แนะนำให้อ่านปฐมบทก่อนนะครับ เผื่อใครไม่ถูกใจแนวนี้ จะได้ข้ามได้ครับ ^^

++++++++++++++++++++++++


"ใบปอ" สาวน้อยนักเรียนมัธยมศึกษาปีสุดท้ายจากจังหวัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่งของภาคเหนือ ชีวิตของเธอก็เรียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไปในวัยเดียวกับเธอมากนักที่เป้าหมายในระยะสั้นคือการได้เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยดี ๆ ซักแห่ง ดังนั้นนาฬิกาชีวิตของเธอจึงหมดไปกับการเรียนหนังสือทั้งในและนอกโรงเรียนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการสอบเข้าศึกษาในระดับที่สูงขึ้น


ด้วยความที่ ปอ เป็นคนที่หน้าตาไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ แม้ผิวของเธอจะไม่ได้ขาวผ่องแบบสมัยนิยม แต่ด้วยความน่ารักสดใสของเธอ บวกกับขนาดของหน้าอกและสะโพกที่ดึงดูดสายตาของชายหลาย ๆ คน ทำให้เกือบทุกครั้งที่เธอออกไปเรียนพิเศษนอกโรงเรียนจะต้องมีชายหนุ่มที่แอบชอบพอเธอวนเวียนเข้ามาขายขนมจีบอยู่เรื่อย ๆ


จนวันหนึ่งก็มีปรากฏชายผู้โชคดีที่ทำให้ ปอ ใจอ่อนจนได้ เขาคนนี้คือ "แม็กซ์" นักเรียนเรียนดีจากโรงเรียนในจังหวัดเดียวกัน...


นับตั้งแต่วันที่ แม็กซ์ ชายหนุ่มขาวตี๋หน้าตาดีเข้ามาในชีวิต โลกของปอก็กลายเป็นสีชมพู และด้วยความที่ แม็กซ์ เป็นแฟนจริง ๆ จัง ๆ ของเธอเป็นคนแรก ทำให้อะไร ๆ ก็ดูใหม่และน่าตื่นเต้นสำหรับ ปอ ไปหมด ความรักที่ก่อตัวและเพิ่มมากขึ้นทำให้ทั้งสองถึงขั้นวาดฝันถึงการแต่งงานกันในอนาคต


แต่ด้วยปณิธานที่ตั้งมั่น แม้จะรักกันมากขนาดไหน ปอ ก็ไม่อนุญาตให้แฟนหนุ่มของเธอรุกล้ำเข้ามามากไปกว่าการจับมือถือแขนและหอมแก้ม แม้จะต้องขัดใจแฟนหนุ่มของเธออยู่บ้าง แต่เธอตั้งใจแล้วว่าจะมอบความสาวของเธอให้กับเขาในวันแต่งงาน ส่วนทางด้านของ "แม็กซ์" แม้จะหงุดหงิดใจ แต่ก็เข้าใจในเหตุผลและยอมรับในกติกาที่แฟนสาวของเขาตั้งเอาไว้อย่างโดยดี


หารู้ไม่ว่าสุดท้ายแล้วความสาวของ ปอ ไม่ได้อยู่ยั่งยืนอย่างที่คิด


ด้วยความที่ แม็กซ์ เป็นคนหัวดี ทำให้เขาสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของภาคเหนือได้สำเร็จ แถมยังได้คณะที่หลาย ๆ คนหมายปองอีกด้วย ตรงกันข้าม ปอ ที่แม้เธอจะเป็นเด็กดี แต่เมื่อทำข้อสอบไม่ได้ ก็ทำให้เธอต้องเปลี่ยนแผนเลือกเรียนมหาวิทยาลัยอื่นที่อยู่จังหวัดเดียวกับ แม็กซ์ แทน


