ผ่านไปอีกวันแล้ว วันนี้ผมก็ยังไปที่บริษัทฯ เหมือนปรกติ แต่ไม่ทันที่ผมจะได้เริ่มทำอะไรก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น

"ท่านครับ ผมขอเชิญท่านขึ้นมาคุยกันหน่อยได้ไหมครับ หรือว่าต้องให้ผมลงไปหาเอง" พี่คม
"อ้าวพี่ ทำไมกลับมาแล้วหละยังไม่ครบวันลาเลยไม่ใช่หรอ"
"ก็เพราะมึงนั่นแหละ รีบขึ้นมาเลยหรือว่าใหญ่แล้วต้องให้กูลงไปหา" พี่คม
"ใหญ่อะไรพี่ เดี๋ยวผมขึ้นไปหาครับ พี่รอผมแป๊บนึง"
"เออมาเร็วๆ แคนี้นะ" พี่คม
"ครับพี่"

ผมออกจากห้องเดินขึ้นลิฟท์ไปหาพี่คม ถึงหน้าห้องผมก็แวะคุยกับพี่นุ่นก่อน

"เป็นไงบ้างพี่ฮันนีมูนเป็นไงบ้าง แล้วนี่จะมีน้องกันเลยหรือเปล่า"
"โอ้ย น้องพี่ยังไม่อยากมีหรอก นี่แค่ผัวคนเดียวก็ต้องดูแลกันทุกเรื่องแล้ว ไม่รู้คิดผิดเปล่าเนี่ย" พี่นุ่น
"เอาน่าพี่ แหมทำเป็นบ่นนะ แต่ดูซิหน้าตาเปล่งปลั่งกว่าเดิมตั้งเยอะ โดนฉีดยาบำรุงทุกวันเลยซิ"
"บ้า แหมมันก็มีข้อดีอยู่บ้างแหละ ไม่งั้นจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง" พี่นุ่น
"งั้นก็รีบๆ มีน้องซะซิครับ พี่คมจะได้เป็นฝ่ายมาดูแลพี่บ้าง"
"ไม่เอาหรอก เข้าไปได้แล้วไป เดี๋ยวพี่เค้าก็โกรธเอาหรอกให้เค้ารอนานๆ" พี่นุ่น
"ครับเดี๋ยวผมออกมาคุยใหม่นะ"
"จ้า" พี่นุ่น

ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องพี่คม

"นี่มันอะไรกันวะ ทะเลาะอะไรกันนักกันหนาถึงกับต้องไล่ออกกัน แทนที่จะหลบเลี่ยง นี่แกกับไปปะทะอีก" พี่คม
"ก็ไม่มีอะไรนี่พี่ ผมก็บอกแล้วว่าผมไม่ได้ทำ แต่คุณไพศาลก็ไม่เชื่อ จะให้ผมทำยังไง แล้วนี่คุณไพศาลใช้อำนาจมาไล่ผมออกทั้งๆ ยังไม่มีความผิดอีก"
"มึงนี่ยังไง กูก็บอกแล้วว่าอย่าเพิ่งไปปะทะกับเค้าไง แล้วนี่มึงกำลังทำอะไรกันแน่น กูโดนเรียกตัวกลับมาด่วนเพราะวันศุกร์นี้จะมีประชุมผู้ถือหุ้นด่วน แล้วนี่ไหนว่ามึงจะไม่รับตำแหน่งนี้ไง" พี่คม
"เร็วแบบนี้เลยหรอครับ"
"เอ็งอย่าเปลี่ยนเรื่องตกลงเอ็งกำลังทำอะไรอยู่แน่" พี่คม
"ผมเคยบอกพี่ไปแล้วนี่ครับ ผมขอให้พี่อดทนรอครับ อีกแค่สองวันแล้วพี่ก็จะรู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่"
"เออ กูหละปวดหัวกับมึงจริงๆ บทจะเชื่อฟังก็ทำตามทุกอย่าง บทจะดื่อมึงก็ไม่เคยฟังกูเลย" พี่คม
"เออพี่คมครับผมมีเรื่องที่อยากจะขอร้องพี่หน่อย ผมอยากให้เพื่อนพี่ที่เป็นนายตำรวจช่วยอะไรผมหน่อย"
"เรื่องอะไรวะ เกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่า" พี่คม
"ไม่ครับเรื่องอื่นหนะครับ"

ผมบอกพี่คมว่าผมอยากคุยกับเพื่อนพี่คมด่วนมากวันนี้ได้ยิ่งดีแกเลยโทรนัดให้ผมไปเจอกับเพื่อนแกเช้านี้ ผมขอบคุณพี่คมแล้วเดินออกจากห้องมาคุยกับพี่นุ่นพักนึงแล้วก็รีบขับรถไป สน. ที่นัดเพื่อนพี่คมไว้ โชคดีมากที่เรื่องของส้มเกิดในเขต สน. นี้พอดี ผมขับรถไปถึง สน. ก็ถามหาผู้กำกับสมศักดิ์ เพื่อนของพี่คม ร้อยเวรพาผมไปที่ห้องผู้กำกับ พี่ศักดิ์รอผมอยู่แล้ว

ผมนั่งคุยกับพี่ศักดิ์เรื่องที่คดีของส้ม

"อืม คดีแบบนี้ถ้าแจ้งความไว้ก็มีอายุความ 20 ปี แต่นี้ไม่ได้แจ้งความไว้นะ แค่ 3 เดือนก็หมดอายุความแล้ว" พี่ศักดิ์
"แล้วไม่มีทางพอจะฟื้นคดีเลยหรอครับ"
"คงยากแล้วหละ หลักฐานอะไรก็เก่ามากแล้ว แบบนี้รื้อขึ้นมาจำเลยก็มีโอกาสหลุดได้ง่ายๆ เลยนะ" พี่ศักดิ์
"ครับพี่ ไม่มีทางอะไรเลยหรอ"
"เอางี้เดี๋ยวพี่ให้ลูกน้องเอาหลักฐานกับผลการชันสูตรมาดูกันก่อนว่าพอจะมีอะไรบ้าง" พี่ศักดิ์

พี่ศักดิ์ให้ลูกน้องเอาเอกสารมาให้แล้วก็ให้ตำรวจเจ้าของคดีนี้มาด้วย โชคดีมากๆ โดยปรกติคดีนี้ผ่านมา 4 ปีแล้วเอกสารคงส่งไปเก็บที่สำนักงานตำรวจหมดแล้ว ตำรวจเจ้าของคดีกลับเก็บมันไว้ไม่ยอมส่งไปเก็บที่สำนักงานตำรวจเหมือนรู้ว่าวันนึงจะมีคนมาขอดู

"อืม ผลการชันสูตรมีร่องรอยการโดนทำร้าย ก่อนที่จะมาประสพอุบัติเหตุ แล้วก็มีร่องร่อยการโดนกระทำชำเราด้วย" พี่ศักดิ์

ผมน้ำตาซึมพูดอะไรไม่ออก นี่น้องโดนมันข่มขืนจนต้องฆ่าตัวตายจริงๆ ด้วย แค่จับมันเข้าคุกคงไม่สาสม แต่นี้แค่จะจับมันผมยังทำไม่ได้ นี่ผมจะทำอะไรให้น้องไม่ได้เลยหรอ

"แล้วทำไมตอนนั้นไม่ถึงไม่มีคนสืบเรื่องนี้ต่อหละครับ"
"อืมญาติคนเดียวของน้องเค้าก็คือน้องสาว ตอนนั้นพอผู้ต้องหาที่เป็นคนขับรถยอมรับผิดชอบทั้งหมดและก็ยังจะช่วยส่งเสียน้องสาวผู้ตายจนเรียนจบ ทางเราก็เลยเลือกที่จะปิดคดีเพราะมันดีสำหรับ น้องสาวผู้ตายมากกว่าที่จะมารื้อฟื้นแล้วกลายเป็นว่าพี่สาวเค้าฆ่าตัวตายแล้วไม่ได้อะไรเลย" พี่ศักดิ์
"งั้นหรอครับ อืมงั้นพี่พอจะช่วยอะไรผมซักอย่างได้ไหมครับ"

ผมขอให้พี่ศักดิ์ช่วยผมเรื่องนึง ผมไม่รู้ว่าเรื่องที่ผมคิดอยู่มันจะช่วยอะไรได้บ้าง แต่อย่างน้อยมันคงทำให้ไอ้บิ๊กรู้สึกหวาดกลัวกับบาปกรรมที่มันทำขึ้นมา ผมขอบคุณพี่ศักดิ์แล้วก็ขอตัวกลับ ระหว่างเดินกลับออกมาผมก็เอาแต่คิดว่าผมจะทำยังไงผมถึงจะทำให้ไอ้บิ๊กมันได้รับกรรมในสิ่งที่มันได้ทำไว้ ถึงแม้ว่ายังไงมันก็ต้องโดนจับเข้าคุกเรื่องโกงบริษัท แต่แค่นั้นมันยังไม่สาสมกับความเลวของมัน

ผมกลับมาที่รถกำลังที่จะกดรีโมทเปิดประตูผมก็สังเกตเห็นว่ารถผมโดนล๊อคล้อ ผมยืนหัวเราะนี่ผมจอดรถในสถานีตำรวจทำไมรถผมถึงได้โดนล๊อคล้อได้หละเนี่ย ผมดูที่กระจกหน้ามีกระดาษเหน็บไว้เขียนว่า

