ขออภัย ไม่ทราบผู้ประพันธ์ ใครทราบรบกวนแจ้งด้วยนะครับ จะได้แก้ไข
เป็นซีรี่ย์เก่าเก็บที่ชอบมาก เลยอยากแบ่งปันครับ น่าจะมาจากสมัยเล่นบอร์ดพระเจ้าครับ
.. ผิดกฎประการณ์ใด รบกวนแจ้งด้วยนะครับ ..


ตอนที่ 14 - ทำไมเธอร้องไห้

ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพ
จักรยานน้ำวิ่งเอื่อยๆในบึง
ตรงม้านั่งริมบึง เด็กสาวคนหนึ่งนั่งน้ำตาไหล
ไอ้หนุ่มนักศึกษาหน้าตาโรคจิต เดินเข้ามา เดินเข้ามา
"น้องจ๊ะ ทำไมน้องจึงนั่งร้องไห้ หรือว่าน้องไม่มีตังค์ชื้อกระเป๋าหลุยจ๊ะ"
มันจ้องมองเด็กสาว สายตาลามกจับจ้องกระโปรงสั้นไม่วางตา
"ถ้าน้องช่วยปลอบโยนของของพี่...........พี่ยินดีอุดหนุนเงินตราจำนวนนั้นเองจ้ะ"
เด็กสาวลุกขึ้นวิ่งหนีทั้งน้ำตา
"อ้าวจะรีบไปไหนน้อ.......กลับมาก่อน..เดี๋ยวพี่จะคั้นน้ำมะเหนียกให้น้องกิน!!!!!!!!!"

รถวิ่ง
เด็กสาวขับรถไป ร้องไห้ ทำไม ทำไม
ทำไมสุรัตนาวีถึงต้องร้องไห้?
...........................................

สองปีแล้ว นับจากวันนั้นที่คฤหาสน์ท่านชายกริดสร
ลุงน่ามถูกตำรวจจับ ต้องตุ๋ยเพื่อนนักโทษไปวันๆปากก็ร้อง "น้องโยๆ" ไม่หยุด
ท่านชายกริดสรหนีไปเมืองนอก
เรื่องจบลงแบบเงียบๆ ไม่มีใครอยากพูดถึงมัน
ส่วนพี่อาร์ตต่อมาก็ขับรถพิษณุโลกชนหมูตายไปตัวนึงที่สระบุรี
แย่หน่อยที่พอชันสูตรแล้วมิใช่หมู หากแต่เป็นคนสมองหมู
แอร์สาวที่สูบบุหรี่ขณะที่พี่อาร์ตขับรถหายจ้อย
ทางบ้านพี่อาร์ตเลยต้องรีบๆยัดเงินตำรวจ จับพี่อาร์ตส่งไปเมืองจีน
โชคดีที่ศพไม่มีหลักฐานใดๆ เลยไม่มีใครรู้ว่า แท้จริงแล้วคือทั่นปรมาจานตั้งหลีหงนี่เอง

สุรัตนาวีกับพรพรรณ ขึ้นชั้น ม.3
เธอทั้งสองเริ่มหนีเรียนไปเดินสยาม
เที่ยวกลางวันยังไม่หายมัน เลยขยันเที่ยวกลางคืน พบเธอได้ทุกอาทิตย์แถวอาร์ซีเอ สีลม ทองหล่อ.........
รูท 66 ไยมิใช่เป็นบ้านที่สองของเธอ
ความสุขของชีวิตอยู่ที่ไหน? มิใช่ที่อาหารญี่ปุ่น เหล้า บุหรี่ ยาและเซกซ์หรอกหรือ?
เธอทั้งสองมีพร้อมทุกอย่างทั้งเงินทั้งความสาว........ความสุขนั้นเล่าล้วนวิ่งเข้ามาหา
หากสุรัตนาวีไม่รู้จักรัก ไหนเลยจะรู้จักช้ำ?