ชีวิตนักศึกษาปี 1 ของ ปอ ต้องบอกว่าเธอใช้เวลาอยู่กับมหาวิทยาลัยเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากมหาวิทยาลัยของเธอค่อนข้างเต็มไปด้วยกฏระเบียบรวมถึงบังคับให้อยู่หอใน ทำให้จะมีโอกาสได้เจอแฟนหนุ่มของเธอแค่ตอนเย็นของบางวัน และวันหยุดเท่านั้น


แต่พอขยับขึ้นมาปี 2 สถานการณ์ก็เริ่มดีขึ้น การที่ ปอ ออกมาอาศัยอยู่หอนอก ทำให้ แม็กซ์ ก็มาอยู่กับเธอได้มากขึ้นตามไปด้วย


แพร "มึง ๆ วันศุกร์นี้ไปเที่ยวกัน มึงชวนแฟนมึงมาด้วยนะ จะได้ทำความรู้จักกันไว้ เผื่อจะแนะนำเพื่อน ๆ ของแฟนมึงให้กูได้บ้าง"
ปอ "เดี๋ยวกูเช็คก่อนนะ คณะ แม็กซ์ เรียนหนักอ่ะ ต้องเรียนวันเสาร์ด้วย"
แพร "เออ ๆ ๆ ให้ไวเลยมึง ถ้าแฟนมึงไม่ว่างก็ไปคืนวันเสาร์ได้นะ"
ปอ "แหม่ เอาใจแฟนกูขนาดนี้ มึงหวังไว้มากใช่มั้ยเนี่ย เรื่องเพื่อนแฟนกูเนี้ย"
แพร "แน่สิมึง ถ้ากูจับได้ซักคนนะ สบายยาวเลยล่ะมึ้งงงงง" แล้วทุกคนก็หัวเราะคิกคักกันอย่างสนุกสนาน


เมื่อวันเสาร์มาถึง แม็กซ์ ก็เดินทางมาถึงผับที่นัดหมายกับ ปอ ไว้พร้อมเพื่อนของเขาอีกสองคน


"มากันไกลขนาดนี้ หวังว่าจะคุ้มนะมึง" โต้ เพื่อนของ แม็กซ์ บ่นพึมพำเบา ๆ
"เออ มหาลัยแฟนมึงโคตรไกลเลยว่ะ" อ๊อด เพื่อนอีกคนของ แม็กซ์ ประสาน
"ก็เห็นว่ามีเพื่อนของ ปอ มากันสี่ห้าคนนะ แต่ถ้าพวกมึงไม่ถูกใจก็ลอง ๆ ดูโต๊ะอื่นละกัน เอารถกูไปใช้ก็ได้ เดี๋ยวคืนกูนอนหอ ปอ ว่ะ" แม็กซ์ พูดขึ้น


โต้ "เห้ย ๆ ๆ ๆ หรือวันนี้จะเป็นวันเผด็จศึกวะ"
แม็กซ์ "เผด็จศึกบ้าอะไร แฟนกูบอกต้องวันแต่งเท่านั้นว่ะ"
อ๊อด "แฟนมึงซีไปป่าววะ" (ย่อมาจากซีเรียส)
แม็กซ์ "กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่เวลาที่อยู่ด้วยกันก็มีความสุขดีนะ แค่ไม่มีเรื่องอย่างว่าเท่านั้นเอง"


เวลาผ่านไป... ด้วยบรรยากาศภายในผับประกอบกับฤทธิของแอลกฮอลล์ที่ถูกเติมเข้าสู่ร่างกายเป็นสูตรสำเร็จที่มักจะลงท้ายด้วยการจับคู่กันระหว่างหนุ่มสาวเสมอ อย่างเช่นคู่ของ แพร กับ โต้ ที่ปิ๊งกันตั้งแต่แก้วแรก ๆ จนพอเหล้าหมดไปเกือบสองขวดก็ทำให้ทั้งสองลืมความอายไปชั่วขณะ โต้ เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกาย แพร เขากอดเถอะไว้เหมือนว่าวันนี้เขาจะไม่ปล่อยเธอไปไหน


