Zircon Sidestory 1 โดย Adslman (ต่อจากตราบฯ 50)

Zircon Sidestory 1 Zircon Sidestory 1 "ล่าสวาทตะวันงาม!!!!" [    post]("อย่างไรดิฉันก็ต้องกล่าวคำขอโทษอีกครั้งหนึ่งค่ะ" "ครับ...แต่หวังว่าคงจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกเพราะมันส่งผลต่อความเชื่อมั่นของโรงพยาบาลเรา" "ดิฉันให้สัญญาค่ะ" "เมื่อครู่คุณศรมรกตติดต่อมาแล้วว่ายินดีจะชดใช้ค่าเสียหายให้ทั้งหมด...เอาเป็นว่าเรื่องนี้ควรจบได้สักทีนะคะ") "ท่านพี่--" "เฮ้ย!!...หวิดจะได้หนังสือพิมพ์ปิดหน้าแล้วมั้ย!?...หัดเตือนให้เร็วๆกว่านี้หน่อยสิยะ!!!" "เป็นความผิดของน้องเช่นนั้นหรือ?" "..................................................." "...ส่งที่บ้านนะเจ้าคะ" "ไม่ไปงาน?" "น้องจะตามไปภายหลัง" "เออๆ" ...ฉัน "ศรเพทาย ราศีกาญจนา" หลานสาวคนโตของครอบครัววิษณุมนตรีวัย 26 ปีปัจจุบันทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลในเครือของตระกูล...เส้นสาย?...ก็แล้วแต่จะคิดและฉันก็ไม่มีหน้าที่คอยไล่ตอบข้อซักถามด้วย... (อารมณ์กำลังขุ่นไม่อยากอธิบายมาก) "...ไม่ลงตามเจ้านายล่ะ?" "คุณหนูรองให้ดิฉันอยู่กับคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ" "อยู่รึ?...ฉันกำลังมองหาเหยื่อพอดีเดี๋ยวก็จับหล่อนกินซะหรอก!!" "หากคุณหนูใหญ่ต้องการดิฉันก็หาได้ขัดข้อง" "จริงน่ะ?" "เจ้าค่ะ...แล้วดิฉันก็น่าจะหวานอร่อยถูกใจคุณหนูใหญ่มิใช่น้อยเลยนะเจ้าคะ" "ยังจะรับมุกอีกแฮะแม่องครักษ์แพรไข่มุกนี่?...จ๋า~~...มาอยู่ที่งานแล้วเหรอ?...โอเคจ้ะ" "................................................." "ไหม...ฝากเอารถไปเก็บด้วยและคำพูดนั่นฉันจะจำไว้ไม่ลืม" ...ฉันกับน้องม่อนกลับมาที่โยนกบูรพาอีกครั้ง...ที่จริงก็ไม่ได้อยากไปงานเลี้ยงสักเท่าไหร่แต่พอดีมันรู้สึกเซ็งๆกับเรื่องวุ่นวายในโรงพยาบาลโดยวีรเวรของนางเสือหลงป่าสองตัวรวมถึงไม่อยากให้อีกฝ่ายเสียน้ำใจจึงตกปากรับคำชวน... "เชิญที่โต๊ะด้านหน้าจ้ะ...คุณสุรีย์พรรณและคุณหยาดฝนมารออยู่ก่อนแล้ว" "จ้างวงดนตรีมาแสดงด้วย?" "ไหนๆก็จัดเลี้ยงทั้งที...สามีน้าเลยอยากให้ใครต่อใครมางานเยอะๆ" "พี่รีบจัดอาหารกับเหล้าเบียร์มาเพิ่มเร็วๆเข้า!!" "ตายล่ะ!!!...สลัดผัก" "หมดเหรอ?...บ้า!!...นี่คือของโปรดที่ต้องจัดไว้ให้คุณหนูเป็นพิเศษ...ฉันอุตส่าห์เตือนแล้วเตือนอีกนะพี่!!!" "ไม่เป็นไรๆ...ฉันก็ไม่อยากแปลกแยกจากคนอื่นหรอก" "น้าต้องขออภัยจริงๆจ้ะ...ไว้วันหลังจะขอแก้ตัวใหม่นะ" ...ชาวบ้านในตำบลโยนกจัตุรัสจะปฏิบัติต่อคนของตระกูลวิษณุมนตรีอย่างดีเลิศที่สุดเช่นงานวันนี้ที่นั่งก็ต้องจัดให้เฉพาะใครจะแปลกปลอมมาร่วมโต๊ะด้วยไม่ได้...ฉันเคยพูดกับคุณตาไว้นานมากแล้วเพราะมันออกจะเป็นการสิ้นเปลืองและแบ่งแยกกันโดยไม่จำเป็น...ทว่า... ("ใช่ว่าตาจะไม่บอกแต่พวกเขาเต็มใจทำเอง" "พวกเราไม่ได้วิเศษวิโสไปกว่าพวกเขาสักหน่อยนี่คะ?" "เซคเอ๊ย!!...ตาจะสอนอะไรเจ้าสักอย่างนะ...การที่เราคอยเอาใจใส่ช่วยเหลือเกื้อกูลยามเดือดร้อนโดยไม่ทอดทิ้งและหวังผลตอบแทนใดๆฉะนั้นพวกเขาจึงได้มอบความรักความนับถือกลับมาแล้วการที่ไม่เคยไปขู่เข็ญบังคับให้ชาวบ้านมารัก...แบบนี้สิมันจึงถาวรยั่งยืน" "หมายความว่าความรักที่คงทนต้องมาจากความจริงใจไม่ใช่เกิดเพราะความเกรงกลัว" "อย่างหลังมันไม่ยืนยาวหรอกมิหนำซ้ำยังทำให้ผู้คนเกลียดชังและหมั่นไส้เรามากขึ้นเรื่อยๆ...จำใส่ใจเอาไว้เถิดหลาน...นั่นคือคุณสมบัติของนักปกครองที่ดี") "มานานยัง?" "สักพักค่ะ" "ฮู!!...แก้มแดงนะพี่?" "อุ่นเครื่องมาก่อนหน้านี้น่ะจ้ะ" "ม่อนล่ะคะ?" "กลับไปบ้านเดี๋ยวก็คงมา" ...แคทกับฝนล่วงหน้ามาถึงก่อนฉันไม่นานและไม่ได้ตั้งใจจะร่วมงานแต่ฉันชวนซึ่งก็ทำให้เจ้าภาพดีอกดีใจอย่างมาก... "น้องเอ้ไม่มา?" "เพื่อนน้าที่ประจิมติดต่อมาว่าคุณสุริยาวรรณไม่สบายและน้าก็ไม่กล้าเชิญคุณศรรัตน์กับคุณศรโกเมน" "ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนต้องระวังสุขภาพโดยเฉพาะคนเจ้าสำอางอย่างพี่เอ้...แค่แดดจัดหรือลมแรงหน่อยก็ไม่ค่อยจะยอมโผล่ออกจากบ้านแล้ว" "ส่วนสองคนนั่นไม่ชอบงานรื่นเริงและที่ๆมีคนพลุกพล่านแต่อ๋อมเขาชื่อศรบุษราคัมต่างหาก" "น้าก็เคยเรียกแต่ถูกมองตาเขียวปั๊ดเลย...เขียวจริงๆนะคะตาข้างขวาน่ะ!!!" "ไม่แปลก...พวกเราก็โดนเธอจ้องอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อบ่อยๆ" "เพราะมีความสามารถพิเศษคือการโมโหชาวบ้านชาวช่องได้ตลอดเวลาไง...เฮอะ!!...แต่คนอะไรว้าไม่ชอบชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้กลับเปลี่ยนตามอำเภอใจซะนี่?" "ทำตัวแปลกแยกกันจังเลยเนอะ?...โอ้!!...ได้เวลาหนูโชว์ลูกคอแย้ว~~" "เต็มที่เลยน้องรัก!!...เหอะไรเนี่ย?...