ติดตามอ่านเรื่องเต็มได้ที่นี่นะค้า





หรืออ่านเป็นตอน ๆ ได้ที่







...............................

ช่วงสายวันเสาร์ ฟางแต่งชุดนักศึกษาเรียบร้อยแล้ว กำลังจะออกทำธุระเรื่องลงทะเบียนที่มหาลัย แล้วจะเลยไปดูหอ พอลงมาชั้นล่างก็เจอพี่เด่น กำลังจะเดินเลี่ยงไปแต่เขาก็ถามขึ้น

"จะไปไหนเหรอ ฟาง" พี่เด่นเอ่ย ฟางพยายามปั้นทำสีหน้าให้เป็นปกติ

"ฟางจะไปธุระที่มหาลัยน่ะค่ะ...แล้วก็จะเลยไปดูอพาร์ทเมนท์"

"เดี๋ยวพี่ไปส่ง" เขาพูด

"ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ" ฟางรีบปฏิเสธ แต่เขากลับเดินไปสตาร์ทรถหน้าตาเฉย

"พี่ผ่านไปทางมหาลัยพอดีอยู่แล้ว...ไปกันเถอะ"

พี่เด่นพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ฟางมองเขา ก่อนจะถอนหายใจออกมา ยอมขึ้นรถไปกับเขา

"ทำไมถึงอยากออกไปเช่าหออยู่ล่ะ"

พี่เด่นถามขณะขับรถ ฟางไม่ตอบ เสหันมองออกไปนอกหน้าต่าง พี่เด่นเห็นว่าฟางเงียบ เขาก็เงียบบ้างไปจนถึงมหาลัย

ฟางเดินลงไปทำธุระ ก่อนจะกลับมาที่รถ บอกพี่เด่นถึงที่อยู่อพาร์ทเมนท์ 2-3 แห่งรอบข้างมหาลัย แต่พอดูครบก็รู้สึกว่าไม่ค่อยเวิร์กเลย พี่เด่นเปรยออกมา

"อยู่บ้านนั่นแหละ ไม่เปลืองเงิน"

คำพูดของเขาทำให้ฟางหงุดหงิด

"ให้อยู่กับพี่เด่นหลังจากที่พี่เด่นทำกับฟางแบบนั้นน่ะเหรอคะ"

ฟางหันไปพูดกับเขาเหมือนอัดอั้นมานาน พี่เด่นหันมามองหน้าทันใด

"พี่เด่นทำ...เอ่อ...ทำแบบนั้นไปได้ยังไง...ฟางเป็นน้องสาวพี่ฟ้านะ"

พูดแล้วก็อายตัวเองเหมือนกัน เขาทำโดยที่เราไม่ยอมขัดขืนแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้ฟางปั้นหน้ายักษ์ใส่เขาให้เขารู้ตัว พี่เด่นไม่ได้รู้เลยว่าฟางหงุดหงิด เขาถามกลับหน้าตาเฉย

"แต่ฟางไม่ได้ห้ามพี่เลยนะ"

คำพูดย้อนกลับของเขาทำเอาหน้าม้าน รู้สึกอายจนอยากเปิดประตูรถลงออกไป ภาพคืนนั้นวาบเข้ามาในหัว หน้าร้อนขึ้นมาทันใด ยกมือขึ้นกอดอกแล้วหันหน้าหนี หนอย ยังมีหน้ามาถามแบบนี้อีกนะ คิดร้อนรนอยู่ในใจคนเดียว ไม่อยากพูดกับเขาแล้ว

อยู่ดี ๆ พี่เด่นก็เลี้ยวรถเข้าโรงแรมแบบม่านรูด ฟางตกใจจนตัวแข็งทื่

"พี่เด่นจะทำอะไรน่ะ"

"เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง" เขาพูดแล้งเปิดประตูลงไปคุยอะไรไม่รู้กับพนักงาน ก่อนจะมาเปิดประตูรถฝั่งที่ฟางนั่ง ตอนนี้ยิ่งอายกว่าเดิมอีก

"ฟางจะกลับบ้าน...ฟางจะเดินออกไปเองนะ" ฟางพูดเสียงอ่อยลง พี่เด่นยิ้ม

"ลงมาคุยกันแปปเดียว พี่ไม่ทำอะไรหรอก...อีกอย่าง ฟางเดินออกไปไม่ได้หรอก ไม่อายพนักงานหรือไง ไหนจะรถข้างนอกอีกเยอะแยะ"

