เจาะเวลาหาฉิมพลี(ภาคยุทธจักร) ตอนที่ 19 จุดห้ามรักหายไป NC 18+







    พอประตูถ้ำถูกปิดลงด้วยกลไก  แสงสว่างในห้องที่มีน้อยอยู่แล้ว ก็ยิ่งน้อยลงไปอีก


แต่ทว่าเพียงไม่นาน มุกราตรี ที่สามารถส่องสว่างในที่ไม่มีแสงก็เปล่งประกายขึ้นมา


ในถ้ำที่เป็นเพียงถ้ำเล็กๆแคบๆ  มุกราตรีไม่กี่เม็ดก็เพียงพอที่จะให้แสงสว่างในระดับที่พอมองเห็น


ถ้าให้ยูอันประมาณความสว่าง ก็น่าจะประมาณว่า จุดเทียนไขเล่มเล็กๆ 2 เล่มในถ้ำ อะไรแบบนั้น


    ในถ้ำไม่มีกลิ่นอับ  อากาศยังหายใจได้สะดวก คาดว่าน่าจะมีช่อง หรือโพรงที่เชื่อมต่อกับภายนอก


ที่จริงเฉพาะทางด้านหน้าของถ้ำ แผ่นหินที่เลื่อนลงมาปิดปากถ้ำไว้ ก็ไม่ได้ปิดสนิทอะไรนัก


ยังมีช่องว่างให้อากาศ ถ่ายเทเข้ามา


   ยูอันยังไม่กล้าจะหันหน้ากลับไป  ในถ้ำเงียบจนได้ยินเสียงหายใจของทั้งสองคน


โดยเฉพาะอ๋องไต้อี้ ที่แอบเหลือบมองด้านหลังของยูอัน ที่เปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าติดกายสักชิ้น


  ยูอันเอง ก็พยายามคิดหาหนทางให้ตัวเองอยู่ หนุ่ม สาวในยุคนี้ไม่รู้จักการช่วยตัวเอง  มารเหินหาว


ก็คงคิดไม่ถึงเช่นกัน หากอยู่คนเดียว ยูอันคงช่วยตัวเอง ทำลาย จุดห้ามรัก ไปอย่างสบายๆ


แต่ตอนนี้มีอ๋องไต้อี้อยู่ด้วย - -


  หนทางที่ปลอดภัยที่สุดคือ ให้อ๋องไต้อี้ ช่วยตัวเอง ทำลายจุดไปด้วยตัวเองซะ แต่ทว่า - - มันก็ไม่ง่ายเลย


ทำอย่างไร ถึงจะทำให้สาวสวยในยุคนี้ ยอมช่วยตัวเอง ทั้งๆที่อยู่ในถ้ำกับชายหนุ่มที่กำลังเปลือย  เฮ่อ - -


ยูอันถึงกับถอนหายใจออกมา


   สาวสวยเหมือนจะได้ยินเสียงถอนหายใจของยูอัน


   "อีกไม่นานคงเช้า..." เสียงอ๋องไต้อี้พูดออกมา


   "อืมม...น่าจะประมาณ 4 ชั่วโมง..." ยูอันตอบไป


   "4 ชั่วโมง ? " สาวสวยทวนด้วยเสียงสูง เนื่องจากไม่คุ้นกับคำว่าชั่วโมง


   "เอ่อ ข้าน้อยหมายถึง 2 ชั่วยาม " ยูอันที่เผลอใช้หน่วยชั่วโมงไป รีบตอบ


   "ถ้าเช่นนั้น....รีบลงมือเถอะ..."  สาวสวยพูดเสียงเบา เหมือนกระซิบ 


แต่ทำเอายูอันใจเต้นตึกตักๆ  เนื่องจากอ๋องไต้อี้ไม่รู้ว่ามีวิธีช่วยตัวเอง ที่สามารถลบจุดห้ามรักออกไปได้


ดังนั้น การพูดว่า ลงมือเถอะ  ย่อมหมายถึง การร่วมหลับนอนระหว่างชายหญิงนั่นเอง


แสดงว่าสาวงามแห่งลี่เจียงได้ตัดสินใจแล้ว  ทำเอายูอัน ที่ทีแรกกะว่า จะสอนให้สาวสวยช่วยตัวเอง


เริ่มเขวทันที ถ้าอ๋องไต้อี้ตกลงปลงใจให้ทำแบบนี้ ก็จัดสะดีมั้ย - - 


   การได้ร่วมรักกับสาวงามราวเทพธิดาแบบนี้  จะมีชายคนไหนกล้าพูดว่าไม่อยากมั่ง


ความรู้สึกที่ได้ลูบคลำต้นขาเรียวเต่งตึงของอ๋องไต้อี้ระหว่างทาง  ทำให้ยูอันเริ่มตื่นตัวขึ้นมา


ยูน้อยที่สงบเสงี่ยมอยู่ เริ่มพองตัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ยูอันที่เริ่มรู้ตัว พอก้มลงไปเห็นเจ้ายูน้อย


ก็ต้องร้องในใจว่า " อย่าๆ อย่าขึ้นมา  ลงไปสะดีๆ -*- "  แต่แน่นอน มันไม่รับคำสั่งนี้ - -


  "ท่าน...หันมาได้แล้ว..." เสียงอ๋องไต้อี้พูดอ้อมแอ้มๆ  


ยูอันเหมือนโดนสะกด หันร่างไปช้าๆ 


ภาพตรงหน้า ทำเอาเลือดลมในร่างกายสูบฉีดขึ้นมาในทันที



   อ๋องไต้อี้ นั่งอยู่เฉียงๆบนเตียงเล็กๆที่วางชิดกับผนังถ้ำ ห่างจากยูอันประมาณ  3 ก้าว


ใบหน้าที่งดงามราวเทพธิดา ก้มหน้าน้อยๆ แก้มทั้งสองเหมือนจะแดงเปล่งปลั่งไปด้วยความอาย


ช่วงคอระหงได้รูป รับกับช่วงไหล่ที่กลมมน  หน้าอกที่ยังมีชั้นในสีขาวตัวบางมัดอยู่  แต่ก็มองเห็น


ความชูชันของทรวงอกทั้งคู่ได้ชัดเจน  ช่วงเอวที่คอดตามด้วยสะโพกที่ผายออกแสดงให้เห็นว่าเข้าสู่วัยสาว


เช่นเดียวกับส่วนบน  ส่วนล่างก็มีชั้นในสีขาวบางๆผูกอยู่เช่นกัน แต่ก็แทบจะปิดอะไรไม่ได้มิดชิด


ขาอ่อนที่อวบอิ่มกับขาที่เรียวยาว เหมือนจะยิ่งยั่วสายตาให้ลุ่มหลง


   อ๋องไต้อี้ ช้อนตาขึ้นมอง เห็นยูอันยืนมองตาค้างก็ยิ่งอับอาย แต่ก็รู้สึกดีไม่น้อย เพราะดูออกว่า


ยูอันจ้องมองตาค้างด้วยความลุ่มหลงในเรือนร่างของตัวเอง  


   อ๋องไต้อี้เอง ก็แอบชื่นชมรูปร่างของยูอันด้วยเช่นกัน  ดูจากยามสวมเสื้อผ้า ก็คิดๆอยู่ก่อนแล้ว


ว่ายูอันมีรูปร่างที่งามสง่า บึกบึน  พอตอนนี้เห็นแบบเปลือยเปล่า ยิ่งรู้สึกชื่นชอบ ยูอันมีใบหน้าที่


ดูธรรมดาๆ แต่ก็สะอาด ดวงตากับคิ้วเข้มๆ ดูเปี่ยมไปด้วยปัญญาและความลึกลับ


ช่วงไหล่ที่กว้างเพราะต้องทำงานหนักมาตลอด  แผงอกที่บึกบึน ช่วงท้องที่แข็งแรงเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ...


