ทำงานอีกแล้วซะนิ ผมลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อจะไปอาบน้ำ หงส์กับแนนกำลังช่วยกันทำอาหารเช้าอยู่ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็มาทานอาหารเช้ากับทั้งสองคนก่อนจะพาทั้งสองไปทำงานด้วยกัน

มาถึงออฟฟิตทุกอย่างก็ยังปรกติ ผมนั่งทำงานจน 10 โมงกว่า แคทก็โทรเข้ามาบอกว่าไอ้บิ๊กมาทำงานแล้ว ตอนนี้ผมก็แค่รอว่ามันจะได้เรื่องอะไรมาเล่นงานผมบ้าง ซึ่งจริงๆ ก็มีอยู่เรื่องนึงที่ผมคิดอยู่ในใจ

ผมนั่งทำงานต่อจนใกล้เที่ยงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

"ครับบีครับ"
"บี พี่นุ่นนะ มีประชุมด่วน พี่คมให้ตามเรา" พี่นุ่น
"ครับพี่ นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว มีอะไรด่วนหรอครับ"
"ไม่รู้ซิ เป็นเรียกผู้ใหญ่ไปหลายคนเลยนะ อืมเห็นว่าผู้จัดการใหม่เป็นคนเรียกนะ" พี่นุ่น
"อ้อ บิ๊กซินะครับ อืมจะประชุมก็น่าจะรอให้บ่ายก่อนนะ มีอะไรด่วนนักหนา"
"พี่ก็ไม่รู้ เรารีบขึ้นไปเถอะ ห้องประชุมใหญ่นะ พี่คมขึ้นไปแล้ว" พี่นุ่น
"ครับพี่"

ผมเดินออกจากห้องแล้วขึ้นไปที่ห้องประชุมใหญ่ ที่หน้าห้องผมเห็นไอ้บิ๊กกำลังซุบซิบกับมิ้น พอเห็นผมมันก็ทำหน้าเหมือนกับว่ามันกำลังจะเขี่ยผมออกได้แล้ว

ผมเข้าไปในห้องประชุม ไม่นานทุกคนก็มากันครบ แล้วไอ้บิ๊กก็เริ่มพูดขึ้น

"ที่ผมเชิญทุกท่านมาร่วมประชุมด่วนกันในวันนี้ เนื่องด้วยผมที่เป็นผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบภายใน" บิ๊ก
"ดูมันอวดอ้างอำนาจซะด้วย" พี่คมกระซิบบอกผม
"หลังจากผมได้ตรวจสอบแผนกและฝ่ายต่างๆ ในบริษัท ผมก็ได้ผมการทุจริตครั้งใหญ่" บิ๊ก
"ไอ้นี่ท่าจะบ้า ถ้ามีจริงก็มีคนรู้ก่อนหน้ามันจะมานานแล้ว" พี่คมกระซิบ

พวกผู้บริหารเริ่มคุยกันเองมีเสียงอื่ออึงไปหมดทั้งห้อง

"ทุกท่านเงียบๆ ก่อน รอฟังให้จบก่อนแล้วค่อยว่ากัน" คุณไพศาล

ในห้องค่อยๆ เงียบลง ไอ้บิ๊กก็เริ่มพูดต่อ
"ผมพบว่ามีการทุจริตในการสั่งซื้อของล๊อตใหญ่โดยไม่มีเอกสารการสั่งซื้อ" บิ๊ก
เสียงหือดังขึ้นอีก
"ฟังให้จบกันก่อนครับ พูดต่อไปบิ๊ก" คุณไพศาล
"นี่ครับผมมีหลักฐาน ใบเสร็จและใบรับสิ้นค้า แต่หลังจากตรวจสอบก็พบว่าไม่เคยมีสิ้นค้าล๊อตนี้เข้ามาในบริษัท แถมราคาในใบเสร็จนี้ก็แพงกว่าปรกติถึงเท่าตัว ผมรวบรวมเอกสารทุกอย่างแล้วทำ copy ให้ทุกคนดูแล้วครับ" บิ๊ก

ไอ้บิ๊กมองหน้าผมแล้วกระหยิมยิ้มย่อง มันถือไพ่เหนือกว่าผมแล้ว เรื่องแบบนี้ ถ้าจะมีคนทำได้ก็ต้องฝ่ายจัดซื้อทำเองเท่านั้น ผู้บริหารดูเอกสารแล้วก็เริ่มคุยกันเสียงดัง

"ทุกท่านครับ ผมยังพูดไม่จบนะครับ หลังจากตรวจสอบทั้งหมดแล้ว ฝ่ายที่กระทำผิดในครั้งนี้ก็คือ ฝ่ายจัดซื้อ" บิ๊ก

บิ๊กกับมิ้นมองหน้าผมพร้อมกัน ทั้งคู่ทำเหมือนตัวเองกำลังควบคุมชีวิตผมได้ เสียงผู้บริหารดังไปทั่วห้อง แต่คุณไพศาลพี่คมกับผู้บริหารบ้างท่านเริ่มทำสีหน้าไม่ดี ส่วนตัวผม ผมเองก็คิดอยู่แล้วว่ามันต้องเอาเรื่องนี้มาเล่นงานผม เสียดายก็แต่ว่ามันไม่ตรวจสอบให้ดีซะก่อน พอเห็นช่องโหว่ก็รีบเอามาจัดการผม

"อืม เรื่องนี้ผมขอประชุมส่วนตัวที่ห้องผมก่อน บ่ายนี้จะชี้แจ้งให้ทุกท่านทราบ" คุณไพศาล

คุณไพศาลเรียกพี่คมผมไอ้บิ๊กและมิ้นไปประชุมต่อในห้อง

"เอกสารพวกนี้หลุดออกมาได้ยังไง" คุณไพศาลเสียงดังเหมือนโมโหมาก
"ผมเองก็ไม่ทราบนะครับ ผมสั่งฝ่ายบัญชีแล้วว่าให้เก็บเป็นความลับห้ามให้ใครรู้" พี่คม
"คุณพ่อครับ ผมเองที่เป็นคนไปค้นเจอ คนมันทุจริตยังไงวันนึงก็ต้องมีคนรู้อยู่แล้วครับ" บิ๊ก อวดความสามารถตัวเอง
"เงียบไปเลยไอ้โง่ ไม่รู้ลูกสาวกูเลือกคนโง่อย่างมึงมาเป็นแฟนได้ยังไง" คุณไพศาลทุบโต๊ะ

บิ๊กกับมิ้นทำสีหน้าไม่ดี

"บีว่าไง แกก็เก็บเอกสารเข้าโกดังไปแล้วไม่ใช่หรอ" พี่คม
"ครับ แต่ว่าเมื่อไม่นานมานี้เห็นฝ่ายบัญชีมาขอค้นเอกสารพวกนี้เหมือนกันนะครับ เค้ามีหนังสือคำสั่งจากคุณไพศาลด้วย ผมเลยต้องให้ดู" บี
"เออ ใช่เห็นว่าจะมาทำเรื่องภาษีกับสรรพากร แต่กูก็สั่งนักสั่งหนานะว่าจะต้องเป็นความลับใครเปิดเผยจะโดนไล่ออก" คุณไพศาล

คุณไพศาลมองหน้าไอ้บิ๊กมันรีบแก้ตัวทันที

"คือไม่ใช่ผมนะครับผมไม่รู้ คือมีคนในแผนกบัญชีเอามาให้ผม ผมเห็นว่ามันไม่ปรกติก็เลย" บิ๊กละลำละลัก
"ใคร ใครให้ข้อมูลมึง กูจะสั่งไล่ออกเดี๋ยวนี้เลย" ไพศาล
"เออคือ น้องต่ายที่ฝ่ายบัญชีครับ" ไอ้บิ๊กรีบปัดสวะให้พ้นตัว
"งั้นหรอ คมจัดการด้วย ไล่ออกวันนี้เลย" ไพศาล
"พี่ใจเย็นก่อนครับ เรายังไม่รู้ตื่นลึกหน่าบางเรื่องนี้เลย อยู่ไล่ออกทันทีอาจจะมีคนสงสัยได้นะครับ" คม
"เออ ขอโทษนะครับ คือผมแค่สงสัย บิ๊กบอกว่าน้องต่ายให้ข้อมูลหรอครับ แต่ว่า อาทิตย์ที่แล้ว น้องเค้าลาพักร้อนตั้งแต่วันพุธ แล้วเค้ามาให้ข้อมูลคุณบิ๊กตอนไหนครับ อืมเพราะว่าผมเองก็เห็นว่าคุณบิ๊กก็ไม่มาทำงานตั้งแต่วันพุธเหมือนกัน"

ผมเอาคืนบิ๊กทันที ผมอยากช่วยน้องต่ายแต่ว่าถึงขนาดนี้แล้วผมคงช่วยเธอให้ไม่โดยไล่ออกได้ยาก เอาไว้ผมช่วยเธอหางานใหม่ที่หลังแล้วกัน

ทุกอย่างเป็นไปตามที่ผมคิด มิ้นมองหน้าไอ้บิ๊กเหมือนไม่พอใจมาก คุณไพศาลก็เช่นกัน ทั้งคู่คงเดาออกว่าไอ้บิ๊กได้ขอมูลนี้มาได้ยังไง

"แกออกไปได้แล้วบิ๊ก พรุ่งนี้แกขึ้นมานั่งหน้าห้องมิ้นแล้วกัน ส่วนต่ำแหน่งแกฉันจะให้บีดูแทนไปก่อน" คุณไพศาล

ความจริงของเรื่องนี้มันก็คือ คุณไพศาลเคยอยากได้งานประมูลงานใหญ่งานนึงของรัฐบาล จึงได้มีการทำเรื่องสั่งซื้อลอยๆ ขึ้นมาเพื่อให้เงินใต้โต๊ะกับรัฐมนตรีคนนึง แต่ที่มีผู้บริหารรู้เรื่องแค่บางคนก็เพราะกลัวข่าวจะรั่ว แล้วกลัวว่าจะโดนรัฐมนตรีท่านนั้นเล่นงานถ้ามีคนปล่อยข่าวเรื่องนี้ออกไป คุณไพศาลเลยสั่งทุกคนที่รู้เรื่องนี้ให้เก็บเป็นความลับแม้แต่ผู้บริหารด้วยกัน ผมเองก็คิดอยู่แล้วว่าถ้าไอ้บิ๊กจะได้ข้อมูลอะไรจากน้องต่าย มันก็คงจะได้เรื่องนี้แน่ๆ ผมเลยทำเป็นเฉยไว้ให้มันเอาคอพาดเขียงก่อนผมจะได้ลงดาบมันถนัดๆ หน่อย

คุณไพศาลชวนพี่คมมิ้นและผมไปทานข้าวด้วยกัน

"เป็นไงบ้างบี นี่กี่บีแล้วนะจากพนักงานธรรมดาตอนนี้มีต่ำแหน่งใหญ่แล้ว" คุณไพศาล
มิ้นมองผมแล้วยิ้มหวาน
"ก็ได้เรียนรู้จากท่านและก็พี่คมครับถึงได้มีวันนี้"
"เห้ย แกมันเก่งอยู่แล้ว เสียแค่ไม่ชอบทะเย้ยทะยาน นี่ถ้าผู้จัดการคนเก่าไม่ออกแกก็คงเป็นรองอยู่เหมือนเดิมแหละ" พี่คม
"อืม คนแบบนี้ซิดี เราไม่ต้องกลัวว่าจะโดนแทงข้างหลัง ผิดกับพวกทะเยอทะยาน แล้วค่อยแต่จะหาทางที่จะเลื่อยเก้าอีกเรา" คุณไพศาล

คุณไพศาลนิสัยต่างจากลูกสาวมาก ท่านเป็นคนที่หน้านับถือคนนึง นี่เองที่เป็นสาเหตุให้ผมไม่อยากเอาซาโตชิเข้ามายุ่งเรื่องของผมกับบิ๊ก ผมกลัวมันจะโกรธแล้วไล่ท่านออก เรานั่งทานอาหารกันจนเสร็จแล้วกลับมาที่บริษัท มิ้นนั่งข้างผมตลอดทาง ถึงบริษัทผมก็ขอตัวกลับไปทำงาน มิ้นตามผมด้วย

"อืมคุณมิ้นมีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ทำไมค่ะมิ้นตามมาไม่ได้หรอ" มิ้นกอดแขนผม
"อืม คงไม่ดีมั้งครับทำแบบนี้ เดี๋ยวแฟนคุณหึงเอานะ"
"นายนั่นหนะหรอค่ะ เดี๋ยวมิ้นจะบอกคุณพ่อว่าไม่ให้มานั่งหน้าห้องมิ้นแต่ให้ไปนั่งธุรกการแทน" มิ้น
"อ้าว นั่นแฟนคุณนะ เป็นแฟนกันไม่ช่วยกันหรอครับ"
"เหอะ ผู้ชายแบบนั้น มิ้นคงไม่เอาแล้วหละค่ะ คุณพ่อเองก็คงไม่ให้มิ้นคบแล้วหละ คนโง่ๆ ใครจะเอา" มิ้น
"พี่เองก็เป็นคนโง่สำหรับมิ้นนี่ครับ มิ้นเคยบอกพี่"
"หืม น้องใจหรอค่ะ มามิ้นชดเฉยให้นะ" มิ้นหอมมาที่แก้มผม
"คุณมิ้น ทำแบบนี้คุณจะดูไม่ดีนะครับ"
"เอาเถอะค่ะ ยังไงมิ้นก็ไม่มีแฟนแล้ว คุณพ่อเองก็ชอบพี่มาก วันนี้มิ้นไปก่อน แต่ยังไงมิ้นก็ต้องเอาพี่คืนมาให้ได้" มิ้น