ในคอนโดแห่งหนึ่ง สุรัตนาวีกำลังดูดอมท่อนเอ็นอย่างเมามัน
หนุ่มน้อยรูปหล่อนายแบบโฆษณา สูดปากทำหน้าเหยเก
"โอยยย.........อูยส์สสสสส วีจ๋า ถอนปากออกก่อนเหอะ ไม่ไหวเดี๋ยวน้ำแตกก่อนอูยยย"
สุรัตนาวีถอนปากดังบ๊วบ
"กานต์ไม่อยากเสร็จคาปากเหรอ........."
"ยังไม่ได้เอารูเลยน่ะ ขอใส่ล่ะนะ"

เด็กหนุ่มจับจ่อ พรวดเดียวมิดด้าม
สุรัตนาวีรีบขมิบอย่างรู้งาน
เด็กหนุ่มคิด นี่ตั้งกะกูจีบจนได้เอามาสามเดือนแล้ว แม่งมาแทบทุกวัน น้ำกูจะหมดตัวอยู่แล้ว
แต่ก็เอามันดี อีนี่มันเก่งทุกกระบวนท่า

จากท่านอนหงาย สุรัตนาวีพลิกแพลงได้อีกยี่สิบกระบวนท่า
ทุกท่าล้วนต่อเนื่อง มิต้องถอนแท่งเนื้อเพื่อสอดใส่ใหม่เลยแม้แต่ครั้งเดียว
จากนอนหงาย ก็ยกสองขาพาดบ่า
แล้วก็เปลี่ยนเอาขาเกี่ยวเอว มือโอบรอบคอให้เขาอุ้ม หลังเธอพิงฝา เอาในท่ายืน
กลับมาที่เตียง เธอนอนหงายอีกครั้ง เปลี่ยนเป็นตะแคง ขาข้างหนึ่งพาดบ่าเขา แหกขาซอยกระเด้า
พลิกเปลี่ยนนอนคว่ำหน้า ขายันพื้น เขายืนซอยเอว
ค่อยๆเปลี่ยนเป็นคุกเข่าโก้งโค้งบนเตียง ท่านี้ยิ่งบีบรัด ยิ่งซ่านเสียว เขาเอาไปขยำนมเธอไป
ค่อยๆช้อนท่อนบนเธอขึ้น เป็นท่านั่งคร่อม เขานอนหงายให้เธอขย่มตามสบาย
เธอหมุนกลับมา หันหน้าหาเขา ก้มลงจูบปาก ป้อนนมให้เขาดูด
"โอ๊ยๆๆๆๆ เบาๆ เดี๋ยวน้ำเราออกเร็ว"
สุรัตนาวีหมุนกลับไป ก้มหลังลง พลิกเปลี่ยนเป็นโก้งโค้งอีกครั้ง

น้ำลื่นยิ่งนัก ซอยง่ายยิ่งนัก
เขาสูดปากขยับเอว แท่งเนื้อวิ่งผ่านรูสาวทุกครั้ง เป็นมันเลื่อมทุกคราน่าหลงใหล
น้ำเธอเยอะจริงๆเปียกแฉะไปถึงรูตูด
"อื๋อออออออออ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
ในรูเธอตอดยิบๆๆ เขาชักแท่งเนื้อออกจากรู น้ำรักเธอกระเซ็น
รีบประคองไอ้จู๋ส่งเข้าปาก เธออ้ารับอย่างว่องไว
สองมือจับหัวเธอไว้มั่น ขยับเอวอย่างร้อนรน
น้ำขาวข้นอุ่นร้อนพุ่งเข้าคอเธอไม่ยั้ง
เธอกลืนลงคอ ลิ้นเลียกินน้ำที่เหลือติดปลายหัว

"ช่วยดูดให้แข็งอีกสิ วันนี้ยังไม่ได้เอาประตูหลังเลย"
...........................................

สุรัตนาวีชอบเขาคนนี้มากกว่าใครๆที่ผ่านมา
เขาเป็นเด็กหนุ่มรูปหล่อ ท่าทางเจ้าชู้นิดๆทำให้ดูมีเสน่ห์ยิ่งนัก
ตอนเขาจีบเธอใหม่ๆเขาก็ตามไปรับไปส่ง มิใยเธอจะบอกว่าเธอขับรถเองได้
เขาและเธอไปกับเพื่อน เฮฮากันเป็นกลุ่ม
สุดท้ายเธอก็ไปกับเขา กระเด้ากันสองคน
เธอและเขาติดใจในไอ้นั่นของกันและกัน
เธอและเขาสร้างสิ่งผูกมัดกันและกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน มือถือก็ต้องใช้เครื่องเดียวกัน
ผ่านไปสองปี
เธอคิดว่าสองปีมานี้ทำให้เธอหลงรักเขา
แต่สำหรับเขา สองปีทำให้เขาเบื่อเธอ