    "ว้ายยย !!! " สาวสวยต้องร้องออกมาอย่างตกใจ  เมื่อมองไล่ลงมาเห็นส่วนสำคัญ  สาวสวยรีบหลับตาลง


แต่ภาพที่เห็นยังติดตาไม่หาย " แท่งหยกที่ทั้งใหญ่และยาวราวกับกระบองนั่น มันอะไรกัน " สาวงามแห่งลี่เจียง


ได้แต่ร้องในใจ


   เสียงร้องของอ๋องไต้อี้ ทำเอายูอันรู้สึกตัวขึ้นมาเช่นกัน  พอเห็นอาการหลับตาปี๋ของสาวสวย


ก็อดยิ้มไม่ได้ เพราะรู้แล้วว่านั่นเกิดจากอะไร


  ยูอันเดินเข้ามาที่เตียงช้าๆ  สาวสวยยังหลับตา ก้มหน้าด้วยความอาย ได้ยินเสียงฝีเท้าของยูอัน


เดินเข้ามาหา ทำเอาสาวสวยใจเต้นตึกตักๆ เหมือนกับหัวใจจะกระดอนออกมา


  ยูอันก็เช่นกัน หลังเดินเข้ามาจนถึงเตียงยิ่งเห็นความงามเต่งตึงของอ๋องไต้อี้ชัดเจน


ก่อนจะนั่งลงบนเตียงแทบจะชิดกับร่างงามที่นั่งอยู่ก่อน เนื่องจากเตียงในถ้ำเป็นเพียงเตียงเล็กๆ


สำหรับคนเพียงหนึ่งคนใช้นอนอยู่แล้ว


  อ๋องไต้อี้สะดุ้งเฮือกทันทีที่รู้ว่า ยูอันนั่งลงบนเตียง  แต่ก็ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมา เพราะกลัวว่า


หากลืมตาขึ้นมาจะเจอกับ เจ้าสิ่งน่ากลัว อันนั้นของยูอันเข้าอีก - -


  กลิ่นหอมของอ๋องไต้อี้ ฟุ้งกระจายออกมาโดยรอบ ยูอันที่นั่งใกล้ๆ สูดเข้าจมูกอย่างเต็มอิ่ม


นี่คือกลิ่นของสาวรุ่นพรหมจรรย์  ที่ทั้งหอมทั้งสดชื่น


  ยูอันยังนั่งนิ่งๆไม่กล้าทำอะไร ในใจเองก็ยังต่อสู้กันอยู่ ระหว่าง จัดไปแบบที่อ๋องไต้อี้คิด


หรือจะสอนให้สาวสวยข้างๆช่วยตัวเองดี


  "ท่าน...ยังไม่ลงมืออีก..." เสียงเบาแทบเหมือนกระซิบ ของอ๋องไต้อี้ดังขึ้นมาอีก


ทำลายความตั้งใจแรกของยูอันจนหมดสิ้น ที่จะแค่สอนให้ช่วยตัวเอง เป็นอันจบไป - -


ยูอันไม่ใช่พระเอกเปี่ยมคุณธรรมในนิยาย  เป็นแค่ชายหนุ่มที่หื่นๆทั่วไปจากโลกปัจจุบัน


ตอนนี้ยูอันแทบจะขอบคุณมารเหินหาวสะด้วยซ้ำ - -


  พอตัดสินใจได้ อารมณ์สบายๆแบบคนในยุคปัจจุบันก็กลับมา  


จะเป็นแค่เด็กรับใช้ อีกฝ่ายเป็นคุณหนูลูกเจ้าเมืองอะไร ตอนนี้ไม่สนแล้ว


เอื้อมมือขวาไปทางด้านหลัง โอบหัวไหล่นุ่มนิ่มของอ๋องไต้อี้แล้วดึงเบาๆเข้ามาหาตัว


แค่สัมผัสแรกที่ได้โอบร่างเกือบเปลือย ก็ทำเอายูอันคึกคักตื่นเต้นมากมายเช่นกัน


ไม่ต้องพูดถึงอ๋องไต้อี้ ที่ถึงแม้จะเตรียมใจเอาไว้ ก็ตื่นเต้นสะดุ้งเฮือกใหญ่


  "ข้าน้อยจะเริ่มแล้วนะ คุณหนู..." ยูอันยิ้มๆแล้วพูดแต่สาวสวยยังคงไม่ยอมลืมตา


ยูอันใช้มือซ้ายที่ว่างอยู่ประคองไปที่ท้ายทอยของสาวสวยให้ใบหน้าเงยขึ้น


ก่อนจะก้มหน้าตัวเอง ประกบจูบไปบนกลีบปากสวยงามบางๆของอ๋องไต้อี้


สาวสวยสะท้านไปทั้งร่างทันที ตาที่ปิดอยู่ลืมขึ้นมาด้วยความตกใจ


เห็นใบหน้าของยูอันแนบชิดติดกับใบหน้าของตัวเอง  ริมฝีปากของยูอันก็


ทั้งบดทั้งเม้มดูดริมฝีปากของตัวเอง  ทำเอาสาวสวยต้องรีบพริ้มตาหลับไปอีกรอบ


รับรู้รสชาติของจูบแรกในชีวิต 


  ยูอันชิมความหอมหวานอยู่ชั่วครู่ จึงถอนริมฝีปากตัวเองออก แล้วดึงสาวสวยเข้ามากอดแนบอก


หน้าอกเต่งตึงของอ๋องไต้อี้จึงบดเบียดกับแผงอกของยูอันเข้าเต็มๆ ทำเอาสาวสวยร้อง อุ๊ย ออกมา


ยูอันเมื่อได้กอดร่างงามเปี่ยมไปด้วยความอวบอัดเต่งตึงของวัยสาวเข้ามาแบบนี้ ความรู้สึกก็เพิ่มขึ้นมา


ยูน้อยแข็งขันเหมือนจะบอกว่าพร้อมออกปฏิบัติการ


  "นี่เรียกว่า จูบ " ยูอันพูดออกมา


  "ผู้อื่นทราบหรอก..." อ๋องไต้อี้พูดสวนขึ้นมาด้วยความอาย มือนุ่มนิ่มทั้งสองของสาวสวยอดไม่ได้ที่จะกอด


ตอบไปบ้าง  ตามประเพณีในสมัยนั้น เพียงที่ทำกันตอนนี้ ก็ถือว่าอ๋องไต้อี้เป็นของยูอันไปแล้ว ดังนั้นสาวสวย


จึงเปลี่ยนคำเรียกแทนตัว เป็นคำว่า "ผู้อื่น  ที่เป็นคำแทนตัวว่า เค้า ในยุคปัจจุบันนั่นเอง"


  ความดื่มด่ำกับรสจูบยังทำเอาสาวสวยเคลิบเคลิ้มไม่หาย  ยิ่งต่างคนต่างกอดกันแบบนี้ ยิ่งปลุกเร้า


ความต้องการทางเพศขึ้นมา ที่จริงต่อให้เป็นคู่รักปรกติ ถ้าได้เปลือยกายกอดกันแบบนี้


ก็ต้องเกิดความต้องการตามธรรมชาติอยู่แล้ว  นี่อย่าว่าแต่ยูอันยังมีความหื่นเพิ่มขึ้นจากปรกติ


เพราะได้ดื่มเลือดของเจ้าแดงน้อยเข้าไป  และอ๋องไต้อี้พอมากอดรัดกับยูอันแบบนี้ สูดกลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย


ของยูอันเขาไปเต็มๆ ความต้องการทางเพศของสาวน้อยยิ่งถูกปลุกขึ้นมาอย่างง่ายดาย


  "ที่จริง ยังมีจูบอีกแบบ..." ยูอันบอกสาวน้อยในอ้อมแขน


อ๋องไต้อี้ เงยหน้าขึ้นมาหลังจากซุกอยู่บนไหล่ของยูอัน  สายตาเหมือนจะถามว่า มันคืออะไร


ยูอันเอื้อมมือซ้ายประคองท้ายทอยสาวสวยอีกรอบ  ก่อนจะประกบปากจูบลงไป


อ๋องไต้อี้ที่ตอนนี้ยอมรับยูอันเป็นเจ้าของตัวเองแล้ว ก็จูบตอบอย่างขัดๆเขินๆ


แต่ก็คิดๆค้านๆอยู่ว่า มันต่างจากจูบแรกอย่างไร เหมือนๆกันนี่นา  แต่ยูอันก็ไขข้อข้องใจนี้ทันที


ด้วยการสอดลิ้นเข้ามาในปากของสาวสวย  ลิ้นที่ยาวม้วนกระหวัดไปมา ทั้งคว้านเกี่ยวดึง


ทั้งเขี่ย  สาวสวยแทบสำลักความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นมาอย่างรุนแรง  ลิ้นเล็กๆหอมกรุ่นของอ๋องไต้อี้


สอดเข้ามาในปากของยูอันบ้างอย่างไม่รู้ตัว ยูอันรีบดูดดุนลิ้นเล็กๆนั่นอย่างถูกใจ ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปบ้าง


ทำแบบนี้สองสามรอบ อ๋องไต้อี้ก็ดูดลิ้นของยูอันเป็นบ้าง จากนั้นสองหนุ่มสาวก็จูบแลกลิ้นกันอย่างเพลิดเพลิน


เสียงจ๊วบๆจากการดูดปาก หลุดออกมาเป็นระยะๆ 


  ยูอันค่อยๆประคองร่างงามของอ๋องไต้อี้นอนลงบนเตียงช้าๆ  แต่ปากยังคงวนเวียนครอบครองปากสวยๆ


ของอ๋องไต้อี้อยู่ไม่ขาด  


  พอหลังแตะกับเตียง  สาวสวยก็สะท้านขึ้นมาเล็กน้อย  เริ่มรู้สึกกลัวๆอยากๆปนๆกัน


ยกแขนของตัวเองขึ้นมาดู จุดแดงเล็กๆนั่นยังอยู่ครบทั้งสามจุด  


ยูอันเห็นก็หัวเราะขึ้นมาเบาๆก่อนจะพูดว่า


  "แค่นี้มันยังไม่หายไปหรอก..."


