เรื่อง ของผมเป็นเรื่องระหว่างผมกับพี่มิ้นพี่สาวของผมที่เป็นลูกของอาวิทย์ เรื่องมันเกิดเมื่อปี 46 ตอนนั้นพี่มิ้นเพิ่งเรียนอยู่ปีหนึ่งมหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง ส่วนผมเรียนอยู่ ม 4 พี่มิ้นเป็นคนเรียบร้อยมาก ถึงแม้จะไม่สวยมากเท่าไร แต่ก็เรียกได้ว่าน่ารักสุด ๆ หน้าหมวย ๆ แต่ตากลับกลมโต เวลายิ้มก็มีลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้าง ผิวขาว แถมหน้าอกยังใหญ่และยังมีเหมือนมีหนวด กับขนแขนเยอะอีกต่างหาก ผมรู้มาว่า พี่มิ้นแกกินยาคุม เพราะตอนวัยรุ่นหน้าพี่มิ้นสิวเยอะมาก จนกระทั่งไปหาหมอที่โรงพยาบาลและหมอแนะนำให้กินยาคุม เพื่อลดสารอะไรบางอย่าง ผมก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าพี่มิ้นบอกว่ามันเป็นฮอร์โมนเพศชายที่มีเยอะเกินไป แรก ๆ ผมก็ตกใจเพราะคิดว่าพี่มิ้นคงโดนใครเจาะไข่แดงเสียแล้ว แต่เพราะว่าตอนนั้นพี่มิ้นแกไปโรงพยาบาลกับแม่ผม แม่ผมก็เลยมาอธิบายให้อาวิทย์และอาม่าผมฟัง ไม่อย่างนั้นพี่มิ้นโดนอาวิทย์เอาตามแน่ ผลหลังจากที่พี่มิ้นกินยาคุมก็คือ หน้าเนียนขึ้น สิวหายไปเกือบหมดแล้ว รอยหนวดที่มีก็เริ่มหายไป ขนที่แขนก็เริ่มจางไป และที่สำคัญหน้าอกใหญ่ขึ้นด้วย ผมรู้จากพี่มิ้น่หลังจากที่ได้พี่มิ้นแล้วว่า ก่อนหน้ากินยาคุม หน้าอกพี่มิ้นแค่ 30 คัพเอ65 เท่านั้น แต่พอกินไปได้สัก 5 เดือนก็เปลี่ยนมาเป็น 33 คัพบี75 แล้ว มาเข้าเรื่องของผมดีกว่า ก่อนหน้านี้ผมเคารพและรักพี่มิ้นแบบพีสาวคนหนึ่งมาก แต่เรื่องของผมกับพี่มิ้นมันเกิดจากว่า วันหนึ่งผมกลับบ้านเร็ว กำลังจะเข้าบ้านก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังร้องครางอะไรสักอย่าง ฟังดูก็รู้ว่าเป็นเสียงแม่ผม เลยคิดว่าแม่คงกำลังมีอะไรกับพ่อ เพราะพ่อผมทำอาชีพรับจ้างก่อสร้างตามต่างจังหวัด เลยคิดอยากแอบมอง แต่สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่ มันไม่ใช่แม่กับพ่อผม แต่กลับเป็นแม่กับ อาวิทย์ พ่อของพี่มิ้น ผมตกใจมาก พอดีจังหวะที่ผมแอบมองเป็นช่วงที่อาวิทย์ใกล้เสร็จแล้ว ผมจึงเห็นว่าพออาวิทย์ลุกจากตัวแม่ผม แม่ผมก็ร้องไห้และทุบตีอาวิทย์ใหญ่ อาวิทย์ก็พยายามกัน แล้วก็พูดออกมาทำนองว่า จะเอายังไง อยากโดนอีกรอบมั้ย แม่ผมก็หยุดแล้วรีบคลุมผ้าทันที สักพักผมก็เห็นอาวิทย์แต่งตัวออกจากบ้านผมออกไป ผมแอบมองเห็นแม่ผมร้องไห้อยู่ที่ปลายเตียง แสดงว่า แม่ผมถูกอาวิทย์ขืนใจแน่ ๆ ตอนนั้นผมโกรธแค้นอาวิทย์มาก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เพราะถ้าโวยวายอะไรออกไป แม่ผมก็จะต้องเสียหาย และอาจจะต้องเลิกกับพ่อผมอีก แล้วยังอื่น ๆ อีกที่อาจจะตามมา ผมจึงรีบออกจากบ้านไป รอจนเย็นผมจึงกลับเข้าบ้าน พอเห็นหน้าแม่ผม แม่ก็ทำเหมือนไม่มีอะไร แต่ผมเห็นตาแม่ผมบวมมาก แต่ผมก็ไม่ได้ถามอะไร จนกระทั่งผ่านไปได้อีก 2 วัน คราวนี้เป็นวันเสาร์ผมจึงออกไปเที่ยวกลับมาบ้าน แล้วผมก็ได้ยินเสียงอีก ผมจึงแอบมองก็เห็นว่าเป็นอาวิทย์ที่กำลังเย็ดแม่ผมอยู่ โดยแม่ผมไม่ได้ดิ้นรนขัดขืนอะไร ปล่อยให้อาวิทย์เย็ดจนกระทั่งอาวิทย์เสร็จ แล้วก็ลุกขึ้นแต่งตัวออกจากบ้านผมไปอีก แต่คราวนี้แม่ก็ยังคงร้องไห้อีก ผมจึงเข้าไปบ้านเคาะห้องแม่ แม่ตกใจมาก ผมจึงถามแม่ถึงเรื่องอาวิทย์ แม่ตกใจแล้วแม่ก็ร้องไห้ออกมา แล้วแม่ก็เล่าว่า อาวิทย์มาข่มขืนแม่ ผมถามไปว่าตั้งแต่เมื่อไร แม่ก็เล่าให้ผมฟังทั้งหมด ว่า มันเริ่มตั้งแต่เดือนก่อนหนึ่งครั้ง แล้วก็ติดว่าพ่อผมกลับมาเสียก่อน อาวิทย์จึงหายไปไม่กล้ามา จนกระทั่งพ่อผมออกต่างจังหวัดไปอีก อาวิทย์ก็กลับมาอีก แล้วก็ขืนใจแม่อีกเมื่อ 3 วันก่อน แล้วก็มาทุกวัน ผมเลยถามแม่ว่า แล้วทำไมแม่ไม่ยอมฟ้องอาม่า แม่บอกว่าไม่อยากให้พ่อรู้ เพราะกลัวพ่อจะรับไม่ได้ แล้วแม่ยังเล่าให้ผมฟังอีกว่า จริง ๆ แล้วแม่ผมเคยเป็นแฟนกับอาวิทย์มาก่อน แต่เพราะอาวิทย์เจ้าชู้มาก เลยได้แม่ของพี่มิ้นเป็นเมียแล้วท้องพี่มิ้น