วันนี้เธอรู้สึกสังหรณ์ใจ ขับรถไปหาเขาแต่เช้า
ระยะหลังเขาโกหกเธอบ่อยๆ แต่เพราะรัก เธอจึงให้อภัย
แต่เขาก็ดูหมางเมิน..............
วันนี้ขอคุยให้รู้เรื่องทีเถอะ
ประตูห้องไม่ได้ล๊อก เธอเปิดเข้าไป นี่มันอะไรกันเนี่ย
เสียงเพลงอันเดอร์กราวด์กระหึ่ม วัยรุ่นชายหญิง 4-5 คนกำลังเมายาสุดชีวิต จับกลุ่มมั่วกัน
ไอ้นั่นของแฟนเธอปักคารูผู้หญิงคนนึงอยู่
สุรัตนาวีกรีดร้อง ทุกคนหายเมา ข้าวของที่พอหยิบฉวยได้ เธอปาใส่ไม่ยั้ง ผู้หญิงคนที่เอากับแฟนเธอโวยวาย
"ก็เข้ามาดิ" สุรัตนาวีตะโกนลั่น แต่แล้วเธอก็ปล่อยโฮอย่างสุดกลั้น วิ่งลงไปไม่หันมามอง

"เดี๋ยวก่อนวี............."
เขาจะลุกขึ้นไปตามเธอ ติดว่าไอ้นั่นยังคารู ทั้งอยู่ในท่านั่งคร่อม จะวิ่งไปตามแฟนทั้งที่อุ้มอีนี่ก็กระไรอยู่
........................................

ถึงบ้านแล้ว
สุรัตนาวีปิดประตูรถดังปัง วิ่งขึ้นห้องนอน กอดหมอนร้องไห้
ถึงวันนี้ชีวิตเธอดูเหมือนไม่มีแก่นสาร เป็นแค่เด็กสาวใจแตกคนหนึ่ง
ใครเลยจะรู้ว่า เธอมีชะตาฟ้าลิขิต ให้เกิดมาสร้างเรื่องราวแตกตื่นสะท้านโลก!!!!!!!!!
......................................

ขออภัย ไม่ทราบผู้ประพันธ์ ใครทราบรบกวนแจ้งด้วยนะครับ จะได้แก้ไข
เป็นซีรี่ย์เก่าเก็บที่ชอบมาก เลยอยากแบ่งปันครับ น่าจะมาจากสมัยเล่นบอร์ดพระเจ้าครับ
.. ผิดกฎประการณ์ใด รบกวนแจ้งด้วยนะครับ ..


ตอนที่ 14 - ทำไมเธอร้องไห้

ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพ
จักรยานน้ำวิ่งเอื่อยๆในบึง
ตรงม้านั่งริมบึง เด็กสาวคนหนึ่งนั่งน้ำตาไหล
ไอ้หนุ่มนักศึกษาหน้าตาโรคจิต เดินเข้ามา เดินเข้ามา
"น้องจ๊ะ ทำไมน้องจึงนั่งร้องไห้ หรือว่าน้องไม่มีตังค์ชื้อกระเป๋าหลุยจ๊ะ"
มันจ้องมองเด็กสาว สายตาลามกจับจ้องกระโปรงสั้นไม่วางตา
"ถ้าน้องช่วยปลอบโยนของของพี่...........พี่ยินดีอุดหนุนเงินตราจำนวนนั้นเองจ้ะ"
เด็กสาวลุกขึ้นวิ่งหนีทั้งน้ำตา
"อ้าวจะรีบไปไหนน้อ.......กลับมาก่อน..เดี๋ยวพี่จะคั้นน้ำมะเหนียกให้น้องกิน!!!!!!!!!"

รถวิ่ง
เด็กสาวขับรถไป ร้องไห้ ทำไม ทำไม
ทำไมสุรัตนาวีถึงต้องร้องไห้?
...........................................

