ตอนที่1

แป้ง สาวสวยวัย 25 เจ้าของบ้านเช่าในซอยบางรัก กำลังขมักเขม้นวุ่นอยู่กับการทำเค้กที่ลูกค้าสั่ง ลำพังเพียงเงินจากค่าเช่าบ้านที่บรรดาคนที่มาเช่านั้นไม่เพียงพอต่อการใช้จ่ายของครอบครัว อีกทั้งน้องชายของเธอที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ค่าใช้จ่ายมันต้องมากขึ้นเธอจึงต้องแบ่งเบาภาระของทางบ้านบ้าง
" แป้ง....เค้กใกล้เสร็จหรือยังล่ะลูก" เสียงแม่ร้องทักเตือน
"ยังเลยค่ะแม่.....วันนี้ไม่มีคนมาช่วยแป้งเลย"
"วันนี้เค้าไม่ว่างกันน่ะลูก วันนี้ตอนเย็นแม่กับพ่อก็ต้องไปงานเลี้ยงน่ะ พอดีเจอเพื่อนเก่าเลยนัดสังสรรค์กันนิดหน่อย"
"แป้งรู้แล้วล่ะค่ะ.....แม่พูดมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"
แม่ของแป้งทำท่าจะพูดอะไรต่อแต่ก็เปลี่ยนใจ เธอคงรู้สึกไม่ดีอยู่ลึกๆที่ต้องปล่อยลูกสาวไว้แล้วตัวเองไปเที่ยว แต่ก็นั่นแหละเธอก็หาเหตุผลมาเข้าข้างตัวเองจนได้ว่า ฉันอยู่บ้านตั้งนานจะออกไปงานเลี้ยงนิดหน่อยไม่เห็นเป็นไรเลย
"ว่าไงนะจ๊ะ วันพรุ่งนี้เหรอ........อืมได้เลยจ่ะ ปิ๊กว่าง"
ปิ๊ก น้องชายคนเดียวของแป้งเดินคุยโทรศัพท์เสียงดังจากข้างบนลงมาจนถึงห้องรับแขกแล้วนั่งคุยอย่างสบายอารมณ์ แป้งคิดว่าทำไมถึงมีแต่คนที่ไม่ต้องเหนี่อยเหมือนเธอเลย ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งหงุดหงิด
"ปิ๊ก.....คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วมาช่วยพี่ทำเค้กหน่อยนะ"
"ปิ๊กไม่ว่างหรอกพี่แป้ง"
ปิ๊กตะโกนเสียงดังข้ามห้อง
"ปิ๊กมีอะไรทำหรือไงถึงจะได้ไม่ว่าง"
"ปิ๊ก......เอ่อ...ปิ๊กต้องทำงานส่งอาจารย์พรุ่งนี้ไม่ว่างหรอกพี่แป้ง"
แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าน้องชายโกหกแต่แป้งก็ไม่รู้จะทำอะไรได้ เธอคงต้องทำคนเดียวซะแล้ว เธอได้ยินเสียงร้องเพลงของพ่ออยู่บนบ้านที่แสดงออกว่ามีความสุขแค่ไหน ก็น่าจะมีความสุขอยู่หรอกนะ วันนี้ได้ไปเที่ยวโดยที่ไม่ต้องแอบหนีไปเหมือนทุกครั้ง เธอคิด สักพัก พ่อกับแม่ของเธอก็เดินลงมาจากบนบ้าน ในชุดที่พร้อมสำหรับงานเลี้ยงในคืนนี้แล้ว
"คืนนี้แม่กลับดึกไหมคะ" แป้งถามโดยไม่ได้หันมามอง เธอยังคงกวนแป้งต่อไป
"ไม่น่าจะดึกหรอกลูก งานเลี้ยงคนแก่ไม่มีอะไรหรอก"
"สำหรับแม่น่ะไม่ดึก แต่ของพ่อน่ะเช้า" เสียงแหลมๆของพ่อเธอที่มักจะพูดกวนประสาทแม่เสมอ
"มานี่ตาตุ๊ก วันนี้แกตายแน่ๆ ฮึ่ม"
ทั้งพ่อและแม่ออกจากบ้านไปงานเลี้ยงแล้ว เหลือแต่แป้งกับปิ๊ก สองพี่น้องเท่านั้นที่อยู่ที่บ้าน แต่ก็เหมือนกับว่าแป้งอยู่คนเดียวเพราะปิ๊กก็เอาแต่คุยโทรศัพท์อย่างมีความสุขอยู่หน้าทีวี โดยไม่ได้สนใจเธอสักนิดเดียว
"หวัดดีครับคุณแป้งคนสวย คิดถึงผมหรือเปล่าครับ"
แป้งสะดุ้งตกใจที่จู่ๆก็มีเสียงพูดทักขึ้น เธอหันไปมองที่ด้านหลัง เห็นนายชัดเจนชายหนุ่มที่มาเช่าบ้านของเธอยืนทำตาหวานใส่
"นี่...นายชัดเจน..ทำไมมาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง ฉันล่ะตกใจหมดเลย"
"เหม่อลอยอะไรอยู่เหรอครับ คุณแป้ง หรือว่ากำลังคิดถึงผมอยู่"
"บ้า...ใครเค้าจะคิดถึงนายล่ะ...แล้วนี่มีเรื่องอะไรเหรอถึงได้เข้ามา"
"อ๋อ..คือพอดีจะมาเอางานที่เพื่อนผมฝากคุณแป้งไว้วันที่ผมไม่อยู่ไงครับ"
"งานอันนั้นเองใช่ไหม มันอยู่บนห้องเดี๋ยวไปเอามาให้......ปิ๊ก....ปิ๊ก"
แป้งตะโกนเรียกน้องชายซึ่งกำลังวางโทรศัพท์ด้วยสีหน้าแช่มชื่น เธอบอกให้ปิ๊กไปเอางานของชัดเจนที่อยู่บนห้องของเธอมาให้เธอหน่อยเพราะเธอกำลังง่วนอยู่กับการทำเค้กยังวางมือไม่ได้ ปิ๊กเองก็มีท่าทีอิดออดเพราะเขาเป็นคนที่ขี้เกียจจะทำอะไรๆในบ้านอยู่แล้ว
"ให้พี่ลำดวนไปเอามาให้ก็ได้นิ่พี่แป้ง" ปิ๊กพูดเสียงดัง
"พี่ลำดวนไม่อยู่ ออกไปข้างนอกกับนายรวยตั้งแต่บ่ายแล้ว"
"โอเคๆๆ...เดี๋ยวปิ๊กไปเอามาให้ก็ได้"