ประตูลิฟท์เปิดขึ้นพอดีผมรีบเดินออกมาจากลิฟท์ แคทยืนอยู่แถวนั้น

"แหมแฮบปี้เอนดิ้งมาซิค่ะแบบนี้" แคท
"แฮบปี้อะไรของแกวะ"
"แหมดูแก้มยังเลอะลิปสติกอยู่เลย" แคท
"หรอ เวนหละ เออขอบใจที่บอก"

ผมรีบไปล้างหน้าก่อนที่กลับเข้าไปในออฟฟิต ถึงห้องผมก็รีบโทรหาพี่คม

"พี่คมครับเรื่องน้องต่ายพอจะช่วยอะไรได้บ้างหรือเปล่า"
"เห้ย เอ็งก็ได้ยินนี่หว่า พี่ไพศาลให้ออกในวันนี้เลย" พี่คม
"พี่จริงๆ น้องเค้าก็ไม่ใช่คนผิดโดยตรง เค้าก็แค่หลงคารมไอ้บิ๊กมันเอง"
"เหอ กูช่วยให้อยูต่อคงไม่ได้ แต่ยื่อไว้สักสองสามวันคงได้ อย่างที่บอกแหละยังไงน้องเค้าก็ต้องออกจากบริษัทภายในวันศุกร์นี้ ตอนกูให้นุ่นทำหนังสือแล้ว เดี๋ยวกูเซ็นคำสั่งก็คงประกาศเลย รวมทั้งเรื่องย้ายไอ้บิ๊กด้วย เห็นว่าคงไปธุรการแทนขึ้นไปข้างบนนะ" พี่คม
"ช่วยไม่ได้จริงๆ หรอครับ ครับพี่ยังไงก็ขอเวลาให้น้องเค้าเตรียมตัวบ้างนะครับ"
"มึงนี่จริงๆ กับผู้หญิงนี่สงสารจัง หรือว่าน้องต่ายนี่มึงก็เอาแล้ว" พี่คม
"พี่เค้ามีแฟนแล้วผมจะไปเอาเค้าได้ยังไงก็แค่คนเคยชอบกันครับ" ผมโกหก
"เออ เดี๋ยวกูดูงานให้เพื่อนกูเยอะแยะ ไม่ต้องกลัวว่าจะตกงาน" พี่คม
"ขอบคุณครับพี่ ผมไม่รู้จะตอบแทนพี่ยังไงดี ตอนนี้พี่ก็ไม่รับเด็กแล้วด้วย"
"เออ ไม่ต้องขอบคุณ นี่ก็ใกล้งานแต่งกูแล้วมึงเตรียมตัวช่วยงานกูก็พอ เออแต่สงสัยเพื่อนเจ้าสาวจะโดนเปลี่ยนตัวหวะ" พี่คม
"อ้าวทำไมหละพี่ พี่ผึ้งไม่ว่างหรอครับ"
"ว่างหนะว่าง แต่มีคนเค้าอยากเป็นเพื่อนเจ้าสาวคู่กับแก กูก็ปฏิเสธไม่ได้สะด้วย" พี่คม
"มิ้นหรอครับพี่"
"เออ กูว่านะมึงก็โชคดีแล้วลูกสาวประธานเชียวนะมึง ได้เป็นแฟนทีหน้าที่การงานมึงก้าวหน้าไปอีกไกลเลย" พี่คม
"พี่ ผมทนไม่ไหวหรอกครับที่จะให้ใครมาบังคับให้ผมต้องทำแบบนั้นแบบนี้ ยิ่งบอกให้ผมหักหลังคนที่มีพระคุณเพื่อให้ตัวเองก้าวหน้า ผมยิ่งทำไม่ได้"
"เออ กูก็พอรู้เรื่องมืงกับมิ้นเหมือนก่อน เอาวะ ทนๆ หน่อยไม่ชอบก็อยู่ห่างๆ เดี๋ยวเค้าก็เจอคนใหม่เอง" พี่คม
"ครับพี่ ขอบคุณนะครับเรื่องน้องต่าย"
"เออไม่เป็นไรกูรีบทำหนังสือก่อนเดี๋ยวช้าจะโดนตาม" พี่คม
"ครับพี่ขอบคุณอีกครั้งครับ"

ผมเองก็โกรธที่น้องต่ายให้ข้อมูลไอ้บิ๊กเพื่อเอามาทำร้ายผม แต่ผมก็สงสารเธอคงเพราะโดนหลอกถึงยอมทำแบบนี้ คงคิดว่าเจอคนที่ดีเป็นนักเรียนนอกต่ำแหน่งใหญ่โต ทำไมนะผู้หญิงวถึงชอบคนที่มีแค่เปลือกนอกแบบนี้ สุดท้ายคนที่มีแต่เปลือกเค้าก็ต้องหาคนที่มีในสิ่งที่เขาต้องการ มีหรือที่เขาจะมามองคนที่ฐานะด้อยกว่าตัวเอง พอหมดประโยชน์ก็โดนทิ้งแบบนี้แหละ

ผมทำงานต่อจนบ่ายสามกว่าก็เห็นเมลจดหมายประกาศเรื่องปลดไอ้บิ๊ก แล้วก็เรื่องประชุมผู้บริหารอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ ผมนึกในใจมันคงแค้นผมมาแน่ๆ ผมเองก็ไม่อยากทำร้ายใครแต่ในเมื่อมันเอาคอขึ้นเขียงเอง ผมก็คงช่วยอะไรมันไม่ได้ ผมทำงานต่อซักพักก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น

"สวัสดีครับผมบีครับ"
"พี่บีค่ะ นี่ต่ายนะ พี่บีต่ายไม่รู้จะไปพึงใครแล้ว" น้องต่ายเสียงเธอเหมือนกำลังร้องไห้อยู่
"อืมน้องต่ายจะให้พี่ช่วยอะไรครับ"
"คือต่าย ต่ายยังไม่อยากตกงานค่ะ ต่ายเองเพิ่งเลิกกับแฟนด้วย ถ้าตกงานต่ายคงไม่มีที่อยู่" ต่าย
"อืมคือพี่เองก็พยายามช่วยแล้วนะครับ ดีที่สุดที่พี่ทำได้ก็แค่ให้เวลาน้องต่ายอยู่ได้ถึงวันศุกร์ คุณไพศาลเค้าไม่ยอมเลยเรื่องนี้ พี่เองก็เคยบอกน้องต่ายแล้วนะตอนมาขอเอกสารพี่ว่าเรื่องนี้เป็นความลับห้ามให้คนอื่นดูสุมสี่สุมห้า"
"ต่ายขอโทษค่ะ ที่ให้ข้อมูลที่จะทำให้พี่เดือดร้อน แต่ต่ายไม่รู้จะทำไง พี่บิ๊กเค้าสัญญาว่าจะคบกับต่าย ต่ายเองก็ยอมมีอะไรกับเค้า ต่ายรักเค้าไม่คิดว่าเค้าจะหลอกใช้ต่าย" ต่าย
"อืมพี่คงช่วยหางานให้เราทำต่อจากที่นี่นะ เรื่องจะขอให้อยู่ต่อ พี่ว่าคงยากขนาดบิ๊กเองยังโดนย้ายไปเป็นแค่พนักงานธุรการ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเป็นแฟนคุณมิ้น คงโดนให้ออกเหมือนกัน"
"พี่บีต่ายจะทำไงดีค่ะ ต่ายทำอะไรไม่ถูกแล้วค่ะ ต่ายจะกลับไปห้องก็ไม่ได้ แฟนต่ายเค้าเอาของๆ ต่ายทิ้งหมดแล้ว แล้วเค้าคงไม่ยอมให้ต่ายเข้าห้องด้วย เงินเก็บต่ายให้พี่บิ๊กเอาไปใช้หมดแล้ว ต่ายพยายามโทรหาเค้าๆ ก็ไม่ยอมรับสายปิดโทรศัพท์อีก" ต่าย
"อืมเอาแบบนี้แล้วกันเรื่องที่นอน มีน้องคนนึงช่วงนี้เค้าไม่ค่อยได้อยู่ห้อง พี่จะขอให้ต่ายไปพักอยู่แทนก่อนแล้วกันนะ"
"ขอบคุณค่ะพี่ ต่ายทำร้ายพี่พี่ยังดีกับต่ายอีก ต่ายนี่มันโง่จริงๆ" ต่าย
"อืมช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าเดี๋ยวตอนเย็นพี่จะพาไปห้องแล้วกันรอพี่ที่ทางเข้าที่จอดรถนะ"

ผมคิดว่าจะให้ต่ายไปนอนห้องหงส์ไปก่อน เพราะยังไงช่วงนี้หงส์ก็ไปนอนคอนโดผมทุกวัน ผมทำงานต่ออีกซักพักก็มีเสียงเคาะประตู แคท จอย หมวย หงส์ ก็เปิดประตูเดินเข้ามา

"อ้าวมาทำอะไรกัน"
"ก็มายินดีกับต่ำแหน่งใหม่พี่บีไง" แคท
"แค่รักษาการณ์ แล้วนี่เค้าประกาศแล้วหรอ"
"ประกาศแล้วพี่ อ้อมีพนักงานมารายงานตัวด้วยนะ" แคท
"ใครมารายงานตัวอะไรกัน"

แคทเปิดประตูออกไปแล้วกลับเข้ามาพร้อมกับสาวๆ อีก 3 คน

"นี่ไงพี่บีพนักงานใหม่ของพี่ นี่ นก พลอย แป้ง ค่ะ" แคทแนะนำสาวๆ
"อ้อ ครับ"
สาวๆ ยกมือไหว้ผม
"อ้อ ไม่เป็นไรนะที่นี่ไม่ต้องไหว้ก็ได้ แค่เรียกว่าพี่ก็พอ"
"แบบนี้ต้องฉลองอีกซิค่ะ" แคท
"งั้นแกเลี้ยงนะ"
"โหพี่บี หนูยากจนต้องเลี้ยงดูสามีตั้ง 7 คน ลูกอีก 8" แคท
"หรอ เก่งนะมีผัวเยอะเหมือนกันนี่น่าจะขอตังผัวมาเลี้ยงเพื่อนหน่อยนะ"
"พี่บี หนูก็พูดเล่นมีผัว 7 คน โทรมแย่เลย" แคท
สาวๆ หัวเราะกัน
"อืมวันนี้เพิ่งวันจันทร์นะ เอาไว้พรุ่งนี้แล้วกันค่อยเลี้ยง"
"เที่ยงหรือเย็นหละพี่" แคท
"เที่ยงก่อนซะเย็นไว้ค่อยดูว่าว่างกันหรือเปล่าค่อยนัด"
"ได้เลยพี่ เอ้าพวกเราพนมมือ" แคท
"ขอบคุณค่ะ" สาวๆ พูดพร้อมกัน
"แหมสามคนนี้เพิ่งมาใหม่ก็โดนแคทมันแพร่เชื้อใส่แล้วหรอ"
นก พลอย แป้ง ยิ้มอายๆ
"เอาหละ กฎพี่ก็ไม่มีอะไรมากนะ ทำงานกันสบายๆ ขอให้งานเสร็จ ว่างอยากจะคุยจะกินขนมก็ได้พี่ไม่ว่าแต่เวลาตามงานต้องเสร็จตรงเวลา ใครทำงานไม่ทันไม่ไหว้ให้รีบบอก พี่จะได้หาคนช่วย อย่าคิดว่าบอกแล้วจะโดนตำหนิ ที่เหลือก็ไม่อะไรสำคัญแล้ว เอ้าไปทำงานกันได้แล้ว มีอะไรสงสัยคุยกับหน้าห้องพี่แล้วกัน มันรู้มาก"
"ค่ะพี่เดี๋ยวแคทจะอธิบายน้องๆ เองว่าเจ้านายเราเป็นยังไง" แคท
"อืมไปทำงานกันได้แล้ว"
"ค่ะ" สาวๆ พูดพร้อมกันอีกรอบ

อืมไอ้บิ๊กนี่มันเลือกลูกน้องซะสาวเชียว นี่มันเลือกจากหน้าหรือว่าวุฒิกันแน่นะ ว่าแต่มันฟันไปหมดหรือยังนะ อาจจะยังเพราะมันเพิ่งมาทำงานจริงๆ แค่สองวันแถมพอบายก็หายหัวอีกนี่ คงยังมั้ง แต่เห้ยนี่คิดอะไรเนี่ย น้องนะน้อง เมียก็หลายคนแล้วพอๆ ผมรีบทำงานต่อไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน

ก่อนเลิกงานผมเรียกหงส์มาบอกเรื่องยืมห้องให้ต่ายอยู่ หงส์ไม่ว่าอะไรเพราะเธอเองก็อยากไปนอนคอนโดผมมากกว่า เลิกงานผมเลยต้องพาแนนกับหงส์ไปส่งต่ายที่ห้องด้วย ผมรู้สึกว่าแนนจะหึงผมอีกแล้วเพราะว่าต่ายเอาแต่ขอบคุณผมและส่งตาเยิ้มให้ตลอด แต่ผมก็ไม่เอาแล้วผมรู้ว่าต่ายกำลังอยากหาที่พึง ซึ่งผมคงช่วยเธอไม่ได้

แนนเงียบไปหลังจากออกจากห้องน้องหงส์ ผมรู้ว่าแนนงอนอีกแล้ว ผมเลยต้องง้อเธอ

"เป็นอะไรตัวเล็ก หน้ามุ่ยเลย เมนมาหรอ"
"บ้า มาที่ไหนหละ" แนน
"อ้าวแล้วเป็นอะไรไม่พูดไม่จา"
"เบื่อคนหลายใจ" แนน
"อ้าวว่าใครหละเนี่ย แถวนี่ก็ไม่เห็นมีนะคนหลายใจที่ว่าหนะ"
"หึ ทำเป็นไม่รู้ตัว" แนน
"ว้าแนนเค้าอารมณ์ไม่ดีคงไม่อยากไปกินกุ้งเผากับพี่มั้ง เราไปกันสองคนนะหงส์เดี๋ยวไปส่งแนนกลับห้องก่อน"
"ใครบอกว่าไม่ไป แกะให้ด้วยหละ" แนนหันหน้ามาพูดกับผมแล้วรีบหันกลับแอบยิ้ม
ผมเดินไปลูบหัวเธอ
"แหมใครจะทิ้งตัวเล็กให้อยู่ห้องคนเดียวได้" ลูบหัวเสร็จผมก็วิ่งหนีแนน
"ว้าย บอกว่าเดี๋ยวผมยุ่ง อย่าหนีนะมาให้ตีซะดีๆ" แนนวิ่งตามผม หงส์เลยวิ่งบ้าง

ผมขึ้นรถแล้วขับไปที่ร้านอาหาร

"พี่บีแล้วไม่ชวนพี่ก้อยหรอ" แนน
"นั่นซิ มืดแล้วพี่เค้ากลับบ้านแล้วมั้งแบบนี้"
"ยังไม่โทรเลยรู้ได้ไง แนนโทรเองดีกว่า" แนน

แนนโทรศัพท์คุยกับก้อยซักพักก็หันมาถามผมว่าที่ร้านไหน ผมบอกร้านไปแนนก็คุยกับก้อยต่อ พอวางแนนก็บอกว่าก้อยกำลังซื้อของใช้อยู่ เดี๋ยวจะนั่งแท็กซี่มาหา

ถึงร้านผมพาแนนกับหงส์เข้าไปหาที่นั่งก่อน ผมให้พวกสาวๆ สั่งอาหาร ก้อยโทรมาบอกว่ามาถึงแล้วผมเลยจะเป็นออกไปรับเองเพราะจะได้ให้ก้อยเอาของใส่ท้ายรถไว้

"มาพี่ช่วยถือ หืมวันนี้แต่งตัวสวยจัง"
"ก็เหมือนเดิมแหละค่ะพี่บี พี่บีไม่เคยเห็นมากกว่า" ก้อย
"อืม สั่นไปนะต่อไปห้ามใส่นะแบบนี้"
"หึงด้วยหรอ แหมผู้หญิงเค้าก็ต้องแต่งสวยๆ ซิ ใส่ยาวก็เฉยแย่เลย" ก้อย
ผมช่วยเก็บของให้ก้อยเสร็จผมก็อดที่จะลูบไปที่ก้นงอนๆ ของก้อยไม่ได้
"ว้ายพี่บีเนี่ย เดี๋ยวก็มีคนเห็นหลอก" ก้อย
"ก็ก้อยใส่กระโปรงแบบนี้แล้วดูก้นงอนจังเลย พี่เลยอยากจับ"
"ไม่เอาค่ะวันนี้ก้อยกลับบ้านดีกว่า ไปห้องพี่เดี๋ยวเจ็บตัวแน่ๆเลย" ก้อย
"อ้าวทำไมหละครับ เสาร์อาทิตย์ก็ไม่ว่าง วันนี้ค้างนะพี่คิดถึง"
"ไม่เอาอะ พี่บีจ้องก้อยซะเหมือนจะกินก้อยแบบนี้ก้อยไม่ไปด้วยหรอก" ก้อย
"ไม่ไปงั้นพี่ทำตรงนี้เลยนะ"

ผมกอดก้อยแล้วจูบเธอ ก้อยรีบผลักผม

"ว้ายพี่บี เดี๋ยวคนเห็นนะดูซินั่นมีคนเดินอยู่ด้วย" ก้อย
"ไม่ให้ทำที่นี่ก็ต้องไปห้องนะ"
"ก้อยอยากกลับเอาของไปเก็บเดี๋ยวพรุ่งนี้ถือไปที่ทำงานอีกลำบากแน่เลยค่ะ" ก้อย
"งั้นทิ้งไว้ในรถพี่พรุ่งนี้พี่ค่อยเอาไปส่งให้ที่บ้าน"
"แหมก็ได้ค่ะ นี่เห็นกับว่าพี่คิดถึงก้อยมากนะไม่งั้นไม่ยอมจริงๆ ด้วย" ก้อย

ผมหอมแก้มก้อยไปอีกที ก้อยบอกว่ารีบไปที่โต๊ะเถอะออกมานานแล้วเดี๋ยวแนนจะเป็นห่วง ผมเลยยอมให้ก้อยหลุดมือไปได้ก่อนตอนนี้ ไว้กลับห้องค่อยจัดการ

เราทานอาหารกันคุยกันไปอย่างสนุกสนาน แนนเองก็หายงอนผมแล้ว ทานเสร็จผมก็พาสาวๆ กลับห้อง แนนกับหงส์อาบน้ำกันก่อน เหมือนจะรู้ว่าผมกับก้อยอยากอยู่กันสองต่อสอง ทั้งคู่อาบน้ำเสร็จแนนก็หยิบโน๊ตบุ๊คผมแล้วชวนหงส์ไปดูเวปเล่นกันในห้อง

"ยินดีด้วยนะค่ะสำหรับต่ำแหน่งใหม่" ก้อย
"อ้าวก้อยรู้ด้วยหรอครับ"
"แนนบอกหนะค่ะ วันนี้แนนบอกว่าพี่บีเลี้ยงฉลองต่ำแหน่งเลยชวนก้อยมาด้วย" ก้อย
"ครับ"

ผมดึงก้อยมาซบที่ไหล่เรานั่งกันอยู่ที่โซฟา วันนี้ก้อยแต่งตัวเซ็กซี่จริงๆ ผมแอบมองหน้าอกเป็นก้อนในคอเสื้อเธอ โคนขาเนียนที่โผล่ออกมาจากชายกระโปรงสั้น

"วันนี้ก้อยแต่งตัวสวยจัง แอบนัดกับใครหรือเปล่า"
"พี่บีหึงหรอค่ะ ถ้าก้อยมีนัดจะมาหาพี่ได้ยังไงหละ" ก้อย
"หึงซิใส่แบบนี้คนก็เห็นหมดซิ"
"แหมตัวเองทั้งเห็นทั้งจับทั้ง....ทำอะไรไม่รู้ จะหึงคนที่แค่เห็นทำไมหละค่ะ" ก้อย
"อ้าวเมียพี่พี่ก็ต้องไม่อยากให้คนอื่นเห็นซิ"
"ปากหวานจังนะค่ะ เห็นก้อยโป๊จะขอปล้ำก้อยหละซิ" ก้อยทำตาเซ็กซี่
"หืม พูดแบบนี้พี่ปล้ำเลยดีกว่าไม่ขอแล้ว"

ผมลูบไปที่ขาอ่อนก้อยแล้วล้วงเข้าไปจับเนินสามเหลียมเธอ

"ว้ายย อู้ยยย พี่บี ค่ะ โอ้วววว อย่าซิก้อยเสียวนะ" ก้อย
"ก็ทำให้เสียว มันก็เสียวซิ"
"โอ้ยยยย คนบ้า ทะลึงใหญ่แล้ว อย่าจับ โอ้ววววว" ก้อย
"ก็ใส่สะโป๊แบบนี้ พี่ก็อยากจับซิ"
"อ้า อ้า อย่ากดนิ้วซิค่ะ โอ้วววว พี่บีเนี่ย ก้อยไม่เล่นแล้วนะ" ก้อย
"ไม่ได้เล่นนี่ ทำจริงๆ"
"ไม่เอาค่ะ ขอก้อยอาบน้ำก่อนเหงื่อท่วมตัวเลย" ก้อย
"ไม่เป็นไรนี่ขนาดเหงื่อออกยังหอมเลย"

ผมเริ่มเลียไปตามลำคอของก้อย ผิวสีแทนทำให้รสชาติเหงื่อสาวเธอเหมือนกับน้ำผึ้งจนผมหยุดเลียไม่ได้ ผมกดก้อยลงบนโซฟา ก้อยพยายามจะดิ้นหนีแต่เธอก็สู้แรงผมไม่ได้ ผมเลียต่ำลงมาที่เนินอกที่ล้นออกมานอกเสื้อซับสีขาวบางๆ ก้อยเริ่มครางเสียว

"อืม โอ้ววว พี่บี อ้า เสียวจังค่ะพี่" ก้อย
"อืมตัวก้อยหวานจังครับ พี่อยากกินทั้งตัวเลย"
"โอ้ยยยย พี่บีอย่าดูด อ้า โอ้ยยย อย่าถลกกระโปรงซิค่ะเดี๋ยวขาด อ้า อย่าแหย่ตรงนั้นด้วย อู้ยยยย" ก้อย



ผมให้นิ้วนำร่องแหย่ไปตามรอยแยกของก้อยจนน้ำรักเธอออกเปียกกางเกงนใน ผมพยายามใช้มือข้างเดียวถอดกางเกงในเธออก มันถอดยากมากแต่ผมก็ดึงมันหลุดออกจากเรียวขาเธอไปได้ ผมรีบใช้นิ้วแหย่เข้าไปในร่องเธอทันทีแล้วเริ่มแหย่เข้าออกช้าๆ

"อ้า อ้า พี่บี ก้อยเสียว อย่าแหย่ค่ะ โอ้ยยยยย ให้ก้อยถอดเสื้อผ้าออกก่อนค่ะ อู้ยยย" ก้อย
"ไม่ครับ พี่จะทำก้อยในชุดนี้เลย อยากใส่โป๊นักต่อไปจะได้ไม่กล้าใส่อีก"
"อย่าซิค่ะพี่บี อ้ายยยย พี่นี่บ้าจังเลย โอ้ยยย" ก้อย

ผมถลกเสื้อซับก้อยขึ้น เนินอกกลมเธอยั่วยวนใจผมมากจนผมต้องก้มไปเอาหน้าซุกที่กลางร่องออกแล้วดูดแรงๆ หลายที ผมไซด์ไปทั่วหน้าอกก่อนจนบราเลือนในมาที่ขอบเต้า หัวนมก้อยชี้เด่ หน้าอกกลมตั้งสวยมาก ผมอดใจไม่ไหวทั้งดูดทั้งกัดไปทั่วทำเอาก้อยเลิกดิ้นรนหนีกอดแขนผมแน่นร้องครางด้วยความเสียว

"อ้า อู้ยยย อ้า จะทำก็อะไรก็ทำค่ะพี่ โอ้วววว ก้อยยอมแล้วค่ะ" ก้อย

การที่ได้ปล้ำก้อยในชุดทำงานแบบนี้มันทำให้อารมณ์ผมพุ่งพลานจริงๆ ผมกัดไปตามฐานเต้าก้อยหลายทีจนเธอครางสะท้านแอ่นอก ผมพยายามจะดูดเลียก้อยให้ทั่วตัวแต่เสื้อผ้ามันก็ปกปิดอยู่หลายส่วน ทำให้ผมต้องเลิกเสื้อผ้าเธอเพื่อจะได้ลงลิ้นสัมผัสเนื้อนิ่มๆ ของก้อย แต่มันก็ยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์มากกว่าปรกติ ผมเลียต่ำลงมาที่หน้าท้องก้อยแล้วลากลิ้นไปรอบๆ สะดืดเธอ ก้อยแอ่นเอวร้องคราง อ้า อ้า อ้า ตอนนี้ก้อยยอมให้ผมทำทุกอย่างแล้ว ตอนนี้น้องชายผมมันแข็งเป็นแท่งจนแน่นกางเกง ผมเลยต้องปลดมันออกมาชื่นชมโลกภายนอก

พอควยผมมันได้ออกมาสูดอากาศภายนอกมันก็เริ่มอยากจะมุดเข้าไปในร่องก้อยขึ้นมาทันที ผมรู้สึกเจ็บแปล๊บไปทั้งลำจนทนไม่ไหวผมจับขาก้อยแยกออกแล้วเอาควยดันเข้าไปทันที

