Busaya Side Story 2 "จงเหยียบย่ำและแปดเปื้อนเพื่อมุ่งสู่เป้าหมายสูงสุด!!!!"
  5 Nov 2010


"จะทำไมน่ะ?"
"เอาของว่างไปให้คุณบุศค่ะ"
"สั่งเมื่อไหร่ยะ?"
"เอ๋?...ก็เวลานี้จะ..."
"คุณบุศกำลังงานยุ่ง...เธอมีอะไรก็ไปทำซะ"
"...ค่ะ"
"งานยุ่งหรือจ๊ะ?"
"นี่ก็อีกคน!?...รู้แล้วก็เหยียบให้มิดไม่งั้นจะโดนยางวงยิงปาก!!"
"จ้าๆ...หนูก็ไม่อยากตกงานหรอกน่าเพราะยังมีแม่กับน้องให้เลี้ยงอีกเป็นโขยง"
"แต่ยังดีที่คุณโบว์ออกไปข้างนอก"
"วู้!!...คุณบุศช่างกล้าจังเลยนะคะเรียกผู้ชายตั้งสามคนเข้าไปในห้อง...อื๊อ~~...แค่คิดก็สยิวแล้วว่าพวกเขาจะทำอะไรกันอยู่ในนั้น?"
"ประเดี๋ยวเหอะ!!...ยุ่งเรื่องเจ้านาย!!!"
"ค่าๆๆๆ"
".................................................."
"อ๊าาาาาาาาาาาาา~~...อูบบบบบบบ...อึมมมมมมมมมมมมมม~~~"
"โอวววววววววววว...อะ...อร่อยมั้ยครับคุณหนู?...ซีดสสสสสสสสสสสส"
"อื้ออออออออออออออ...ควยลุงเนี่ยไม่ว่าดูดกี่ที...อืมมมมมมมมมมม...ก็อร่อยจ้ะ"
"โออออออออออออ...นะ...นึกว่าจะเบื่อกันซะแล้ว...อูยยยยยยยยยยยย...ก็...ก็หมู่นี้ไม่ค่อยเรียกใช้ลุง"
"ลุงจ๋า~~...บุศก็ต้องถัวเฉลี่ยให้หนุ่มๆคนอื่นด้วยสิจ๊า~~...เนอะ?"
"ชะ...ใช่ครับ...ผมเป็นยามอยู่ดีๆคุณบุศก็สั่งให้มาเย็ดกันเฉยเลย"
"ซีดสสสสสสสสสสสส...ผม...ผมด้วย...ทำสวน...อูยยยยยยยยยยย...มันไม่สนุกเท่าให้คุณบุศดูดควยสักนิดครับ...อาวววววววววววว"
"อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยย...วัน...วันนี้จะขอประชดผู้ชายอวดดีที่บังอาจมองข้ามความรักของฉัน!!!...เรา...โอ้ยยยยยยยยยยย...เรามาเย็ดกันให้เต็มที่ไปเลย!!!!!!!!!!!"
".................................................."
"อึก!!...อ๊อกกกก"
"น้าน~~...อมลึกสุดคอหอยเลยครับ!!...อูยยยยยยยยยยยยยยย"
"คุณ...คุณบุศสู้ไม่ถอยจริงๆนะพี่"
"เสียงสั่นๆ...เอ็งจะแตกหรือไง?"
"คะ...ครับ"
"คุณหนูแค่อมควยให้เอง...อดทนหน่อยสิโว้ย!!!"
"พี่...มีเคล็ดลับอะไรถึงได้อึดนัก?"
"ง่ายมาก...ก็ฝึกเย็ดบ่อยๆไง"
"ห่าจิก!!!"
"เป็นอะไรล่ะลุง?"
"ข้าชักปวดตะโพกว่ะ"
"อายุมากขึ้นแต่ไม่ค่อยได้ขยับเอวขยับควยก็งี้แหละ...ใช่มั้ยครับคุณหนู?"
"อืมมมมมมมมม...อืออออออออออออออ
...ไม่ใช่ครั้งแรกที่ดิฉันปล่อยเนื้อปล่อยตัวอย่างนี้เพราะเมื่ออดีตที่เพิ่งเลิกกับแฟนหนุ่มจอมเสเพลคนแรกก็เคยประชดความรักด้วยวิธีนี้มาก่อนและว่างเว้นไปในช่วงที่พบรักครั้งใหม่(กับบอล)...ทว่า...ความเงี่ยนมันไม่เคยเข้าใครออกใครเมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องหาทางตอบสนองไม่ใช่หรอกหรือ?...
"โอ้ววววววววววววววว"
"ผม...ผมเสียวจังเลยครับ...อูยยยยยยยยยยยย...คุณหนู...คุณหนู"
"ฉิบ...ฉิบหายเอ้ย!!!...หมู่นี้แย่...ซีดสสสสสสสสสสสสสสส...เย็ดหีสาวๆหน่อยแม่งปวดเอว"
"ไหวป่าว?"
"โออออออออออออ...มะ...มันเสียวควยก็จริงแต่ปวดเอวชะมัดเลย...เดี๋ยว...เดี๋ยวเอ็งช่วยมาต่อที"
"คิกๆ...กลับไปฟิตหน่อยนะจ๊ะ...อะอาวววววววววว...ฉันชอบควยของลุงมากน่ะ"
...ลุงพ่อบ้านคนนี้รู้จักกับคุณพ่อมาหลายสิบปีก่อนดิฉันและน้องโบว์จะเกิดซะอีกแต่เพิ่งมาร่วมสมสู่กันเมื่อสองสามปีนี่เอง...
"ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส...ผม...ผมแข็งได้ที่แล้วครับ"
"ยศเอาควยยัดตูดฉัน"
"ลุงเอาดุ้นออกก่อน"
"ตาย--...ท่านี้ข้ายิ่งปวดเอวไปใหญ่"
"โอ่ย~~...ให้มันเดาะมันเคล็ดไปเลยก็ได้...ไม่ตายหรอกน่าอย่าบ่น!!!"
"ปากเสียนะเอ็ง!!!"
...ดิฉันบอกให้นายยศนอนหงายพร้อมกับก้มลงดูดควยขณะที่เขาหยิบหลอดเจลหล่อลื่นใสๆบีบใส่นิ้วมือแล้วทาชโลมที่ท่อนเอ็นจนเยิ้มปลาบส่วนดิฉันก็แบ่งเอามาป้ายที่รูตูดตัวเองเพื่อให้ควยเข้าง่ายขึ้น...
"ผมเพิ่งรู้ว่ารูตูดก็เย็ดได้"
"หนังเอ๊กซ์น่ะหัดดูซะมั่ง...มิน่าเอ็งถึงถูกสาวเมดล้อเอาบ่อยๆ"
"ของข้ามีนะสาน...ไปหยิบเอาที่ห้องได้"
"ฉันอนุญาตไม่ต้องสวมถุงแต่เอาน้ำออกข้างนอก...ชักออกให้ทันนะ?"
"ครับ"
"ถ้าไม่ทันจะหักเงินเดือน...เดี๋ยวขอฉันขย่มก่อน"
...ท่านั่งยองขย่มควยนี่แหละสะใจดิฉันเป็นยิ่งนักไม่ว่าจะประตูหน้าหรือประตูหลังโดยเฉพาะหันหน้าออกทางปลายเท้าก็จะกระแทกหนุ่มคู่ขาไม่มียั้งทุกครั้งไป...
"อาสสสสสสสสสสสส...เจ็บตูด!!!...โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"สุดยอด...ซีดสสสสสสสสสสสสสสส...เบาๆก่อนดีกว่าครับ...อูวววววววววววววววว"
"อื้อออออออ...แค่หัวก็แทบแย่...โอ้ววววววววววววววววว"
"ควยพี่ยศไม่ยาวแต่รอบวงใหญ่แถมรูตูดก็นิดเดียว...คุณหนูจะเป็นอะไรเปล่า?"
"ไม่หรอก"
"อึ๊...อึ๊ก!!...คับจัง"
...ดิฉันรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียวขณะนั่งทับควยของรปภ.หนุ่ม...ช่วงที่สอดมือจับควยตั้งเด่และกดตัวลงไปต้องกลั้นหายใจตลอดซึ่งพอดุ้นเนื้อจมหายไปในรูก้นจนเกือบมิดนั่นแหละดิฉันถึงเป่าปากด้วยความโล่งอกได้...
"โอ้ยยยยยยยย...ขะ...ขนาดแยกขากว้างรูตูดมันก็ยังรู้สึกตึงๆ"
"เจ็บมากมั้ยครับ?"
"ทนได้...แรกๆมันจะเจ็บแต่พอหัวดอเข้าหมดก็ดีขึ้น...สาน...นายจะกล้าเย็ดตูดฉันไหม?"
"คะ...ครับ"
"ฉันเข้าใจแต่นายไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น...ถ้าทำแล้วตายป่านนี้คนก็ลดไปเป็นครึ่งโลก...ลุงจ๊ะ"
"ได้เลยครับคุณหนู...ลุงจะไปหาแล้ว"
"อึ๊ยยยยยยยยยยยยยย...ดันค่อยๆ...อืออออออออออออออ"
"ดีมั้ยครับ?"
"อู๊ยยยยยยยยยยยยย...ดะ...ดี...อืมมมมมมมมมมมม...เริ่มเลยจ้ะ"
...ลุงกับนายยศต่างรู้จังหวะกันดีเพราะเคยร่วมสวิงหลายครั้ง...ทีแรกดิฉันก็แหยงๆกลัวๆแต่เดี๋ยวนี้ชินแล้วกับการรับมือควยสองอันพร้อมกัน...
(...ราวๆยี่สิบนาทีก่อนหน้านี้...
"นายสาน?"
"ลุงรู้จักมันตั้งแต่เด็ก...เจ้านี่เป็นคนซื่อไม่ค่อยจะทันเล่ห์ทันเหลี่ยมใคร"
"พอไว้ใจได้ไหม?"
"ลุงรับประกันว่าไอ้นี่มันเป็นคนดีครับ"
"เคยมีแฟนรึเปล่า?"
"มีครับ...แต่เลิกกันเพราะพ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่ชอบที่มันจน"
"หึ!!...แค่มีควยอย่างเดียวมันคงจะใช้ได้หรอก...แล้วเอาผู้หญิงเป็นหรือยัง?"
"ลุงว่าก็น่าจะพอเป็นอยู่บ้างนะครับ"
"งั้นเดี๋ยวจะเทรนให้...อ้อ!!...เรียกนายยศขึ้นมาด้วย"
"สามคนเชียว?"
"สบายมากน่า"
"...................................................."
"คุณหนู"
"จ๊ะ?...พี่เค้กจะร่วมวงด้วยเรอะ?"
"มะ...ไม่ใช่ค่ะ!!!"
"แหม~~...นึกว่าจะยอมสละความสาวแล้วซะอีก?"
"พี่แค่อยากเตือนว่า...ให้พวกเขาป้องกัน"
"วางใจเถอะพี่...ลุงกะนายยศน่ะรู้ดีอยู่แล้วว่าจะเย็ดกับฉันต้องเอาน้ำออกข้างนอกเท่านั้น"
"...................................................."
"โบว์ออกไปแล้วใช่มั้ย?
"ค่ะ...เธออยู่ที่บ้านน้องขวัญ"
"ขออนุญาตครับ"
"พี่เค้กห้ามให้ใครเข้าใกล้ห้องนี้...ฉันขอทำธุระส่วนตัวไม่นาน...เข้ามาได้"
"....................................................."
"สาน...ลุกลี้ลุกลนอะไรวะ?"
"ก็...ก็คุณบุศ"
"ปกติเวลาคุณหนูใหญ่อยู่ในห้องจะไม่ใส่เสื้อผ้าเลยด้วยซ้ำ"
"ใส่นะลุง...ชุดวันเกิด"
"นายยศเนี่ยช่างเข้าใจพูดนะจ๊ะ...ฮะๆๆ"
"คุณบุศครับ...เสื้อ...เสื้อคลุมไม่เรียบร้อย..."
"ฮิๆๆๆ...นายนี่มันไร้เดียงสาหรืออ่อนประสบการณ์กันแน่?"
"ผมว่าเจ้านี่ควบทั้งสองอย่าง"
"ข้าอุตส่าห์คุยกับคุณบุศไว้ซะดิบดีฉะนั้นเอ็งจะทำเสียหน้าข้าไม่ได้นะ!!"
"ไม่เป็นไรๆ...ไว้ฉันจะสอนให้นายสานเป็นงานเอง"
"งานอะไรหรือครับ?"
"อยากรู้ก็ถอดเสื้อผ้าออกสิ"
"หา!?"
"คุณบุศจะสอนวิชาเย็ดให้แกไงเล่าไอ้เบื๊อก!!!"
"อะ...อะ...อะไรนะ?...มันไม่ดีครับ!!!...ไม่ดี!!!!"
"กล้าปฏิเสธฉันเหรอ!!!"
"ผะ...ผม...ผมไม่กล้า..."
"ยังซิงอยู่หรือไง?"
"ไม่...ไม่ครับ...ผมเคยเย็ดกะอีน้อยแต่..."
"ไปไม่ถึงสวรรค์?"
"................................................."
"นั่นเพราะนายยังอ่อนเชิงมาก...ไม่ใช่โอกาสดีหรอกหรือที่ฉันมาเสนอตัวให้นายเย็ด?"
"แต่เรื่องแบบนี้...ต้องกับคนที่มีความรักต่อกัน..."
"คิดตื้นๆ!!!...นายเข้าใจว่าเซ็กส์คือสิ่งที่จะต้องเกิดจากความรักเท่านั้นเรอะ?...ผิดแล้ว--...ไม่งั้นโลกนี้จะมีซ่องกะหรี่หรืออาบอบนวดไว้ทำไมกัน?"
"................................................."