  "....ผู้อื่นรู้หรอก  แค่อยากดูเฉยๆ " อ๋องไต้อี้พูดมาแบบเด็กดื้อ  ก่อนจะรีบหลับตาลงเมื่อดันเหลือบไปเห็น


สิ่งน่ากลัวที่แข็งโด่เด่อยู่ตรงหว่างเอวของยูอัน


   ยูอันครึ่งนั่งครึ่งนอน คล่อมร่างงามอวบอัดของอ๋องไต้อี้ ก่อนจะก้มลงจูบอีกครั้ง  สาวสวยอ้าปากน้อยๆ


ยื่นลิ้นเล็กๆหอมกรุ่นออกมาให้ยูอันดูดดุนเล่นอย่างเป็นงานมากขึ้น มือซ้ายของยูอันเกาะกุมไหล่ขวาของสาวสวยไว้เบาๆ


มือขวาเริ่มคืบคลานลูบไล้ขาอ่อนของสาวสวยอย่างไม่กรงใจ  


ทำเอาอ๋องไตอี้ขนลุกซู่ มันคล้ายๆกับตอนที่ถูกลูบไล้เมื่อตอนโดนแบก


แต่คราวนี้รู้สึกเสียวซ่านยิ่งกว่าเก่าหลายเท่า เพราะไม่มีกางเกงมาคั่น  ร่างงามได้แต่บิดยุกยิกๆไปมาด้วยความเสียว


ปากก็ได้แต่สนองตอบจูบของยูอันอย่างหลงไหล  ไม่ได้รู้ตัวว่าตอนนี้ มือซ้ายของยูอันได้กระตุกปมชั้นในตัวบาง


ที่ปิดทรวงอกอวบอิ่มคู่นั้นออกมาแล้ว  ยูอันยังไม่ดึงชั้นในตัวบนออก แต่เลื่อนมือต่ำลงไป กระตุกปมชั้นในตัวล่างออกอีกตัว


จากนั้นปากทั้งคู่ก็เริ่มไซร้ต่ำลงมาที่ปลายคาง ซอกคออันหอมกรุ่นของอ๋องไต้อี้ มือขวาช้อนเข้าไปเกาะกุมสะโพกงามงอนอวบอิ่ม


 แล้วบีบเน้นๆ ทำเอาสาวสวยแทบสำลักความเสียว   " นี่น่ะหรือคือการแสดงความรักของคู่รัก  ช่างดีเหลือเกิน"


สาวสวยคิดในใจด้วยความสุข ก่อนจะกอดรัดร่างแข็งแกร่งของยูอันแนบแน่น  ยูอันต้องดันร่างงามออกห่างจากตัวเล็กน้อย


ก่อนจะซุกหน้าลงระหว่างร่องอกอวบอิ่มทั้งคู่ หนวดและเคราที่ขึ้นมาของยูอันแม้จะโกนออก แต่ก็ยังมีให้เห็นอยู่


ทิ่มเอาเนื้อนิ่มๆทำเอาอ๋องไต้อี้สะดุ้งเฮือกเหมือนกัน ถ้าเป็นอารมณ์ปรกติ คงจะเจ็บๆบ้าง 


แต่นี่เพราะกลิ่นเหงื่อของยูอันที่สาวสวยสูดเข้าไปอย่างไม่ขาด ทำให้แทนที่จะรู้สึกเจ็บกลับยิ่งรู้สึกเสียวซ่านขึ้นไปอีก


ร่องสาวเริ่มหลั่งน้ำแห่งรักออกมาจนเอ่อ  


   ยูอันไซร้ปาก จมูก ลงคลุกระหว่างร่องอกหอมกรุ่นของอ๋องไต้อี้อย่างลุ่มหลง ชั้นในที่ถูกปลดออก ตอนนี้ร่วงไปที่ไหน


ก็ไม่รู้แล้ว ทรวงอกสาวงามตั้งตระหง่านท้าทายสายตา  ยอดอกสีชมพูเข้มตั้งเด่นออกมาเพราะความต้องการตามธรรมชาติ


เต้าเต่งทั้งคู่ขาวจนแทบจะเห็นเส้นเลือด  สาวสวยหลับตาลงเมื่อเห็นชายหนุ่มจ้องมองหน้าอกของตัวเองตาเป็นมัน


ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกถึงการดูดดุนหัวนมด้วยริมฝีปากของยูอัน  เต้าอีกข้างก็ไม่ได้ปลอดภัยเมื่อมือซ้ายของยูอัน


เข้าเกาะกุมพร้อมบีบเคล้นไปมา   "อ๊าาา อาาา..." สาวสวยหลุดเสียงครางออกมาจนได้ หลังพยายามกัดฟันอยู่นาน


เต้าทั้งสองข้างถูกรุกรานอย่างหนัก หัวนมแข็งชูขึ้นเมื่อโดนลิ้นของยูอันเลียใส่ถี่ยิบ 


ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองกลับแอ่นอกเสนอให้ยูอันกระทำการได้อย่างถนัดยิ่งขึ้น 


แขนเรียวงามเกี่ยวกอดลำตัวของยูอันแน่นด้วยความเสียว  ขาเรียวอวบสวยบิดไปมา เหมือนไร้การควบคุม


ช่องเสียวขับน้ำออกมาจนล้น  ยูอันเหมือนรู้ เลื่อนมือขวาสอดเข้าไปใต้ชั้นในที่ถูกปลด ก่อนจะลองวางฝ่ามือแนบชิด


ไปกับเนินเนื้อระหว่างขาของสาวสวย เหมือนต้องการสำรวจขนาดและสัณฐาน


   อ๋องไต้อี้ สะดุ้งเฮือกทันที ที่ถูกแตะ มือน้อยๆเลื่อนมาจับข้อมือยูอันเอาไว้หลวมๆเหมือนไม่มีแรง


ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้ยูอันเกิดความลำบากอะไรเลยสักนิด  เมื่อปาก ลิ้นดูดเม้มหัวนมเต่งทั้งสองข้างของสาวสวยไม่หยุด


มือซ้ายก็บี้หัวนมอีกข้างพร้อมเคล้นเต้าเต่งต่อเนื่อง มือขวาที่สำรวจได้ถึงความอวบอูม ขนาดไม่เล็กของสาวสวยแห่งยุทธจักร


ยิ่งเพิ่มความหื่นของตัวเอง  ใช้มือบี้ สะกิดเม็ดเสียวของสาวสวยอย่างสนุกมือ


  "ฮือ....ฮืออ..อูยย... โอยยย  อ๊ะ....อู้ยย.." สาวสวยร้องครวญครางลั่นถ้ำ สะโพกผายงอนพยายามบิดหนีมือชั่วร้ายของยูอัน


แต่ก็หนีไม่พ้น มือนั่นยังเกาะหนึบติดแน่นอยู่ตลอด และยังบี้เกาติ่งเสียวของตัวเองไม่เลิก

  "อ๊าาาาาา......." สาวสวยร้องครางยาวลั่นห้อง ก่อนจะกระตุกยึกยัก สะโพกงามเด้ง ขึ้นๆลงๆสามสี่ครั้ง


ปากกัดเข้าที่ไหล่ของยูอันแน่นด้วยความเสียว  ขาเรียวงามทั้งคู่ยกขึ้นรัดพัวพันกับขายูอันด้วยความเกร็ง


น้ำเสียวครั้งแรกของวัยสาวหลั่งพุ่งออกมาท่วมมือของยูอัน  สาวสวยหอบหายใจแรงๆเหมือนใจจะขาด


ยูอันกอดรัดตอบไปด้วยความรักและเอ็นดู ก่อนจะบีบก้นงอนเต่งตึงของสาวสวยเบาๆ ทำเอาอ๋องไต้อี้แทบสำลักความสุข


ใบหน้างามแดงก่ำ พอรู้สึกตัวก็พรมจูบไปทั่วใบหน้าของยูอัน


  "ยูอัน ท่าน รับผู้อื่นเป็นภรรยาได้หรือไม่..." อ๋องไต้อี้เอ่ยขึ้นมาด้วยความรักและหลงไหล


ยูอันได้ยินถึงกับสะดุ้ง ที่จริงไม่ว่าใครก็ไม่มีทางปฏิเสธคำขอนี้ได้แน่ๆ  สาวงามราวเทพธิดาที่มีรูปร่างอันยั่วใจชายเช่นนี้