"โอ้ยยยย เอาเลอหรอค่ะ ยังไม่เลียให้ก้อยเลย โอ้ยยย ก้อยเจ็บนะ" ก้อย
"โอ้ววว พี่ไม่ไหวแล้วครับ พี่ขอก่อนนะ เสร็จแล้วพี่ค่อยเลียชดเชยให้นะ" ผมเริ่มซอยควยทันที
"อ้า เข้ามาแล้วนี่ โอ้วว เอาก็เอาค่ะ โอ้ยยยยย แบบนี้เสียวจังค่ะพี่บี" ก้อย

ก้อยในสภาพเสื้อผ้าหลุดรุยแบบนี้ทำเอาผมมีอารมณ์หื่นขึ้นมา ผมกระแทกควยแรงๆ ใส่เธอโดยไม่ได้กลัวของรักก้อยจะบอบช้ำเลย ก้อยเองก็แอ่นหีรับไม่หยุดเหมือนกัน เราเย็ดกันเหมือนหนุ่มสาวสองคนที่กำลังกลัดมัน เหงื่อเราท่วมตัวแต่เราก็ไม่หยุดที่จะกระแทกเอวใส่กัน น้ำรักก้อยไหลทะลักออกมาไม่หยุด ผมกระแทกควยสวนไปจนเกิดเสียงดัง จับ จับ จับ น้ำรักก้อยกับน้ำที่ไหลออกมาจากปลายควยผมผสมกันจนขนเป็นฟอง

"โอ้ววว โอ้ววว โอ้ววว ดีจังค่ะพี่บี โอ้ววว พี่ไม่ทำก้อยแบบนี้นานแล้วนะค่ะ" ก้อย
"อืมมม ครับ หีก้อยก็เย็ดมันจริงๆ วันนี้ พี่อดใจไม่ไหวเลย"
"อ้า ดีจังค่ะ โอ้ววววว แบบนี้ก้อยจะใส่โป๊ทุกวันเลย โอ้ยยยย พี่จะได้ทำก้อยทุกวัน" ก้อย
"อย่าซิ อืมมม ยิ่งพูดแบบนี้ พี่ยิ่งอยากเย็ดก้อยแรงๆ นะ"
"โอ้ยยยย นี่ยังแรงไม่สุดอีกหรอค่ะ ก้อย เสียวไปทั้งหีแล้วนะ เอาซิค่ะ เอาแรงๆ อีก" ก้อย

ผมเพิ่งแรงกระแทกควยจนรู้สึกว่ามันชนกับมดลูกก้อยอย่างแรง ก้อยร้องกรี๊ด แอ่นหีอัดควยผมตอบ เราเย็ดกันอย่างลืมตัวส่งเสียงดังมาก ผมเร่งกระแทกอีกไม่กี่ครั้งก้อยก็ร้องโอ้ยยยแอ่นเอวเอาหีอัดควยผมแน่นน้ำรักอุ่นเธอไหลออกเต็มหน้าขา ผมเสียวควยมามันทั้งอุ่นทั้งแสบ ผมเลยต้องรีบกระแทกควยต่อมันสุด ผมกระแทกเอวไม่ยั้งก้อยนอนร้องครางเด้งหีรอน้ำกามที่ผมกำลังจะปล่อยให้เธอ ผมกระแทกจนรู้สึกว่าน้ำกามมันอัดแน่นกลั้นไม่อยู่แล้ว ผมเลยอันควยเข้าไปลึกสุดๆ แล้วปล่อยให้มันพ่นนามกามร้อนๆ ใส่ร่องก้อย ก้อยร้องครางอีกครั้ง เราทั้งคู่กอดกันแน่นอัดส่วนล่างใส่กันจนแน่นด้วยจนน้ำรักเราทั้งคู่ไหลย้อยออกมา

เรานอนกอดกันซักพักผมก็ค่อยถอนควยออกมา เรากำลงจะลุกขึ้นไปอาบน้ำก็หันมาเห็นแนนนอนอยู่บนหมอนเอาแขนท้าวคางนอนมองเราทั้งคู่อยู่

"อ้าว น้องแนนมานอนทำไมตรงนี้หละ" ก้อย
"ก็แนนรอพี่ก้อยตั้งนาน พี่ก้อยก็ไม่เข้าไปนอนซะที" แนน
"ก็พี่เออ..." ก้อย
"ก็พี่กำลังลงโทษพี่ก้อยอยู่จะให้ไปนอนง่ายๆ ได้ยังไงหละ"
"ลงโทษอะไรกัน ทำไมไม่อาบน้ำ แถมพี่ก้อยยังใส่เสื้อผ้าอยู่เลย" แนน
"ก็ลงโทษที่ใส่โป๊ไง พี่หึง"
"หรอ แนนก็หึงเหมือนกัน งั้นตาแนนลงโทษบ้าง" แนน

แนนรีบขึ้นมาบนโซฟาบ้างเธอผลักให้ผมขยับออกจากหีก้อย ผมเลยต้องดันให้ผนักพิงโซฟาเอนลงไปกลายเป็นเตียง แนนเลียไปที่หีก้อยที่มีน้ำรักเธอกับผมไหลออก แนนเลียหนักๆ ไปหลายครั้งจนก้อยเสียวขึ้นมาอีกครั้ง



"โอ้ยยย น้องแนน พี่ก้อยเสียว พี่ก้อยจะไม่ใส่โป๊อีกแล้วค่ะ โอ้ยยย" ก้อย
"อืมม แนนก็หึงนะ อืมมม ต่อไปห้ามนะ ใส่ได้ตอนที่อยู่ห้องนี้เท่านั้น อืมม" แนนก้มหน้าก้มตาเลียหีก้อยไม่หยุด

ก้อยเอื่อมมือมาที่ควยผมเธอจับมันเล่นก่อนจะเริ่มรูดมันจนแข็งขึ้นมาอีก

"พี่บีช่วยก้อยด้วยนะ" ก้อย
"ให้พี่ช่วยอะไรหละ ให้พี่เอาก้อยอีกรอบหรอ"
"บ้า นั่นไงทำก้นดุกดิ๊กอยู่หนะ ช่วยก้อยจัดการด้วย" ก้อย
"จ๊ะ แต่ก้อยช่วยพี่ก่อนนะ" ผมเลื่อนตัวเข้าไปใกล้ก้อย ก้อยรีบอ้าปากแล้วอมควยผมเข้าไป เธอดูดดุนมันอย่างสนุกปาก

ผมกลัวหงส์จะน้อยใจที่เราสามคนออกมาหนุกกันแบบนี้ ผมเลยก้มหน้าไปที่ข้างหูแนนแกล้งทำเป็นเลียหูเธอแต่แอบถามเธอว่าหงส์ทำอะไรอยู่ แนนตอบว่าเธอทำหงส์จนหลับไปแล้วผมเลยค่อยสบายใจหน่อย

ผมจับให้แนน 69 กับก้อยแต่ว่าให้ก้นแนนยกโด่งมาที่หน้าผม จากนั้นผมก็ลากลิ้นไปตามร่องก้นแก้มก้นของแนน แนนกำมือแน่นเอาหน้าซุกหีก้อยสายก้นไปมา ก้อยเองก็เสียวที่แนนเอาหน้าแนบหีเลยยิ่งดูดควยผมแรงขึ้น เราสามครางกันเบาๆ เพราะปากกำลังทำหน้าที่กันอยู่

ผมจับหน้าก้อยให้หยุดอมให้แล้วค่อยชักควยออกมา แล้วผมก็หยุดเลียให้แนนด้วย ผมจับให้ทั้งสอง 69 กันเอง ทันทีที่แนนหย่นหีลงมาที่หน้าก้อย ก้อยก็รีบเลียมันอย่างแรงจนแนนต้องสายก้นหนี ผมนั่งดูทั้งคู่แข่งกันเลียหีให้กันและกัน พวกเธอทั้งเลียทั้งแหย่ลิ้นใช้นิ้วช่วยจนในที่สุดก้อยกับแนนก็แอ่นตัวร้องโอ้ยยย แล้วพุบหมดแรง แนนกลับตัวมาด้านเดียวกับก้อยแล้วประกบปากจูบกับเธอ ผมนั่งดูบทเลสเบี้ยนของทั้งคู่จนควยแข็งไปหมด

แนนเริ่มจับขาก้อยแยกออกแล้วเอาร่องสาวตัวเองถูกับก้อย ผมมองดูกลีบสีชมพูสองอันสีกันไปมามีน้ำใส่ไหลออกมาจากกลีบทั้งคู่ ก้อยกับแนนกอดกันแน่น ปากก็จูบกันอย่างดูดดื่มเหมือนกำลังมีความสุขมาก ผมเองเริ่มทนไม่ไหวแล้วผมไปที่ด้านหลังแนนแล้วเอาควยถูไปตามร่องก้นผ่านรูก้นและต่ำลงมาที่กลีบอูมของเธอกับก้อย สองสาวเสียวจนต้องบดหีใส่กันหนักขึ้นกว่าเดิม ผมค่อยเอาควยแซกไปที่หว่างกลางระหว่างหีทั้งสองอัน ก้อยกับแนนเอาร่องสาวถูตามลำควยกันไม่หยุด มันช่างเสียวซ่านอะไรแบบนี้ที่ควยแท่งเดียวโดนกลีบสองอันรูดไปตามลำควย

ผมเสียวมาจนต้องเริ่มขยับเอวไปด้วยมันยิ่งทำให้สองสาวเสียวซ่านจนผละปากออกจากกันแล้วร้องคราง ผมเองก็เสียวมาก ทั้งไม่ได้สอดใส่แต่การครูดของกลีบทั้งสองก็ทำเอาควยผมเสียวไปทั้งลำได้เหมือนกัน ผมเร่งสาวควยจนมีเสียงเจาะแจะจากน้ำรักของก้อยกับแนน สองสาวก็ครางกันไม่หยุด พวกเธอสลับกับดูดนมให้กันและกัน ผมเองก็สาวควยอย่างเมามันส์

"โอ้วววว เสียวจังเลยแบบนี้ อ้า พี่บี ใกล้แตกแล้วใส่ให้น้องแนนนะ ก้อยได้น้ำแล้วให้แนนบ้าง อ้า" ก้อย

แนนไม่พูดอะไรได้แต่เร่งขยับเอวเหมือนอยากถึงสวรรค์แล้ว ผมเองก็เสียวและแสบควยไปหมดหัวบานผมแดงกล่ำ ผมเลยเร่งสาวเอวตามแนน ทำเอาก้อยได้รับความเสียวไปด้วย เราสามคนเร่งขยับเอวเพื่อให้ไปถึงสวรรค์พร้อมๆ กัน ไม่นาน แนนก็แอ่นตัวร้องโอ้ยยขึ้นมาก่อน ก้อยก็เกร็งเอวแล้วร้องตาม ส่วนผมเองก็กลั้นน้ำกามไว้ไม่ไหวแล้ว ผมจับเอวแนนกดควยเข้าไปจนมิดด้าม มันทั้งแสบทั้งเสียว ผมปล่อยให้ควยกระตุกพ่นน้ำกามใส่หีแนนสามสี่ครั้ง แนนตัวกระตุกตามจังหวะที่ผมพ่นน้ำใส่หีเธอ เราสามคนล้มลงนอนกอดกันก่อนจะลุกไปอาบน้ำ ก้อยแอบกระซิบบอกผมว่าให้ทำข้างในให้แนนด้วยเดี๋ยวจะน้อยใจ ผมเลยต้องทำก้อยกับแนนในห้องน้ำอีกคนละรอบก่อนจะออกมาแต่งตัวแล้วเข้าไปนอนในห้องนอน

เข้าไปในห้องหงส์นอนหลับปุ๋ยสภาพเหมือนโดนแนนแกล้งจนหมดแรง เราสามคนนอนกอดกันจนหลับไป แต่ผมหลับได้ไม่นานก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ผมนอนลืมตาคิดอะไรไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกหิวน้ำเลยขยับตัวทำให้ก้อยตื่นตามขึ้นมาด้วย

"พี่บี นอนไม่หลับหรอค่ะ" ก้อย
"อืมพี่นอนไม่หลับนะ"
"คิดเรื่องก้อยแต่งโป๊หรอ ก้อยขอโทษนะค่ะ จริงๆ ก้อยคิดว่าจะมาหาพี่เลยแต่งแบบนี้ แต่ว่าที่บ้านโทรมาฝากซื้อของเลยไม่อยากรบกวนพี่" ก้อย
"หรอครับ พี่นึกว่าก้อยมีนัดกับใครซะอีก" ผมพูดเพื่อให้ก้อยรู้สึกว่าผมหึงเธอและรักเธอ
"ไม่หรอกค่ะ ก้อยจะมีใครได้ยังไงค่ะ" ก้อย
"ครับพี่เชี่อใจก้อยครับ" ผมหอมแก้มก้อย
"มาก้อยทำให้หายน้อยใจนะค่ะ" ก้อย