ปิ๊กเดินขึ้นบันไดเสียงตึงตังแสดงออกถึงความไม่ค่อยจะพอใจนัก ปิ๊กเปิดประตูห้องเข้าไปมองหางานของชัดเจนแต่ก็ยังไม่เจอ เขาตะโกนถามแป้งเป็นระยะๆ หลังจากที่หาอยู่สักครู่ก็เจอของที่หาแล้ว เขาหยิบขึ้นมาและกำลังจะเดินออกจากห้องแต่เขาเหลือบไปเห็นหนังสือสีแดงๆซ่อนเอาไว้ในตู้เสื้อผ้า ปิ๊กเห็นเพราะว่ามันปิดไม่สนิท เขาสงสัยมากว่าทำไมพี่แป้งต้องซ่อนหนังสือไว้ในตู้เสื้อผ้าด้วย เขาเลยถือวิสาสะเดินไปหยิบออกมาดู มันเป็นหนังสือสีแดงเข้ม หน้าปกเป็นรูปผู้ชายเปลือยอกโชว์ความบึกบึนสไตล์ฝรั่ง เมื่อเปิดดูเนื้อหาข้างในแล้วมันเป็นรูปนู๊ดของผู้ชายฝรั่งแทบทุกหน้า ถึงจะไม่เห็นส่วนสำคัญของผู้ชายแต่ก็เห็นถึงรูปร่างอันกำยำอย่างชัดเจน นี่พี่แป้งดูหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ ปิ๊กสงสัย เพราะแป้งเป็นหญิงสาวเรียบร้อยมาก ไม่น่าจะมาอ่านหนังสือแบบนี้เลย
"หาเจอหรือยังปิ๊ก นานแล้วนะ"
แป้งตะโกนถามเสียงดัง
"เจอแล้วพี่แป้ง เดี๋ยวเอาลงไปให้"
ปิ๊กสอดหนังสือเข้าไปซ่อนไว้ในเสื้อโดยยัดไว้ในกางเกงครึ่งหนึ่ง แล้วเดินลงไปข้างล่าง
"นี่พี่เจน.......งานของพี่น่ะ"
"ขอบใจมากปิ๊ก พี่ไปก่อนนะ พอดีไอ้แมนมันนั่งรออยู่ร้านเฮียหมูน่ะ เดี๋ยวมันจะรอนาน ไปก่อนนะครับคุณแป้ง"
นายชัดเจนไม่ลืมส่งสายตาหวานๆมาทางแป้ง ซึ่งเธอทำสีหน้าเหมือนจะอ้วกทุกทีที่เห็น หลังจากที่ชัดเจนกลับออกไปแล้ว ปิ๊กเดินเข้ามาทางแป้งด้วยสีหน้าเหมือนมีอะไรเป็นต่อ ยิ้มย่องในใจ
" พี่แป้ง ปิ๊กมีอะไรจะถาม"
"มีอะไรก็ถามมาสิ" แป้งตอบ พลางหยิบเอาแป้งที่เตรียมไว้ใส่เข้าไปในเตาอบแล้วตั้งเวลา
" นี่อะไรน่ะพี่แป้ง" ปิ๊กรีบหยิบหนังสือสีแดงเล่มนั้นออกมาจากข้างในเสื้อยืดทันที แป้งมีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด เธอคงไม่คิดว่าน้องชายของเธอจะเห็นหนังสือเล่มนั้นมันเหมือนกับว่าน้องชายของเธอได้รู้ความลับของเธอแล้ว
"เอามานี่เดี๋ยวนี้นะปิ๊ก"
" จ้างก็ไม่ให้"
ทั้งแป้งและปิ๊กวิ่งไล่จับกันอยู่ทั่วบ้านจนทั้งคู่เริ่มเหนื่อย แป้งคิดว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะแย่งหนังสือมาจากปิ๊กได้ มีทางเดียวเธอคงต้องหาทางตกลงกับน้องชายตัวดีของเธอ เธอนั่งลงที่โซฟาหน้าทีวีแล้วเริ่มที่จะเจรจาขอหนังสือคืน
" ปิ๊กพี่ขอหนังสือคืนเถอะนะ"
"พี่แป้งต้องตอบคำถามปิ๊กทั้งหมดก่อน แล้วปิ๊กจะคืนให้"
" ตกลง มีอะไรอยากรู้ก็ถามมาสิ"
ปิ๊กนั่งลงใกล้ๆพี่สาวของเขา แล้วเริ่มคิดคำถามต่างๆที่เขาอยากรู้
"พี่แป้งไปเอาหนังสือเล่มนี้มาจากไหน"
"จากพี่เดือนน่ะ พอดีเขาลืมไว้พี่ก็เลยเก็บไว้ให้"
"ปิ๊กไม่เชื่ออ่ะ...ถ้าพี่แป้งโกหกปิ๊ก ปิ๊กจะเอาไปบอกทุกคนเลยว่าพี่แป้งน่ะมีหนังสือโป๊ในห้องนอน"
เมื่อแป้งได้ยินน้องชายพูดแบบนี้เธอก็หน้าซีดทันที ถ้าทุกคนรู้ว่าเธอมีหนังสือแบบนี้ในห้องนอน เธอจะเอาหน้าไว้ที่ไหนดี เธอคงอายจนไม่กล้าเจอหน้าใครเลย
"ตกลงๆ บอกก็ได้ แต่ปิ๊กต้องสัญญาก่อนนะว่าห้ามบอกใครเด็ดขาด"
เมื่อปิ๊กตอบตกลง เธอจึงเริ่มบอกความจริงทั้งหมด
"สรุปคือพี่แป้งสั่งหนังสือเล่มนี้ทางไปรษณีย์มางั้นเหรอ ทำไมถึงสั่งมาล่ะ"
"ก็พี่อยากรู้นี่ พี่ 25 แล้ว ยังไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย"
"แล้วเวลาพี่แป้งอ่าน พี่แป้งทำอะไรเหรอ"
แป้งตกใจมาก ที่น้องชายเธอถามแบบนี้
"บ้าเหรอปิ๊ก ทำไมถามแบบนั้นล่ะ" เธอทำท่าจะไม่ตอบแต่หลังจากที่ปิ๊กทำท่าเปิดดูหนังสือและเริ่มขู่ว่าจะบอกคนอื่น เธอจึงต้องยอมบอก แม้ว่าจะเป็นเรื่องน่าอายก็ตาม
"ก็....ก็ทำเหมือนกับผู้หญิงทั่วไปที่เขาอ่านนั่นแหละ"
"ทำอะไรล่ะพี่แป้ง ก็บอกสิ ปิ๊กไม่ใช่ผู้หญิงนะถึงจะได้รู้"
" ก็...ชะ..ช่วยตัวเองไง"
แป้งตอบ แล้วก้มน่านิ่ง หน้าเธอมีสีแดงจัดแสดงว่าเธอคงอายมากจริงๆ ยิ่งผิวหน้าของเธอขาวด้วยแล้วยิ่งทำให้มองเห็นชัดขึ้นไปอีก ปิ๊กขยับตัวเข้ามานั่งใกล้พี่สาวของเขาเหมือนกับว่าเขามีแผนอะไรอยู่ในใจ
"พี่แป้งทำให้ปิ๊ก ดูหน่อยได้ไหม ปิ๊กอยากดู"
แป้งมองหน้าน้องชายแบบไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะได้ยินน้องชายพูดอะไรแบบนี้