หากได้มาเป็นภรรยา เรียกว่าต้องทำบุญมาสักสิบชาติถึงจะได้  


  แต่พอยูอันได้ยินคำว่า จะรับอ๋องไต้อี้มาเป็นภรรยาได้มั้ย  ใจก็แว๊บไปถึงสาวงามอีกคนที่นอนบาดเจ็บ ในถ้ำลับของตัวเองไม่ได้


  "ทำไม ท่านถึงไม่ตอบ..." อ๋องไต้อี้ ที่ ทีแรกพูดขอให้ยูอันรับตนเองเป็นภรรยา ด้วยความรัก แต่พอเห็นยูอันนิ่งไม่ตอบคำ


ก็ทำเอาสาวสวยใจแป้วขึ้นมาทันที


  "สมัยนี้ การมีภรรยามากกว่าหนึ่งคน เป็นเรื่องปรกตินี่นา  ถ้าเราตอบปฏิเสธไป เบาะๆคืออ๋องไต้อี้ โกรษ อับอาย ไม่ยอมให้เรา


แตะเนื้อต้องตัวอีก  จุดห้ามรักก็ไม่หาย พอเช้าก็คงต้องโดนมารเหินหาวอุ้มไปงาบแน่ๆ  หรือไม่ดีไม่ดี เกิดอับอายจนทนไม่ได้


กัดลิ้นฆ่าตัวตายขึ้นมา  ยิ่งไปกันใหญ่ ..." ยูอันคิดๆไปๆมาๆหลายรอบ ก่อนจะตอบกลับไปว่า


  "ข้าพเจ้าเพียงแต่ยินดีเกินไปต่างหาก  ได้สาวงามราวเทพธิดาเช่นคุณหนูมาเป็นภรรยา เป็นเรื่องที่ได้แต่ฝันเท่านั้น


เพียงแต่ว่า จะเป็นการลดเกียรติคุณหนูมากเกินไปแล้ว "


   อ๋องไต้อี้ได้ยิน ก็ยิ้มหวานออกมาได้ ก้มลงจูบปากยูอันอย่างดูดดื่มหลายครั้ง ก่อนจะพูดว่า


  "ท่านรู้ตัวเช่นนี้ก็ดีแล้ว...อิอิ ต้องทำตัวให้ดี ห้ามปันใจให้หญิงอื่นเป็นอันขาด " สาวสวยพูดเสียงขึงขังทำเอาราวกับตัวเอง


เป็นผู้อาวุโส   ยูอันทราบว่าอ๋องไต้อี้พูดหยอกล้อแก้เขิน แต่ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน - -


   "เอ๊ะ... ท่านดูนี่  จุดห้ามรักหายไปแล้วหนึ่งจุด.." อ๋องไต้อี้ร้องเหมือนค้นพบสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ยื่นข้อมือขาวผ่อง


ให้ยูอันดู ว่าเหลือแค่สองจุดจริงๆ  ยูอันพอมองก็รู้สึกชอบวิชา จี้จุดห้ามรักนี่ไม่ได้ ถ้าเป็นไปได้อยากเรียนวิชานี้บ้างเหมือนกัน


   "ทำไม...ของท่านยังไม่หายไปซักจุด ..." อ๋องไต้อี้สำรวจดูที่คอของยูอัน จุดแดงเล็กๆ ยังอยู่ครบ


   ยูอันเองก็ไม่แน่ใจว่าจะทำให้มันหายไปได้รึเปล่า  


เมื่อคืนที่ผ่านมาตัวเองร่วมรักกับจางซินถงทั้งคืนทั้งวัน แต่ก็ไม่สามารถถึงจุดสุดยอด


หรือหลั่งออกมาได้เลย  ถึงจะช่วยตัวเองตอนนี้ ก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถ แตก ออกมาได้หรือไม่ - -


แต่เดิมหลังที่ยูอันหลุดมายังยุคนี้  ก็มีการช่วยตัวเอง บ้าง นานๆครั้ง ก็ประสบผลสำเร็จตามปรกติ


แต่พอหลังกินเจ้าเลือดเจ้างูเซ็กซ์นั่นเข้าไป  เริ่มไม่มั่นใจกับร่างกายของตัวเองนัก ว่ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง


   กับคำถามที่อ๋องไต้อี้ถามมา ยูอันก็ไม่รู้จะอธิบายให้สาวสวยในยุคนี้เข้าใจอย่างไรดี - - จะบอกไปว่า


ต้องให้ตัวเอง น้ำแตก 1 รอบ จุดถึงจะหายไป1จุด - - ตอบแบบนี้มันจะได้เรื่องมั้ย -*-


สาวสวยเห็นยูอันขมวดคิ้วเหมือนมีเรื่องยุ่งยาก ก็จ้องตาไม่กระพริบ   เหมือนจะรอคำตอบ


  ยูอันหมดปัญญาเหมือนกัน มองตาแป๋วๆของอ๋องไต้อี้ที่มองมา  ก็ได้แต่ถอนหายใจ เฮ้อๆ - -


สุดท้ายก็บอกสาวสวยไปว่า


  "จุดของข้าน้อ...." 


ไม่ทันจะพูดต่อสาวสวยก็พูดขัดขึ้นว่า


   "ยังจะใช้คำว่าข้าน้อยอีก -*- ...."  


   "อ่าา...แล้วควรใช้คำว่าอะไรดี " ยูอันไม่ค่อยถนัดกับคำสรรพนามแทนตัวของยุคนี้เท่าไหร่นัก  


ปรกติก็ใช้คำแทนตัวว่า ข้าน้อย บ่าว ผู้เยาว์  แต่ถ้าเป็นคู่รักนี่....ตัวเองก็ยังไม่เคยมีคู่รักเป็นสาวในยุคนี้สักคน - -


  "ใช้ ข้า เรา หรือพี่ซิ " สาวสวยแนะนำ


  "อืมมม " ยูอันลองคิดๆดู คุ้นๆว่า เรานี่น่าจะใช้แทนคู่รักที่ผู้ชายมีตำแหน่งใหญ่โตหน่อย อายุมากกว่าผู้หณิงมากๆ


พวกสามีแก่กับภรรยาสาว(ซึ่งพบมากในยุคนั้น)  ข้า สมัยนี้ก็นิยมใช้ แต่ยูอันคิดว่ามันแปลกๆสำหรับตัวเอง - -


พี่ นี่ดูใกล้เคียงกับสมัยของตัวเองหน่อย


  "จุดของพี่ จะหายไปก็ต่อเมื่อ เจ้าสิ่งนี้ ปล่อยน้ำแห่งรักออกมา " ยูอันพูดยิ้มๆก่อนจะจับมือนิ่มๆของอ๋องไต้อี้


ไปสัมผัสกับ เจ้าสิ่งนี้  *-*


   "นี่ ..-*- " อ๋องไต้อี้ชักมือกลับแทบไม่ทัน เมื่อสัมผัสกับแท่งหยกที่ร้อนๆแข็งๆของยูอัน 


ยูอันกลั้นหัวเราะเอาไว้   ก่อนจะแกล้งถามว่า


   "ตอนนี้ เราเหลือคนละสองจุดแล้ว ...จะทำให้จุดของใครหายไปต่อดี ?" 


สาวงามแห่งลี่เจียงทุบบึกๆลงไปที่ทรวงอกของยูอันเบาๆ ก่อนจะมุดกายเข้าไปในอ้อมกอดของยูอัน


ทรวงอกเต่งตึงทั้งคู่ เบียดชิดกับอกแข็งแกร่งของยูอันแน่น  แล้วบ่นอุบอิบๆออกมา 




  "อยากเห็นจุดของท่าน หายไปบ้าง..."




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ติดตามตอนอื่นได้


ภาคแรก  ลงครบ 20 ตอน ของภาคแรกแล้ว
ภาคสอง


..........................................................................................................


คุยกันท้ายตอน


       ช่วงนี้ พลอตในหัวกำลังพุ่ง - - ยาวไปถึง ภาค 3 โน่นแน่ะ หลายๆคนคงพอเดาออก


ว่าภาค 3 มันเป็นภาคที่พระเอกน่าจะย้อนกลับไปปัจจุบัน


แต่คงอีกหลายตอน.... 