"หากความคิดของนายถูก...ผู้ชายทุกคนที่ไปเที่ยวอาบอบนวดก็คงจะรักกับกะหรี่หมดแล้วมั้งห๊ะ?"
"จริงๆด้วยครับ"
"รีบขอบคุณคุณหนูบุศเร็วเข้า!!"
"งานนี้ไม่มีเสียมีแต่ได้นะว้อย!?...เอ็งเชื่อดิ...ที่มึงมัดใจอีน้อยไม่ได้ไม่ใช่เพราะจนอย่างเดียวหรอก...เย็ดก็ไม่ได้เรื่องด้วยนั่นแหละว่ะ"
"คะ...ครับ...ถ้าอย่างนั้นขอความกรุณาคุณบุศช่วยสอนสั่งผมด้วยครับ!!!!"
"ดีมาก~~")
"กรอดดดดดดดดดดด...สะ...สาน...เอ็งอยากล่อหีคุณหนูหรือยัง?"
"ยะ...อยากมากครับ"
"งั้นเอ็งช่วยมาแทนลุงที"
"รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไง?"
"ครับคุณบุศ...ผมเข้าใจแล้ว"
"ฮึๆๆ...เดี๋ยวก็รู้ว่าไอ้ที่สอนไปจะได้ผลแค่ไหนและเข้าใจจริงๆหรือเปล่า?"
...ก็นับว่าเป็นงานอดิเรกที่ไม่เลวทีเดียวกับการสอนหนุ่มน้อยหัดเย็ดทั้งที่ดิฉันอายุมากกว่าเขาแค่สามสี่ปีเท่านั้นแต่ประสบการณ์บนเตียงมันห่างชั้นกันไกล...
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...ยศ...ยศจ๋า~~...ควยเข้ารูตูดฉันมิดแล้วววววววววววววว...ซีดสสสสสสสสสสสสสสส"
"เป็น...เป็นยังไงบ้างครับ?"
"ตูด...ตูดฉันแทบจะฉีกสิถามได้...ควยก็สั้นแต่อ้วนชะมัด...อูยยยยยยยยยยยยยยยยย...ยะ...อย่าเพิ่งขยับนะ"
...ดิฉันทั้งเสียวทั้งจุกแต่ก็คิดว่ารับไหวเพราะควยของบอลก็ขนาดนี้แต่ยาวกว่าเรียกว่าเกือบสมบูรณ์แบบ...
(เสียอย่างเดียวคือไม่ค่อยจะมาเย็ดเรา)
"คุณหนู...ผมขออนุญาต..."
"ขออนุญาตอะไรเล่า?...จะเย็ดก็เย็ดมาเลยไม่ต้องลังเล!!!...ฉันก็แหกหีรออยู่แล้วนี่ไงยะ!?"
"คะ...ครับ"
"ลุง...เอาควยมาให้ฉันอมหน่อย"
"อย่าเผลอกัดควยลุงเพราะเจ็บตูดนะ?"
"จ้า~~"
"อือออออออออออออออออ...อ๊าวววววววววววววววววววววววววว"
"งะ...ไง...หีฉันเป็นยังไงบ้างล่ะจ๊ะนายสาน?"
"สุดยอด...สุดยอดมาก!!!!!!...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส...เย็ดมันส์กว่าอีน้อยนับร้อยเท่า...อูยยยยยยยยยยยยยยยย...ข้างในนี้มันอุ่นจังเลยครับ"
"ชอบก็เย็ดให้สะใจซะสิ"
...ควยอัดแน่นเต็มสองรูหน้าหลังกระทั่งปากก็ไม่ว่างเว้นควย...ด้วยน้ำหนักตัวของนายสานที่กดทับมามันทำให้ดิฉันแทบจะขยับบั้นท้ายไม่ไหวจึงบอกให้นายยศเป็นคนกระดกควยซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวัง...
"อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
"เอ็งคอยดูจังหวะของข้า"
"ครับ"
"พอข้าถอนเอ็งก็ใส่...นั่น...นั่นแหละ...อูวววววววววววว...ในช่องตูดคุณหนูฟิตฉิบหายเลย"
"ในรูหีของคุณหนูก็ตอดควยผมถี่ยิบเหมือนครับ...ลุงล่ะ?"
"ไม่น่าถาม...ลิ้นคุณหนูตวัดไวพลิกไปพลิกมายังกะงูฉก"
"........................................................"
...หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างชื่นชมดิฉันไม่หยุดปากซึ่งทำให้รู้สึกยินดีมากงั้นจะบริการความเสียวให้ถึงใจเลย!!!!...เมื่อกล้ามเนื้อรูทวารหนักชินกับสิ่งแปลกปลอมที่เรียกว่า "ควย" แล้วความเจ็บความปวดตึงก็มีน้อยลงเป็นลำดับและความเสียวซ่านก็บังเกิดตามมา...ยศกับสานต่างขยับแท่งเนื้อกระแทกเข้ามาในร่างกายดิฉันอย่างหนักหน่วงแถมเริ่มเข้าขารู้ใจกันมากขึ้นเรื่อยๆฝ่ายลุงปันก็เด้งเอวเข้าออกยืนเขย่งเท้าเชิดหน้าสูดปากมือลูบหัวดิฉันอย่างสุขสม...
"โอ๊ววววววววววววววววววว...ให้...ให้อายุสั้นขึ้นสักสิบปีผมก็ยอม...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสส"
"เหมือนกันครับพี่"
"อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...อ๊อกกกกกกกกกกกก"
"นมคุณหนูแข็งเป็นไต...พวกเอ็งลองจับดู"
...เท่านั้นแหละสองหนุ่มก็แย่งกันบีบขยำผลัดกันขยี้เคล้นหน้าอกดิฉันจนเป็นรอยแดงรูปมือเต็มไปหมด...
"ไม่ค่อยถนัดเลยพี่"
"งั้นเปลี่ยนท่า"
"เอาไงก็เอากันเถอะพวกเอ็งส่วนข้าจะขอแตกคาปากคุณหนูนี่แหละ"
"ไหนคุณบุศบอกว่าให้แตกข้างนอกไงครับ?"
"ปากไม่นับ"
...ยศยังติดใจกับความฟิตในรูก้นจึงจับดิฉันโก้งโค้งแล้วบอกให้สานนอนหงายแทนจากนั้นเขาก็กุมท่อนควยจ่อแล้วกดพรวดเข้ามาทีเดียวเกือบมิด...มัน...มันทำให้ดิฉันแหกปากร้องลั่นห้องเลยทีเดียว...
"อุ๊ก!!!...โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"เบาสิวะไอ้ยศ!!!...คุณหนูเจ็บน่ะเห็นมั้ย?"
"ไม่...ไม่เป็นไร...กระเด้าต่อเลยสิยศ...อย่าให้ขาดช่วง...โอววววววววววววววววววว...สาน...สานด้วย...นายต้องเย็ดเก่งๆเข้าใจไหม?"
...พอเรียบร้อยเข้าทางแล้วลุงปันก็เอาควยมาป้อนใส่ปากดิฉันตามเดิมซึ่งเขาคงคิดอยากจะแตกข้างในแต่เมื่อทางรูหีกับรูตูดไม่ได้รับอนุญาตก็ย่อมเหลืออยู่ทางเดียว...อื้อ!!...อื้อหือ?...นายสานหนุ่มอายุ 15 แรงดีถึงขนาดนี้เชียว!?...ฉันยิ่งขย่มน้ำหนักตัวลงไปมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเด้งเอวรับอย่างลืมตัวมากขึ้นเท่านั้น...เห็นร่างกายเล็กๆบางๆแต่พอเรื่องเย็ดกลับสู้ตายถวายชีวิตเชียว...เดี๋ยวสนุกแน่เจ้าหนุ่มคนสวนเอ๊ย!!!...
"โอยยยยยยยยยยยยยยยยย...คุณ...คุณบุศครับ...ทำไมคุณบุศถึงได้ขี้เย็ดแบบนี้?...อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"แค่...แค่นี้ยังน้อยนะโว้ยไอ้หอก!!!"
"ชะ...ใช่"
"อื๊อออออออออออออออ...อึมมมมมมมมมมมมมมม"
"อุ!!!...โออออออออออออออออออออออ...คุณหนู...คุณหนูสุดที่รักของลุง...อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก"
"อึบบบบบบบบบบบบบบบบ...อื๊ออออออออออออออออออออ"
"ลุง...ลุงจะออก...ออกแล้วครับคุณหนู...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสส"
...ต่อจากช่วงเปลี่ยนท่าอีกไม่นาน...ลุงปันหลับตาปี๋ร้องครางได้อีกสองสามครั้งน้ำอสุจิก็พ่นใส่ปากดิฉันอย่างมากมายสมกับที่กักเก็บไว้หลายวันดังนั้นมันจึงมีสีขาวขุ่นและปริมาณเยอะกว่าที่เคย...
"กินน้ำของลุงให้หมดนะคุณหนู"
"อยู่แล้ว~~...น้ำควยอร่อยๆอย่างนี้ฉันไม่พลาดหรอกจ้ะ...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยย...โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อูวววววววววววววววว...คุณหนูจ๋า~~...ขมิบตูดแรงๆสิครับ...โอ๊วววววววววววววววววววววว"
"ขะ...ขมิบแล้วจ้ะนายยศ...น้ำควยจะพุ่งหรือยังเนี่ย?...อู๊ยๆๆๆๆๆๆ"
"ซีดสสสสสสสสสสสสสสส"
"อื้มมมมมมมมมมมมม...สาน...นายก็อย่าช้าเย็ดแรงๆให้หีฉันบานเลยซี่!!"
"อูยยยยยยยยยยย...คะ...ครับคุณหนู...ผมจะเร่งสุดแรงเกิดแล้วครับ...โออออออออออออ"
"กรอดดดดดดดดดด...ฉะ...ฉันช่างกล้า...กล้าเย็ดควยสองอันพร้อมกัน...อะ...อื๋อ?...พี่เค้ก!?"
"คุณ...คุณหนูคะ..."
"อะ...อะไร?"
...สำหรับพี่เค้กที่เป็นแม่บ้านคุมงานทุกอย่างแล้วห้องนอนของดิฉันก็สามารถเข้ามาได้ทุกเมื่อดังนั้นเธอจึงเปิดประตูเข้ามาเห็นดิฉันโดนผู้ชายทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่รุมเย็ดเต็มสองตา...
"เอ็งเข้ามา...ทำไมเรอะ?"
"หรือพี่เค้กอยากสนุกด้วยเอ่ย?"
"ไอ้บ้ายศ!!!...อย่ามาปีนเกลียวกับฉันนะ!!!!"
"ก็ผมแปลกใจเพราะทุกทีพี่ไม่เคยเข้ามาขัดจังหวะนี่นา?"
...ทุกทีรึ?...ใช่!!...พี่เค้กน่ะชินซะแล้วกับพฤติกรรมการแอบชวนผู้ชายมาเล่นเซ็กส์หมู่ของดิฉันแต่เธอก็จะไม่แพร่งพรายบอกใครแม้กระทั่งพ่อกับแม่หรือน้องโบว์ฉะนั้นในบ้านหลังนี้ดิฉันจึงให้ความไว้วางใจหล่อนมากที่สุด...
"คุณหนู...เอ่อ--...มี...มีแขกมาค่ะ"
"แล้ว...แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย?"
"คือ...เขาบอกว่ามีธุระอยากพบคุณหนู"
"หา!?...บะ...บ้าชะมัด!!!...ใครห๊ะ?"
"เด็กผู้หญิงค่ะ"
"...เพื่อนโบว์?"
"พี่ไม่เคยเห็นนะคะ"
"เข้าใจแล้วๆ...เดี๋ยวฉันตามไป"
...คนกำลังเสียวสุดยอดดันมีมารแต่ก็ยังมีเรื่องดีอยู่บ้างที่ลุงปันน้ำแตกคาปากดิฉันไปแล้วจะมีก็นายยศหนุ่มรปภ.ที่กำลังร่วมทางรูตูดอย่างเพลิดเพลินและสานหนุ่มน้อยคนสวนที่ยังเย็ดหีติดพันอยู่...ดิฉันต้องปลอบใจทั้งคู่ว่าขอตัวไปรับแขกสักประเดี๋ยวนึงแล้วจะมาสานต่อความสุขให้อย่างเต็มที่ล้นปรี่แน่...
(แค่ตักน้ำราดล้างเหงื่อไคลกับทาแป้งดับกลิ่นก็พอ...อารมณ์ค้างซะได้ปัทโธ่เอ้ย!!...มาตอนไหนไม่มาเสือกมาตอนคนกำลังเย็ดกัน...ถ้าเป็นเรื่องไร้สาระล่ะก็แม่จะด่าให้เจ็บเลยเชียว!!!)
"...คุณ?"
"เธอเรอะบุศยา?"
(ทั้งที่ถามก่อนแท้ๆกลับมาย้อนเราซะได้!?)
"ค่ะ...บุศยา สว่างศิลป์เจ้าของบ้าน"
"...เจ้าของบ้าน?"
...เด็กหญิงผู้มาเยือนเพ่งมองหน้าดิฉันและเดินวนไปรอบๆ...นี่จะรู้ตัวบ้างไหมเนี่ยว่ามันเป็นการกระทำที่เสียมารยาทแล้วการแต่งเนื้อแต่งตัวนั่นคืออะไร?...
(นุ่งกางเกงขายาวแต่พับขึ้นหนึ่งข้างและใส่ถุงน่องสีดำแถมสวมหมวกฟาง...แฟชั่นใหม่เหรอ?)
"..................................................."
"..................................................."
"หึ!...ก็นับว่ายังดูดีกว่ายัยหัวมันหัวเผือกจืดชืดพวกนั้น"
(หมายถึงใครกัน?)
"ฉัน...มาจากโยนกทักษิณ"
"โยนก...ทักษิณ?"
