อุดหนุนเป็นตอนและ e-book ได้ที่นี่ค่า ขอบพระคุณนะคะ







.............................

เวลาผ่านไปอีกวัน เราสองคนพยายามทำความคุ้นเคยในการทำหน้าที่สลับกัน แต่ที่ผมลำบากใจก็คือ การต้องเจอกับไอ้พี่พอลด้วย แพมบอกว่าผมต้องไปงานแต่งงานเพื่อนของพี่พอลในคืนวันพรุ่งนี้ แพมอ้อนวอนให้ผมไปเพราะดูแล้วเธอเองก็คงชอบ ๆ พี่พอลอยู่เหมือนกัน จึงไม่อยากให้ผมปฏิเสธเขา

แพมเตรียมชุดมาให้ผมใส่ด้วย มันเป็นชุดแส็กเดรสกระโปรงสั้นสีดำ ผมลองใส่อย่างไม่เต็มใจเอาเสียเลย ถึงแม้ร่างกายจะเป็นสาวสวยหุ่นดีเพียงใด ใส่แล้วสวยขนาดไหน แต่ผมก็ยังรู้สึกแบบผู้ชายจึงช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกลำบากใจ แต่แพมก็ขอร้องว่างานนี้พลาดไม่ได้เพราะเป็นงานแต่งเพื่อนสนิทของพี่พอล ต้องดูดีหน่อย ผมก็ต้องยอมเลยตามเลย 

พอลองสวมดูแล้วก็แปลกใจที่ชุดเดรสมันพอดีตัวเป๊ะ แพมบอกว่าชุดนี้ตัดมาเป็นพิเศษเลย ความรัดรูปกำลังดีทำให้อวดสัดส่วนทรวดทรงของสาวสวยอย่างชัดเจน เอวคอดกิ่วกับสะโพกกลมกลึง หน้าอกไม่ต้องพูดถึงเพราะโชว์เนินวับ ๆ แวม ๆ จนแทบจะก้มไม่ได้เลยทีเดียว 

ผมหมุนตัวไปมาหน้ากระจกแล้วรู้สึกดีขึ้นมาอย่างประหลาด ใส่ชุดสวย ๆ แล้วทำให้อารมณ์ดีขึ้นมาได้อย่างไรก็ไม่อาจหาคำตอบได้ หรือนี่จะเป็นอีกหนึ่งอารมณ์แบบผู้หญิง ใส่ชุดสวยแล้วมั่นใจเต็มร้อย

แต่ที่น่าลำบากก็คือรองเท้าส้นสูง ผมต้องลองใส่และลองเดินอยู่นานก็ยังเกือบจะล้มอยู่บ่อย ๆ แพมสอนวิธีการเดินให้ผม จนเริ่มคล่องขึ้นบ้าง แต่ก็รู้สึกเมื่อยเอาการ ผมไม่เข้าใจว่าผู้หญิงใส่รองเท้าสูงแบบนี้อยู่นาน ๆ ได้ยังไงกันนะ

"อย่าไปทำน่าเกลียดต่อหน้าพี่เค้าล่ะ"

แพมกำชับผม หลังจากช่วยผมแต่งหน้าเสร็จตอนเย็น รอพี่พอลมารับ ผมเออออแบบเซ็งอารมณ์ ไม่นานนัก พี่พอลก็มาพร้อมกับบีเอ็มดับเบิลยูสปอร์ตสีดำขลับคันงามคันเดิม จอดอยู่ใต้อพาร์ทเมนท์ แพมในร่างของผมแอบเดินเมียงมองด้วยสายตาระห้อยเหมือนอยากไปด้วย พี่พอลยิ้มกว้างเมื่อเห็นผมในชุดแส็กสีดำ