"คุณจอดรถในที่จอดของตำรวจ กรุณาติดต่อด้านใน"

ผมดูที่จอดรถก็ไม่ได้มีป้ายบอกว่าเป็นที่จอดรถสำหรับตำรวจ ผมเลยต้องเดินกลับเข้าไปใน สน. อีกครั้ง ผมถามร้อยเวรว่าพอจะรู้ไหมว่าทำไมรถผมโดนล๊อคล้อ ร้อยเวรบอกว่าผู้หมวดเป็นคนสั่งและชี้ห้องให้ผมเดินไปคุยกับผู้หมวดเอง ผมเดินไปที่หน้าห้องเคาะประตูแล้วเปิดเข้าในห้อง

ผมเห็นเพิ่งตำรวจหญิงคนนึงยืนหันหลังดูเอกสารในอยู่

"เออคือผมมาหาผู้หมวดครับ คนที่ล๊อคล้อรถผม"
"อ้อค่ะ ฉันชื่อป๊อบค่ะ" ตำรวจหญิง
"เออ คุณป๊อบผมอยากพบผู้หมวดที่ล๊อคล้อรถผม เค้าไม่อยู่หรอครับ"
"ผู้หมวดค่ะ ผู้หมวดป๊อบเรียกให้ถูกด้วยนะค่ะ" หมวดป๊อบหันหน้ากลับมาหาผม

ผมต้องตกใจเพราะใบหน้าเธอช่างเหมือนกับน้องมาก ต่างกันที่น้องผมยาวแต่เธอสั้นกว่าและไม่แต่งหน้าเท่านั้น



"เป็นอะไรค่ะ ยืนนิ่งเชียว" หมวดป๊อบ
"เออคือ หน้าผู้หมวดเหมือนเพื่อนเก่าผมคนนึงมากครับ"
"แหมหน้าตาก็หล่อดีนะค่ะไม่นึกว่ามุขจีบสาวจะเฉยแบบนี้" หมวดป๊อบ
"ไม่ใช่นะครับ ผมพูดจริงๆ นะครับ"

ผมหยิบรูปในกระเป๋าเสื้อให้หมวดป๊อบดู

"อืมขอโทษด้วยนะค่ะที่เข้าใจผิด นั่งก่อนซิค่ะ" หมวดป๊อบ
"ขอบคุณครับ"
"อืม เหมือนป๊อบจริงๆ ด้วยซิ นี่ถ้าป๊อบใส่วิกผมยาวซะหน่อยก็เหมือนเลยนะค่ะ" หมวดป๊อบ
ผมกับหมวดป๊อบนั่งคุยกับเรื่องคดีของน้อง ผมพอได้เจอหมวดป๊อบทำให้ผมคิดวิธีอะไรดีๆ ออก

"เลวจังนะค่ะ ไอ้ผู้ชายคนนี้ แล้วพี่ศักดิ์เค้าว่ายังไงบ้างค่ะ" หมวดป๊อบ
"คงยากที่จะฟื้นคดีครับ ถึงฟื้นคดีได้หลักฐานเก่ามากแบบนี้คงยากที่จะเอามันเข้าคุก"
"ค่ะ อืม ป๊อบยอมช่วยคุณก็ได้นะ แต่ว่าคุณก็ต้องช่วยป๊อบบ้าง" หมวดป๊อบ
"ผู้หมวดยอมช่วยผมหรอครับ"
"เรียกป๊อบก็ได้ค่ะ เรียกผู้หมวดมันดูห่างเหินนะค่ะ" หมวดป๊อบ
"แล้วผู้หมวด เออคุณป๊อบจะให้ผมช่วยอะไรครับ"
"อืมเริ่มต้นจากอาหารเที่ยงเป็นไงค่ะ" หมวดป๊อบ
"ครับได้ แต่ว่ารถผม"
"อ้อค่ะลืมไปสนิทเลย เดี๋ยวให้ลูกน้องเอาที่ล๊อคล้อออกให้ค่ะ" หมวดป๊อบ

หมวดป๊อบขอเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเพราะเธอออกเวรแล้ว ผมพาหมวดป๊อบไปทานอาหารกลางวันกันที่ร้านในโรงแรมที่ผมชอบไปทานเป็นประจำ เรานั่งทานอาหารไปคุยกันไป หมวดป๊อบมีแฟนแล้วเป็นชาวต่างชาติ แต่ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร นานๆ แฟนหมวดป๊อบจะกลับมาซักที เราคุยกันไปคุยกันมาก็เริ่มเข้าเรื่องใต้สะดือ หมวดป๊อบก็บ่นว่าเหงาเหมือนกัน แต่ก็ไม่อยากเลิกกับแฟนเพราะรักเค้ามาก

"ว่าแต่คุณบีนี้พาสาวมาทานอาหารด้วยกันครั้งแรกก็พาเข้าโรงแรมแบบนี้เลยหรอค่ะ" ป๊อบ
"อย่าเข้าใจผิดซิครับ ผมก็แค่อยากหาที่ที่เป็นส่วนตัวจะได้คุยกันได้ไม่ต้องกลัวมีคนอื่นได้ยิน"
"งั้นหรอค่ะ แล้วคุณบีพาสาวไปที่ส่วนตัวบ่อยหรือเปล่า" ป๊อบ

ป๊อบเอาเท้ามาถูที่หน้าขาผมพร้อมทั้งส่งสายตายั่วยวน ผมเองไม่ค่อยอยากยุ่งกับเธอซักเท่าไหร กลัวเป็นไข้โป้งตายถ้าเกิดเธออยากคบผมจริงจังขึ้นมาแล้วผมไม่คบกับเธอ

"ไม่หรอครับ" ผมขยับขาหนี

เราทานข้าวกันเสร็จ ป๊อบยังขอนั่งกินกาแฟกับขนมเค๊กต่อ

"เป็นอะไรค่ะเงียบเชียวกลัวป๊อบหรอ" ป๊อบ
"เปล่าครับ อืมแต่แปลกนะครับ ปรกติสาวๆ ไม่ชอบกินขนมเค้กหลังอาหารแบบนี้นะครับ เค้ากลัวอ้วนกัน"
"ป๊อบไม่กลัวหรอค่ะ ป๊อบเข้าฟิตเนสทุกวัน อืมดีเลยคุณบีไปเล่นฟิตเนสเป็นเพื่อนป๊อบหน่อยซิ"
"เออ คือวันนี้ผมยังมีธุระต้องไปอีกหลายที่ครับ ไว้วันอื่นได้หรือเปล่า"
"แหม แค่ 1 ชั่วโมงก็ได้ค่ะ รับรองว่าไม่เกินค่ะ" ป๊อบ
"ครับได้ครับ"

ผมเองก็มีชุดกีฬาเก็บไว้ที่กระโปรงหลังรถเพื่อว่าต้องใช้อยู่เหมือนกัน เราสองคนออกจากโรงแรมและตรงไปฟิตเนสของป๊อบที่อยู่ในห้างดังแห่งหนึ่ง

ถึงฟิตเนสเราก็แยกกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมารอป๊อบ ซัพพักเธอก็เดินออกมากพร้อมชุดออกกำลังกายรัดรูป หุ่นป๊อบดีมากๆ เหมือนหุ่นพวกนางแบบเลย โดยเฉพาะช่วงต้นขาและสะโพกดูแน่นมาก ผมมองแล้วต้องกลืนน้ำลายเลยเหมือนกัน

"เสร็จแล้วหรอค่ะ มาช่วยป๊อบหน่อยซิค่ะ วันนี้เทรนเนอร์ป๊อบหยุด" ป๊อบ
"ครับได้ซิ"

ป๊อบพาผมไปอุปกรณ์ Butterfly ที่ไว้สำหรับออกกำลังกล้ามหน้าอก ป๊อบนั่งลงแล้วให้ผมช่วยปรับน้ำหนักให้ จากนั้นก็ให้ผมช่วยดันที่จับให้ชิดเข้าหากันเพื่อที่ป๊อบจะได้ให้มือจับและเริ่มออกกำลังกาย ผมยืนดูหน้าอกหมดวป๊อบที่ทั้งใหญ่ทั้งตั้งเป็นก้อนกลมไม่หย่อนคล้อยเลย แถมเวลาที่เธอดันแขนสองข้างเข้ามาชิดกัน หน้าออกของเธอเบียดกันแน่น นี่ถ้ามีอะไรไปอยู่ตรงกลางระหว่างร่องอกเธอมันคงโดนบีบจนแบนแน่ๆ

ป๊อบเล่นอุปกรณ์นี้อยู่ 10 นาทีเธอก็ให้ผมช่วยจับอุปกรณ์แล้วเธอก็ลุกขึ้นแล้วเปลี่ยนไปเล่นอุปกรณ์อีกชิ้นซึ่งผมไม่รู้จักชื่อและก็ไม่เคยเล่น มันก็คล้ายๆ กับ Butterfly นะครับ แต่แทนที่จะใช้แขนมันกลับใช้ขาในการออกกำลังแทน ป๊อบให้ผมปรับน้ำหนักไปที่ 40 ปอนด์ ซึ่งก็ประมาณเกือบ 15 กิโลกรัม ผมช่วยจับอุปกรณ์ในป๊อบสอดขาเข้าไปเสร็จแล้วผมก็ปล่อยให้เธอเริ่มออกกำลังกาย เครื่องออกกำลังกายทำให้ขาของป๊อบแยกออกกว้าง ผมสั่งเกตุเห็นว่าตรงหว่างขาป๊อบอูมแน่นมองเห็นเป็นรอยแยกชัดเจน