พ่อผมสงสารแม่ผมเลยแต่งงานกับแม่ผม จนกระทั่งมีผม แม่เลยเห็นใจพ่อผมและรักพ่อผมมาก เลยกลัวพ่อผมจะเสียใจและเข้าใจผิดว่า แม่ยอมอาวิทย์เองเพราะเป็นแฟนเก่ากัน แล้วแม่ก็ให้ผมรับปากว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้กับใครฟัง ผมจึงต้องรับปากไป ตอนนั้นผมยอมรับว่า ผมสงสารแม่มาก และก็แค้นอาวิทย์มากเหมือนกัน เพราะอาวิทย์เป็นน้องชายแท้ ๆ ของพ่อผม มันเหมือนกับการหยามหน้าพ่อผมมาก จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมเห็นอาวิทย์แอบมาหาแม่ผมที่บ้าน ผมจึงไปบอกแม่ผม และให้แม่ผมแอบออกจากบ้านไป ผมจึงไปหาอาวิทย์แล้วบอกว่าแม่ไม่อยู่ ไปข้างนอก อาวิทย์เลยกลับไป ผมเห็นอาวิทย์ออกไปไหนไม่รู้ เพราะไม่ใช่ทางไปที่บ้านอาวิทย์ แล้วผมก็คิดได้ว่า เมื่ออาวิทย์ไม่อยู่บ้าน อาณี เมียอาวิทย์ แม่ของพี่มิ้นคงอยู่บ้านคนเดียว ผมจึงคิดจะไปฟ้องอาณีเรื่องของอาวิทย์ พอไปที่บ้าน ปรากฏว่าอาณีไม่อยู่ อยู่แต่พี่มิ้น พี่มิ้นดีใจมากที่เห็นผม เพราะพี่มิ้นบอกว่ากำลังเหงา ไม่มีใครอยู่บ้าน พี่มิ้นบอกว่า อาณีเพิ่งไปบวชชีที่วัด ส่วนอาวิทย์ ไปไหนก็ไม่รู้กลับบ้านดึกทุกวัน แล้วพี่มิ้นก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อสามวันก่อนอาวิทย์กับอาณีทะเลาะกันแล้วอาณีก็ออกจากบ้านไป บอกว่าจะไปบวชชีที่วันสามสี่วัน ส่วนอาวิทย์ก็หายไปไหนไม่รู้ทุกวัน ผมจึงเล่าเรื่องของแม่กับอาวิทย์ให้พี่ณีฟัง พี่ณีตกใจมากและไม่คิดว่าอาวิทย์จะกล้าทำอย่างนี้ เพราะอย่างน้อยพ่อผมก็เป็นพี่ชายของอาวิทย์ ผมมองหน้าพี่มิ้น แต่แล้วความคิดแค้นที่อยู่ในใจผมมันก็ทำให้ผม โผเข้ากอดพี่มิ้นไว้ แรก ๆ พี่มิ้นไม่ทันตั้งตัวคิดว่าผมคงกอดธรรมดา เลยโอบกอดผมกลับ แต่สักพัก พอโดนผมลูบไปทั่วหลัง รวมถึงบริเวณสะโพกแล้วก็แก้มก้น รวมถึงถูกผมไซ้ไปตามลำคอ พี่มิ้นก็เริ่มรู้ตัว ดิ้นและพยายามขัดขืน พร้อมถามว่า "จะทำอะไรนะ อย่านะ" พี่มิ้นพยายามดิ้นและร้องห้าม แต่ยิ่งดิ้น ผมก็ยิ่งกอดแน่นและไซ้ตามซอกคอมากขึ้น แล้วพี่มิ้นก็พูดออกมาว่า "หยุดนะ อย่าทำอะไรพี่นะ ไม่งั้นพี่ร้องจริง ๆ นะ" ก่อนที่พี่มิ้นจะได้พูดหรือร้องอะไรต่อ ผมก็รีบประกบปากพี่มิ้นทันที พี่มิ้นได้แต่พยายามหลบและเบี่ยงหน้าหนี แล้วก็พยายามผลักผมออก แล้วพี่มิ้นก็ผลักผมจนหลุดไป แล้วก็ร้องไห้ชี้หน้าไล่ผมออกจากบ้าน "ไปนะ ออกไป" ผมจึงต้องทำเป็นออกจากบ้านไป แล้วพี่มิ้นก็ปิดประตูหน้าบ้าน สักพักผมก็แอบกลับมาใหม่ เห็นประตูหน้าปิด ก็เลยลองเดินไปด้านหลัง เห็นประตูด้านหลังเปิดแง้มอยู่ ผมจึงแอบเข้าไป มองไปไม่เห็นพี่มิ้น ก็เลยคิดว่าพี่มิ้นคงอยู่ในห้อง จึงตรงไปที่ห้องพี่มิ้น พอไปถึงจึงลองเปิดประตูห้องดู ปรากฏว่าพี่มิ้นไม่ได้ล็อคห้อง พอพี่มิ้นเห็น พี่มิ้นตกใจมาก รีบลุกและจะวิ่งตรงมาผลักผมออก แต่มันไม่ทันแล้ว ผมรีบคว้าตัวพี่มิ้นไว้ แล้วก็กอด จูบพี่มิ้นทันที่ พี่มิ้นก็พยายามดิ้นอีกครั้ง แต่ความนี้กลับโดนผมผลักไปที่เตียง พี่มิ้นพยายามดิ้น แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรผมได้แล้วจึงพยายามจะร้องตะโกน ผมจึงรีบเอามือปิดปาก อีกมือก็ล้วงไปที่หน้าอก บีบเบา ๆ ปากก็ไซ้ไปที่ซอกคอ เหนือหน้าอก พี่มิ้นพยายามดิ้นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะพอดึงมือผมที่บีบคลึงหน้าอกออกได้ ก็โดนผมล้วงบีบใหม่ ส่วนมือที่ปิดปากพอหลุด ปากผมก็เข้าประกบแทน พี่มิ้นพยายามดิ้นอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งผมล้วงมือเข้าไปในกางเกง ล้วงไปที่หีพี่มิ้น พร้อมทั้งแหย่นิ้วเข้าไปในร่องหี พี่มิ้นถึงกับสะดุ้งสุดตัว หลับตาเงยหน้าทันที ผมจึงแยงนิ้วเข้าออกร่องหีพี่มิ้นอย่างนั้น ส่วนปากก็พยายามจูบปากพี่มิ้นไว้ อีกมือก็พยายามกั้นมือที่พยายามมาห้าม สักพักพี่มิ้นก็เริ่มดิ้นน้อยลง ผมจึงค่อย ๆ ปล่อยปาก หันไปไซ้หน้าอกที่ตอนนี้มันถูกมืออีกข้างผมดันขึ้นมาจนยกทรงมันหลุดไป กองอยู่เหนือหน้าอก พี่มิ้นพยายามจะเอาลง