With No Remorse Copy Chapter 8

[zaaaar65]

[size=12]ร่างชายสามคนที่แบกของก้าวเดินอ้าว ๆ มาตามราวป่าใบหน้าทั้งสามเหลียวมองไปรอบด้านขณะที่มือกระชับอาวุธสงคราม ในมืออย่างระวังระไวนอกจากเสียงรองเท้าผ้าใบที่เหยียบย่ำเศษใบไม่กิ่งไม่กรอบแกรบแล้วทั้งสามไม่ได้ส่งเสียงอะไร กันอีก คงสืบเท้าย่างเดินไปอย่างเป็นจังหวะแดดยามสายสาดลอดกิ่งไม้ลงมาเป็นหย่อม ๆ ขณะที่บรรดาแมลงพากันเงียบลงเมื่อทั้งสามคนเข้ามาใกล้แล้วค่อย ๆเปล่งเสียงขึ้นเมื่อฝีเท้าทั้งสามคู่ผ่านพ้นไป ชายสามคนเดินดุ่ม ๆ ไปตามทางเดินดินที่ทอดตัวไปในป่าสองข้างทางคงเป็นละเมาะป่าสูงต่ำที่บางคราวก็บดบังสายตาทั้งจากที่เขาเดินอยู่แหละสายตาที่มองจากด้านอื่น ในจังหวะที่ทั้งสามคนเดินออกไปยังหย่อมป่าโล่งแห่งหนึ่งนั้น[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]หยุดนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ วางอาวุธ[/size][size=12]" [/size][size=12]เสียงตะโกนจากราวป่าด้านหนึ่งทำเอาทั้งสามชะงักเท้าพุ่งตัวลงกับพื้นพร้อมกับงัดปากกระบอกอาวุธร้ายลั่นไปสาดไปในทิศทางของเสียงสั่ง ป่าที่เงียบสงบพลันแตกอึงด้วยเสียงแผดของอาวุธปืนและเสียงร้องสั่งกันด้านหนึ่งที่เป็นที่มาของเสียงตะโกนนั้น เสียงปืน แผดเป็นจังหวะ ๆสลับกับเสียงร้องสั่งการชายสามคนนั้นตะเกียกตะกายเข้าหาที่กำบังข้างเคียงพลางสาดกระสุนเข้าใส่ฝ่ายเจ้าหน้าที่ไม่ยั้งมือ เมื่อกระสุนหมดซองมันก็ล้วงซองกระสุนเต็มปรี่อันใหม่เสียบเข้าไปแล้วลั่นไกส่งกระสุนทรงอานุภาพเข้าใส่เจ้าหน้าที่ต่อเสียงปืนแผดก้องป่าปะปนไปกับเสียงที่หัวกระสุนแหวกอากาศ เสียงกิ่งไม้ที่โดนกระสุนจนหักขาด อาณาบริเวณโดยรอบบัดนี้นอกจากสับสนไปด้วยเสียงต่าง ๆกลุ่มควันจากปากกระบอกเริ่มลอยขึ้นเป็นสีเทา จาง ๆเศษดินที่หัวกระสุนพุ่งเข้ากระทบขุดมันฟุ้งกระจายขึ้นมาเป็นละอองแดงเศษใบไม้และกิ่งไม้ที่โดนคมกระสุน ปลิวว่อน [/size]
[size=12]"[/size][size=12]หมู่สองยิงกดไว้[/size][size=12]" [/size][size=12]เสียงนายร้อยตำรวจเอกหนุ่มร่างสันทัดร้องสั่งลูกน้องที่นอนอยู่ทางขวาของตน[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]เล็งดีๆ[/size][size=12]" [/size][size=12]ตำรวจอีกสามคนที่นอนเรียงอยู่ประทับอาวุธเล็งยิงไปยังตำบลที่ชายทั้งสามคนหมอบและสาดกระสุนตอบโต้มาไม่ขาดสาย นายตำรวจคว้าชุดปากพูดหูฟังของวิทยุสื่อสารมีแนบหู [/size]
[size=12]"[/size][size=12]พี่ใหญ่ๆ จาก สิงห์น้อย มีปะทะ เดี๋ยวนี้[/size][size=12]" [/size][size=12]วิทยุส่งเสียงแกรกกรากชั่วขณะ[/size]