"พูดอะไรน่ะปิ๊ก..มันจะมากเกินไปแล้วนะ" แป้งทำเสียงดุแต่ก็ไม่ได้ทำให้ปิ๊กกลัวเลย
"ถ้าพี่แป้งไม่ทำนะ เกิดอะไรขึ้น ปิ๊กไม่รับรู้ด้วย"
" ปิ๊ก พอเถอะ พี่กลัวคนอื่นจะรู้"
"ไม่มีคนอื่นรู้หรอก น่านะพี่แป้งทำให้ดูหน่อย"
แป้งไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะถ้าเธอไม่ทำเธอก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เธอถอนหายใจน้อยๆ ก่อนที่จะค่อยๆถ่างขากว้างขึ้น วันนี้แป้งใส่เสื้อสีแดงรัดรูปแขนกุด นมสองเต้าเต่งตึงดันเสื้อออกมาเป็นลูกจนน่าจับ กางเกงสามส่วนสีครีมตัวเล็กรึงรัด***ส่วนด้านล่างแสดงให้เห็นถึงความอวบอัดของวัยสาว ปิ๊กไม่เคยคิดเลยว่าพี่สาวของเขาจะน่ารักและเซ็กซี่ขนาดนี้ มือของแป้งค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาจนถึงเป้ากางเกง มือขวานั้นลูบคลำอยู่ตรงเป้านอกกางเกง ใช้นิ้วลูบขึ้นลูบลงอย่างแผ่วเบา เมื่อปิ๊กเห็นพี่สาวแสนสวยของเขากำลังช่วยตัวเองอยู่ต่อหน้าต่อตา ***ของเขามันก็ดันกางเกงออกมาจนตุง
"นี่แหละปิ๊ก....ตอนพี่อ่านหนังสือพี่ก็ทำแบบนี้แหละ...ซี๊ด...พะ..พอใจหรือยัง"
"ยังหรอกพี่แป้ง ปิ๊กอยากรู้ต่อว่าพี่แป้งทำไปจนถึงเมื่อไหร่ถึงหยุด"
"จะเอาถึงอย่างนั้นเลยเหรอ....ก็ได้...ดูนะ"
แป้งถ่างขาออกกว้างขึ้นไปอีกแล้วใช้มือลูบเร็วและแรงขึ้น เธอเสียวจนต้องแอ่นอกขึ้นทำให้นมสองเต้ายิ่งเด่นขึ้นมา ปิ๊กเองเริ่มทนไม่ไหว เขาวางหนังสือลงกับพื้นแล้วใช้มือข้างซ้ายลูบอยู่ตรงขาอ่อนของพี่สาว เมื่อเห็นว่าแป้งไม่ว่าอะไรเขายิ่งได้ใจ เขาลูบสูงขึ้นไปเรื่อยๆจนไปจับอยู่ที่มือของแป้งที่กำลังลูบ***ตัวเองอย่างมันมือ
" พี่แป้ง...ปิ๊กลูบให้นะ"
แป้งยิ้มตอบอย่างหยาดเยิ้ม เธอไม่ได้ว่าอะไรน้องชายเธอเลยกลับชักมือออกแล้วลูบที่ต้นขาของปิ๊กแทน
"***พี่แป้งใหญ่จังเลยนะ....ดูสิเต็มมือปิ๊กเลย...ร้อนด้วยสิ"
ปิ๊กเลื่อนมือมาตรงขอบกางเกงแล้วค่อยๆลอดมือลงไปในกางเกงของพี่สาว มันเข้าไปได้ยากนิดหน่อยเพราะแป้งใส่กางเกงฟิตมากแต่เขาก็สอดเข้าไปจนรู้สึกได้ถึงความเปียกแฉะตรงกางเกงใน
"อูยยยย....ปิ๊ก...พี่เสียว***จัง....."
ปิ๊กสอดมือเข้าไปในกางเกงในจนรู้สึกถึงขนหมอยที่มันโดนมือของเขา นิ้วของปิ๊กแหย่ลงไปตามร่อง***ของแป้งใช้นิ้วกลางเขี่ยและขยี้ตรงแตดไปมา
"โอยยยย....ปิ๊ก..เสียว***เหลือเกิน.....พี่ไม่เคยเสียว***ขนาดนี้มาก่อนเลย"
"ดีไหมพี่แป้ง...อยากให้ปิ๊กทำต่อไหม"
"ดีสิปิ๊ก....พี่อยากให้ปิ๊กทำให้พี่ต่อนะ อูยยยย"
"ทำอะไรเหรอพี่แป้ง"
"ก็....เขี่ย***บี้แตดพี่ยังไงล่ะปิ๊ก.....อาาา..เสียว***จังเลย"
ขณะปิ๊กนั่งขยำ***พี่สาวในกางเกงอย่างเมามัน ทันใดนั้นประตูหน้าบ้านก็เปิดออก ปรากฏว่าเป็นแม่เดินเข้ามาในบ้าน แป้งรีบคว้าหมอนใบใหญ่มากอด ปิ๊กเองก็ไม่ทันตั้งตัวทำให้มือของเขายังคาอยู่ในกางเกงของแป้งพี่สาว
"มะ...มีอะไรเหรอคะแม่" แป้งถามเสียงสั่น เธอยังคงเสียวอยู่ เพราะมือของน้องชายยังคงจับอยู่ตรง***เธอ
"อ๋อ...พอดีแม่ลืมกระเป๋าตังค์น่ะ...เอ..อยู่ไหนนะ...อ้อ..เจอแล้ว"
เมื่อปิ๊กเห็นว่าแม่ไม่ใส่ใจอะไรมากนัก และคงกำลังรีบอยู่ เขาเลยแกล้งพี่สาวด้วยการเขี่ยตรงเม็ดแตดอย่างแรงแบบไม่ให้แป้งตั้งตัว แป้งสะดุ้งอย่างแรง แต่จะร้องก็ร้องไม่ได้ เธอก้มหน้ากอดหมอนแรงขึ้น มือสองข้างก็บิดหมอนอย่างแรงด้วยความเสียว
"แป้ง...แล้วเค้กเสร็จหรือยังล่ะลูก"
"ยะ..ยังไม่เสร็จค่ะ..แต่เดี๋ยวให้ปิ๊กช่วยคงเสร็จ"
ไม่รู้ว่าปิ๊กเข้าใจความหมายของแป้งหรือเปล่าแต่เขาเร่งมือขึ้นเรื่อยๆ
"งั้นปิ๊ก..ช่วยพี่แป้งให้เสร็จเลยนะ...เดี๋ยวแม่ต้องไปก่อน"
"ครับแม่...ปิ๊กว่าอีกเดี๋ยวก็คงเสร็จแล้ว..ใช่ไหมพี่แป้ง"
"ใช่....ใช่แล้ว....จะเสร็จแล้ว..."
"งั้นแม่ไปก่อนนะ..." แม่พูดแล้วเปิดประตูออกไป
"ค่ะแม่....จะเสร็จแล้ว..อูยยย..ปิ๊กเร็วๆ..พี่ไม่ไหวแล้ว....โอยยย..น้ำ...น้ำจะแตก..โอยยย..แตกแล้ว.."
