ในห้องรับแขกบ้านเดี่ยวสองชั้นที่โครงการจัดสรรกลางเมืองปราจีน เทพนั่งอยู่หน้าจอโน้ตบุ๊ก ความรู้สึกตื่นเต้นประหลาดแล่นวูบอยู่ในอก ข้าง ๆ เขามีกล่องพัสดุที่เพิ่งส่งมาถึง เปิดออกมาก็เห็นเป็น กล้องขนาดเล็กแบบไร้สาย รุ่นใหม่ที่ซื้อมาด้วยราคาสูง

เทพยิ้มบาง ๆ พลางพึมพำกับตัวเอง
"คราวนี้...จะได้เห็นกับตาเสียที ไม่ต้องฟังแต่คำเล่าของไอ้เนาว์"

เขารีบส่งข้อความไปหาเนาว์

> เทพ: "พรุ่งนี้พี่มีของจะให้ เอาไว้ติดในห้อง จะได้ส่งสัญญาณสดมาที่ผมเลย"



เนาว์ตอบกลับอย่างรวดเร็ว

> เนาว์: "ได้ครับ แบบนี้มันส์กว่าแน่นอน เดี๋ยวผมหามุมดี ๆ ให้"




---

🌆 ค่ำคืนที่หอพัก

สองวันถัดมา นิ่มยืนลังเลอยู่ตรงบันไดทางขึ้นหอพักหลังเล็กเก่า ๆ ของเนาว์ อาคารสองชั้นทาสีซีด ราวบันไดเหล็กขึ้นสนิม ที่จอดมอเตอร์ไซค์ด้านล่างมีทั้งรถของ รปภ. และคนงานโรงงานคันเล็ก ๆ เรียงกันเต็ม

เธอหันซ้ายหันขวา ก่อนจะดึงแมสก์ปิดหน้าแน่นขึ้น เดินขึ้นไปอย่างรวดเร็วในท่าทีที่เหมือนทั้งกลัวจะมีใครเห็น และ...เหมือนกำลังตื่นเต้นบางอย่างในใจ

นิ่มรู้ดีว่าหอพักแห่งนี้เต็มไปด้วยชายหนุ่มแรงงาน กับยามที่สังสรรค์กันเสียงดังตอนค่ำ สายตาพวกนั้นมักมองตามเธอทุกครั้งที่เธอมา แต่เธอก็เริ่ม "ชิน" ไปเองโดยไม่รู้ตัว

> "ทำไมฉันถึงยอมมาที่แบบนี้นะ...ทั้งที่บ้านตัวเองก็สะดวกสบายกว่าตั้งเยอะ"
เสียงในใจเธอพึมพำ แต่เท้ากลับก้าวขึ้นต่อโดยไม่หยุด




---

🔧 มุมใหม่ในห้องเนาว์

เมื่อเข้ามาในห้อง เนาว์ก็ต้อนรับด้วยรอยยิ้ม เขาเพิ่งติดตั้งกล้องไร้สายไว้ตรงมุมเพดานด้านหนึ่ง พรางกับพัดลมเพดานจนแทบสังเกตไม่เห็น

"นั่งก่อนครับคุณนิ่ม" เนาว์เชื้อเชิญ พลางเอาขวดน้ำมาให้ "ห้องผมอาจจะไม่หรูหราเหมือนบ้านคุณ แต่ผมสัญญาว่าจะทำให้คุณมีความสุขที่สุดที่นี่"

นิ่มนั่งลงบนเตียงเก่า ๆ ผ้าปูที่ยังคงกลิ่นซักไม่หมดจดนัก แต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ กลับนั่งเงียบ ๆ ใจสั่น รู้สึกแปลกที่ตัวเองไม่รังเกียจบรรยากาศโทรม ๆ นี้เลย

ในมุมเพดาน กล้องเล็ก ๆ เริ่มบันทึกภาพทุกการเคลื่อนไหว ส่งสัญญาณสดไปถึงโน้ตบุ๊กที่เทพเปิดรออยู่