[size=12]"[/size][size=12]สิงห์น้อยจากพี่ใหญ่ ทราบ กำลังไป [/size][size=12]15 [/size][size=12]นาที[/size][size=12]" [/size][size=12]เสียงที่ดังตอบออกมาทำให้ผู้กองหนุ่มคลายกังวลเมื่อรู้ว่าชุดปฏิบัติการพิเศษของกองทัพบกที่นัดแนะกันไว้กำลังบ่ายหน้าเข้าสมทบเป็นกำลังหนุนให้ฝ่ายตน[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]สิงห์น้อยทราบ[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยหนุ่มวางชุดปากพูดหูฟังลงผงกหัวขึ้นมองไปรอบ ๆ พลันศีรษะก็สะบัดวูบเมื่อคมกระสุนปาด ผ่านขมับด้านหนึ่งถากจนหนังเปิดออกเลือดสาดกระเซ็น ร่างสันทัดล้มโครมลงไปด้านข้างแน่นิ่ง นายดาบตำรวจที่หมอบอยู่เคียงข้างหันมามองด้วยความตกใจที่เห็นหัวหน้าชุดล้มลงแต่ก็ต้องรีบพลิกตัวเมื่อมีเสียงปืนแผดสนั่น ออกจากราวป่าด้านซ้ายมือในสายตามองเห็นเพื่อนตำรวจคนหนึ่งที่นอนประทับปืนไปทางชายสามคนนั้นโดนคมกระสุนเข้าเต็มสีข้างจนร่างนั้นสะดุ้งฟุบลงกับพื้น [/size]
[size=12]"[/size][size=12]เฮ้ยระวังซ้าย กระจายกำลังรับซ้าย ไอ้น้อย ซ้าย ๆ[/size][size=12]" [/size][size=12]ตำรวจนายนั้นร้องตะโกนบอกเพื่อนที่หมอบอยู่ทางซ้ายตำรวจ สองสามนายที่อยู่บริเวณนั้นพลิกตัวหันกลับไปยิงตอบโต้ บัดนั้นตำรวจทั้งกลุ่มกลับกลายเป็นโดนกระหนาบด้วยทรชนสองกลุ่มที่สาดกระสุนเข้าใส่ไม่ยั้งมือในสายตาของนายดาบเห็นตำรวจอีกนายหนึ่งโดนกระสุนสงครามเข้าเต็มหน้าหัวกระสุนฉีกแก้มตำรวจผู้นั้นออกจากกันราวกับเศษเนื้อเขาตะปบชุดปากพูดหูฟังขึ้นมาอย่างเร่งร้อน [/size]
[size=12]"[/size][size=12]พี่ใหญ่สิงห์น้อยโดนล้อม หมวดโดนยิง คาดว่าตายสอง บาดเจ็บสอง[/size][size=12]" [/size][size=12]สายตาของตำรวจที่คร่ำงานกวาดไปรอบๆ พลางกรอกเสียงลงในวิทยุดวงตาแดงก่ำเมื่อเห็นเพื่อนตำรวจอีกคนหนึ่งโดนกระสุนเข้าเต็มไหล่[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]ทราบยันไว้ก่อน ไปเดี๋ยวนี้[/size][size=12]" [/size][size=12]พลวิทยุกรอกเสียงเก็บชุดปากพูดหูฟังเกี่ยวเข้ากับช่องเสียบที่สายรัดทึบบนไหล่กระชับปืนในมือพร้อมกับเสียงสั่งที่ดังก้อง[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]สิงห์น้อยโดนรุมไป วิ่ง[/size][size=12]" [/size][size=12]สิ้นเสียงสั่งของนายร้อยเอกแห่งกองทัพบกบรรดาทหารสิบกว่าคนที่นั่งชันเข่ารอฟังคำสั่งต่างลุกขึ้นอย่างไม่ต้องรอให้สั่งซ้ำสอง ยามที่เพื่อนักรบประสบภัยทหารไทยไม่เคยหวั่นทั้งสิบกว่าคนออกวิ่งตะบึงไปยัง ทิศทางแห่งเสียงปืนที่ดังระงมกระจายแยกกันออกเป็นกลุ่มย่อยอย่างเป็นระบบด้วยการฝึกร่วมกันมาอย่างที่ว่า มองตาก็รู้ใจ สายตาแข็งกร้าวเพ่งมองเขม็งสองมือกระชับอาวุธเอ็มสี่ที่มีต้นแบบจากปืนเอ็มสิบหกแต่กะทัดรัดกว่ามาก สองเท้าห้อตะบึงก้าวข้ามโขดดินพุ่มไม้ ส่ายตัวและศีรษะหลบบรรดากิ่งไม้ที่ยื่นย้อยขวางทางส่วนหัวใจนั้นร้อนรุ่มไปด้วยความห่วงใยเพื่อนร่วมชาติที่พลาดท่าไปตกอยู่ในวงล้อมของขบวนการค้ายาเสพติดบัดนี้การเคลื่อนตัวของชุดรบพิเศษไม่ใช่การเข้าไปสนับสนุนเหล่าตำรวจแต่เป็นการเร่งเข้าไปแก้ไขสถานการณ์อันคับขันอย่างยิ่งของเหล่าตำรวจตะเวนชายแดนหน่วยนั้นนักรบทั้งหลายห้อตะบึงไปอย่างรวดเร็วดุจม้าศึกที่กระโจนทะยานผ่านราวป่าเข้าสู่สมรภูมิด้วยความฮึกเหิมผ่านสุมทุมไม้พุ่มแล้วพุ่มเล่าพร้อมกับเสียงการต่อสู้ที่ขยับเข้าใกล้มาเรื่อย