เขามัดมือชกกันเห็น ๆ ทำให้ฟางยอมเดินเข้าไปในห้องกับเขา เกิดมาจะ 19 ปีแล้วไม่เคยเข้ามาในที่แบบนี้เลย แอร์เย็นเจี๊ยบ เตียงทรงกลม มีกระจกรอบด้าน ไฟมืดสลัว ต้องเป็นคนแบบไหนถึงจะเข้ามาในที่แบบนี้เนี่ย

พี่เด่นบอกให้ฟางนั่งลงก่อน เขาเดินไปเข้าห้องน้ำแปปนึงก็เดินออกมา

"ตกลงเลิกกับเพชรแล้วเหรอ" พี่เด่นถาม

ฟางนิ่งไปนิดนึง คิดในใจว่าจะถามทำไมนะ พยักหน้าตอบรับเขาไปเบา ๆ

"อือ" ฟางตอบ

"ทำไมล่ะ...ทำไมถึงเลิกกัน" เขาถามอีก ฟางหันไปมองหน้าเขาแล้วตอบ

"พี่เพชรเค้าอยากได้ในสิ่งที่ฟางไม่อยากให้น่ะสิ"

ฟางตอบ พี่เด่นมองหน้า ครู่เดียวเขาก็ยิ้มออกมาเหมือนรู้ความหมาย

ตอนนี้ ฟางนั่งก้มหน้างุด คิดในใจว่าอยากกลับบ้านอย่างเดียว พี่เด่นเงียบไปแปปนึงแล้วมาโอบไหล่ฟางไว้ ฟางเอียงตัวหนี

"พี่ขอโทษนะเรื่องคืนนั้น" พี่เด่นกระซิบ "แต่ฟางน่ารักมาก...พี่ทนไม่ไหวเลย"

อะไรของเขานะ พี่เด่นไม่เคยแสดงออกหรือมีท่าทีว่าจะเป็นคนแบบนี้มาก่อนเลย เขาดูเป็นผู้ชายคงแก่เรียน และดูจะเชื่อฟังพี่ฟ้ามาตลอด ใครจะไปคิดว่าเขาจะมากล้าทำอะไรแบบนี้ได้ ฟางอยากจะให้เขารู้ตัวว่าฟางเป็นน้องสาวที่ฟ้านะ

"ถ้าพี่ฟ้ารู้จะเป็นยังไง"

ฟางหันไปถามเขา แทนที่พี่เด่นจะรู้ตัวบ้างว่าทำอะไรอยู่ เขากลับตอบกลับมา

"ก็อย่าให้พี่ฟ้ารู้สิ...เรารู้กันสองคนนี่"

เขาพูดเบา ๆ หายใจแรงอยู่ข้างหู ก่อนจะดึงตัวฟางเข้าไปกอดจนต้องเบี่ยงตัวแล้วจะลุกขึ้น แต่ก็ถูกพี่เด่นดันให้นอนลงบนเตียง ฟางตีที่ไหล่และหน้าอกเขา บอกให้เขาปล่อย

"พี่เด่น...อย่าทำแบบนี้สิ"

แต่เขากลับซุกหน้ามาที่ซอกคอ รู้สึกจั๊กจี้เมื่อลิ้นของเขาเลียเบาๆ ที่ต้นคอจนขนลุกไปหมด มือของเขาลูบไล้เป็นปลาหมึกไปทั่วหน้าอกและสีข้าง ร้องห้ามเท่าไหร่เขาก็ไม่ฟัง ใจเต้นแรงไปตามการรุกเร้าของพี่เด่น เขาไม่สนใจอาการดิ้นรน ยิ่งดิ้นยิ่งหมดแรง ชายเสื้อนักศึกษาหลุดออกมาจากกระโปรง หายใจหอบเหนื่อย เขาทับตัวฟางไว้ทั้งตัว ตอนนี้มือฟางได้แต่ดัน ๆ อยู่บนหัวไหล่ของเขา

"อย่า...ปล่อยฟางนะ"

เสียงของฟางแผ่วเบาราวกระซิบ เรี่ยวแรงหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ รู้อีกทีกระดุมเสื้อนักศึกษาถูกเขาปลดออกจนหมด พี่เด่นจ้องมองหน้าอกใต้บราอย่างโต้ง ๆ จนอาย จะยกมือขึ้นปิดแต่ก็ถูกเขาซุกหน้า เลียที่ร่องอก เขาบีบเคล้นด้วยสองมือ

ความวามหวามมาจากไหนไม่รู้ โอยย เมื่อคืนนั้นฟางไม่รู้ตัวจึงไม่ได้ปัดป้องตัวเอง มาคราวนี้รู้ตัวเต็มร้อย เห็น ๆ กันอยู่ว่าถูกพี่เขยทำแบบนี้ แต่กลับไม่มีแรงขัดขืนเลย