ยังพร่องไปไม่ถึงครึ่งแก้ว" "ก็รู้ว่าหนูไม่ชอบ" "น่า--...ไม่เมามากหรอก...สักหน่อยก็ดีเดี๋ยวเขาจะเสียน้ำใจนะ" ...แคทก็เลยต้องดื่มอย่างเสียไม่ได้เพราะฉันคือผู้หนึ่งที่เธอให้ความเกรงอกเกรงใจมาก... "ยังยืนยันอีกครั้งขอเป็นคนเบื้องหลังก็พอใจ...รักเธอไม่เปลี่ยนแปรแม้ว่าเธอจะเป็นของใคร~~" "น้องฝนช่างมีน้ำเสียงที่ก้องกังวานจริงๆ" "แต่ร้องผิดคีย์" "ไม่ใช่ประเด็นสำคัญเพราะไม่ใช่การประกวด...แคทก็ขึ้นไปร้องบ้างสิ...พี่อยากฟังเพลงล่องแม่ปิง" "...ไม่มีอารมณ์ค่ะ" "อ้าว?" (รู้สึกแคทจะแปลกๆไปหรือเปล่า?) "นี่เป็นการเรียกน้ำย่อยนะคะ...ต่อไปเป็นเพลงค่อยๆรักค่า~~" "เสียงไพเราะหวานจับใจจังเลยครับ!!" "คุณหยาดฝนได้โปรดรับความรักจากผมด้วยเถอะ!!!" "ผมรักคุณหยาดฝนที่สุดในโลกครับ~~" "วี้ดวิ้ว~~...กกน.น่ารักจัง!!" "!!!" "ฮะช้า~~...ลามกจริงๆน๊าเจ้าพวกนี้!!" "จะจับต่อยเรียงคิวให้หมด!!!" "เฮ่ยๆๆๆ...นั่งลงๆ...ใจเย็นน้องใจเย็น!!!" ...เอาแล้วไหมล่ะ!?...แปลกไปจริงๆด้วยไม่ผิดแน่!!!...ดีนะที่ยุดแขนไว้ทัน... (รึจะเป็นเพราะน้ำเมาเบญจวารี?) "ห้ามทำไมคะ?...นี่แหละเหตุผลที่แคทเกลียดผู้ชาย!!" "เอาน่า--...ถือว่าให้อาหารตาก็แล้วกันแถมเจ้าตัวยังไม่เห็นโวยอะไร...ใจเย็นๆ--" "................................................." "พี่ขอนะพี่ขอ" "ฮึ!!...ดีอกดีใจกันเสียเหลือเกินนะกะอีแค่ได้เห็นกางเกงในผู้หญิง?" "ผู้ชายก็เป็นเพศที่น่าขบขันอย่างนี้แหละ" (แต่เราก็มองตาแทบไม่กระพริบเหมือนกัน...หึๆๆ...เวทีสูงแค่เมตรกว่าแถมใส่กระโปรงสั้นยังไงก็ต้องเห็น) "...แล้วพี่ล่ะ?" "ปละ...เปล่านะจ๊ะ" "ไม่รู้ใส่สีอะไร?" "สี...ฟ้า...อุ๊บ!!!" "พี่เซคลามกที่สุด!!!...อยากดูก็ดูของตัวเองไปสิคะ" "โธ่~~...เห็นจนเบื่อละ!!" "งั้นไม่ต้องว่าใครอื่น" "แหม!!...งอนอีกแล้ว--" "...เปล่า" "เพราะพี่ไม่ขอน้องแคทดูใช่ไหมๆ...โอ๊ย!!" "ต่อหน้าแขกเหรื่อก็เพลาๆความหื่นซะบ้างเถอะค่ะ" "เจ็บง่ะ~~...หมู่นี้ไหงถึงใจร้ายกับพี่จังเลยแต่ไม่เป็นไร...เอ--...คืนนี้น้องสวมกางเกงในสีอะไรน๊า?" "................................................" "น้องฝนใส่สีฟ้างั้นน้องแคทก็ต้อง...สี...แดงอ่อนๆชัวร์!!!" "บะ...บ้า~~...พี่เซคบ้า!!" "เดาจากยกทรงที่แคทใส่ไง...ฮิๆๆ...หน้าแดงเชียวเร้อ?" "ให้ตายสิ!!...ทีเรื่องอย่างนี้เก่งนักนะคะ?" "แถมลวดลายต้องน่ารักมากซะด้วย...งี้แหละผู้ชายเขาถึงชอบดูกัน" "แต่น้องไม่เห็นจะอยากดูกางเกงในผู้ชายสักนิด" "ฮะๆๆๆๆๆ" "ขำอะไรคะ?" "น้องพูดได้ตรงกลางใจพี่ไง...ชอบๆๆ...เออ--...แต่หากเป็นผู้ชายแก้ผ้าล่ะน้องสนใจมั้ยเอ่ย?" "...อยู่บ้านนั้นก็เห็นซะจนชินตา" "จริง...เอ๋?...แต่ไม่ใช่แค่นั้นม้าง~~" "ขอตัวไปห้องน้ำค่ะ" "นะ...นี่--" ...อืม--...ฉันเริ่มจะรู้สาเหตุแล้วว่าทำไมสาวสวยผมยาวจึงมีอารมณ์ไม่ผ่องใสคล้ายกับเป็นวันนั้นของเดือน?... (ไปพิสูจน์เล้ย!!!) "..............................................." "..............................................." "อุ๊ย!!" "หลบหน้าพี่เหรอจ๊ะ?" "ไม่ได้หลบค่ะ" ...ฉันอาศัยช่วงจังหวะที่แคทกำลังล้างมือตรงเข้าสวมกอดทางด้านหลัง...เธอสะดุ้งเล็กน้อยและเอ่ยปรามเบาๆซึ่งฉันไม่สนใจก่อนจะเริ่มวาดมือไปหาหน้าอกอันเป็นของโปรดแต่ถูกยั้งไว้ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นอีกครั้ง... "อย่ารุ่มร่ามสิคะ--" "ก็พี่เข้าใจความรู้สึกของแคทนี่นา...มามะ!!...ขอแหมแก้มทีนะน้องจ๋า~~" "..............................................." "พอค่ะ...ใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดี" "งั้นเราไปหาที่คุยกันเงียบๆสองคน" "น้องต้องคอยดูแลฝน" ...ไปซะแล้ว~~...อื้ม!!...แต่ยังไงก็ได้หอมแก้มประเดิมฉะนั้นไม่ยอมแพ้หรอก...คืนนี้น้องแคทต้องตกเป็นของฉันเหมือนทุกครั้งน่า!!!!...หึๆๆๆๆ...อื๋อ?... "เจ้าหนู!!...มาทำอะไรที่นี่!?...เห็นเหรอ?" "ไม่...ไม่เห็น" "อย่าโกหกนะ!!...อ้าวเวร!?...ร้องให้ทำไม?" "ก็พี่จะตีผม~~" "ตีที่ไหนกันเล่าโธ้!!...ใครรู้จะเข้าใจผิดหาว่าฉันแกล้งเด็ก...หยุดร้องเดี๋ยวนี้เลยไอ้หนู!!!" (ไม่ยอมหยุดแถมชักดังขึ้นเรื่อยๆ...เดี๊ยนอยากจะบ้าตาย!!!) "โอ๊ย!!...เป็นผู้ชายซะเปล่าแต่ใจเสาะขี้แยชะมัด...เอางี้ๆๆ...ถ้าหยุดร้องพี่จะให้ตังค์ไปซื้อหนมอร่อยๆนะเออ--" "จริงๆเหรอครับ?" "เอ้า!!...อย่าบอกใครนะว่าพี่ให้" "...ขอบคุณครับ" "อ้อ!!...แล้วไม่ว่าเห็นอะไรหรือไม่ก็ตามจงลืมซะให้หมดทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ถ้าทำตามที่พี่สั่งแล้วเจ้าหนูจะได้ตังค์มากกว่านี้อีกเยอะแต่หากไม่ฟังล่ะก็พี่กลับมาตีเราแน่!!!...นะจ๊ะ?" "เข้าใจครับ" ...ควักแบงค์สีฟ้าเพิ่มให้อีกใบกันเหนียวพอเจ้าหนูหัวแกละรับแล้วก็วิ่งตื้อไปทันที...