สองปีแล้ว นับจากวันนั้นที่คฤหาสน์ท่านชายกริดสร
ลุงน่ามถูกตำรวจจับ ต้องตุ๋ยเพื่อนนักโทษไปวันๆปากก็ร้อง "น้องโยๆ" ไม่หยุด
ท่านชายกริดสรหนีไปเมืองนอก
เรื่องจบลงแบบเงียบๆ ไม่มีใครอยากพูดถึงมัน
ส่วนพี่อาร์ตต่อมาก็ขับรถพิษณุโลกชนหมูตายไปตัวนึงที่สระบุรี
แย่หน่อยที่พอชันสูตรแล้วมิใช่หมู หากแต่เป็นคนสมองหมู
แอร์สาวที่สูบบุหรี่ขณะที่พี่อาร์ตขับรถหายจ้อย
ทางบ้านพี่อาร์ตเลยต้องรีบๆยัดเงินตำรวจ จับพี่อาร์ตส่งไปเมืองจีน
โชคดีที่ศพไม่มีหลักฐานใดๆ เลยไม่มีใครรู้ว่า แท้จริงแล้วคือทั่นปรมาจานตั้งหลีหงนี่เอง

สุรัตนาวีกับพรพรรณ ขึ้นชั้น ม.3
เธอทั้งสองเริ่มหนีเรียนไปเดินสยาม
เที่ยวกลางวันยังไม่หายมัน เลยขยันเที่ยวกลางคืน พบเธอได้ทุกอาทิตย์แถวอาร์ซีเอ สีลม ทองหล่อ.........
รูท 66 ไยมิใช่เป็นบ้านที่สองของเธอ
ความสุขของชีวิตอยู่ที่ไหน? มิใช่ที่อาหารญี่ปุ่น เหล้า บุหรี่ ยาและเซกซ์หรอกหรือ?
เธอทั้งสองมีพร้อมทุกอย่างทั้งเงินทั้งความสาว........ความสุขนั้นเล่าล้วนวิ่งเข้ามาหา
หากสุรัตนาวีไม่รู้จักรัก ไหนเลยจะรู้จักช้ำ?

ในคอนโดแห่งหนึ่ง สุรัตนาวีกำลังดูดอมท่อนเอ็นอย่างเมามัน
หนุ่มน้อยรูปหล่อนายแบบโฆษณา สูดปากทำหน้าเหยเก
"โอยยย.........อูยส์สสสสส วีจ๋า ถอนปากออกก่อนเหอะ ไม่ไหวเดี๋ยวน้ำแตกก่อนอูยยย"
สุรัตนาวีถอนปากดังบ๊วบ
"กานต์ไม่อยากเสร็จคาปากเหรอ........."
"ยังไม่ได้เอารูเลยน่ะ ขอใส่ล่ะนะ"

เด็กหนุ่มจับจ่อ พรวดเดียวมิดด้าม
สุรัตนาวีรีบขมิบอย่างรู้งาน
เด็กหนุ่มคิด นี่ตั้งกะกูจีบจนได้เอามาสามเดือนแล้ว แม่งมาแทบทุกวัน น้ำกูจะหมดตัวอยู่แล้ว
แต่ก็เอามันดี อีนี่มันเก่งทุกกระบวนท่า

จากท่านอนหงาย สุรัตนาวีพลิกแพลงได้อีกยี่สิบกระบวนท่า
ทุกท่าล้วนต่อเนื่อง มิต้องถอนแท่งเนื้อเพื่อสอดใส่ใหม่เลยแม้แต่ครั้งเดียว
จากนอนหงาย ก็ยกสองขาพาดบ่า
แล้วก็เปลี่ยนเอาขาเกี่ยวเอว มือโอบรอบคอให้เขาอุ้ม หลังเธอพิงฝา เอาในท่ายืน
กลับมาที่เตียง เธอนอนหงายอีกครั้ง เปลี่ยนเป็นตะแคง ขาข้างหนึ่งพาดบ่าเขา แหกขาซอยกระเด้า
พลิกเปลี่ยนนอนคว่ำหน้า ขายันพื้น เขายืนซอยเอว
ค่อยๆเปลี่ยนเป็นคุกเข่าโก้งโค้งบนเตียง ท่านี้ยิ่งบีบรัด ยิ่งซ่านเสียว เขาเอาไปขยำนมเธอไป
ค่อยๆช้อนท่อนบนเธอขึ้น เป็นท่านั่งคร่อม เขานอนหงายให้เธอขย่มตามสบาย
เธอหมุนกลับมา หันหน้าหาเขา ก้มลงจูบปาก ป้อนนมให้เขาดูด
"โอ๊ยๆๆๆๆ เบาๆ เดี๋ยวน้ำเราออกเร็ว"
สุรัตนาวีหมุนกลับไป ก้มหลังลง พลิกเปลี่ยนเป็นโก้งโค้งอีกครั้ง