ก้อยมุดลงไปใต้ผ้าห่ม แล้วอยู่ผมก็ต้องเสียวควยเพราะก้อยจับมั

ทำงานอีกแล้วซะนิ ผมลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อจะไปอาบน้ำ หงส์กับแนนกำลังช่วยกันทำอาหารเช้าอยู่ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็มาทานอาหารเช้ากับทั้งสองคนก่อนจะพาทั้งสองไปทำงานด้วยกัน

มาถึงออฟฟิตทุกอย่างก็ยังปรกติ ผมนั่งทำงานจน 10 โมงกว่า แคทก็โทรเข้ามาบอกว่าไอ้บิ๊กมาทำงานแล้ว ตอนนี้ผมก็แค่รอว่ามันจะได้เรื่องอะไรมาเล่นงานผมบ้าง ซึ่งจริงๆ ก็มีอยู่เรื่องนึงที่ผมคิดอยู่ในใจ

ผมนั่งทำงานต่อจนใกล้เที่ยงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

"ครับบีครับ"
"บี พี่นุ่นนะ มีประชุมด่วน พี่คมให้ตามเรา" พี่นุ่น
"ครับพี่ นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว มีอะไรด่วนหรอครับ"
"ไม่รู้ซิ เป็นเรียกผู้ใหญ่ไปหลายคนเลยนะ อืมเห็นว่าผู้จัดการใหม่เป็นคนเรียกนะ" พี่นุ่น
"อ้อ บิ๊กซินะครับ อืมจะประชุมก็น่าจะรอให้บ่ายก่อนนะ มีอะไรด่วนนักหนา"
"พี่ก็ไม่รู้ เรารีบขึ้นไปเถอะ ห้องประชุมใหญ่นะ พี่คมขึ้นไปแล้ว" พี่นุ่น
"ครับพี่"

ผมเดินออกจากห้องแล้วขึ้นไปที่ห้องประชุมใหญ่ ที่หน้าห้องผมเห็นไอ้บิ๊กกำลังซุบซิบกับมิ้น พอเห็นผมมันก็ทำหน้าเหมือนกับว่ามันกำลังจะเขี่ยผมออกได้แล้ว

ผมเข้าไปในห้องประชุม ไม่นานทุกคนก็มากันครบ แล้วไอ้บิ๊กก็เริ่มพูดขึ้น

"ที่ผมเชิญทุกท่านมาร่วมประชุมด่วนกันในวันนี้ เนื่องด้วยผมที่เป็นผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบภายใน" บิ๊ก
"ดูมันอวดอ้างอำนาจซะด้วย" พี่คมกระซิบบอกผม
"หลังจากผมได้ตรวจสอบแผนกและฝ่ายต่างๆ ในบริษัท ผมก็ได้ผมการทุจริตครั้งใหญ่" บิ๊ก
"ไอ้นี่ท่าจะบ้า ถ้ามีจริงก็มีคนรู้ก่อนหน้ามันจะมานานแล้ว" พี่คมกระซิบ

พวกผู้บริหารเริ่มคุยกันเองมีเสียงอื่ออึงไปหมดทั้งห้อง

"ทุกท่านเงียบๆ ก่อน รอฟังให้จบก่อนแล้วค่อยว่ากัน" คุณไพศาล

ในห้องค่อยๆ เงียบลง ไอ้บิ๊กก็เริ่มพูดต่อ
"ผมพบว่ามีการทุจริตในการสั่งซื้อของล๊อตใหญ่โดยไม่มีเอกสารการสั่งซื้อ" บิ๊ก
เสียงหือดังขึ้นอีก
"ฟังให้จบกันก่อนครับ พูดต่อไปบิ๊ก" คุณไพศาล
"นี่ครับผมมีหลักฐาน ใบเสร็จและใบรับสิ้นค้า แต่หลังจากตรวจสอบก็พบว่าไม่เคยมีสิ้นค้าล๊อตนี้เข้ามาในบริษัท แถมราคาในใบเสร็จนี้ก็แพงกว่าปรกติถึงเท่าตัว ผมรวบรวมเอกสารทุกอย่างแล้วทำ copy ให้ทุกคนดูแล้วครับ" บิ๊ก

ไอ้บิ๊กมองหน้าผมแล้วกระหยิมยิ้มย่อง มันถือไพ่เหนือกว่าผมแล้ว เรื่องแบบนี้ ถ้าจะมีคนทำได้ก็ต้องฝ่ายจัดซื้อทำเองเท่านั้น ผู้บริหารดูเอกสารแล้วก็เริ่มคุยกันเสียงดัง

"ทุกท่านครับ ผมยังพูดไม่จบนะครับ หลังจากตรวจสอบทั้งหมดแล้ว ฝ่ายที่กระทำผิดในครั้งนี้ก็คือ ฝ่ายจัดซื้อ" บิ๊ก

บิ๊กกับมิ้นมองหน้าผมพร้อมกัน ทั้งคู่ทำเหมือนตัวเองกำลังควบคุมชีวิตผมได้ เสียงผู้บริหารดังไปทั่วห้อง แต่คุณไพศาลพี่คมกับผู้บริหารบ้างท่านเริ่มทำสีหน้าไม่ดี ส่วนตัวผม ผมเองก็คิดอยู่แล้วว่ามันต้องเอาเรื่องนี้มาเล่นงานผม เสียดายก็แต่ว่ามันไม่ตรวจสอบให้ดีซะก่อน พอเห็นช่องโหว่ก็รีบเอามาจัดการผม

"อืม เรื่องนี้ผมขอประชุมส่วนตัวที่ห้องผมก่อน บ่ายนี้จะชี้แจ้งให้ทุกท่านทราบ" คุณไพศาล

คุณไพศาลเรียกพี่คมผมไอ้บิ๊กและมิ้นไปประชุมต่อในห้อง

"เอกสารพวกนี้หลุดออกมาได้ยังไง" คุณไพศาลเสียงดังเหมือนโมโหมาก
"ผมเองก็ไม่ทราบนะครับ ผมสั่งฝ่ายบัญชีแล้วว่าให้เก็บเป็นความลับห้ามให้ใครรู้" พี่คม
"คุณพ่อครับ ผมเองที่เป็นคนไปค้นเจอ คนมันทุจริตยังไงวันนึงก็ต้องมีคนรู้อยู่แล้วครับ" บิ๊ก อวดความสามารถตัวเอง
"เงียบไปเลยไอ้โง่ ไม่รู้ลูกสาวกูเลือกคนโง่อย่างมึงมาเป็นแฟนได้ยังไง" คุณไพศาลทุบโต๊ะ

บิ๊กกับมิ้นทำสีหน้าไม่ดี

"บีว่าไง แกก็เก็บเอกสารเข้าโกดังไปแล้วไม่ใช่หรอ" พี่คม
"ครับ แต่ว่าเมื่อไม่นานมานี้เห็นฝ่ายบัญชีมาขอค้นเอกสารพวกนี้เหมือนกันนะครับ เค้ามีหนังสือคำสั่งจากคุณไพศาลด้วย ผมเลยต้องให้ดู" บี
"เออ ใช่เห็นว่าจะมาทำเรื่องภาษีกับสรรพากร แต่กูก็สั่งนักสั่งหนานะว่าจะต้องเป็นความลับใครเปิดเผยจะโดนไล่ออก" คุณไพศาล

คุณไพศาลมองหน้าไอ้บิ๊กมันรีบแก้ตัวทันที

"คือไม่ใช่ผมนะครับผมไม่รู้ คือมีคนในแผนกบัญชีเอามาให้ผม ผมเห็นว่ามันไม่ปรกติก็เลย" บิ๊กละลำละลัก
"ใคร ใครให้ข้อมูลมึง กูจะสั่งไล่ออกเดี๋ยวนี้เลย" ไพศาล
"เออคือ น้องต่ายที่ฝ่ายบัญชีครับ" ไอ้บิ๊กรีบปัดสวะให้พ้นตัว
"งั้นหรอ คมจัดการด้วย ไล่ออกวันนี้เลย" ไพศาล
"พี่ใจเย็นก่อนครับ เรายังไม่รู้ตื่นลึกหน่าบางเรื่องนี้เลย อยู่ไล่ออกทันทีอาจจะมีคนสงสัยได้นะครับ" คม
"เออ ขอโทษนะครับ คือผมแค่สงสัย บิ๊กบอกว่าน้องต่ายให้ข้อมูลหรอครับ แต่ว่า อาทิตย์ที่แล้ว น้องเค้าลาพักร้อนตั้งแต่วันพุธ แล้วเค้ามาให้ข้อมูลคุณบิ๊กตอนไหนครับ อืมเพราะว่าผมเองก็เห็นว่าคุณบิ๊กก็ไม่มาทำงานตั้งแต่วันพุธเหมือนกัน"

ผมเอาคืนบิ๊กทันที ผมอยากช่วยน้องต่ายแต่ว่าถึงขนาดนี้แล้วผมคงช่วยเธอให้ไม่โดยไล่ออกได้ยาก เอาไว้ผมช่วยเธอหางานใหม่ที่หลังแล้วกัน

ทุกอย่างเป็นไปตามที่ผมคิด มิ้นมองหน้าไอ้บิ๊กเหมือนไม่พอใจมาก คุณไพศาลก็เช่นกัน ทั้งคู่คงเดาออกว่าไอ้บิ๊กได้ขอมูลนี้มาได้ยังไง

"แกออกไปได้แล้วบิ๊ก พรุ่งนี้แกขึ้นมานั่งหน้าห้องมิ้นแล้วกัน ส่วนต่ำแหน่งแกฉันจะให้บีดูแทนไปก่อน" คุณไพศาล

ความจริงของเรื่องนี้มันก็คือ คุณไพศาลเคยอยากได้งานประมูลงานใหญ่งานนึงของรัฐบาล จึงได้มีการทำเรื่องสั่งซื้อลอยๆ ขึ้นมาเพื่อให้เงินใต้โต๊ะกับรัฐมนตรีคนนึง แต่ที่มีผู้บริหารรู้เรื่องแค่บางคนก็เพราะกลัวข่าวจะรั่ว แล้วกลัวว่าจะโดนรัฐมนตรีท่านนั้นเล่นงานถ้ามีคนปล่อยข่าวเรื่องนี้ออกไป คุณไพศาลเลยสั่งทุกคนที่รู้เรื่องนี้ให้เก็บเป็นความลับแม้แต่ผู้บริหารด้วยกัน ผมเองก็คิดอยู่แล้วว่าถ้าไอ้บิ๊กจะได้ข้อมูลอะไรจากน้องต่าย มันก็คงจะได้เรื่องนี้แน่ๆ ผมเลยทำเป็นเฉยไว้ให้มันเอาคอพาดเขียงก่อนผมจะได้ลงดาบมันถนัดๆ หน่อย

คุณไพศาลชวนพี่คมมิ้นและผมไปทานข้าวด้วยกัน

"เป็นไงบ้างบี นี่กี่บีแล้วนะจากพนักงานธรรมดาตอนนี้มีต่ำแหน่งใหญ่แล้ว" คุณไพศาล
มิ้นมองผมแล้วยิ้มหวาน
"ก็ได้เรียนรู้จากท่านและก็พี่คมครับถึงได้มีวันนี้"
"เห้ย แกมันเก่งอยู่แล้ว เสียแค่ไม่ชอบทะเย้ยทะยาน นี่ถ้าผู้จัดการคนเก่าไม่ออกแกก็คงเป็นรองอยู่เหมือนเดิมแหละ" พี่คม
"อืม คนแบบนี้ซิดี เราไม่ต้องกลัวว่าจะโดนแทงข้างหลัง ผิดกับพวกทะเยอทะยาน แล้วค่อยแต่จะหาทางที่จะเลื่อยเก้าอีกเรา" คุณไพศาล

คุณไพศาลนิสัยต่างจากลูกสาวมาก ท่านเป็นคนที่หน้านับถือคนนึง นี่เองที่เป็นสาเหตุให้ผมไม่อยากเอาซาโตชิเข้ามายุ่งเรื่องของผมกับบิ๊ก ผมกลัวมันจะโกรธแล้วไล่ท่านออก เรานั่งทานอาหารกันจนเสร็จแล้วกลับมาที่บริษัท มิ้นนั่งข้างผมตลอดทาง ถึงบริษัทผมก็ขอตัวกลับไปทำงาน มิ้นตามผมด้วย

"อืมคุณมิ้นมีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ทำไมค่ะมิ้นตามมาไม่ได้หรอ" มิ้นกอดแขนผม
"อืม คงไม่ดีมั้งครับทำแบบนี้ เดี๋ยวแฟนคุณหึงเอานะ"
"นายนั่นหนะหรอค่ะ เดี๋ยวมิ้นจะบอกคุณพ่อว่าไม่ให้มานั่งหน้าห้องมิ้นแต่ให้ไปนั่งธุรกการแทน" มิ้น
"อ้าว นั่นแฟนคุณนะ เป็นแฟนกันไม่ช่วยกันหรอครับ"
"เหอะ ผู้ชายแบบนั้น มิ้นคงไม่เอาแล้วหละค่ะ คุณพ่อเองก็คงไม่ให้มิ้นคบแล้วหละ คนโง่ๆ ใครจะเอา" มิ้น
"พี่เองก็เป็นคนโง่สำหรับมิ้นนี่ครับ มิ้นเคยบอกพี่"
"หืม น้องใจหรอค่ะ มามิ้นชดเฉยให้นะ" มิ้นหอมมาที่แก้มผม
"คุณมิ้น ทำแบบนี้คุณจะดูไม่ดีนะครับ"
"เอาเถอะค่ะ ยังไงมิ้นก็ไม่มีแฟนแล้ว คุณพ่อเองก็ชอบพี่มาก วันนี้มิ้นไปก่อน แต่ยังไงมิ้นก็ต้องเอาพี่คืนมาให้ได้" มิ้น