ป๊อบเห็นผมจ้องหว่างขาเธอตาไม่กระพริบ เธอก็ส่งยิ้มหวานให้ผมก่อนจะเริ่มใช้ขาดันเข้ามาชิดกันแล้วปล่อยออกเหมือนน้ำหนัก 15 กิโลมันเบาสำหรับเธอมาก ผมเห็นกำลังขาและสะโพกของป๊อบแล้วก็เสียวเอ็นตัวเอง นี่ถ้าเธอขมิบผมคงหน้าเขียวเหมือนโดนมือปีบแน่ๆ ป๊อบออกกำลังกับอุปกรณ์นี้อีกประมาณ 10 นาที เธอก็หยุด ตอนนี้ป๊อบเหงื่อท่วมทั้งตัว ผมเองก็เหงื่อออกด้วยเหมือนกันทั้งๆ ที่ไม่ได้ออกกำลังกายด้วย

ป๊อบชวนผมไปอาบน้ำที่สปาในฟิสเนส ผมตกลงเราเข้าไปอาบน้ำกันคนละห้องแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมานอนให้พนักงานในสปานวด ตอนแรกผมนอนคว่ำให้พนักงานสปานวด จากนั้นอีกซักพักพนักงานก็ให้ผมเปลี่ยนเป็นนอนหงายแทนจากนั้นก็ใช้ผ้าอุ่นๆ ปิดตาผมไว้ ผมนอนให้นวดซักพักก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ พนักงานนวดวนเวียนใกล้ไอ้นั้นผมจนมันเริ่มแข็งเด่ขึ้นมาที่ละนิด ผมเห็นว่าพนักงานนวดเป็นผู้หญิงก็เลยไม่ใส่ใจอะไรเดี๋ยวเธอเห็นว่าของผมแข็งเธอคงเลี่ยงไปนวดตรงอื่นแทน

แต่ดูเหมือนพนังงานนวดจะไม่เลี่ยงไปนวดตรงอื่นกลับมาวนเวียนรอบฐานเอ็นผมแล้วยังลูบไข่ผมเล่นจนผมเสียวควยตั้งขึ้นเป็นแท่ง จากนั้นเธอก็ขึ้นมาคล่อมตัวผม ผมตกใจรีบเอาผ้าที่ปิดตาอยู่ออก สิ่งที่ผมเห็นไม่ใช่พนักงานนวดแต่เป็นป๊อบที่ร่างเปลือยเปล่ากำลังรูดเอ็นผมเล่นอย่างสนุกมือ



"อืมม ใหญ่จังไม่แพ้แฟนป๊อบเลยนะเนี่ย" ป๊อบ
"โอ้วว คุณป๊อบ หยุดเถอะครับเดียวเด็กพนักงานเข้ามาเห็น"
"ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะป๊อบให้ออกไปกันหมดแล้ว แล้วป๊อบก็ล๊อคห้องแล้วด้วย ในนี้มีเราแค่สองคนเท่านั้นแหละค่ะ" ป๊อบ
"แต่มันก็ไม่ดีนะครับ คุณป๊อบมีแฟนแล้ว ผมก็มีแฟนแล้ว ทำแบบนี้มันจะไม่ดีแต่แฟนคุณป๊อบนะครับ"
"แหมหัวโบราณจังนะค่ะ เราก็แค่สนุกกันแก้เหงา คุณบีก็แค่ช่วยป๊อบ หรือว่าคุณบีจะผิดสัญญาที่บอกว่าจะช่วยป๊อบทุกเรื่อง" ป๊อบ
"เออ คือ"

ผมยังไม่ทันตอบป๊อบก็เอาหน้าอกใหญ่แน่นมาประกบเอ็นผมแล้วใช้หน้าออกรูดเอ็นผมขึ้นลง ผมเสียวจนต้องร้องคราง หน้าอกป๊อบแน่นมากอย่างที่ผมคิดมันทั้งแน่นทั้งใหญ่ ป๊อบบีบจนควยผมแทบจะกระดุกกระดิกไม่ได้ ป๊อบให้หน้าอกรูดเอ็นผมซักพักก็เริ่มใช้ปากดูดเลียที่ปลายหัวบานไปด้วย ผมเสียวจนต้องกำที่จับข้างๆ เตียงแน่น ผมต้องพยายามกลั้นน้ำกามที่เอ่อล้นจะแตกให้ได้อยู่ตลอดเวลา ป๊อบทำแบบนี้ซักพักก็ผละปากออกแล้วปล่อยให้เอ็นผมเป็นอิสระ ผมค่อยหายเกร็งหน่อย แต่ก็หายได้ไม่นาน ป๊อบเลื่อนตัวมาที่กลางตัวผมแล้วนั่งขนเขาเอาเอ็นผมจ่อที่ร่องสาวเธอ

ผมต้องกัดฟัดแน่นเตรียมรอรับความเสียวที่กำลังจะเกิดขึ้น ป๊อบกอดเอวลงมาจนหน้าเข้าเราแอนชิดกันแล้วซูดปาก

"โอ้ววววว ใช้ได้เลย แบบนี้ป๊อบหายคิดถึงแฟนแน่ๆ" ป๊อบ

จากนั้นป๊อบก็เริ่มขย่มเอ็นผมแรงมาก ร่องเธอมันทั้งแน่นทั้งตอดแรงมาก ป๊อบไม่ได้ขย่มเฉยๆ เธอขยับขาหนีบเข้าออกไปด้วย ผมทั้งเสียวทั้งเจ็บเอ็นไปหมด ป๊อบดูจะถูกใจกับขนาดของผมมากเธอสะบัดหัวร้องครางดังลั่น ป๊อบอัดร่องใส่ผมดัง ตับ ตับ ตับ ผมเจ็บหน้าขาจนช้าไปหมด ควยก็เหมือนกำลังโดนกำโดนรูดอย่างแรงตลอดเวลา ป๊อบเร่งขย่มเอวใส่ผมจนเตียงเริ่มสั่นไปด้วย ทั้งผมทั้งเธอครางกันลั่น ป๊อบขย่มอีกซักพักเธอก็เกร็งตัวซูดปากร้องโอ้ยยยลั่น ร่องป๊อบขมิบตัวบีบรัดควยผมหลายครั้ง ก่อนที่เธอจะรีบยกก้นขึ้นแล้วก้มมารูดควยผมเร็วจี๋เพื่อให้ผมขึ้นสวรรค์ตามเธอบ้าง ผมเองก็ทนความเสียวไม่ไหวปล่อยให้ควยพ่นน้ำพุ่งใส่หน้าป๊อบจนเลอะไปหมด ป๊อบดูเลียทำความสะอาดให้ผมจากนั้นเราก็ลุกขึ้นแล้วไปอาบน้ำด้วยกัน

ขณะอาบน้ำผมขย้ำคลึงก้นที่แน่นของป๊อบไปด้วยทำให้เราทั้งคู่เกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ ป๊อบเห็นควยผมแข็งขึ้นมาก็รีบช่วยรูดแล้วนั่งลงไปอมให้จนแข็ง

ผมรีบจับใหป๊อบยืนขึ้นแล้วจับหันหลัง ผมรีบยัดควยเข้าไปที่ร่องสาวป๊อบที่แน่นมาก สะโพกเธอแน่นจนผมเสียวควยไปทั้งลำอย่างที่ผมคิดจริงๆ ผมเร่งซอยควยให้เราสองคนเสร็จอีกรอบเพราะตอนนี้เราก็อยู่กันสองต่อสองมาครึ่งชั่วโมงแล้วเดี๋ยวจะมีคนสงสัยแล้วไขกุญแจห้องเข้ามา ผมเร่งซอยควยกระแทกป๊อบโดยมีน้ำจากผักบัวเปิดใส่แผนหลังเธอไปด้วย ผมซอยควยดัง พับ พับ พับ และเร็วขึ้นเรื่อยๆ เราสองคนซูดปากกันลั่น ผมรีบเร่งซอยและดันควยให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ป๊อบครางเสียวเสียงดังจนในที่สุดเธอก็ถึงอีกรอบ ป๊อบเกร็งเอวหีบีบรัดควยผมแน่น พอป๊อบเสร็จสมผมก็รีบดึงควยออกดัวผัวะแล้วชักแรงๆ อีกสามสี่ครั้ง ผมก็ถึงสวรรค์บ้างผมพ่นน้ำกามใส่แผ่นหลังเธอเต็มไปหมด

เราสองคนยืนกอดจูดกันอีกซักพักแล้วก็เริ่มล้างตัวให้กันก่อนจะกลับออกมาด้านนอกแล้วเปิดประตูออกไปจากห้อง  พนักงานมองเราสองคนแล้วแอบยิ้ม ป๊อบทำหน้าเฉยๆ เราสองคนแยกกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมจะอาสาจะพาป๊อบไม่ส่งที่บ้านแต่เธอบอกผมว่ารถเธอยังอยู่ที่ สน. ผมอาสาจะไปส่งเธอที่ สน. เธอก็กลับถามผมว่าผมจะไปทำอะไรต่อ