แต่ก็ติดที่มือและหน้าผม ผมจึงซุกไซ้ปากไปทั่วหน้าอกพี่มิ้น พร้อมทั้งดูดอมหัวนมพี่มิ้นจนพี่มิ้นต้องแอ่นอกให้ สักพักพี่มิ้นก็เริ่มหมดแรงดิ้น และเริ่มส่งเสียงร้องครางออกมา ผมจึงถือโอกาสถอดกางเกงตัวนอกของพี่มิ้นออก ก่อนที่จะหันมาถอดเสื้อและยกทรงพี่มิ้นออกไป พี่มิ้นพยายามดิ้น และขอร้องผมให้ปล่อยเธอ แต่แล้วผมก็พูดออกไปว่า "แล้วที่อาวิทย์ที่ทำกับแม่ผมละ" พี่มิ้นได้ยินก็หยุดดิ้นและร้องทันที ผมจึงถือโอกาสล้วงมือไปถอดกางเกงในพี่มิ้นออก พี่มิ้นได้แต่ร้องไห้ แต่ก็ไม่ได้ดิ้นหรือขอร้องอะไรผมอีก ผมจึงมองหน้าพี่มิ้น พี่มิ้นไม่ยอมมองหน้าผมกลับพยายามหลบหน้าผม ผมจึงก้มหน้าไปดูดอมหัวนมพี่มิ้นต่อ พี่มิ้นก็ปล่อยผมเต็มที่ ผมจึงซุกไซ้ต่อไปจนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่หน้าขาพี่มิ้น ผมค่อย ๆ กางขาพี่มิ้นออก แล้วก็ก้มหน้าลงไปเลียร่องหีพี่มิ้น ก่อนที่จะแหวกร่องหีพี่มิ้นออกแล้วแลบลิ้นไปเลียร่องหีพี่มิ้นอีกครั้ง พี่มิ้นได้แต่ร้องครางออกมาตลอดเวลาที่ผมเลียร่องหีพี่มิ้น แล้วพี่มิ้นก็ขาสั่นกระตุก ก่อนที่จะใช้มือกดหัวผมไว้อย่างแรง พอพี่มิ้นปล่อยมือทีกดหัวผมไว้ ผมก็เงยหน้ามองหน้าพี่มิ้น พี่มิ้นหลับตา ผมจึงค่อย ๆ เลื่อนตัวผมที่ตอนนั้นเปลื่อยเปล่าเช่นเดียวกับพี่มิ้นคล่อมทับตัวพี่มิ้น ไว้ ก่อนที่จะจับควยผมเขี่ยไปทีร่องหีพี่มิ้น เหมือนว่าพี่มิ้นรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะโดนอะไร จึงเริ่มน้ำตาไหลนองหน้าออกมา ก่อนที่จะค่อยกอดตัวผมไว้พร้อมทั้งอ้าขาออกอีกจนกว้างก่อนที่จะปล่อยให้ผม เอาควยแหย่เข้าไปในร่องหี ตอนที่ควยผมกำลังมุดเข้าหีพี่มิ้น พี่มิ้นได้แต่กอดผมไว้แน่น หลับตาและเม้มปากจนแน่น สีหน้าอาการเหมือนคนกำลังเจ็บปวด ส่วนผมก็รู้สึกว่าหีพี่มิ้นมันช่างฟิตแน่นอะไรอย่างนี้ จึงหยุดกดคาควยไว้อย่างนั้น พี่มิ้นถึงได้คลายอาการทั้งหมด ถอนลมหายใจอย่างแรง ก่อนที่จะลืมตามองหน้าผมแล้วก็กอดผมไว้อีก ผมจึงมองหน้าพี่มิ้นแล้วเรียกชื่อพี่มิ้น "พี่มิ้น" พี่มิ้นไม่ยอมพูดอะไรทั้งนั้นได้แต่มองหน้าผมและกอดผมไว้อย่างนั้น ดึงหน้าผมเข้าไปจูบแล้วก็หลับตาลง ผมจึงจูบปากกับพี่มิ้นแล้วจึงกดควยผมเข้าหีพี่มิ้นต่อ พี่มิ้นก็เริ่มมีอาการอีกครั้งก่อนที่พี่มิ้นจะพูดออกมาว่า "พอก่อน พี่เจ็บ" ผมก็กดควยเข้าหีพี่มิ้นหมดพอดี พี่มิ้นถึงกับผวากอดผมแน่น พร้อมทั้งร้องโอ๊ยออกมา "โอ๊ย" แล้วน้ำตาพี่มิ้นก็ไหลออกมาอีกครั้งก่อนที่จะพูดออกมาอีกครั้งว่า "พอใจแล้วนะ คงชดเชยกับที่พ่อพี่ทำกับแม่เธอแล้วนะ" คำพูดของพี่มิ้นมันทำให้ผมหยุดคิดทันทีว่า ที่พี่มิ้นยอมนิ่งเฉย ๆ เพราะคิดว่าผมจะแก้แค้นเรื่องอาวิทย์เลยยอมให้ผมเย็ดเธอ เพื่อชดเชยกับที่อาวิทย์ทำกับพ่อผม ผมจึงเริ่มสงสารพี่มิ้น จึงถอนควยผมออกมา ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนข้าง ๆ พี่มิ้น พี่มิ้นมองหน้าผมอย่างสงสัยก่นอที่จะเอ่ยปากถามอีกว่า "พอแล้วใช่ไหม" ผมจึงจำต้องพยักหน้ารับ แล้วพี่มิ้นก็พยายามลุกขึ้นจะแต่งตัว ผมจึงได้เห็นรูปร่างของพี่มิ้นเต็มตาอีกครั้ง มันทำให้ควยผมลุกแข็งทันที ผิวพี่มิ้นมันช่างขาวเนียน รูปร่างช่างเพอร์เฟ็กซ์อะไรอย่างนี้ ตอนนั้นพี่มิ้นไม่ทันเห็นว่าผมกำลังมองดูรูปร่างพี่มิ้น จนกระทั่งพี่มิ้นใส่ชุดชั้นในเสร็จ ก่อนที่จะสวมกางเกง ผมก็ดึงพี่มิ้นเข้ามากอด พี่มิ้นก็ยอมให้ผมกอดแต่โดยดี ผมกอดพี่มิ้นไว้สักพัก ก่อนที่จะหันหน้าพี่มิ้นมาจูบปาก พี่มิ้นก็ยังคงปล่อยให้ผมทำ ไม่ว่าผมจะบีบจับ ลูบคลำอย่างไร จนกระทั่งพี่มิ้นมองเห็นควยผมว่ามันยังคงแข็งอยู่ แล้วพี่มิ้นก็ถามผมว่า "ยังมีอารมณ์อีกใช่ไหม" ผมจึงพยักหน้ารับอีกครั้ง พี่มิ้นจึงเอื้อมมือไปข้างหลังเพื่อปลดตะขอยกทรงตัวเอง ก่อนที่จะล้มตัวเองลงนอนพร้อมทั้งใน้มคอผมลงไป แล้วพูดว่า "ทำเถอะ ทำให้เสร็จ ยังไงพี่ก็เป็นเมียเธอไปแล้ว" แล้วพี่มิ้นก็จูบปากผม ก่อนที่จะปล่อยให้ผมถอดกางเกงในออก แล้วจับควยกดเข้าร่องหีพี่มิ้นอีกครั้ง