ไม่รู้กังวลเกินไปหรือเปล่าแต่ละอ่อนน้อยขนาดนั้นจะรู้ปะสีปะสาอะไรเหรอ?... (อย่างมากก็คงจะแค่ตกใจที่เห็นผู้หญิงหอมแก้มผู้หญิงด้วยกันเท่านั้นหรอก) "..................................................." "การเรียนเป็นไงบ้างจ๊ะ?" "เรื่อยๆค่ะ" "เรียนจบหนูแคทอยากทำอะไร?" "คิดไว้หลายอย่าง...ทำงานบริษัทก็ดีหรือจะสอบราชการเหมือนคุณพ่อก็ไม่เลวเลยค่ะ" "ทำงานบริษัทเรอะ?...กำนันคงยอมนิ" "ใช่--...ท่านจะปล่อยให้หลานสาวคนโปรดไปทำงานเป็นลูกจ้างคนอื่น...ยายว่าไม่มีทางร้อก!!" "หนูแคทกับหนูฝนอยู่สืบทอดทรัพย์สมบัติของตระกูลดีกว่า" "งั้นจะเรียนไปทำไมล่ะคะ?...ดูอย่างพี่เซคก็อุตส่าห์บากบั่นตั้งใจเรียนหมอจนจบและทำงานมีเงินเดือนกิน" (กำลังชมเรา!?...ต่อเลยน้องต่อเลย!!) "ตอนนั้นคุณหนูใหญ่ก็ถูกกำนันคัดค้านมากเหมือนกันไม่ใช่รึ?" "แต่สุดท้ายคุณตาก็ยอมเพราะเห็นแก่คำสั่งเสียของคุณลุงโยทะกาที่ต้องการให้พี่เซคเรียนหมอน่ะค่ะและที่น่าชื่นชมมากก็คือเธอทำได้สำเร็จ" ...หุๆๆ...หากคนเราได้รับคำชมแล้วลอยได้ล่ะก็ตัวฉันคงทะยานขึ้นถึงกลุ่มเมฆแน่ๆ...ขนลุกซู่ด้วยความปลาบปลื้มใจที่มีน้องสาวดีๆแบบนี้... "คุณศรเพทาย?" "ชู่ว!!" (แย่งที่คนนั่งโต๊ะข้างๆเพื่อแอบฟังน้องแคทชื่นชมตัวเอง...เหอๆๆ) "อะไรก็ดีแทบทุกอย่างเสียแต่นิสัยทะลึ่งลามกและชอบทำอาการหื่นกับน้องๆ" "!!!!" "หืม?" "เปล่าค่ะไม่มีอะไร" (ตกจากสวรรค์สู่พื้นดินดังแอ๊ก!!...ยัยแคทกล้านินทาเราถึงขนาดนี้เชียว?...แน่ะ!!!...รู้ตัวนี่หว่าว่าเราย่องมานั่งใกล้ๆ!?) "แต่ว่าไปแล้วหนูแคทยิ่งโตก็ยิ่งสวยนะเนี่ย?" "หนูฝนก็ด้วย...สวยเหมือนแม่นิภาทั้งคู่แหละ" "มีคนมาชอบบ้างหรือเปล่า?" "โอ๊ยเอ็งถามผิดแล้ว!!!...จะต้องถามว่าวันไหนบ้างที่ไม่มีหนุ่มๆมาจีบ--" "แคทยัง...ไม่อยากชอบใครค่ะ" "หน้าตาสะสวยรูปร่างก็ดีแบบนี้สงสัยทำหนุ่มน้ำลายหกมานักต่อนักแล้วสิจ๊ะ?" ...ข้อนี้เห็นด้วย!!!...ทรวดทรงองค์เอวของแคทดีกว่าฉันแทบจะทุกส่วนสัด...ในฐานที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันต้องชมว่าน่าทึ่งโดยเฉพาะหน้าอกที่สุดแสนโปรดปรานก็เต่งตึงใหญ่กว่า...แคท 35 ของฉัน 34... (ถอยไปตั้งหลักที่ข้างเวทีซึ่งน้องฝนดูท่าจะติดลมบนแล้วเพราะยังไม่มีทีท่าจะยอมวางไมค์ง่ายๆแถมทั้งเต้นทั้งโยกย้ายส่ายสะโพกจนพวกหนุ่มๆข้างล่างร้องเย้วๆกันใหญ่เชียว...แต่ทว่าเวลานี้เราสนใจแม่สาวคนพี่มากกว่า) "เฮ้อ!!...ยิ่งดูก็ยิ่งงดงามนัก...จะดูต่อหน้าหรือซุ่มแอบก็สวยจับตางามจับจิตแท้น้อ~~...ถ้าเราเกิดเป็นผู้ชายล่ะก็..." "ท่านพี่" "เอ้ยมาเงียบๆตกใจหมด!!!" "น้องเห็นท่านพี่กำลังใช้ความคิดบางประการอยู่จึงมิต้องการเข้าไปขัด...มิทราบว่าคือ?" "ความคิดบางประการที่ว่าคือคืนนี้ฉันต้องทำยังไงถึงจะได้น้องแคทคนสวยไปนอนกกกอดคลายหนาวย่ะ!!!...ว่าแต่อะไรล่ะ?" "...น้อง...ติดต่อท่านแม่มิได้เจ้าค่ะ" "ป่านนี้คงจะนอนไปแล้วม้าง~~" "เพิ่งผ่านยามหนึ่งไปมิเท่าไหร่เอง?" "เจ้าเศกมันโทรบอกพี่ว่าคุณแม่ออกไปเที่ยวทั้งวันกลับมาก็คงจะเหนื่อยแหละอีกอย่างการนอนน้อยหรือนอนดึกก็เป็นอุปสรรคของผิวสวย...เมื่อคุณแม่ยังงามหมดจดไม่สร่างซาก็ต้องใส่ใจกันบ้าง" "..............................................." "ไม่มีอะไรน่า--...เข้าไปสนุกกับทุกคนดีกว่า" ...แต่เอาเข้าจริงเจ้าแมวหลงทางก็ไม่ปรากฏตัวในงานเลย!?...สำหรับรายนี้ก็ช่างหัวมันก่อนเถอะเพราะมีเรื่องที่น่าสนใจมากกว่าคือทำยังไงแคทถึงจะ "โอเค" ยอมไปขึ้นสวรรค์กับฉัน... (แม้จะเป็นพี่แต่เราก็ไม่อาจบังคับขืนใจไปเสียทุกอย่างได้) "วิธีที่ง่ายที่สุดเหรอ?...จับมอมเหล้าให้หลับซะเลยเป็นไงจะได้ไม่พูดมาก!!!...โทษฐานจงใจนินทาพี่สาวที่น่ารักอย่างเรา...ฮึๆๆ...แค่คิดก็สนุกแล้ว" (ล็อคเป้า!!...จู่โจม!!!) "ไปไหนมาคะ?" "ก็...ตามแต่เสียงหัวใจเรียกร้องน่ะ" "หนูถามจริง" "พี่ก็ตอบตรง" ".................................................." "อ้า~~...นี่ซี่เลือดถึงสูบฉีดดี!!!...ลองมั้ย?" "ไม่ค่ะ" ".................................................." (ระวังตัวแจเชียวนะ!) "...จะไปได้หรือยังคะ?" "หืม--...ไป?" "ก็จากนี้พี่อยากจะทำอะไร?" "...แคทล่ะจะไปไหน?" "แล้วแต่พี่" (อุ๊ยตายว้ายกรี๊ด!!!!!!!!!!!!...ยังไม่ทันจะได้เริ่มแผนล่าสวาทให้เป็นรูปเป็นร่างแต่แม่สาวตะวันงามกลับออกปากเชิญชวนซะเอง...นี่เราฝันไปหรือเปล่าเนี่ย?) "พูดจริงง่ะ?" "เห็นแคทเป็นคนชอบพูดโกหกไปได้" "ไชโย!!!!" "ดังนั้นไม่ต้องใช้แผนมอมเหล้าหรอกค่ะ" "รู้ด้วย?" "ถ้าลงว่าพอใจซะอย่างก็ไม่จำเป็นต้องบังคับเพราะหนูนี่แหละจะเป็นคนชวนเข้าห้องซะเอง" "ว้าวๆๆ...น้องเนี่ยช่างน่ารักที่สุดในโลก!!!!" ...จะด้วยเพราะความเมาหรือความต้องการทางเพศก็ตามแต่โอกาสทองของฉันมาถึงแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!...