ประตูลิฟท์เปิดขึ้นพอดีผมรีบเดินออกมาจากลิฟท์ แคทยืนอยู่แถวนั้น

"แหมแฮบปี้เอนดิ้งมาซิค่ะแบบนี้" แคท
"แฮบปี้อะไรของแกวะ"
"แหมดูแก้มยังเลอะลิปสติกอยู่เลย" แคท
"หรอ เวนหละ เออขอบใจที่บอก"

ผมรีบไปล้างหน้าก่อนที่กลับเข้าไปในออฟฟิต ถึงห้องผมก็รีบโทรหาพี่คม

"พี่คมครับเรื่องน้องต่ายพอจะช่วยอะไรได้บ้างหรือเปล่า"
"เห้ย เอ็งก็ได้ยินนี่หว่า พี่ไพศาลให้ออกในวันนี้เลย" พี่คม
"พี่จริงๆ น้องเค้าก็ไม่ใช่คนผิดโดยตรง เค้าก็แค่หลงคารมไอ้บิ๊กมันเอง"
"เหอ กูช่วยให้อยูต่อคงไม่ได้ แต่ยื่อไว้สักสองสามวันคงได้ อย่างที่บอกแหละยังไงน้องเค้าก็ต้องออกจากบริษัทภายในวันศุกร์นี้ ตอนกูให้นุ่นทำหนังสือแล้ว เดี๋ยวกูเซ็นคำสั่งก็คงประกาศเลย รวมทั้งเรื่องย้ายไอ้บิ๊กด้วย เห็นว่าคงไปธุรการแทนขึ้นไปข้างบนนะ" พี่คม
"ช่วยไม่ได้จริงๆ หรอครับ ครับพี่ยังไงก็ขอเวลาให้น้องเค้าเตรียมตัวบ้างนะครับ"
"มึงนี่จริงๆ กับผู้หญิงนี่สงสารจัง หรือว่าน้องต่ายนี่มึงก็เอาแล้ว" พี่คม
"พี่เค้ามีแฟนแล้วผมจะไปเอาเค้าได้ยังไงก็แค่คนเคยชอบกันครับ" ผมโกหก
"เออ เดี๋ยวกูดูงานให้เพื่อนกูเยอะแยะ ไม่ต้องกลัวว่าจะตกงาน" พี่คม
"ขอบคุณครับพี่ ผมไม่รู้จะตอบแทนพี่ยังไงดี ตอนนี้พี่ก็ไม่รับเด็กแล้วด้วย"
"เออ ไม่ต้องขอบคุณ นี่ก็ใกล้งานแต่งกูแล้วมึงเตรียมตัวช่วยงานกูก็พอ เออแต่สงสัยเพื่อนเจ้าสาวจะโดนเปลี่ยนตัวหวะ" พี่คม
"อ้าวทำไมหละพี่ พี่ผึ้งไม่ว่างหรอครับ"
"ว่างหนะว่าง แต่มีคนเค้าอยากเป็นเพื่อนเจ้าสาวคู่กับแก กูก็ปฏิเสธไม่ได้สะด้วย" พี่คม
"มิ้นหรอครับพี่"
"เออ กูว่านะมึงก็โชคดีแล้วลูกสาวประธานเชียวนะมึง ได้เป็นแฟนทีหน้าที่การงานมึงก้าวหน้าไปอีกไกลเลย" พี่คม
"พี่ ผมทนไม่ไหวหรอกครับที่จะให้ใครมาบังคับให้ผมต้องทำแบบนั้นแบบนี้ ยิ่งบอกให้ผมหักหลังคนที่มีพระคุณเพื่อให้ตัวเองก้าวหน้า ผมยิ่งทำไม่ได้"
"เออ กูก็พอรู้เรื่องมืงกับมิ้นเหมือนก่อน เอาวะ ทนๆ หน่อยไม่ชอบก็อยู่ห่างๆ เดี๋ยวเค้าก็เจอคนใหม่เอง" พี่คม
"ครับพี่ ขอบคุณนะครับเรื่องน้องต่าย"
"เออไม่เป็นไรกูรีบทำหนังสือก่อนเดี๋ยวช้าจะโดนตาม" พี่คม
"ครับพี่ขอบคุณอีกครั้งครับ"

ผมเองก็โกรธที่น้องต่ายให้ข้อมูลไอ้บิ๊กเพื่อเอามาทำร้ายผม แต่ผมก็สงสารเธอคงเพราะโดนหลอกถึงยอมทำแบบนี้ คงคิดว่าเจอคนที่ดีเป็นนักเรียนนอกต่ำแหน่งใหญ่โต ทำไมนะผู้หญิงวถึงชอบคนที่มีแค่เปลือกนอกแบบนี้ สุดท้ายคนที่มีแต่เปลือกเค้าก็ต้องหาคนที่มีในสิ่งที่เขาต้องการ มีหรือที่เขาจะมามองคนที่ฐานะด้อยกว่าตัวเอง พอหมดประโยชน์ก็โดนทิ้งแบบนี้แหละ

ผมทำงานต่อจนบ่ายสามกว่าก็เห็นเมลจดหมายประกาศเรื่องปลดไอ้บิ๊ก แล้วก็เรื่องประชุมผู้บริหารอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ ผมนึกในใจมันคงแค้นผมมาแน่ๆ ผมเองก็ไม่อยากทำร้ายใครแต่ในเมื่อมันเอาคอขึ้นเขียงเอง ผมก็คงช่วยอะไรมันไม่ได้ ผมทำงานต่อซักพักก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น

"สวัสดีครับผมบีครับ"
"พี่บีค่ะ นี่ต่ายนะ พี่บีต่ายไม่รู้จะไปพึงใครแล้ว" น้องต่ายเสียงเธอเหมือนกำลังร้องไห้อยู่
"อืมน้องต่ายจะให้พี่ช่วยอะไรครับ"
"คือต่าย ต่ายยังไม่อยากตกงานค่ะ ต่ายเองเพิ่งเลิกกับแฟนด้วย ถ้าตกงานต่ายคงไม่มีที่อยู่" ต่าย
"อืมคือพี่เองก็พยายามช่วยแล้วนะครับ ดีที่สุดที่พี่ทำได้ก็แค่ให้เวลาน้องต่ายอยู่ได้ถึงวันศุกร์ คุณไพศาลเค้าไม่ยอมเลยเรื่องนี้ พี่เองก็เคยบอกน้องต่ายแล้วนะตอนมาขอเอกสารพี่ว่าเรื่องนี้เป็นความลับห้ามให้คนอื่นดูสุมสี่สุมห้า"
"ต่ายขอโทษค่ะ ที่ให้ข้อมูลที่จะทำให้พี่เดือดร้อน แต่ต่ายไม่รู้จะทำไง พี่บิ๊กเค้าสัญญาว่าจะคบกับต่าย ต่ายเองก็ยอมมีอะไรกับเค้า ต่ายรักเค้าไม่คิดว่าเค้าจะหลอกใช้ต่าย" ต่าย
"อืมพี่คงช่วยหางานให้เราทำต่อจากที่นี่นะ เรื่องจะขอให้อยู่ต่อ พี่ว่าคงยากขนาดบิ๊กเองยังโดนย้ายไปเป็นแค่พนักงานธุรการ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเป็นแฟนคุณมิ้น คงโดนให้ออกเหมือนกัน"
"พี่บีต่ายจะทำไงดีค่ะ ต่ายทำอะไรไม่ถูกแล้วค่ะ ต่ายจะกลับไปห้องก็ไม่ได้ แฟนต่ายเค้าเอาของๆ ต่ายทิ้งหมดแล้ว แล้วเค้าคงไม่ยอมให้ต่ายเข้าห้องด้วย เงินเก็บต่ายให้พี่บิ๊กเอาไปใช้หมดแล้ว ต่ายพยายามโทรหาเค้าๆ ก็ไม่ยอมรับสายปิดโทรศัพท์อีก" ต่าย
"อืมเอาแบบนี้แล้วกันเรื่องที่นอน มีน้องคนนึงช่วงนี้เค้าไม่ค่อยได้อยู่ห้อง พี่จะขอให้ต่ายไปพักอยู่แทนก่อนแล้วกันนะ"
"ขอบคุณค่ะพี่ ต่ายทำร้ายพี่พี่ยังดีกับต่ายอีก ต่ายนี่มันโง่จริงๆ" ต่าย
"อืมช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าเดี๋ยวตอนเย็นพี่จะพาไปห้องแล้วกันรอพี่ที่ทางเข้าที่จอดรถนะ"

ผมคิดว่าจะให้ต่ายไปนอนห้องหงส์ไปก่อน เพราะยังไงช่วงนี้หงส์ก็ไปนอนคอนโดผมทุกวัน ผมทำงานต่ออีกซักพักก็มีเสียงเคาะประตู แคท จอย หมวย หงส์ ก็เปิดประตูเดินเข้ามา

"อ้าวมาทำอะไรกัน"
"ก็มายินดีกับต่ำแหน่งใหม่พี่บีไง" แคท
"แค่รักษาการณ์ แล้วนี่เค้าประกาศแล้วหรอ"
"ประกาศแล้วพี่ อ้อมีพนักงานมารายงานตัวด้วยนะ" แคท
"ใครมารายงานตัวอะไรกัน"

แคทเปิดประตูออกไปแล้วกลับเข้ามาพร้อมกับสาวๆ อีก 3 คน

"นี่ไงพี่บีพนักงานใหม่ของพี่ นี่ นก พลอย แป้ง ค่ะ" แคทแนะนำสาวๆ
"อ้อ ครับ"
สาวๆ ยกมือไหว้ผม
"อ้อ ไม่เป็นไรนะที่นี่ไม่ต้องไหว้ก็ได้ แค่เรียกว่าพี่ก็พอ"
"แบบนี้ต้องฉลองอีกซิค่ะ" แคท
"งั้นแกเลี้ยงนะ"
"โหพี่บี หนูยากจนต้องเลี้ยงดูสามีตั้ง 7 คน ลูกอีก 8" แคท
"หรอ เก่งนะมีผัวเยอะเหมือนกันนี่น่าจะขอตังผัวมาเลี้ยงเพื่อนหน่อยนะ"
"พี่บี หนูก็พูดเล่นมีผัว 7 คน โทรมแย่เลย" แคท
สาวๆ หัวเราะกัน
"อืมวันนี้เพิ่งวันจันทร์นะ เอาไว้พรุ่งนี้แล้วกันค่อยเลี้ยง"
"เที่ยงหรือเย็นหละพี่" แคท
"เที่ยงก่อนซะเย็นไว้ค่อยดูว่าว่างกันหรือเปล่าค่อยนัด"
"ได้เลยพี่ เอ้าพวกเราพนมมือ" แคท
"ขอบคุณค่ะ" สาวๆ พูดพร้อมกัน
"แหมสามคนนี้เพิ่งมาใหม่ก็โดนแคทมันแพร่เชื้อใส่แล้วหรอ"
นก พลอย แป้ง ยิ้มอายๆ
"เอาหละ กฎพี่ก็ไม่มีอะไรมากนะ ทำงานกันสบายๆ ขอให้งานเสร็จ ว่างอยากจะคุยจะกินขนมก็ได้พี่ไม่ว่าแต่เวลาตามงานต้องเสร็จตรงเวลา ใครทำงานไม่ทันไม่ไหว้ให้รีบบอก พี่จะได้หาคนช่วย อย่าคิดว่าบอกแล้วจะโดนตำหนิ ที่เหลือก็ไม่อะไรสำคัญแล้ว เอ้าไปทำงานกันได้แล้ว มีอะไรสงสัยคุยกับหน้าห้องพี่แล้วกัน มันรู้มาก"
"ค่ะพี่เดี๋ยวแคทจะอธิบายน้องๆ เองว่าเจ้านายเราเป็นยังไง" แคท
"อืมไปทำงานกันได้แล้ว"
"ค่ะ" สาวๆ พูดพร้อมกันอีกรอบ

อืมไอ้บิ๊กนี่มันเลือกลูกน้องซะสาวเชียว นี่มันเลือกจากหน้าหรือว่าวุฒิกันแน่นะ ว่าแต่มันฟันไปหมดหรือยังนะ อาจจะยังเพราะมันเพิ่งมาทำงานจริงๆ แค่สองวันแถมพอบายก็หายหัวอีกนี่ คงยังมั้ง แต่เห้ยนี่คิดอะไรเนี่ย น้องนะน้อง เมียก็หลายคนแล้วพอๆ ผมรีบทำงานต่อไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน

ก่อนเลิกงานผมเรียกหงส์มาบอกเรื่องยืมห้องให้ต่ายอยู่ หงส์ไม่ว่าอะไรเพราะเธอเองก็อยากไปนอนคอนโดผมมากกว่า เลิกงานผมเลยต้องพาแนนกับหงส์ไปส่งต่ายที่ห้องด้วย ผมรู้สึกว่าแนนจะหึงผมอีกแล้วเพราะว่าต่ายเอาแต่ขอบคุณผมและส่งตาเยิ้มให้ตลอด แต่ผมก็ไม่เอาแล้วผมรู้ว่าต่ายกำลังอยากหาที่พึง ซึ่งผมคงช่วยเธอไม่ได้

แนนเงียบไปหลังจากออกจากห้องน้องหงส์ ผมรู้ว่าแนนงอนอีกแล้ว ผมเลยต้องง้อเธอ

"เป็นอะไรตัวเล็ก หน้ามุ่ยเลย เมนมาหรอ"
"บ้า มาที่ไหนหละ" แนน
"อ้าวแล้วเป็นอะไรไม่พูดไม่จา"
"เบื่อคนหลายใจ" แนน
"อ้าวว่าใครหละเนี่ย แถวนี่ก็ไม่เห็นมีนะคนหลายใจที่ว่าหนะ"
"หึ ทำเป็นไม่รู้ตัว" แนน
"ว้าแนนเค้าอารมณ์ไม่ดีคงไม่อยากไปกินกุ้งเผากับพี่มั้ง เราไปกันสองคนนะหงส์เดี๋ยวไปส่งแนนกลับห้องก่อน"
"ใครบอกว่าไม่ไป แกะให้ด้วยหละ" แนนหันหน้ามาพูดกับผมแล้วรีบหันกลับแอบยิ้ม
ผมเดินไปลูบหัวเธอ
"แหมใครจะทิ้งตัวเล็กให้อยู่ห้องคนเดียวได้" ลูบหัวเสร็จผมก็วิ่งหนีแนน
"ว้าย บอกว่าเดี๋ยวผมยุ่ง อย่าหนีนะมาให้ตีซะดีๆ" แนนวิ่งตามผม หงส์เลยวิ่งบ้าง

ผมขึ้นรถแล้วขับไปที่ร้านอาหาร

"พี่บีแล้วไม่ชวนพี่ก้อยหรอ" แนน
"นั่นซิ มืดแล้วพี่เค้ากลับบ้านแล้วมั้งแบบนี้"
"ยังไม่โทรเลยรู้ได้ไง แนนโทรเองดีกว่า" แนน

แนนโทรศัพท์คุยกับก้อยซักพักก็หันมาถามผมว่าที่ร้านไหน ผมบอกร้านไปแนนก็คุยกับก้อยต่อ พอวางแนนก็บอกว่าก้อยกำลังซื้อของใช้อยู่ เดี๋ยวจะนั่งแท็กซี่มาหา

ถึงร้านผมพาแนนกับหงส์เข้าไปหาที่นั่งก่อน ผมให้พวกสาวๆ สั่งอาหาร ก้อยโทรมาบอกว่ามาถึงแล้วผมเลยจะเป็นออกไปรับเองเพราะจะได้ให้ก้อยเอาของใส่ท้ายรถไว้

"มาพี่ช่วยถือ หืมวันนี้แต่งตัวสวยจัง"
"ก็เหมือนเดิมแหละค่ะพี่บี พี่บีไม่เคยเห็นมากกว่า" ก้อย
"อืม สั่นไปนะต่อไปห้ามใส่นะแบบนี้"
"หึงด้วยหรอ แหมผู้หญิงเค้าก็ต้องแต่งสวยๆ ซิ ใส่ยาวก็เฉยแย่เลย" ก้อย
ผมช่วยเก็บของให้ก้อยเสร็จผมก็อดที่จะลูบไปที่ก้นงอนๆ ของก้อยไม่ได้
"ว้ายพี่บีเนี่ย เดี๋ยวก็มีคนเห็นหลอก" ก้อย
"ก็ก้อยใส่กระโปรงแบบนี้แล้วดูก้นงอนจังเลย พี่เลยอยากจับ"
"ไม่เอาค่ะวันนี้ก้อยกลับบ้านดีกว่า ไปห้องพี่เดี๋ยวเจ็บตัวแน่ๆเลย" ก้อย
"อ้าวทำไมหละครับ เสาร์อาทิตย์ก็ไม่ว่าง วันนี้ค้างนะพี่คิดถึง"
"ไม่เอาอะ พี่บีจ้องก้อยซะเหมือนจะกินก้อยแบบนี้ก้อยไม่ไปด้วยหรอก" ก้อย
"ไม่ไปงั้นพี่ทำตรงนี้เลยนะ"

ผมกอดก้อยแล้วจูบเธอ ก้อยรีบผลักผม

"ว้ายพี่บี เดี๋ยวคนเห็นนะดูซินั่นมีคนเดินอยู่ด้วย" ก้อย
"ไม่ให้ทำที่นี่ก็ต้องไปห้องนะ"
"ก้อยอยากกลับเอาของไปเก็บเดี๋ยวพรุ่งนี้ถือไปที่ทำงานอีกลำบากแน่เลยค่ะ" ก้อย
"งั้นทิ้งไว้ในรถพี่พรุ่งนี้พี่ค่อยเอาไปส่งให้ที่บ้าน"
"แหมก็ได้ค่ะ นี่เห็นกับว่าพี่คิดถึงก้อยมากนะไม่งั้นไม่ยอมจริงๆ ด้วย" ก้อย

ผมหอมแก้มก้อยไปอีกที ก้อยบอกว่ารีบไปที่โต๊ะเถอะออกมานานแล้วเดี๋ยวแนนจะเป็นห่วง ผมเลยยอมให้ก้อยหลุดมือไปได้ก่อนตอนนี้ ไว้กลับห้องค่อยจัดการ

เราทานอาหารกันคุยกันไปอย่างสนุกสนาน แนนเองก็หายงอนผมแล้ว ทานเสร็จผมก็พาสาวๆ กลับห้อง แนนกับหงส์อาบน้ำกันก่อน เหมือนจะรู้ว่าผมกับก้อยอยากอยู่กันสองต่อสอง ทั้งคู่อาบน้ำเสร็จแนนก็หยิบโน๊ตบุ๊คผมแล้วชวนหงส์ไปดูเวปเล่นกันในห้อง

"ยินดีด้วยนะค่ะสำหรับต่ำแหน่งใหม่" ก้อย
"อ้าวก้อยรู้ด้วยหรอครับ"
"แนนบอกหนะค่ะ วันนี้แนนบอกว่าพี่บีเลี้ยงฉลองต่ำแหน่งเลยชวนก้อยมาด้วย" ก้อย
"ครับ"

ผมดึงก้อยมาซบที่ไหล่เรานั่งกันอยู่ที่โซฟา วันนี้ก้อยแต่งตัวเซ็กซี่จริงๆ ผมแอบมองหน้าอกเป็นก้อนในคอเสื้อเธอ โคนขาเนียนที่โผล่ออกมาจากชายกระโปรงสั้น

"วันนี้ก้อยแต่งตัวสวยจัง แอบนัดกับใครหรือเปล่า"
"พี่บีหึงหรอค่ะ ถ้าก้อยมีนัดจะมาหาพี่ได้ยังไงหละ" ก้อย
"หึงซิใส่แบบนี้คนก็เห็นหมดซิ"
"แหมตัวเองทั้งเห็นทั้งจับทั้ง....ทำอะไรไม่รู้ จะหึงคนที่แค่เห็นทำไมหละค่ะ" ก้อย
"อ้าวเมียพี่พี่ก็ต้องไม่อยากให้คนอื่นเห็นซิ"
"ปากหวานจังนะค่ะ เห็นก้อยโป๊จะขอปล้ำก้อยหละซิ" ก้อยทำตาเซ็กซี่
"หืม พูดแบบนี้พี่ปล้ำเลยดีกว่าไม่ขอแล้ว"

ผมลูบไปที่ขาอ่อนก้อยแล้วล้วงเข้าไปจับเนินสามเหลียมเธอ

"ว้ายย อู้ยยย พี่บี ค่ะ โอ้วววว อย่าซิก้อยเสียวนะ" ก้อย
"ก็ทำให้เสียว มันก็เสียวซิ"
"โอ้ยยยย คนบ้า ทะลึงใหญ่แล้ว อย่าจับ โอ้ววววว" ก้อย
"ก็ใส่สะโป๊แบบนี้ พี่ก็อยากจับซิ"
"อ้า อ้า อย่ากดนิ้วซิค่ะ โอ้วววว พี่บีเนี่ย ก้อยไม่เล่นแล้วนะ" ก้อย
"ไม่ได้เล่นนี่ ทำจริงๆ"
"ไม่เอาค่ะ ขอก้อยอาบน้ำก่อนเหงื่อท่วมตัวเลย" ก้อย
"ไม่เป็นไรนี่ขนาดเหงื่อออกยังหอมเลย"

ผมเริ่มเลียไปตามลำคอของก้อย ผิวสีแทนทำให้รสชาติเหงื่อสาวเธอเหมือนกับน้ำผึ้งจนผมหยุดเลียไม่ได้ ผมกดก้อยลงบนโซฟา ก้อยพยายามจะดิ้นหนีแต่เธอก็สู้แรงผมไม่ได้ ผมเลียต่ำลงมาที่เนินอกที่ล้นออกมานอกเสื้อซับสีขาวบางๆ ก้อยเริ่มครางเสียว

"อืม โอ้ววว พี่บี อ้า เสียวจังค่ะพี่" ก้อย
"อืมตัวก้อยหวานจังครับ พี่อยากกินทั้งตัวเลย"
"โอ้ยยยย พี่บีอย่าดูด อ้า โอ้ยยย อย่าถลกกระโปรงซิค่ะเดี๋ยวขาด อ้า อย่าแหย่ตรงนั้นด้วย อู้ยยยย" ก้อย



ผมให้นิ้วนำร่องแหย่ไปตามรอยแยกของก้อยจนน้ำรักเธอออกเปียกกางเกงนใน ผมพยายามใช้มือข้างเดียวถอดกางเกงในเธออก มันถอดยากมากแต่ผมก็ดึงมันหลุดออกจากเรียวขาเธอไปได้ ผมรีบใช้นิ้วแหย่เข้าไปในร่องเธอทันทีแล้วเริ่มแหย่เข้าออกช้าๆ

"อ้า อ้า พี่บี ก้อยเสียว อย่าแหย่ค่ะ โอ้ยยยยย ให้ก้อยถอดเสื้อผ้าออกก่อนค่ะ อู้ยยย" ก้อย
"ไม่ครับ พี่จะทำก้อยในชุดนี้เลย อยากใส่โป๊นักต่อไปจะได้ไม่กล้าใส่อีก"
"อย่าซิค่ะพี่บี อ้ายยยย พี่นี่บ้าจังเลย โอ้ยยย" ก้อย

ผมถลกเสื้อซับก้อยขึ้น เนินอกกลมเธอยั่วยวนใจผมมากจนผมต้องก้มไปเอาหน้าซุกที่กลางร่องออกแล้วดูดแรงๆ หลายที ผมไซด์ไปทั่วหน้าอกก่อนจนบราเลือนในมาที่ขอบเต้า หัวนมก้อยชี้เด่ หน้าอกกลมตั้งสวยมาก ผมอดใจไม่ไหวทั้งดูดทั้งกัดไปทั่วทำเอาก้อยเลิกดิ้นรนหนีกอดแขนผมแน่นร้องครางด้วยความเสียว

"อ้า อู้ยยย อ้า จะทำก็อะไรก็ทำค่ะพี่ โอ้วววว ก้อยยอมแล้วค่ะ" ก้อย

การที่ได้ปล้ำก้อยในชุดทำงานแบบนี้มันทำให้อารมณ์ผมพุ่งพลานจริงๆ ผมกัดไปตามฐานเต้าก้อยหลายทีจนเธอครางสะท้านแอ่นอก ผมพยายามจะดูดเลียก้อยให้ทั่วตัวแต่เสื้อผ้ามันก็ปกปิดอยู่หลายส่วน ทำให้ผมต้องเลิกเสื้อผ้าเธอเพื่อจะได้ลงลิ้นสัมผัสเนื้อนิ่มๆ ของก้อย แต่มันก็ยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์มากกว่าปรกติ ผมเลียต่ำลงมาที่หน้าท้องก้อยแล้วลากลิ้นไปรอบๆ สะดืดเธอ ก้อยแอ่นเอวร้องคราง อ้า อ้า อ้า ตอนนี้ก้อยยอมให้ผมทำทุกอย่างแล้ว ตอนนี้น้องชายผมมันแข็งเป็นแท่งจนแน่นกางเกง ผมเลยต้องปลดมันออกมาชื่นชมโลกภายนอก

พอควยผมมันได้ออกมาสูดอากาศภายนอกมันก็เริ่มอยากจะมุดเข้าไปในร่องก้อยขึ้นมาทันที ผมรู้สึกเจ็บแปล๊บไปทั้งลำจนทนไม่ไหวผมจับขาก้อยแยกออกแล้วเอาควยดันเข้าไปทันที