แม็กซ์ หันไปกระซิบกับ อ๊อด "ไอ่โต้สงสัยจะได้ละว่ะ แล้วมึงอ่ะเอาไง ไม่สนใจคนอื่นเลยเหรอวะ เดี๋ยวกูให้ ปอ ช่วยได้นะ"
อ๊อด "ไม่เอาอ่ะมึง ไม่ค่อยโดนว่ะ เดี๋ยวกูลองดูรอบ ๆ ดีกว่า ถ้าไม่ได้ก็กลับ"
แม็กซ์ "เห้ย ๆ ฉิบหายละ มึงดูเพื่อนมึงดิ"


แม็กซ์ สะกิดให้ อ๊อด ดูคู่ของ โต้ กับ แพร ที่ตอนนี้เริ่มประกบปากกัน ท่ามกลางสายตาของเพื่อน ๆ แต่คู่นั้นคงรู้สึกเหมือนทั้งโลกมีกันอยู่สองคน


แม็กซ์ หันไปมองหน้า ปอ ก่อนที่ ปอ จะพยักหัวกลับมา เหมือนว่าเธอไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่กับการกระทำของเพื่อนเธอ


สรุปวันนั้น แม็กซ์ นอนหอ ปอ ตามที่ตั้งใจไว้ ส่วน โต้ ไปนอนหอ แพร ในขณะที่ อ๊อด ใช้รถ แม็กซ์ กลับหอในเมืองคนเดียว


แม็กซ์ กับ ปอ อยู่ในอาการเมา ๆ มึน ๆ ทั้งสองผลัดกันอาบน้ำแล้วปิดไฟมานอนจับมือกันบนเตียง


แม็กซ์ "เพื่อนตัวนี่กล้าเนอะ"
ปอ "อื้ม ปกติมันก็อย่างนี้แหละ เป็นห่วงมันเหมือนกัน ชื่อเสียงมันก็เริ่มไม่ค่อยจะดีละ"
แม็กซ์ "หวังว่าไอ้โต้มันจะใส่ถุงนะ"
ปอ "ปกติไอ่แพรมันก็ซีเรียสเรื่องนี้เหมือนกัน คงไม่มีปัญหาหรอก"
แม็กซ์ "แล้วที่ตัวบอกว่าปกติ แพร ก็เป็นอย่างนี้ แสดงว่า แพร ก็ทำอย่างวันนี้กับเขาไปทั่วอย่างเงี้ยเหรอ"
ปอ "ก็ประมาณนั้นแหละ"


ความเงียบเริ่มเข้าปกคลุมในห้องที่มืดมิด บรรยากาศช่างเงียบสงัด แตกต่างกับในผับที่เขาและเธอเพิ่งเดินจากมา


แม็กซ์ "เราลองจูบกันบ้างมั้ย"


...ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...


แม็กซ์ หันไปมองหน้าแฟนสาวของเขาในความมืด ด้วยสีดำที่กลบทับ ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นได้เลยว่า ปอ กำลังตื่นหรือหลับไปแล้ว


ด้วยความกล้าหรือความเมาก็ไม่ทราบ แม็กซ์ ค่อย ๆ ยื่นหน้าไปหาแฟนสาวของเขา ก่อนจะหอมแก้มเธออย่างที่เขาทำเป็นประจำ ใบหน้าของเธอช่างหอมหวลไปด้วยกลิ่นกายของสาววัยรุ่นประกอบไปกับกลิ่นเหล้าจาง ๆ ที่ผ่านมาตามลมหายใจ สัมผัสนุ่ม ๆ จากแก้มของแฟนสาวทำให้ แม็กซ์ เกิดอารมณ์ขึ้นเบา ๆ


แม็กซ์ ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะประทับรอยจูบลงบนปากของ ปอ หัวใจของเขาเต้นแรง กลัว ปอ จะลุกขึ้นมาห้ามเขาเหมือนทุก ๆ ที...