ทว่า...ในขณะที่ฉันจะกระซิบชวนแคทให้ไปที่บ้านนั่นเอง... "เฮ้อ!!...ร้องซะคอแห้งเลยแถมเต้นจนปวดขาไปหมด" "ฮะๆๆ...พอได้จับไมค์แล้วไม่ยอมวางเชียวนะน้อง" "มันสนุกจนติดลมเพลินจ้า!!" "พี่กับแคทจะกลับบ้านแล้วนะ" "โอเค--...พี่เซคฝากเจ๊ด้วย...ฝนจะอยู่ต่อ" ...บ้านงานกับบ้านฉันอยู่ไกลกันประมาณ 7 กิโลเมตรแต่รถฉันให้ไหมเอาไปเก็บแล้วฉะนั้นจึงต้องติดรถของแคทไปส่วนม่อนจะพาน้องฝนกลับไปนอนที่โยนกอุดรซึ่งอยู่ไม่ไกลและสามารถเดินถึงได้ภายในสิบนาทีถ้าไม่เมาแอ๋ซะก่อน... .................................................................................................................................... "มองอะไรอยู่?" "...หมอกลงจัดมาก" "ฤดูหนาวหมอกจะเยอะ...ที่จริงพี่อยากชวนแคทไปที่ห้องลับของคุณแม่แต่จนใจที่ไม่มีกุญแจ" "ที่นี่ก็ดีแล้วค่ะ...คุณป้าไม่อยู่น้องม่อนก็ไปค้างที่โยนกอุดร" "อื้อ!!...ชั้นนี้ไม่มีใครอยู่นอกจากเราสองคนจ้ะ" "แคทรูดม่านแล้วนะคะ" "ที่จริงไม่ต้องปิดก็ได้มั้ง?...หมอกเยอะแบบนี้ไม่มีใครเห็นเราทำอะไรกันได้หรอก" "ลมพัดเข้ามามันหนาวค่ะ!!" "เออจริง!!!...อ่ะ...น้ำอุ่นจะเต็มอ่างแล้วไปอาบซะสิ" "ก็มาอาบด้วยกันสิคะ" ...ไม่มีเหตุผลจะต้องปฏิเสธแต่ฉันขอนั่งมองน้องสาววัย 22 ให้เต็มๆตาก่อน...แคทถอดเสื้อกันหนาวไหมพรมสีเทาออกเป็นอันดับแรกตามด้วยเสื้อยืดสีขาวลายเขียว...อื้อฮือ!?...ก้อนเนื้อนุ่มสองเต้าที่มีบราเซียร์สีแดงอ่อนโอบอุ้มอยู่นั่นทำให้น้ำลายของฉันไหลย้อยออกมาที่มุมปากทันที... "มองอะไรนักคะ?" "ก็มองคนสวยอ่ะ~~" "พี่เซคก็สวย" "ยังห่างไกลแคทจ้ะ...อืม--...ที่ติดผมสีส้มไม่ใช้แล้วรึ?" "ตอนนี้ใช้ติดเสื้ออยู่ค่ะ...มันเอามาต่อกันเป็นอันเดียวและทำเป็นเข็มกลัดได้" ...แคทหันหลังตอบขณะปลดเข็มขัดและรูดซิปก่อนดึงกางเกงยีนส์ลง...ฉันทายถูกจริงๆด้วยเพราะกางเกงในที่เธอสวมอยู่มีสีแดงอ่อนๆประดับลายลูกไม้ทั้งด้านหน้าและด้านหลังเรียกว่าโปร่งแบบเห็นของดีพอรำไร... "หนูลองซื้อมาใส่เอง...โป๊ไปหรือเปล่าคะ?" "ไม่หรอก--...ชิดซ้ายไปเลยถ้าเทียบกับของพี่" "นั่นสิคะ...แคทก็ไม่ได้ใส่ให้ใครดูแต่ใส่เพื่อระบายอากาศ" "ให้พี่ดูคนเดียวก็พอ" "ค่าๆ" ...ทีแรกคิดว่าแคทจะถอดยกทรงเป็นอันดับต่อไปแต่สาวเจ้าเลือกที่จะรูดกางเกงชั้นในออกจากเรือนร่างอันแสนเย้ายวนก่อน... "หนูมัดผมดีกว่ามั้ง?" "ไม่ต้อง" "มันจะเกะกะ" "พี่ชอบจ้ะ...มา...ยกทรงพี่จะถอดให้เอง" ...สาวสวยสะบัดผมยาวเดินมาหาฉันอย่างว่าง่าย...แหม่...ฉันเอื้อมมือแกะตะขอบราแต่ตาดันมัวจ้องเนินโคกของลับจนถูกเตือน...ก็มันน่าจูบน่าเลียสุดๆเลย... "พี่เซค!!...หนูเจ็บ--" "หา!?" "เล็บพี่น่ะจิ้มนมแคท" "อุ๊ยโทษทีๆ!!!" "มองเพลินเลยนะ!!" "อ๋า!!...ยังเห็นรูก้นไม่ชัดอ่ะ" "ดูพอละ~~...ที่อื่นมีไม่มองดันมองตูด...สงสัยแคทต้องระวังซะแล้วล่ะ" "ระวังทำไมหรือจ๊ะ?" "กลัวโดนเข้าข้างหลัง...มันเจ็บ" ...แคทพูดพลางรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่มปิดทำเอาฉันอดเห็นหน้าอกอันอวบอึ๋มที่ปรารถนามานาน...แกล้งกันๆ... "ใจร้าย~~" "ถ้าอยากดูต่อก็รีบตามเข้ามาในนี้" "งั้นได้เลยน้อง!!!!...ไม่ต้องท้าๆ" ...ฉันรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร็วจี๋โดยที่แคทยืนยิ้มกอดอกหลังพิงประตูห้องน้ำ...ถุงน่อง,เสื้อคลุมยาวสีขาว,เสื้อเชิ้ตสีชมพู,กางเกงขาสั้นสีน้ำเงินล้วนออกไปพ้นจากตัวฉันในหน่วยนับเป็นวินาทีทั้งสิ้น(จะบอกเค้าทำไมหว่า?)... "พี่เซคไม่ได้ใส่ยกทรงเหรอเนี่ย?" "ไม่--" "สวมแค่เสื้อกล้ามแถมกางเกงก็ขาสั้นจัง...ไม่หนาวขาบ้างหรือ?" "...มีถุงน่อง" "แล้วกางเกงในที่พี่ใส่...โอ้โห!!!" "จีสตริงไงจ๊ะ...ก็บอกแล้วว่าของแคทยังเด็กๆ" "ทำไมตรงเป้ามันเปิดอ้าซ่าอย่างนั้น?...แคทไม่กล้าใส่หรอกนะ...ข้างหลังก็สุดๆเลย" "มันทำจากลูกปัดจ้ะ...แบบนี้พี่มีสองตัวสีดำกับสีแดงแต่ศิเอาตัวสีแดงไป" "อือ--" "ให้พี่เข้าไปเร็วๆ...หนาว!!!" "เพิ่งมารู้สึกตอนนี้เหรอคะ?...ฮะๆ" "ยิ่งดูยิ่งหมั่นเขี้ยวนัก!!!...ขอประเดิมในนี้ก่อนได้มั้ย?" "ว้ายไม่เอาค่ะ!!!...อาบน้ำให้สะอาดสะอ้านก่อน" "พี่ใจร้อนอยากฟันแคทใจจะขาดรอนๆแล้ว~~" "แน่ใจว่านั่นคือคำพูดของผู้หญิง?" "แล้วพี่ไม่ใช่ผู้หญิงหรือไงจ๊ะ?" "หนูชักไม่แน่ใจแล้วล่ะ...อุ๊ย!!!...อย่าเพิ่งสิคะพี่" ...ก็ฉันมัวแต่ซุกไซ้จูบเฟ้นบีบคลึงไปทั่วตัวแคทจนไม่เป็นอันอาบน้ำอาบท่า...บทจะได้ฟันสาวสวยง่ายๆทุกอย่างมันก็เข้าที่เข้าทางไปซะหมด...นอกจากจะอาบตัวเองแล้วแคทยังต้องอาบให้ฉันด้วยและกว่าจะออกจากห้องน้ำได้เราสองคนพี่น้องก็แลกจูบอย่างดูดดื่มกันเกือบๆสิบครั้ง...ทว่า...ความสนุกในคืนนี้เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นเอง!!!!!!!!!!!...[/post]