"ผมว่าจะไปคุยกับ supplier หน่อยนะครับ"
"งั้นหรอค่ะเรื่องสำคัญหรือเปล่า ป๊อบไปด้วยได้ไหม" ป๊อบ
"อืมก็สำคัญนะ อืมแต่ถ้ามีคุณป๊อบไปด้วยมันอาจจะง่ายขึ้นก็ได้"
"งั้นก็พาป๊อบไปด้วยซิค่ะ" ป๊อบ
"ครับเอาแบบนั้นก็ได้"
"แหมไม่ต้องเกร็งนะค่ะ ป๊อบก็แค่ถูใจคุณ แต่ถึงยังไงป๊อบก็ยังรักแฟนป๊อบอยู่ ขอให้เรื่องระหว่างเราเป็นการคบกันแก้เหงานะค่ะ" ป๊อบ
"แบบนั้นก็ดีครับ ผมเองก็มีคนที่ต้องรับผิดชอบอยู่เหมือนกัน"
"ค่ะเอาหละค่ะ เราไปทำธุระของคุณกันเถอะ" ป๊อบ

ผมพาป๊อบไปพบกับ supplier ด้วย แล้วก็เป็นอย่างที่คิดพอมีป๊อบอยู่ด้วยเรื่องมันก็ง่ายขึ้นจริงๆ จากนั้นผมพาป๊อบไปหาซื้อวิกผมยาวมาใส่ดูว่าเหมือนน้องมากแค่ไหน เสร็จแล้วผมก็ไปส่งเธอที่ สน. ผมนัดมารับเธอที่ สน. พรุ่งนี้เพื่อเริ่มทำตามแผน ระหว่างขับรถกลับไปออฟฟิตผมก็โทรหานกเพื่อให้ทำอะไรให้ผมอย่างนึง

ผมกลับมาถึงออฟฟิต ผมก็เรียกให้นกมาหาเพื่อถามเรื่องที่ผมฝากให้เธอทำ

"เป็นไงบ้างมันตกใจไหม"
"ตกใจค่ะพี่ พี่บิ๊กตกใจมาก พี่บิ๊กไล่นกออกมาจากห้องเลยค่ะ หาว่านกบ้าเห็นภาพหลอน" นก
"อืมดีแล้ว"
"แล้วต่อไปจะทำยังไงค่ะ ทำแบบนี้แล้วพี่บิ๊กเค้าจะยอมรับหรอค่ะว่าเค้าทำร้ายพี่น้อง" นก
"พี่เองก็เหลือแค่วิธีนี้นะ วิธีอื่นพี่ก็ไปปรึกษาผู้ใหญ่มาหมดแล้ว แต่ใครๆ ก็บอกว่ามันอาจจะรอดได้ แต่วิธีพี่พี่คิดว่ามันไม่รอดแน่ๆ"
"ค่ะพี่ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยนกกับพี่น้อง" นก
"ไม่เป็นไรหรอก พี่เองก็ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วย ถ้าพี่รู้ก่อนน้องคงไม่ต้องเป็นแบบนี้"
"ขอบคุณมากนะค่ะพี่" นก
"อืมไม่เป็นไรนะ ไปทำงานเถอะ"
"ค่ะพี่" นก

นกออกไปนอกห้องผมต้องรีบซะแล้วอีกแค่ 2 วันก็จะมีการประชุมผมคงต้องรีบซะแล้ว ผมโทรหาน้องส้มเพื่อที่จะขอเบอร์ติดต่อคุณอำนาจ พี่อำนาจนัดให้ผมไปเจอที่ร้านอาหารแห่งนึงตอนสามทุ่มแกบอกให้ผมหาสาวไปให้แกด้วยซักคนสองคน ผมรับปากแต่ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจะหาใครไปให้พี่อำนาจดี

ผมนั่งนึกอยู่จนใกล้เลิกงานก็คิดว่าสงสัยจะต้องเรียกมิกะมาช่วยอีกซักครั้งเพราะว่าดูหน้าตาและหุ่นก็ใกล้เคียงกับส้ม พี่อำนาจน่าจะชอบ แต่ว่าอีกคนจะเอาใครดี สาวๆ คาราโอเกะที่เหลือก็ไม่มีใครหุ่นหรือหน้าตาแบบมิกะเลย ไม่เป็นไรผมโทรหามิกะก่อนแล้วกัน ได้ซักคนก็ยังดี

"สวัสดีครับน้องมิกะ"
"สวัสดีค่ะพี่บี พี่บีหายไปเลยนะไหนว่าจะมาลำลึกความหลังกันสองคนไงค่ะ" มิกะ
"ขอโทษทีนะพี่ยุ่งๆ นี่พี่ก็มีเรื่องจะมารบกวนเราอีกแล้ว"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่รบกวนที่ไรมิกะมีเงินใช้ทุกทีแบบนี้มิกะชอบค่ะ" มิกะ
"อืมก็เหมือนเดิมแหละอยากให้มาดูแลผู้ใหญ่ของพี่ซักคืน"
"ได้ซิค่ะ แต่ว่าครั้งนี้พี่บีต้องทำตามสัญญานะ" มิกะ
"จ้าพี่สัญญางานนี้เสร็จพี่จะไปค้างห้องมิกะทั้งคืนเลย"
"สัญญาแล้วนะ" มิกะ
"จ้า อืมแล้วมิกะมีเพื่อนที่หน้าตาญี่ปุ่นหุ่นประมาณมิกะอีกซักคนไหม"
"ก็มีนะค่ะ ทำไมค่ะพี่อยากแซนวิสหรอ" มิกะ
"ไม่ใช่จ้า พี่บอกผู้ใหญ่ไว้ว่าจะพาสาวไปดูแลสองคน ก็มีมิกะที่ผ่านสเปกแก แต่อีกคนพี่ยังหาไม่ได้เลย"
"เดี๋ยวมิกะชวนเพื่อนไปด้วยค่ะ" มิกะ
"อืมพี่ขอนิสัยดีน่ารักเอาใจเก่งแบบมิกะนะ"
"ค่ะรับรองเอาใจเก่ง ใจถึงด้วย ผู้ใหญ่ของพี่ต้องชอบแน่ๆ" มิกะ
"จ้างั้นพี่ไปรับที่คอนโดตอนสองทุ่มนะ แล้วพี่ต้องคุยกับเจ้กุ้งไหมเนี่ยจะพาเราออกข้างนอก"
"ไม่ต้องหรอกค่ะวันนี้มิกะหยุดพอดีเพื่อนมิกะก็หยุดเหมือนกัน" มิกะ
"อืมแบบนี้พี่ก็ต้องเอาเงินไปให้เราเลยซินะ"
"สำหรับมิกะไว้มาให้ตอนมาทำตามสัญญาก็ได้ พี่เอาเงินมาแค่ของเพื่อนมิกะแล้วกัน" มิกะ
"ไม่เป็นไรพี่เอาไปให้ทั้งคู่เลยแล้วกัน ส่วนเราจะรับตอนนี้หรือรอรับพร้อมอย่างอื่นก็แล้วแต่เราแล้วกัน"
"ค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะ มิกะจะโทรไปบอกเพื่อนก่อน" มิกะ
"ครับแล้วเจอกันบาย"
"บายค่ะ" มิกะ

เลิกงานผมพาแนนกับหงส์กลับไปคอนโดระหว่างทางผมก็แวะห้างให้เธอซื้อกับข้าวไปไว้ทานกัน ผมบอกแนนว่าจะออกไปทำธุระกลับดึกๆ แนนทำหน้างอ ไม่ยอมคุยกับผม จนผมต้องบอกว่ามันเป็นเรื่องงานสำคัญมากเกี่ยวกับต่ำแหน่งหน้าที่ของผมด้วยเธอถึงจะยอมเลิกทำหน้างอ แต่แนนก็ยังทำเป็นงอนผมอยู่ดี เอาไว้ผมกลับมาค่อยง้อเธอแล้วกัน ผมนั่งอยู่ห้องจนทุ่มครึ่งก็หยิบกุญแจรถแล้วเดินออกจากห้อง แนนมายืนมองผมระหว่างที่ผมกำลังใส่รองเท้า

"ไม่ต้องงอนนะเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแล้ว พอกลับมาจะง้อให้หายงอนเลย"
"ใครงอน ใครเค้าสนใจหละว่าตัวเองจะไปไหน" แนน
"ไม่สนแล้วมายืนมองทำไมหละเนี่ยไ
"มารอล๊อคห้อง คืนนี้นอนนอกห้องนะ" แนน
"ใจร้ายนักนะเรา"

ผมลุกขึ้นกอดแนนแล้วหอมไปทั่วใบหน้า

"ไม่เอ้านะ น้ำยังไม่อาบเลย" แนน
"งั้นรอพี่นะพี่จะกลับมาอาบน้ำแล้วเรามาทำแบบนี้กันต่อ"
"เฮอะ ใครจะรอรีบๆ ไปเลย เค้าจะนอนแล้ว" แนน
"พี่ไปแล้วอยู่กันดีๆ อย่าซนหละ"

ผมหยิกจมูกแนน แนนทำหน้าไม่พอใจแล้วรีบดันให้ผมออกไปนอกห้องแล้วรีบปิดประตู ผมลงที่รถแล้วขับไปรับมิกะตามที่ได้นัดไว้