เดือน พย นี่ เหมือนจะปล่อยออกมาถี่ยิบ นับๆมานี่ยังไม่สิ้นเดือน ตอนนี้ ตอนที่ 19 ก็เป็นตอนที่ 5


ไปแล้ว - - นับเป็นเดือนที่มีการปล่อยออกมามากตอนที่สุด รองจากเดือน มีนาคม


      มันจะได้อีกตอนก่อนสิ้นเดือนรึเปล่า *-*


                                      ยู

เจาะเวลาหาฉิมพลี(ภาคยุทธจักร) ตอนที่ 19 จุดห้ามรักหายไป NC 18+







    พอประตูถ้ำถูกปิดลงด้วยกลไก  แสงสว่างในห้องที่มีน้อยอยู่แล้ว ก็ยิ่งน้อยลงไปอีก


แต่ทว่าเพียงไม่นาน มุกราตรี ที่สามารถส่องสว่างในที่ไม่มีแสงก็เปล่งประกายขึ้นมา


ในถ้ำที่เป็นเพียงถ้ำเล็กๆแคบๆ  มุกราตรีไม่กี่เม็ดก็เพียงพอที่จะให้แสงสว่างในระดับที่พอมองเห็น


ถ้าให้ยูอันประมาณความสว่าง ก็น่าจะประมาณว่า จุดเทียนไขเล่มเล็กๆ 2 เล่มในถ้ำ อะไรแบบนั้น


    ในถ้ำไม่มีกลิ่นอับ  อากาศยังหายใจได้สะดวก คาดว่าน่าจะมีช่อง หรือโพรงที่เชื่อมต่อกับภายนอก


ที่จริงเฉพาะทางด้านหน้าของถ้ำ แผ่นหินที่เลื่อนลงมาปิดปากถ้ำไว้ ก็ไม่ได้ปิดสนิทอะไรนัก


ยังมีช่องว่างให้อากาศ ถ่ายเทเข้ามา


   ยูอันยังไม่กล้าจะหันหน้ากลับไป  ในถ้ำเงียบจนได้ยินเสียงหายใจของทั้งสองคน


โดยเฉพาะอ๋องไต้อี้ ที่แอบเหลือบมองด้านหลังของยูอัน ที่เปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าติดกายสักชิ้น


  ยูอันเอง ก็พยายามคิดหาหนทางให้ตัวเองอยู่ หนุ่ม สาวในยุคนี้ไม่รู้จักการช่วยตัวเอง  มารเหินหาว


ก็คงคิดไม่ถึงเช่นกัน หากอยู่คนเดียว ยูอันคงช่วยตัวเอง ทำลาย จุดห้ามรัก ไปอย่างสบายๆ


แต่ตอนนี้มีอ๋องไต้อี้อยู่ด้วย - -


  หนทางที่ปลอดภัยที่สุดคือ ให้อ๋องไต้อี้ ช่วยตัวเอง ทำลายจุดไปด้วยตัวเองซะ แต่ทว่า - - มันก็ไม่ง่ายเลย


ทำอย่างไร ถึงจะทำให้สาวสวยในยุคนี้ ยอมช่วยตัวเอง ทั้งๆที่อยู่ในถ้ำกับชายหนุ่มที่กำลังเปลือย  เฮ่อ - -


ยูอันถึงกับถอนหายใจออกมา


   สาวสวยเหมือนจะได้ยินเสียงถอนหายใจของยูอัน


   "อีกไม่นานคงเช้า..." เสียงอ๋องไต้อี้พูดออกมา


   "อืมม...น่าจะประมาณ 4 ชั่วโมง..." ยูอันตอบไป


   "4 ชั่วโมง ? " สาวสวยทวนด้วยเสียงสูง เนื่องจากไม่คุ้นกับคำว่าชั่วโมง


   "เอ่อ ข้าน้อยหมายถึง 2 ชั่วยาม " ยูอันที่เผลอใช้หน่วยชั่วโมงไป รีบตอบ


   "ถ้าเช่นนั้น....รีบลงมือเถอะ..."  สาวสวยพูดเสียงเบา เหมือนกระซิบ 


แต่ทำเอายูอันใจเต้นตึกตักๆ  เนื่องจากอ๋องไต้อี้ไม่รู้ว่ามีวิธีช่วยตัวเอง ที่สามารถลบจุดห้ามรักออกไปได้


ดังนั้น การพูดว่า ลงมือเถอะ  ย่อมหมายถึง การร่วมหลับนอนระหว่างชายหญิงนั่นเอง


แสดงว่าสาวงามแห่งลี่เจียงได้ตัดสินใจแล้ว  ทำเอายูอัน ที่ทีแรกกะว่า จะสอนให้สาวสวยช่วยตัวเอง


เริ่มเขวทันที ถ้าอ๋องไต้อี้ตกลงปลงใจให้ทำแบบนี้ ก็จัดสะดีมั้ย - - 


   การได้ร่วมรักกับสาวงามราวเทพธิดาแบบนี้  จะมีชายคนไหนกล้าพูดว่าไม่อยากมั่ง


ความรู้สึกที่ได้ลูบคลำต้นขาเรียวเต่งตึงของอ๋องไต้อี้ระหว่างทาง  ทำให้ยูอันเริ่มตื่นตัวขึ้นมา


ยูน้อยที่สงบเสงี่ยมอยู่ เริ่มพองตัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ยูอันที่เริ่มรู้ตัว พอก้มลงไปเห็นเจ้ายูน้อย


ก็ต้องร้องในใจว่า " อย่าๆ อย่าขึ้นมา  ลงไปสะดีๆ -*- "  แต่แน่นอน มันไม่รับคำสั่งนี้ - -


  "ท่าน...หันมาได้แล้ว..." เสียงอ๋องไต้อี้พูดอ้อมแอ้มๆ  


ยูอันเหมือนโดนสะกด หันร่างไปช้าๆ 


ภาพตรงหน้า ทำเอาเลือดลมในร่างกายสูบฉีดขึ้นมาในทันที



   อ๋องไต้อี้ นั่งอยู่เฉียงๆบนเตียงเล็กๆที่วางชิดกับผนังถ้ำ ห่างจากยูอันประมาณ  3 ก้าว


ใบหน้าที่งดงามราวเทพธิดา ก้มหน้าน้อยๆ แก้มทั้งสองเหมือนจะแดงเปล่งปลั่งไปด้วยความอาย


ช่วงคอระหงได้รูป รับกับช่วงไหล่ที่กลมมน  หน้าอกที่ยังมีชั้นในสีขาวตัวบางมัดอยู่  แต่ก็มองเห็น


ความชูชันของทรวงอกทั้งคู่ได้ชัดเจน  ช่วงเอวที่คอดตามด้วยสะโพกที่ผายออกแสดงให้เห็นว่าเข้าสู่วัยสาว


เช่นเดียวกับส่วนบน  ส่วนล่างก็มีชั้นในสีขาวบางๆผูกอยู่เช่นกัน แต่ก็แทบจะปิดอะไรไม่ได้มิดชิด


ขาอ่อนที่อวบอิ่มกับขาที่เรียวยาว เหมือนจะยิ่งยั่วสายตาให้ลุ่มหลง


   อ๋องไต้อี้ ช้อนตาขึ้นมอง เห็นยูอันยืนมองตาค้างก็ยิ่งอับอาย แต่ก็รู้สึกดีไม่น้อย เพราะดูออกว่า


ยูอันจ้องมองตาค้างด้วยความลุ่มหลงในเรือนร่างของตัวเอง  


   อ๋องไต้อี้เอง ก็แอบชื่นชมรูปร่างของยูอันด้วยเช่นกัน  ดูจากยามสวมเสื้อผ้า ก็คิดๆอยู่ก่อนแล้ว


ว่ายูอันมีรูปร่างที่งามสง่า บึกบึน  พอตอนนี้เห็นแบบเปลือยเปล่า ยิ่งรู้สึกชื่นชอบ ยูอันมีใบหน้าที่


ดูธรรมดาๆ แต่ก็สะอาด ดวงตากับคิ้วเข้มๆ ดูเปี่ยมไปด้วยปัญญาและความลึกลับ


ช่วงไหล่ที่กว้างเพราะต้องทำงานหนักมาตลอด  แผงอกที่บึกบึน ช่วงท้องที่แข็งแรงเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ...