"โอ้ยยยย เอาเลอหรอค่ะ ยังไม่เลียให้ก้อยเลย โอ้ยยย ก้อยเจ็บนะ" ก้อย
"โอ้ววว พี่ไม่ไหวแล้วครับ พี่ขอก่อนนะ เสร็จแล้วพี่ค่อยเลียชดเชยให้นะ" ผมเริ่มซอยควยทันที
"อ้า เข้ามาแล้วนี่ โอ้วว เอาก็เอาค่ะ โอ้ยยยยย แบบนี้เสียวจังค่ะพี่บี" ก้อย

ก้อยในสภาพเสื้อผ้าหลุดรุยแบบนี้ทำเอาผมมีอารมณ์หื่นขึ้นมา ผมกระแทกควยแรงๆ ใส่เธอโดยไม่ได้กลัวของรักก้อยจะบอบช้ำเลย ก้อยเองก็แอ่นหีรับไม่หยุดเหมือนกัน เราเย็ดกันเหมือนหนุ่มสาวสองคนที่กำลังกลัดมัน เหงื่อเราท่วมตัวแต่เราก็ไม่หยุดที่จะกระแทกเอวใส่กัน น้ำรักก้อยไหลทะลักออกมาไม่หยุด ผมกระแทกควยสวนไปจนเกิดเสียงดัง จับ จับ จับ น้ำรักก้อยกับน้ำที่ไหลออกมาจากปลายควยผมผสมกันจนขนเป็นฟอง

"โอ้ววว โอ้ววว โอ้ววว ดีจังค่ะพี่บี โอ้ววว พี่ไม่ทำก้อยแบบนี้นานแล้วนะค่ะ" ก้อย
"อืมมม ครับ หีก้อยก็เย็ดมันจริงๆ วันนี้ พี่อดใจไม่ไหวเลย"
"อ้า ดีจังค่ะ โอ้ววววว แบบนี้ก้อยจะใส่โป๊ทุกวันเลย โอ้ยยยย พี่จะได้ทำก้อยทุกวัน" ก้อย
"อย่าซิ อืมมม ยิ่งพูดแบบนี้ พี่ยิ่งอยากเย็ดก้อยแรงๆ นะ"
"โอ้ยยยย นี่ยังแรงไม่สุดอีกหรอค่ะ ก้อย เสียวไปทั้งหีแล้วนะ เอาซิค่ะ เอาแรงๆ อีก" ก้อย

ผมเพิ่งแรงกระแทกควยจนรู้สึกว่ามันชนกับมดลูกก้อยอย่างแรง ก้อยร้องกรี๊ด แอ่นหีอัดควยผมตอบ เราเย็ดกันอย่างลืมตัวส่งเสียงดังมาก ผมเร่งกระแทกอีกไม่กี่ครั้งก้อยก็ร้องโอ้ยยยแอ่นเอวเอาหีอัดควยผมแน่นน้ำรักอุ่นเธอไหลออกเต็มหน้าขา ผมเสียวควยมามันทั้งอุ่นทั้งแสบ ผมเลยต้องรีบกระแทกควยต่อมันสุด ผมกระแทกเอวไม่ยั้งก้อยนอนร้องครางเด้งหีรอน้ำกามที่ผมกำลังจะปล่อยให้เธอ ผมกระแทกจนรู้สึกว่าน้ำกามมันอัดแน่นกลั้นไม่อยู่แล้ว ผมเลยอันควยเข้าไปลึกสุดๆ แล้วปล่อยให้มันพ่นนามกามร้อนๆ ใส่ร่องก้อย ก้อยร้องครางอีกครั้ง เราทั้งคู่กอดกันแน่นอัดส่วนล่างใส่กันจนแน่นด้วยจนน้ำรักเราทั้งคู่ไหลย้อยออกมา

เรานอนกอดกันซักพักผมก็ค่อยถอนควยออกมา เรากำลงจะลุกขึ้นไปอาบน้ำก็หันมาเห็นแนนนอนอยู่บนหมอนเอาแขนท้าวคางนอนมองเราทั้งคู่อยู่

"อ้าว น้องแนนมานอนทำไมตรงนี้หละ" ก้อย
"ก็แนนรอพี่ก้อยตั้งนาน พี่ก้อยก็ไม่เข้าไปนอนซะที" แนน
"ก็พี่เออ..." ก้อย
"ก็พี่กำลังลงโทษพี่ก้อยอยู่จะให้ไปนอนง่ายๆ ได้ยังไงหละ"
"ลงโทษอะไรกัน ทำไมไม่อาบน้ำ แถมพี่ก้อยยังใส่เสื้อผ้าอยู่เลย" แนน
"ก็ลงโทษที่ใส่โป๊ไง พี่หึง"
"หรอ แนนก็หึงเหมือนกัน งั้นตาแนนลงโทษบ้าง" แนน

แนนรีบขึ้นมาบนโซฟาบ้างเธอผลักให้ผมขยับออกจากหีก้อย ผมเลยต้องดันให้ผนักพิงโซฟาเอนลงไปกลายเป็นเตียง แนนเลียไปที่หีก้อยที่มีน้ำรักเธอกับผมไหลออก แนนเลียหนักๆ ไปหลายครั้งจนก้อยเสียวขึ้นมาอีกครั้ง



"โอ้ยยย น้องแนน พี่ก้อยเสียว พี่ก้อยจะไม่ใส่โป๊อีกแล้วค่ะ โอ้ยยย" ก้อย
"อืมม แนนก็หึงนะ อืมมม ต่อไปห้ามนะ ใส่ได้ตอนที่อยู่ห้องนี้เท่านั้น อืมม" แนนก้มหน้าก้มตาเลียหีก้อยไม่หยุด

ก้อยเอื่อมมือมาที่ควยผมเธอจับมันเล่นก่อนจะเริ่มรูดมันจนแข็งขึ้นมาอีก

"พี่บีช่วยก้อยด้วยนะ" ก้อย
"ให้พี่ช่วยอะไรหละ ให้พี่เอาก้อยอีกรอบหรอ"
"บ้า นั่นไงทำก้นดุกดิ๊กอยู่หนะ ช่วยก้อยจัดการด้วย" ก้อย
"จ๊ะ แต่ก้อยช่วยพี่ก่อนนะ" ผมเลื่อนตัวเข้าไปใกล้ก้อย ก้อยรีบอ้าปากแล้วอมควยผมเข้าไป เธอดูดดุนมันอย่างสนุกปาก

ผมกลัวหงส์จะน้อยใจที่เราสามคนออกมาหนุกกันแบบนี้ ผมเลยก้มหน้าไปที่ข้างหูแนนแกล้งทำเป็นเลียหูเธอแต่แอบถามเธอว่าหงส์ทำอะไรอยู่ แนนตอบว่าเธอทำหงส์จนหลับไปแล้วผมเลยค่อยสบายใจหน่อย

ผมจับให้แนน 69 กับก้อยแต่ว่าให้ก้นแนนยกโด่งมาที่หน้าผม จากนั้นผมก็ลากลิ้นไปตามร่องก้นแก้มก้นของแนน แนนกำมือแน่นเอาหน้าซุกหีก้อยสายก้นไปมา ก้อยเองก็เสียวที่แนนเอาหน้าแนบหีเลยยิ่งดูดควยผมแรงขึ้น เราสามครางกันเบาๆ เพราะปากกำลังทำหน้าที่กันอยู่

ผมจับหน้าก้อยให้หยุดอมให้แล้วค่อยชักควยออกมา แล้วผมก็หยุดเลียให้แนนด้วย ผมจับให้ทั้งสอง 69 กันเอง ทันทีที่แนนหย่นหีลงมาที่หน้าก้อย ก้อยก็รีบเลียมันอย่างแรงจนแนนต้องสายก้นหนี ผมนั่งดูทั้งคู่แข่งกันเลียหีให้กันและกัน พวกเธอทั้งเลียทั้งแหย่ลิ้นใช้นิ้วช่วยจนในที่สุดก้อยกับแนนก็แอ่นตัวร้องโอ้ยยย แล้วพุบหมดแรง แนนกลับตัวมาด้านเดียวกับก้อยแล้วประกบปากจูบกับเธอ ผมนั่งดูบทเลสเบี้ยนของทั้งคู่จนควยแข็งไปหมด

แนนเริ่มจับขาก้อยแยกออกแล้วเอาร่องสาวตัวเองถูกับก้อย ผมมองดูกลีบสีชมพูสองอันสีกันไปมามีน้ำใส่ไหลออกมาจากกลีบทั้งคู่ ก้อยกับแนนกอดกันแน่น ปากก็จูบกันอย่างดูดดื่มเหมือนกำลังมีความสุขมาก ผมเองเริ่มทนไม่ไหวแล้วผมไปที่ด้านหลังแนนแล้วเอาควยถูไปตามร่องก้นผ่านรูก้นและต่ำลงมาที่กลีบอูมของเธอกับก้อย สองสาวเสียวจนต้องบดหีใส่กันหนักขึ้นกว่าเดิม ผมค่อยเอาควยแซกไปที่หว่างกลางระหว่างหีทั้งสองอัน ก้อยกับแนนเอาร่องสาวถูตามลำควยกันไม่หยุด มันช่างเสียวซ่านอะไรแบบนี้ที่ควยแท่งเดียวโดนกลีบสองอันรูดไปตามลำควย

ผมเสียวมาจนต้องเริ่มขยับเอวไปด้วยมันยิ่งทำให้สองสาวเสียวซ่านจนผละปากออกจากกันแล้วร้องคราง ผมเองก็เสียวมาก ทั้งไม่ได้สอดใส่แต่การครูดของกลีบทั้งสองก็ทำเอาควยผมเสียวไปทั้งลำได้เหมือนกัน ผมเร่งสาวควยจนมีเสียงเจาะแจะจากน้ำรักของก้อยกับแนน สองสาวก็ครางกันไม่หยุด พวกเธอสลับกับดูดนมให้กันและกัน ผมเองก็สาวควยอย่างเมามันส์

"โอ้วววว เสียวจังเลยแบบนี้ อ้า พี่บี ใกล้แตกแล้วใส่ให้น้องแนนนะ ก้อยได้น้ำแล้วให้แนนบ้าง อ้า" ก้อย

แนนไม่พูดอะไรได้แต่เร่งขยับเอวเหมือนอยากถึงสวรรค์แล้ว ผมเองก็เสียวและแสบควยไปหมดหัวบานผมแดงกล่ำ ผมเลยเร่งสาวเอวตามแนน ทำเอาก้อยได้รับความเสียวไปด้วย เราสามคนเร่งขยับเอวเพื่อให้ไปถึงสวรรค์พร้อมๆ กัน ไม่นาน แนนก็แอ่นตัวร้องโอ้ยยขึ้นมาก่อน ก้อยก็เกร็งเอวแล้วร้องตาม ส่วนผมเองก็กลั้นน้ำกามไว้ไม่ไหวแล้ว ผมจับเอวแนนกดควยเข้าไปจนมิดด้าม มันทั้งแสบทั้งเสียว ผมปล่อยให้ควยกระตุกพ่นน้ำกามใส่หีแนนสามสี่ครั้ง แนนตัวกระตุกตามจังหวะที่ผมพ่นน้ำใส่หีเธอ เราสามคนล้มลงนอนกอดกันก่อนจะลุกไปอาบน้ำ ก้อยแอบกระซิบบอกผมว่าให้ทำข้างในให้แนนด้วยเดี๋ยวจะน้อยใจ ผมเลยต้องทำก้อยกับแนนในห้องน้ำอีกคนละรอบก่อนจะออกมาแต่งตัวแล้วเข้าไปนอนในห้องนอน

เข้าไปในห้องหงส์นอนหลับปุ๋ยสภาพเหมือนโดนแนนแกล้งจนหมดแรง เราสามคนนอนกอดกันจนหลับไป แต่ผมหลับได้ไม่นานก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ผมนอนลืมตาคิดอะไรไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกหิวน้ำเลยขยับตัวทำให้ก้อยตื่นตามขึ้นมาด้วย

"พี่บี นอนไม่หลับหรอค่ะ" ก้อย
"อืมพี่นอนไม่หลับนะ"
"คิดเรื่องก้อยแต่งโป๊หรอ ก้อยขอโทษนะค่ะ จริงๆ ก้อยคิดว่าจะมาหาพี่เลยแต่งแบบนี้ แต่ว่าที่บ้านโทรมาฝากซื้อของเลยไม่อยากรบกวนพี่" ก้อย
"หรอครับ พี่นึกว่าก้อยมีนัดกับใครซะอีก" ผมพูดเพื่อให้ก้อยรู้สึกว่าผมหึงเธอและรักเธอ
"ไม่หรอกค่ะ ก้อยจะมีใครได้ยังไงค่ะ" ก้อย
"ครับพี่เชี่อใจก้อยครับ" ผมหอมแก้มก้อย
"มาก้อยทำให้หายน้อยใจนะค่ะ" ก้อย

ก้อยมุดลงไปใต้ผ้าห่ม แล้วอยู่ผมก็ต้องเสียวควยเพราะก้อยจับมั