น้ำลื่นยิ่งนัก ซอยง่ายยิ่งนัก
เขาสูดปากขยับเอว แท่งเนื้อวิ่งผ่านรูสาวทุกครั้ง เป็นมันเลื่อมทุกคราน่าหลงใหล
น้ำเธอเยอะจริงๆเปียกแฉะไปถึงรูตูด
"อื๋อออออออออ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
ในรูเธอตอดยิบๆๆ เขาชักแท่งเนื้อออกจากรู น้ำรักเธอกระเซ็น
รีบประคองไอ้จู๋ส่งเข้าปาก เธออ้ารับอย่างว่องไว
สองมือจับหัวเธอไว้มั่น ขยับเอวอย่างร้อนรน
น้ำขาวข้นอุ่นร้อนพุ่งเข้าคอเธอไม่ยั้ง
เธอกลืนลงคอ ลิ้นเลียกินน้ำที่เหลือติดปลายหัว

"ช่วยดูดให้แข็งอีกสิ วันนี้ยังไม่ได้เอาประตูหลังเลย"
...........................................

สุรัตนาวีชอบเขาคนนี้มากกว่าใครๆที่ผ่านมา
เขาเป็นเด็กหนุ่มรูปหล่อ ท่าทางเจ้าชู้นิดๆทำให้ดูมีเสน่ห์ยิ่งนัก
ตอนเขาจีบเธอใหม่ๆเขาก็ตามไปรับไปส่ง มิใยเธอจะบอกว่าเธอขับรถเองได้
เขาและเธอไปกับเพื่อน เฮฮากันเป็นกลุ่ม
สุดท้ายเธอก็ไปกับเขา กระเด้ากันสองคน
เธอและเขาติดใจในไอ้นั่นของกันและกัน
เธอและเขาสร้างสิ่งผูกมัดกันและกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน มือถือก็ต้องใช้เครื่องเดียวกัน
ผ่านไปสองปี
เธอคิดว่าสองปีมานี้ทำให้เธอหลงรักเขา
แต่สำหรับเขา สองปีทำให้เขาเบื่อเธอ

วันนี้เธอรู้สึกสังหรณ์ใจ ขับรถไปหาเขาแต่เช้า
ระยะหลังเขาโกหกเธอบ่อยๆ แต่เพราะรัก เธอจึงให้อภัย
แต่เขาก็ดูหมางเมิน..............
วันนี้ขอคุยให้รู้เรื่องทีเถอะ
ประตูห้องไม่ได้ล๊อก เธอเปิดเข้าไป นี่มันอะไรกันเนี่ย
เสียงเพลงอันเดอร์กราวด์กระหึ่ม วัยรุ่นชายหญิง 4-5 คนกำลังเมายาสุดชีวิต จับกลุ่มมั่วกัน
ไอ้นั่นของแฟนเธอปักคารูผู้หญิงคนนึงอยู่
สุรัตนาวีกรีดร้อง ทุกคนหายเมา ข้าวของที่พอหยิบฉวยได้ เธอปาใส่ไม่ยั้ง ผู้หญิงคนที่เอากับแฟนเธอโวยวาย
"ก็เข้ามาดิ" สุรัตนาวีตะโกนลั่น แต่แล้วเธอก็ปล่อยโฮอย่างสุดกลั้น วิ่งลงไปไม่หันมามอง

"เดี๋ยวก่อนวี............."
เขาจะลุกขึ้นไปตามเธอ ติดว่าไอ้นั่นยังคารู ทั้งอยู่ในท่านั่งคร่อม จะวิ่งไปตามแฟนทั้งที่อุ้มอีนี่ก็กระไรอยู่
........................................

ถึงบ้านแล้ว
สุรัตนาวีปิดประตูรถดังปัง วิ่งขึ้นห้องนอน กอดหมอนร้องไห้
ถึงวันนี้ชีวิตเธอดูเหมือนไม่มีแก่นสาร เป็นแค่เด็กสาวใจแตกคนหนึ่ง
ใครเลยจะรู้ว่า เธอมีชะตาฟ้าลิขิต ให้เกิดมาสร้างเรื่องราวแตกตื่นสะท้านโลก!!!!!!!!!
......................................