แป้งเกร็งไปทั้งตัว หายใจเหนื่อยหอบ มีเม็ดเหงื่อซึมออกมาตามใบหน้า ปิ๊กชักมือออกมาจากกางเกงของแป้ง เขาเห็นว่ามือของเขาเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำจาก***ของพี่สาว โดยเฉพาะนิ้วกลาง ที่มีเส้นหมอยสีดำหลุดติดออกมาด้วย
"ดูสิพี่แป้ง...หมอยพี่แป้งติดมือปิ๊กออกมาด้วย"
"บ้า..ปิ๊ก..ทำไมต้องเอามาให้ดูด้วยล่ะ...มานี่....ตาพี่ทำมั่ง"
ยังไม่ทันที่ปิ๊กจะพูดอะไร กางเกงขาสั้นกับกางเกงในของเขาก็ถูกแป้งถอดออกไปแล้ว ตอนนี้***ของเขาแข็งโด่ชี้ใส่หน้าพี่สาว
"อืม....นี่น่ะเหรอ..***ของปิ๊ก..ใหญ่จังนะ"
แป้งก้มลงใช้ลิ้นเลียหัว***ของน้องชาย เธอเลียไปมาอย่างสนุกลิ้น เพราะหัว***นั้นลื่นจากน้ำลายของเธอปนกับน้ำเงี่ยนของน้องชาย มือก็รูดขึ้นรูดลงลิ้นก็เลียหัว***อยู่
"พี่แป้งอมเถอะ..อย่าเลียตรงหัว***เลย..ซี๊ด"
"ไม่อมหรอก เลียหัว***ปิ๊กสนุกดี"
"ไม่อมใช่ไหม...งั้นดีหละ"
ปิ๊กใช้สองมือจับหัวพี่สาวแล้วกระเด้า***ใส่ปากพี่สาวทันที แป้งเองก็ยังไม่ทันตั้งตัวทำให้***ของปิ๊กถูกฟันของแป้ง ปิ๊กรู้สึกเจ็บจี๊ดแต่เนื่องจากความเสียวทำให้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาตั้งหน้าตั้งตากระเด้า***ใส่ปากของแป้งต่อไป
"อิ๊ก...เอาๆๆๆ.....โอยย" แป้งพูดได้ไม่ชัดเนื่องจาก***น้องชายที่เต็มปาก
ปิ๊กใช้มือมาบีบนมแป้งขยำไปมาอย่างมันมือ
"นมพี่แป้งใหญ่จังเลยนะ....นุ่มจัง...อูยยยย...ดูด***ปิ๊กดีจังเลยพี่แป้ง มาให้ปิ๊กเลีย***พี่แป้งด้วย"
แป้งคาย***ออกมาปาก แล้วถอดเสื้อและกางเกงของเธอ ในขณะที่ปิ๊กก็ถอดเสื้อจนหมดเช่นกันตอนนี้ทั้งสองคนเปลือยล่อนจ้อนต่อหน้ากันและกัน
"ปิ๊กอย่าจ้อง***พี่อย่างนั้นสิ พี่อายนะ"
แป้งพูดพร้อมกับเอามือมาปิด***ไว้ แต่***ของเธอมันใหญ่จนมือเธอปิดไม่มิด ปิ๊กเลยใช้นิ้วแหย่เข้าไปตรงร่องนิ้ว
"ว๊ายปิ๊ก....อย่าเพิ่งแหย่"
"ก็***พี่แป้งใหญ่นี่..ดูสิขนาดมือยังปิดไม่มิดเลย..มามะมาให้ปิ๊กเลีย***ใหญ่ๆสักที"
"อยากเลียก็เลียสิ...พี่ก็อยากให้ปิ๊กเลีย***พี่เหมือนกัน"
แป้งนอนลงบนโซฟา ขาข้างหนึ่งพาดพนักพิง อีกข้างยันพื้นไว้ ปิ๊กยื่นหน้าไปตรง***พี่สาว แล้วดูดเลีย***พี่สาวอย่างหื่นกระหาย มือทั้งสองข้างก็ไม่ปล่อยให้ว่าง เอื้อมไปบีบนมพี่สาวไปพร้อมกัน
"อาาาา...ดีจังเลยปิ๊ก..ซี๊ดดดดดด....ดูดน้ำเงี่ยนพี่ให้หมดเลยนะ..อุ๊ย...เลียอย่างเดียวสิ...อย่าแหย่นิ้วเข้าไป..ซนจริงนะ ซี๊ด"
"น้ำเงี่ยนพี่แป้งนี่อร่อยจัง เคยให้ใครกินหรือยัง"
"บ้า...ใครเค้าจะให้กินง่ายๆ มีแต่ปิ๊กนั่นแหละที่ได้กิน...อูยยยย...เลียแตดพี่ด้วย...ไม่ไหวแล้วปิ๊ก..พี่เงี่ยนเหลือเกิน"
"แล้วจะให้ปิ๊กทำยังไงล่ะพี่แป้ง"
"ก็...ก็******พี่ไง..***พี่หน่อยนะปิ๊ก..พี่เงี่ยนเหลือเกิน..อาาาาาา...หยุดเลียได้แล้ว"
"งั้นพี่แป้งก็***เองเลยนะ"
ปิ๊กนั่งลงบนโซฟา ***ตั้งแข็งโด่ แป้งเมื่อเห็น***น้องชายอย่างนั้นเธอก็เงี่ยนจนทนไม่ไหว เธอก้าวคล่อมตัวน้องชายโดยหันหลังให้แล้วหย่อน***ที่เต็มไปด้วยน้ำเงี่ยนลงใส่***น้องชาย โดยที่ปิ๊กจับ***ตั้งเด่รอ******พี่สาว แป้งค่อยๆกด***ของเธอลงบน***แต่ก็เข้าได้ยากเนื่องจากนี่คือครั้งแรกของ***เธอที่มีอะไรใหญ่กว่านิ้วแหย่เข้าไป
"อูยยยยยยย....พี่แป้ง..ปิ๊กเสียวหัว***จังเลย..กดลงมาเลยพี่แป้ง"
"กดแล้ว......อูยยยยย...เข้าไปเกือบหมดแล้วปิ๊ก..เบาๆสิ..พี่เพิ่งถูก***เป็นครั้งแรกนะ..โอ๊ยปิ๊ก"
ปิ๊กจับสะโพกของแป้งกดลงแล้วเขาก็แอ่น***ขึ้นรับทำให้***ที่เมื่อกี๊เหลืออยู่เกือบครึ่งมุดหายเข้าไปใน***แป้งอย่างรวดเร็ว ปิ๊กกอดพี่สาวของเขาไว้แน่น ปากก็จูบไปมาอยู่ตรงแผ่นหลังอันขาวนวลผ่องของแป้ง มือก็บีบนมโดยใช้นิ้วเขี่ยหัวนมไปมาจนมันแข็ง
"ปิ๊กบ้า....จะกระแทกก็ไม่บอกเล่นเอาพี่เจ็บ***ไปหมด"
"ดูสิพี่แป้ง.....***ปิ๊กเข้าไปอยู่ใน***พี่แป้งหมดแล้ว ใครรู้เข้าอายตายเลย พี่สาวถูกน้องชาย***"
"ก็อย่าบอกใครสิ..อูยยย..ปิ๊ก..กระเด้าแล้วเหรอ..อา..เบาๆก่อนนะ พี่ยังเจ็บอยู่"
ปิ๊กเริ่มกระเด้า***พี่สาวเร็วขึ้นเรื่อย มือก็บีบนมที่มันเด้งตามจังหวะกระเด้า ขณะที่อีกมือก็ล้วงลงไปตรง***แป้งขยี้เม็ดแตดไปด้วย แป้งเองเสียวทั้งนมทั้ง***ทั้งแตด เธอขย่ม***ใส่***น้องชายอย่างเอาเป็นเอาตายจนน้ำเงี่ยนกระเด็นออกไปติดตรงโต๊ะกระจกข้างหน้า
"ปิ๊ก..พี่ไม่ไหวแล้ว..น้ำ***พี่จะออกแล้ว"
"เหรอ...ซี๊ดดดดด...ปิ๊กก็คงไม่ไหวเหมือนกัน..***พี่แป้งดูด***ปิ๊กจังเลย"
"***ปิ๊กก็ใหญ่คับ***พี่เหมือนกัน...ขย่มแต่ละทีหัว***ชนมดลูกเลย"
"แล้ว***ปิ๊ก***ดีไหมล่ะ"
"ดีสิปิ๊ก..***ดีสุดๆเลย....แล้วพี่จะให้ปิ๊ก******พี่บ่อยๆนะ"
"ได้เลยพี่แป้ง...ปิ๊กจะถอดกางเกงรอเลย..โอยยย..ไม่ไหวแล้วจะออกแล้ว"
"พี่ก็ไม่ไหว..โอยยยย..น้ำ***พี่แตกแล้วปิ๊ก......ปิ๊กจ๋าาาาา...แตกแล้ว"
น้ำ***ของปิ๊กกระฉูดเข้ารู***พี่สาวอย่างแรงจนแป้งร้อนวาบไปทั้งรู*** ปิ๊กกอดพี่สาวของเขาไว้แน่นขณะที่แป้งยังคงนั่งอยู่บนตัวปิ๊กโดยที่***ยังคารู***อยู่.......................