Zircon Sidestory 1 โดย Adslman (ต่อจากตราบฯ 50)

Zircon Sidestory 1 Zircon Sidestory 1 "ล่าสวาทตะวันงาม!!!!" [    post]("อย่างไรดิฉันก็ต้องกล่าวคำขอโทษอีกครั้งหนึ่งค่ะ" "ครับ...แต่หวังว่าคงจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกเพราะมันส่งผลต่อความเชื่อมั่นของโรงพยาบาลเรา" "ดิฉันให้สัญญาค่ะ" "เมื่อครู่คุณศรมรกตติดต่อมาแล้วว่ายินดีจะชดใช้ค่าเสียหายให้ทั้งหมด...เอาเป็นว่าเรื่องนี้ควรจบได้สักทีนะคะ") "ท่านพี่--" "เฮ้ย!!...หวิดจะได้หนังสือพิมพ์ปิดหน้าแล้วมั้ย!?...หัดเตือนให้เร็วๆกว่านี้หน่อยสิยะ!!!" "เป็นความผิดของน้องเช่นนั้นหรือ?" "..................................................." "...ส่งที่บ้านนะเจ้าคะ" "ไม่ไปงาน?" "น้องจะตามไปภายหลัง" "เออๆ" ...ฉัน "ศรเพทาย ราศีกาญจนา" หลานสาวคนโตของครอบครัววิษณุมนตรีวัย 26 ปีปัจจุบันทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลในเครือของตระกูล...เส้นสาย?...ก็แล้วแต่จะคิดและฉันก็ไม่มีหน้าที่คอยไล่ตอบข้อซักถามด้วย... (อารมณ์กำลังขุ่นไม่อยากอธิบายมาก) "...ไม่ลงตามเจ้านายล่ะ?" "คุณหนูรองให้ดิฉันอยู่กับคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ" "อยู่รึ?...ฉันกำลังมองหาเหยื่อพอดีเดี๋ยวก็จับหล่อนกินซะหรอก!!" "หากคุณหนูใหญ่ต้องการดิฉันก็หาได้ขัดข้อง" "จริงน่ะ?" "เจ้าค่ะ...แล้วดิฉันก็น่าจะหวานอร่อยถูกใจคุณหนูใหญ่มิใช่น้อยเลยนะเจ้าคะ" "ยังจะรับมุกอีกแฮะแม่องครักษ์แพรไข่มุกนี่?...จ๋า~~...มาอยู่ที่งานแล้วเหรอ?...โอเคจ้ะ" "................................................." "ไหม...ฝากเอารถไปเก็บด้วยและคำพูดนั่นฉันจะจำไว้ไม่ลืม" ...ฉันกับน้องม่อนกลับมาที่โยนกบูรพาอีกครั้ง...ที่จริงก็ไม่ได้อยากไปงานเลี้ยงสักเท่าไหร่แต่พอดีมันรู้สึกเซ็งๆกับเรื่องวุ่นวายในโรงพยาบาลโดยวีรเวรของนางเสือหลงป่าสองตัวรวมถึงไม่อยากให้อีกฝ่ายเสียน้ำใจจึงตกปากรับคำชวน... "เชิญที่โต๊ะด้านหน้าจ้ะ...คุณสุรีย์พรรณและคุณหยาดฝนมารออยู่ก่อนแล้ว" "จ้างวงดนตรีมาแสดงด้วย?" "ไหนๆก็จัดเลี้ยงทั้งที...สามีน้าเลยอยากให้ใครต่อใครมางานเยอะๆ" "พี่รีบจัดอาหารกับเหล้าเบียร์มาเพิ่มเร็วๆเข้า!!" "ตายล่ะ!!!...สลัดผัก" "หมดเหรอ?...บ้า!!...นี่คือของโปรดที่ต้องจัดไว้ให้คุณหนูเป็นพิเศษ...ฉันอุตส่าห์เตือนแล้วเตือนอีกนะพี่!!!" "ไม่เป็นไรๆ...ฉันก็ไม่อยากแปลกแยกจากคนอื่นหรอก" "น้าต้องขออภัยจริงๆจ้ะ...ไว้วันหลังจะขอแก้ตัวใหม่นะ" ...ชาวบ้านในตำบลโยนกจัตุรัสจะปฏิบัติต่อคนของตระกูลวิษณุมนตรีอย่างดีเลิศที่สุดเช่นงานวันนี้ที่นั่งก็ต้องจัดให้เฉพาะใครจะแปลกปลอมมาร่วมโต๊ะด้วยไม่ได้...ฉันเคยพูดกับคุณตาไว้นานมากแล้วเพราะมันออกจะเป็นการสิ้นเปลืองและแบ่งแยกกันโดยไม่จำเป็น...ทว่า... ("ใช่ว่าตาจะไม่บอกแต่พวกเขาเต็มใจทำเอง" "พวกเราไม่ได้วิเศษวิโสไปกว่าพวกเขาสักหน่อยนี่คะ?" "เซคเอ๊ย!!...ตาจะสอนอะไรเจ้าสักอย่างนะ...การที่เราคอยเอาใจใส่ช่วยเหลือเกื้อกูลยามเดือดร้อนโดยไม่ทอดทิ้งและหวังผลตอบแทนใดๆฉะนั้นพวกเขาจึงได้มอบความรักความนับถือกลับมาแล้วการที่ไม่เคยไปขู่เข็ญบังคับให้ชาวบ้านมารัก...แบบนี้สิมันจึงถาวรยั่งยืน" "หมายความว่าความรักที่คงทนต้องมาจากความจริงใจไม่ใช่เกิดเพราะความเกรงกลัว" "อย่างหลังมันไม่ยืนยาวหรอกมิหนำซ้ำยังทำให้ผู้คนเกลียดชังและหมั่นไส้เรามากขึ้นเรื่อยๆ...จำใส่ใจเอาไว้เถิดหลาน...นั่นคือคุณสมบัติของนักปกครองที่ดี") "มานานยัง?" "สักพักค่ะ" "ฮู!!...แก้มแดงนะพี่?" "อุ่นเครื่องมาก่อนหน้านี้น่ะจ้ะ" "ม่อนล่ะคะ?" "กลับไปบ้านเดี๋ยวก็คงมา" ...แคทกับฝนล่วงหน้ามาถึงก่อนฉันไม่นานและไม่ได้ตั้งใจจะร่วมงานแต่ฉันชวนซึ่งก็ทำให้เจ้าภาพดีอกดีใจอย่างมาก... "น้องเอ้ไม่มา?" "เพื่อนน้าที่ประจิมติดต่อมาว่าคุณสุริยาวรรณไม่สบายและน้าก็ไม่กล้าเชิญคุณศรรัตน์กับคุณศรโกเมน" "ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนต้องระวังสุขภาพโดยเฉพาะคนเจ้าสำอางอย่างพี่เอ้...แค่แดดจัดหรือลมแรงหน่อยก็ไม่ค่อยจะยอมโผล่ออกจากบ้านแล้ว" "ส่วนสองคนนั่นไม่ชอบงานรื่นเริงและที่ๆมีคนพลุกพล่านแต่อ๋อมเขาชื่อศรบุษราคัมต่างหาก" "น้าก็เคยเรียกแต่ถูกมองตาเขียวปั๊ดเลย...เขียวจริงๆนะคะตาข้างขวาน่ะ!!!" "ไม่แปลก...พวกเราก็โดนเธอจ้องอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อบ่อยๆ" "เพราะมีความสามารถพิเศษคือการโมโหชาวบ้านชาวช่องได้ตลอดเวลาไง...เฮอะ!!...แต่คนอะไรว้าไม่ชอบชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้กลับเปลี่ยนตามอำเภอใจซะนี่?" "ทำตัวแปลกแยกกันจังเลยเนอะ?...โอ้!!...ได้เวลาหนูโชว์ลูกคอแย้ว~~" "เต็มที่เลยน้องรัก!!...เหอะไรเนี่ย?...