แล้วพี่มิ้นก็พูดออกมาอีกว่า "เบา ๆ นะ พี่เจ็บ" ผมจึงค่อย ๆ กดควยเข้าไปจนสุด แล้วก็เริ่มโยกควยเข้าออกหีพี่มิ้นจากช้า ๆ จนเร็วขึ้นเรื่อย ๆ พี่มิ้นก็ได้แต่ร้องคราง จนกระทั่งผมเริ่มรู้สึกตัวว่าผมจะเริ่มไม่ไหวแล้วก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกไป พี่มิ้นก็พูดว่า "ปล่อยมาเลย" ผมจึงกอดพี่มิ้นไว้แน่นก่อนที่จะกดควยเข้าหีพี่มิ้นจนสุด แล้วก็พ่นน้ำเสียวของผมใส่หีพี่มิ้นอย่างแรงจนหมด แล้วผมก็คาควยฟุบไปบนตัวพี่มิ้น พี่มิ้นกอดผมไว้แน่นจนกระทั่ง รู้ว่าควยผมเริ่มหลุดออกจากหีพี่มิ้น พี่มิ้นจึงบอกผมว่า "หนัก ลงเถอะ" ผมจึงลงจากตัวพี่มิ้นก่อนที่จะโอบพี่มิ้นเข้ามากอด ผมกอดกับพี่มิ้นสักพัก พี่มิ้นก็เงยหน้ามองผม ผมจึงถามพี่มิ้นไปว่า "พี่มิ้น โกรธผมมั้ย" พี่มิ้นไม่ตอบแต่กลับกอดผมแน่น มองหน้าผมแล้วจึงพูดว่า "อย่าโกรธพ่อพี่นะ พี่ชดเชยให้แล้วนะ" ผมมองหน้าพี่มิ้น ก่อนที่จะพยักหน้ารับปาก แล้วผมก็กอดพี่มิ้นอีกครั้ง ก่อนที่พี่มิ้นจะพูดว่า "พอเถอะ แต่งตัวเถอะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าไม่ดี" ผมจึงปล่อยตัวพี่มิ้นแล้วจึงแต่งตัวจนเสร็จ แล้วผมกับพี่มิ้นก็ออกจากห้องพี่มิ้นแล้วผมก็ชวนพี่มิ้นว่า ไปหาอะไรกินกับผม พี่มิ้นก็ปฏิเสธพร้อมกับพูดว่า "พี่ยังเจ็บอยู่เลย ขอพักก่อนนะ" แล้วพี่มิ้นก็หอมแก้มผม ผมจึงหอมแก้มพี่มิ้นกลับ แล้วจึงออกจากบ้านอาวิทย์ไป วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันอาทิตย์ ผมก็ไปหาพี่มิ้น ไม่เจออาวิทย์เหมือนเดิม เจอแต่พี่มิ้น ผมจึงเข้าไปหอมแก้มพี่มิ้น ก่อนที่จะพูดออกไปว่า "พี่มิ้นครับ เรื่องเมื่อวานนี้ผมขอโทษนะ" พี่มิ้นจึงตอบกลับมาว่า "ไม่รอให้พี่ท้องก่อนละ" แล้วก็เดินหนีไป ผมจึงรีบเข้าไปกอด พี่มิ้นจึงห้ามผมไว้แล้วพูดว่า "อย่านะ ไม่เอานะวันนี้พี่ เออ พี่มี" พี่มิ้นพูดแค่นั้น ผมก็เอามือจับไปที่หว่างขาพี่มิ้น พบว่ามันมีเหมือนอะไรบางอย่างกั้นอยู่ ผมจึงมองหน้าพี่มิ้น พี่มิ้นจึงพูดออกมาอีกครั้งว่า "พี่มีเมนส์" ผมจึงหันหน้าพี่มิ้นมาจูบ แล้วผมก็ชวนพี่มิ้นออกไปเที่ยว พี่มิ้นก็โอเคกับผม โดยพี่มิ้นบอกว่าไปดูหนังกันนะ ผมจึงไปดูหนังกับพี่มิ้น ระหว่างทางผมมองเห็นพี่มิ้นเดินผิดปกติ จึงถามไปว่า "พี่มิ้น ขาเป็นอะไรนะ" พี่มิ้นหันมาทุบแขนผมทีหนึ่งก่อนที่จะพูดว่า "ยังมีหน้ามาถามอีก" แล้วก็ไม่ตอบอะไรอีก วันนั้นผมกับพี่มิ้นดูหนังกันจนจบ ก่อนที่จะไปหาอะไรกินกัน แล้วจึงไปส่งพี่มิ้นที่บ้าน พอไปถึงบ้านพี่มิ้น อาณีก็กลับมาแล้ว อาณีเห็นหน้าผมก็ยิ้มรับทักทายปกติ ก่อนทีจะชวนผมอยู่กินข้าว ผมจึงต้องแกล้งตอบไปว่า "พอดีกินมาแล้วกับพี่มิ้น เพราะพี่มิ้นพาไปเลี้ยง" พี่มิ้นก็เลยรีบช่วยยืนยัน ก่อนที่ผมจะขอตัวกลับ ส่วนพี่มิ้นผมก็เห็นพี่มิ้นเดินขึ้นห้องไป หลังจากวันนั้นแล้ว ผมกับพี่มิ้นก็ต้องแอบเอากัน โดยนัดกันตอนเย็นหลังเลิกเรียนไปเอากันที่โรงแรมบ้าง บ้านพี่มิ้นบ้าง บ้านผมบ้าง แต่ก็ไม่ได้บ่อยกันนัก เพราะที่บ้านผมกับบ้านพี่มิ้นมักมีคนอยู่เสมอ จนกระทั่งพี่มิ้นต้องหาข้ออ้างออกไปเช่าหออยู่ ผมกับพี่มิ้นจึงได้เอากันอย่างสะดวก โดยคนที่หอคิดว่าผมเป็นแฟนพี่มิ้น จนกระทั่งพี่มิ้นจบปริญญา จึงย้ายกลับมาอยู่บ้านจนกระทั่งเมื่อครึ่งปีก่อนอาณีก็เสีย พี่มิ้นจึงขอผมเลิกกับผม เพราะอาณีขอพี่มิ้นไว้ก่อนเสีย พี่มิ้นบอกว่า อาณีรู้เรื่องของผมกับพี่มิ้น พี่มิ้นจึงรับปากอาณีไว้ ผมจึงรับปากพี่มิ้น โดยขอว่า จะพยายามน้อยลง โดยตอนนี้ผมกับพี่มิ้นก็มีกันแค่ 2 อาทิตย์ครั้ง แต่เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมาเท่านั้น ที่ผมไปนอนค้างบ้านพี่มิ้นเลย เพราะอาวิทย์ไม่อยู่บ้าน 3 วัน พี่มิ้นเลยขอแม่ผมให้ผมไปนอนเป็นเพื่อน ผมจึงได้สนุกกับพี่มิ้นสุดเหวียงอีกครั้ง เรียกว่า 2 คืน 10 กว่ารอบแหละครับ ส่วนช่วงนี้พ่อผมก็กลับมาอยู่บ้านแล้วเพราะไม่ค่อยมีงาน ผมจึงไม่ค่อยเห็นอาวิทย์มาที่บ้านเท่าไร