โปรดติดตามตอนต่อไป

แนะนำให้อ่านปฐมบทก่อนนะครับ เผื่อใครไม่ถูกใจแนวนี้ จะได้ข้ามได้ครับ ^^

++++++++++++++++++++++++


"ใบปอ" สาวน้อยนักเรียนมัธยมศึกษาปีสุดท้ายจากจังหวัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่งของภาคเหนือ ชีวิตของเธอก็เรียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไปในวัยเดียวกับเธอมากนักที่เป้าหมายในระยะสั้นคือการได้เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยดี ๆ ซักแห่ง ดังนั้นนาฬิกาชีวิตของเธอจึงหมดไปกับการเรียนหนังสือทั้งในและนอกโรงเรียนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการสอบเข้าศึกษาในระดับที่สูงขึ้น


ด้วยความที่ ปอ เป็นคนที่หน้าตาไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ แม้ผิวของเธอจะไม่ได้ขาวผ่องแบบสมัยนิยม แต่ด้วยความน่ารักสดใสของเธอ บวกกับขนาดของหน้าอกและสะโพกที่ดึงดูดสายตาของชายหลาย ๆ คน ทำให้เกือบทุกครั้งที่เธอออกไปเรียนพิเศษนอกโรงเรียนจะต้องมีชายหนุ่มที่แอบชอบพอเธอวนเวียนเข้ามาขายขนมจีบอยู่เรื่อย ๆ


จนวันหนึ่งก็มีปรากฏชายผู้โชคดีที่ทำให้ ปอ ใจอ่อนจนได้ เขาคนนี้คือ "แม็กซ์" นักเรียนเรียนดีจากโรงเรียนในจังหวัดเดียวกัน...


นับตั้งแต่วันที่ แม็กซ์ ชายหนุ่มขาวตี๋หน้าตาดีเข้ามาในชีวิต โลกของปอก็กลายเป็นสีชมพู และด้วยความที่ แม็กซ์ เป็นแฟนจริง ๆ จัง ๆ ของเธอเป็นคนแรก ทำให้อะไร ๆ ก็ดูใหม่และน่าตื่นเต้นสำหรับ ปอ ไปหมด ความรักที่ก่อตัวและเพิ่มมากขึ้นทำให้ทั้งสองถึงขั้นวาดฝันถึงการแต่งงานกันในอนาคต


แต่ด้วยปณิธานที่ตั้งมั่น แม้จะรักกันมากขนาดไหน ปอ ก็ไม่อนุญาตให้แฟนหนุ่มของเธอรุกล้ำเข้ามามากไปกว่าการจับมือถือแขนและหอมแก้ม แม้จะต้องขัดใจแฟนหนุ่มของเธออยู่บ้าง แต่เธอตั้งใจแล้วว่าจะมอบความสาวของเธอให้กับเขาในวันแต่งงาน ส่วนทางด้านของ "แม็กซ์" แม้จะหงุดหงิดใจ แต่ก็เข้าใจในเหตุผลและยอมรับในกติกาที่แฟนสาวของเขาตั้งเอาไว้อย่างโดยดี


หารู้ไม่ว่าสุดท้ายแล้วความสาวของ ปอ ไม่ได้อยู่ยั่งยืนอย่างที่คิด


ด้วยความที่ แม็กซ์ เป็นคนหัวดี ทำให้เขาสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของภาคเหนือได้สำเร็จ แถมยังได้คณะที่หลาย ๆ คนหมายปองอีกด้วย ตรงกันข้าม ปอ ที่แม้เธอจะเป็นเด็กดี แต่เมื่อทำข้อสอบไม่ได้ ก็ทำให้เธอต้องเปลี่ยนแผนเลือกเรียนมหาวิทยาลัยอื่นที่อยู่จังหวัดเดียวกับ แม็กซ์ แทน