"อืออ...เดี๋ยวพี่ฟ้ารู้นะ"

ฟางบอกพี่เด่นไปแบบนั้น เมื่อเขาปลดตะขอบราออกแล้วใช้ลิ้นเลียเบา ๆ ที่ปลายถัน หลับตาปี๋ รู้สึกเหมือนถูกไฟช็อตแปลบๆ บนหน้าอก เขาขบดูดเบา ๆ แล้วเลียสลับไปมาซ้ายขวา ลิ้น ปากและมือของพี่เด่นปลุกความสยิวซ่านอย่างบอกไม่ถูก มือเผลอกอดรัดที่ท้ายทอยของเขา กดลงหาเนินอก แต่ปากยังพึมพำห้ามเขาเสียงสั่น

"พอแล้ว พอก่อนนะคะ พี่เด่น"

พี่เด่นโลมเลียด้วยลิ้นสาก ๆ แข็ง ๆ นุ่ม ๆ ของเขาไปทั่วหน้าอกจนตัวอ่อนปวกเปียกไปหมดแล้ว ใจเต้นแรงระรัว เขาลากลิ้นไปถึงสะดือ หมุนวนตรงงนั้นจนต้องบิดตัวด้วยความสยิว เขาเลื่อนตัวลงไปลง ถึงตอนนี้ฟางได้แต่หลับตากัดปาก ไร้หนทางดิ้นรน ปล่อยให้เขาทำตามใจชอบ พี่เด่นหายใจแรง

แทบไม่รู้ตัวเลยว่าถูกเขาแหวกชั้นในตัวล่างออก สะดุ้งเฮือกเมื่อถูกลิ้นพี่เด่นแตะที่น้องสาว มันเป็นความรู้สึกที่ฟางไม่เคยเจอมาก่อน เหมือนตัวลอยละลิ่วขึ้นติดเพดาน

"อืออ...พี่เด่น...ฟางง...อออา"

เผลอตัวเผลอใจร้องครางออกไป ไม่รู้ตัวว่ายกเนินสาวใส่ปากของพี่เด่นด้วย หลับตาปี๋ ทั้งอายทั้งเสียวแบบสุด ๆ จนใจเต้นแรง เกร็งหน้าท้องแน่น จิกที่หัวของเขาอย่างไม่เกรงใจอายุที่มากกว่านับสิบปี เขาขยับมือมาบีบคลึงหน้าอกฟางด้วย ทำไมถึงเสียวได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้

"อออา...ฟาง...โอยยย...อออา"

เขาโลมเลียต่อเนื่อง รู้สึกเสียวจี๊ดจนต้องหุบขาหนีบหัวเขาไว้ พี่เด่นทำจนฟางแทบทนไม่ไหว ร้องเรียกชื่อเขาด้วยเสียงรัญจวน บอกเขาเสียงสะท้าน

"ไม่ไหว...ฟางไม่ไหวแล้ว พี่เด่นคะ"

สิ้นเสียงเรียกเขา ฟางก็ตัวเกร็งกระตุกอย่างรุนแรงชนิดห้ามตัวเองไม่ได้ จิกผมของเขาแทบหลุดติดมือออกมา แอ่นหน้าขายกขึ้น โอยยย มันเสียววแทบขาดใจ

พี่เด่นขยับมากอดฟางไว้ เขาหอมแก้มและจูบต้นคอฟางที่กำลังตัวอ่อนระทวย แล้วพรมจูบไปทั่วหน้าอก นิ้วของเขายังรุกเร้าที่เนินสาวของฟางแบบนั้น มันปลุกปั่นความเสียวอยู่ตลอดเวลา เขาหอมแก้มเบา ๆ พลางกระซิบ

"น้องฟางของพี่น่ารักที่สุดเลยครับ"

นั่นไงละไม่รอดหรอก

  รุ่นเดียวกันหรือจะสู้ผู้ช่ำชองกว่าได้ล่ะ

ครั้งแรกไม่ยอมครั้งต่อๆไปเดี๋ยวก็ชิน

  เสือหนุ่มลงมือแล้ว โชว์ฝีมือให้ดูหน่อย

สาวน้อยหลงหามา

ติดใจแน่นอน

ครั้งแรกอาจจะไม่ได้ยินยอม
แต่ถ้าครั้งที่สองยอมให้
ก็จะมีสามสี่ห้าหกไปเรื่อยๆ

น้องหางเริ้มละ

โธ่...น่าเห็นใจนะเปิดโลกใบใหม่ ทั้ง ๆที่รู้สึกผิดกับพี่สาว แต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้

เรียบร้อยตามคาด  โดนไปจ้าาาาาาาา