างความกระดากกับความรู้สึกผิดบางอย่าง ผมยิ้ม เอื้อมมือดึงผ้าห่มที่ปิดร่างเธอออกอย่างเบามือ จนร่างขาวใต้ไฟหัวเตียงค่อย ๆ เผยออกทีละน้อย

เนินเนื้ออ่อนนุ่มที่ยังแดงจากการกระแทกเมื่อครู่ มีหยดน้ำค้างคาอยู่ตรงปากร่อง นิ้วของเธอเองยังเปียกอยู่เลย...

"แนน..." ผมเรียกชื่อเธอเบา ๆ
 "คะ...?"
 "แนนลองทำต่อให้พี่ดูได้มั้ยครับ"
 "พี่วุธ...แนนเขินนะคะ..."

เธอกัดริมฝีปาก หายใจฟืดฟาด ร่างกายเธอขยับเล็กน้อยเหมือนจะหลบ แต่ตาผมที่มองเธออยู่นิ่ง ๆ ไม่กระพริบ เหมือนรั้งเธอไว้อย่างนุ่มนวล

"ทำต่อ...ทำแบบที่แนนทำเมื่อกี้เลย... พี่แค่อยากเห็นคนที่พี่รัก...เสียว"

เธอไม่ตอบ แต่ค่อย ๆ เลื่อนปลายนิ้วกลับลงไปแตะร่องของตัวเองอีกครั้ง

 "แจ๊ะๆ..."

 แนนตัวเกร็งเล็กน้อย แต่ก็ยังค่อย ๆ ลากปลายนิ้วอย่างเขินอาย

"อื๊ออออ...อ๊าาาาาา..."

เสียงครางเธอยังเบา ๆ แต่ยาวขึ้นกว่าตอนแรก... เหมือนว่าเธอกำลังปล่อยใจลงสู่ปลายนิ้วตัวเองทีละนิด...ทีละนิด

ผมนั่งพิงหัวเตียงมองเธอเต็มตา เห็นนิ้วของเธอวนช้า ๆ รอบปุ่มเสียว...ช้าเหลือเกิน แต่แม่นยำ บางครั้งเธอหลับตาแล้วกัดฟันกรอด บางครั้งก็เหลือบตามาสบตาผม แล้วรีบหลบเหมือนรู้สึกผิดที่ยังช่วยตัวเองอยู่ จังหวะที่ควรจะพาเธอขึ้นสวรรค์ กลับดูเหมือน มันยังมีอะไรบางอย่างขวางอยู่
มือของแนนยังขยับ... แต่ไม่ลื่นไหล นิ้ววนแค่ชั้นนอก ไม่กล้าลงลึก ริมฝีปากเม้มแน่นจนซีด ผมเห็นเลยว่าเธอยังเกร็ง

"แนน..."
 "คะ..." เสียงตอบยังหอบสะดุด
 "ลองคิดว่า...ไม่มีพี่อยู่ตรงนี้สิครับ ลองคิดว่าอยู่คนเดียว" เธอเงยหน้ามองผมตาโต
"จะ...จะให้แนนคิดแบบนั้นได้ยังไง..."
 "ทำไมล่ะครับ..."
 "ก็...ก็ถ้าพี่ไม่อยู่ตรงนี้...แล้ว...ใครหละคะที่มานั่งจ้องแนนขนาดนี้..."

ผมยิ้มออกมา เงียบไปชั่วครู่ คำตอบเธอชัดเจนดี...ว่าเธอรู้สึกตลอดว่าผมกำลังมอง เธอไม่ได้ช่วยตัวเองอย่างเป็นอิสระเลย...เพราะสายตาผมกำลังจ้องเธออยู่

ผมเงียบไป...แต่ในหัว กลับมีคำหนึ่งผุดขึ้นมาอย่างไม่ตั้งใจ "แล้วถ้าไม่ใช่พี่...แต่เป็นชายอื่นล่ะ?" ผมไม่ได้พูดออกไปตรง ๆ ผมโน้มตัวลงกระซิบใกล้ ๆ

"แล้วถ้า...ไม่ใช่พี่จะเป็นใครหละ"

เธอชะงัก...นิ้วหยุดขยับ ดวงตาเธอเบิกกว้างครู่หนึ่ง ก่อนจะเบือนหน้าหนี ส่ายเบา ๆ

"อย่าพูดแบบนั้นสิคะ..."
 "พี่แค่สงสัยน่ะ...แนนน่ารักแบบนี้ เวลาช่วยตัวเองใครเห็นใครก็ต้องเงี่ยนทั้งนั้นแหละ"

เสียงหายใจเธอเริ่มหนักขึ้น มือที่หยุดไป กลับขยับต่ออีกครั้งอย่างไม่รู้ตัว
 แนนกำลังพยายามไม่คิด แต่คำพูดผมมันค้างอยู่ในหัวเธอไปแล้ว

"แต่แนนไม่ได้อยากให้ใครมาจ้องนะคะ..."
 "พี่รู้ครับ...แนนเป็นของพี่คนเดียวอยู่แล้ว..."