"ชื่อศรโกเมน วิษณุมนตรี"
"คุณ...เกี่ยวข้องกับท่านเอกบดินทร์..."
"เเย็ดจนหนำใจฺสองร้อยหกสิบครั้งป็นหลาน...เมื่อรู้แล้วจะเชิญฉันเข้าไปได้หรือยัง?"
"ค่ะๆ...เชิญค่ะ...อุ!!"
"?"
(เพิ่งโดนย้อนศรมาหยกๆพอขยับก้นขยับขามากๆมันก็เลยปวดแปลบ)
"ไม่สบายรึ?...ถ้าปวดหัวตัวร้อนไม่หรือเคล็ดขัดยอกตรงไหนบอกกันได้...ฉันมียารักษา"
"ยาอะไรคะ?"
"ยาแผนโบราณประจำตระกูล...เห็นอย่างนี้แต่ฉันก็เป็นหมอยาคนหนึ่ง...ไปรักษาคนไข้มาแทบทุกภาคแล้ว"
"โอ้โห!!"
(พูดจริงหรือแหลสด?...ดูๆไปเด็กนี่น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับโบว์...หมอยาเนี่ยนะ!?)
"ฉันคิดราคาพิเศษสำหรับเธอเลย...อื๋อ?"
"คะ?"
"รูปนี้..."
"คนรักของดิฉันเองค่ะ...เธอรีบเตรียมเครื่องดื่มของว่างแล้วยกไปที่ห้องรับแขก...เร็วๆเข้าล่ะ...นี่คือแขกคนพิเศษของบ้านสว่างศิลป์"
"...เหรอ?...แต่เอ--...ใบหน้าช่างเหมือนคนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวันจัง"
"คนที่คิดถึงทุกวัน?"
"เขาคือพี่ชายที่แสนน่ารักและใจดีของฉัน...แม้จะไม่ใช่พี่แท้ๆก็ตาม"
...ตระกูลวิษณุมนตรีมีบุตรหลานเยอะและเป็นลูกพี่ลูกน้องของบอลทั้งหมด...เด็กนี่ก็คือหนึ่งในจำนวนนั้น...ดูกิริยาท่าทางแล้วน่าจะเอาเรื่องไม่เบาเพราะกล้าฉายเดี่ยวโดยไม่มีความกลัวเกรงสักนิดและบอกตรงๆว่าดิฉันรู้จักเรื่องราวของเด็กหญิงสีผมลายเสือไว้ทรงถักเปียคู่(สุดจะเชยแหลก)ผู้นี้น้อยมากแล้วครั้นจะลองเลียบเคียงถามอะไรเกี่ยวกับหมู่บ้านโยนกทั้งสี่ทิศก็ไม่ยอมบอกท่าเดียว...
"เราเคยเจอกันแล้ว...จำไม่ได้เรอะ?"
"เจอกันหรือคะ?"
"ใช่...แต่ตอนนั้นเราไม่ได้พูดคุยกันสักคำ"
...นึกออกแล้ว!!!...เจ้าเด็กแสบศรโกเมนที่ทำตาและกิริยาหยามเหยียดใส่เมื่อดิฉันได้รับเชิญให้ไปพบท่านเอกบดินทร์...กล้ามาก~~...กล้าบุกมาถึงถ้ำเสือเพียงคนเดียวเชียวหรือ?...
(ยังก่อนๆ...ต้องแกล้งทำดีเพื่อไม่แหวกหญ้าให้งูตื่น)
"จะรับเพิ่มไหมคะ?"
"พอ"
"...................................................."
"บุศยา...เธอคงอยากรู้ว่าฉันมาที่นี่ทำไม?"
...ช่างไม่มีสัมมาคารวะเอาซะเลยนะ!!!...คุยกันครั้งแรกนอกจากจะไม่พูดลงท้ายครับค่ะแล้วก็ยังบังอาจเรียกชื่อดิฉันเฉยๆ...ในหัวสมองเด็กคนนี้ไม่รู้จักคำว่า "อาวุโส" กับ "ผู้เยาว์" บ้างหรือไงกัน?...
(หงุดหงิดจากเงี่ยนค้างไม่พอยังมีเด็กบ้ามาซ้ำเติมให้โมโหยิ่งกว่าเก่า!!!!)
"คุณหนู...รู้จักบ้านดิฉันได้ยังไงคะ?"
"อ๋อ~~...ความจริงฉันไม่ค่อยรู้เรื่องเธอเท่าไหร่นักหรอกและไม่อยากจะให้ความสนใจเลยสักนิด"
(ช่างตอบได้ระคายเคืองอวัยวะเบื้องต่ำนัก!!...ก็ฉันนี่แหละคือคนที่จะมาเป็นพี่สะใภ้ในอนาคตของหล่อนไงเล่า!!!)
"ที่รู้ๆตอนแรกก็มีแค่ว่าเธอเป็นหนึ่งในพวกผู้หญิงที่มาชอบพี่ชายของฉัน...เท่านั้น"
...เน้นเสียงตรงคำว่าพวกผู้หญิงเป็นเชิงดูถูกหยามเหยียด...นังเด็กเปรตนี่กำลังลบหลู่ดิฉันซึ่งหน้า!!!...ร้ายเหมือนหยาดฝนญาติผู้พี่ของมันไม่ผิดเพี้ยน!!!!...
(ใจเย็นก่อนบุศยา!!!...อำนาจอิทธิพลของฝ่ายเรายังด้อยกว่าฝ่ายนั้นมากฉะนั้นอย่าเอาไข่ไปกระทบหินดีกว่า)
"ดิฉัน...ดีใจจริงๆที่คุณหนูศรโกเมนให้เกียรติมาหาถึงบ้านในวันนี้..."
"กาแฟอร่อยดี"
".................................................."
"นึกแล้วว่ามาที่นี่ต้องมีอาหารเลี้ยง...คือฉันไม่ชอบพกตังค์มากๆและอยากจะซื้ออะไรทีก็คิดแล้วคิดอีกเพราะเดี๋ยวไม่มีค่ารถกลับบ้านล่ะแย่"
(ฐานะก็ร่ำรวยแท้ๆ...งกโดยสันดานเหรอไง?)
"หากคุณหนูเดือดร้อนงั้นดิฉันจะช่วย..."
"ไม่ต้องร้อก~~...ฉันไม่ชอบรับความช่วยเหลือจากใครเปล่าๆ...พูดง่ายๆคือเกลียดการเป็นหนี้บุญคุณคนอื่น"
(หยิ่งอีกแน่ะ!!)
"กะอีแค่เรื่องเงินๆทองๆน่ะช่างมันเถอะ...ของนอกกายมีลดมีเพิ่มได้"
"................................................"
"บุศยา"
"คะ?"
"ฉันเพิ่งรู้จากตาว่าที่แท้แล้วเราก็มีจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกันจึงน่าจะพอคุยกันได้...โบราณท่านว่าศัตรูของศัตรูก็เป็นมิตรใช่ไหม?"
...จะให้คนอื่นช่วยเหลือแต่ยังทำท่าหยิ่งผยองใส่!?...นี่น่ะรึสิ่งที่ผู้ดีเขากระทำกัน!!!...
"เรื่องของพี่ชายหรือก็คือคนในรูปบานนั้น..."
"บอล"
"ฮู~~...เรียกซะสนิทสนม...ท่าทางหลงพี่ชายฉันมากนะ?"
"ถูกต้องค่ะ...ดิฉันรักเขามากและหวังว่าคุณหนูคงจะเห็นใจ"
".................................................."
...แต่มันจริงแท้แน่นอนว่ายัยหนูนี่ไม่มีวันจะมาชอบดิฉันได้(มองแววตาก็รู้)แต่ทางนี้ก็เช่นกัน...ดะ...เดี๋ยวซิ!?...
"ไม่ว่ามองในแง่มุมไหนศกุนตลากับสาวิตรีก็ไม่มีคุณสมบัติดีพอจะเข้ามาเป็นสะใภ้ของวิษณุมนตรี...ฉันและแม่จึงต้องการให้สองคนนี้ออกไปจากชีวิตของพี่ชายโดยเร็วที่สุด"
...นี่เองรึ?...ความหมายของคำว่ามีจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกันแต่ดิฉันจะยังไม่ตกปากรับข้อเสนอของเด็กคนนี้นอกจากหาหนทางที่ได้เปรียบกว่าซะก่อน...
"ฉันว่าเธอเป็นคนฉลาด...แค่นี้ก็คงจะเดาความหมายออก"
"ค่ะ"
"ถึงพี่แคทพี่ฝนจะสนับสนุนแต่ฉันไม่กลัว...ศกุนตลาได้เสียกับแฟนคนเก่ามาตั้งไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง...บุศยาเอ๋ย~~...เธอลองบอกฉันหน่อยซิว่าหญิงมีราคีมัวหมองเช่นนี้มันคู่ควรกับตำแหน่งสะใภ้หรือ?...เชอะ!!...ผิดหวังในความรักก็มาคว้าเอาพี่ชายของฉันไปเยียวยาแผลใจทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยแม้แต่จะเหลียวแลหรือญาติดีเลยซะด้วยซ้ำ"
"ดิฉัน...พอจะทราบมาบ้างค่ะ...บางทีเจ้าหล่อนอาจเห็นว่าบอลมีแววจะขึ้นเป็นผู้นำและครอบครองทรัพย์สินมหาศาล..."
"ประมาณนั้นๆ...จับผู้ชายเพื่อหวังรวยทางลัดอย่างในละครทีวีหลังข่าว...มันทุเรศที่สุดเลยว่ามั้ย?...เฮ้อ!!...ส่วนพี่ชายเนี่ยก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดอะไรถึงไปคว้าเอาของเหลือเดนแบบนั้นมาได้?...น่าตีจริงๆ"
...จะกระทบกระเทียบถึงดิฉันด้วยหรือไม่ยังสงสัย?...คือตัวดิฉันเองก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์และเคยมีแฟนมาก่อนจะพบบอลกรณีเดียวกับศกุนตลาแต่ประโยคต่อไปมันทำให้รู้สึกยินดีอยู่ลึกๆซึ่งก็แน่ล่ะว่าจะต้องแกล้งถามพอเป็นพิธี...
"นี่บุศยา...ฉันไม่เชื่อว่าศกุนตลาจะมีใจรักต่อพี่ชายอย่างแท้จริง"
"เอ๊ะ!?...เหตุใดคุณหนูจึงคิดเช่นนี้คะ?"
"ก็...ไม่เถียงหรอกว่าฉันคือคนนอกแต่เธออย่าลืม...รักแรก...มันไม่ได้ลืมหรือตัดขาดจากกันง่ายๆ"
"................................................."
"ยิ่งโดยเฉพาะรักใคร่ชอบพอกันมาตั้งแต่เด็กด้วยแล้ว...เวลานานขนาดนั้นไม่อาจลืมเลือนได้เพียงชั่วข้ามปี"
"ถ้างั้น..."
"ฉันยังอายุน้อยและอ่อนประสบการณ์เลยไม่ค่อยรู้ว่าจะต้องตอบยังไงแต่...ที่คิดได้ก็มีเพียงอย่างเดียวคือศกุนตลาน่ะเปรียบเสมือนนกเจ็บที่ต้องการเสาะหาไม้ใหญ่ไว้เกาะพิงและพี่ชาย..."
"ก็คือไม้ใหญ่?"
"หึๆๆๆ...ลำต้นสูงใหญ่แข็งแรงแผ่กิ่งก้านสาขาร่มรื่นฝังรากลึกมั่นคงมากซะด้วย"
...ประโยคนี้มีความหมายที่ลึกซึ้งกว่าที่คิดแต่เปรียบคนๆหนึ่งเป็นนก...เด็กหญิงผู้นี้มีความคิดอ่านที่ไม่ธรรมดาและอาจจะกลายเป็นคู่ปรับที่น่ากลัวของดิฉันในอนาคตเพิ่มอีกคน...น่าหวั่นใจจริงๆ...ถ้าหากทำได้ก็สมควรจะดึงมาเป็นพวกไม่ใช่ผลักไปเป็นศัตรู...
"แล้วสาวิตรีล่ะคะ?"
"คนนี้--...แม่เอ็มไม่ชอบใจสุดๆเพราะหน้าตาดันไปละม้ายคล้ายกวางฤทัยตอนยังสาวมาก"
"...หากเทียบกับศกุนตลาก็นับว่ามีภาษีดีกว่า"
"ยังไง?"
"สาวิตรีไม่เคยรักผู้ชายคนใดมาก่อนและเป็นสาวบริสุทธิ์...เธอหลงรักบอลมาตั้งนานแล้วด้วยค่ะ"
"เธอ..."
"?"
"เคยได้ยินว่าประโยคที่ว่า...รักแรกมักจะไม่สมหวังมั้ย?"
...พูดงี้แสดงว่ากำลังคิดไม่ดีอยู่แน่ๆ!?...อื้อหือ?...สายตาเอาจริงซะด้วย!!!...
"เบื้องหลังใครจะไปรู้ว่าอาจมีผู้ชายคนอื่น?...หน้าตาก็ใช่จะขี้ริ้วขี้เหร่...ไม่แน่หากลองสืบดูดีๆคงได้ความอะไรบ้างก็ได้--"
"......................................................."
"ประวัติศาสตร์หลายอย่างบนโลกนี้เกิดจากเหตุเล็กน้อยรวมไปถึงความเข้าใจผิดเพียงเศษเสี้ยว"
"......................................................."
"และความเชื่อใจของมนุษย์น่ะมันเปราะบางกว่าที่คาดคิดไว้มากนะบุศยา"
(ความคิดความอ่านชั่วร้ายเกินอายุจริงๆแต่ก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้)
"เฮ่!...มองหน้าฉันทำไม?"
"คุณหนู...อายุเท่าไหร่คะ?"