ๆเบื้องหน้าราวป่าโปร่ง ปรากฏขึ้นจนสว่างร้อยเอกหนุ่มทบทวนความที่นัดแนะกับนายตำรวจและประมาณตำแหน่งต่าง ๆตามเสียงปืนที่ได้ยิน แล้วใช้มือข้างหนึ่งชี้บอกสัญญาณ[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]ทางซ้ายลุย เอามัน[/size][size=12]" [/size][size=12]ร้อยเอกหนุ่มกระโจนออกจากราวป่าปานเสือร้ายที่พุ่งออกจากที่ซ่อนพร้อมกับลูกน้องคู่ใจที่ห้อตะบึงออกมาติด ๆ อาวุธในมือประทับเล็งในทิศทางที่ประมาณไว้ตรงหน้าเป็นกลุ่มคนหลากชุดที่กำลังกลุ้มรุมสาดยิงใส่กลุ่มตำรวจในชุดสนามสีเขียวที่หมอบอยู่อีกด้านหนึ่งมือก็เหนี่ยวไกปืนส่งกระสุนออกไปหนึ่งคู่ส่งตัวเจ้าวายร้ายนั้นหมุนออกจากโคนไม้ที่ใช้เป็นที่กำบังล้มหายไปจากสายตา และแล้วอาวุธในมือกลุ่มนักรบพิเศษก็เริ่มปลดปล่อยกระสุนพิฆาตระงมป่า บรรดาวายร้ายผงะด้วยความตื่นตกใจเมื่อจู่ ๆก็ถูกนักรบโจนใส่ด้วยความห้าวหาญพร้อมกับเสียงกู่ตะโกนก้องป่าข่มมัน จนขวัญหนีสามสี่คนในกลุ่มของมันที่กำลังล้อมยิงตำรวจอย่างเมามันกระเด็นกระดอนไปด้วยปืนในมือของนักรบสิบกว่าคนที่พุ่งผ่านราวป่าออกมาดังพญาคชสารพร้อมกับเสียงที่แผดออกจากปากขบวนการขนยาเสพติดแตกกระจายไม่เป็นส่ำหน้าตาตื่นหันหลังจะวิ่งหนีแต่โดนกระสุนปืนจากนักรบหมวกแดงกระทบเข้าเต็มจนเซถลาวิญญาณหลุดลอยเป็นผีเฝ้าป่า[/size]
[size=12] นักรบจากหน่วยรบพิเศษผู้ฝึกปรือมาอย่างช่ำชองพุ่งเข้าสู่กลางสมรภูมิเลือดสาดกระสุนออกไปอย่างชำนาญพร้อมกับเคลื่อนกายไปบนพื้นกระจายกันออกไปเป็นหน้ากระดาน จังหวะวิ่งเปลี่ยนเป็นเดินก้าวปืนเอ็มสี่ประทับเล็งอย่างมั่นคงพลางปล่อยกระสุนสาดใส่ทรชนกลุ่มที่เข้ารุมยิงตำรวจอยู่ นายร้อยเอกประทับปืนกระชับไหล่เล็งเดนคนที่กำลังเล็งปืนใส่ลูกน้องคนหนึ่งแล้วลั่นไกติดๆ กัน มันโดนกระสุนเข้าไป ทั้งสองนัดนัดแรกพุ่งเข้าเจาะกลางหน้าอกเต็มเปาทะลุออกไปด้านหลังจนเลือดสาดพุ่งส่วนนัดที่สองพุ่งเข้าซอกคอเฉือน เนื้อคอจนหวิดขาดเลือดพุ่งกระฉุดออกมาจากปากแผลราวน้ำพุ นายร้อยเอกหนุ่มเคลื่อนกายอย่างฉับไวสองตากวาดจับความเคลื่อนไหวแล้วส่ายตัวหันปืนสาดกระสุนเข้าใส่หลังวายร้ายคนสุดท้ายที่พุ่งเข้าป่ารำไรมันโดนกระสุนเต็มหลังพุ่งหัวคะมำเข้าไปปะทะกับต้นไม่เบื้องหน้าดังสั่นแล้วรูดลงกองคาอยู่ที่โคนไม้นั้นเหล่าร้ายแตกหนีกระเจิดกระเจิงโดย มีเหล่านักรบพิเศษไล่ติดตามไป [/size]
[size=12]นักรบสองคนที่พุ่งออกจากราวป่าลั่นกระสุนใส่กลุ่มทรชนแล้วเบนไปทางขวามุ่งเข้าสู่ตำแหน่งที่ชายสามคนแรกหมอบซุ่ม ยิงใส่แต่ทั้งสองคนประทับปืนลั่นไกใส่มันเป็นจังหวะพร้อมกับเคลื่อนตัวเข้าไปเรื่อย ๆเหล่าตำรวจที่หมอบซุ่มอยู่นั้นก็ต่างตกตะลึงในความห้าวหาญของนักรบทั้งกลุ่มที่เข้ามาช่วยเหลือนักรบเหล่านั้นยิงพลางเคลื่อนตัวเข้าหาบรรดาวายร้ายอย่างมั่นคงดุจดั่งขุนเขาที่เสียดยอดขึ้นสู่ฟ้าใบหน้าของนักรบเหล่านั้นนิ่งแทบจะสนิทไร้แววตื่นกลัวทั้ง