ยังพร่องไปไม่ถึงครึ่งแก้ว" "ก็รู้ว่าหนูไม่ชอบ" "น่า--...ไม่เมามากหรอก...สักหน่อยก็ดีเดี๋ยวเขาจะเสียน้ำใจนะ" ...แคทก็เลยต้องดื่มอย่างเสียไม่ได้เพราะฉันคือผู้หนึ่งที่เธอให้ความเกรงอกเกรงใจมาก... "ยังยืนยันอีกครั้งขอเป็นคนเบื้องหลังก็พอใจ...รักเธอไม่เปลี่ยนแปรแม้ว่าเธอจะเป็นของใคร~~" "น้องฝนช่างมีน้ำเสียงที่ก้องกังวานจริงๆ" "แต่ร้องผิดคีย์" "ไม่ใช่ประเด็นสำคัญเพราะไม่ใช่การประกวด...แคทก็ขึ้นไปร้องบ้างสิ...พี่อยากฟังเพลงล่องแม่ปิง" "...ไม่มีอารมณ์ค่ะ" "อ้าว?" (รู้สึกแคทจะแปลกๆไปหรือเปล่า?) "นี่เป็นการเรียกน้ำย่อยนะคะ...ต่อไปเป็นเพลงค่อยๆรักค่า~~" "เสียงไพเราะหวานจับใจจังเลยครับ!!" "คุณหยาดฝนได้โปรดรับความรักจากผมด้วยเถอะ!!!" "ผมรักคุณหยาดฝนที่สุดในโลกครับ~~" "วี้ดวิ้ว~~...กกน.น่ารักจัง!!" "!!!" "ฮะช้า~~...ลามกจริงๆน๊าเจ้าพวกนี้!!" "จะจับต่อยเรียงคิวให้หมด!!!" "เฮ่ยๆๆๆ...นั่งลงๆ...ใจเย็นน้องใจเย็น!!!" ...เอาแล้วไหมล่ะ!?...แปลกไปจริงๆด้วยไม่ผิดแน่!!!...ดีนะที่ยุดแขนไว้ทัน... (รึจะเป็นเพราะน้ำเมาเบญจวารี?) "ห้ามทำไมคะ?...นี่แหละเหตุผลที่แคทเกลียดผู้ชาย!!" "เอาน่า--...ถือว่าให้อาหารตาก็แล้วกันแถมเจ้าตัวยังไม่เห็นโวยอะไร...ใจเย็นๆ--" "................................................." "พี่ขอนะพี่ขอ" "ฮึ!!...ดีอกดีใจกันเสียเหลือเกินนะกะอีแค่ได้เห็นกางเกงในผู้หญิง?" "ผู้ชายก็เป็นเพศที่น่าขบขันอย่างนี้แหละ" (แต่เราก็มองตาแทบไม่กระพริบเหมือนกัน...หึๆๆ...เวทีสูงแค่เมตรกว่าแถมใส่กระโปรงสั้นยังไงก็ต้องเห็น) "...แล้วพี่ล่ะ?" "ปละ...เปล่านะจ๊ะ" "ไม่รู้ใส่สีอะไร?" "สี...ฟ้า...อุ๊บ!!!" "พี่เซคลามกที่สุด!!!...อยากดูก็ดูของตัวเองไปสิคะ" "โธ่~~...เห็นจนเบื่อละ!!" "งั้นไม่ต้องว่าใครอื่น" "แหม!!...งอนอีกแล้ว--" "...เปล่า" "เพราะพี่ไม่ขอน้องแคทดูใช่ไหมๆ...โอ๊ย!!" "ต่อหน้าแขกเหรื่อก็เพลาๆความหื่นซะบ้างเถอะค่ะ" "เจ็บง่ะ~~...หมู่นี้ไหงถึงใจร้ายกับพี่จังเลยแต่ไม่เป็นไร...เอ--...คืนนี้น้องสวมกางเกงในสีอะไรน๊า?" "................................................" "น้องฝนใส่สีฟ้างั้นน้องแคทก็ต้อง...สี...แดงอ่อนๆชัวร์!!!" "บะ...บ้า~~...พี่เซคบ้า!!" "เดาจากยกทรงที่แคทใส่ไง...ฮิๆๆ...หน้าแดงเชียวเร้อ?" "ให้ตายสิ!!...ทีเรื่องอย่างนี้เก่งนักนะคะ?" "แถมลวดลายต้องน่ารักมากซะด้วย...งี้แหละผู้ชายเขาถึงชอบดูกัน" "แต่น้องไม่เห็นจะอยากดูกางเกงในผู้ชายสักนิด" "ฮะๆๆๆๆๆ" "ขำอะไรคะ?" "น้องพูดได้ตรงกลางใจพี่ไง...ชอบๆๆ...เออ--...แต่หากเป็นผู้ชายแก้ผ้าล่ะน้องสนใจมั้ยเอ่ย?" "...อยู่บ้านนั้นก็เห็นซะจนชินตา" "จริง...เอ๋?...แต่ไม่ใช่แค่นั้นม้าง~~" "ขอตัวไปห้องน้ำค่ะ" "นะ...นี่--" ...อืม--...ฉันเริ่มจะรู้สาเหตุแล้วว่าทำไมสาวสวยผมยาวจึงมีอารมณ์ไม่ผ่องใสคล้ายกับเป็นวันนั้นของเดือน?... (ไปพิสูจน์เล้ย!!!) "..............................................." "..............................................." "อุ๊ย!!" "หลบหน้าพี่เหรอจ๊ะ?" "ไม่ได้หลบค่ะ" ...ฉันอาศัยช่วงจังหวะที่แคทกำลังล้างมือตรงเข้าสวมกอดทางด้านหลัง...เธอสะดุ้งเล็กน้อยและเอ่ยปรามเบาๆซึ่งฉันไม่สนใจก่อนจะเริ่มวาดมือไปหาหน้าอกอันเป็นของโปรดแต่ถูกยั้งไว้ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นอีกครั้ง... "อย่ารุ่มร่ามสิคะ--" "ก็พี่เข้าใจความรู้สึกของแคทนี่นา...มามะ!!...ขอแหมแก้มทีนะน้องจ๋า~~" "..............................................." "พอค่ะ...ใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดี" "งั้นเราไปหาที่คุยกันเงียบๆสองคน" "น้องต้องคอยดูแลฝน" ...ไปซะแล้ว~~...อื้ม!!...แต่ยังไงก็ได้หอมแก้มประเดิมฉะนั้นไม่ยอมแพ้หรอก...คืนนี้น้องแคทต้องตกเป็นของฉันเหมือนทุกครั้งน่า!!!!...หึๆๆๆๆ...อื๋อ?... "เจ้าหนู!!...มาทำอะไรที่นี่!?...เห็นเหรอ?" "ไม่...ไม่เห็น" "อย่าโกหกนะ!!...อ้าวเวร!?...ร้องให้ทำไม?" "ก็พี่จะตีผม~~" "ตีที่ไหนกันเล่าโธ้!!...ใครรู้จะเข้าใจผิดหาว่าฉันแกล้งเด็ก...หยุดร้องเดี๋ยวนี้เลยไอ้หนู!!!" (ไม่ยอมหยุดแถมชักดังขึ้นเรื่อยๆ...เดี๊ยนอยากจะบ้าตาย!!!) "โอ๊ย!!...เป็นผู้ชายซะเปล่าแต่ใจเสาะขี้แยชะมัด...เอางี้ๆๆ...ถ้าหยุดร้องพี่จะให้ตังค์ไปซื้อหนมอร่อยๆนะเออ--" "จริงๆเหรอครับ?" "เอ้า!!...อย่าบอกใครนะว่าพี่ให้" "...ขอบคุณครับ" "อ้อ!!...แล้วไม่ว่าเห็นอะไรหรือไม่ก็ตามจงลืมซะให้หมดทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ถ้าทำตามที่พี่สั่งแล้วเจ้าหนูจะได้ตังค์มากกว่านี้อีกเยอะแต่หากไม่ฟังล่ะก็พี่กลับมาตีเราแน่!!!...นะจ๊ะ?" "เข้าใจครับ" ...ควักแบงค์สีฟ้าเพิ่มให้อีกใบกันเหนียวพอเจ้าหนูหัวแกละรับแล้วก็วิ่งตื้อไปทันที...