ชีวิตนักศึกษาปี 1 ของ ปอ ต้องบอกว่าเธอใช้เวลาอยู่กับมหาวิทยาลัยเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากมหาวิทยาลัยของเธอค่อนข้างเต็มไปด้วยกฏระเบียบรวมถึงบังคับให้อยู่หอใน ทำให้จะมีโอกาสได้เจอแฟนหนุ่มของเธอแค่ตอนเย็นของบางวัน และวันหยุดเท่านั้น


แต่พอขยับขึ้นมาปี 2 สถานการณ์ก็เริ่มดีขึ้น การที่ ปอ ออกมาอาศัยอยู่หอนอก ทำให้ แม็กซ์ ก็มาอยู่กับเธอได้มากขึ้นตามไปด้วย


แพร "มึง ๆ วันศุกร์นี้ไปเที่ยวกัน มึงชวนแฟนมึงมาด้วยนะ จะได้ทำความรู้จักกันไว้ เผื่อจะแนะนำเพื่อน ๆ ของแฟนมึงให้กูได้บ้าง"
ปอ "เดี๋ยวกูเช็คก่อนนะ คณะ แม็กซ์ เรียนหนักอ่ะ ต้องเรียนวันเสาร์ด้วย"
แพร "เออ ๆ ๆ ให้ไวเลยมึง ถ้าแฟนมึงไม่ว่างก็ไปคืนวันเสาร์ได้นะ"
ปอ "แหม่ เอาใจแฟนกูขนาดนี้ มึงหวังไว้มากใช่มั้ยเนี่ย เรื่องเพื่อนแฟนกูเนี้ย"
แพร "แน่สิมึง ถ้ากูจับได้ซักคนนะ สบายยาวเลยล่ะมึ้งงงงง" แล้วทุกคนก็หัวเราะคิกคักกันอย่างสนุกสนาน


เมื่อวันเสาร์มาถึง แม็กซ์ ก็เดินทางมาถึงผับที่นัดหมายกับ ปอ ไว้พร้อมเพื่อนของเขาอีกสองคน


"มากันไกลขนาดนี้ หวังว่าจะคุ้มนะมึง" โต้ เพื่อนของ แม็กซ์ บ่นพึมพำเบา ๆ
"เออ มหาลัยแฟนมึงโคตรไกลเลยว่ะ" อ๊อด เพื่อนอีกคนของ แม็กซ์ ประสาน
"ก็เห็นว่ามีเพื่อนของ ปอ มากันสี่ห้าคนนะ แต่ถ้าพวกมึงไม่ถูกใจก็ลอง ๆ ดูโต๊ะอื่นละกัน เอารถกูไปใช้ก็ได้ เดี๋ยวคืนกูนอนหอ ปอ ว่ะ" แม็กซ์ พูดขึ้น


โต้ "เห้ย ๆ ๆ ๆ หรือวันนี้จะเป็นวันเผด็จศึกวะ"
แม็กซ์ "เผด็จศึกบ้าอะไร แฟนกูบอกต้องวันแต่งเท่านั้นว่ะ"
อ๊อด "แฟนมึงซีไปป่าววะ" (ย่อมาจากซีเรียส)
แม็กซ์ "กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่เวลาที่อยู่ด้วยกันก็มีความสุขดีนะ แค่ไม่มีเรื่องอย่างว่าเท่านั้นเอง"


เวลาผ่านไป... ด้วยบรรยากาศภายในผับประกอบกับฤทธิของแอลกฮอลล์ที่ถูกเติมเข้าสู่ร่างกายเป็นสูตรสำเร็จที่มักจะลงท้ายด้วยการจับคู่กันระหว่างหนุ่มสาวเสมอ อย่างเช่นคู่ของ แพร กับ โต้ ที่ปิ๊งกันตั้งแต่แก้วแรก ๆ จนพอเหล้าหมดไปเกือบสองขวดก็ทำให้ทั้งสองลืมความอายไปชั่วขณะ โต้ เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกาย แพร เขากอดเถอะไว้เหมือนว่าวันนี้เขาจะไม่ปล่อยเธอไปไหน