เครดิต : fafati
 
โปรดติดตามตอนต่อไป

เรื่องที่ 2 ครับท่าน ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยครับ

ตอนที่1

แป้ง สาวสวยวัย 25 เจ้าของบ้านเช่าในซอยบางรัก กำลังขมักเขม้นวุ่นอยู่กับการทำเค้กที่ลูกค้าสั่ง ลำพังเพียงเงินจากค่าเช่าบ้านที่บรรดาคนที่มาเช่านั้นไม่เพียงพอต่อการใช้จ่ายของครอบครัว อีกทั้งน้องชายของเธอที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ค่าใช้จ่ายมันต้องมากขึ้นเธอจึงต้องแบ่งเบาภาระของทางบ้านบ้าง
" แป้ง....เค้กใกล้เสร็จหรือยังล่ะลูก" เสียงแม่ร้องทักเตือน
"ยังเลยค่ะแม่.....วันนี้ไม่มีคนมาช่วยแป้งเลย"
"วันนี้เค้าไม่ว่างกันน่ะลูก วันนี้ตอนเย็นแม่กับพ่อก็ต้องไปงานเลี้ยงน่ะ พอดีเจอเพื่อนเก่าเลยนัดสังสรรค์กันนิดหน่อย"
"แป้งรู้แล้วล่ะค่ะ.....แม่พูดมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"
แม่ของแป้งทำท่าจะพูดอะไรต่อแต่ก็เปลี่ยนใจ เธอคงรู้สึกไม่ดีอยู่ลึกๆที่ต้องปล่อยลูกสาวไว้แล้วตัวเองไปเที่ยว แต่ก็นั่นแหละเธอก็หาเหตุผลมาเข้าข้างตัวเองจนได้ว่า ฉันอยู่บ้านตั้งนานจะออกไปงานเลี้ยงนิดหน่อยไม่เห็นเป็นไรเลย
"ว่าไงนะจ๊ะ วันพรุ่งนี้เหรอ........อืมได้เลยจ่ะ ปิ๊กว่าง"
ปิ๊ก น้องชายคนเดียวของแป้งเดินคุยโทรศัพท์เสียงดังจากข้างบนลงมาจนถึงห้องรับแขกแล้วนั่งคุยอย่างสบายอารมณ์ แป้งคิดว่าทำไมถึงมีแต่คนที่ไม่ต้องเหนี่อยเหมือนเธอเลย ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งหงุดหงิด
"ปิ๊ก.....คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วมาช่วยพี่ทำเค้กหน่อยนะ"
"ปิ๊กไม่ว่างหรอกพี่แป้ง"
ปิ๊กตะโกนเสียงดังข้ามห้อง
"ปิ๊กมีอะไรทำหรือไงถึงจะได้ไม่ว่าง"
"ปิ๊ก......เอ่อ...ปิ๊กต้องทำงานส่งอาจารย์พรุ่งนี้ไม่ว่างหรอกพี่แป้ง"
แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าน้องชายโกหกแต่แป้งก็ไม่รู้จะทำอะไรได้ เธอคงต้องทำคนเดียวซะแล้ว เธอได้ยินเสียงร้องเพลงของพ่ออยู่บนบ้านที่แสดงออกว่ามีความสุขแค่ไหน ก็น่าจะมีความสุขอยู่หรอกนะ วันนี้ได้ไปเที่ยวโดยที่ไม่ต้องแอบหนีไปเหมือนทุกครั้ง เธอคิด สักพัก พ่อกับแม่ของเธอก็เดินลงมาจากบนบ้าน ในชุดที่พร้อมสำหรับงานเลี้ยงในคืนนี้แล้ว
"คืนนี้แม่กลับดึกไหมคะ" แป้งถามโดยไม่ได้หันมามอง เธอยังคงกวนแป้งต่อไป
"ไม่น่าจะดึกหรอกลูก งานเลี้ยงคนแก่ไม่มีอะไรหรอก"
"สำหรับแม่น่ะไม่ดึก แต่ของพ่อน่ะเช้า" เสียงแหลมๆของพ่อเธอที่มักจะพูดกวนประสาทแม่เสมอ
"มานี่ตาตุ๊ก วันนี้แกตายแน่ๆ ฮึ่ม"
ทั้งพ่อและแม่ออกจากบ้านไปงานเลี้ยงแล้ว เหลือแต่แป้งกับปิ๊ก สองพี่น้องเท่านั้นที่อยู่ที่บ้าน แต่ก็เหมือนกับว่าแป้งอยู่คนเดียวเพราะปิ๊กก็เอาแต่คุยโทรศัพท์อย่างมีความสุขอยู่หน้าทีวี โดยไม่ได้สนใจเธอสักนิดเดียว
"หวัดดีครับคุณแป้งคนสวย คิดถึงผมหรือเปล่าครับ"
แป้งสะดุ้งตกใจที่จู่ๆก็มีเสียงพูดทักขึ้น เธอหันไปมองที่ด้านหลัง เห็นนายชัดเจนชายหนุ่มที่มาเช่าบ้านของเธอยืนทำตาหวานใส่
"นี่...นายชัดเจน..ทำไมมาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง ฉันล่ะตกใจหมดเลย"
"เหม่อลอยอะไรอยู่เหรอครับ คุณแป้ง หรือว่ากำลังคิดถึงผมอยู่"
"บ้า...ใครเค้าจะคิดถึงนายล่ะ...แล้วนี่มีเรื่องอะไรเหรอถึงได้เข้ามา"
"อ๋อ..คือพอดีจะมาเอางานที่เพื่อนผมฝากคุณแป้งไว้วันที่ผมไม่อยู่ไงครับ"
"งานอันนั้นเองใช่ไหม มันอยู่บนห้องเดี๋ยวไปเอามาให้......ปิ๊ก....ปิ๊ก"
แป้งตะโกนเรียกน้องชายซึ่งกำลังวางโทรศัพท์ด้วยสีหน้าแช่มชื่น เธอบอกให้ปิ๊กไปเอางานของชัดเจนที่อยู่บนห้องของเธอมาให้เธอหน่อยเพราะเธอกำลังง่วนอยู่กับการทำเค้กยังวางมือไม่ได้ ปิ๊กเองก็มีท่าทีอิดออดเพราะเขาเป็นคนที่ขี้เกียจจะทำอะไรๆในบ้านอยู่แล้ว
"ให้พี่ลำดวนไปเอามาให้ก็ได้นิ่พี่แป้ง" ปิ๊กพูดเสียงดัง
"พี่ลำดวนไม่อยู่ ออกไปข้างนอกกับนายรวยตั้งแต่บ่ายแล้ว"
"โอเคๆๆ...เดี๋ยวปิ๊กไปเอามาให้ก็ได้"