ๆ ที่วายร้ายสาดกระสุนปลิวว่อน ปืนในมือประทับมั่นแล้วลั่นไกเป็นชุด ๆไม่ถึงอึดใจต่อมาวายร้ายสามคนก็โดนหัวกระสุน เข้าไปจนแน่นิ่งบัดนั้นทั้งป่าพลันเงียบสงบนิ่งงันดั่งฟ้าหลังพายุร้ายที่ถาโถมเข้ากระหน่ำด้วยแรงลมอันคุ้มคลั่งแล้วผ่านเลยไปปล่อยให้พื้นดินดารดาษไปด้วยซากปรักหักพัก เพียงแต่ในโถงป่าแห่งนี้กลับเกลื่อนไปด้วยศพซากของเหล่าทรชน[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]เคลียร์พื้นที่ตรวจคนเจ็บ[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยเอกร้องสั่งขณะที่ประทับปืนเล็งไปที่ร่างวายร้ายคนหนึ่งที่กองอยู่ถัดไปนักรบพิเศษ สามคนเคลื่อนออกไปนั่งคู้เข้าตามขอบแนวป่าเป็นสามเส้าสายตาจับจ้องเข้าไปในราวป่าที่เหล่าร้ายหนีลับตาไป ส่วนที่เหลือจับเป็นคู่เคลื่อนกายเข้าตรวจร่างเหล่าร้ายที่โดนกระสุนโดยคนหนึ่งเข้าไปยืนทางหัวประทับอาวุธเล็งใส่ร่างที่นอนกองอยู่อีกคนเข้าหาทางด้านข้างปากกระบอกปืนนั้นก็ประทับเล็งพร้อมกับใช้เท้ายันเข้าที่ลำตัวหนักๆ เมื่อเห็นว่า วายร้ายนั้นหมดลมหายใจแล้วจึงเคลื่อนกายเข้าไปยังคนถัดไปนักรบสองคนปรับสายสะพายปืน ปลดเป้สนาม ขนาดกะทัดรัดออกมาวางเหวี่ยงปืนขึ้นสะพายแล่ง คว้าเป้เดินเข้าไปยังกลุ่มตำรวจที่บาดเจ็บฝ่ายเจ้าหน้าที่ตำรวจ ตะเวนชายแดนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บก็ลุกขึ้นส่วนหนึ่งเข้าตรวจเหล่าร้ายที่โดนปืน อีกส่วนเข้าตรวจดูเพื่อนตำรวจที่บาดเจ็บ[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]ผู้กองครับ[/size][size=12]" [/size][size=12]นักรบชุดดำคนหนึ่งทรุดตัวลงข้างนายร้อยตำรวจเอกผู้โดนกระสุนจากวายร้ายยกมือข้างหนึ่งขึ้นชูสูงพร้อมกับ ร้องเรียกโดยไม่หันไปมองอีกมือหนึ่งสาละวนเปิดเป้สนามล้วงเอากระเป๋าเครื่องมือปฐมพยาบาลออกมาวางนายร้อยเอก แห่งหน่วยสงครามพิเศษก้าวเดินเข้าหา [/size]
[size=12]"[/size][size=12]เป็นไงนน[/size][size=12]" [/size][size=12]เสียงร้องถามก่อนตัวจะไปถึงเมื่อทอดสายตาไปที่นายตำรวจจึงเห็นว่าขมับซ้ายของนายตำรวจหนุ่มเป็น แผลฉกรรจ์กระสุนถากเอาหนังเปิดออกจนเห็นกะโหลกขาวอยู่ท่ามกลางกองเลือด[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]หนักครับขอแอร์ อีแว็ค เถอะครับ[/size][size=12]" [/size][size=12]นักรบที่เข้าดูอาการดึงห่อผ้าก๊อซออกมาฉีกดึงม้วนผ้าออกมาวางโปะลงบนปากแผลแล้วดึงอีกห่อหนึ่งมาฉีกออกดึงผ้าแบบสองชายออกมาโปะทับลงไปแล้วดึงชายผ้าพันรอบศีรษะนายตำรวจ [/size]
[size=12]"[/size][size=12]โย่ง[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยเอกหันไปเรียกพลวิทยุที่นั่งชันเข่าอยู่ตรงกลางที่โล่งพลวิทยุเมื่อได้ยินเสียงเรียกก็ปลดชุดปากพูดหูฟัง ออกจากไหล่แล้ววิ่งเหยาะ ๆเข้าหาส่งหูฟังให้นายร้อยเอก แล้วหันตัวออกไปด้านนอกมองกวาดไปอย่างระวังระไว [/size]