ผ่านไปอีกวันแล้ว วันนี้ผมก็ยังไปที่บริษัทฯ เหมือนปรกติ แต่ไม่ทันที่ผมจะได้เริ่มทำอะไรก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น

"ท่านครับ ผมขอเชิญท่านขึ้นมาคุยกันหน่อยได้ไหมครับ หรือว่าต้องให้ผมลงไปหาเอง" พี่คม
"อ้าวพี่ ทำไมกลับมาแล้วหละยังไม่ครบวันลาเลยไม่ใช่หรอ"
"ก็เพราะมึงนั่นแหละ รีบขึ้นมาเลยหรือว่าใหญ่แล้วต้องให้กูลงไปหา" พี่คม
"ใหญ่อะไรพี่ เดี๋ยวผมขึ้นไปหาครับ พี่รอผมแป๊บนึง"
"เออมาเร็วๆ แคนี้นะ" พี่คม
"ครับพี่"

ผมออกจากห้องเดินขึ้นลิฟท์ไปหาพี่คม ถึงหน้าห้องผมก็แวะคุยกับพี่นุ่นก่อน

"เป็นไงบ้างพี่ฮันนีมูนเป็นไงบ้าง แล้วนี่จะมีน้องกันเลยหรือเปล่า"
"โอ้ย น้องพี่ยังไม่อยากมีหรอก นี่แค่ผัวคนเดียวก็ต้องดูแลกันทุกเรื่องแล้ว ไม่รู้คิดผิดเปล่าเนี่ย" พี่นุ่น
"เอาน่าพี่ แหมทำเป็นบ่นนะ แต่ดูซิหน้าตาเปล่งปลั่งกว่าเดิมตั้งเยอะ โดนฉีดยาบำรุงทุกวันเลยซิ"
"บ้า แหมมันก็มีข้อดีอยู่บ้างแหละ ไม่งั้นจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง" พี่นุ่น
"งั้นก็รีบๆ มีน้องซะซิครับ พี่คมจะได้เป็นฝ่ายมาดูแลพี่บ้าง"
"ไม่เอาหรอก เข้าไปได้แล้วไป เดี๋ยวพี่เค้าก็โกรธเอาหรอกให้เค้ารอนานๆ" พี่นุ่น
"ครับเดี๋ยวผมออกมาคุยใหม่นะ"
"จ้า" พี่นุ่น

ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องพี่คม

"นี่มันอะไรกันวะ ทะเลาะอะไรกันนักกันหนาถึงกับต้องไล่ออกกัน แทนที่จะหลบเลี่ยง นี่แกกับไปปะทะอีก" พี่คม
"ก็ไม่มีอะไรนี่พี่ ผมก็บอกแล้วว่าผมไม่ได้ทำ แต่คุณไพศาลก็ไม่เชื่อ จะให้ผมทำยังไง แล้วนี่คุณไพศาลใช้อำนาจมาไล่ผมออกทั้งๆ ยังไม่มีความผิดอีก"
"มึงนี่ยังไง กูก็บอกแล้วว่าอย่าเพิ่งไปปะทะกับเค้าไง แล้วนี่มึงกำลังทำอะไรกันแน่น กูโดนเรียกตัวกลับมาด่วนเพราะวันศุกร์นี้จะมีประชุมผู้ถือหุ้นด่วน แล้วนี่ไหนว่ามึงจะไม่รับตำแหน่งนี้ไง" พี่คม
"เร็วแบบนี้เลยหรอครับ"
"เอ็งอย่าเปลี่ยนเรื่องตกลงเอ็งกำลังทำอะไรอยู่แน่" พี่คม
"ผมเคยบอกพี่ไปแล้วนี่ครับ ผมขอให้พี่อดทนรอครับ อีกแค่สองวันแล้วพี่ก็จะรู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่"
"เออ กูหละปวดหัวกับมึงจริงๆ บทจะเชื่อฟังก็ทำตามทุกอย่าง บทจะดื่อมึงก็ไม่เคยฟังกูเลย" พี่คม
"เออพี่คมครับผมมีเรื่องที่อยากจะขอร้องพี่หน่อย ผมอยากให้เพื่อนพี่ที่เป็นนายตำรวจช่วยอะไรผมหน่อย"
"เรื่องอะไรวะ เกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่า" พี่คม
"ไม่ครับเรื่องอื่นหนะครับ"

ผมบอกพี่คมว่าผมอยากคุยกับเพื่อนพี่คมด่วนมากวันนี้ได้ยิ่งดีแกเลยโทรนัดให้ผมไปเจอกับเพื่อนแกเช้านี้ ผมขอบคุณพี่คมแล้วเดินออกจากห้องมาคุยกับพี่นุ่นพักนึงแล้วก็รีบขับรถไป สน. ที่นัดเพื่อนพี่คมไว้ โชคดีมากที่เรื่องของส้มเกิดในเขต สน. นี้พอดี ผมขับรถไปถึง สน. ก็ถามหาผู้กำกับสมศักดิ์ เพื่อนของพี่คม ร้อยเวรพาผมไปที่ห้องผู้กำกับ พี่ศักดิ์รอผมอยู่แล้ว

ผมนั่งคุยกับพี่ศักดิ์เรื่องที่คดีของส้ม

"อืม คดีแบบนี้ถ้าแจ้งความไว้ก็มีอายุความ 20 ปี แต่นี้ไม่ได้แจ้งความไว้นะ แค่ 3 เดือนก็หมดอายุความแล้ว" พี่ศักดิ์
"แล้วไม่มีทางพอจะฟื้นคดีเลยหรอครับ"
"คงยากแล้วหละ หลักฐานอะไรก็เก่ามากแล้ว แบบนี้รื้อขึ้นมาจำเลยก็มีโอกาสหลุดได้ง่ายๆ เลยนะ" พี่ศักดิ์
"ครับพี่ ไม่มีทางอะไรเลยหรอ"
"เอางี้เดี๋ยวพี่ให้ลูกน้องเอาหลักฐานกับผลการชันสูตรมาดูกันก่อนว่าพอจะมีอะไรบ้าง" พี่ศักดิ์

พี่ศักดิ์ให้ลูกน้องเอาเอกสารมาให้แล้วก็ให้ตำรวจเจ้าของคดีนี้มาด้วย โชคดีมากๆ โดยปรกติคดีนี้ผ่านมา 4 ปีแล้วเอกสารคงส่งไปเก็บที่สำนักงานตำรวจหมดแล้ว ตำรวจเจ้าของคดีกลับเก็บมันไว้ไม่ยอมส่งไปเก็บที่สำนักงานตำรวจเหมือนรู้ว่าวันนึงจะมีคนมาขอดู

"อืม ผลการชันสูตรมีร่องรอยการโดนทำร้าย ก่อนที่จะมาประสพอุบัติเหตุ แล้วก็มีร่องร่อยการโดนกระทำชำเราด้วย" พี่ศักดิ์

ผมน้ำตาซึมพูดอะไรไม่ออก นี่น้องโดนมันข่มขืนจนต้องฆ่าตัวตายจริงๆ ด้วย แค่จับมันเข้าคุกคงไม่สาสม แต่นี้แค่จะจับมันผมยังทำไม่ได้ นี่ผมจะทำอะไรให้น้องไม่ได้เลยหรอ

"แล้วทำไมตอนนั้นไม่ถึงไม่มีคนสืบเรื่องนี้ต่อหละครับ"
"อืมญาติคนเดียวของน้องเค้าก็คือน้องสาว ตอนนั้นพอผู้ต้องหาที่เป็นคนขับรถยอมรับผิดชอบทั้งหมดและก็ยังจะช่วยส่งเสียน้องสาวผู้ตายจนเรียนจบ ทางเราก็เลยเลือกที่จะปิดคดีเพราะมันดีสำหรับ น้องสาวผู้ตายมากกว่าที่จะมารื้อฟื้นแล้วกลายเป็นว่าพี่สาวเค้าฆ่าตัวตายแล้วไม่ได้อะไรเลย" พี่ศักดิ์
"งั้นหรอครับ อืมงั้นพี่พอจะช่วยอะไรผมซักอย่างได้ไหมครับ"

ผมขอให้พี่ศักดิ์ช่วยผมเรื่องนึง ผมไม่รู้ว่าเรื่องที่ผมคิดอยู่มันจะช่วยอะไรได้บ้าง แต่อย่างน้อยมันคงทำให้ไอ้บิ๊กรู้สึกหวาดกลัวกับบาปกรรมที่มันทำขึ้นมา ผมขอบคุณพี่ศักดิ์แล้วก็ขอตัวกลับ ระหว่างเดินกลับออกมาผมก็เอาแต่คิดว่าผมจะทำยังไงผมถึงจะทำให้ไอ้บิ๊กมันได้รับกรรมในสิ่งที่มันได้ทำไว้ ถึงแม้ว่ายังไงมันก็ต้องโดนจับเข้าคุกเรื่องโกงบริษัท แต่แค่นั้นมันยังไม่สาสมกับความเลวของมัน

ผมกลับมาที่รถกำลังที่จะกดรีโมทเปิดประตูผมก็สังเกตเห็นว่ารถผมโดนล๊อคล้อ ผมยืนหัวเราะนี่ผมจอดรถในสถานีตำรวจทำไมรถผมถึงได้โดนล๊อคล้อได้หละเนี่ย ผมดูที่กระจกหน้ามีกระดาษเหน็บไว้เขียนว่า