ปิ๊กเดินขึ้นบันไดเสียงตึงตังแสดงออกถึงความไม่ค่อยจะพอใจนัก ปิ๊กเปิดประตูห้องเข้าไปมองหางานของชัดเจนแต่ก็ยังไม่เจอ เขาตะโกนถามแป้งเป็นระยะๆ หลังจากที่หาอยู่สักครู่ก็เจอของที่หาแล้ว เขาหยิบขึ้นมาและกำลังจะเดินออกจากห้องแต่เขาเหลือบไปเห็นหนังสือสีแดงๆซ่อนเอาไว้ในตู้เสื้อผ้า ปิ๊กเห็นเพราะว่ามันปิดไม่สนิท เขาสงสัยมากว่าทำไมพี่แป้งต้องซ่อนหนังสือไว้ในตู้เสื้อผ้าด้วย เขาเลยถือวิสาสะเดินไปหยิบออกมาดู มันเป็นหนังสือสีแดงเข้ม หน้าปกเป็นรูปผู้ชายเปลือยอกโชว์ความบึกบึนสไตล์ฝรั่ง เมื่อเปิดดูเนื้อหาข้างในแล้วมันเป็นรูปนู๊ดของผู้ชายฝรั่งแทบทุกหน้า ถึงจะไม่เห็นส่วนสำคัญของผู้ชายแต่ก็เห็นถึงรูปร่างอันกำยำอย่างชัดเจน นี่พี่แป้งดูหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ ปิ๊กสงสัย เพราะแป้งเป็นหญิงสาวเรียบร้อยมาก ไม่น่าจะมาอ่านหนังสือแบบนี้เลย
"หาเจอหรือยังปิ๊ก นานแล้วนะ"
แป้งตะโกนถามเสียงดัง
"เจอแล้วพี่แป้ง เดี๋ยวเอาลงไปให้"
ปิ๊กสอดหนังสือเข้าไปซ่อนไว้ในเสื้อโดยยัดไว้ในกางเกงครึ่งหนึ่ง แล้วเดินลงไปข้างล่าง
"นี่พี่เจน.......งานของพี่น่ะ"
"ขอบใจมากปิ๊ก พี่ไปก่อนนะ พอดีไอ้แมนมันนั่งรออยู่ร้านเฮียหมูน่ะ เดี๋ยวมันจะรอนาน ไปก่อนนะครับคุณแป้ง"
นายชัดเจนไม่ลืมส่งสายตาหวานๆมาทางแป้ง ซึ่งเธอทำสีหน้าเหมือนจะอ้วกทุกทีที่เห็น หลังจากที่ชัดเจนกลับออกไปแล้ว ปิ๊กเดินเข้ามาทางแป้งด้วยสีหน้าเหมือนมีอะไรเป็นต่อ ยิ้มย่องในใจ
" พี่แป้ง ปิ๊กมีอะไรจะถาม"
"มีอะไรก็ถามมาสิ" แป้งตอบ พลางหยิบเอาแป้งที่เตรียมไว้ใส่เข้าไปในเตาอบแล้วตั้งเวลา
" นี่อะไรน่ะพี่แป้ง" ปิ๊กรีบหยิบหนังสือสีแดงเล่มนั้นออกมาจากข้างในเสื้อยืดทันที แป้งมีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด เธอคงไม่คิดว่าน้องชายของเธอจะเห็นหนังสือเล่มนั้นมันเหมือนกับว่าน้องชายของเธอได้รู้ความลับของเธอแล้ว
"เอามานี่เดี๋ยวนี้นะปิ๊ก"
" จ้างก็ไม่ให้"
ทั้งแป้งและปิ๊กวิ่งไล่จับกันอยู่ทั่วบ้านจนทั้งคู่เริ่มเหนื่อย แป้งคิดว่ายังไงก็ไม่มีทางที่จะแย่งหนังสือมาจากปิ๊กได้ มีทางเดียวเธอคงต้องหาทางตกลงกับน้องชายตัวดีของเธอ เธอนั่งลงที่โซฟาหน้าทีวีแล้วเริ่มที่จะเจรจาขอหนังสือคืน
" ปิ๊กพี่ขอหนังสือคืนเถอะนะ"
"พี่แป้งต้องตอบคำถามปิ๊กทั้งหมดก่อน แล้วปิ๊กจะคืนให้"
" ตกลง มีอะไรอยากรู้ก็ถามมาสิ"
ปิ๊กนั่งลงใกล้ๆพี่สาวของเขา แล้วเริ่มคิดคำถามต่างๆที่เขาอยากรู้
"พี่แป้งไปเอาหนังสือเล่มนี้มาจากไหน"
"จากพี่เดือนน่ะ พอดีเขาลืมไว้พี่ก็เลยเก็บไว้ให้"
"ปิ๊กไม่เชื่ออ่ะ...ถ้าพี่แป้งโกหกปิ๊ก ปิ๊กจะเอาไปบอกทุกคนเลยว่าพี่แป้งน่ะมีหนังสือโป๊ในห้องนอน"
เมื่อแป้งได้ยินน้องชายพูดแบบนี้เธอก็หน้าซีดทันที ถ้าทุกคนรู้ว่าเธอมีหนังสือแบบนี้ในห้องนอน เธอจะเอาหน้าไว้ที่ไหนดี เธอคงอายจนไม่กล้าเจอหน้าใครเลย
"ตกลงๆ บอกก็ได้ แต่ปิ๊กต้องสัญญาก่อนนะว่าห้ามบอกใครเด็ดขาด"
เมื่อปิ๊กตอบตกลง เธอจึงเริ่มบอกความจริงทั้งหมด
"สรุปคือพี่แป้งสั่งหนังสือเล่มนี้ทางไปรษณีย์มางั้นเหรอ ทำไมถึงสั่งมาล่ะ"
"ก็พี่อยากรู้นี่ พี่ 25 แล้ว ยังไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย"
"แล้วเวลาพี่แป้งอ่าน พี่แป้งทำอะไรเหรอ"
แป้งตกใจมาก ที่น้องชายเธอถามแบบนี้
"บ้าเหรอปิ๊ก ทำไมถามแบบนั้นล่ะ" เธอทำท่าจะไม่ตอบแต่หลังจากที่ปิ๊กทำท่าเปิดดูหนังสือและเริ่มขู่ว่าจะบอกคนอื่น เธอจึงต้องยอมบอก แม้ว่าจะเป็นเรื่องน่าอายก็ตาม
"ก็....ก็ทำเหมือนกับผู้หญิงทั่วไปที่เขาอ่านนั่นแหละ"
"ทำอะไรล่ะพี่แป้ง ก็บอกสิ ปิ๊กไม่ใช่ผู้หญิงนะถึงจะได้รู้"
" ก็...ชะ..ช่วยตัวเองไง"
แป้งตอบ แล้วก้มน่านิ่ง หน้าเธอมีสีแดงจัดแสดงว่าเธอคงอายมากจริงๆ ยิ่งผิวหน้าของเธอขาวด้วยแล้วยิ่งทำให้มองเห็นชัดขึ้นไปอีก ปิ๊กขยับตัวเข้ามานั่งใกล้พี่สาวของเขาเหมือนกับว่าเขามีแผนอะไรอยู่ในใจ
"พี่แป้งทำให้ปิ๊ก ดูหน่อยได้ไหม ปิ๊กอยากดู"