[size=12]"[/size][size=12]สีหราชจาก เสือดำ... สีหราช จากเสือดำ เปลี่ยน[/size][size=12]"[/size]
[size=12] "[/size][size=12]จากสีหราช ว่ามา เปลี่ยน[/size][size=12]"[/size]
[size=12] "[/size][size=12]เสือดำสมทบกับชุดต.ช.ด.เรียบร้อย ตชด.ถูกกระหนาบ ตายสาม เจ็บสอง หัวหน้าสาหัส ขอแอร์ อีแว็คเดี๋ยวนี้ เสือดำ เรียบร้อย บาดเจ็บเล็กน้อยหนึ่ง เปลี่ยน[/size][size=12]"[/size]
[size=12] "[/size][size=12]จากสีหราช ทราบ คอย[/size][size=12]" [/size][size=12]เสียงปลายสายเงียบไปชั่วอึดใจ[/size]
[size=12]"[/size][size=12]แอร์อีแว็คใน สาม สิบ ห้า นาที พื้นที่ เดลต้า เปลี่ยน[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]เสือดำทราบยี่สิบห้านาที พื้นที่เดลต้า เลิก[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยเอกส่งชุดปากพูดคืนให้พนักงานวิทยุแล้วร้องสั่ง[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]เตรียมเคลื่อนย้ายคนเจ็บ แอร์ อีแว็ค พื้นที่เดลต้า ชุดหนึ่งเคลียร์พื้นที่ ไปได้[/size][size=12]" [/size][size=12]สิ้นเสียงสั่งนักรบสองคนก็ปลีกตัวเดินก้าวยาว ๆ ออกไปจากบริเวณอีกสองคนดึงมีดเดินป่าเล่มเขื่องออกจากซองที่รัดติดสายรัดทึบที่หน้าอกมุ่งเข้าตัดต้นไม้ขนาดข้อมือออกมาคนละท่อนริดกิ่งแล้วตัดออกเป็นท่อนยาว ๆ อีกสองคนขยับตัวเข้ามาที่บริเวณที่นายร้อยเอกนั้นยืนอยู่วางอาวุธลงพิงขาปลดเป้หลังเปิดออกล้วงเอาผ้ากันฝีสีเขียวผืนหนาออกมาทาบชายด้านที่มีหมุดแป๊กเข้าหากันแล้วกดมันติดกันเป็นผืนเดียว พอคนที่ตัดไม้ยกไม้มาถึงก็เอาชายผ้าพันเข้ากับกิ่งอึดใจเดียวก็กลายเป็นเปลหาม เชือกอีกสองเส้นผูกปลายสองข้างให้กลายเป็นสายแบกปลายที่เหลือพันเข้ากับผ้าที่ม้วน หุ้มปลายไม้ไว้อย่างชำนาญจากนั้นก็ช่วยกันยกร่างนายร้อยตำรวจเอกใส่เปลสนาม แล้วยกขึ้นแบกพาเดินออกไปมีตำรวจที่ไม่ได้รับบาดเจ็บตามคุ้มกันส่วนที่เหลือช่วยกันพาผู้บาดเจ็บคนอื่นตามออกไปโอย่างรวดเร็ว คงทิ้งให้นักรบพิเศษอีกสามคนจัดการลากศพขบวนการขนยาเสพติดและอาวุธที่หล่นเกลื่อนกลาดมากองรวมกันไว้แล้วทั้งสามก็ ถอยหายเข้าไปในราวป่า เสียงใบพัดของเครื่องเบลล์ดังมาแต่ไกลเหล่านักรบและตำรวจชะเง้อมอง จวบจนเห็นตัวเครื่องบินปีกหมุนยกตัวขึ้นพ้นยอดไม้บ่ายหน้ามาทางที่โล่งตรงหน้าหนึ่งในนักรบพิเศษก็ปราดออกไปดึงสลักระเบิดควันในมือทอยไปข้างหน้า แค่อึดใจควันสีเหลืองก็พุ่งขึ้นจากพื้นลอยไปตามลม [/size]
[size=12]เครื่องบินทั้งสองพอเห็นควันก็หันตรงมาหย่อนตัวลงพื้นเคียงกันประตูทั้งสองข้างเปิดกว้างเจ้าหน้าที่ประจำเครื่องโดดลงมาพร้อมกับปืนในมือหันตัวมองไปทางทิศตรงข้ามกับกลุ่มควัน เหล่านักรบและตำรวจตระเวนชายแดนช่วยกันหาบหามเปลและช่วยพยุงคนเจ็บทั้งหมดฝ่ากระแสลมจากใบพัดตรงเข้าไปที่เครื่องช่วยกันยกเปลขึ้นวางจัดให้มั่นคง