"คุณจอดรถในที่จอดของตำรวจ กรุณาติดต่อด้านใน"

ผมดูที่จอดรถก็ไม่ได้มีป้ายบอกว่าเป็นที่จอดรถสำหรับตำรวจ ผมเลยต้องเดินกลับเข้าไปใน สน. อีกครั้ง ผมถามร้อยเวรว่าพอจะรู้ไหมว่าทำไมรถผมโดนล๊อคล้อ ร้อยเวรบอกว่าผู้หมวดเป็นคนสั่งและชี้ห้องให้ผมเดินไปคุยกับผู้หมวดเอง ผมเดินไปที่หน้าห้องเคาะประตูแล้วเปิดเข้าในห้อง

ผมเห็นเพิ่งตำรวจหญิงคนนึงยืนหันหลังดูเอกสารในอยู่

"เออคือผมมาหาผู้หมวดครับ คนที่ล๊อคล้อรถผม"
"อ้อค่ะ ฉันชื่อป๊อบค่ะ" ตำรวจหญิง
"เออ คุณป๊อบผมอยากพบผู้หมวดที่ล๊อคล้อรถผม เค้าไม่อยู่หรอครับ"
"ผู้หมวดค่ะ ผู้หมวดป๊อบเรียกให้ถูกด้วยนะค่ะ" หมวดป๊อบหันหน้ากลับมาหาผม

ผมต้องตกใจเพราะใบหน้าเธอช่างเหมือนกับน้องมาก ต่างกันที่น้องผมยาวแต่เธอสั้นกว่าและไม่แต่งหน้าเท่านั้น



"เป็นอะไรค่ะ ยืนนิ่งเชียว" หมวดป๊อบ
"เออคือ หน้าผู้หมวดเหมือนเพื่อนเก่าผมคนนึงมากครับ"
"แหมหน้าตาก็หล่อดีนะค่ะไม่นึกว่ามุขจีบสาวจะเฉยแบบนี้" หมวดป๊อบ
"ไม่ใช่นะครับ ผมพูดจริงๆ นะครับ"

ผมหยิบรูปในกระเป๋าเสื้อให้หมวดป๊อบดู

"อืมขอโทษด้วยนะค่ะที่เข้าใจผิด นั่งก่อนซิค่ะ" หมวดป๊อบ
"ขอบคุณครับ"
"อืม เหมือนป๊อบจริงๆ ด้วยซิ นี่ถ้าป๊อบใส่วิกผมยาวซะหน่อยก็เหมือนเลยนะค่ะ" หมวดป๊อบ
ผมกับหมวดป๊อบนั่งคุยกับเรื่องคดีของน้อง ผมพอได้เจอหมวดป๊อบทำให้ผมคิดวิธีอะไรดีๆ ออก

"เลวจังนะค่ะ ไอ้ผู้ชายคนนี้ แล้วพี่ศักดิ์เค้าว่ายังไงบ้างค่ะ" หมวดป๊อบ
"คงยากที่จะฟื้นคดีครับ ถึงฟื้นคดีได้หลักฐานเก่ามากแบบนี้คงยากที่จะเอามันเข้าคุก"
"ค่ะ อืม ป๊อบยอมช่วยคุณก็ได้นะ แต่ว่าคุณก็ต้องช่วยป๊อบบ้าง" หมวดป๊อบ
"ผู้หมวดยอมช่วยผมหรอครับ"
"เรียกป๊อบก็ได้ค่ะ เรียกผู้หมวดมันดูห่างเหินนะค่ะ" หมวดป๊อบ
"แล้วผู้หมวด เออคุณป๊อบจะให้ผมช่วยอะไรครับ"
"อืมเริ่มต้นจากอาหารเที่ยงเป็นไงค่ะ" หมวดป๊อบ
"ครับได้ แต่ว่ารถผม"
"อ้อค่ะลืมไปสนิทเลย เดี๋ยวให้ลูกน้องเอาที่ล๊อคล้อออกให้ค่ะ" หมวดป๊อบ

หมวดป๊อบขอเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเพราะเธอออกเวรแล้ว ผมพาหมวดป๊อบไปทานอาหารกลางวันกันที่ร้านในโรงแรมที่ผมชอบไปทานเป็นประจำ เรานั่งทานอาหารไปคุยกันไป หมวดป๊อบมีแฟนแล้วเป็นชาวต่างชาติ แต่ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร นานๆ แฟนหมวดป๊อบจะกลับมาซักที เราคุยกันไปคุยกันมาก็เริ่มเข้าเรื่องใต้สะดือ หมวดป๊อบก็บ่นว่าเหงาเหมือนกัน แต่ก็ไม่อยากเลิกกับแฟนเพราะรักเค้ามาก

"ว่าแต่คุณบีนี้พาสาวมาทานอาหารด้วยกันครั้งแรกก็พาเข้าโรงแรมแบบนี้เลยหรอค่ะ" ป๊อบ
"อย่าเข้าใจผิดซิครับ ผมก็แค่อยากหาที่ที่เป็นส่วนตัวจะได้คุยกันได้ไม่ต้องกลัวมีคนอื่นได้ยิน"
"งั้นหรอค่ะ แล้วคุณบีพาสาวไปที่ส่วนตัวบ่อยหรือเปล่า" ป๊อบ

ป๊อบเอาเท้ามาถูที่หน้าขาผมพร้อมทั้งส่งสายตายั่วยวน ผมเองไม่ค่อยอยากยุ่งกับเธอซักเท่าไหร กลัวเป็นไข้โป้งตายถ้าเกิดเธออยากคบผมจริงจังขึ้นมาแล้วผมไม่คบกับเธอ

"ไม่หรอครับ" ผมขยับขาหนี

เราทานข้าวกันเสร็จ ป๊อบยังขอนั่งกินกาแฟกับขนมเค๊กต่อ

"เป็นอะไรค่ะเงียบเชียวกลัวป๊อบหรอ" ป๊อบ
"เปล่าครับ อืมแต่แปลกนะครับ ปรกติสาวๆ ไม่ชอบกินขนมเค้กหลังอาหารแบบนี้นะครับ เค้ากลัวอ้วนกัน"
"ป๊อบไม่กลัวหรอค่ะ ป๊อบเข้าฟิตเนสทุกวัน อืมดีเลยคุณบีไปเล่นฟิตเนสเป็นเพื่อนป๊อบหน่อยซิ"
"เออ คือวันนี้ผมยังมีธุระต้องไปอีกหลายที่ครับ ไว้วันอื่นได้หรือเปล่า"
"แหม แค่ 1 ชั่วโมงก็ได้ค่ะ รับรองว่าไม่เกินค่ะ" ป๊อบ
"ครับได้ครับ"

ผมเองก็มีชุดกีฬาเก็บไว้ที่กระโปรงหลังรถเพื่อว่าต้องใช้อยู่เหมือนกัน เราสองคนออกจากโรงแรมและตรงไปฟิตเนสของป๊อบที่อยู่ในห้างดังแห่งหนึ่ง

ถึงฟิตเนสเราก็แยกกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมารอป๊อบ ซัพพักเธอก็เดินออกมากพร้อมชุดออกกำลังกายรัดรูป หุ่นป๊อบดีมากๆ เหมือนหุ่นพวกนางแบบเลย โดยเฉพาะช่วงต้นขาและสะโพกดูแน่นมาก ผมมองแล้วต้องกลืนน้ำลายเลยเหมือนกัน

"เสร็จแล้วหรอค่ะ มาช่วยป๊อบหน่อยซิค่ะ วันนี้เทรนเนอร์ป๊อบหยุด" ป๊อบ
"ครับได้ซิ"

ป๊อบพาผมไปอุปกรณ์ Butterfly ที่ไว้สำหรับออกกำลังกล้ามหน้าอก ป๊อบนั่งลงแล้วให้ผมช่วยปรับน้ำหนักให้ จากนั้นก็ให้ผมช่วยดันที่จับให้ชิดเข้าหากันเพื่อที่ป๊อบจะได้ให้มือจับและเริ่มออกกำลังกาย ผมยืนดูหน้าอกหมดวป๊อบที่ทั้งใหญ่ทั้งตั้งเป็นก้อนกลมไม่หย่อนคล้อยเลย แถมเวลาที่เธอดันแขนสองข้างเข้ามาชิดกัน หน้าออกของเธอเบียดกันแน่น นี่ถ้ามีอะไรไปอยู่ตรงกลางระหว่างร่องอกเธอมันคงโดนบีบจนแบนแน่ๆ

ป๊อบเล่นอุปกรณ์นี้อยู่ 10 นาทีเธอก็ให้ผมช่วยจับอุปกรณ์แล้วเธอก็ลุกขึ้นแล้วเปลี่ยนไปเล่นอุปกรณ์อีกชิ้นซึ่งผมไม่รู้จักชื่อและก็ไม่เคยเล่น มันก็คล้ายๆ กับ Butterfly นะครับ แต่แทนที่จะใช้แขนมันกลับใช้ขาในการออกกำลังแทน ป๊อบให้ผมปรับน้ำหนักไปที่ 40 ปอนด์ ซึ่งก็ประมาณเกือบ 15 กิโลกรัม ผมช่วยจับอุปกรณ์ในป๊อบสอดขาเข้าไปเสร็จแล้วผมก็ปล่อยให้เธอเริ่มออกกำลังกาย เครื่องออกกำลังกายทำให้ขาของป๊อบแยกออกกว้าง ผมสั่งเกตุเห็นว่าตรงหว่างขาป๊อบอูมแน่นมองเห็นเป็นรอยแยกชัดเจน