"วันนี้น้องแพมสวยมากเลยครับ" เขาเอ่ยชม

ผมยิ้มตอบแบบเสียไม่ได้ รถเคลื่อนที่ออกไปโรงแรมที่จัดงานทันที ตลอดทางมันพยายามชวนผมคุยอยู่ตลอด ผมก็ตอบรับไปตามเรื่องตามราว แต่ก็ไม่ได้ถามคำตอบคำเสียทีเดียวเพราะแพมกำชับว่าอย่าทำตัวห่างเหิน ผมนี่ไม่เข้าใจผู้หญิงเลยจริง ๆ ก็เลยต้องชวนพี่พอลคุยบ้าง

"พี่พอลทำงานเหนื่อยมั้ยคะ" ผมถามแบบไม่รู้จะชวนคุยเรื่องอะไร 

"ไม่หรอกจ๊ะ...นี่ก็รีบเคลียร์งานมาเพื่อรับน้องแพมเลย" เขาตอบ 

รถมาถึงโรงแรม พี่พอลเดินโอบเอวผมเข้างานแสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่ ผมอยากจะสะบัดออกใจจะขาดแต่ก็ต้องทนปล่อยให้มันโอบ เราสองคนไปถ่ายรูปกันที่บริเวณต้อนรับหน้างานเสร็จสรรพ ผมก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพราะอยากจะปลีกตัวออกมาจากไอ้พี่พอลนั้นบ้าง

ผมมายืนหลบอยู่ในมุมหลืบหน้าห้องน้ำ สักพักก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีคนมาตีก้นเบาๆ ผมหันไปก็ตกใจ

"ไอ้เจ" ผมเรียกชื่อเพื่อนผม "มึงมาอยู่ที่นี่ได้ไง"

"กูสิต้องถามว่ามึงมานี่ได้ไง" ไอ้เจพูดแล้วมองผมหัวจรดเท้า "โอ้โหห สวยจริง ๆ เว้ยวันนี้...เป๊ะปังมาก"

"ไม่ต้องมาล้อกันเลย มึงรู้จักเจ้าบ่าวเจ้าสาวเหรอวะ" ผมถามมัน

ไอ้เจยังเอียงคอมองหุ่นของผมแล้วเม้มปากพยักหน้าแบบชื่นชม

"กูรู้จักกับเจ้าสาว แล้วมึงมากับใคร"

ผมชะโงกหน้าแล้วชี้ให้ดูพี่พอลที่ยืนอยู่ลิบ ๆ นั่น ไอ้เจจ้องมองสักพักแล้วถาม

"ไอ้คนที่ใส่เน็กไทสีน้ำเงินฟ้านั่นน่ะนะ" มันถาม พอผมบอกว่าใช่ ไอ้เจก็พูดต่อ "ไอ้นั่นมันตัวพ่ออีกคนเลย...ยิ่งกว่ากูอีก"

"ตัวพ่ออะไรวะ" ผมถาม

"พอลนี่เป็นเสือผู้หญิงตัวยง รูปหล่อ บ้านรวย ได้ชื่อว่าฟันดะไปเรื่อย หมายปองสาวคนใดไม่เคยพลาด" มันพูด

"น้องแพมก็เป็นหนึ่งในลิสต์ด้วยเหรอวะ.." ผมถาม ไอ้เจกอดอกแล้วพูด

"คงยังมั้ง ไม่งั้นไม่พามาออกงานแบบนี้หรอก ไม่รู้เหมือนกันว่ะ" เจตอบ

พอรู้แบบนี้ ผมชักอยากจะกลับบ้านขึ้นมาตะหงิด ๆ ไอ้เจพูดต่อ

"สงสัยมึงเสร็จมันแน่ว่ะ...ฮ่า ๆๆ...กูบอกแล้วว่าให้กูเอาก่อนก็ไม่เชื่อ ทีนี้จะไปเสร็จใครที่ไหนก็ไม่รู้" มันหัวเราะเยาะผม

ผมอยากจะตบกะบาลมันสักที ผมชวนมันคุยเรื่องที่พาน้องแพมในร่างของผมไปเทียวเลานจ์ ไอ้เจหัวเราะแล้วบอก ตอนแรกแพมก็ตกใจ แต่ตอนหลังก็เห็นกลมกลืนไปได้ดี มันบอกว่ามันชวนแพมในร่างผมดูหนังโป๊ด้วย แพมนั่งนิ่งดูตาแป๋วเลย สงสัยจะชอบด้วย

ไอ้เจนี่มันก็เป็นแบบนี้ ชอบเล่นไปเรื่อย แต่ทีนี้ผมจะทำยังไงกับไอ้พี่พอลดีล่ะ

ยืนอยู่ในงานได้ไม่นาน พิธียังไม่ทันเสร็จสิ้นดี พี่พอลก็ชวนกลับแล้ว ก่อนกลับ ไอ้เจยืนอยู่ไกล ๆ โบกมือให้ผมไหว ๆ มันทำหน้าทำนองว่ามึงเสร็จแน่คืนนี้ ผมหน้าจ๋อย พี่พอลเดินโอบเอวไปขึ้นรถสปอร์ตหรู แล้วขับออกไปทันที เขาปลดเน็กไทออก

"เฮ้ออ งานแต่งนี่ก็เหมือนกันหมดเลยเนอะ...น่าเบื่อจะตาย" เขาพูด ก่อนจะวางมือที่หน้าขาขาวเนียนของแพม ยังไม่ทันไรเลย มันเอาอีกแล้ว ผมพยักเพยิดหน้าเออออไปเขา "น้องแพมเบื่อมั้ย หรือหิวมั้ยครับ"

เขาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย ผมบอกว่าไม่หิวเลยค่ะ รถบีเอ็มดับเบิลยูสปอร์ตคันงามมุ่งหน้าเข้าใจกลางเมืองซึ่งเป็นคนละทางกับอพาร์ทเมนท์ของแพม

"เราจะไปไหนเหรอ" ผมถาม

พี่พอลยิ้มแล้วบอกเดี๋ยวแวะไปเอาของที่คอนโดพี่แปปนึง ผมอ้ำอึ้ง

"วันนี้น้องแพมสวยมากเลยครับ" ไม่พูดเปล่า พี่พอลยังลูบเบา ๆ ที่ต้นขา ผมกลั้นใจปล่อยให้เขาทำเพราะไม่อยากขัดใจตามที่แพมบอกไว้ ได้แต่กอดอก เสหันมองออกไปนอกหน้าต่าง คิดสะระตะว่าจะทำอย่างไรถึงจะหลุดพ้นจากสถานการณ์แบบนี้ได้

ยังหาทางหนีทีไล่ไม่เจอ รถก็เคลื่อนมาจอดที่คอนโดสุดหรูใจกลางย่านธุรกิจ พี่พอลมาเปิดประตูรถให้ผมแล้วพาขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน ผมไม่อยากจะเดินตามเลย มันจะพามาคอนโดทำไมก็ไม่รู้ หรือที่ไอ้เจบอกจะเป็นจริงว่าไอ้พี่พอลมันจะเคลมน้องแพมให้ได้

ห้องคอนโดตั้งอยู่บนชั้นเกือบบนสุด กว้างขวางหรูหรา ผมคาดคะเนว่าราคาห้องน่าจะไม่ต่ำกว่าสิบล้านบาทเป็นแน่ การตกแต่งเน้นความโมเดิร์น ผมเหลียวมองรอบตัว เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นมีราคาแพง การตกแต่งมีรสนิยมในแบบที่ชาตินี้ผมคงไม่มีทางหาเงินมาซื้อได้

"น้องแพมทำหน้าเหมือนไม่เคยมาเลยเนอะ" พี่พอลพูด ผมเดาเอาว่าเธอคงเคยขึ้นมาบนคอนโดนี้แล้ว แต่จะมีอะไรกันถึงไหนผมก็ไม่ทราบได้ "นั่งเล่นไปก่อนนะ...เดี๋ยวพี่มา"

เขาพูดจบแล้วหายเข้าไปในห้องหนึ่ง ผมยืนเก้ ๆ กัง ๆ ไม่อยากจะนั่งสักเท่าไหร่ แต่อยากจะกลับห้องตัวเองมากกว่า ขณะผมกำลังยืนดูรูปภาพแขวนผนัง ไอ้พี่พอลก็มากอดจากด้านหลัง ผมสะดุ้งเฮือก

"น้องแพมน่ารักจัง...มากอดให้ชื่นใจหน่อย" มันพูด

ผมพยายามบิดตัวออก แต่มันกลับหอมมาที่ต้นคอ จนต้องเอียงคอหลบ มือสวมกอดเอวไว้แน่นจนขยับหนีไม่ได้ แรงน้องแพมสู้แรงของผู้ชายไม่ได้เลย

"ปล่อยนะ..."

ผมร้องบอก รู้สึกขนลุกไปกับการกระทำของมัน มันเป็นความรู้สึกอึ๋ย ๆ ยังไงบอกไม่ถูก แต่พี่พอลรวบผมอุ้มไว้ในอ้อมแขน แล้วยกขึ้นราวกับร่างน้องแพมไม่มีน้ำหนักใด ๆ เดินอุ้มเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะวางตัวผมลงบนเตียงคิงไซส์ ผมเพิ่งเห็นว่ามันเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

ไอ้พี่พอลทำท่าจะมากอดผมอีก ผมพลิกตัวหนีทำให้มันมากอดร่างแพมจากด้านหลัง มือกุมมาที่เต้านมอวบใหญ่ ปากซุกไซ้ซอกคอไม่หยุด

"อึ้ยย...ไม่เอา...ปล่อยแพมนะ" ผมร้องบอก แต่มันไม่สนใจใยดี

"อืออ...แพมตัวหอมจัง" มันพึมพำขณะซุกไซ้ซอกคอ "ไหนบอกสอบเสร็จแล้วจะมาค้างคอนโดพี่ไง"

แพมคงไปรับปากไอ้หมอนี่ไว้ จนถึงตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าทั้งสองคนไปถึงไหนกันแล้ว แต่นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่ไอ้พี่พอลได้กอดจูบลูบคลำน้องแพม เพราะมันทำแบบไม่ตะขิดตะขวงใจหรือกลัวแพมจะโกรธเลย มือหยาบเคล้นคลึงเต้านมนอกชุดแส็ก ผมพยายามปัดป้อง มือของมันยังลูบบีบคลำไปทั้งตัว

"อือ...ไม่เอา...ไว้วันหลังนะ" ผมพยายามต่อรอง

แต่ความพยายามของผมไม่มีผล ไอ้พี่พอลรูดซิบชุดแส็กของผมลงจากด้านหลัง มันพรมจูบไปทั่วต้นคอกับแผ่นหลัง พลางเอ่ยชมผิวเนียนนุ่มไม่ขาดปาก ผมดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของมัน เรี่ยวแรงหดหายลงไปทุกขณะ ผมไม่ได้เต็มใจเลย ออกจะขยะแขยงด้วยซ้ำไป

...แต่ตอนนี้ร่างกายของแพมมันสวนทางกับความคิดไปเสียแล้ว

เสียวครับ

  แค่คิดก็สยองละครับ 555
โดรผูชายกอดไซร้ ซะขนาดนั้น

จะรอดจากพี่พอลไหม

จะรอดมั้ย คงแปลกนะ รู้สึกแบบหญิงแต่คิดแบบชาย

 รอบนี้คงโดนจัดหนักแน่นอน หาทางรอดไม่เจอจริงๆ

เสร็จเเน่น้องเเพม

ร่างกายไม่ขัดขืน งานเข้าแล้วลูกเพ่

ร่างกายสวนทางต้องยอมพี่พอลแล้ว