เรื่อง ของผมเป็นเรื่องระหว่างผมกับพี่มิ้นพี่สาวของผมที่เป็นลูกของอาวิทย์ เรื่องมันเกิดเมื่อปี 46 ตอนนั้นพี่มิ้นเพิ่งเรียนอยู่ปีหนึ่งมหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง ส่วนผมเรียนอยู่ ม 4 พี่มิ้นเป็นคนเรียบร้อยมาก ถึงแม้จะไม่สวยมากเท่าไร แต่ก็เรียกได้ว่าน่ารักสุด ๆ หน้าหมวย ๆ แต่ตากลับกลมโต เวลายิ้มก็มีลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้าง ผิวขาว แถมหน้าอกยังใหญ่และยังมีเหมือนมีหนวด กับขนแขนเยอะอีกต่างหาก ผมรู้มาว่า พี่มิ้นแกกินยาคุม เพราะตอนวัยรุ่นหน้าพี่มิ้นสิวเยอะมาก จนกระทั่งไปหาหมอที่โรงพยาบาลและหมอแนะนำให้กินยาคุม เพื่อลดสารอะไรบางอย่าง ผมก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าพี่มิ้นบอกว่ามันเป็นฮอร์โมนเพศชายที่มีเยอะเกินไป แรก ๆ ผมก็ตกใจเพราะคิดว่าพี่มิ้นคงโดนใครเจาะไข่แดงเสียแล้ว แต่เพราะว่าตอนนั้นพี่มิ้นแกไปโรงพยาบาลกับแม่ผม แม่ผมก็เลยมาอธิบายให้อาวิทย์และอาม่าผมฟัง ไม่อย่างนั้นพี่มิ้นโดนอาวิทย์เอาตามแน่ ผลหลังจากที่พี่มิ้นกินยาคุมก็คือ หน้าเนียนขึ้น สิวหายไปเกือบหมดแล้ว รอยหนวดที่มีก็เริ่มหายไป ขนที่แขนก็เริ่มจางไป และที่สำคัญหน้าอกใหญ่ขึ้นด้วย ผมรู้จากพี่มิ้น่หลังจากที่ได้พี่มิ้นแล้วว่า ก่อนหน้ากินยาคุม หน้าอกพี่มิ้นแค่ 30 คัพเอ65 เท่านั้น แต่พอกินไปได้สัก 5 เดือนก็เปลี่ยนมาเป็น 33 คัพบี75 แล้ว มาเข้าเรื่องของผมดีกว่า ก่อนหน้านี้ผมเคารพและรักพี่มิ้นแบบพีสาวคนหนึ่งมาก แต่เรื่องของผมกับพี่มิ้นมันเกิดจากว่า วันหนึ่งผมกลับบ้านเร็ว กำลังจะเข้าบ้านก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังร้องครางอะไรสักอย่าง ฟังดูก็รู้ว่าเป็นเสียงแม่ผม เลยคิดว่าแม่คงกำลังมีอะไรกับพ่อ เพราะพ่อผมทำอาชีพรับจ้างก่อสร้างตามต่างจังหวัด เลยคิดอยากแอบมอง แต่สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่ มันไม่ใช่แม่กับพ่อผม แต่กลับเป็นแม่กับ อาวิทย์ พ่อของพี่มิ้น ผมตกใจมาก พอดีจังหวะที่ผมแอบมองเป็นช่วงที่อาวิทย์ใกล้เสร็จแล้ว ผมจึงเห็นว่าพออาวิทย์ลุกจากตัวแม่ผม แม่ผมก็ร้องไห้และทุบตีอาวิทย์ใหญ่ อาวิทย์ก็พยายามกัน แล้วก็พูดออกมาทำนองว่า จะเอายังไง อยากโดนอีกรอบมั้ย แม่ผมก็หยุดแล้วรีบคลุมผ้าทันที สักพักผมก็เห็นอาวิทย์แต่งตัวออกจากบ้านผมออกไป ผมแอบมองเห็นแม่ผมร้องไห้อยู่ที่ปลายเตียง แสดงว่า แม่ผมถูกอาวิทย์ขืนใจแน่ ๆ ตอนนั้นผมโกรธแค้นอาวิทย์มาก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เพราะถ้าโวยวายอะไรออกไป แม่ผมก็จะต้องเสียหาย และอาจจะต้องเลิกกับพ่อผมอีก แล้วยังอื่น ๆ อีกที่อาจจะตามมา ผมจึงรีบออกจากบ้านไป รอจนเย็นผมจึงกลับเข้าบ้าน พอเห็นหน้าแม่ผม แม่ก็ทำเหมือนไม่มีอะไร แต่ผมเห็นตาแม่ผมบวมมาก แต่ผมก็ไม่ได้ถามอะไร จนกระทั่งผ่านไปได้อีก 2 วัน คราวนี้เป็นวันเสาร์ผมจึงออกไปเที่ยวกลับมาบ้าน แล้วผมก็ได้ยินเสียงอีก ผมจึงแอบมองก็เห็นว่าเป็นอาวิทย์ที่กำลังเย็ดแม่ผมอยู่ โดยแม่ผมไม่ได้ดิ้นรนขัดขืนอะไร ปล่อยให้อาวิทย์เย็ดจนกระทั่งอาวิทย์เสร็จ แล้วก็ลุกขึ้นแต่งตัวออกจากบ้านผมไปอีก แต่คราวนี้แม่ก็ยังคงร้องไห้อีก ผมจึงเข้าไปบ้านเคาะห้องแม่ แม่ตกใจมาก ผมจึงถามแม่ถึงเรื่องอาวิทย์ แม่ตกใจแล้วแม่ก็ร้องไห้ออกมา แล้วแม่ก็เล่าว่า อาวิทย์มาข่มขืนแม่ ผมถามไปว่าตั้งแต่เมื่อไร แม่ก็เล่าให้ผมฟังทั้งหมด ว่า มันเริ่มตั้งแต่เดือนก่อนหนึ่งครั้ง แล้วก็ติดว่าพ่อผมกลับมาเสียก่อน อาวิทย์จึงหายไปไม่กล้ามา จนกระทั่งพ่อผมออกต่างจังหวัดไปอีก อาวิทย์ก็กลับมาอีก แล้วก็ขืนใจแม่อีกเมื่อ 3 วันก่อน แล้วก็มาทุกวัน ผมเลยถามแม่ว่า แล้วทำไมแม่ไม่ยอมฟ้องอาม่า แม่บอกว่าไม่อยากให้พ่อรู้ เพราะกลัวพ่อจะรับไม่ได้ แล้วแม่ยังเล่าให้ผมฟังอีกว่า จริง ๆ แล้วแม่ผมเคยเป็นแฟนกับอาวิทย์มาก่อน แต่เพราะอาวิทย์เจ้าชู้มาก เลยได้แม่ของพี่มิ้นเป็นเมียแล้วท้องพี่มิ้น