ขอบคุณครับ

กระบี่เย้ยยุทธจักรภาคแปลงใต้แผงหนังสือ by wattana2015

กระบี่เย้ยยุทธจักรภาคแปลงใต้แผงหนังสือ ตอนที่ 7 หลิวเจิ้นฟงแห่งสำนักเหิงซาน

ความเดิม

"ท่านอาตงฟาง ท่านดีกับข้าจัง"
"หึ...ความดีที่พ่อเจ้าทำไว้ ข้าจำได้เสมอ เจ้าเป็นลูกเขา ข้าจะไม่รักได้หรือ หึ...ต่อให้เจ้าอยากได้พระจันทร์บนฟ้าข้าก็จะหาทางเอามาให้เชยชม...เอาล่ะ เจ้าพักผ่อนไปนะ"

    สำหรับแฟนเรื่องแปลงที่อยากให้มีบทพิศวาทเยอะๆขอบอกต้องทำใจนิดนะครับ  ผู้แปลงเจตนาให้เป็นตามบทประพันธ์ต้นฉบับให้มากที่สุดก็คือล้อไปกับบทประพันธ์จริงของท่านกิมย้งนะครับ เพราะผู้แปลงเห็นว่าเนื้อเรื่องต้นฉบับท่านแต่งได้ดีแล้ว  แค่แซมบทรักเข้าไปสร้างบรรยากาศเพิ่มเติมนะครับ  อย่าคาดหวังกับบทเสียวมากเดี๋ยวจะผิดหวังนะครับ

  ยื่นอิ๋งอิ๋งกับผู้เฒ่าไผ่เขียวมาหาหลิวเจิ้นฟงที่นอนไม่สบายอยู่ หลิวเจิ้นฟงมองไปที่ผู้เฒ่าไผ่เขียวด้วยความสงสัยว่าคือใคร  นางจึงบอกกับว่าเป็นผู้คุมกฏของพรรคและนางบอกว่าต้องการที่จะพบเค๊กเอี๊ยง หลิวเจิ้นฟงจึงพาไป นางหันมาถามผู้เฒ่าไผ่เขียว

"ท่านรู้ไหมทำไมข้าถึงพาท่านมาพบกับเค๊กเอี๊ยง"
"เอ่อ...ข้าน้อยไม่ทราบ" ผู้เฒ่าไผ่เขียวแสร้งทำไม่รู้
"วันก่อน ใครเป็นคนสั่งให้ท่านคอยติดตามข้า ประมุขตงฟงหรือคงไม่ใช่หยางเหลียนถิงเจ้าคนประจบสอพลอหรอกนะ ใช่เขาจริงหรือ เขาเป็นแค่หัวหน้าคนใช้ ท่านเป็นถึงผู้คุมกฏทำไมถึงยอมให้คนไม่เอาไหนนั่นมาบงการได้ล่ะ ตอนนี้มีทางเลือกให้สองทาง หนึ่งมาเป็นบ่าวของข้า สองกลับไปรายงานหยางเหลียนถิงให้รู้.. คนในพรรคต่างไม่พอใจเจ้าคนถ่อยยโสฝีมืออ่อนหัดไม่ได้เรื่องอย่างมันเต็มที แต่เพราะกลัวประมุขเลยต้องอดทนไม่กล้าหือถูกไหม... ข้ายิ่นอิ๋งอิ๋งไม่ใช่คนโง่ ถ้าใครคิดรังแก ข้าจะให้มันอยู่ก็ไม่ได้ตายก็ไม่ดี แม้แต่หยางเหลียนถิงก็ไม่ละเว้น มีข้าคอยหนุนหลังท่านยังจะกลัวอะไรอีก"
"คนที่สั่งให้จับธิดาเทพคือพ่อพ่อหยางเหลียนถิงจริงๆครับ แต่ดูแล้วเหมือนท่านประมุขสั่งการมานะครับ" ผู้เฒ่าไผ่เขียวบอกกล่าวพร้อมแสดงความเห็น
"ข้ารู้แล้ว ยังไงท่านอาตงฟางก็ยังรักข้าอยู่ เมื่อเขาหนุนหลังข้าอีกคน ท่านก็ยิ่งไม่ต้องกลัวฝีมือการเล่นงานของสวะชั้นปลายแถวอย่างหยางเหลียนถิง การเล่นงานคนถ่อยชนิดนี้ข้าย่อมถนัดอยู่แล้ว ผู้เฒ่าไผ่เขียวหรือท่านอยากลอง"
"เอ่อ...ข้ายินดีรับใช้ธิดาเทพครับ" ผู้เฒ่าไผ่เขียวรีบออกตัว
"อืม...ดีมากนับว่าท่านเป็นคนหัวไวนะ"