แป้งมองหน้าน้องชายแบบไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะได้ยินน้องชายพูดอะไรแบบนี้
"พูดอะไรน่ะปิ๊ก..มันจะมากเกินไปแล้วนะ" แป้งทำเสียงดุแต่ก็ไม่ได้ทำให้ปิ๊กกลัวเลย
"ถ้าพี่แป้งไม่ทำนะ เกิดอะไรขึ้น ปิ๊กไม่รับรู้ด้วย"
" ปิ๊ก พอเถอะ พี่กลัวคนอื่นจะรู้"
"ไม่มีคนอื่นรู้หรอก น่านะพี่แป้งทำให้ดูหน่อย"
แป้งไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะถ้าเธอไม่ทำเธอก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เธอถอนหายใจน้อยๆ ก่อนที่จะค่อยๆถ่างขากว้างขึ้น วันนี้แป้งใส่เสื้อสีแดงรัดรูปแขนกุด นมสองเต้าเต่งตึงดันเสื้อออกมาเป็นลูกจนน่าจับ กางเกงสามส่วนสีครีมตัวเล็กรึงรัด***ส่วนด้านล่างแสดงให้เห็นถึงความอวบอัดของวัยสาว ปิ๊กไม่เคยคิดเลยว่าพี่สาวของเขาจะน่ารักและเซ็กซี่ขนาดนี้ มือของแป้งค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาจนถึงเป้ากางเกง มือขวานั้นลูบคลำอยู่ตรงเป้านอกกางเกง ใช้นิ้วลูบขึ้นลูบลงอย่างแผ่วเบา เมื่อปิ๊กเห็นพี่สาวแสนสวยของเขากำลังช่วยตัวเองอยู่ต่อหน้าต่อตา ***ของเขามันก็ดันกางเกงออกมาจนตุง
"นี่แหละปิ๊ก....ตอนพี่อ่านหนังสือพี่ก็ทำแบบนี้แหละ...ซี๊ด...พะ..พอใจหรือยัง"
"ยังหรอกพี่แป้ง ปิ๊กอยากรู้ต่อว่าพี่แป้งทำไปจนถึงเมื่อไหร่ถึงหยุด"
"จะเอาถึงอย่างนั้นเลยเหรอ....ก็ได้...ดูนะ"
แป้งถ่างขาออกกว้างขึ้นไปอีกแล้วใช้มือลูบเร็วและแรงขึ้น เธอเสียวจนต้องแอ่นอกขึ้นทำให้นมสองเต้ายิ่งเด่นขึ้นมา ปิ๊กเองเริ่มทนไม่ไหว เขาวางหนังสือลงกับพื้นแล้วใช้มือข้างซ้ายลูบอยู่ตรงขาอ่อนของพี่สาว เมื่อเห็นว่าแป้งไม่ว่าอะไรเขายิ่งได้ใจ เขาลูบสูงขึ้นไปเรื่อยๆจนไปจับอยู่ที่มือของแป้งที่กำลังลูบ***ตัวเองอย่างมันมือ
" พี่แป้ง...ปิ๊กลูบให้นะ"
แป้งยิ้มตอบอย่างหยาดเยิ้ม เธอไม่ได้ว่าอะไรน้องชายเธอเลยกลับชักมือออกแล้วลูบที่ต้นขาของปิ๊กแทน
"***พี่แป้งใหญ่จังเลยนะ....ดูสิเต็มมือปิ๊กเลย...ร้อนด้วยสิ"
ปิ๊กเลื่อนมือมาตรงขอบกางเกงแล้วค่อยๆลอดมือลงไปในกางเกงของพี่สาว มันเข้าไปได้ยากนิดหน่อยเพราะแป้งใส่กางเกงฟิตมากแต่เขาก็สอดเข้าไปจนรู้สึกได้ถึงความเปียกแฉะตรงกางเกงใน
"อูยยยย....ปิ๊ก...พี่เสียว***จัง....."
ปิ๊กสอดมือเข้าไปในกางเกงในจนรู้สึกถึงขนหมอยที่มันโดนมือของเขา นิ้วของปิ๊กแหย่ลงไปตามร่อง***ของแป้งใช้นิ้วกลางเขี่ยและขยี้ตรงแตดไปมา
"โอยยยย....ปิ๊ก..เสียว***เหลือเกิน.....พี่ไม่เคยเสียว***ขนาดนี้มาก่อนเลย"
"ดีไหมพี่แป้ง...อยากให้ปิ๊กทำต่อไหม"
"ดีสิปิ๊ก....พี่อยากให้ปิ๊กทำให้พี่ต่อนะ อูยยยย"
"ทำอะไรเหรอพี่แป้ง"
"ก็....เขี่ย***บี้แตดพี่ยังไงล่ะปิ๊ก.....อาาา..เสียว***จังเลย"
ขณะปิ๊กนั่งขยำ***พี่สาวในกางเกงอย่างเมามัน ทันใดนั้นประตูหน้าบ้านก็เปิดออก ปรากฏว่าเป็นแม่เดินเข้ามาในบ้าน แป้งรีบคว้าหมอนใบใหญ่มากอด ปิ๊กเองก็ไม่ทันตั้งตัวทำให้มือของเขายังคาอยู่ในกางเกงของแป้งพี่สาว
"มะ...มีอะไรเหรอคะแม่" แป้งถามเสียงสั่น เธอยังคงเสียวอยู่ เพราะมือของน้องชายยังคงจับอยู่ตรง***เธอ
"อ๋อ...พอดีแม่ลืมกระเป๋าตังค์น่ะ...เอ..อยู่ไหนนะ...อ้อ..เจอแล้ว"
เมื่อปิ๊กเห็นว่าแม่ไม่ใส่ใจอะไรมากนัก และคงกำลังรีบอยู่ เขาเลยแกล้งพี่สาวด้วยการเขี่ยตรงเม็ดแตดอย่างแรงแบบไม่ให้แป้งตั้งตัว แป้งสะดุ้งอย่างแรง แต่จะร้องก็ร้องไม่ได้ เธอก้มหน้ากอดหมอนแรงขึ้น มือสองข้างก็บิดหมอนอย่างแรงด้วยความเสียว
"แป้ง...แล้วเค้กเสร็จหรือยังล่ะลูก"
"ยะ..ยังไม่เสร็จค่ะ..แต่เดี๋ยวให้ปิ๊กช่วยคงเสร็จ"
ไม่รู้ว่าปิ๊กเข้าใจความหมายของแป้งหรือเปล่าแต่เขาเร่งมือขึ้นเรื่อยๆ
"งั้นปิ๊ก..ช่วยพี่แป้งให้เสร็จเลยนะ...เดี๋ยวแม่ต้องไปก่อน"
"ครับแม่...ปิ๊กว่าอีกเดี๋ยวก็คงเสร็จแล้ว..ใช่ไหมพี่แป้ง"
"ใช่....ใช่แล้ว....จะเสร็จแล้ว..."
"งั้นแม่ไปก่อนนะ..." แม่พูดแล้วเปิดประตูออกไป
"ค่ะแม่....จะเสร็จแล้ว..อูยยย..ปิ๊กเร็วๆ..พี่ไม่ไหวแล้ว....โอยยย..น้ำ...น้ำจะแตก..โอยยย..แตกแล้ว.."