พ่อผมสงสารแม่ผมเลยแต่งงานกับแม่ผม จนกระทั่งมีผม แม่เลยเห็นใจพ่อผมและรักพ่อผมมาก เลยกลัวพ่อผมจะเสียใจและเข้าใจผิดว่า แม่ยอมอาวิทย์เองเพราะเป็นแฟนเก่ากัน แล้วแม่ก็ให้ผมรับปากว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้กับใครฟัง ผมจึงต้องรับปากไป ตอนนั้นผมยอมรับว่า ผมสงสารแม่มาก และก็แค้นอาวิทย์มากเหมือนกัน เพราะอาวิทย์เป็นน้องชายแท้ ๆ ของพ่อผม มันเหมือนกับการหยามหน้าพ่อผมมาก จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมเห็นอาวิทย์แอบมาหาแม่ผมที่บ้าน ผมจึงไปบอกแม่ผม และให้แม่ผมแอบออกจากบ้านไป ผมจึงไปหาอาวิทย์แล้วบอกว่าแม่ไม่อยู่ ไปข้างนอก อาวิทย์เลยกลับไป ผมเห็นอาวิทย์ออกไปไหนไม่รู้ เพราะไม่ใช่ทางไปที่บ้านอาวิทย์ แล้วผมก็คิดได้ว่า เมื่ออาวิทย์ไม่อยู่บ้าน อาณี เมียอาวิทย์ แม่ของพี่มิ้นคงอยู่บ้านคนเดียว ผมจึงคิดจะไปฟ้องอาณีเรื่องของอาวิทย์ พอไปที่บ้าน ปรากฏว่าอาณีไม่อยู่ อยู่แต่พี่มิ้น พี่มิ้นดีใจมากที่เห็นผม เพราะพี่มิ้นบอกว่ากำลังเหงา ไม่มีใครอยู่บ้าน พี่มิ้นบอกว่า อาณีเพิ่งไปบวชชีที่วัด ส่วนอาวิทย์ ไปไหนก็ไม่รู้กลับบ้านดึกทุกวัน แล้วพี่มิ้นก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อสามวันก่อนอาวิทย์กับอาณีทะเลาะกันแล้วอาณีก็ออกจากบ้านไป บอกว่าจะไปบวชชีที่วันสามสี่วัน ส่วนอาวิทย์ก็หายไปไหนไม่รู้ทุกวัน ผมจึงเล่าเรื่องของแม่กับอาวิทย์ให้พี่ณีฟัง พี่ณีตกใจมากและไม่คิดว่าอาวิทย์จะกล้าทำอย่างนี้ เพราะอย่างน้อยพ่อผมก็เป็นพี่ชายของอาวิทย์ ผมมองหน้าพี่มิ้น แต่แล้วความคิดแค้นที่อยู่ในใจผมมันก็ทำให้ผม โผเข้ากอดพี่มิ้นไว้ แรก ๆ พี่มิ้นไม่ทันตั้งตัวคิดว่าผมคงกอดธรรมดา เลยโอบกอดผมกลับ แต่สักพัก พอโดนผมลูบไปทั่วหลัง รวมถึงบริเวณสะโพกแล้วก็แก้มก้น รวมถึงถูกผมไซ้ไปตามลำคอ พี่มิ้นก็เริ่มรู้ตัว ดิ้นและพยายามขัดขืน พร้อมถามว่า "จะทำอะไรนะ อย่านะ" พี่มิ้นพยายามดิ้นและร้องห้าม แต่ยิ่งดิ้น ผมก็ยิ่งกอดแน่นและไซ้ตามซอกคอมากขึ้น แล้วพี่มิ้นก็พูดออกมาว่า "หยุดนะ อย่าทำอะไรพี่นะ ไม่งั้นพี่ร้องจริง ๆ นะ" ก่อนที่พี่มิ้นจะได้พูดหรือร้องอะไรต่อ ผมก็รีบประกบปากพี่มิ้นทันที พี่มิ้นได้แต่พยายามหลบและเบี่ยงหน้าหนี แล้วก็พยายามผลักผมออก แล้วพี่มิ้นก็ผลักผมจนหลุดไป แล้วก็ร้องไห้ชี้หน้าไล่ผมออกจากบ้าน "ไปนะ ออกไป" ผมจึงต้องทำเป็นออกจากบ้านไป แล้วพี่มิ้นก็ปิดประตูหน้าบ้าน สักพักผมก็แอบกลับมาใหม่ เห็นประตูหน้าปิด ก็เลยลองเดินไปด้านหลัง เห็นประตูด้านหลังเปิดแง้มอยู่ ผมจึงแอบเข้าไป มองไปไม่เห็นพี่มิ้น ก็เลยคิดว่าพี่มิ้นคงอยู่ในห้อง จึงตรงไปที่ห้องพี่มิ้น พอไปถึงจึงลองเปิดประตูห้องดู ปรากฏว่าพี่มิ้นไม่ได้ล็อคห้อง พอพี่มิ้นเห็น พี่มิ้นตกใจมาก รีบลุกและจะวิ่งตรงมาผลักผมออก แต่มันไม่ทันแล้ว ผมรีบคว้าตัวพี่มิ้นไว้ แล้วก็กอด จูบพี่มิ้นทันที่ พี่มิ้นก็พยายามดิ้นอีกครั้ง แต่ความนี้กลับโดนผมผลักไปที่เตียง พี่มิ้นพยายามดิ้น แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรผมได้แล้วจึงพยายามจะร้องตะโกน ผมจึงรีบเอามือปิดปาก อีกมือก็ล้วงไปที่หน้าอก บีบเบา ๆ ปากก็ไซ้ไปที่ซอกคอ เหนือหน้าอก พี่มิ้นพยายามดิ้นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะพอดึงมือผมที่บีบคลึงหน้าอกออกได้ ก็โดนผมล้วงบีบใหม่ ส่วนมือที่ปิดปากพอหลุด ปากผมก็เข้าประกบแทน พี่มิ้นพยายามดิ้นอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งผมล้วงมือเข้าไปในกางเกง ล้วงไปที่หีพี่มิ้น พร้อมทั้งแหย่นิ้วเข้าไปในร่องหี พี่มิ้นถึงกับสะดุ้งสุดตัว หลับตาเงยหน้าทันที ผมจึงแยงนิ้วเข้าออกร่องหีพี่มิ้นอย่างนั้น ส่วนปากก็พยายามจูบปากพี่มิ้นไว้ อีกมือก็พยายามกั้นมือที่พยายามมาห้าม สักพักพี่มิ้นก็เริ่มดิ้นน้อยลง ผมจึงค่อย ๆ ปล่อยปาก หันไปไซ้หน้าอกที่ตอนนี้มันถูกมืออีกข้างผมดันขึ้นมาจนยกทรงมันหลุดไป กองอยู่เหนือหน้าอก พี่มิ้นพยายามจะเอาลง