ไม่รู้กังวลเกินไปหรือเปล่าแต่ละอ่อนน้อยขนาดนั้นจะรู้ปะสีปะสาอะไรเหรอ?... (อย่างมากก็คงจะแค่ตกใจที่เห็นผู้หญิงหอมแก้มผู้หญิงด้วยกันเท่านั้นหรอก) "..................................................." "การเรียนเป็นไงบ้างจ๊ะ?" "เรื่อยๆค่ะ" "เรียนจบหนูแคทอยากทำอะไร?" "คิดไว้หลายอย่าง...ทำงานบริษัทก็ดีหรือจะสอบราชการเหมือนคุณพ่อก็ไม่เลวเลยค่ะ" "ทำงานบริษัทเรอะ?...กำนันคงยอมนิ" "ใช่--...ท่านจะปล่อยให้หลานสาวคนโปรดไปทำงานเป็นลูกจ้างคนอื่น...ยายว่าไม่มีทางร้อก!!" "หนูแคทกับหนูฝนอยู่สืบทอดทรัพย์สมบัติของตระกูลดีกว่า" "งั้นจะเรียนไปทำไมล่ะคะ?...ดูอย่างพี่เซคก็อุตส่าห์บากบั่นตั้งใจเรียนหมอจนจบและทำงานมีเงินเดือนกิน" (กำลังชมเรา!?...ต่อเลยน้องต่อเลย!!) "ตอนนั้นคุณหนูใหญ่ก็ถูกกำนันคัดค้านมากเหมือนกันไม่ใช่รึ?" "แต่สุดท้ายคุณตาก็ยอมเพราะเห็นแก่คำสั่งเสียของคุณลุงโยทะกาที่ต้องการให้พี่เซคเรียนหมอน่ะค่ะและที่น่าชื่นชมมากก็คือเธอทำได้สำเร็จ" ...หุๆๆ...หากคนเราได้รับคำชมแล้วลอยได้ล่ะก็ตัวฉันคงทะยานขึ้นถึงกลุ่มเมฆแน่ๆ...ขนลุกซู่ด้วยความปลาบปลื้มใจที่มีน้องสาวดีๆแบบนี้... "คุณศรเพทาย?" "ชู่ว!!" (แย่งที่คนนั่งโต๊ะข้างๆเพื่อแอบฟังน้องแคทชื่นชมตัวเอง...เหอๆๆ) "อะไรก็ดีแทบทุกอย่างเสียแต่นิสัยทะลึ่งลามกและชอบทำอาการหื่นกับน้องๆ" "!!!!" "หืม?" "เปล่าค่ะไม่มีอะไร" (ตกจากสวรรค์สู่พื้นดินดังแอ๊ก!!...ยัยแคทกล้านินทาเราถึงขนาดนี้เชียว?...แน่ะ!!!...รู้ตัวนี่หว่าว่าเราย่องมานั่งใกล้ๆ!?) "แต่ว่าไปแล้วหนูแคทยิ่งโตก็ยิ่งสวยนะเนี่ย?" "หนูฝนก็ด้วย...สวยเหมือนแม่นิภาทั้งคู่แหละ" "มีคนมาชอบบ้างหรือเปล่า?" "โอ๊ยเอ็งถามผิดแล้ว!!!...จะต้องถามว่าวันไหนบ้างที่ไม่มีหนุ่มๆมาจีบ--" "แคทยัง...ไม่อยากชอบใครค่ะ" "หน้าตาสะสวยรูปร่างก็ดีแบบนี้สงสัยทำหนุ่มน้ำลายหกมานักต่อนักแล้วสิจ๊ะ?" ...ข้อนี้เห็นด้วย!!!...ทรวดทรงองค์เอวของแคทดีกว่าฉันแทบจะทุกส่วนสัด...ในฐานที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันต้องชมว่าน่าทึ่งโดยเฉพาะหน้าอกที่สุดแสนโปรดปรานก็เต่งตึงใหญ่กว่า...แคท 35 ของฉัน 34... (ถอยไปตั้งหลักที่ข้างเวทีซึ่งน้องฝนดูท่าจะติดลมบนแล้วเพราะยังไม่มีทีท่าจะยอมวางไมค์ง่ายๆแถมทั้งเต้นทั้งโยกย้ายส่ายสะโพกจนพวกหนุ่มๆข้างล่างร้องเย้วๆกันใหญ่เชียว...แต่ทว่าเวลานี้เราสนใจแม่สาวคนพี่มากกว่า) "เฮ้อ!!...ยิ่งดูก็ยิ่งงดงามนัก...จะดูต่อหน้าหรือซุ่มแอบก็สวยจับตางามจับจิตแท้น้อ~~...ถ้าเราเกิดเป็นผู้ชายล่ะก็..." "ท่านพี่" "เอ้ยมาเงียบๆตกใจหมด!!!" "น้องเห็นท่านพี่กำลังใช้ความคิดบางประการอยู่จึงมิต้องการเข้าไปขัด...มิทราบว่าคือ?" "ความคิดบางประการที่ว่าคือคืนนี้ฉันต้องทำยังไงถึงจะได้น้องแคทคนสวยไปนอนกกกอดคลายหนาวย่ะ!!!...ว่าแต่อะไรล่ะ?" "...น้อง...ติดต่อท่านแม่มิได้เจ้าค่ะ" "ป่านนี้คงจะนอนไปแล้วม้าง~~" "เพิ่งผ่านยามหนึ่งไปมิเท่าไหร่เอง?" "เจ้าเศกมันโทรบอกพี่ว่าคุณแม่ออกไปเที่ยวทั้งวันกลับมาก็คงจะเหนื่อยแหละอีกอย่างการนอนน้อยหรือนอนดึกก็เป็นอุปสรรคของผิวสวย...เมื่อคุณแม่ยังงามหมดจดไม่สร่างซาก็ต้องใส่ใจกันบ้าง" "..............................................." "ไม่มีอะไรน่า--...เข้าไปสนุกกับทุกคนดีกว่า" ...แต่เอาเข้าจริงเจ้าแมวหลงทางก็ไม่ปรากฏตัวในงานเลย!?...สำหรับรายนี้ก็ช่างหัวมันก่อนเถอะเพราะมีเรื่องที่น่าสนใจมากกว่าคือทำยังไงแคทถึงจะ "โอเค" ยอมไปขึ้นสวรรค์กับฉัน... (แม้จะเป็นพี่แต่เราก็ไม่อาจบังคับขืนใจไปเสียทุกอย่างได้) "วิธีที่ง่ายที่สุดเหรอ?...จับมอมเหล้าให้หลับซะเลยเป็นไงจะได้ไม่พูดมาก!!!...โทษฐานจงใจนินทาพี่สาวที่น่ารักอย่างเรา...ฮึๆๆ...แค่คิดก็สนุกแล้ว" (ล็อคเป้า!!...จู่โจม!!!) "ไปไหนมาคะ?" "ก็...ตามแต่เสียงหัวใจเรียกร้องน่ะ" "หนูถามจริง" "พี่ก็ตอบตรง" ".................................................." "อ้า~~...นี่ซี่เลือดถึงสูบฉีดดี!!!...ลองมั้ย?" "ไม่ค่ะ" ".................................................." (ระวังตัวแจเชียวนะ!) "...จะไปได้หรือยังคะ?" "หืม--...ไป?" "ก็จากนี้พี่อยากจะทำอะไร?" "...แคทล่ะจะไปไหน?" "แล้วแต่พี่" (อุ๊ยตายว้ายกรี๊ด!!!!!!!!!!!!...ยังไม่ทันจะได้เริ่มแผนล่าสวาทให้เป็นรูปเป็นร่างแต่แม่สาวตะวันงามกลับออกปากเชิญชวนซะเอง...นี่เราฝันไปหรือเปล่าเนี่ย?) "พูดจริงง่ะ?" "เห็นแคทเป็นคนชอบพูดโกหกไปได้" "ไชโย!!!!" "ดังนั้นไม่ต้องใช้แผนมอมเหล้าหรอกค่ะ" "รู้ด้วย?" "ถ้าลงว่าพอใจซะอย่างก็ไม่จำเป็นต้องบังคับเพราะหนูนี่แหละจะเป็นคนชวนเข้าห้องซะเอง" "ว้าวๆๆ...น้องเนี่ยช่างน่ารักที่สุดในโลก!!!!" ...จะด้วยเพราะความเมาหรือความต้องการทางเพศก็ตามแต่โอกาสทองของฉันมาถึงแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!...