แป้งเกร็งไปทั้งตัว หายใจเหนื่อยหอบ มีเม็ดเหงื่อซึมออกมาตามใบหน้า ปิ๊กชักมือออกมาจากกางเกงของแป้ง เขาเห็นว่ามือของเขาเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำจาก***ของพี่สาว โดยเฉพาะนิ้วกลาง ที่มีเส้นหมอยสีดำหลุดติดออกมาด้วย
"ดูสิพี่แป้ง...หมอยพี่แป้งติดมือปิ๊กออกมาด้วย"
"บ้า..ปิ๊ก..ทำไมต้องเอามาให้ดูด้วยล่ะ...มานี่....ตาพี่ทำมั่ง"
ยังไม่ทันที่ปิ๊กจะพูดอะไร กางเกงขาสั้นกับกางเกงในของเขาก็ถูกแป้งถอดออกไปแล้ว ตอนนี้***ของเขาแข็งโด่ชี้ใส่หน้าพี่สาว
"อืม....นี่น่ะเหรอ..***ของปิ๊ก..ใหญ่จังนะ"
แป้งก้มลงใช้ลิ้นเลียหัว***ของน้องชาย เธอเลียไปมาอย่างสนุกลิ้น เพราะหัว***นั้นลื่นจากน้ำลายของเธอปนกับน้ำเงี่ยนของน้องชาย มือก็รูดขึ้นรูดลงลิ้นก็เลียหัว***อยู่
"พี่แป้งอมเถอะ..อย่าเลียตรงหัว***เลย..ซี๊ด"
"ไม่อมหรอก เลียหัว***ปิ๊กสนุกดี"
"ไม่อมใช่ไหม...งั้นดีหละ"
ปิ๊กใช้สองมือจับหัวพี่สาวแล้วกระเด้า***ใส่ปากพี่สาวทันที แป้งเองก็ยังไม่ทันตั้งตัวทำให้***ของปิ๊กถูกฟันของแป้ง ปิ๊กรู้สึกเจ็บจี๊ดแต่เนื่องจากความเสียวทำให้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาตั้งหน้าตั้งตากระเด้า***ใส่ปากของแป้งต่อไป
"อิ๊ก...เอาๆๆๆ.....โอยย" แป้งพูดได้ไม่ชัดเนื่องจาก***น้องชายที่เต็มปาก
ปิ๊กใช้มือมาบีบนมแป้งขยำไปมาอย่างมันมือ
"นมพี่แป้งใหญ่จังเลยนะ....นุ่มจัง...อูยยยย...ดูด***ปิ๊กดีจังเลยพี่แป้ง มาให้ปิ๊กเลีย***พี่แป้งด้วย"
แป้งคาย***ออกมาปาก แล้วถอดเสื้อและกางเกงของเธอ ในขณะที่ปิ๊กก็ถอดเสื้อจนหมดเช่นกันตอนนี้ทั้งสองคนเปลือยล่อนจ้อนต่อหน้ากันและกัน
"ปิ๊กอย่าจ้อง***พี่อย่างนั้นสิ พี่อายนะ"
แป้งพูดพร้อมกับเอามือมาปิด***ไว้ แต่***ของเธอมันใหญ่จนมือเธอปิดไม่มิด ปิ๊กเลยใช้นิ้วแหย่เข้าไปตรงร่องนิ้ว
"ว๊ายปิ๊ก....อย่าเพิ่งแหย่"
"ก็***พี่แป้งใหญ่นี่..ดูสิขนาดมือยังปิดไม่มิดเลย..มามะมาให้ปิ๊กเลีย***ใหญ่ๆสักที"
"อยากเลียก็เลียสิ...พี่ก็อยากให้ปิ๊กเลีย***พี่เหมือนกัน"
แป้งนอนลงบนโซฟา ขาข้างหนึ่งพาดพนักพิง อีกข้างยันพื้นไว้ ปิ๊กยื่นหน้าไปตรง***พี่สาว แล้วดูดเลีย***พี่สาวอย่างหื่นกระหาย มือทั้งสองข้างก็ไม่ปล่อยให้ว่าง เอื้อมไปบีบนมพี่สาวไปพร้อมกัน
"อาาาา...ดีจังเลยปิ๊ก..ซี๊ดดดดดด....ดูดน้ำเงี่ยนพี่ให้หมดเลยนะ..อุ๊ย...เลียอย่างเดียวสิ...อย่าแหย่นิ้วเข้าไป..ซนจริงนะ ซี๊ด"
"น้ำเงี่ยนพี่แป้งนี่อร่อยจัง เคยให้ใครกินหรือยัง"
"บ้า...ใครเค้าจะให้กินง่ายๆ มีแต่ปิ๊กนั่นแหละที่ได้กิน...อูยยยย...เลียแตดพี่ด้วย...ไม่ไหวแล้วปิ๊ก..พี่เงี่ยนเหลือเกิน"
"แล้วจะให้ปิ๊กทำยังไงล่ะพี่แป้ง"
"ก็...ก็******พี่ไง..***พี่หน่อยนะปิ๊ก..พี่เงี่ยนเหลือเกิน..อาาาาาา...หยุดเลียได้แล้ว"
"งั้นพี่แป้งก็***เองเลยนะ"
ปิ๊กนั่งลงบนโซฟา ***ตั้งแข็งโด่ แป้งเมื่อเห็น***น้องชายอย่างนั้นเธอก็เงี่ยนจนทนไม่ไหว เธอก้าวคล่อมตัวน้องชายโดยหันหลังให้แล้วหย่อน***ที่เต็มไปด้วยน้ำเงี่ยนลงใส่***น้องชาย โดยที่ปิ๊กจับ***ตั้งเด่รอ******พี่สาว แป้งค่อยๆกด***ของเธอลงบน***แต่ก็เข้าได้ยากเนื่องจากนี่คือครั้งแรกของ***เธอที่มีอะไรใหญ่กว่านิ้วแหย่เข้าไป
"อูยยยยยยย....พี่แป้ง..ปิ๊กเสียวหัว***จังเลย..กดลงมาเลยพี่แป้ง"
"กดแล้ว......อูยยยยย...เข้าไปเกือบหมดแล้วปิ๊ก..เบาๆสิ..พี่เพิ่งถูก***เป็นครั้งแรกนะ..โอ๊ยปิ๊ก"
ปิ๊กจับสะโพกของแป้งกดลงแล้วเขาก็แอ่น***ขึ้นรับทำให้***ที่เมื่อกี๊เหลืออยู่เกือบครึ่งมุดหายเข้าไปใน***แป้งอย่างรวดเร็ว ปิ๊กกอดพี่สาวของเขาไว้แน่น ปากก็จูบไปมาอยู่ตรงแผ่นหลังอันขาวนวลผ่องของแป้ง มือก็บีบนมโดยใช้นิ้วเขี่ยหัวนมไปมาจนมันแข็ง
"ปิ๊กบ้า....จะกระแทกก็ไม่บอกเล่นเอาพี่เจ็บ***ไปหมด"
"ดูสิพี่แป้ง.....***ปิ๊กเข้าไปอยู่ใน***พี่แป้งหมดแล้ว ใครรู้เข้าอายตายเลย พี่สาวถูกน้องชาย***"
"ก็อย่าบอกใครสิ..อูยยย..ปิ๊ก..กระเด้าแล้วเหรอ..อา..เบาๆก่อนนะ พี่ยังเจ็บอยู่"
ปิ๊กเริ่มกระเด้า***พี่สาวเร็วขึ้นเรื่อย มือก็บีบนมที่มันเด้งตามจังหวะกระเด้า ขณะที่อีกมือก็ล้วงลงไปตรง***แป้งขยี้เม็ดแตดไปด้วย แป้งเองเสียวทั้งนมทั้ง***ทั้งแตด เธอขย่ม***ใส่***น้องชายอย่างเอาเป็นเอาตายจนน้ำเงี่ยนกระเด็นออกไปติดตรงโต๊ะกระจกข้างหน้า
"ปิ๊ก..พี่ไม่ไหวแล้ว..น้ำ***พี่จะออกแล้ว"
"เหรอ...ซี๊ดดดดด...ปิ๊กก็คงไม่ไหวเหมือนกัน..***พี่แป้งดูด***ปิ๊กจังเลย"
"***ปิ๊กก็ใหญ่คับ***พี่เหมือนกัน...ขย่มแต่ละทีหัว***ชนมดลูกเลย"
"แล้ว***ปิ๊ก***ดีไหมล่ะ"
"ดีสิปิ๊ก..***ดีสุดๆเลย....แล้วพี่จะให้ปิ๊ก******พี่บ่อยๆนะ"
"ได้เลยพี่แป้ง...ปิ๊กจะถอดกางเกงรอเลย..โอยยย..ไม่ไหวแล้วจะออกแล้ว"
"พี่ก็ไม่ไหว..โอยยยย..น้ำ***พี่แตกแล้วปิ๊ก......ปิ๊กจ๋าาาาา...แตกแล้ว"
น้ำ***ของปิ๊กกระฉูดเข้ารู***พี่สาวอย่างแรงจนแป้งร้อนวาบไปทั้งรู*** ปิ๊กกอดพี่สาวของเขาไว้แน่นขณะที่แป้งยังคงนั่งอยู่บนตัวปิ๊กโดยที่***ยังคารู***อยู่.......................

เครดิต : fafati
 
โปรดติดตามตอนต่อไป

เรื่องที่ 2 ครับท่าน ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยครับ