ปุ๋ยกลับมานั่งหน้าบูดหน้าแดงอยู่บนเตียงด้านนอกของตนเอง ส่วนเตียงด้านในที่อยู่ชิดห้องน้ำนั้นให้ทศมันเป็นคนนอน
สักครู่เสียงถอดกลอนประตุดังแก๊ก...ปุ๋ยก็ยังไม่หันไปมอง จนรู้สึกว่าทศเดินกลับมาที่เตียงนอนของตนเอง แล้วทิ้งตัวลง
นอนทันที

"นอนพักแปบนะ เดี่ยวค่อยออกไปหาไรกินกัน.."

แน่ละสิคงเพลียเป็นแน่ ปุ๋ยแอบนินทาอยู่ในใจ แต่ไม่ได้พูดตอบโต้อย่างไรไป จะให้ทศรุ้ไม่ได้เป็นอันขาดว่าปุ๋ยแอบเห็นว่า
ทศทำอะไรในห้องน้ำ พอคิดถึงถึงตรงนี้ตัวเองก็อายจนหน้าแดง เมื่อได้ยินชัดเต้มสองหูว่าทศเรียกชื่อปุ๋ยตอนที่สำเร็จกิจ
จนน้ำแตก พอคิดแล้วใจปุ๋ยก็หวิวๆ พร้อมกับเผลอยกมือลูบตามหน้า เหมือนดั่งกับว่าน้ำข้นขาวที่ปุ๋ยเห็นมันฉีดออกมาจาก
ตรงนั้นของทศ มันจะกระเซ็นมาโดนหน้า ทั้งๆที่จริง มันเลอะเทอะติดบานประตุห้องน้ำต่างหาก

"เป็นไรอ่ะปุ๋ย เดี๋ยวนั่งหน้าหงิกเดี๋ยวหน้าแดงอยู่นั่นแหละ..."

ทศมันพูดพร้อมๆกับขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินมายืนประจันหน้าร้องถามปุ๋ย พอปุ๋ยเงยหน้ามองร่างสูงผอมของทศ
ก็เห็นชัดเจนเลยว่า นายทศลามกนั้น มันแต่งตัวไม่เรียบร้อย ตลอดทั้งร่างทีกางเกงบ็อกเซอรฺย้วยๆเพียงแค่ตัวเดียว แล้ว..
แล้วข้างในก้คงไม่ได้ใส่อะไรไว้ด้วย เพราะจังหวะที่มันก้าวเดินมายืนต่อหน้าปุ๋ยนั้น ผมเห็นชัดเจนว่าสิ่งที่อยู่ข้างในกางเกง
มันแกว่งไปแกว่งมา

"ไอ้บ้าทศ แกไปแต่งตัวให้เรียบร้อยหน่อยได้ป่ะ...ทุเรศจัง .." ปุ๋ยร้องด่าออกไปพร้อมกับเบนหน้าไปมองทางอื่น แต่ทศมัน
กลับหัวเราะ ด้วยน้ำเสียงที่กวนใจเป็นที่สุด

"เวลาอยู่หอเราก็แต่งตัวแบบนี้แหละ..." ยิ่งหน้าร้อนๆแบบนี้ บางทีเราไม่ใส่ไรเลยรุ้มั๊ย..

"แล้วนี่คิดอะไรกับเราป่ะนี่ ถึงได้นั่งทำหน้าแดงๆอยู่ยังงี้..." ปุ๋ยยังไม่ทันตอบโต้ นายทศจอมลามกก็ชิงพูดต่อเนื่อง

"ใครเขาจะไปลามกแบบแก..ทุเรศสุดๆ ทำไปได้ในห้องน้ำ..." พอโดนยั่วด้วยน้ำเสียงคำพูดและเสียงหัวเราะ ปุ๋ยก็เผลอตัว
หลุดคำพูดออกไป แม้จะไม่กระจ่าง แต่ไม่รุ้ว่าทศมันจะฟังออกหรือไม่

"อ่ะๆ..พูดงี้หมายความว่าไร..หาว่าเราทำอะไรในห้องน้ำหรอ...ชิชิ..ยังงี้ก็แสดงว่าแอบดูเราล่ะสิ..ฮ่าๆๆๆๆๆ..เรื่องนี้ต้องขยาย...ฮ่าๆๆๆๆๆ"

แล้วปุ๋ยก็คิดผิด นายทศลามกมันล่วงรุ้ความนัยเข้าจนได้ แถมยังดันมาล้อว่าจะเอาเรื่องไปขยายเสียอีก แทนที่จะอายที่
สำเร้จความใคร่ให้ตัวเอง ดันจะเอาเรื่องปุ๋ยแอบดุไปขยายความ

"ไอ้บ้าทศ..ชั้นไม่ทุเรศแบบแกหรอก...แอบดงแอบดูอะไร แกร้องเรียกชื่อชั้นดังลั่นขนาดนั้น ชั้นไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้
หรอกว่าแกทำอะไรในนั้น แล้วมาเรียกชื่อชั้นทำไม อ่อ..คงเอาชั้นไปจินตนาการละสิ..ลามกจริงๆนะแกนี่...ชั้นจะไว้ใจแกได้
มั๊ยนี่เพื่อนบ้าอะไรกัน.." ปุ๋ยใส่ฉอดๆต่อเนื่องไม่เปิดจังหวะให้ทศแก้ตัว เพื่อกลบเกลื่อนเรื่องราวของตนเอง

"เออๆ..ยอมรับก็ได้วะ..มันเป็นเรื่องปรกติของผู้ชายทุกคนแหละ เวลามีอารมณ์ก็ต้องปลดปล่อยมันออกมา ไม่งั้นอึดอัดตาย...
แล้วแกแต่งชุดว่ายน้ำสวยซะขนาดนั้น มันก็ยั่วจนชั้นอดเอาไปจินตาการไม่ได้ละวะ..ขอโทษละกัน..."

ทศมันพูดเหมือนเป็นเรื่องปรกติ เอ๊ะหรือว่ามันปรกติจริงๆ ปุ๋ยคิดมากไปเองคนเดียวหรือไง เมื่อคิดตรองดูแล้วก็เริ่มใจเย็นลง
หายโกรธ หลงเหลือเพียงความอายเท่านั้น

"อืมมมก็ได้วะ..ถือว่าเจ๊ากันไป..แต่แกห้ามเอาเรื่องวันนี้ไปขยายความละกัน ถ้าชั้นรู้ ชั้นเอาแกตายแน่ๆ.." ปุ๋ยรีบตัดบท มอง
ตาคาดคั้น จนได้รับคำตอบจากนายทศจอมลามกว่าจะไม่เล่าเรื่องที่ปารีฮัทให้ใครฟัง

"ทศ..แกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อยกว่านี้สักหน่อยได้มั๊ย..ขอละ..ยังไงชั้นก็เป็นผู้หญิงนะ..เป้นเพื่อนแก ให้เกียรติกัน
หน่อย..ได้ป่ะ.."

ปุ๋ยยอมรับเลยว่าที่ขอร้องให้ทศไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยนั้น เพราะมันรู้สึกไม่ดีจริงๆ ใจมันสั่นๆหวิวยังไงก็บอกไม่ถูก โดย
เฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่ทศมันนั่งขัดสมาธิ์กับพื้นห้องคุยกับปุ๋ยนั้น ไอ้สิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในบ็อกเซอร์ของมันแทบจะโผล่ออกมา
โชร์ตัวแล้ว

"แกก็มากเรื่องจัง..."

ทศมันบ่นอุ๊บอิ๊บ แล้วก็ขยับตัวลุกขึ้นอย่างเชื่องช้าเดินไปรือกระเป๋าเสื้อผ้า แล้วหอบเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ก็นับว่ายังดีที่
ทศยังเชื่อฟังคำพูดของปุ๋ย ทำใจเบาใจลงได้บ้าง

"อ่ะพอใจละยังแม่คุณทูนหัว..."

ทศมันพูดประชดหลังจากที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยกางเกงสามส่วนแบบเดินเล่นตามชายหาด
กับเสื้อยืดคอกลมลายกราฟฟิค ปุ๋ยหัดไปมองด้วยความรุ้สึกที่สบายตาสบายใจกว่าเก่า

"อืมมมมมดีแล้ว..ไปกินข้าวกันเหอะทศ..เค้าหิวแล้ว..."

เมื่อทศแต่งตัวเรียบร้อยขึ้นปุ๋ยก็พูดดีๆกับเขา แล้วก็ชวนกันไปทานข้าว ปรากฎว่าที่ปารีฮัทนี่ก็พิลึก ทั้งๆที่เป็นรีสอร์ต มีห้อง
พักหลายสิบห้องคนพักก็เกือบเต็ม แต่ปรากฎว่าไม่มีร้านขายอาหารเย็นให้กับแขกที่มาพัก

"อ้าว..พี่..แล้วพวกผมจะไปหาข้าวเย็นที่ไหนทานได้ล่ะครับ.." ทศมันยืนเกาหัวแกรกๆด้วยความงุนงงสงสัย
 
"ก็มีสองที่ครับ ที่หาดถ้ำเขาพัง กับที่ท่าเรือ.."

พนักงานหนุ่งหน้าดำๆพูดกับทศ แต่ตามองดูหน้าอกของปุ๋ยอย่างเสียมายาท จ้องเอาๆจนปุ๋ยต้องค่อยขยับเลี่ยงไปยืนด้าน
หลังของทศ ใช้ร่างสูงเพรียวบางๆเป็นที่หลบสายตาของพนักงานคนนั้น

"ไปไหนกันดีปุ๋ย..เอ่อพี่ครับหาดถ้ำเขาพังนี่ มีชายหาดด้วยใช่ป่ะครับ.." ทศหันมาถามความคิดเห้นของปุ๋ย พร้อมๆกับหัน
ไปถามรายละเอียดจากพนักงานของปารีฮัท

"ใช่ครับ..ที่หาดถ้ำเขาพังมีชายหาดเล็กๆ ทรายขาวละเอียดดีเดินเล่นได้ครับ...แต่ถ้าจะไปเดี๋ยวผมเรียกรถสกายแล็ปให้...
เหมาเป็นเที่ยวไปกลับ เที่ยว150บาทเองครับ..."

พนักงานบอกรายละเอียดเสร้จสรรพ ปุ๋ยกับทศก็เลยตอบตกลง แม้จะงงอยู่ว่าไอ้รถสกายแล็ปนี่มันเป็นยังไง ครั้นนั่งรออยุ่
สักครู่ ก็ได้ยินเสียงรถเครื่องแล่นเข้ามา เราสองคนก้ร้องอ๋อ เพราะมันก็เป็นรถเครื่องมอเตอรืไซค์ที่ต่อที่นั่งด้านหลังเหมือน
รถสามล้อถีบที่จัหวัดนนทบุรีนั่นแหละ เราก็เพิ่งนั่งรถแบบนี้มาเมื่อบ่ายที่ท่าเรือ

 

[post]เมื่อลุงคนขับรถจอมซิ่งพาเราลัดเลาะไปตาเนินเขาสูงบ้างเตี้ยบ้าง จนบางทีดูน่าหวาดเสียว เพียงแค่10นาทีโดยประมาณ
ก็พาปุ๋ยกับทศมาจนถึงหาด ซึ่งต้องลงบรรไดหินลงไปอีกยี่สิบกว่าขั้น

"ร้านอาหารด้านบนเยอะแยะครับ...ถ้าทานข้าวเสร้จจะกลับก็โทรไปบอกลุงนะ.."

คุณลงคนขับรถสกายแล็ป อธิบายให้ฟัง พอปุ๋ยกับทศลงจากรถ แกก็ซิ่งรถเบิ้ลเครื่องจากไปทันที โดยทิ้งเบอร์โทรศัพท์ติด
ต่อไว้ให้ ปุ๋ยก็ได้แต่หวังว่าคุณลุงแกคงไม่หลอกพวกเรา เอาเบอร์ใครมั่วๆมาให้

"เสียดายเนอะปุ๋ย..ถ้าเรามากันตอนเย็นๆกว่านี้ คงเห็นพระอาทิตย์ตกน้ำที่นี่...โรแมนติคน่าดู" ทศกับปุ๋ยเดินเตะน้ำเตะทราย
เล่นกัน นายทศก็หันมาทำท่าและคำพูดโรแมนติคใส่

"อืมใช่..ถ้ามากับคนรักกันคงโรแมนติคมากเลย.." ปุ๋ยก็พูดไปตามความรุ้สึกจริงๆ พร้อมคิดว่าถ้าพลมาด้วยปุ๋ยคงรุ้สึกโรแมน
ติคจริงๆ แล้วก็ลืมไปเสียสนิทว่าคำพูดของปุ๋ยนั้น ถึงกับทำให้สีหน้าของทศเปลี่ยนไปทันที

"ใช่สิ..ถ้าไอ้พลมันมาด้วยปุ๋ยคงมีความสุขกว่านี้ แต่ปุ๋ยยังหวังอะไรกับมันอีก ในเมื่อมันมองปุ๋ยเป็นเพียงเพื่อน ในใจของมัน
มีแนนคนเดียว ถ้ามันมีใจให้ปุ๋ยแม้สักนิด มันคงไม่ปฏิเสธคำขอของปุ๋ยหรอกที่จะยกเลิกทริปนี้แล้วตามมันไปเยี่ยมพ่อด้วย.."

ทศหลุดคำพูดพรั่งพรูออกมาด้วยความรู้สึก และมนก็จริงอย่างที่ทศพูดทุกคำ..ขนาดปุ๋ยยอมที่จะยกเลิกการเที่ยวทริปนี้เพื่อ
ไปเยี่ยมพ่อของพลที่ถูกลอบยิง พลยังไม่ยอมให้ไป ในสายตาของพลนั้นมีแต่แนน และไม่ใช่แค่พลคนเดียว เวลาที่ปุ๋ยกับ
แนนเดินไปโรงอาหารในมหาวิทยาลัยด้วยกัน ปุ๋ยสังเกตุได้ว่าทุกสายตาของผู้ชายต่างมองข้ามปุ๋ยไปที่แนนคนเดียว ยก
เว้นเพียงทศเท่านั้น ที่เขามองเพียงปุ๋ยคนเดียวเท่านั้น



"เราถามทศจริงๆเหอะ..แนนเค้าสวยกว่าปุ๋ยมากนักหรือไง..ผุ้ชายที่มหาลัยถึงต่างจ้องมอง และอยากทำความรุ้จักแต่แนนเท่า
นั้น..." ปุ๋ยถามออกไปด้วยความรุ้สึกที่ข้องใจ และแอบอิจฉาเพื่อนรักที่ดึงดูดสายตาของผุ้ชายไปเสียหมด

"ปุ๋ยอยากให้พูดตรงๆเลยป่ะ...ห้ามโกรธกันนะ..."

ทศยังไม่ยอมตอบคำถาม แต่กลับโยนคำถามกลับมา พร้อมขอคำสัญญาจากปุ๋ย เมื่อปุ๋ยพยักหน้า กำชับให้เปรียบเทียบกันตาม
ตรง ทศก็สูดลมหายใจเข้าพุงแฟบๆจนป่องขึ้นมาหน่อยก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจัง

"ในสายตาผู้ชายในมอ.ที่เราเห็นๆน่ะ ที่ต่างมองแนนเพราะหน้าตาแนนเขาสวยกว่าปุ๋ย แนนเขาสวยหวานๆ แต่ปุ๋ยสวยแบบ
เซ็กซี่นะ สวยร้ายๆน่ะ เข้าใจป่ะ..ไม่ใช่สวยแบบนางเอก น่าจะสวยแบบนางร้ายมากกว่า..." พอปล่อยโอกาศให้วิจารณ์ ทศก็
ทำเอาปุ๋ยสะอึก

"ส่วนรุปร่างนั้นทศไม่เคยเห็นของแนน..แต่สำหรับปุ๋ย เราบอกตามตรงนะว่าถ้าใครได้เห้นปุ๋ยในชุดว่ายน้ำแบบที่เราเห็นเมื่อ
บ่าย..คงต้องเปลี่ยนใจแน่ เพราะรูปร่างปุ๋ยงดงามมาก อกเป็นอก เอวคอดกิ่ว สะโพกอวบผายงอน และ..เอ้อ...ตรงนั้นอวบนุน..."

"เย้ย..พอเลยไอ้ลามกนี่...ให้วิจารณ์หน่อยเดียวพูดซะลึกเลย..."

ปุ๋ยรีบเบรคคำพูดของทศไว้ก่อนที่เขาจะพล่ามมากไปกว่านี้ เพราะยิ่งพูดปุ๋ยก็ยิ่งอาย เมื่อนึกไปถึงสายตาหื่นของนายทศที่
จ้องมองเนินอวบหว่างขาของปุ๋ยตอนเล่นน้ำกันในสระ แต่พอได้ยินทศมันพูดแบบนั้น แม้จะอายก้จริง แต่ลึกๆแล้วปุ๋ยกลับ
แอบอมยิ้มด้วยความภาคภูมิใจในรูปร่างของตนเอง

"ทศเราไปนั่งร้านนั้นกันเถอะ..เราหิวแล้ว"

ปุ๋ยชี้มือไปที่ร้านอาหารร้านหนึ่งที่ทำเพิงร้านยกสูงและยื่นลงมาในพื้นทราย อยู่ใต้ต้นหูกวางต้นใหญ่ ม้านั่งทำจากไม้สีขาว
ดูสอาดตาและโปร่งสบาย เมื่อปุ๋ยเลือกร้านแล้วก็ไม่รอความคิดเห็นของทศ รีบคว้ามือทศกึ่งจูงกึ่งลากเดินขึ้นจากชายหาด
ไปยังร้านอาหารนั้นทันที

ปุ๋ยสั่งอาหารง่ายๆสองสามอย่าง พวกยำๆของโปรดของสาวๆ กับต้มยำและข้าวผัดกุ้ง ส่วนทศสั่งเบียร์มาดื่มด้วย ระหว่างที่
รออาหารนั้นทศก็จิบเบียร์ไปช้าๆ

"เอาสปายมั๊ยปุ๋ย..."

ทศถาม..เมื่อจิบเบียร์ไปได้ครึ่งแก้ว นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ปุ๋ยเคยดื่ม เพราะตอนอยู่ในกรุงเทพ วันหยุดเสารือาทิตย์ ทศกับพล
มักมาชวนปุ๋ยไปเที่ยวไปดื่ม ไปฟังเพลงกันบ่อยๆ มีแต่แนนเท่านั้นแหละที่ไม่ค่อยได้ร่วมกลุ่ม เพราะอยุ่กับแม่ ฉนั้นมันจึงไม่
ใช่เรื่องแปลกเลยที่ปุ๋ยจะพยักหน้าตอบรับ แต่ไม่อยากกินสปาย

ปุ๋ยบอกให้ทศขอแก้วเบียร์มาใหม่ จะได้กินเป็นเพื่อนกัน พอเบียร์เข้าปากเราก็คุยกันสนุกขึ้น ทศก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรลุ่มล่าม
ทำให้ปุ๋ยวางใจ จนกระทั่งหมดเบียร์ไปสี่ขวด พนักงานเสริฟก็มาบอกว่าร้านอาหารจะปิดแล้ว ทั้งๆที่เพิ่งสามทุ่มปลายๆ
เท่านั้นเอง

เมื่อร้านใกล้จะปิด ทศเลยโทรเรียกลุงสกายแล็ปให้มารับ รอเพียงอึดใจเดียวเสียงรถเครื่องก็แล่นเข้ามาจอดที่หน้านอาหาร
แสดงว่าเราสองคนไม่ถูกหลอก

"ปุ๋ยจะเอาเบียร์ไปดื่มที่ห้องอีกป่ะ.."

ทศถามความเห็นของปุ๋ยก่อนที่จะจ่ายเงินค่าอาหาร ปุ๋ยก้เลยตอบไปว่าตามใจเขาแล้วกัน ทศเลยสั่งเบียร์ติดมือไปอีกสอง
ขวด จากนั้นเราก็นั่งรถสกายแล็ปกลับห้องพักกัน

"พรุ่งนี้ถ้านู๋ๆอยากเทียวรอบเกาะ โทรหาลุงได้นะครับ ..." ก่อนลงจากรถคุรลุงเจ้าของสกายแล็ปซิ่งยังบอกเผื่อทางไว้ให้
พวกเราก็ได้แต่รับฟัง ขอไปปรึกษากันก่อน

"อุ๊ย!...มึนๆเหมือนกันว่ะทศ..." ปุ๋ยเดินเซหน่อย ๆ ก้าวเท้าขึ้นบันได จนพลาดทำท่าจะลื่นไถล ดีที่ทศขยับเข้ามาคว้าเอว
ของปุ๋ยไว้ได้เสียก่อน พร้อมหัวเราะเยาะๆขำๆ [/post]

ปุ๋ยกลับมานั่งหน้าบูดหน้าแดงอยู่บนเตียงด้านนอกของตนเอง ส่วนเตียงด้านในที่อยู่ชิดห้องน้ำนั้นให้ทศมันเป็นคนนอน
สักครู่เสียงถอดกลอนประตุดังแก๊ก...ปุ๋ยก็ยังไม่หันไปมอง จนรู้สึกว่าทศเดินกลับมาที่เตียงนอนของตนเอง แล้วทิ้งตัวลง
นอนทันที

"นอนพักแปบนะ เดี่ยวค่อยออกไปหาไรกินกัน.."

แน่ละสิคงเพลียเป็นแน่ ปุ๋ยแอบนินทาอยู่ในใจ แต่ไม่ได้พูดตอบโต้อย่างไรไป จะให้ทศรุ้ไม่ได้เป็นอันขาดว่าปุ๋ยแอบเห็นว่า
ทศทำอะไรในห้องน้ำ พอคิดถึงถึงตรงนี้ตัวเองก็อายจนหน้าแดง เมื่อได้ยินชัดเต้มสองหูว่าทศเรียกชื่อปุ๋ยตอนที่สำเร็จกิจ
จนน้ำแตก พอคิดแล้วใจปุ๋ยก็หวิวๆ พร้อมกับเผลอยกมือลูบตามหน้า เหมือนดั่งกับว่าน้ำข้นขาวที่ปุ๋ยเห็นมันฉีดออกมาจาก
ตรงนั้นของทศ มันจะกระเซ็นมาโดนหน้า ทั้งๆที่จริง มันเลอะเทอะติดบานประตุห้องน้ำต่างหาก

"เป็นไรอ่ะปุ๋ย เดี๋ยวนั่งหน้าหงิกเดี๋ยวหน้าแดงอยู่นั่นแหละ..."

ทศมันพูดพร้อมๆกับขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินมายืนประจันหน้าร้องถามปุ๋ย พอปุ๋ยเงยหน้ามองร่างสูงผอมของทศ
ก็เห็นชัดเจนเลยว่า นายทศลามกนั้น มันแต่งตัวไม่เรียบร้อย ตลอดทั้งร่างทีกางเกงบ็อกเซอรฺย้วยๆเพียงแค่ตัวเดียว แล้ว..
แล้วข้างในก้คงไม่ได้ใส่อะไรไว้ด้วย เพราะจังหวะที่มันก้าวเดินมายืนต่อหน้าปุ๋ยนั้น ผมเห็นชัดเจนว่าสิ่งที่อยู่ข้างในกางเกง
มันแกว่งไปแกว่งมา

"ไอ้บ้าทศ แกไปแต่งตัวให้เรียบร้อยหน่อยได้ป่ะ...ทุเรศจัง .." ปุ๋ยร้องด่าออกไปพร้อมกับเบนหน้าไปมองทางอื่น แต่ทศมัน
กลับหัวเราะ ด้วยน้ำเสียงที่กวนใจเป็นที่สุด

"เวลาอยู่หอเราก็แต่งตัวแบบนี้แหละ..." ยิ่งหน้าร้อนๆแบบนี้ บางทีเราไม่ใส่ไรเลยรุ้มั๊ย..

"แล้วนี่คิดอะไรกับเราป่ะนี่ ถึงได้นั่งทำหน้าแดงๆอยู่ยังงี้..." ปุ๋ยยังไม่ทันตอบโต้ นายทศจอมลามกก็ชิงพูดต่อเนื่อง

"ใครเขาจะไปลามกแบบแก..ทุเรศสุดๆ ทำไปได้ในห้องน้ำ..." พอโดนยั่วด้วยน้ำเสียงคำพูดและเสียงหัวเราะ ปุ๋ยก็เผลอตัว
หลุดคำพูดออกไป แม้จะไม่กระจ่าง แต่ไม่รุ้ว่าทศมันจะฟังออกหรือไม่

"อ่ะๆ..พูดงี้หมายความว่าไร..หาว่าเราทำอะไรในห้องน้ำหรอ...ชิชิ..ยังงี้ก็แสดงว่าแอบดูเราล่ะสิ..ฮ่าๆๆๆๆๆ..เรื่องนี้ต้องขยาย...ฮ่าๆๆๆๆๆ"

แล้วปุ๋ยก็คิดผิด นายทศลามกมันล่วงรุ้ความนัยเข้าจนได้ แถมยังดันมาล้อว่าจะเอาเรื่องไปขยายเสียอีก แทนที่จะอายที่
สำเร้จความใคร่ให้ตัวเอง ดันจะเอาเรื่องปุ๋ยแอบดุไปขยายความ

"ไอ้บ้าทศ..ชั้นไม่ทุเรศแบบแกหรอก...แอบดงแอบดูอะไร แกร้องเรียกชื่อชั้นดังลั่นขนาดนั้น ชั้นไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้
หรอกว่าแกทำอะไรในนั้น แล้วมาเรียกชื่อชั้นทำไม อ่อ..คงเอาชั้นไปจินตนาการละสิ..ลามกจริงๆนะแกนี่...ชั้นจะไว้ใจแกได้
มั๊ยนี่เพื่อนบ้าอะไรกัน.." ปุ๋ยใส่ฉอดๆต่อเนื่องไม่เปิดจังหวะให้ทศแก้ตัว เพื่อกลบเกลื่อนเรื่องราวของตนเอง

"เออๆ..ยอมรับก็ได้วะ..มันเป็นเรื่องปรกติของผู้ชายทุกคนแหละ เวลามีอารมณ์ก็ต้องปลดปล่อยมันออกมา ไม่งั้นอึดอัดตาย...
แล้วแกแต่งชุดว่ายน้ำสวยซะขนาดนั้น มันก็ยั่วจนชั้นอดเอาไปจินตาการไม่ได้ละวะ..ขอโทษละกัน..."

ทศมันพูดเหมือนเป็นเรื่องปรกติ เอ๊ะหรือว่ามันปรกติจริงๆ ปุ๋ยคิดมากไปเองคนเดียวหรือไง เมื่อคิดตรองดูแล้วก็เริ่มใจเย็นลง
หายโกรธ หลงเหลือเพียงความอายเท่านั้น

"อืมมมก็ได้วะ..ถือว่าเจ๊ากันไป..แต่แกห้ามเอาเรื่องวันนี้ไปขยายความละกัน ถ้าชั้นรู้ ชั้นเอาแกตายแน่ๆ.." ปุ๋ยรีบตัดบท มอง
ตาคาดคั้น จนได้รับคำตอบจากนายทศจอมลามกว่าจะไม่เล่าเรื่องที่ปารีฮัทให้ใครฟัง

"ทศ..แกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อยกว่านี้สักหน่อยได้มั๊ย..ขอละ..ยังไงชั้นก็เป็นผู้หญิงนะ..เป้นเพื่อนแก ให้เกียรติกัน
หน่อย..ได้ป่ะ.."

ปุ๋ยยอมรับเลยว่าที่ขอร้องให้ทศไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยนั้น เพราะมันรู้สึกไม่ดีจริงๆ ใจมันสั่นๆหวิวยังไงก็บอกไม่ถูก โดย
เฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่ทศมันนั่งขัดสมาธิ์กับพื้นห้องคุยกับปุ๋ยนั้น ไอ้สิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในบ็อกเซอร์ของมันแทบจะโผล่ออกมา
โชร์ตัวแล้ว

"แกก็มากเรื่องจัง..."

ทศมันบ่นอุ๊บอิ๊บ แล้วก็ขยับตัวลุกขึ้นอย่างเชื่องช้าเดินไปรือกระเป๋าเสื้อผ้า แล้วหอบเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ก็นับว่ายังดีที่
ทศยังเชื่อฟังคำพูดของปุ๋ย ทำใจเบาใจลงได้บ้าง

"อ่ะพอใจละยังแม่คุณทูนหัว..."

ทศมันพูดประชดหลังจากที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยกางเกงสามส่วนแบบเดินเล่นตามชายหาด
กับเสื้อยืดคอกลมลายกราฟฟิค ปุ๋ยหัดไปมองด้วยความรุ้สึกที่สบายตาสบายใจกว่าเก่า

"อืมมมมมดีแล้ว..ไปกินข้าวกันเหอะทศ..เค้าหิวแล้ว..."

เมื่อทศแต่งตัวเรียบร้อยขึ้นปุ๋ยก็พูดดีๆกับเขา แล้วก็ชวนกันไปทานข้าว ปรากฎว่าที่ปารีฮัทนี่ก็พิลึก ทั้งๆที่เป็นรีสอร์ต มีห้อง
พักหลายสิบห้องคนพักก็เกือบเต็ม แต่ปรากฎว่าไม่มีร้านขายอาหารเย็นให้กับแขกที่มาพัก

"อ้าว..พี่..แล้วพวกผมจะไปหาข้าวเย็นที่ไหนทานได้ล่ะครับ.." ทศมันยืนเกาหัวแกรกๆด้วยความงุนงงสงสัย
 
"ก็มีสองที่ครับ ที่หาดถ้ำเขาพัง กับที่ท่าเรือ.."

พนักงานหนุ่งหน้าดำๆพูดกับทศ แต่ตามองดูหน้าอกของปุ๋ยอย่างเสียมายาท จ้องเอาๆจนปุ๋ยต้องค่อยขยับเลี่ยงไปยืนด้าน
หลังของทศ ใช้ร่างสูงเพรียวบางๆเป็นที่หลบสายตาของพนักงานคนนั้น

"ไปไหนกันดีปุ๋ย..เอ่อพี่ครับหาดถ้ำเขาพังนี่ มีชายหาดด้วยใช่ป่ะครับ.." ทศหันมาถามความคิดเห้นของปุ๋ย พร้อมๆกับหัน
ไปถามรายละเอียดจากพนักงานของปารีฮัท

"ใช่ครับ..ที่หาดถ้ำเขาพังมีชายหาดเล็กๆ ทรายขาวละเอียดดีเดินเล่นได้ครับ...แต่ถ้าจะไปเดี๋ยวผมเรียกรถสกายแล็ปให้...
เหมาเป็นเที่ยวไปกลับ เที่ยว150บาทเองครับ..."

พนักงานบอกรายละเอียดเสร้จสรรพ ปุ๋ยกับทศก็เลยตอบตกลง แม้จะงงอยู่ว่าไอ้รถสกายแล็ปนี่มันเป็นยังไง ครั้นนั่งรออยุ่
สักครู่ ก็ได้ยินเสียงรถเครื่องแล่นเข้ามา เราสองคนก้ร้องอ๋อ เพราะมันก็เป็นรถเครื่องมอเตอรืไซค์ที่ต่อที่นั่งด้านหลังเหมือน
รถสามล้อถีบที่จัหวัดนนทบุรีนั่นแหละ เราก็เพิ่งนั่งรถแบบนี้มาเมื่อบ่ายที่ท่าเรือ

 

[post]เมื่อลุงคนขับรถจอมซิ่งพาเราลัดเลาะไปตาเนินเขาสูงบ้างเตี้ยบ้าง จนบางทีดูน่าหวาดเสียว เพียงแค่10นาทีโดยประมาณ
ก็พาปุ๋ยกับทศมาจนถึงหาด ซึ่งต้องลงบรรไดหินลงไปอีกยี่สิบกว่าขั้น

"ร้านอาหารด้านบนเยอะแยะครับ...ถ้าทานข้าวเสร้จจะกลับก็โทรไปบอกลุงนะ.."

คุณลงคนขับรถสกายแล็ป อธิบายให้ฟัง พอปุ๋ยกับทศลงจากรถ แกก็ซิ่งรถเบิ้ลเครื่องจากไปทันที โดยทิ้งเบอร์โทรศัพท์ติด
ต่อไว้ให้ ปุ๋ยก็ได้แต่หวังว่าคุณลุงแกคงไม่หลอกพวกเรา เอาเบอร์ใครมั่วๆมาให้

"เสียดายเนอะปุ๋ย..ถ้าเรามากันตอนเย็นๆกว่านี้ คงเห็นพระอาทิตย์ตกน้ำที่นี่...โรแมนติคน่าดู" ทศกับปุ๋ยเดินเตะน้ำเตะทราย
เล่นกัน นายทศก็หันมาทำท่าและคำพูดโรแมนติคใส่

"อืมใช่..ถ้ามากับคนรักกันคงโรแมนติคมากเลย.." ปุ๋ยก็พูดไปตามความรุ้สึกจริงๆ พร้อมคิดว่าถ้าพลมาด้วยปุ๋ยคงรุ้สึกโรแมน
ติคจริงๆ แล้วก็ลืมไปเสียสนิทว่าคำพูดของปุ๋ยนั้น ถึงกับทำให้สีหน้าของทศเปลี่ยนไปทันที

"ใช่สิ..ถ้าไอ้พลมันมาด้วยปุ๋ยคงมีความสุขกว่านี้ แต่ปุ๋ยยังหวังอะไรกับมันอีก ในเมื่อมันมองปุ๋ยเป็นเพียงเพื่อน ในใจของมัน
มีแนนคนเดียว ถ้ามันมีใจให้ปุ๋ยแม้สักนิด มันคงไม่ปฏิเสธคำขอของปุ๋ยหรอกที่จะยกเลิกทริปนี้แล้วตามมันไปเยี่ยมพ่อด้วย.."

ทศหลุดคำพูดพรั่งพรูออกมาด้วยความรู้สึก และมนก็จริงอย่างที่ทศพูดทุกคำ..ขนาดปุ๋ยยอมที่จะยกเลิกการเที่ยวทริปนี้เพื่อ
ไปเยี่ยมพ่อของพลที่ถูกลอบยิง พลยังไม่ยอมให้ไป ในสายตาของพลนั้นมีแต่แนน และไม่ใช่แค่พลคนเดียว เวลาที่ปุ๋ยกับ
แนนเดินไปโรงอาหารในมหาวิทยาลัยด้วยกัน ปุ๋ยสังเกตุได้ว่าทุกสายตาของผู้ชายต่างมองข้ามปุ๋ยไปที่แนนคนเดียว ยก
เว้นเพียงทศเท่านั้น ที่เขามองเพียงปุ๋ยคนเดียวเท่านั้น



"เราถามทศจริงๆเหอะ..แนนเค้าสวยกว่าปุ๋ยมากนักหรือไง..ผุ้ชายที่มหาลัยถึงต่างจ้องมอง และอยากทำความรุ้จักแต่แนนเท่า
นั้น..." ปุ๋ยถามออกไปด้วยความรุ้สึกที่ข้องใจ และแอบอิจฉาเพื่อนรักที่ดึงดูดสายตาของผุ้ชายไปเสียหมด

"ปุ๋ยอยากให้พูดตรงๆเลยป่ะ...ห้ามโกรธกันนะ..."

ทศยังไม่ยอมตอบคำถาม แต่กลับโยนคำถามกลับมา พร้อมขอคำสัญญาจากปุ๋ย เมื่อปุ๋ยพยักหน้า กำชับให้เปรียบเทียบกันตาม
ตรง ทศก็สูดลมหายใจเข้าพุงแฟบๆจนป่องขึ้นมาหน่อยก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจัง

"ในสายตาผู้ชายในมอ.ที่เราเห็นๆน่ะ ที่ต่างมองแนนเพราะหน้าตาแนนเขาสวยกว่าปุ๋ย แนนเขาสวยหวานๆ แต่ปุ๋ยสวยแบบ
เซ็กซี่นะ สวยร้ายๆน่ะ เข้าใจป่ะ..ไม่ใช่สวยแบบนางเอก น่าจะสวยแบบนางร้ายมากกว่า..." พอปล่อยโอกาศให้วิจารณ์ ทศก็
ทำเอาปุ๋ยสะอึก

"ส่วนรุปร่างนั้นทศไม่เคยเห็นของแนน..แต่สำหรับปุ๋ย เราบอกตามตรงนะว่าถ้าใครได้เห้นปุ๋ยในชุดว่ายน้ำแบบที่เราเห็นเมื่อ
บ่าย..คงต้องเปลี่ยนใจแน่ เพราะรูปร่างปุ๋ยงดงามมาก อกเป็นอก เอวคอดกิ่ว สะโพกอวบผายงอน และ..เอ้อ...ตรงนั้นอวบนุน..."

"เย้ย..พอเลยไอ้ลามกนี่...ให้วิจารณ์หน่อยเดียวพูดซะลึกเลย..."

ปุ๋ยรีบเบรคคำพูดของทศไว้ก่อนที่เขาจะพล่ามมากไปกว่านี้ เพราะยิ่งพูดปุ๋ยก็ยิ่งอาย เมื่อนึกไปถึงสายตาหื่นของนายทศที่
จ้องมองเนินอวบหว่างขาของปุ๋ยตอนเล่นน้ำกันในสระ แต่พอได้ยินทศมันพูดแบบนั้น แม้จะอายก้จริง แต่ลึกๆแล้วปุ๋ยกลับ
แอบอมยิ้มด้วยความภาคภูมิใจในรูปร่างของตนเอง

"ทศเราไปนั่งร้านนั้นกันเถอะ..เราหิวแล้ว"

ปุ๋ยชี้มือไปที่ร้านอาหารร้านหนึ่งที่ทำเพิงร้านยกสูงและยื่นลงมาในพื้นทราย อยู่ใต้ต้นหูกวางต้นใหญ่ ม้านั่งทำจากไม้สีขาว
ดูสอาดตาและโปร่งสบาย เมื่อปุ๋ยเลือกร้านแล้วก็ไม่รอความคิดเห็นของทศ รีบคว้ามือทศกึ่งจูงกึ่งลากเดินขึ้นจากชายหาด
ไปยังร้านอาหารนั้นทันที

ปุ๋ยสั่งอาหารง่ายๆสองสามอย่าง พวกยำๆของโปรดของสาวๆ กับต้มยำและข้าวผัดกุ้ง ส่วนทศสั่งเบียร์มาดื่มด้วย ระหว่างที่
รออาหารนั้นทศก็จิบเบียร์ไปช้าๆ

"เอาสปายมั๊ยปุ๋ย..."

ทศถาม..เมื่อจิบเบียร์ไปได้ครึ่งแก้ว นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ปุ๋ยเคยดื่ม เพราะตอนอยู่ในกรุงเทพ วันหยุดเสารือาทิตย์ ทศกับพล
มักมาชวนปุ๋ยไปเที่ยวไปดื่ม ไปฟังเพลงกันบ่อยๆ มีแต่แนนเท่านั้นแหละที่ไม่ค่อยได้ร่วมกลุ่ม เพราะอยุ่กับแม่ ฉนั้นมันจึงไม่
ใช่เรื่องแปลกเลยที่ปุ๋ยจะพยักหน้าตอบรับ แต่ไม่อยากกินสปาย

ปุ๋ยบอกให้ทศขอแก้วเบียร์มาใหม่ จะได้กินเป็นเพื่อนกัน พอเบียร์เข้าปากเราก็คุยกันสนุกขึ้น ทศก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรลุ่มล่าม
ทำให้ปุ๋ยวางใจ จนกระทั่งหมดเบียร์ไปสี่ขวด พนักงานเสริฟก็มาบอกว่าร้านอาหารจะปิดแล้ว ทั้งๆที่เพิ่งสามทุ่มปลายๆ
เท่านั้นเอง

เมื่อร้านใกล้จะปิด ทศเลยโทรเรียกลุงสกายแล็ปให้มารับ รอเพียงอึดใจเดียวเสียงรถเครื่องก็แล่นเข้ามาจอดที่หน้านอาหาร
แสดงว่าเราสองคนไม่ถูกหลอก

"ปุ๋ยจะเอาเบียร์ไปดื่มที่ห้องอีกป่ะ.."

ทศถามความเห็นของปุ๋ยก่อนที่จะจ่ายเงินค่าอาหาร ปุ๋ยก้เลยตอบไปว่าตามใจเขาแล้วกัน ทศเลยสั่งเบียร์ติดมือไปอีกสอง
ขวด จากนั้นเราก็นั่งรถสกายแล็ปกลับห้องพักกัน

"พรุ่งนี้ถ้านู๋ๆอยากเทียวรอบเกาะ โทรหาลุงได้นะครับ ..." ก่อนลงจากรถคุรลุงเจ้าของสกายแล็ปซิ่งยังบอกเผื่อทางไว้ให้
พวกเราก็ได้แต่รับฟัง ขอไปปรึกษากันก่อน

"อุ๊ย!...มึนๆเหมือนกันว่ะทศ..." ปุ๋ยเดินเซหน่อย ๆ ก้าวเท้าขึ้นบันได จนพลาดทำท่าจะลื่นไถล ดีที่ทศขยับเข้ามาคว้าเอว
ของปุ๋ยไว้ได้เสียก่อน พร้อมหัวเราะเยาะๆขำๆ [/post]