    "ว้ายยย !!! " สาวสวยต้องร้องออกมาอย่างตกใจ  เมื่อมองไล่ลงมาเห็นส่วนสำคัญ  สาวสวยรีบหลับตาลง


แต่ภาพที่เห็นยังติดตาไม่หาย " แท่งหยกที่ทั้งใหญ่และยาวราวกับกระบองนั่น มันอะไรกัน " สาวงามแห่งลี่เจียง


ได้แต่ร้องในใจ


   เสียงร้องของอ๋องไต้อี้ ทำเอายูอันรู้สึกตัวขึ้นมาเช่นกัน  พอเห็นอาการหลับตาปี๋ของสาวสวย


ก็อดยิ้มไม่ได้ เพราะรู้แล้วว่านั่นเกิดจากอะไร


  ยูอันเดินเข้ามาที่เตียงช้าๆ  สาวสวยยังหลับตา ก้มหน้าด้วยความอาย ได้ยินเสียงฝีเท้าของยูอัน


เดินเข้ามาหา ทำเอาสาวสวยใจเต้นตึกตักๆ เหมือนกับหัวใจจะกระดอนออกมา


  ยูอันก็เช่นกัน หลังเดินเข้ามาจนถึงเตียงยิ่งเห็นความงามเต่งตึงของอ๋องไต้อี้ชัดเจน


ก่อนจะนั่งลงบนเตียงแทบจะชิดกับร่างงามที่นั่งอยู่ก่อน เนื่องจากเตียงในถ้ำเป็นเพียงเตียงเล็กๆ


สำหรับคนเพียงหนึ่งคนใช้นอนอยู่แล้ว


  อ๋องไต้อี้สะดุ้งเฮือกทันทีที่รู้ว่า ยูอันนั่งลงบนเตียง  แต่ก็ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมา เพราะกลัวว่า


หากลืมตาขึ้นมาจะเจอกับ เจ้าสิ่งน่ากลัว อันนั้นของยูอันเข้าอีก - -


  กลิ่นหอมของอ๋องไต้อี้ ฟุ้งกระจายออกมาโดยรอบ ยูอันที่นั่งใกล้ๆ สูดเข้าจมูกอย่างเต็มอิ่ม


นี่คือกลิ่นของสาวรุ่นพรหมจรรย์  ที่ทั้งหอมทั้งสดชื่น


  ยูอันยังนั่งนิ่งๆไม่กล้าทำอะไร ในใจเองก็ยังต่อสู้กันอยู่ ระหว่าง จัดไปแบบที่อ๋องไต้อี้คิด


หรือจะสอนให้สาวสวยข้างๆช่วยตัวเองดี


  "ท่าน...ยังไม่ลงมืออีก..." เสียงเบาแทบเหมือนกระซิบ ของอ๋องไต้อี้ดังขึ้นมาอีก


ทำลายความตั้งใจแรกของยูอันจนหมดสิ้น ที่จะแค่สอนให้ช่วยตัวเอง เป็นอันจบไป - -


ยูอันไม่ใช่พระเอกเปี่ยมคุณธรรมในนิยาย  เป็นแค่ชายหนุ่มที่หื่นๆทั่วไปจากโลกปัจจุบัน


ตอนนี้ยูอันแทบจะขอบคุณมารเหินหาวสะด้วยซ้ำ - -


  พอตัดสินใจได้ อารมณ์สบายๆแบบคนในยุคปัจจุบันก็กลับมา  


จะเป็นแค่เด็กรับใช้ อีกฝ่ายเป็นคุณหนูลูกเจ้าเมืองอะไร ตอนนี้ไม่สนแล้ว


เอื้อมมือขวาไปทางด้านหลัง โอบหัวไหล่นุ่มนิ่มของอ๋องไต้อี้แล้วดึงเบาๆเข้ามาหาตัว


แค่สัมผัสแรกที่ได้โอบร่างเกือบเปลือย ก็ทำเอายูอันคึกคักตื่นเต้นมากมายเช่นกัน


ไม่ต้องพูดถึงอ๋องไต้อี้ ที่ถึงแม้จะเตรียมใจเอาไว้ ก็ตื่นเต้นสะดุ้งเฮือกใหญ่


  "ข้าน้อยจะเริ่มแล้วนะ คุณหนู..." ยูอันยิ้มๆแล้วพูดแต่สาวสวยยังคงไม่ยอมลืมตา


ยูอันใช้มือซ้ายที่ว่างอยู่ประคองไปที่ท้ายทอยของสาวสวยให้ใบหน้าเงยขึ้น


ก่อนจะก้มหน้าตัวเอง ประกบจูบไปบนกลีบปากสวยงามบางๆของอ๋องไต้อี้


สาวสวยสะท้านไปทั้งร่างทันที ตาที่ปิดอยู่ลืมขึ้นมาด้วยความตกใจ


เห็นใบหน้าของยูอันแนบชิดติดกับใบหน้าของตัวเอง  ริมฝีปากของยูอันก็


ทั้งบดทั้งเม้มดูดริมฝีปากของตัวเอง  ทำเอาสาวสวยต้องรีบพริ้มตาหลับไปอีกรอบ


รับรู้รสชาติของจูบแรกในชีวิต 


  ยูอันชิมความหอมหวานอยู่ชั่วครู่ จึงถอนริมฝีปากตัวเองออก แล้วดึงสาวสวยเข้ามากอดแนบอก


หน้าอกเต่งตึงของอ๋องไต้อี้จึงบดเบียดกับแผงอกของยูอันเข้าเต็มๆ ทำเอาสาวสวยร้อง อุ๊ย ออกมา


ยูอันเมื่อได้กอดร่างงามเปี่ยมไปด้วยความอวบอัดเต่งตึงของวัยสาวเข้ามาแบบนี้ ความรู้สึกก็เพิ่มขึ้นมา


ยูน้อยแข็งขันเหมือนจะบอกว่าพร้อมออกปฏิบัติการ


  "นี่เรียกว่า จูบ " ยูอันพูดออกมา


  "ผู้อื่นทราบหรอก..." อ๋องไต้อี้พูดสวนขึ้นมาด้วยความอาย มือนุ่มนิ่มทั้งสองของสาวสวยอดไม่ได้ที่จะกอด


ตอบไปบ้าง  ตามประเพณีในสมัยนั้น เพียงที่ทำกันตอนนี้ ก็ถือว่าอ๋องไต้อี้เป็นของยูอันไปแล้ว ดังนั้นสาวสวย


จึงเปลี่ยนคำเรียกแทนตัว เป็นคำว่า "ผู้อื่น  ที่เป็นคำแทนตัวว่า เค้า ในยุคปัจจุบันนั่นเอง"


  ความดื่มด่ำกับรสจูบยังทำเอาสาวสวยเคลิบเคลิ้มไม่หาย  ยิ่งต่างคนต่างกอดกันแบบนี้ ยิ่งปลุกเร้า


ความต้องการทางเพศขึ้นมา ที่จริงต่อให้เป็นคู่รักปรกติ ถ้าได้เปลือยกายกอดกันแบบนี้


ก็ต้องเกิดความต้องการตามธรรมชาติอยู่แล้ว  นี่อย่าว่าแต่ยูอันยังมีความหื่นเพิ่มขึ้นจากปรกติ


เพราะได้ดื่มเลือดของเจ้าแดงน้อยเข้าไป  และอ๋องไต้อี้พอมากอดรัดกับยูอันแบบนี้ สูดกลิ่นเหงื่อ กลิ่นกาย


ของยูอันเขาไปเต็มๆ ความต้องการทางเพศของสาวน้อยยิ่งถูกปลุกขึ้นมาอย่างง่ายดาย


  "ที่จริง ยังมีจูบอีกแบบ..." ยูอันบอกสาวน้อยในอ้อมแขน


อ๋องไต้อี้ เงยหน้าขึ้นมาหลังจากซุกอยู่บนไหล่ของยูอัน  สายตาเหมือนจะถามว่า มันคืออะไร


ยูอันเอื้อมมือซ้ายประคองท้ายทอยสาวสวยอีกรอบ  ก่อนจะประกบปากจูบลงไป


อ๋องไต้อี้ที่ตอนนี้ยอมรับยูอันเป็นเจ้าของตัวเองแล้ว ก็จูบตอบอย่างขัดๆเขินๆ


แต่ก็คิดๆค้านๆอยู่ว่า มันต่างจากจูบแรกอย่างไร เหมือนๆกันนี่นา  แต่ยูอันก็ไขข้อข้องใจนี้ทันที


ด้วยการสอดลิ้นเข้ามาในปากของสาวสวย  ลิ้นที่ยาวม้วนกระหวัดไปมา ทั้งคว้านเกี่ยวดึง


ทั้งเขี่ย  สาวสวยแทบสำลักความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นมาอย่างรุนแรง  ลิ้นเล็กๆหอมกรุ่นของอ๋องไต้อี้


สอดเข้ามาในปากของยูอันบ้างอย่างไม่รู้ตัว ยูอันรีบดูดดุนลิ้นเล็กๆนั่นอย่างถูกใจ ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปบ้าง


ทำแบบนี้สองสามรอบ อ๋องไต้อี้ก็ดูดลิ้นของยูอันเป็นบ้าง จากนั้นสองหนุ่มสาวก็จูบแลกลิ้นกันอย่างเพลิดเพลิน


เสียงจ๊วบๆจากการดูดปาก หลุดออกมาเป็นระยะๆ 


  ยูอันค่อยๆประคองร่างงามของอ๋องไต้อี้นอนลงบนเตียงช้าๆ  แต่ปากยังคงวนเวียนครอบครองปากสวยๆ


ของอ๋องไต้อี้อยู่ไม่ขาด  


  พอหลังแตะกับเตียง  สาวสวยก็สะท้านขึ้นมาเล็กน้อย  เริ่มรู้สึกกลัวๆอยากๆปนๆกัน


ยกแขนของตัวเองขึ้นมาดู จุดแดงเล็กๆนั่นยังอยู่ครบทั้งสามจุด  


ยูอันเห็นก็หัวเราะขึ้นมาเบาๆก่อนจะพูดว่า


  "แค่นี้มันยังไม่หายไปหรอก..."


  "....ผู้อื่นรู้หรอก  แค่อยากดูเฉยๆ " อ๋องไต้อี้พูดมาแบบเด็กดื้อ  ก่อนจะรีบหลับตาลงเมื่อดันเหลือบไปเห็น


สิ่งน่ากลัวที่แข็งโด่เด่อยู่ตรงหว่างเอวของยูอัน


   ยูอันครึ่งนั่งครึ่งนอน คล่อมร่างงามอวบอัดของอ๋องไต้อี้ ก่อนจะก้มลงจูบอีกครั้ง  สาวสวยอ้าปากน้อยๆ


ยื่นลิ้นเล็กๆหอมกรุ่นออกมาให้ยูอันดูดดุนเล่นอย่างเป็นงานมากขึ้น มือซ้ายของยูอันเกาะกุมไหล่ขวาของสาวสวยไว้เบาๆ


มือขวาเริ่มคืบคลานลูบไล้ขาอ่อนของสาวสวยอย่างไม่กรงใจ  


ทำเอาอ๋องไตอี้ขนลุกซู่ มันคล้ายๆกับตอนที่ถูกลูบไล้เมื่อตอนโดนแบก


แต่คราวนี้รู้สึกเสียวซ่านยิ่งกว่าเก่าหลายเท่า เพราะไม่มีกางเกงมาคั่น  ร่างงามได้แต่บิดยุกยิกๆไปมาด้วยความเสียว


ปากก็ได้แต่สนองตอบจูบของยูอันอย่างหลงไหล  ไม่ได้รู้ตัวว่าตอนนี้ มือซ้ายของยูอันได้กระตุกปมชั้นในตัวบาง


ที่ปิดทรวงอกอวบอิ่มคู่นั้นออกมาแล้ว  ยูอันยังไม่ดึงชั้นในตัวบนออก แต่เลื่อนมือต่ำลงไป กระตุกปมชั้นในตัวล่างออกอีกตัว


จากนั้นปากทั้งคู่ก็เริ่มไซร้ต่ำลงมาที่ปลายคาง ซอกคออันหอมกรุ่นของอ๋องไต้อี้ มือขวาช้อนเข้าไปเกาะกุมสะโพกงามงอนอวบอิ่ม


 แล้วบีบเน้นๆ ทำเอาสาวสวยแทบสำลักความเสียว   " นี่น่ะหรือคือการแสดงความรักของคู่รัก  ช่างดีเหลือเกิน"


สาวสวยคิดในใจด้วยความสุข ก่อนจะกอดรัดร่างแข็งแกร่งของยูอันแนบแน่น  ยูอันต้องดันร่างงามออกห่างจากตัวเล็กน้อย


ก่อนจะซุกหน้าลงระหว่างร่องอกอวบอิ่มทั้งคู่ หนวดและเคราที่ขึ้นมาของยูอันแม้จะโกนออก แต่ก็ยังมีให้เห็นอยู่


ทิ่มเอาเนื้อนิ่มๆทำเอาอ๋องไต้อี้สะดุ้งเฮือกเหมือนกัน ถ้าเป็นอารมณ์ปรกติ คงจะเจ็บๆบ้าง 


แต่นี่เพราะกลิ่นเหงื่อของยูอันที่สาวสวยสูดเข้าไปอย่างไม่ขาด ทำให้แทนที่จะรู้สึกเจ็บกลับยิ่งรู้สึกเสียวซ่านขึ้นไปอีก


ร่องสาวเริ่มหลั่งน้ำแห่งรักออกมาจนเอ่อ  


   ยูอันไซร้ปาก จมูก ลงคลุกระหว่างร่องอกหอมกรุ่นของอ๋องไต้อี้อย่างลุ่มหลง ชั้นในที่ถูกปลดออก ตอนนี้ร่วงไปที่ไหน


ก็ไม่รู้แล้ว ทรวงอกสาวงามตั้งตระหง่านท้าทายสายตา  ยอดอกสีชมพูเข้มตั้งเด่นออกมาเพราะความต้องการตามธรรมชาติ


เต้าเต่งทั้งคู่ขาวจนแทบจะเห็นเส้นเลือด  สาวสวยหลับตาลงเมื่อเห็นชายหนุ่มจ้องมองหน้าอกของตัวเองตาเป็นมัน


ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกถึงการดูดดุนหัวนมด้วยริมฝีปากของยูอัน  เต้าอีกข้างก็ไม่ได้ปลอดภัยเมื่อมือซ้ายของยูอัน


เข้าเกาะกุมพร้อมบีบเคล้นไปมา   "อ๊าาา อาาา..." สาวสวยหลุดเสียงครางออกมาจนได้ หลังพยายามกัดฟันอยู่นาน


เต้าทั้งสองข้างถูกรุกรานอย่างหนัก หัวนมแข็งชูขึ้นเมื่อโดนลิ้นของยูอันเลียใส่ถี่ยิบ 


ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองกลับแอ่นอกเสนอให้ยูอันกระทำการได้อย่างถนัดยิ่งขึ้น 


แขนเรียวงามเกี่ยวกอดลำตัวของยูอันแน่นด้วยความเสียว  ขาเรียวอวบสวยบิดไปมา เหมือนไร้การควบคุม


ช่องเสียวขับน้ำออกมาจนล้น  ยูอันเหมือนรู้ เลื่อนมือขวาสอดเข้าไปใต้ชั้นในที่ถูกปลด ก่อนจะลองวางฝ่ามือแนบชิด


ไปกับเนินเนื้อระหว่างขาของสาวสวย เหมือนต้องการสำรวจขนาดและสัณฐาน


   อ๋องไต้อี้ สะดุ้งเฮือกทันที ที่ถูกแตะ มือน้อยๆเลื่อนมาจับข้อมือยูอันเอาไว้หลวมๆเหมือนไม่มีแรง


ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้ยูอันเกิดความลำบากอะไรเลยสักนิด  เมื่อปาก ลิ้นดูดเม้มหัวนมเต่งทั้งสองข้างของสาวสวยไม่หยุด


มือซ้ายก็บี้หัวนมอีกข้างพร้อมเคล้นเต้าเต่งต่อเนื่อง มือขวาที่สำรวจได้ถึงความอวบอูม ขนาดไม่เล็กของสาวสวยแห่งยุทธจักร


ยิ่งเพิ่มความหื่นของตัวเอง  ใช้มือบี้ สะกิดเม็ดเสียวของสาวสวยอย่างสนุกมือ


  "ฮือ....ฮืออ..อูยย... โอยยย  อ๊ะ....อู้ยย.." สาวสวยร้องครวญครางลั่นถ้ำ สะโพกผายงอนพยายามบิดหนีมือชั่วร้ายของยูอัน


แต่ก็หนีไม่พ้น มือนั่นยังเกาะหนึบติดแน่นอยู่ตลอด และยังบี้เกาติ่งเสียวของตัวเองไม่เลิก

  "อ๊าาาาาา......." สาวสวยร้องครางยาวลั่นห้อง ก่อนจะกระตุกยึกยัก สะโพกงามเด้ง ขึ้นๆลงๆสามสี่ครั้ง


ปากกัดเข้าที่ไหล่ของยูอันแน่นด้วยความเสียว  ขาเรียวงามทั้งคู่ยกขึ้นรัดพัวพันกับขายูอันด้วยความเกร็ง


น้ำเสียวครั้งแรกของวัยสาวหลั่งพุ่งออกมาท่วมมือของยูอัน  สาวสวยหอบหายใจแรงๆเหมือนใจจะขาด


ยูอันกอดรัดตอบไปด้วยความรักและเอ็นดู ก่อนจะบีบก้นงอนเต่งตึงของสาวสวยเบาๆ ทำเอาอ๋องไต้อี้แทบสำลักความสุข


ใบหน้างามแดงก่ำ พอรู้สึกตัวก็พรมจูบไปทั่วใบหน้าของยูอัน


  "ยูอัน ท่าน รับผู้อื่นเป็นภรรยาได้หรือไม่..." อ๋องไต้อี้เอ่ยขึ้นมาด้วยความรักและหลงไหล


ยูอันได้ยินถึงกับสะดุ้ง ที่จริงไม่ว่าใครก็ไม่มีทางปฏิเสธคำขอนี้ได้แน่ๆ  สาวงามราวเทพธิดาที่มีรูปร่างอันยั่วใจชายเช่นนี้