ทว่า...ในขณะที่ฉันจะกระซิบชวนแคทให้ไปที่บ้านนั่นเอง... "เฮ้อ!!...ร้องซะคอแห้งเลยแถมเต้นจนปวดขาไปหมด" "ฮะๆๆ...พอได้จับไมค์แล้วไม่ยอมวางเชียวนะน้อง" "มันสนุกจนติดลมเพลินจ้า!!" "พี่กับแคทจะกลับบ้านแล้วนะ" "โอเค--...พี่เซคฝากเจ๊ด้วย...ฝนจะอยู่ต่อ" ...บ้านงานกับบ้านฉันอยู่ไกลกันประมาณ 7 กิโลเมตรแต่รถฉันให้ไหมเอาไปเก็บแล้วฉะนั้นจึงต้องติดรถของแคทไปส่วนม่อนจะพาน้องฝนกลับไปนอนที่โยนกอุดรซึ่งอยู่ไม่ไกลและสามารถเดินถึงได้ภายในสิบนาทีถ้าไม่เมาแอ๋ซะก่อน... .................................................................................................................................... "มองอะไรอยู่?" "...หมอกลงจัดมาก" "ฤดูหนาวหมอกจะเยอะ...ที่จริงพี่อยากชวนแคทไปที่ห้องลับของคุณแม่แต่จนใจที่ไม่มีกุญแจ" "ที่นี่ก็ดีแล้วค่ะ...คุณป้าไม่อยู่น้องม่อนก็ไปค้างที่โยนกอุดร" "อื้อ!!...ชั้นนี้ไม่มีใครอยู่นอกจากเราสองคนจ้ะ" "แคทรูดม่านแล้วนะคะ" "ที่จริงไม่ต้องปิดก็ได้มั้ง?...หมอกเยอะแบบนี้ไม่มีใครเห็นเราทำอะไรกันได้หรอก" "ลมพัดเข้ามามันหนาวค่ะ!!" "เออจริง!!!...อ่ะ...น้ำอุ่นจะเต็มอ่างแล้วไปอาบซะสิ" "ก็มาอาบด้วยกันสิคะ" ...ไม่มีเหตุผลจะต้องปฏิเสธแต่ฉันขอนั่งมองน้องสาววัย 22 ให้เต็มๆตาก่อน...แคทถอดเสื้อกันหนาวไหมพรมสีเทาออกเป็นอันดับแรกตามด้วยเสื้อยืดสีขาวลายเขียว...อื้อฮือ!?...ก้อนเนื้อนุ่มสองเต้าที่มีบราเซียร์สีแดงอ่อนโอบอุ้มอยู่นั่นทำให้น้ำลายของฉันไหลย้อยออกมาที่มุมปากทันที... "มองอะไรนักคะ?" "ก็มองคนสวยอ่ะ~~" "พี่เซคก็สวย" "ยังห่างไกลแคทจ้ะ...อืม--...ที่ติดผมสีส้มไม่ใช้แล้วรึ?" "ตอนนี้ใช้ติดเสื้ออยู่ค่ะ...มันเอามาต่อกันเป็นอันเดียวและทำเป็นเข็มกลัดได้" ...แคทหันหลังตอบขณะปลดเข็มขัดและรูดซิปก่อนดึงกางเกงยีนส์ลง...ฉันทายถูกจริงๆด้วยเพราะกางเกงในที่เธอสวมอยู่มีสีแดงอ่อนๆประดับลายลูกไม้ทั้งด้านหน้าและด้านหลังเรียกว่าโปร่งแบบเห็นของดีพอรำไร... "หนูลองซื้อมาใส่เอง...โป๊ไปหรือเปล่าคะ?" "ไม่หรอก--...ชิดซ้ายไปเลยถ้าเทียบกับของพี่" "นั่นสิคะ...แคทก็ไม่ได้ใส่ให้ใครดูแต่ใส่เพื่อระบายอากาศ" "ให้พี่ดูคนเดียวก็พอ" "ค่าๆ" ...ทีแรกคิดว่าแคทจะถอดยกทรงเป็นอันดับต่อไปแต่สาวเจ้าเลือกที่จะรูดกางเกงชั้นในออกจากเรือนร่างอันแสนเย้ายวนก่อน... "หนูมัดผมดีกว่ามั้ง?" "ไม่ต้อง" "มันจะเกะกะ" "พี่ชอบจ้ะ...มา...ยกทรงพี่จะถอดให้เอง" ...สาวสวยสะบัดผมยาวเดินมาหาฉันอย่างว่าง่าย...แหม่...ฉันเอื้อมมือแกะตะขอบราแต่ตาดันมัวจ้องเนินโคกของลับจนถูกเตือน...ก็มันน่าจูบน่าเลียสุดๆเลย... "พี่เซค!!...หนูเจ็บ--" "หา!?" "เล็บพี่น่ะจิ้มนมแคท" "อุ๊ยโทษทีๆ!!!" "มองเพลินเลยนะ!!" "อ๋า!!...ยังเห็นรูก้นไม่ชัดอ่ะ" "ดูพอละ~~...ที่อื่นมีไม่มองดันมองตูด...สงสัยแคทต้องระวังซะแล้วล่ะ" "ระวังทำไมหรือจ๊ะ?" "กลัวโดนเข้าข้างหลัง...มันเจ็บ" ...แคทพูดพลางรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่มปิดทำเอาฉันอดเห็นหน้าอกอันอวบอึ๋มที่ปรารถนามานาน...แกล้งกันๆ... "ใจร้าย~~" "ถ้าอยากดูต่อก็รีบตามเข้ามาในนี้" "งั้นได้เลยน้อง!!!!...ไม่ต้องท้าๆ" ...ฉันรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร็วจี๋โดยที่แคทยืนยิ้มกอดอกหลังพิงประตูห้องน้ำ...ถุงน่อง,เสื้อคลุมยาวสีขาว,เสื้อเชิ้ตสีชมพู,กางเกงขาสั้นสีน้ำเงินล้วนออกไปพ้นจากตัวฉันในหน่วยนับเป็นวินาทีทั้งสิ้น(จะบอกเค้าทำไมหว่า?)... "พี่เซคไม่ได้ใส่ยกทรงเหรอเนี่ย?" "ไม่--" "สวมแค่เสื้อกล้ามแถมกางเกงก็ขาสั้นจัง...ไม่หนาวขาบ้างหรือ?" "...มีถุงน่อง" "แล้วกางเกงในที่พี่ใส่...โอ้โห!!!" "จีสตริงไงจ๊ะ...ก็บอกแล้วว่าของแคทยังเด็กๆ" "ทำไมตรงเป้ามันเปิดอ้าซ่าอย่างนั้น?...แคทไม่กล้าใส่หรอกนะ...ข้างหลังก็สุดๆเลย" "มันทำจากลูกปัดจ้ะ...แบบนี้พี่มีสองตัวสีดำกับสีแดงแต่ศิเอาตัวสีแดงไป" "อือ--" "ให้พี่เข้าไปเร็วๆ...หนาว!!!" "เพิ่งมารู้สึกตอนนี้เหรอคะ?...ฮะๆ" "ยิ่งดูยิ่งหมั่นเขี้ยวนัก!!!...ขอประเดิมในนี้ก่อนได้มั้ย?" "ว้ายไม่เอาค่ะ!!!...อาบน้ำให้สะอาดสะอ้านก่อน" "พี่ใจร้อนอยากฟันแคทใจจะขาดรอนๆแล้ว~~" "แน่ใจว่านั่นคือคำพูดของผู้หญิง?" "แล้วพี่ไม่ใช่ผู้หญิงหรือไงจ๊ะ?" "หนูชักไม่แน่ใจแล้วล่ะ...อุ๊ย!!!...อย่าเพิ่งสิคะพี่" ...ก็ฉันมัวแต่ซุกไซ้จูบเฟ้นบีบคลึงไปทั่วตัวแคทจนไม่เป็นอันอาบน้ำอาบท่า...บทจะได้ฟันสาวสวยง่ายๆทุกอย่างมันก็เข้าที่เข้าทางไปซะหมด...นอกจากจะอาบตัวเองแล้วแคทยังต้องอาบให้ฉันด้วยและกว่าจะออกจากห้องน้ำได้เราสองคนพี่น้องก็แลกจูบอย่างดูดดื่มกันเกือบๆสิบครั้ง...ทว่า...ความสนุกในคืนนี้เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นเอง!!!!!!!!!!!...[/post]