แต่ก็ติดที่มือและหน้าผม ผมจึงซุกไซ้ปากไปทั่วหน้าอกพี่มิ้น พร้อมทั้งดูดอมหัวนมพี่มิ้นจนพี่มิ้นต้องแอ่นอกให้ สักพักพี่มิ้นก็เริ่มหมดแรงดิ้น และเริ่มส่งเสียงร้องครางออกมา ผมจึงถือโอกาสถอดกางเกงตัวนอกของพี่มิ้นออก ก่อนที่จะหันมาถอดเสื้อและยกทรงพี่มิ้นออกไป พี่มิ้นพยายามดิ้น และขอร้องผมให้ปล่อยเธอ แต่แล้วผมก็พูดออกไปว่า "แล้วที่อาวิทย์ที่ทำกับแม่ผมละ" พี่มิ้นได้ยินก็หยุดดิ้นและร้องทันที ผมจึงถือโอกาสล้วงมือไปถอดกางเกงในพี่มิ้นออก พี่มิ้นได้แต่ร้องไห้ แต่ก็ไม่ได้ดิ้นหรือขอร้องอะไรผมอีก ผมจึงมองหน้าพี่มิ้น พี่มิ้นไม่ยอมมองหน้าผมกลับพยายามหลบหน้าผม ผมจึงก้มหน้าไปดูดอมหัวนมพี่มิ้นต่อ พี่มิ้นก็ปล่อยผมเต็มที่ ผมจึงซุกไซ้ต่อไปจนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่หน้าขาพี่มิ้น ผมค่อย ๆ กางขาพี่มิ้นออก แล้วก็ก้มหน้าลงไปเลียร่องหีพี่มิ้น ก่อนที่จะแหวกร่องหีพี่มิ้นออกแล้วแลบลิ้นไปเลียร่องหีพี่มิ้นอีกครั้ง พี่มิ้นได้แต่ร้องครางออกมาตลอดเวลาที่ผมเลียร่องหีพี่มิ้น แล้วพี่มิ้นก็ขาสั่นกระตุก ก่อนที่จะใช้มือกดหัวผมไว้อย่างแรง พอพี่มิ้นปล่อยมือทีกดหัวผมไว้ ผมก็เงยหน้ามองหน้าพี่มิ้น พี่มิ้นหลับตา ผมจึงค่อย ๆ เลื่อนตัวผมที่ตอนนั้นเปลื่อยเปล่าเช่นเดียวกับพี่มิ้นคล่อมทับตัวพี่มิ้น ไว้ ก่อนที่จะจับควยผมเขี่ยไปทีร่องหีพี่มิ้น เหมือนว่าพี่มิ้นรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะโดนอะไร จึงเริ่มน้ำตาไหลนองหน้าออกมา ก่อนที่จะค่อยกอดตัวผมไว้พร้อมทั้งอ้าขาออกอีกจนกว้างก่อนที่จะปล่อยให้ผม เอาควยแหย่เข้าไปในร่องหี ตอนที่ควยผมกำลังมุดเข้าหีพี่มิ้น พี่มิ้นได้แต่กอดผมไว้แน่น หลับตาและเม้มปากจนแน่น สีหน้าอาการเหมือนคนกำลังเจ็บปวด ส่วนผมก็รู้สึกว่าหีพี่มิ้นมันช่างฟิตแน่นอะไรอย่างนี้ จึงหยุดกดคาควยไว้อย่างนั้น พี่มิ้นถึงได้คลายอาการทั้งหมด ถอนลมหายใจอย่างแรง ก่อนที่จะลืมตามองหน้าผมแล้วก็กอดผมไว้อีก ผมจึงมองหน้าพี่มิ้นแล้วเรียกชื่อพี่มิ้น "พี่มิ้น" พี่มิ้นไม่ยอมพูดอะไรทั้งนั้นได้แต่มองหน้าผมและกอดผมไว้อย่างนั้น ดึงหน้าผมเข้าไปจูบแล้วก็หลับตาลง ผมจึงจูบปากกับพี่มิ้นแล้วจึงกดควยผมเข้าหีพี่มิ้นต่อ พี่มิ้นก็เริ่มมีอาการอีกครั้งก่อนที่พี่มิ้นจะพูดออกมาว่า "พอก่อน พี่เจ็บ" ผมก็กดควยเข้าหีพี่มิ้นหมดพอดี พี่มิ้นถึงกับผวากอดผมแน่น พร้อมทั้งร้องโอ๊ยออกมา "โอ๊ย" แล้วน้ำตาพี่มิ้นก็ไหลออกมาอีกครั้งก่อนที่จะพูดออกมาอีกครั้งว่า "พอใจแล้วนะ คงชดเชยกับที่พ่อพี่ทำกับแม่เธอแล้วนะ" คำพูดของพี่มิ้นมันทำให้ผมหยุดคิดทันทีว่า ที่พี่มิ้นยอมนิ่งเฉย ๆ เพราะคิดว่าผมจะแก้แค้นเรื่องอาวิทย์เลยยอมให้ผมเย็ดเธอ เพื่อชดเชยกับที่อาวิทย์ทำกับพ่อผม ผมจึงเริ่มสงสารพี่มิ้น จึงถอนควยผมออกมา ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนข้าง ๆ พี่มิ้น พี่มิ้นมองหน้าผมอย่างสงสัยก่นอที่จะเอ่ยปากถามอีกว่า "พอแล้วใช่ไหม" ผมจึงจำต้องพยักหน้ารับ แล้วพี่มิ้นก็พยายามลุกขึ้นจะแต่งตัว ผมจึงได้เห็นรูปร่างของพี่มิ้นเต็มตาอีกครั้ง มันทำให้ควยผมลุกแข็งทันที ผิวพี่มิ้นมันช่างขาวเนียน รูปร่างช่างเพอร์เฟ็กซ์อะไรอย่างนี้ ตอนนั้นพี่มิ้นไม่ทันเห็นว่าผมกำลังมองดูรูปร่างพี่มิ้น จนกระทั่งพี่มิ้นใส่ชุดชั้นในเสร็จ ก่อนที่จะสวมกางเกง ผมก็ดึงพี่มิ้นเข้ามากอด พี่มิ้นก็ยอมให้ผมกอดแต่โดยดี ผมกอดพี่มิ้นไว้สักพัก ก่อนที่จะหันหน้าพี่มิ้นมาจูบปาก พี่มิ้นก็ยังคงปล่อยให้ผมทำ ไม่ว่าผมจะบีบจับ ลูบคลำอย่างไร จนกระทั่งพี่มิ้นมองเห็นควยผมว่ามันยังคงแข็งอยู่ แล้วพี่มิ้นก็ถามผมว่า "ยังมีอารมณ์อีกใช่ไหม" ผมจึงพยักหน้ารับอีกครั้ง พี่มิ้นจึงเอื้อมมือไปข้างหลังเพื่อปลดตะขอยกทรงตัวเอง ก่อนที่จะล้มตัวเองลงนอนพร้อมทั้งใน้มคอผมลงไป แล้วพูดว่า "ทำเถอะ ทำให้เสร็จ ยังไงพี่ก็เป็นเมียเธอไปแล้ว" แล้วพี่มิ้นก็จูบปากผม ก่อนที่จะปล่อยให้ผมถอดกางเกงในออก แล้วจับควยกดเข้าร่องหีพี่มิ้นอีกครั้ง