ส่งคนเจ็บและอาวุธของผู้บาดเจ็บขึ้นเครื่องอีกลำหนึ่งนั้นพวกเขาก็ช่วยกันหามร่างไร้ลมหายใจของตำรวจที่พลีชีวิตเพื่อปกป้องปวงประชาขึ้นวางเรียงกันพอเสร็จเรียบร้อยนักรบคนหนึ่งก็ตบบ่าเจ้าหน้าที่ประจำเครื่องที่พอรู้สึกสัมผัสที่บ่าก็ ลุกขึ้นโดดขึ้นเครื่องขณะที่กลุ่มคนเบื้องล่างล่าถอยออกให้พ้นรัศมีใบพัดนายร้อยเอกนักรบพิเศษยกนิ้วหัวแม่มือให้นักบินผู้ที่ยกมือขึ้นทำความเคารพแล้วปรับความเร็วใบพัดและยกเครื่องขึ้นขณะที่เหล่านักรบและตำรวจตระเวนชายแดนด้านล่างเฝ้ามองเครื่องบินปีกหมุนทั้งสองเครื่องที่ยกตัวลอยขึ้นสู่อากาศจนสูงพ้นยอดไม้แล้วหมุนตัวเลี้ยวตามกันบินหายไปจากสายตา [/size]
[size=12]"[/size][size=12]พี่ดาบเอาไงต่อครับ[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยเอกหนุ่มหันไปถามดาบตำรวจผู้ซึ่งบัดนี้ขึ้นมาเป็นผู้นำหน่วยแทน[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]เดี๋ยวผมพาน้องๆ กลับไปเฝ้าที่เกิดเหตุก่อนครับ รอหน่วยเสริม คงประมาณสักชั่วโมงครึ่งครับ[/size][size=12]" [/size][size=12]นายดาบตอบสายตามองนายร้อยเอกหนุ่มด้วยความนับถือและยำเกรงนายทหารและนายตำรวจน้อยคนนักที่จะเอ่ยขานเรียกเขาว่าพี่ คนแรกที่นายดาบตำรวจผู้มากด้วยวัยพบพานก็คือผู้บังคับกองร้อยตนเองที่กำลังเร่งรุดไปสู่มือแพทย์ยามนั้นนายดาบตำรวจจึง ระลึกถึงภาระของตนที่ต้องรับช่วงต่อไป [/size]
[size=12]"[/size][size=12]งั้นเดี๋ยวกลับไปด้วยกันผมจะอยู่คุ้มกันพวกพี่ดาบให้เอง พอพวกพี่มากันแล้วผมขอแยกทีหลังนะครับ[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยเอกบอกเสียงเรียบ ๆ [/size][size=12]"[/size][size=12]เดี๋ยวกลับไปที่หมายก่อน ถึงแล้ววางกำลังคุ้มกัน เผื่อมันย้อนกลับมา[/size][size=12]" [/size][size=12]สิ้นคำนักรบพิเศษที่เหลือก็กระจายกันออกเดินมุ่งไปสู่ที่หมายตามที่สั่ง ส่วนนายร้อยเอกนั้นออกเดินเคียงไปกับนายดาบตำรวจ[/size]
[size=12]"[/size][size=12]พี่ดาบเรื่องมันเป็นไงถึงโดนมันกระหนาบเอา[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยเอกหันไปถามนายดาบผู้ที่ถึงจะด้อยยศแต่ประสบการณ์ใน การปฏิบัติงานนั้นบอกออกมาทางใบหน้ากร้านไปด้วยริ้วรอยนายดาบตำรวจบอกเล่าเหตุการณ์ให้นายทหารหนุ่มฟังไป พลางระหว่างที่ออกเดินเคียงกันไป[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]พี่ว่าข่าวรั่วไหมครับ ดูเหมือนมันรู้ว่าจะโดนซุ่มจับ[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]เป็นได้ครับผู้กองนี่ดีว่าผู้กองผมคุยกับผู้กองไว้แล้ว ไม่งั้นพวกผมคงกลายเป็นผีกันหมดแล้ว[/size][size=12]"[/size]
[size=12] "[/size][size=12]คราวนี้มันคร่อมช่วงเวลาด้วยนะพี่[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]ใช่ครับเตรียมตัวกันแทบไม่ทัน แต่เวลาที่ได้มานี่ก็แม่นนะครับ[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]ครับมันแม่น และมันเหมือนเซ็ตมาเลยนะครับ แล้วถ้ามันจะรีบส่งของอย่างที่สายว่ามันน่าจะใช้ทางใต้มากกว่า ใกล้กว่ากันเยอะ[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]จริงครับผู้กองผมแกก็พูดเรื่องนี้เหมือนกันครับ กำชับพวกเราหลายครั้งไม่นึกว่าแกจะโดนเสียเอง[/size][size=12]"[/size]
[size=12] "[/size][size=12]พวกมันก็น่าจะรีบนะพี่ เที่ยวก่อนที่เราเก็บมานั่นก็หลายอยู่มันต้องขนมาแน่นอน แต่ไม่ใช่ทางนี้[/size][size=12]" [/size][size=12]นายร้อยเอกพูดออกมาอย่างตรึกตรอง [/size][size=12]"[/size][size=12]ผมว่ามันคงระแคะระคายกันบ้างแล้วไม่ใช่แค่ระวังตัวหรอกครับ ลงยังงี้แล้ว[/size][size=12]"[/size]
[size=12] "[/size][size=12]เป็นได้ครับพี่คราวนี้คงต้องเหนื่อยกันอีกเยอะ[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]สงสารแต่ผู้กองวิวัฒน์นั่นแหละครับ[/size][size=12]" [/size][size=12]นายดาบหมายถึงร้อยตำรวจเอกหัวหน้าชุดของตนเอง[/size][size=12]"[/size][size=12]กำลังจะแต่งงานอยู่ เดือนหน้านี่แล้ว[/size][size=12]"[/size]
[size=12] "[/size][size=12]คงไม่เป็นไรมากหรอกพี่[/size][size=12]" [/size][size=12]สองคนหันไปมองหน้ากันสายตาทั้งสองคู่บ่งบอกความในใจที่ไม่ได้เอ่ยออกมา [/size]
[size=12] [/size]
[size=12]เจ้าก้องนอนหงายแผ่อยู่บนเตียงใหญ่ภายในห้องนอนเย็นฉ่ำมันเพิ่งจะกลับมาจากไปช่วยมือขวาของพ่อมันคุมขบวนขน ยาเสพติดในตอนเช้านี้เองมันเองพอออกจากป่ามาถึงเมืองก็แล่นกลับบ้านมานอนแช่น้ำร้อน ๆ ทั้งฟอกสบู่ทั้งสระผมหลายครั้งจนรู้สึกว่าหมดคราบไคล เสร็จก็มานอนครึ้มอกครึ้มใจพลางกำควยกระถอกเล่นนึกถึงการที่ไปอยู่ในป่าเสีย ร่วมสองอาทิตย์ ต้องไปอยู่กินอย่างลำบากอย่างที่คนอย่างมันไม่เคยพบทำเอามันทั้งเบื่อทั้งเคืองพ่อตนเองที่ให้มันไปทั้ง ๆ ที่จริงแล้วตัวมันเองที่อยากไปเสียเองถึงมันจะไม่ได้เป็นคนสั่งการอะไรด้วยเจ้าชัยมือขวาตัวเอ้ของพ่อมันเป็นคนจัดการเสียหมด แต่มันเองก็ยังอิ่มเอมใจว่าตัวเองกำลังจะยกระดับจากลูกเสี่ยดาด ๆมาช่วยงานค้ายาของพ่อมัน แต่อีกอย่างหนึ่งที่มันยังครึ้มอกครึ้มใจก็คือระหว่างทางนั้นมันเย็ดเอาสองสาวที่เจ้าชัยไปหิ้วมาจากก๊วนเด็กติดยาเมื่อก่อนออกเดินทางไปหลายที ทั้งคนที่เย็ดในคืนที่หิ้วตัวมาและคืนต่อ ๆมาตลอดการเดินทางขนยา เด็กสาวสองคนนั่นเนื้อแน่นด้วยวัยอ่อนเสียแต่คอยจะคร่ำครวญไม่หยุด [/size]
[size=12]พอมันเบื่อคนแรกก็เอาตัวอีกคนมาเย็ดเสียทั้งคืนจนวันรุ่งขึ้นแทบจะตามขบวนขนยาไม่ไหว ผิดกับพวกเจ้าชัยและลูกน้องเจ้าชัยที่ไม่รู้ไปเอากำลังมาจากไหนเสียดายแต่สองสาวน้อยเหยื่อ กามโฉดนั่น เพราะเช้ามืดวันที่จวนจะถึงที่หมายสุดท้ายอยู่รอมร่อชั่วเดินครึ่งวันพวกมันเองเผลอหลับกันหมด พอรู้สึกตัว ขึ้นมาสองสาวน้อยก็หายไปแล้ว [/size]
[size=12]"[/size][size=12]ไอ้พวกส้นตีนหลับกันหมด ตื่น ๆ[/size][size=12]" [/size][size=12]เสียงไอ้ชัยตะโกนลั่น ๆปลุกให้มันลืมตาขึ้นมองเห็นเจ้าชัยเดินงุ่นง่านเตะลูกน้องที่ นอนหลับอยู่ไม่ยั้งตีนจนพวกมันสะดุ้งตื่นกันขึ้นมา[/size]