ป๊อบเห็นผมจ้องหว่างขาเธอตาไม่กระพริบ เธอก็ส่งยิ้มหวานให้ผมก่อนจะเริ่มใช้ขาดันเข้ามาชิดกันแล้วปล่อยออกเหมือนน้ำหนัก 15 กิโลมันเบาสำหรับเธอมาก ผมเห็นกำลังขาและสะโพกของป๊อบแล้วก็เสียวเอ็นตัวเอง นี่ถ้าเธอขมิบผมคงหน้าเขียวเหมือนโดนมือปีบแน่ๆ ป๊อบออกกำลังกับอุปกรณ์นี้อีกประมาณ 10 นาที เธอก็หยุด ตอนนี้ป๊อบเหงื่อท่วมทั้งตัว ผมเองก็เหงื่อออกด้วยเหมือนกันทั้งๆ ที่ไม่ได้ออกกำลังกายด้วย

ป๊อบชวนผมไปอาบน้ำที่สปาในฟิสเนส ผมตกลงเราเข้าไปอาบน้ำกันคนละห้องแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมานอนให้พนักงานในสปานวด ตอนแรกผมนอนคว่ำให้พนักงานสปานวด จากนั้นอีกซักพักพนักงานก็ให้ผมเปลี่ยนเป็นนอนหงายแทนจากนั้นก็ใช้ผ้าอุ่นๆ ปิดตาผมไว้ ผมนอนให้นวดซักพักก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ พนักงานนวดวนเวียนใกล้ไอ้นั้นผมจนมันเริ่มแข็งเด่ขึ้นมาที่ละนิด ผมเห็นว่าพนักงานนวดเป็นผู้หญิงก็เลยไม่ใส่ใจอะไรเดี๋ยวเธอเห็นว่าของผมแข็งเธอคงเลี่ยงไปนวดตรงอื่นแทน

แต่ดูเหมือนพนังงานนวดจะไม่เลี่ยงไปนวดตรงอื่นกลับมาวนเวียนรอบฐานเอ็นผมแล้วยังลูบไข่ผมเล่นจนผมเสียวควยตั้งขึ้นเป็นแท่ง จากนั้นเธอก็ขึ้นมาคล่อมตัวผม ผมตกใจรีบเอาผ้าที่ปิดตาอยู่ออก สิ่งที่ผมเห็นไม่ใช่พนักงานนวดแต่เป็นป๊อบที่ร่างเปลือยเปล่ากำลังรูดเอ็นผมเล่นอย่างสนุกมือ



"อืมม ใหญ่จังไม่แพ้แฟนป๊อบเลยนะเนี่ย" ป๊อบ
"โอ้วว คุณป๊อบ หยุดเถอะครับเดียวเด็กพนักงานเข้ามาเห็น"
"ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะป๊อบให้ออกไปกันหมดแล้ว แล้วป๊อบก็ล๊อคห้องแล้วด้วย ในนี้มีเราแค่สองคนเท่านั้นแหละค่ะ" ป๊อบ
"แต่มันก็ไม่ดีนะครับ คุณป๊อบมีแฟนแล้ว ผมก็มีแฟนแล้ว ทำแบบนี้มันจะไม่ดีแต่แฟนคุณป๊อบนะครับ"
"แหมหัวโบราณจังนะค่ะ เราก็แค่สนุกกันแก้เหงา คุณบีก็แค่ช่วยป๊อบ หรือว่าคุณบีจะผิดสัญญาที่บอกว่าจะช่วยป๊อบทุกเรื่อง" ป๊อบ
"เออ คือ"

ผมยังไม่ทันตอบป๊อบก็เอาหน้าอกใหญ่แน่นมาประกบเอ็นผมแล้วใช้หน้าออกรูดเอ็นผมขึ้นลง ผมเสียวจนต้องร้องคราง หน้าอกป๊อบแน่นมากอย่างที่ผมคิดมันทั้งแน่นทั้งใหญ่ ป๊อบบีบจนควยผมแทบจะกระดุกกระดิกไม่ได้ ป๊อบให้หน้าอกรูดเอ็นผมซักพักก็เริ่มใช้ปากดูดเลียที่ปลายหัวบานไปด้วย ผมเสียวจนต้องกำที่จับข้างๆ เตียงแน่น ผมต้องพยายามกลั้นน้ำกามที่เอ่อล้นจะแตกให้ได้อยู่ตลอดเวลา ป๊อบทำแบบนี้ซักพักก็ผละปากออกแล้วปล่อยให้เอ็นผมเป็นอิสระ ผมค่อยหายเกร็งหน่อย แต่ก็หายได้ไม่นาน ป๊อบเลื่อนตัวมาที่กลางตัวผมแล้วนั่งขนเขาเอาเอ็นผมจ่อที่ร่องสาวเธอ

ผมต้องกัดฟัดแน่นเตรียมรอรับความเสียวที่กำลังจะเกิดขึ้น ป๊อบกอดเอวลงมาจนหน้าเข้าเราแอนชิดกันแล้วซูดปาก

"โอ้ววววว ใช้ได้เลย แบบนี้ป๊อบหายคิดถึงแฟนแน่ๆ" ป๊อบ

จากนั้นป๊อบก็เริ่มขย่มเอ็นผมแรงมาก ร่องเธอมันทั้งแน่นทั้งตอดแรงมาก ป๊อบไม่ได้ขย่มเฉยๆ เธอขยับขาหนีบเข้าออกไปด้วย ผมทั้งเสียวทั้งเจ็บเอ็นไปหมด ป๊อบดูจะถูกใจกับขนาดของผมมากเธอสะบัดหัวร้องครางดังลั่น ป๊อบอัดร่องใส่ผมดัง ตับ ตับ ตับ ผมเจ็บหน้าขาจนช้าไปหมด ควยก็เหมือนกำลังโดนกำโดนรูดอย่างแรงตลอดเวลา ป๊อบเร่งขย่มเอวใส่ผมจนเตียงเริ่มสั่นไปด้วย ทั้งผมทั้งเธอครางกันลั่น ป๊อบขย่มอีกซักพักเธอก็เกร็งตัวซูดปากร้องโอ้ยยยลั่น ร่องป๊อบขมิบตัวบีบรัดควยผมหลายครั้ง ก่อนที่เธอจะรีบยกก้นขึ้นแล้วก้มมารูดควยผมเร็วจี๋เพื่อให้ผมขึ้นสวรรค์ตามเธอบ้าง ผมเองก็ทนความเสียวไม่ไหวปล่อยให้ควยพ่นน้ำพุ่งใส่หน้าป๊อบจนเลอะไปหมด ป๊อบดูเลียทำความสะอาดให้ผมจากนั้นเราก็ลุกขึ้นแล้วไปอาบน้ำด้วยกัน

ขณะอาบน้ำผมขย้ำคลึงก้นที่แน่นของป๊อบไปด้วยทำให้เราทั้งคู่เกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ ป๊อบเห็นควยผมแข็งขึ้นมาก็รีบช่วยรูดแล้วนั่งลงไปอมให้จนแข็ง

ผมรีบจับใหป๊อบยืนขึ้นแล้วจับหันหลัง ผมรีบยัดควยเข้าไปที่ร่องสาวป๊อบที่แน่นมาก สะโพกเธอแน่นจนผมเสียวควยไปทั้งลำอย่างที่ผมคิดจริงๆ ผมเร่งซอยควยให้เราสองคนเสร็จอีกรอบเพราะตอนนี้เราก็อยู่กันสองต่อสองมาครึ่งชั่วโมงแล้วเดี๋ยวจะมีคนสงสัยแล้วไขกุญแจห้องเข้ามา ผมเร่งซอยควยกระแทกป๊อบโดยมีน้ำจากผักบัวเปิดใส่แผนหลังเธอไปด้วย ผมซอยควยดัง พับ พับ พับ และเร็วขึ้นเรื่อยๆ เราสองคนซูดปากกันลั่น ผมรีบเร่งซอยและดันควยให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ป๊อบครางเสียวเสียงดังจนในที่สุดเธอก็ถึงอีกรอบ ป๊อบเกร็งเอวหีบีบรัดควยผมแน่น พอป๊อบเสร็จสมผมก็รีบดึงควยออกดัวผัวะแล้วชักแรงๆ อีกสามสี่ครั้ง ผมก็ถึงสวรรค์บ้างผมพ่นน้ำกามใส่แผ่นหลังเธอเต็มไปหมด

เราสองคนยืนกอดจูดกันอีกซักพักแล้วก็เริ่มล้างตัวให้กันก่อนจะกลับออกมาด้านนอกแล้วเปิดประตูออกไปจากห้อง  พนักงานมองเราสองคนแล้วแอบยิ้ม ป๊อบทำหน้าเฉยๆ เราสองคนแยกกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมจะอาสาจะพาป๊อบไม่ส่งที่บ้านแต่เธอบอกผมว่ารถเธอยังอยู่ที่ สน. ผมอาสาจะไปส่งเธอที่ สน. เธอก็กลับถามผมว่าผมจะไปทำอะไรต่อ