---

👁� เทพในอีกฟาก

ในบ้านหรู เทพนั่งจ้องหน้าจอ ภาพที่ส่งมาสด ๆ ทำให้หัวใจเขาเต้นแรง ดวงตาไม่กะพริบ ขยับมือกำแน่น

เขาเห็นเมียรักที่แต่งกายเรียบหรู ใส่เสื้อเชิ้ตขาวกับกระโปรงเข้ารูป แต่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนเตียงโทรม ๆ ในหอพักเล็ก ๆ ของชายอีกคน ภาพนั้นบาดลึกลงในใจจนทั้งเจ็บและเสียวปนกัน

"นิ่ม...เธอยอมมาหามันถึงที่จริง ๆ..." เสียงพึมพำสั่นเครือ


---

💫 ความรู้สึกของนิ่ม

นิ่มนั่งฟังเสียงหัวใจตัวเองที่เต้นแรง เธอรู้สึกถึงความผิดบาปที่กำลังทำ แต่ขณะเดียวกันก็มีไฟลุกวูบในอกทุกครั้งที่เนาว์เข้าใกล้

"คุณเนาว์...ถ้าใครมาเห็นฉันมาที่นี่บ่อย ๆ คงไม่ดีนะคะ" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ

เนาว์หัวเราะเบา ๆ พลางโน้มหน้าเข้ามาใกล้ "ไม่ต้องห่วงครับ ทุกคนในนี้รู้กันดีว่าเป็นเรื่องของผู้ชายกับผู้หญิง...ไม่มีใครกล้าเอาไปพูดหรอก"

นิ่มหน้าแดงจัด รีบเบือนตาหนี เธอไม่รู้ว่าเพราะความมั่นใจของเนาว์ หรือเพราะตัวเองที่เริ่มเคยชินกันแน่ แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรับรู้ชัด — เธอกำลังยอมก้าวล้ำทีละนิด


---

✨ ปล่อยใจให้สัมผัส

เนาว์นั่งลงข้าง ๆ มือหนาลูบต้นขาเนียนที่โผล่พ้นชายกระโปรงเข้ารูป นิ่มสะดุ้งเล็กน้อยแต่ไม่ได้ปัดป้อง สายตาไหวระริก ริมฝีปากเผยอเล็กน้อย

"คุณนิ่ม...คุณหอมเหลือเกิน" เขากระซิบ พลางซุกหน้าเข้าที่ซอกคอ หายใจร้อนจัดรินรดผิว

นิ่มเผลอหลับตาลง ร่างกายค่อย ๆ ปล่อยวางความตึงเครียด และปล่อยให้เนาว์เริ่มสำรวจเรือนร่างอีกครั้ง


---

📲 การส่งต่อ

ในจังหวะนั้นเอง ภาพสดทั้งหมดกำลังส่งตรงไปถึงเทพ เขาได้ยินเสียงครางเบา ได้เห็นสายตาทุกช็อตที่เมียรักกำลังยอมปล่อยตัวให้ชายอื่นสัมผัส

มือของเขากำแน่นบนโต๊ะ ความรู้สึกทั้งเสียว ทั้งเจ็บ ทั้งเร้าใจประดังเข้ามาพร้อมกัน

"นิ่ม...เธอชินกับมันแล้วจริง ๆ ใช่ไหม" เทพพึมพำกับหน้าจอ เสียงสั่นด้วยความกระสัน

ปูเรื่องได้ดีครับมีให้ลุ้นตลอด

ถึงจุดนี้ผัวจะทนได้มั้ย

เป็นการใช้เทคโนโลยี ได้ถูกที่ถูกทางจริงๆ

 

  เทพชอบนวดตับ ต่อไปก็ต้องนวดหนักๆ

ขอบพระคุณลุนซ่องเป็็นอย่างยิ่ง