ผมยิ้ม ยื่นมือลูบต้นขาด้านในเธอเบา ๆ แล้วพูดต่อด้วยเสียงที่แทบจะเป็นกระซิบ
 
"...แต่ถ้ามีใครสักคนที่ทำให้แนนเสร็จได้...ไม่ดีหรอ?"

เธอเงียบ...นิ้วยังคงวนอยู่ตรงนั้น เริ่มเร็วขึ้นนิดหนึ่ง...เริ่มกดจังหวะชัดขึ้นนิดหนึ่ง ไม่ใช่แรงของคนอยากลองกับใครอื่น แต่เป็นแรงของคนที่กำลังสับสน...ว่าเธอควรพอแค่นี้ หรือปล่อยให้สามี...พาเธอไปต่อ

"แนนยังอยากเป็นของพี่คนเดียวอยู่นะคะ..." เสียงเธอสั่น หอบถี่
 "พี่ก็เป็นของแนนคนเดียวครับ..."

เธอไม่ได้พูดต่อ แต่ผมเห็นเลย...เห็นจากวิธีที่ปลายนิ้วเธอกดแน่นขึ้น ข้อมือกระตุกจังหวะสั้น ๆ แทนคำตอบ คิ้วที่ขมวด...ปากที่เม้มไว้แน่น...ตาที่ปรือแล้วหลบต่ำลง  ไม่มีคำพูดไหนชัดเจนเท่าท่าทางของเธอตอนนี้

เธอไม่ได้ตอบด้วยปาก เธอตอบด้วยจังหวะของนิ้ว ที่เปลี่ยนจาก "วงเบา ๆ" เป็น "วงสั้น ๆ และลึกขึ้นเรื่อย ๆ"

ผมกลืนน้ำลาย—มือกำผ้าห่มแน่น ...ใช่ ผมกำลังเห็นเมียเรียบร้อยของตัวเอง กำลังเสร็จคามือตัวเอง
 
ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเขิน ความผิด และ...ความหิวบางอย่างที่เธอไม่กล้ารับ

เสียงหายใจเธอเริ่มสั่น ไหล่เธอเกร็ง หน้าอกกระเพื่อมแรงขึ้น และในวินาทีนั้น—ที่นิ้วเธอกดวนอย่างเร็วเหมือนพยายามกลั้นเสียง...

"อื๊ออออ...อ๊าาาา..."

เสียงหลุดจากริมฝีปาก ปลายเท้าเธอจิกกับผ้าปูที่นอน สะโพกกระตุกนิด ๆ ขณะตัวเกร็ง...ก่อนจะคลายลงช้า ๆ พร้อมกับไหล่ที่ตก
ดวงตาเธอยังหลบ ไม่กล้ามองผม เหมือนเด็กดีที่เผลอทำผิด แล้วไม่รู้จะอธิบายยังไง

ผมโน้มตัวลงช้า ๆ สายตายังจับจ้องใบหน้าที่แดงจัดของเธอ มือผมลูบผมแนนเบา ๆ ก่อนกระซิบข้างหู

"แนนเสร็จ...เพราะคำพูดของพี่ใช่มั้ยครับ"

เธอไม่ตอบ...
 แต่เสียงหายใจเธอสะดุดชั่วครู่—เหมือนจะกลั้น
 แล้วใบหน้าเธอก็ซุกกับแขนตัวเอง...ก่อนพยักหน้าเบา ๆ แบบเกือบจะไม่ได้ตั้งใจให้เห็น ผมยิ้ม...ทั้งภูมิใจ ทั้งหื่น แล้วกระซิบต่อ

"งั้นคราวนี้...ขอพี่ใช้ลิ้นกับควยพี่...ให้แนนเสร็จอีกทีนะครับ"

ผมไม่รอให้เธอตอบ มือก็เลื่อนเปิดต้นขาเธอออกอย่างเบามือ
 ลิ้นผมแตะไปตรงรอยน้ำฉ่ำที่ยังไม่ทันจาง
 พร้อมกับลมหายใจของแนน...ที่เริ่มกระเพื่อมขึ้นอีกครั้ง

สามีที่จินตนาการ​ไปไกล​จนเมียสะท้านกาย

เริ่มต้นจากจินตนาการ

เริ่มจากความคิดเดี๋ยวก็จบที่โดนจริง