"... 14"
"อายุแค่นี้แต่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่...น่ายกย่องมากค่ะ"
"ไม่ต้องยอกันหรอก...หากเทียบกับพี่ๆฉันแล้วยังถือว่าห่างชั้น"
"แล้วนั่น...ตาเจ็บอยู่หรือคะ?"
"เปล่า--"
"คือมีผ้าปิดตาไว้"
"โอ้ว!!!...ตาข้างนี้ไม่สมควรจะให้คนอื่นเห็นเพราะมันไม่ใช่เรื่องดีสักเท่าไหร่"
"ดิฉันไม่เข้าใจค่ะ"
"อย่าเพิ่งรู้เลยดีกว่ามั้ง?...เอาไว้ให้เธอได้มาเป็นพี่สะใภ้เสียก่อนฉันถึงจะบอก"
"พี่สะใภ้?"
"แต่เธอจะมีความสามารถถึงขั้นนั้นหรือเปล่า?"
"ดิฉันต้องทำอย่างไร?"
"กำจัดศกุนตลากับสาวิตรีออกไปเสียให้พ้นทางและทำให้พี่ชายยอมรับในตัวเธอ"
(ยัยเด็กนี่จะยุแยงตะแคงรั่วให้ดิฉันไปทำสงครามขั้นแตกหักกับสองคนนั้นงั้นเหรอ?)
"...ยากนะคะ"
"อะไรกัน?...ถ้าแค่นี้บอกยากแล้วจะไปทำการที่ใหญ่กว่านี้ได้ไงเล่า?"
"แต่ตราบใดที่บอลยังรักพี่น้องคู่นั้น..."
"เธอจะบอกว่าตัวเองก็ไม่มีทางทำอะไรได้ถนัดนัก?"
"ค่ะ...ยังไงบอลก็ยืนกรานจะคบกับสองพี่น้องนั่นต่อไปเช่นเดิมจนดิฉันรู้สึกเบื่อกับความเป็นคนใจอ่อนของเขาเต็มทนแล้ว"
"การเอาแต่คอยแอบอยู่หลังฉากรอชุบมือเปิบของเธอ...ขอบอกตามตรงว่าไม่ได้เรื่องเลยแถมทำให้รุ่นพี่ของเธอพลอยรับเคราะห์ร้ายไปด้วย...ไม่น่า...ไม่น่า--"
"คุณหนู...รู้...รู้ได้ยังไง?"
"อ้า!!...ก่อนมาที่นี่ฉันก็ให้คนช่วยหาข้อมูลกับประวัติของเธอ...มันก็พอจะได้อยู่--"
(นี่แหละคือเศษเสี้ยวส่วนหนึ่งของอิทธิพลและอำนาจที่เราต้องการจะได้มาครอบครอง!!!!)
"วิธีของเธอมันแค่เจ็บๆคันๆใช้ไม่ค่อยได้ผลก็เห็นอยู่ทำไมไม่เปิดหน้าเล่นตรงๆไปเลย?...ถ้ารักพี่ชายฉันจริงก็ต้องยอมทำทุกอย่างซี่!!!...เอ๊ะหรือว่า--...เธอยังมีชายอื่นอีก?"
"...ไม่มีค่ะ"
"โฮ่~~"
"เป็นความจริงนะคะ!!!...ดิฉันรักแต่บอลเพียงคนเดียวเท่านั้น"
"โอเคๆๆ...งั้นเคยไปบ้านพี่ชายป่ะ?...เคยไปไหว้...เอ่อ--...พ่อของพี่ชายป่ะ?"
"................................................"
"เงียบก็แปลว่าไม่เคยสักอย่าง...เวลาที่ผ่านมาเธอมัวทำอะไรอยู่เนี่ย?"
"...บอลบอกว่าไม่อยากให้ดิฉันไปเพราะเกรงจะเกิดเรื่อง"
"กลัวเหรอ?"
"ดิฉันจะกลัวใครคะ?"
"ยัยบ้านๆพวกนั้นไง"
"ดิฉันไม่มีอะไรต้องกลัว!!!"
"จริงน่ะ?"
...แววตาเย้ยหยันมันทำให้ดิฉันเจ็บแปลบในอกแต่อีกใจก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองนั้นคงจะขลาดเขลาเกินไป...
"บุศยาเอ้ย!!...แค่ได้แอบคบกับพี่ชายก็พอใจซะแล้วรึ?...แสดงว่าเธอไม่ได้รักพี่ชายฉันอย่างจริงจัง"
"ไม่จริงค่ะ!!!...คุณหนูเข้าใจผิดถนัด...ความรักที่ดิฉันมีให้กับบอลไม่มีทางแพ้สองพี่น้องนั่น!!!!"
"แค่ลมปากน่ะจะพูดยังไงก็ได้...จงพิสูจน์ด้วยการกระทำให้ฉันเห็นดีกว่า"
"การกระทำ?"
"ใช่...หากเธอไม่กลัวอย่างปากพูดน่ะนะ"
"...................................................."
"...................................................."
"ได้สิคะ"
...เดี๋ยวก่อนทุกท่าน!?...โปรดอย่าเพิ่งด่วนคิดสิว่าดิฉันจะตกหลุมพรางหรือบ้าตามแรงยุของเจ้าเด็กผมเปียคู่!!!!...ดูกันต่อไป...
"เธออาศัยช่วงเวลาที่พี่ชายไปเที่ยวรีบบุกตีบ้านนั้นให้ราบ...ที่ฉันมาก็เพื่อจะบอกเรื่องนี้แหละ"
"ทำไมคุณหนูจึงเจาะจงมาที่ดิฉันคะ?"
"..................................................."
"..................................................."
"เธออยากรู้ฉันก็จะบอกให้ฟัง..."
"ดิฉันตั้งใจฟังอยู่ค่ะ"
"...เหตุผลมีสองข้อ...หนึ่ง...ตาเคยเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟัง...ตาเฒ่าหัวดื้อที่จัดว่าเป็นต้นตำหรับแห่งความถือตัวหยิ่งในศักดิ์ศรีแต่กลับเอ่ยปากชมใครสักคนได้เนี่ย...ก็แสดงว่าต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาและน่าจะให้ความคาดหวังได้บ้าง"
"ท่านเอกบดินทร์...ชมดิฉัน?"
"ชมประมาณว่าเธอดีกว่าลูกสาวสองคนของกวางฤทัยน่ะ...ทีแรกฉันไม่เชื่อก็เลยต้องมาดูด้วยตาตัวเองนี่ไง"
"..................................................."
"และสอง...หากไม่นับแม่เอ็มแล้วเธอก็คือคนที่อยากให้บอลเลิกกับศกุนตลาและสาวิตรีมากที่สุด...ใช่เปล่า?"
"ไม่ขอปฏิเสธ"
"เคะๆ...เธอจะทำอย่างที่ฉันบอกหรือไม่ก็แล้วแต่นะ"
"...ดิฉัน...จะทำแน่นอนค่ะ"
"อื้ม!!...ไม่เสียแรงที่ฉันดั้นด้นมาถึงที่นี่จริงๆ"
"แต่ถ้ายังไง...อยากขอความกรุณาให้คุณหนูช่วยเหลือดิฉันบ้าง"
"หืม?...เธอก็มีเครือข่ายเป็นของตัวเองรู้จักเส้นสายผู้คนแถมเงินทองก็มีแล้วฉันยังจะต้องช่วยอะไรอีก?"
...เฮอะ!...ไม่มีทางปล่อยให้เธอตีกินได้ง่ายๆหรอกย่ะ!!...เมินซะเถอะยัยหนูที่บุศยาคนนี้จะยอมเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียว...ในเมื่อโผล่หัวเสนอหน้าออกมาหาเองงั้นดิฉันก็ขอใช้เป็นโล่ห์คุ้มภัยหน่อยละกัน!!!...
"ลำพังดิฉันจะไปต่อกรกับพี่สาวทั้งสองของคุณหนูคงไม่ไหว"
"...ก่อนอื่นฉันขอถาม...พวกหล่อนรู้ว่าเธอชอบพี่ชายหรือเปล่า?"
"รู้ค่ะ...แม้จะไม่พูดออกมาก็ตาม"
"บุศยา...เธอเคยโดนสองคนนี้ทำแสบมั้ย?"
"หลายครั้งเลยค่ะ"
"โฮ้ว!!!...เช่น..."
"ดิฉันจะพบบอลหรือชวนไปไหนก็มักโดนหยาดฝนชิงตัดหน้าไปก่อนและบางครั้งนัดกับบอลแท้ๆแต่พี่สุรีย์พรรณกลับมารอพบแทนแล้วบอกว่าตอนนี้เขาไม่สะดวกจะเจอ"
"ฮึ!!...ศกุนตลา...สาวิตรี...ศกุนตลา...สาวิตรี"
"ค่ะ...คุณหนูก็รู้ดีว่าสองพี่น้องนั่นมีสุรีย์พรรณกับหยาดฝนคอยสนับสนุน"
"เธอจึงต้องการให้ฉันช่วยกันพี่แคทกะพี่ฝนออกไปใช่หรือไม่?"
"ใช่ค่ะ"
"งั้น...จะลงมือเมื่อไหร่?"
"เร็วที่สุดก็พรุ่งนี้เลยค่ะ"
"ประจวบเหมาะมากเพราะพรุ่งนี้ที่โยนกบูรพามีงานเลี้ยงและพี่แคทพี่ฝนก็จะไปร่วมด้วยพอดี!!...จัดการเลยอย่าได้สนใจ!!!...จงเหยียบย่ำและแปดเปื้อนเพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมายสูงสุดเถิดบุศยา สว่างศิลป์!!!!"
...รวมทั้งเธอใช่ไหมศรโกเมน วิษณุมนตรี?...สักวันหนึ่งเมื่อดิฉันหมดความหมายลงแล้วเธอก็จะถีบหัวส่งซะอีกคน!!!!...ต่างฝ่ายต่างรู้เช่นเห็นชาติกันหรือที่เขาว่า "ไก่เห็นตีนงูๆเห็นนมไก่" ...พวกเราเป็นอย่างนั้นจริงๆสินะ?...
"ถึงพี่จะไม่เห็นด้วยแต่ไม่เป็นไร...ฉันจะอธิบายให้เข้าใจว่าต้องจัดการสองพี่สาวตัวแสบซะก่อนแล้วทีนี้จะเฉดหัวศกุนตลากับสาวิตรีออกไปให้พ้นก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นสำหรับเราอีกแล้ว"
"พี่?"
"เธอแยกไปสะสางธุระ...แถวๆนี้เอง"
(ผู้หญิงอีกแล้ว!?)
"เราน่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีได้แล้วก็ขอขอบใจสำหรับการต้อนรับ...ฉันจะจดจำเรื่องในวันนี้และเอาไปบอกตากะยายให้รู้ทุกอย่าง...อ้อ!!...ฉันมีความเชื่อมั่นว่าเธอจะไม่ทำให้พวกเราผิดหวัง"
"...................................................."
"หึๆๆ...หากอยากจะเป็นหลานสะใภ้ของตาแก่บ๊องเร็วๆมันก็ย่อมขึ้นอยู่กับผลงานของเธอในวันพรุ่งนี้นะ"
...เมื่อศรโกเมนจากไปแล้วดิฉันก็มาฉุกคิด...วิธีเปิดหน้าฟัดตรงๆก็เคยคิดจะทำเวลาน้อยใจบอลแต่ยังอดทนได้ทุกครั้งเพราะไม่อยากโดนเกลียด...ทว่า!!!...ครั้งนี้ดิฉันดันตกปากรับคำของแม่หนูศรโกเมนไปแล้วนี่สิ?...
(ฮืม--...ตกกะไดพลอยโจนจนได้แต่ก็ใช่ว่าจะพลาดซะฝ่ายเดียวเพราะเราก็สามารถผลักเจ้าเด็กฝีปากกล้าให้ไปเฉือนเหลี่ยมคูกับลูกพี่ลูกน้องได้สำเร็จเช่นกัน...เฮอะ!!!...จงพังกันไปทั้งสองฝ่ายนั่นแหละจะเป็นการดีที่สุด!!!!)
"ก็เล่นท้าว่าหากอยากจะเป็นหลานสะใภ้ของท่านเอกบดินทร์และถ้าเราไม่กล้าทำก็ต้องถูกยัยเด็กเปรตเยาะเย้ยจนเสียคนแน่ๆ...ย่อมได้!!!"
(ถึงบอลจะเคยห้ามไว้ก็ไม่ฟังแล้วเพราะถึงอยู่อย่างนี้ต่อไปมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาสักนิด)
"คุณหนู...พวกลุงปันยังรออยู่ที่ห้องนะคะ"
"ให้ออกไปจากห้องกันได้แล้ว...ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะเย็ดและพี่ช่วยโทรตามโบว์ให้กลับมาบ้านด่วนเลย...บอกว่าฉันมีเรื่องสำคัญมากจะหารือ...อ้อ!...พี่เอาเงินไปให้นายสานกับนายยศด้วย"
"จะให้ทำไมคะ?"
"ก็ให้เอาไปเที่ยวกะหรี่ไงล่ะ...นี่พี่เค้ก...ในที่สุดฉันก็รู้สำนึกแล้วว่าตัวเองเป็นใครและมีหน้าที่ทำอะไรต่อจากนี้"
"ค่ะ...พี่ดีใจที่คุณหนูบุศคิดได้"
"เมื่อเทียบกับเรื่องสำคัญที่ฉันจะไปทำในวันพรุ่งนี้แล้วน่ะนะ...การชวนผู้ชายมาเล่นสวิงกิ้งกันมันช่างกระจอกงอกง่อยชิดซ้ายตกขอบไปเลยเชียวละ!!!!"
.......................................... ........................................................................

...บุศยา...ศรโกเมน...ต่างคนต่างก็รู้อยู่แก่ใจดีว่ากำลังหลอกใช้ซึ่งกันและกัน

Busaya Side Story 2 "จงเหยียบย่ำและแปดเปื้อนเพื่อมุ่งสู่เป้าหมายสูงสุด!!!!"