หากได้มาเป็นภรรยา เรียกว่าต้องทำบุญมาสักสิบชาติถึงจะได้  


  แต่พอยูอันได้ยินคำว่า จะรับอ๋องไต้อี้มาเป็นภรรยาได้มั้ย  ใจก็แว๊บไปถึงสาวงามอีกคนที่นอนบาดเจ็บ ในถ้ำลับของตัวเองไม่ได้


  "ทำไม ท่านถึงไม่ตอบ..." อ๋องไต้อี้ ที่ ทีแรกพูดขอให้ยูอันรับตนเองเป็นภรรยา ด้วยความรัก แต่พอเห็นยูอันนิ่งไม่ตอบคำ


ก็ทำเอาสาวสวยใจแป้วขึ้นมาทันที


  "สมัยนี้ การมีภรรยามากกว่าหนึ่งคน เป็นเรื่องปรกตินี่นา  ถ้าเราตอบปฏิเสธไป เบาะๆคืออ๋องไต้อี้ โกรษ อับอาย ไม่ยอมให้เรา


แตะเนื้อต้องตัวอีก  จุดห้ามรักก็ไม่หาย พอเช้าก็คงต้องโดนมารเหินหาวอุ้มไปงาบแน่ๆ  หรือไม่ดีไม่ดี เกิดอับอายจนทนไม่ได้


กัดลิ้นฆ่าตัวตายขึ้นมา  ยิ่งไปกันใหญ่ ..." ยูอันคิดๆไปๆมาๆหลายรอบ ก่อนจะตอบกลับไปว่า


  "ข้าพเจ้าเพียงแต่ยินดีเกินไปต่างหาก  ได้สาวงามราวเทพธิดาเช่นคุณหนูมาเป็นภรรยา เป็นเรื่องที่ได้แต่ฝันเท่านั้น


เพียงแต่ว่า จะเป็นการลดเกียรติคุณหนูมากเกินไปแล้ว "


   อ๋องไต้อี้ได้ยิน ก็ยิ้มหวานออกมาได้ ก้มลงจูบปากยูอันอย่างดูดดื่มหลายครั้ง ก่อนจะพูดว่า


  "ท่านรู้ตัวเช่นนี้ก็ดีแล้ว...อิอิ ต้องทำตัวให้ดี ห้ามปันใจให้หญิงอื่นเป็นอันขาด " สาวสวยพูดเสียงขึงขังทำเอาราวกับตัวเอง


เป็นผู้อาวุโส   ยูอันทราบว่าอ๋องไต้อี้พูดหยอกล้อแก้เขิน แต่ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน - -


   "เอ๊ะ... ท่านดูนี่  จุดห้ามรักหายไปแล้วหนึ่งจุด.." อ๋องไต้อี้ร้องเหมือนค้นพบสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ยื่นข้อมือขาวผ่อง


ให้ยูอันดู ว่าเหลือแค่สองจุดจริงๆ  ยูอันพอมองก็รู้สึกชอบวิชา จี้จุดห้ามรักนี่ไม่ได้ ถ้าเป็นไปได้อยากเรียนวิชานี้บ้างเหมือนกัน


   "ทำไม...ของท่านยังไม่หายไปซักจุด ..." อ๋องไต้อี้สำรวจดูที่คอของยูอัน จุดแดงเล็กๆ ยังอยู่ครบ


   ยูอันเองก็ไม่แน่ใจว่าจะทำให้มันหายไปได้รึเปล่า  


เมื่อคืนที่ผ่านมาตัวเองร่วมรักกับจางซินถงทั้งคืนทั้งวัน แต่ก็ไม่สามารถถึงจุดสุดยอด


หรือหลั่งออกมาได้เลย  ถึงจะช่วยตัวเองตอนนี้ ก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถ แตก ออกมาได้หรือไม่ - -


แต่เดิมหลังที่ยูอันหลุดมายังยุคนี้  ก็มีการช่วยตัวเอง บ้าง นานๆครั้ง ก็ประสบผลสำเร็จตามปรกติ


แต่พอหลังกินเจ้าเลือดเจ้างูเซ็กซ์นั่นเข้าไป  เริ่มไม่มั่นใจกับร่างกายของตัวเองนัก ว่ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง


   กับคำถามที่อ๋องไต้อี้ถามมา ยูอันก็ไม่รู้จะอธิบายให้สาวสวยในยุคนี้เข้าใจอย่างไรดี - - จะบอกไปว่า


ต้องให้ตัวเอง น้ำแตก 1 รอบ จุดถึงจะหายไป1จุด - - ตอบแบบนี้มันจะได้เรื่องมั้ย -*-


สาวสวยเห็นยูอันขมวดคิ้วเหมือนมีเรื่องยุ่งยาก ก็จ้องตาไม่กระพริบ   เหมือนจะรอคำตอบ


  ยูอันหมดปัญญาเหมือนกัน มองตาแป๋วๆของอ๋องไต้อี้ที่มองมา  ก็ได้แต่ถอนหายใจ เฮ้อๆ - -


สุดท้ายก็บอกสาวสวยไปว่า


  "จุดของข้าน้อ...." 


ไม่ทันจะพูดต่อสาวสวยก็พูดขัดขึ้นว่า


   "ยังจะใช้คำว่าข้าน้อยอีก -*- ...."  


   "อ่าา...แล้วควรใช้คำว่าอะไรดี " ยูอันไม่ค่อยถนัดกับคำสรรพนามแทนตัวของยุคนี้เท่าไหร่นัก  


ปรกติก็ใช้คำแทนตัวว่า ข้าน้อย บ่าว ผู้เยาว์  แต่ถ้าเป็นคู่รักนี่....ตัวเองก็ยังไม่เคยมีคู่รักเป็นสาวในยุคนี้สักคน - -


  "ใช้ ข้า เรา หรือพี่ซิ " สาวสวยแนะนำ


  "อืมมม " ยูอันลองคิดๆดู คุ้นๆว่า เรานี่น่าจะใช้แทนคู่รักที่ผู้ชายมีตำแหน่งใหญ่โตหน่อย อายุมากกว่าผู้หณิงมากๆ


พวกสามีแก่กับภรรยาสาว(ซึ่งพบมากในยุคนั้น)  ข้า สมัยนี้ก็นิยมใช้ แต่ยูอันคิดว่ามันแปลกๆสำหรับตัวเอง - -


พี่ นี่ดูใกล้เคียงกับสมัยของตัวเองหน่อย


  "จุดของพี่ จะหายไปก็ต่อเมื่อ เจ้าสิ่งนี้ ปล่อยน้ำแห่งรักออกมา " ยูอันพูดยิ้มๆก่อนจะจับมือนิ่มๆของอ๋องไต้อี้


ไปสัมผัสกับ เจ้าสิ่งนี้  *-*


   "นี่ ..-*- " อ๋องไต้อี้ชักมือกลับแทบไม่ทัน เมื่อสัมผัสกับแท่งหยกที่ร้อนๆแข็งๆของยูอัน 


ยูอันกลั้นหัวเราะเอาไว้   ก่อนจะแกล้งถามว่า


   "ตอนนี้ เราเหลือคนละสองจุดแล้ว ...จะทำให้จุดของใครหายไปต่อดี ?" 


สาวงามแห่งลี่เจียงทุบบึกๆลงไปที่ทรวงอกของยูอันเบาๆ ก่อนจะมุดกายเข้าไปในอ้อมกอดของยูอัน


ทรวงอกเต่งตึงทั้งคู่ เบียดชิดกับอกแข็งแกร่งของยูอันแน่น  แล้วบ่นอุบอิบๆออกมา 




  "อยากเห็นจุดของท่าน หายไปบ้าง..."




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ติดตามตอนอื่นได้


ภาคแรก  ลงครบ 20 ตอน ของภาคแรกแล้ว
ภาคสอง


..........................................................................................................


คุยกันท้ายตอน


       ช่วงนี้ พลอตในหัวกำลังพุ่ง - - ยาวไปถึง ภาค 3 โน่นแน่ะ หลายๆคนคงพอเดาออก


ว่าภาค 3 มันเป็นภาคที่พระเอกน่าจะย้อนกลับไปปัจจุบัน


แต่คงอีกหลายตอน.... 


เดือน พย นี่ เหมือนจะปล่อยออกมาถี่ยิบ นับๆมานี่ยังไม่สิ้นเดือน ตอนนี้ ตอนที่ 19 ก็เป็นตอนที่ 5


ไปแล้ว - - นับเป็นเดือนที่มีการปล่อยออกมามากตอนที่สุด รองจากเดือน มีนาคม


      มันจะได้อีกตอนก่อนสิ้นเดือนรึเปล่า *-*


                                      ยู