แล้วพี่มิ้นก็พูดออกมาอีกว่า "เบา ๆ นะ พี่เจ็บ" ผมจึงค่อย ๆ กดควยเข้าไปจนสุด แล้วก็เริ่มโยกควยเข้าออกหีพี่มิ้นจากช้า ๆ จนเร็วขึ้นเรื่อย ๆ พี่มิ้นก็ได้แต่ร้องคราง จนกระทั่งผมเริ่มรู้สึกตัวว่าผมจะเริ่มไม่ไหวแล้วก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกไป พี่มิ้นก็พูดว่า "ปล่อยมาเลย" ผมจึงกอดพี่มิ้นไว้แน่นก่อนที่จะกดควยเข้าหีพี่มิ้นจนสุด แล้วก็พ่นน้ำเสียวของผมใส่หีพี่มิ้นอย่างแรงจนหมด แล้วผมก็คาควยฟุบไปบนตัวพี่มิ้น พี่มิ้นกอดผมไว้แน่นจนกระทั่ง รู้ว่าควยผมเริ่มหลุดออกจากหีพี่มิ้น พี่มิ้นจึงบอกผมว่า "หนัก ลงเถอะ" ผมจึงลงจากตัวพี่มิ้นก่อนที่จะโอบพี่มิ้นเข้ามากอด ผมกอดกับพี่มิ้นสักพัก พี่มิ้นก็เงยหน้ามองผม ผมจึงถามพี่มิ้นไปว่า "พี่มิ้น โกรธผมมั้ย" พี่มิ้นไม่ตอบแต่กลับกอดผมแน่น มองหน้าผมแล้วจึงพูดว่า "อย่าโกรธพ่อพี่นะ พี่ชดเชยให้แล้วนะ" ผมมองหน้าพี่มิ้น ก่อนที่จะพยักหน้ารับปาก แล้วผมก็กอดพี่มิ้นอีกครั้ง ก่อนที่พี่มิ้นจะพูดว่า "พอเถอะ แต่งตัวเถอะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าไม่ดี" ผมจึงปล่อยตัวพี่มิ้นแล้วจึงแต่งตัวจนเสร็จ แล้วผมกับพี่มิ้นก็ออกจากห้องพี่มิ้นแล้วผมก็ชวนพี่มิ้นว่า ไปหาอะไรกินกับผม พี่มิ้นก็ปฏิเสธพร้อมกับพูดว่า "พี่ยังเจ็บอยู่เลย ขอพักก่อนนะ" แล้วพี่มิ้นก็หอมแก้มผม ผมจึงหอมแก้มพี่มิ้นกลับ แล้วจึงออกจากบ้านอาวิทย์ไป วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันอาทิตย์ ผมก็ไปหาพี่มิ้น ไม่เจออาวิทย์เหมือนเดิม เจอแต่พี่มิ้น ผมจึงเข้าไปหอมแก้มพี่มิ้น ก่อนที่จะพูดออกไปว่า "พี่มิ้นครับ เรื่องเมื่อวานนี้ผมขอโทษนะ" พี่มิ้นจึงตอบกลับมาว่า "ไม่รอให้พี่ท้องก่อนละ" แล้วก็เดินหนีไป ผมจึงรีบเข้าไปกอด พี่มิ้นจึงห้ามผมไว้แล้วพูดว่า "อย่านะ ไม่เอานะวันนี้พี่ เออ พี่มี" พี่มิ้นพูดแค่นั้น ผมก็เอามือจับไปที่หว่างขาพี่มิ้น พบว่ามันมีเหมือนอะไรบางอย่างกั้นอยู่ ผมจึงมองหน้าพี่มิ้น พี่มิ้นจึงพูดออกมาอีกครั้งว่า "พี่มีเมนส์" ผมจึงหันหน้าพี่มิ้นมาจูบ แล้วผมก็ชวนพี่มิ้นออกไปเที่ยว พี่มิ้นก็โอเคกับผม โดยพี่มิ้นบอกว่าไปดูหนังกันนะ ผมจึงไปดูหนังกับพี่มิ้น ระหว่างทางผมมองเห็นพี่มิ้นเดินผิดปกติ จึงถามไปว่า "พี่มิ้น ขาเป็นอะไรนะ" พี่มิ้นหันมาทุบแขนผมทีหนึ่งก่อนที่จะพูดว่า "ยังมีหน้ามาถามอีก" แล้วก็ไม่ตอบอะไรอีก วันนั้นผมกับพี่มิ้นดูหนังกันจนจบ ก่อนที่จะไปหาอะไรกินกัน แล้วจึงไปส่งพี่มิ้นที่บ้าน พอไปถึงบ้านพี่มิ้น อาณีก็กลับมาแล้ว อาณีเห็นหน้าผมก็ยิ้มรับทักทายปกติ ก่อนทีจะชวนผมอยู่กินข้าว ผมจึงต้องแกล้งตอบไปว่า "พอดีกินมาแล้วกับพี่มิ้น เพราะพี่มิ้นพาไปเลี้ยง" พี่มิ้นก็เลยรีบช่วยยืนยัน ก่อนที่ผมจะขอตัวกลับ ส่วนพี่มิ้นผมก็เห็นพี่มิ้นเดินขึ้นห้องไป หลังจากวันนั้นแล้ว ผมกับพี่มิ้นก็ต้องแอบเอากัน โดยนัดกันตอนเย็นหลังเลิกเรียนไปเอากันที่โรงแรมบ้าง บ้านพี่มิ้นบ้าง บ้านผมบ้าง แต่ก็ไม่ได้บ่อยกันนัก เพราะที่บ้านผมกับบ้านพี่มิ้นมักมีคนอยู่เสมอ จนกระทั่งพี่มิ้นต้องหาข้ออ้างออกไปเช่าหออยู่ ผมกับพี่มิ้นจึงได้เอากันอย่างสะดวก โดยคนที่หอคิดว่าผมเป็นแฟนพี่มิ้น จนกระทั่งพี่มิ้นจบปริญญา จึงย้ายกลับมาอยู่บ้านจนกระทั่งเมื่อครึ่งปีก่อนอาณีก็เสีย พี่มิ้นจึงขอผมเลิกกับผม เพราะอาณีขอพี่มิ้นไว้ก่อนเสีย พี่มิ้นบอกว่า อาณีรู้เรื่องของผมกับพี่มิ้น พี่มิ้นจึงรับปากอาณีไว้ ผมจึงรับปากพี่มิ้น โดยขอว่า จะพยายามน้อยลง โดยตอนนี้ผมกับพี่มิ้นก็มีกันแค่ 2 อาทิตย์ครั้ง แต่เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมาเท่านั้น ที่ผมไปนอนค้างบ้านพี่มิ้นเลย เพราะอาวิทย์ไม่อยู่บ้าน 3 วัน พี่มิ้นเลยขอแม่ผมให้ผมไปนอนเป็นเพื่อน ผมจึงได้สนุกกับพี่มิ้นสุดเหวียงอีกครั้ง เรียกว่า 2 คืน 10 กว่ารอบแหละครับ ส่วนช่วงนี้พ่อผมก็กลับมาอยู่บ้านแล้วเพราะไม่ค่อยมีงาน ผมจึงไม่ค่อยเห็นอาวิทย์มาที่บ้านเท่าไร