[size=12]"[/size][size=12]ไอ้เหี้ยเอ๊ยแม่งเดี๋ยวกูเป่ากบาลแม่งทุกตัว[/size][size=12]" [/size][size=12]เดนคนทั้งห้าลุกขึ้นยืนหน้าเหรอหราไอ้ชัยคว้าคอลูกน้องคนหนึ่งเหวี่ยงจนมันเซล้มกลิ้งหลุน ๆ ชักปืนพกออกมาเล็งจ้องไปที่ไอ้หมอนั่นนอนตัวสั่นจ้องปากกระบอกปืนกลวง ๆ ด้วยสายตาเบิกกว้าง[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]อีสองตัวนั่นมันหายไปแล้วพวกมึง เดี๋ยวมันหนีออกไปได้ก็ได้ชิบหายกันหมด ไอ้สัตว์เอ๊ย[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]พี่ชัยมันยังเมายาอยู่ เมื่อคืนผมยังฉีดให้มันคนละเข็มเลยพี่[/size][size=12]" [/size][size=12]คนหนึ่งตอบ[/size]
[size=12]"[/size][size=12]แล้วไงยังเซ่อกันอยู่อีก ไปจิกหัวมันมาให้ได้ กูจะรอตรงนี้ ถ้าไม่ได้ตัวมันทั้งคู่กูยิงพวกมึงทิ้งแน่[/size][size=12]"[/size]
[size=12] [/size][size=12]ไอ้เดนนรกทั้งห้าต่างคว้าปืนเผ่นแนบหายกันไปในราวป่า[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]อะไรน่ะชัย[/size][size=12]" [/size][size=12]เจ้าก้องลุกขึ้นเดินมาถาม[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]ก็ไอ้พวกนี้ซีครับหลับกันหมดปล่อยอีสองตัวนั่นหนีไปจนได้ ย้ำแล้วย้ำอีกแล้วนะครับคุณก้อง[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]ตายห่าแล้วทำไงล่ะชัย[/size][size=12]" "[/size][size=12]มันหนีไปไม่ไกลหรอกครับ ทั้งเมายา ทั้งไม่รู้ทางเดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็จิกกลับมาเอง คุณก้องพักก่อนเถอะครับ กว่าจะได้ตัว คงอีกพักใหญ่แล้วเมื่อคืนคุณก้องก็ล่อมันเรียงตัวซะด้วย[/size][size=12]" [/size]
[size=12]"[/size][size=12]ได้เลยก็ดีเหมือนกันชัย[/size][size=12]" [/size][size=12]เจ้าก้องกลับไปนอนบนผ้าใบที่เจ้าชัยสั่งให้ลูกน้องมาปูไว้ให้ผล็อยหลับไปจนร้อนแดดก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องของสองสาวที่โดนไอ้นรกทั้งห้าตัวฉุดลากเข้ามายังบริเวณที่มันพักอยู่สองสาวท่าทางอ่อนเปลี้ยนัยน์ตาแดงก่ำด้วยฤทธิ์ผงขาวที่ไอ้พวกนี้จับฉีดให้แทบทุกวันร่างเด็กสาวสองคนมอมแมม ผมกระเซิงผิดกับเมื่อวันที่ไอ้ชัยไปหลอกมาอย่างสิ้นเชิงคนหนึ่งโดนไอ้นรกตัวใหญ่จับยกตัวขึ้นแล้วสะบัดมือเข้าเต็มหน้าจนเธอหน้าหงายล้มลงทั้งยืนส่วนเด็กสาวอีกคนโดนไอ้คนที่ลากมาถีบส่งจนถลามาล้มกลิ้งอยู่แทบเท้าไอ้ชัยที่นั่งอยู่บนขอนไม้ [/size]
[size=12]"[/size][size=12]หนีเรอะอีดอก[/size][size=12]" [/size][size=12]ไอ้ชัยแสยะปากแกว่งปืนพกออโตเมติกสิบเอ็ดมิลลิเมตรในมือ[/size]
[size=12] [/size][size=12]"[/size][size=12]พี่จ๋าปล่อยหนูเถอะจ๊ะ หนูอยากกลับบ้าน[/size][size=12]" [/size][size=12]สองคนพูดระล่ำระลักนั่งพับเพียบลงกับพื้นยกมือไหว้ปะหลกๆ น้ำตา ไหลพรากลงอาบแก้มทั้งความกลัว [/size]