  5 Nov 2010


"จะทำไมน่ะ?"
"เอาของว่างไปให้คุณบุศค่ะ"
"สั่งเมื่อไหร่ยะ?"
"เอ๋?...ก็เวลานี้จะ..."
"คุณบุศกำลังงานยุ่ง...เธอมีอะไรก็ไปทำซะ"
"...ค่ะ"
"งานยุ่งหรือจ๊ะ?"
"นี่ก็อีกคน!?...รู้แล้วก็เหยียบให้มิดไม่งั้นจะโดนยางวงยิงปาก!!"
"จ้าๆ...หนูก็ไม่อยากตกงานหรอกน่าเพราะยังมีแม่กับน้องให้เลี้ยงอีกเป็นโขยง"
"แต่ยังดีที่คุณโบว์ออกไปข้างนอก"
"วู้!!...คุณบุศช่างกล้าจังเลยนะคะเรียกผู้ชายตั้งสามคนเข้าไปในห้อง...อื๊อ~~...แค่คิดก็สยิวแล้วว่าพวกเขาจะทำอะไรกันอยู่ในนั้น?"
"ประเดี๋ยวเหอะ!!...ยุ่งเรื่องเจ้านาย!!!"
"ค่าๆๆๆ"
".................................................."
"อ๊าาาาาาาาาาาาา~~...อูบบบบบบบ...อึมมมมมมมมมมมมมม~~~"
"โอวววววววววววว...อะ...อร่อยมั้ยครับคุณหนู?...ซีดสสสสสสสสสสสส"
"อื้ออออออออออออออ...ควยลุงเนี่ยไม่ว่าดูดกี่ที...อืมมมมมมมมมมม...ก็อร่อยจ้ะ"
"โออออออออออออ...นะ...นึกว่าจะเบื่อกันซะแล้ว...อูยยยยยยยยยยยย...ก็...ก็หมู่นี้ไม่ค่อยเรียกใช้ลุง"
"ลุงจ๋า~~...บุศก็ต้องถัวเฉลี่ยให้หนุ่มๆคนอื่นด้วยสิจ๊า~~...เนอะ?"
"ชะ...ใช่ครับ...ผมเป็นยามอยู่ดีๆคุณบุศก็สั่งให้มาเย็ดกันเฉยเลย"
"ซีดสสสสสสสสสสสส...ผม...ผมด้วย...ทำสวน...อูยยยยยยยยยยย...มันไม่สนุกเท่าให้คุณบุศดูดควยสักนิดครับ...อาวววววววววววว"
"อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยย...วัน...วันนี้จะขอประชดผู้ชายอวดดีที่บังอาจมองข้ามความรักของฉัน!!!...เรา...โอ้ยยยยยยยยยยย...เรามาเย็ดกันให้เต็มที่ไปเลย!!!!!!!!!!!"
".................................................."
"อึก!!...อ๊อกกกก"
"น้าน~~...อมลึกสุดคอหอยเลยครับ!!...อูยยยยยยยยยยยยยยย"
"คุณ...คุณบุศสู้ไม่ถอยจริงๆนะพี่"
"เสียงสั่นๆ...เอ็งจะแตกหรือไง?"
"คะ...ครับ"
"คุณหนูแค่อมควยให้เอง...อดทนหน่อยสิโว้ย!!!"
"พี่...มีเคล็ดลับอะไรถึงได้อึดนัก?"
"ง่ายมาก...ก็ฝึกเย็ดบ่อยๆไง"
"ห่าจิก!!!"
"เป็นอะไรล่ะลุง?"
"ข้าชักปวดตะโพกว่ะ"
"อายุมากขึ้นแต่ไม่ค่อยได้ขยับเอวขยับควยก็งี้แหละ...ใช่มั้ยครับคุณหนู?"
"อืมมมมมมมมม...อืออออออออออออออ
...ไม่ใช่ครั้งแรกที่ดิฉันปล่อยเนื้อปล่อยตัวอย่างนี้เพราะเมื่ออดีตที่เพิ่งเลิกกับแฟนหนุ่มจอมเสเพลคนแรกก็เคยประชดความรักด้วยวิธีนี้มาก่อนและว่างเว้นไปในช่วงที่พบรักครั้งใหม่(กับบอล)...ทว่า...ความเงี่ยนมันไม่เคยเข้าใครออกใครเมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องหาทางตอบสนองไม่ใช่หรอกหรือ?...
"โอ้ววววววววววววววว"
"ผม...ผมเสียวจังเลยครับ...อูยยยยยยยยยยยย...คุณหนู...คุณหนู"
"ฉิบ...ฉิบหายเอ้ย!!!...หมู่นี้แย่...ซีดสสสสสสสสสสสสสสส...เย็ดหีสาวๆหน่อยแม่งปวดเอว"
"ไหวป่าว?"
"โออออออออออออ...มะ...มันเสียวควยก็จริงแต่ปวดเอวชะมัดเลย...เดี๋ยว...เดี๋ยวเอ็งช่วยมาต่อที"
"คิกๆ...กลับไปฟิตหน่อยนะจ๊ะ...อะอาวววววววววว...ฉันชอบควยของลุงมากน่ะ"
...ลุงพ่อบ้านคนนี้รู้จักกับคุณพ่อมาหลายสิบปีก่อนดิฉันและน้องโบว์จะเกิดซะอีกแต่เพิ่งมาร่วมสมสู่กันเมื่อสองสามปีนี่เอง...
"ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส...ผม...ผมแข็งได้ที่แล้วครับ"
"ยศเอาควยยัดตูดฉัน"
"ลุงเอาดุ้นออกก่อน"
"ตาย--...ท่านี้ข้ายิ่งปวดเอวไปใหญ่"
"โอ่ย~~...ให้มันเดาะมันเคล็ดไปเลยก็ได้...ไม่ตายหรอกน่าอย่าบ่น!!!"
"ปากเสียนะเอ็ง!!!"
...ดิฉันบอกให้นายยศนอนหงายพร้อมกับก้มลงดูดควยขณะที่เขาหยิบหลอดเจลหล่อลื่นใสๆบีบใส่นิ้วมือแล้วทาชโลมที่ท่อนเอ็นจนเยิ้มปลาบส่วนดิฉันก็แบ่งเอามาป้ายที่รูตูดตัวเองเพื่อให้ควยเข้าง่ายขึ้น...
"ผมเพิ่งรู้ว่ารูตูดก็เย็ดได้"
"หนังเอ๊กซ์น่ะหัดดูซะมั่ง...มิน่าเอ็งถึงถูกสาวเมดล้อเอาบ่อยๆ"
"ของข้ามีนะสาน...ไปหยิบเอาที่ห้องได้"
"ฉันอนุญาตไม่ต้องสวมถุงแต่เอาน้ำออกข้างนอก...ชักออกให้ทันนะ?"
"ครับ"
"ถ้าไม่ทันจะหักเงินเดือน...เดี๋ยวขอฉันขย่มก่อน"
...ท่านั่งยองขย่มควยนี่แหละสะใจดิฉันเป็นยิ่งนักไม่ว่าจะประตูหน้าหรือประตูหลังโดยเฉพาะหันหน้าออกทางปลายเท้าก็จะกระแทกหนุ่มคู่ขาไม่มียั้งทุกครั้งไป...
"อาสสสสสสสสสสสส...เจ็บตูด!!!...โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"สุดยอด...ซีดสสสสสสสสสสสสสสส...เบาๆก่อนดีกว่าครับ...อูวววววววววววววววว"
"อื้อออออออ...แค่หัวก็แทบแย่...โอ้ววววววววววววววววว"
"ควยพี่ยศไม่ยาวแต่รอบวงใหญ่แถมรูตูดก็นิดเดียว...คุณหนูจะเป็นอะไรเปล่า?"
"ไม่หรอก"
"อึ๊...อึ๊ก!!...คับจัง"
...ดิฉันรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียวขณะนั่งทับควยของรปภ.หนุ่ม...ช่วงที่สอดมือจับควยตั้งเด่และกดตัวลงไปต้องกลั้นหายใจตลอดซึ่งพอดุ้นเนื้อจมหายไปในรูก้นจนเกือบมิดนั่นแหละดิฉันถึงเป่าปากด้วยความโล่งอกได้...
"โอ้ยยยยยยยย...ขะ...ขนาดแยกขากว้างรูตูดมันก็ยังรู้สึกตึงๆ"
"เจ็บมากมั้ยครับ?"
"ทนได้...แรกๆมันจะเจ็บแต่พอหัวดอเข้าหมดก็ดีขึ้น...สาน...นายจะกล้าเย็ดตูดฉันไหม?"
"คะ...ครับ"
"ฉันเข้าใจแต่นายไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น...ถ้าทำแล้วตายป่านนี้คนก็ลดไปเป็นครึ่งโลก...ลุงจ๊ะ"
"ได้เลยครับคุณหนู...ลุงจะไปหาแล้ว"
"อึ๊ยยยยยยยยยยยยยย...ดันค่อยๆ...อืออออออออออออออ"
"ดีมั้ยครับ?"
"อู๊ยยยยยยยยยยยยย...ดะ...ดี...อืมมมมมมมมมมมม...เริ่มเลยจ้ะ"
...ลุงกับนายยศต่างรู้จังหวะกันดีเพราะเคยร่วมสวิงหลายครั้ง...ทีแรกดิฉันก็แหยงๆกลัวๆแต่เดี๋ยวนี้ชินแล้วกับการรับมือควยสองอันพร้อมกัน...
(...ราวๆยี่สิบนาทีก่อนหน้านี้...
"นายสาน?"
"ลุงรู้จักมันตั้งแต่เด็ก...เจ้านี่เป็นคนซื่อไม่ค่อยจะทันเล่ห์ทันเหลี่ยมใคร"
"พอไว้ใจได้ไหม?"
"ลุงรับประกันว่าไอ้นี่มันเป็นคนดีครับ"
"เคยมีแฟนรึเปล่า?"
"มีครับ...แต่เลิกกันเพราะพ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่ชอบที่มันจน"
"หึ!!...แค่มีควยอย่างเดียวมันคงจะใช้ได้หรอก...แล้วเอาผู้หญิงเป็นหรือยัง?"
"ลุงว่าก็น่าจะพอเป็นอยู่บ้างนะครับ"
"งั้นเดี๋ยวจะเทรนให้...อ้อ!!...เรียกนายยศขึ้นมาด้วย"
"สามคนเชียว?"
"สบายมากน่า"
"...................................................."
"คุณหนู"
"จ๊ะ?...พี่เค้กจะร่วมวงด้วยเรอะ?"
"มะ...ไม่ใช่ค่ะ!!!"
"แหม~~...นึกว่าจะยอมสละความสาวแล้วซะอีก?"
"พี่แค่อยากเตือนว่า...ให้พวกเขาป้องกัน"
"วางใจเถอะพี่...ลุงกะนายยศน่ะรู้ดีอยู่แล้วว่าจะเย็ดกับฉันต้องเอาน้ำออกข้างนอกเท่านั้น"
"...................................................."
"โบว์ออกไปแล้วใช่มั้ย?
"ค่ะ...เธออยู่ที่บ้านน้องขวัญ"
"ขออนุญาตครับ"
"พี่เค้กห้ามให้ใครเข้าใกล้ห้องนี้...ฉันขอทำธุระส่วนตัวไม่นาน...เข้ามาได้"
"....................................................."
"สาน...ลุกลี้ลุกลนอะไรวะ?"
"ก็...ก็คุณบุศ"
"ปกติเวลาคุณหนูใหญ่อยู่ในห้องจะไม่ใส่เสื้อผ้าเลยด้วยซ้ำ"
"ใส่นะลุง...ชุดวันเกิด"
"นายยศเนี่ยช่างเข้าใจพูดนะจ๊ะ...ฮะๆๆ"
"คุณบุศครับ...เสื้อ...เสื้อคลุมไม่เรียบร้อย..."
"ฮิๆๆๆ...นายนี่มันไร้เดียงสาหรืออ่อนประสบการณ์กันแน่?"
"ผมว่าเจ้านี่ควบทั้งสองอย่าง"
"ข้าอุตส่าห์คุยกับคุณบุศไว้ซะดิบดีฉะนั้นเอ็งจะทำเสียหน้าข้าไม่ได้นะ!!"
"ไม่เป็นไรๆ...ไว้ฉันจะสอนให้นายสานเป็นงานเอง"
"งานอะไรหรือครับ?"
"อยากรู้ก็ถอดเสื้อผ้าออกสิ"
"หา!?"
"คุณบุศจะสอนวิชาเย็ดให้แกไงเล่าไอ้เบื๊อก!!!"
"อะ...อะ...อะไรนะ?...มันไม่ดีครับ!!!...ไม่ดี!!!!"
"กล้าปฏิเสธฉันเหรอ!!!"
"ผะ...ผม...ผมไม่กล้า..."
"ยังซิงอยู่หรือไง?"
"ไม่...ไม่ครับ...ผมเคยเย็ดกะอีน้อยแต่..."
"ไปไม่ถึงสวรรค์?"
"................................................."
"นั่นเพราะนายยังอ่อนเชิงมาก...ไม่ใช่โอกาสดีหรอกหรือที่ฉันมาเสนอตัวให้นายเย็ด?"
"แต่เรื่องแบบนี้...ต้องกับคนที่มีความรักต่อกัน..."
"คิดตื้นๆ!!!...นายเข้าใจว่าเซ็กส์คือสิ่งที่จะต้องเกิดจากความรักเท่านั้นเรอะ?...ผิดแล้ว--...ไม่งั้นโลกนี้จะมีซ่องกะหรี่หรืออาบอบนวดไว้ทำไมกัน?"
"................................................."