"ผมว่าจะไปคุยกับ supplier หน่อยนะครับ"
"งั้นหรอค่ะเรื่องสำคัญหรือเปล่า ป๊อบไปด้วยได้ไหม" ป๊อบ
"อืมก็สำคัญนะ อืมแต่ถ้ามีคุณป๊อบไปด้วยมันอาจจะง่ายขึ้นก็ได้"
"งั้นก็พาป๊อบไปด้วยซิค่ะ" ป๊อบ
"ครับเอาแบบนั้นก็ได้"
"แหมไม่ต้องเกร็งนะค่ะ ป๊อบก็แค่ถูใจคุณ แต่ถึงยังไงป๊อบก็ยังรักแฟนป๊อบอยู่ ขอให้เรื่องระหว่างเราเป็นการคบกันแก้เหงานะค่ะ" ป๊อบ
"แบบนั้นก็ดีครับ ผมเองก็มีคนที่ต้องรับผิดชอบอยู่เหมือนกัน"
"ค่ะเอาหละค่ะ เราไปทำธุระของคุณกันเถอะ" ป๊อบ

ผมพาป๊อบไปพบกับ supplier ด้วย แล้วก็เป็นอย่างที่คิดพอมีป๊อบอยู่ด้วยเรื่องมันก็ง่ายขึ้นจริงๆ จากนั้นผมพาป๊อบไปหาซื้อวิกผมยาวมาใส่ดูว่าเหมือนน้องมากแค่ไหน เสร็จแล้วผมก็ไปส่งเธอที่ สน. ผมนัดมารับเธอที่ สน. พรุ่งนี้เพื่อเริ่มทำตามแผน ระหว่างขับรถกลับไปออฟฟิตผมก็โทรหานกเพื่อให้ทำอะไรให้ผมอย่างนึง

ผมกลับมาถึงออฟฟิต ผมก็เรียกให้นกมาหาเพื่อถามเรื่องที่ผมฝากให้เธอทำ

"เป็นไงบ้างมันตกใจไหม"
"ตกใจค่ะพี่ พี่บิ๊กตกใจมาก พี่บิ๊กไล่นกออกมาจากห้องเลยค่ะ หาว่านกบ้าเห็นภาพหลอน" นก
"อืมดีแล้ว"
"แล้วต่อไปจะทำยังไงค่ะ ทำแบบนี้แล้วพี่บิ๊กเค้าจะยอมรับหรอค่ะว่าเค้าทำร้ายพี่น้อง" นก
"พี่เองก็เหลือแค่วิธีนี้นะ วิธีอื่นพี่ก็ไปปรึกษาผู้ใหญ่มาหมดแล้ว แต่ใครๆ ก็บอกว่ามันอาจจะรอดได้ แต่วิธีพี่พี่คิดว่ามันไม่รอดแน่ๆ"
"ค่ะพี่ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยนกกับพี่น้อง" นก
"ไม่เป็นไรหรอก พี่เองก็ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วย ถ้าพี่รู้ก่อนน้องคงไม่ต้องเป็นแบบนี้"
"ขอบคุณมากนะค่ะพี่" นก
"อืมไม่เป็นไรนะ ไปทำงานเถอะ"
"ค่ะพี่" นก

นกออกไปนอกห้องผมต้องรีบซะแล้วอีกแค่ 2 วันก็จะมีการประชุมผมคงต้องรีบซะแล้ว ผมโทรหาน้องส้มเพื่อที่จะขอเบอร์ติดต่อคุณอำนาจ พี่อำนาจนัดให้ผมไปเจอที่ร้านอาหารแห่งนึงตอนสามทุ่มแกบอกให้ผมหาสาวไปให้แกด้วยซักคนสองคน ผมรับปากแต่ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจะหาใครไปให้พี่อำนาจดี

ผมนั่งนึกอยู่จนใกล้เลิกงานก็คิดว่าสงสัยจะต้องเรียกมิกะมาช่วยอีกซักครั้งเพราะว่าดูหน้าตาและหุ่นก็ใกล้เคียงกับส้ม พี่อำนาจน่าจะชอบ แต่ว่าอีกคนจะเอาใครดี สาวๆ คาราโอเกะที่เหลือก็ไม่มีใครหุ่นหรือหน้าตาแบบมิกะเลย ไม่เป็นไรผมโทรหามิกะก่อนแล้วกัน ได้ซักคนก็ยังดี

"สวัสดีครับน้องมิกะ"
"สวัสดีค่ะพี่บี พี่บีหายไปเลยนะไหนว่าจะมาลำลึกความหลังกันสองคนไงค่ะ" มิกะ
"ขอโทษทีนะพี่ยุ่งๆ นี่พี่ก็มีเรื่องจะมารบกวนเราอีกแล้ว"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่รบกวนที่ไรมิกะมีเงินใช้ทุกทีแบบนี้มิกะชอบค่ะ" มิกะ
"อืมก็เหมือนเดิมแหละอยากให้มาดูแลผู้ใหญ่ของพี่ซักคืน"
"ได้ซิค่ะ แต่ว่าครั้งนี้พี่บีต้องทำตามสัญญานะ" มิกะ
"จ้าพี่สัญญางานนี้เสร็จพี่จะไปค้างห้องมิกะทั้งคืนเลย"
"สัญญาแล้วนะ" มิกะ
"จ้า อืมแล้วมิกะมีเพื่อนที่หน้าตาญี่ปุ่นหุ่นประมาณมิกะอีกซักคนไหม"
"ก็มีนะค่ะ ทำไมค่ะพี่อยากแซนวิสหรอ" มิกะ
"ไม่ใช่จ้า พี่บอกผู้ใหญ่ไว้ว่าจะพาสาวไปดูแลสองคน ก็มีมิกะที่ผ่านสเปกแก แต่อีกคนพี่ยังหาไม่ได้เลย"
"เดี๋ยวมิกะชวนเพื่อนไปด้วยค่ะ" มิกะ
"อืมพี่ขอนิสัยดีน่ารักเอาใจเก่งแบบมิกะนะ"
"ค่ะรับรองเอาใจเก่ง ใจถึงด้วย ผู้ใหญ่ของพี่ต้องชอบแน่ๆ" มิกะ
"จ้างั้นพี่ไปรับที่คอนโดตอนสองทุ่มนะ แล้วพี่ต้องคุยกับเจ้กุ้งไหมเนี่ยจะพาเราออกข้างนอก"
"ไม่ต้องหรอกค่ะวันนี้มิกะหยุดพอดีเพื่อนมิกะก็หยุดเหมือนกัน" มิกะ
"อืมแบบนี้พี่ก็ต้องเอาเงินไปให้เราเลยซินะ"
"สำหรับมิกะไว้มาให้ตอนมาทำตามสัญญาก็ได้ พี่เอาเงินมาแค่ของเพื่อนมิกะแล้วกัน" มิกะ
"ไม่เป็นไรพี่เอาไปให้ทั้งคู่เลยแล้วกัน ส่วนเราจะรับตอนนี้หรือรอรับพร้อมอย่างอื่นก็แล้วแต่เราแล้วกัน"
"ค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะ มิกะจะโทรไปบอกเพื่อนก่อน" มิกะ
"ครับแล้วเจอกันบาย"
"บายค่ะ" มิกะ

เลิกงานผมพาแนนกับหงส์กลับไปคอนโดระหว่างทางผมก็แวะห้างให้เธอซื้อกับข้าวไปไว้ทานกัน ผมบอกแนนว่าจะออกไปทำธุระกลับดึกๆ แนนทำหน้างอ ไม่ยอมคุยกับผม จนผมต้องบอกว่ามันเป็นเรื่องงานสำคัญมากเกี่ยวกับต่ำแหน่งหน้าที่ของผมด้วยเธอถึงจะยอมเลิกทำหน้างอ แต่แนนก็ยังทำเป็นงอนผมอยู่ดี เอาไว้ผมกลับมาค่อยง้อเธอแล้วกัน ผมนั่งอยู่ห้องจนทุ่มครึ่งก็หยิบกุญแจรถแล้วเดินออกจากห้อง แนนมายืนมองผมระหว่างที่ผมกำลังใส่รองเท้า

"ไม่ต้องงอนนะเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแล้ว พอกลับมาจะง้อให้หายงอนเลย"
"ใครงอน ใครเค้าสนใจหละว่าตัวเองจะไปไหน" แนน
"ไม่สนแล้วมายืนมองทำไมหละเนี่ยไ
"มารอล๊อคห้อง คืนนี้นอนนอกห้องนะ" แนน
"ใจร้ายนักนะเรา"

ผมลุกขึ้นกอดแนนแล้วหอมไปทั่วใบหน้า

"ไม่เอ้านะ น้ำยังไม่อาบเลย" แนน
"งั้นรอพี่นะพี่จะกลับมาอาบน้ำแล้วเรามาทำแบบนี้กันต่อ"
"เฮอะ ใครจะรอรีบๆ ไปเลย เค้าจะนอนแล้ว" แนน
"พี่ไปแล้วอยู่กันดีๆ อย่าซนหละ"

ผมหยิกจมูกแนน แนนทำหน้าไม่พอใจแล้วรีบดันให้ผมออกไปนอกห้องแล้วรีบปิดประตู ผมลงที่รถแล้วขับไปรับมิกะตามที่ได้นัดไว้