แม็กซ์ หันไปกระซิบกับ อ๊อด "ไอ่โต้สงสัยจะได้ละว่ะ แล้วมึงอ่ะเอาไง ไม่สนใจคนอื่นเลยเหรอวะ เดี๋ยวกูให้ ปอ ช่วยได้นะ"
อ๊อด "ไม่เอาอ่ะมึง ไม่ค่อยโดนว่ะ เดี๋ยวกูลองดูรอบ ๆ ดีกว่า ถ้าไม่ได้ก็กลับ"
แม็กซ์ "เห้ย ๆ ฉิบหายละ มึงดูเพื่อนมึงดิ"


แม็กซ์ สะกิดให้ อ๊อด ดูคู่ของ โต้ กับ แพร ที่ตอนนี้เริ่มประกบปากกัน ท่ามกลางสายตาของเพื่อน ๆ แต่คู่นั้นคงรู้สึกเหมือนทั้งโลกมีกันอยู่สองคน


แม็กซ์ หันไปมองหน้า ปอ ก่อนที่ ปอ จะพยักหัวกลับมา เหมือนว่าเธอไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่กับการกระทำของเพื่อนเธอ


สรุปวันนั้น แม็กซ์ นอนหอ ปอ ตามที่ตั้งใจไว้ ส่วน โต้ ไปนอนหอ แพร ในขณะที่ อ๊อด ใช้รถ แม็กซ์ กลับหอในเมืองคนเดียว


แม็กซ์ กับ ปอ อยู่ในอาการเมา ๆ มึน ๆ ทั้งสองผลัดกันอาบน้ำแล้วปิดไฟมานอนจับมือกันบนเตียง


แม็กซ์ "เพื่อนตัวนี่กล้าเนอะ"
ปอ "อื้ม ปกติมันก็อย่างนี้แหละ เป็นห่วงมันเหมือนกัน ชื่อเสียงมันก็เริ่มไม่ค่อยจะดีละ"
แม็กซ์ "หวังว่าไอ้โต้มันจะใส่ถุงนะ"
ปอ "ปกติไอ่แพรมันก็ซีเรียสเรื่องนี้เหมือนกัน คงไม่มีปัญหาหรอก"
แม็กซ์ "แล้วที่ตัวบอกว่าปกติ แพร ก็เป็นอย่างนี้ แสดงว่า แพร ก็ทำอย่างวันนี้กับเขาไปทั่วอย่างเงี้ยเหรอ"
ปอ "ก็ประมาณนั้นแหละ"


ความเงียบเริ่มเข้าปกคลุมในห้องที่มืดมิด บรรยากาศช่างเงียบสงัด แตกต่างกับในผับที่เขาและเธอเพิ่งเดินจากมา


แม็กซ์ "เราลองจูบกันบ้างมั้ย"


...ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...


แม็กซ์ หันไปมองหน้าแฟนสาวของเขาในความมืด ด้วยสีดำที่กลบทับ ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นได้เลยว่า ปอ กำลังตื่นหรือหลับไปแล้ว


ด้วยความกล้าหรือความเมาก็ไม่ทราบ แม็กซ์ ค่อย ๆ ยื่นหน้าไปหาแฟนสาวของเขา ก่อนจะหอมแก้มเธออย่างที่เขาทำเป็นประจำ ใบหน้าของเธอช่างหอมหวลไปด้วยกลิ่นกายของสาววัยรุ่นประกอบไปกับกลิ่นเหล้าจาง ๆ ที่ผ่านมาตามลมหายใจ สัมผัสนุ่ม ๆ จากแก้มของแฟนสาวทำให้ แม็กซ์ เกิดอารมณ์ขึ้นเบา ๆ


แม็กซ์ ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะประทับรอยจูบลงบนปากของ ปอ หัวใจของเขาเต้นแรง กลัว ปอ จะลุกขึ้นมาห้ามเขาเหมือนทุก ๆ ที...


โปรดติดตามตอนต่อไป