"หากความคิดของนายถูก...ผู้ชายทุกคนที่ไปเที่ยวอาบอบนวดก็คงจะรักกับกะหรี่หมดแล้วมั้งห๊ะ?"
"จริงๆด้วยครับ"
"รีบขอบคุณคุณหนูบุศเร็วเข้า!!"
"งานนี้ไม่มีเสียมีแต่ได้นะว้อย!?...เอ็งเชื่อดิ...ที่มึงมัดใจอีน้อยไม่ได้ไม่ใช่เพราะจนอย่างเดียวหรอก...เย็ดก็ไม่ได้เรื่องด้วยนั่นแหละว่ะ"
"คะ...ครับ...ถ้าอย่างนั้นขอความกรุณาคุณบุศช่วยสอนสั่งผมด้วยครับ!!!!"
"ดีมาก~~")
"กรอดดดดดดดดดดด...สะ...สาน...เอ็งอยากล่อหีคุณหนูหรือยัง?"
"ยะ...อยากมากครับ"
"งั้นเอ็งช่วยมาแทนลุงที"
"รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไง?"
"ครับคุณบุศ...ผมเข้าใจแล้ว"
"ฮึๆๆ...เดี๋ยวก็รู้ว่าไอ้ที่สอนไปจะได้ผลแค่ไหนและเข้าใจจริงๆหรือเปล่า?"
...ก็นับว่าเป็นงานอดิเรกที่ไม่เลวทีเดียวกับการสอนหนุ่มน้อยหัดเย็ดทั้งที่ดิฉันอายุมากกว่าเขาแค่สามสี่ปีเท่านั้นแต่ประสบการณ์บนเตียงมันห่างชั้นกันไกล...
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...ยศ...ยศจ๋า~~...ควยเข้ารูตูดฉันมิดแล้วววววววววววววว...ซีดสสสสสสสสสสสสสสส"
"เป็น...เป็นยังไงบ้างครับ?"
"ตูด...ตูดฉันแทบจะฉีกสิถามได้...ควยก็สั้นแต่อ้วนชะมัด...อูยยยยยยยยยยยยยยยยย...ยะ...อย่าเพิ่งขยับนะ"
...ดิฉันทั้งเสียวทั้งจุกแต่ก็คิดว่ารับไหวเพราะควยของบอลก็ขนาดนี้แต่ยาวกว่าเรียกว่าเกือบสมบูรณ์แบบ...
(เสียอย่างเดียวคือไม่ค่อยจะมาเย็ดเรา)
"คุณหนู...ผมขออนุญาต..."
"ขออนุญาตอะไรเล่า?...จะเย็ดก็เย็ดมาเลยไม่ต้องลังเล!!!...ฉันก็แหกหีรออยู่แล้วนี่ไงยะ!?"
"คะ...ครับ"
"ลุง...เอาควยมาให้ฉันอมหน่อย"
"อย่าเผลอกัดควยลุงเพราะเจ็บตูดนะ?"
"จ้า~~"
"อือออออออออออออออออ...อ๊าวววววววววววววววววววววววววว"
"งะ...ไง...หีฉันเป็นยังไงบ้างล่ะจ๊ะนายสาน?"
"สุดยอด...สุดยอดมาก!!!!!!...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส...เย็ดมันส์กว่าอีน้อยนับร้อยเท่า...อูยยยยยยยยยยยยยยยย...ข้างในนี้มันอุ่นจังเลยครับ"
"ชอบก็เย็ดให้สะใจซะสิ"
...ควยอัดแน่นเต็มสองรูหน้าหลังกระทั่งปากก็ไม่ว่างเว้นควย...ด้วยน้ำหนักตัวของนายสานที่กดทับมามันทำให้ดิฉันแทบจะขยับบั้นท้ายไม่ไหวจึงบอกให้นายยศเป็นคนกระดกควยซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวัง...
"อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
"เอ็งคอยดูจังหวะของข้า"
"ครับ"
"พอข้าถอนเอ็งก็ใส่...นั่น...นั่นแหละ...อูวววววววววววว...ในช่องตูดคุณหนูฟิตฉิบหายเลย"
"ในรูหีของคุณหนูก็ตอดควยผมถี่ยิบเหมือนครับ...ลุงล่ะ?"
"ไม่น่าถาม...ลิ้นคุณหนูตวัดไวพลิกไปพลิกมายังกะงูฉก"
"........................................................"
...หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างชื่นชมดิฉันไม่หยุดปากซึ่งทำให้รู้สึกยินดีมากงั้นจะบริการความเสียวให้ถึงใจเลย!!!!...เมื่อกล้ามเนื้อรูทวารหนักชินกับสิ่งแปลกปลอมที่เรียกว่า "ควย" แล้วความเจ็บความปวดตึงก็มีน้อยลงเป็นลำดับและความเสียวซ่านก็บังเกิดตามมา...ยศกับสานต่างขยับแท่งเนื้อกระแทกเข้ามาในร่างกายดิฉันอย่างหนักหน่วงแถมเริ่มเข้าขารู้ใจกันมากขึ้นเรื่อยๆฝ่ายลุงปันก็เด้งเอวเข้าออกยืนเขย่งเท้าเชิดหน้าสูดปากมือลูบหัวดิฉันอย่างสุขสม...
"โอ๊ววววววววววววววววววว...ให้...ให้อายุสั้นขึ้นสักสิบปีผมก็ยอม...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสส"
"เหมือนกันครับพี่"
"อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...อ๊อกกกกกกกกกกกก"
"นมคุณหนูแข็งเป็นไต...พวกเอ็งลองจับดู"
...เท่านั้นแหละสองหนุ่มก็แย่งกันบีบขยำผลัดกันขยี้เคล้นหน้าอกดิฉันจนเป็นรอยแดงรูปมือเต็มไปหมด...
"ไม่ค่อยถนัดเลยพี่"
"งั้นเปลี่ยนท่า"
"เอาไงก็เอากันเถอะพวกเอ็งส่วนข้าจะขอแตกคาปากคุณหนูนี่แหละ"
"ไหนคุณบุศบอกว่าให้แตกข้างนอกไงครับ?"
"ปากไม่นับ"
...ยศยังติดใจกับความฟิตในรูก้นจึงจับดิฉันโก้งโค้งแล้วบอกให้สานนอนหงายแทนจากนั้นเขาก็กุมท่อนควยจ่อแล้วกดพรวดเข้ามาทีเดียวเกือบมิด...มัน...มันทำให้ดิฉันแหกปากร้องลั่นห้องเลยทีเดียว...
"อุ๊ก!!!...โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"เบาสิวะไอ้ยศ!!!...คุณหนูเจ็บน่ะเห็นมั้ย?"
"ไม่...ไม่เป็นไร...กระเด้าต่อเลยสิยศ...อย่าให้ขาดช่วง...โอววววววววววววววววววว...สาน...สานด้วย...นายต้องเย็ดเก่งๆเข้าใจไหม?"
...พอเรียบร้อยเข้าทางแล้วลุงปันก็เอาควยมาป้อนใส่ปากดิฉันตามเดิมซึ่งเขาคงคิดอยากจะแตกข้างในแต่เมื่อทางรูหีกับรูตูดไม่ได้รับอนุญาตก็ย่อมเหลืออยู่ทางเดียว...อื้อ!!...อื้อหือ?...นายสานหนุ่มอายุ 15 แรงดีถึงขนาดนี้เชียว!?...ฉันยิ่งขย่มน้ำหนักตัวลงไปมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเด้งเอวรับอย่างลืมตัวมากขึ้นเท่านั้น...เห็นร่างกายเล็กๆบางๆแต่พอเรื่องเย็ดกลับสู้ตายถวายชีวิตเชียว...เดี๋ยวสนุกแน่เจ้าหนุ่มคนสวนเอ๊ย!!!...
"โอยยยยยยยยยยยยยยยยย...คุณ...คุณบุศครับ...ทำไมคุณบุศถึงได้ขี้เย็ดแบบนี้?...อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"แค่...แค่นี้ยังน้อยนะโว้ยไอ้หอก!!!"
"ชะ...ใช่"
"อื๊อออออออออออออออ...อึมมมมมมมมมมมมมมม"
"อุ!!!...โออออออออออออออออออออออ...คุณหนู...คุณหนูสุดที่รักของลุง...อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก"
"อึบบบบบบบบบบบบบบบบ...อื๊ออออออออออออออออออออ"
"ลุง...ลุงจะออก...ออกแล้วครับคุณหนู...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสส"
...ต่อจากช่วงเปลี่ยนท่าอีกไม่นาน...ลุงปันหลับตาปี๋ร้องครางได้อีกสองสามครั้งน้ำอสุจิก็พ่นใส่ปากดิฉันอย่างมากมายสมกับที่กักเก็บไว้หลายวันดังนั้นมันจึงมีสีขาวขุ่นและปริมาณเยอะกว่าที่เคย...
"กินน้ำของลุงให้หมดนะคุณหนู"
"อยู่แล้ว~~...น้ำควยอร่อยๆอย่างนี้ฉันไม่พลาดหรอกจ้ะ...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยย...โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"อูวววววววววววววววว...คุณหนูจ๋า~~...ขมิบตูดแรงๆสิครับ...โอ๊วววววววววววววววววววววว"
"ขะ...ขมิบแล้วจ้ะนายยศ...น้ำควยจะพุ่งหรือยังเนี่ย?...อู๊ยๆๆๆๆๆๆ"
"ซีดสสสสสสสสสสสสสสส"
"อื้มมมมมมมมมมมมม...สาน...นายก็อย่าช้าเย็ดแรงๆให้หีฉันบานเลยซี่!!"
"อูยยยยยยยยยยย...คะ...ครับคุณหนู...ผมจะเร่งสุดแรงเกิดแล้วครับ...โออออออออออออ"
"กรอดดดดดดดดดด...ฉะ...ฉันช่างกล้า...กล้าเย็ดควยสองอันพร้อมกัน...อะ...อื๋อ?...พี่เค้ก!?"
"คุณ...คุณหนูคะ..."
"อะ...อะไร?"
...สำหรับพี่เค้กที่เป็นแม่บ้านคุมงานทุกอย่างแล้วห้องนอนของดิฉันก็สามารถเข้ามาได้ทุกเมื่อดังนั้นเธอจึงเปิดประตูเข้ามาเห็นดิฉันโดนผู้ชายทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่รุมเย็ดเต็มสองตา...
"เอ็งเข้ามา...ทำไมเรอะ?"
"หรือพี่เค้กอยากสนุกด้วยเอ่ย?"
"ไอ้บ้ายศ!!!...อย่ามาปีนเกลียวกับฉันนะ!!!!"
"ก็ผมแปลกใจเพราะทุกทีพี่ไม่เคยเข้ามาขัดจังหวะนี่นา?"
...ทุกทีรึ?...ใช่!!...พี่เค้กน่ะชินซะแล้วกับพฤติกรรมการแอบชวนผู้ชายมาเล่นเซ็กส์หมู่ของดิฉันแต่เธอก็จะไม่แพร่งพรายบอกใครแม้กระทั่งพ่อกับแม่หรือน้องโบว์ฉะนั้นในบ้านหลังนี้ดิฉันจึงให้ความไว้วางใจหล่อนมากที่สุด...
"คุณหนู...เอ่อ--...มี...มีแขกมาค่ะ"
"แล้ว...แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย?"
"คือ...เขาบอกว่ามีธุระอยากพบคุณหนู"
"หา!?...บะ...บ้าชะมัด!!!...ใครห๊ะ?"
"เด็กผู้หญิงค่ะ"
"...เพื่อนโบว์?"
"พี่ไม่เคยเห็นนะคะ"
"เข้าใจแล้วๆ...เดี๋ยวฉันตามไป"
...คนกำลังเสียวสุดยอดดันมีมารแต่ก็ยังมีเรื่องดีอยู่บ้างที่ลุงปันน้ำแตกคาปากดิฉันไปแล้วจะมีก็นายยศหนุ่มรปภ.ที่กำลังร่วมทางรูตูดอย่างเพลิดเพลินและสานหนุ่มน้อยคนสวนที่ยังเย็ดหีติดพันอยู่...ดิฉันต้องปลอบใจทั้งคู่ว่าขอตัวไปรับแขกสักประเดี๋ยวนึงแล้วจะมาสานต่อความสุขให้อย่างเต็มที่ล้นปรี่แน่...
(แค่ตักน้ำราดล้างเหงื่อไคลกับทาแป้งดับกลิ่นก็พอ...อารมณ์ค้างซะได้ปัทโธ่เอ้ย!!...มาตอนไหนไม่มาเสือกมาตอนคนกำลังเย็ดกัน...ถ้าเป็นเรื่องไร้สาระล่ะก็แม่จะด่าให้เจ็บเลยเชียว!!!)
"...คุณ?"
"เธอเรอะบุศยา?"
(ทั้งที่ถามก่อนแท้ๆกลับมาย้อนเราซะได้!?)
"ค่ะ...บุศยา สว่างศิลป์เจ้าของบ้าน"
"...เจ้าของบ้าน?"
...เด็กหญิงผู้มาเยือนเพ่งมองหน้าดิฉันและเดินวนไปรอบๆ...นี่จะรู้ตัวบ้างไหมเนี่ยว่ามันเป็นการกระทำที่เสียมารยาทแล้วการแต่งเนื้อแต่งตัวนั่นคืออะไร?...
(นุ่งกางเกงขายาวแต่พับขึ้นหนึ่งข้างและใส่ถุงน่องสีดำแถมสวมหมวกฟาง...แฟชั่นใหม่เหรอ?)
"..................................................."
"..................................................."
"หึ!...ก็นับว่ายังดูดีกว่ายัยหัวมันหัวเผือกจืดชืดพวกนั้น"
(หมายถึงใครกัน?)
"ฉัน...มาจากโยนกทักษิณ"
"โยนก...ทักษิณ?"
"ชื่อศรโกเมน วิษณุมนตรี"
"คุณ...เกี่ยวข้องกับท่านเอกบดินทร์..."
"เเย็ดจนหนำใจฺสองร้อยหกสิบครั้งป็นหลาน...เมื่อรู้แล้วจะเชิญฉันเข้าไปได้หรือยัง?"
"ค่ะๆ...เชิญค่ะ...อุ!!"
"?"
(เพิ่งโดนย้อนศรมาหยกๆพอขยับก้นขยับขามากๆมันก็เลยปวดแปลบ)
"ไม่สบายรึ?...ถ้าปวดหัวตัวร้อนไม่หรือเคล็ดขัดยอกตรงไหนบอกกันได้...ฉันมียารักษา"
"ยาอะไรคะ?"
"ยาแผนโบราณประจำตระกูล...เห็นอย่างนี้แต่ฉันก็เป็นหมอยาคนหนึ่ง...ไปรักษาคนไข้มาแทบทุกภาคแล้ว"
"โอ้โห!!"
(พูดจริงหรือแหลสด?...ดูๆไปเด็กนี่น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับโบว์...หมอยาเนี่ยนะ!?)
"ฉันคิดราคาพิเศษสำหรับเธอเลย...อื๋อ?"
"คะ?"
"รูปนี้..."
"คนรักของดิฉันเองค่ะ...เธอรีบเตรียมเครื่องดื่มของว่างแล้วยกไปที่ห้องรับแขก...เร็วๆเข้าล่ะ...นี่คือแขกคนพิเศษของบ้านสว่างศิลป์"
"...เหรอ?...แต่เอ--...ใบหน้าช่างเหมือนคนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวันจัง"
"คนที่คิดถึงทุกวัน?"
"เขาคือพี่ชายที่แสนน่ารักและใจดีของฉัน...แม้จะไม่ใช่พี่แท้ๆก็ตาม"
...ตระกูลวิษณุมนตรีมีบุตรหลานเยอะและเป็นลูกพี่ลูกน้องของบอลทั้งหมด...เด็กนี่ก็คือหนึ่งในจำนวนนั้น...ดูกิริยาท่าทางแล้วน่าจะเอาเรื่องไม่เบาเพราะกล้าฉายเดี่ยวโดยไม่มีความกลัวเกรงสักนิดและบอกตรงๆว่าดิฉันรู้จักเรื่องราวของเด็กหญิงสีผมลายเสือไว้ทรงถักเปียคู่(สุดจะเชยแหลก)ผู้นี้น้อยมากแล้วครั้นจะลองเลียบเคียงถามอะไรเกี่ยวกับหมู่บ้านโยนกทั้งสี่ทิศก็ไม่ยอมบอกท่าเดียว...
"เราเคยเจอกันแล้ว...จำไม่ได้เรอะ?"
"เจอกันหรือคะ?"
"ใช่...แต่ตอนนั้นเราไม่ได้พูดคุยกันสักคำ"
...นึกออกแล้ว!!!...เจ้าเด็กแสบศรโกเมนที่ทำตาและกิริยาหยามเหยียดใส่เมื่อดิฉันได้รับเชิญให้ไปพบท่านเอกบดินทร์...กล้ามาก~~...กล้าบุกมาถึงถ้ำเสือเพียงคนเดียวเชียวหรือ?...
(ยังก่อนๆ...ต้องแกล้งทำดีเพื่อไม่แหวกหญ้าให้งูตื่น)
"จะรับเพิ่มไหมคะ?"
"พอ"
"...................................................."
"บุศยา...เธอคงอยากรู้ว่าฉันมาที่นี่ทำไม?"
...ช่างไม่มีสัมมาคารวะเอาซะเลยนะ!!!...คุยกันครั้งแรกนอกจากจะไม่พูดลงท้ายครับค่ะแล้วก็ยังบังอาจเรียกชื่อดิฉันเฉยๆ...ในหัวสมองเด็กคนนี้ไม่รู้จักคำว่า "อาวุโส" กับ "ผู้เยาว์" บ้างหรือไงกัน?...
(หงุดหงิดจากเงี่ยนค้างไม่พอยังมีเด็กบ้ามาซ้ำเติมให้โมโหยิ่งกว่าเก่า!!!!)
"คุณหนู...รู้จักบ้านดิฉันได้ยังไงคะ?"
"อ๋อ~~...ความจริงฉันไม่ค่อยรู้เรื่องเธอเท่าไหร่นักหรอกและไม่อยากจะให้ความสนใจเลยสักนิด"
(ช่างตอบได้ระคายเคืองอวัยวะเบื้องต่ำนัก!!...ก็ฉันนี่แหละคือคนที่จะมาเป็นพี่สะใภ้ในอนาคตของหล่อนไงเล่า!!!)
"ที่รู้ๆตอนแรกก็มีแค่ว่าเธอเป็นหนึ่งในพวกผู้หญิงที่มาชอบพี่ชายของฉัน...เท่านั้น"
...เน้นเสียงตรงคำว่าพวกผู้หญิงเป็นเชิงดูถูกหยามเหยียด...นังเด็กเปรตนี่กำลังลบหลู่ดิฉันซึ่งหน้า!!!...ร้ายเหมือนหยาดฝนญาติผู้พี่ของมันไม่ผิดเพี้ยน!!!!...
(ใจเย็นก่อนบุศยา!!!...อำนาจอิทธิพลของฝ่ายเรายังด้อยกว่าฝ่ายนั้นมากฉะนั้นอย่าเอาไข่ไปกระทบหินดีกว่า)
"ดิฉัน...ดีใจจริงๆที่คุณหนูศรโกเมนให้เกียรติมาหาถึงบ้านในวันนี้..."
"กาแฟอร่อยดี"
".................................................."
"นึกแล้วว่ามาที่นี่ต้องมีอาหารเลี้ยง...คือฉันไม่ชอบพกตังค์มากๆและอยากจะซื้ออะไรทีก็คิดแล้วคิดอีกเพราะเดี๋ยวไม่มีค่ารถกลับบ้านล่ะแย่"
(ฐานะก็ร่ำรวยแท้ๆ...งกโดยสันดานเหรอไง?)
"หากคุณหนูเดือดร้อนงั้นดิฉันจะช่วย..."
"ไม่ต้องร้อก~~...ฉันไม่ชอบรับความช่วยเหลือจากใครเปล่าๆ...พูดง่ายๆคือเกลียดการเป็นหนี้บุญคุณคนอื่น"
(หยิ่งอีกแน่ะ!!)
"กะอีแค่เรื่องเงินๆทองๆน่ะช่างมันเถอะ...ของนอกกายมีลดมีเพิ่มได้"
"................................................"
"บุศยา"
"คะ?"
"ฉันเพิ่งรู้จากตาว่าที่แท้แล้วเราก็มีจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกันจึงน่าจะพอคุยกันได้...โบราณท่านว่าศัตรูของศัตรูก็เป็นมิตรใช่ไหม?"
...จะให้คนอื่นช่วยเหลือแต่ยังทำท่าหยิ่งผยองใส่!?...นี่น่ะรึสิ่งที่ผู้ดีเขากระทำกัน!!!...
"เรื่องของพี่ชายหรือก็คือคนในรูปบานนั้น..."
"บอล"
"ฮู~~...เรียกซะสนิทสนม...ท่าทางหลงพี่ชายฉันมากนะ?"
"ถูกต้องค่ะ...ดิฉันรักเขามากและหวังว่าคุณหนูคงจะเห็นใจ"
".................................................."
...แต่มันจริงแท้แน่นอนว่ายัยหนูนี่ไม่มีวันจะมาชอบดิฉันได้(มองแววตาก็รู้)แต่ทางนี้ก็เช่นกัน...ดะ...เดี๋ยวซิ!?...
"ไม่ว่ามองในแง่มุมไหนศกุนตลากับสาวิตรีก็ไม่มีคุณสมบัติดีพอจะเข้ามาเป็นสะใภ้ของวิษณุมนตรี...ฉันและแม่จึงต้องการให้สองคนนี้ออกไปจากชีวิตของพี่ชายโดยเร็วที่สุด"
...นี่เองรึ?...ความหมายของคำว่ามีจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกันแต่ดิฉันจะยังไม่ตกปากรับข้อเสนอของเด็กคนนี้นอกจากหาหนทางที่ได้เปรียบกว่าซะก่อน...
"ฉันว่าเธอเป็นคนฉลาด...แค่นี้ก็คงจะเดาความหมายออก"
"ค่ะ"
"ถึงพี่แคทพี่ฝนจะสนับสนุนแต่ฉันไม่กลัว...ศกุนตลาได้เสียกับแฟนคนเก่ามาตั้งไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง...บุศยาเอ๋ย~~...เธอลองบอกฉันหน่อยซิว่าหญิงมีราคีมัวหมองเช่นนี้มันคู่ควรกับตำแหน่งสะใภ้หรือ?...เชอะ!!...ผิดหวังในความรักก็มาคว้าเอาพี่ชายของฉันไปเยียวยาแผลใจทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยแม้แต่จะเหลียวแลหรือญาติดีเลยซะด้วยซ้ำ"
"ดิฉัน...พอจะทราบมาบ้างค่ะ...บางทีเจ้าหล่อนอาจเห็นว่าบอลมีแววจะขึ้นเป็นผู้นำและครอบครองทรัพย์สินมหาศาล..."
"ประมาณนั้นๆ...จับผู้ชายเพื่อหวังรวยทางลัดอย่างในละครทีวีหลังข่าว...มันทุเรศที่สุดเลยว่ามั้ย?...เฮ้อ!!...ส่วนพี่ชายเนี่ยก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดอะไรถึงไปคว้าเอาของเหลือเดนแบบนั้นมาได้?...น่าตีจริงๆ"
...จะกระทบกระเทียบถึงดิฉันด้วยหรือไม่ยังสงสัย?...คือตัวดิฉันเองก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์และเคยมีแฟนมาก่อนจะพบบอลกรณีเดียวกับศกุนตลาแต่ประโยคต่อไปมันทำให้รู้สึกยินดีอยู่ลึกๆซึ่งก็แน่ล่ะว่าจะต้องแกล้งถามพอเป็นพิธี...
"นี่บุศยา...ฉันไม่เชื่อว่าศกุนตลาจะมีใจรักต่อพี่ชายอย่างแท้จริง"
"เอ๊ะ!?...เหตุใดคุณหนูจึงคิดเช่นนี้คะ?"
"ก็...ไม่เถียงหรอกว่าฉันคือคนนอกแต่เธออย่าลืม...รักแรก...มันไม่ได้ลืมหรือตัดขาดจากกันง่ายๆ"
"................................................."
"ยิ่งโดยเฉพาะรักใคร่ชอบพอกันมาตั้งแต่เด็กด้วยแล้ว...เวลานานขนาดนั้นไม่อาจลืมเลือนได้เพียงชั่วข้ามปี"
"ถ้างั้น..."
"ฉันยังอายุน้อยและอ่อนประสบการณ์เลยไม่ค่อยรู้ว่าจะต้องตอบยังไงแต่...ที่คิดได้ก็มีเพียงอย่างเดียวคือศกุนตลาน่ะเปรียบเสมือนนกเจ็บที่ต้องการเสาะหาไม้ใหญ่ไว้เกาะพิงและพี่ชาย..."
"ก็คือไม้ใหญ่?"
"หึๆๆๆ...ลำต้นสูงใหญ่แข็งแรงแผ่กิ่งก้านสาขาร่มรื่นฝังรากลึกมั่นคงมากซะด้วย"
...ประโยคนี้มีความหมายที่ลึกซึ้งกว่าที่คิดแต่เปรียบคนๆหนึ่งเป็นนก...เด็กหญิงผู้นี้มีความคิดอ่านที่ไม่ธรรมดาและอาจจะกลายเป็นคู่ปรับที่น่ากลัวของดิฉันในอนาคตเพิ่มอีกคน...น่าหวั่นใจจริงๆ...ถ้าหากทำได้ก็สมควรจะดึงมาเป็นพวกไม่ใช่ผลักไปเป็นศัตรู...
"แล้วสาวิตรีล่ะคะ?"
"คนนี้--...แม่เอ็มไม่ชอบใจสุดๆเพราะหน้าตาดันไปละม้ายคล้ายกวางฤทัยตอนยังสาวมาก"
"...หากเทียบกับศกุนตลาก็นับว่ามีภาษีดีกว่า"
"ยังไง?"
"สาวิตรีไม่เคยรักผู้ชายคนใดมาก่อนและเป็นสาวบริสุทธิ์...เธอหลงรักบอลมาตั้งนานแล้วด้วยค่ะ"
"เธอ..."
"?"
"เคยได้ยินว่าประโยคที่ว่า...รักแรกมักจะไม่สมหวังมั้ย?"
...พูดงี้แสดงว่ากำลังคิดไม่ดีอยู่แน่ๆ!?...อื้อหือ?...สายตาเอาจริงซะด้วย!!!...
"เบื้องหลังใครจะไปรู้ว่าอาจมีผู้ชายคนอื่น?...หน้าตาก็ใช่จะขี้ริ้วขี้เหร่...ไม่แน่หากลองสืบดูดีๆคงได้ความอะไรบ้างก็ได้--"
"......................................................."
"ประวัติศาสตร์หลายอย่างบนโลกนี้เกิดจากเหตุเล็กน้อยรวมไปถึงความเข้าใจผิดเพียงเศษเสี้ยว"
"......................................................."
"และความเชื่อใจของมนุษย์น่ะมันเปราะบางกว่าที่คาดคิดไว้มากนะบุศยา"
(ความคิดความอ่านชั่วร้ายเกินอายุจริงๆแต่ก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้)
"เฮ่!...มองหน้าฉันทำไม?"
"คุณหนู...อายุเท่าไหร่คะ?"
"... 14"
"อายุแค่นี้แต่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่...น่ายกย่องมากค่ะ"
"ไม่ต้องยอกันหรอก...หากเทียบกับพี่ๆฉันแล้วยังถือว่าห่างชั้น"
"แล้วนั่น...ตาเจ็บอยู่หรือคะ?"
"เปล่า--"
"คือมีผ้าปิดตาไว้"
"โอ้ว!!!...ตาข้างนี้ไม่สมควรจะให้คนอื่นเห็นเพราะมันไม่ใช่เรื่องดีสักเท่าไหร่"
"ดิฉันไม่เข้าใจค่ะ"
"อย่าเพิ่งรู้เลยดีกว่ามั้ง?...เอาไว้ให้เธอได้มาเป็นพี่สะใภ้เสียก่อนฉันถึงจะบอก"
"พี่สะใภ้?"
"แต่เธอจะมีความสามารถถึงขั้นนั้นหรือเปล่า?"
"ดิฉันต้องทำอย่างไร?"
"กำจัดศกุนตลากับสาวิตรีออกไปเสียให้พ้นทางและทำให้พี่ชายยอมรับในตัวเธอ"
(ยัยเด็กนี่จะยุแยงตะแคงรั่วให้ดิฉันไปทำสงครามขั้นแตกหักกับสองคนนั้นงั้นเหรอ?)
"...ยากนะคะ"
"อะไรกัน?...ถ้าแค่นี้บอกยากแล้วจะไปทำการที่ใหญ่กว่านี้ได้ไงเล่า?"
"แต่ตราบใดที่บอลยังรักพี่น้องคู่นั้น..."
"เธอจะบอกว่าตัวเองก็ไม่มีทางทำอะไรได้ถนัดนัก?"
"ค่ะ...ยังไงบอลก็ยืนกรานจะคบกับสองพี่น้องนั่นต่อไปเช่นเดิมจนดิฉันรู้สึกเบื่อกับความเป็นคนใจอ่อนของเขาเต็มทนแล้ว"
"การเอาแต่คอยแอบอยู่หลังฉากรอชุบมือเปิบของเธอ...ขอบอกตามตรงว่าไม่ได้เรื่องเลยแถมทำให้รุ่นพี่ของเธอพลอยรับเคราะห์ร้ายไปด้วย...ไม่น่า...ไม่น่า--"
"คุณหนู...รู้...รู้ได้ยังไง?"
"อ้า!!...ก่อนมาที่นี่ฉันก็ให้คนช่วยหาข้อมูลกับประวัติของเธอ...มันก็พอจะได้อยู่--"
(นี่แหละคือเศษเสี้ยวส่วนหนึ่งของอิทธิพลและอำนาจที่เราต้องการจะได้มาครอบครอง!!!!)
"วิธีของเธอมันแค่เจ็บๆคันๆใช้ไม่ค่อยได้ผลก็เห็นอยู่ทำไมไม่เปิดหน้าเล่นตรงๆไปเลย?...ถ้ารักพี่ชายฉันจริงก็ต้องยอมทำทุกอย่างซี่!!!...เอ๊ะหรือว่า--...เธอยังมีชายอื่นอีก?"
"...ไม่มีค่ะ"
"โฮ่~~"
"เป็นความจริงนะคะ!!!...ดิฉันรักแต่บอลเพียงคนเดียวเท่านั้น"
"โอเคๆๆ...งั้นเคยไปบ้านพี่ชายป่ะ?...เคยไปไหว้...เอ่อ--...พ่อของพี่ชายป่ะ?"
"................................................"
"เงียบก็แปลว่าไม่เคยสักอย่าง...เวลาที่ผ่านมาเธอมัวทำอะไรอยู่เนี่ย?"
"...บอลบอกว่าไม่อยากให้ดิฉันไปเพราะเกรงจะเกิดเรื่อง"
"กลัวเหรอ?"
"ดิฉันจะกลัวใครคะ?"
"ยัยบ้านๆพวกนั้นไง"
"ดิฉันไม่มีอะไรต้องกลัว!!!"
"จริงน่ะ?"
...แววตาเย้ยหยันมันทำให้ดิฉันเจ็บแปลบในอกแต่อีกใจก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองนั้นคงจะขลาดเขลาเกินไป...
"บุศยาเอ้ย!!...แค่ได้แอบคบกับพี่ชายก็พอใจซะแล้วรึ?...แสดงว่าเธอไม่ได้รักพี่ชายฉันอย่างจริงจัง"
"ไม่จริงค่ะ!!!...คุณหนูเข้าใจผิดถนัด...ความรักที่ดิฉันมีให้กับบอลไม่มีทางแพ้สองพี่น้องนั่น!!!!"
"แค่ลมปากน่ะจะพูดยังไงก็ได้...จงพิสูจน์ด้วยการกระทำให้ฉันเห็นดีกว่า"
"การกระทำ?"
"ใช่...หากเธอไม่กลัวอย่างปากพูดน่ะนะ"
"...................................................."
"...................................................."
"ได้สิคะ"
...เดี๋ยวก่อนทุกท่าน!?...โปรดอย่าเพิ่งด่วนคิดสิว่าดิฉันจะตกหลุมพรางหรือบ้าตามแรงยุของเจ้าเด็กผมเปียคู่!!!!...ดูกันต่อไป...
"เธออาศัยช่วงเวลาที่พี่ชายไปเที่ยวรีบบุกตีบ้านนั้นให้ราบ...ที่ฉันมาก็เพื่อจะบอกเรื่องนี้แหละ"
"ทำไมคุณหนูจึงเจาะจงมาที่ดิฉันคะ?"
"..................................................."
"..................................................."
"เธออยากรู้ฉันก็จะบอกให้ฟัง..."
"ดิฉันตั้งใจฟังอยู่ค่ะ"
"...เหตุผลมีสองข้อ...หนึ่ง...ตาเคยเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟัง...ตาเฒ่าหัวดื้อที่จัดว่าเป็นต้นตำหรับแห่งความถือตัวหยิ่งในศักดิ์ศรีแต่กลับเอ่ยปากชมใครสักคนได้เนี่ย...ก็แสดงว่าต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาและน่าจะให้ความคาดหวังได้บ้าง"
"ท่านเอกบดินทร์...ชมดิฉัน?"
"ชมประมาณว่าเธอดีกว่าลูกสาวสองคนของกวางฤทัยน่ะ...ทีแรกฉันไม่เชื่อก็เลยต้องมาดูด้วยตาตัวเองนี่ไง"
"..................................................."
"และสอง...หากไม่นับแม่เอ็มแล้วเธอก็คือคนที่อยากให้บอลเลิกกับศกุนตลาและสาวิตรีมากที่สุด...ใช่เปล่า?"
"ไม่ขอปฏิเสธ"
"เคะๆ...เธอจะทำอย่างที่ฉันบอกหรือไม่ก็แล้วแต่นะ"
"...ดิฉัน...จะทำแน่นอนค่ะ"
"อื้ม!!...ไม่เสียแรงที่ฉันดั้นด้นมาถึงที่นี่จริงๆ"
"แต่ถ้ายังไง...อยากขอความกรุณาให้คุณหนูช่วยเหลือดิฉันบ้าง"
"หืม?...เธอก็มีเครือข่ายเป็นของตัวเองรู้จักเส้นสายผู้คนแถมเงินทองก็มีแล้วฉันยังจะต้องช่วยอะไรอีก?"
...เฮอะ!...ไม่มีทางปล่อยให้เธอตีกินได้ง่ายๆหรอกย่ะ!!...เมินซะเถอะยัยหนูที่บุศยาคนนี้จะยอมเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียว...ในเมื่อโผล่หัวเสนอหน้าออกมาหาเองงั้นดิฉันก็ขอใช้เป็นโล่ห์คุ้มภัยหน่อยละกัน!!!...
"ลำพังดิฉันจะไปต่อกรกับพี่สาวทั้งสองของคุณหนูคงไม่ไหว"
"...ก่อนอื่นฉันขอถาม...พวกหล่อนรู้ว่าเธอชอบพี่ชายหรือเปล่า?"
"รู้ค่ะ...แม้จะไม่พูดออกมาก็ตาม"
"บุศยา...เธอเคยโดนสองคนนี้ทำแสบมั้ย?"
"หลายครั้งเลยค่ะ"
"โฮ้ว!!!...เช่น..."
"ดิฉันจะพบบอลหรือชวนไปไหนก็มักโดนหยาดฝนชิงตัดหน้าไปก่อนและบางครั้งนัดกับบอลแท้ๆแต่พี่สุรีย์พรรณกลับมารอพบแทนแล้วบอกว่าตอนนี้เขาไม่สะดวกจะเจอ"
"ฮึ!!...ศกุนตลา...สาวิตรี...ศกุนตลา...สาวิตรี"
"ค่ะ...คุณหนูก็รู้ดีว่าสองพี่น้องนั่นมีสุรีย์พรรณกับหยาดฝนคอยสนับสนุน"
"เธอจึงต้องการให้ฉันช่วยกันพี่แคทกะพี่ฝนออกไปใช่หรือไม่?"
"ใช่ค่ะ"
"งั้น...จะลงมือเมื่อไหร่?"
"เร็วที่สุดก็พรุ่งนี้เลยค่ะ"
"ประจวบเหมาะมากเพราะพรุ่งนี้ที่โยนกบูรพามีงานเลี้ยงและพี่แคทพี่ฝนก็จะไปร่วมด้วยพอดี!!...จัดการเลยอย่าได้สนใจ!!!...จงเหยียบย่ำและแปดเปื้อนเพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมายสูงสุดเถิดบุศยา สว่างศิลป์!!!!"
...รวมทั้งเธอใช่ไหมศรโกเมน วิษณุมนตรี?...สักวันหนึ่งเมื่อดิฉันหมดความหมายลงแล้วเธอก็จะถีบหัวส่งซะอีกคน!!!!...ต่างฝ่ายต่างรู้เช่นเห็นชาติกันหรือที่เขาว่า "ไก่เห็นตีนงูๆเห็นนมไก่" ...พวกเราเป็นอย่างนั้นจริงๆสินะ?...
"ถึงพี่จะไม่เห็นด้วยแต่ไม่เป็นไร...ฉันจะอธิบายให้เข้าใจว่าต้องจัดการสองพี่สาวตัวแสบซะก่อนแล้วทีนี้จะเฉดหัวศกุนตลากับสาวิตรีออกไปให้พ้นก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นสำหรับเราอีกแล้ว"
"พี่?"
"เธอแยกไปสะสางธุระ...แถวๆนี้เอง"
(ผู้หญิงอีกแล้ว!?)
"เราน่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีได้แล้วก็ขอขอบใจสำหรับการต้อนรับ...ฉันจะจดจำเรื่องในวันนี้และเอาไปบอกตากะยายให้รู้ทุกอย่าง...อ้อ!!...ฉันมีความเชื่อมั่นว่าเธอจะไม่ทำให้พวกเราผิดหวัง"
"...................................................."
"หึๆๆ...หากอยากจะเป็นหลานสะใภ้ของตาแก่บ๊องเร็วๆมันก็ย่อมขึ้นอยู่กับผลงานของเธอในวันพรุ่งนี้นะ"
...เมื่อศรโกเมนจากไปแล้วดิฉันก็มาฉุกคิด...วิธีเปิดหน้าฟัดตรงๆก็เคยคิดจะทำเวลาน้อยใจบอลแต่ยังอดทนได้ทุกครั้งเพราะไม่อยากโดนเกลียด...ทว่า!!!...ครั้งนี้ดิฉันดันตกปากรับคำของแม่หนูศรโกเมนไปแล้วนี่สิ?...
(ฮืม--...ตกกะไดพลอยโจนจนได้แต่ก็ใช่ว่าจะพลาดซะฝ่ายเดียวเพราะเราก็สามารถผลักเจ้าเด็กฝีปากกล้าให้ไปเฉือนเหลี่ยมคูกับลูกพี่ลูกน้องได้สำเร็จเช่นกัน...เฮอะ!!!...จงพังกันไปทั้งสองฝ่ายนั่นแหละจะเป็นการดีที่สุด!!!!)
"ก็เล่นท้าว่าหากอยากจะเป็นหลานสะใภ้ของท่านเอกบดินทร์และถ้าเราไม่กล้าทำก็ต้องถูกยัยเด็กเปรตเยาะเย้ยจนเสียคนแน่ๆ...ย่อมได้!!!"
(ถึงบอลจะเคยห้ามไว้ก็ไม่ฟังแล้วเพราะถึงอยู่อย่างนี้ต่อไปมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาสักนิด)
"คุณหนู...พวกลุงปันยังรออยู่ที่ห้องนะคะ"
"ให้ออกไปจากห้องกันได้แล้ว...ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะเย็ดและพี่ช่วยโทรตามโบว์ให้กลับมาบ้านด่วนเลย...บอกว่าฉันมีเรื่องสำคัญมากจะหารือ...อ้อ!...พี่เอาเงินไปให้นายสานกับนายยศด้วย"
"จะให้ทำไมคะ?"
"ก็ให้เอาไปเที่ยวกะหรี่ไงล่ะ...นี่พี่เค้ก...ในที่สุดฉันก็รู้สำนึกแล้วว่าตัวเองเป็นใครและมีหน้าที่ทำอะไรต่อจากนี้"
"ค่ะ...พี่ดีใจที่คุณหนูบุศคิดได้"
"เมื่อเทียบกับเรื่องสำคัญที่ฉันจะไปทำในวันพรุ่งนี้แล้วน่ะนะ...การชวนผู้ชายมาเล่นสวิงกิ้งกันมันช่างกระจอกงอกง่อยชิดซ้ายตกขอบไปเลยเชียวละ!!!!"
.......................................... ........................................................................

...บุศยา...ศรโกเมน...ต่างคนต่างก็รู้อยู่แก่ใจดีว่ากำลังหลอกใช้ซึ่งกันและกัน