ตงฟางปุป้าย

   เค๊กเอี้ยงรู้สึกตัวแล้ว หลิวเจิ้นฟงก็เข้าไปทักถาม

"น้องเค๊กเอี๊ยงเจ้าทำอะไรน่ะ ถึงขนาดทำร้ายบ่าวของข้าแล้วจะจากโดยไม่ร่ำลา มันถูกแล้วหรือ"
"พี่สาม บอกตามตรงขเาไม่อยากให้ท่านเดือดร้อน"
"น้องเอี๊ยง ขืนเจ้ายังพูดแบบนี้อีกข้าจะโกรธแล้วนะ"
"พี่สาม พรรคตะวันจันทรามีอิทธิพล หูตากว้างขวาง ข้าจึงไม่อยากให้พี่ ท่านมาเดือดร้อนด้วย เพราะฉะนั้นเพื่อตัดความยุ่งยากข้าไปเสียดีกว่า"
"น้องเอี๊ยง เราเป็นเพื่อนรักกัน ถ้าข้าไม่ช่วยแล้วจะเป็นผู้รู้ใจของเจ้าได้ยังไง เจ้าจะดูถูกข้าเกินไปหน่อยแล้วน้องเอี๊ยง อีกอย่างถ้าเจ้าจากไปอย่างเงียบๆถ้าเกิดอะไรขึ้นข้าจะมีหน้าไปพบอิ๋งอิ๋งที่นางนำเจ้ามาฝากให้ข้าดูแลอย่างไร"
"แต่..."
"ยังไงในใจของอิ๋งอิ๋งก็ยังเป็นห่วงเจ้าอยู่มาก นางถึงพาเจ้ามาที่นี่ ข้าจึงอยากให้เจ้าได้คุยกับนาง"

  อิ๋งอิ๋งเข้ามาใกล้ๆ และเอายาให้เค๊กเอี๊ยงกิน

"เฮ่อ...เจ้าบอกว่าข้าเป็นศัตรูที่ฆ่าพ่อของเจ้า เจ้าไม่แค้นข้าแล้วหรือ" เค๊กเอี๊ยงถาม
"ข้าแค่อยากรู้ว่า ศพพ่อข้าอยู่ไหน...วันที่เกิดเรื่องคนในพรรคตะวันจันทราไม่มีใครพบศพพ่อของข้าเลย ท่านเอาไปซ่อนไว้ที่ไหน"

  เค๊กเอี๊ยงส่ายหน้าว่าไม่รู้ นางมองเขาอย่างเหนื่อยอ่อนใจ ผู้เฒ่าไผ่เขียวเข้ามาพร้อมกับพิณโบราณเก่าหลังหนึ่ง เมื่อเอาเข้ามาเสร็จนางสั่งให้เขาออกไปรอข้างนอก เค๊กเอี๊ยงได้แต่มองด้วยความสงสัยในการกระทำของนางว่าทำไปทำไม

"นี่คือพิณโบราณสมัยราชวงศ์ฮั่นเสียงดีมาก คิดว่าพี่เอี๊ยงคงชอบ" นางพูดกับเขา
"หึ...ข้าไม่เข้าใจเจ้าจริงๆ เจ้ายังจะเล่นตลกอะไรกับข้าอีก ที่เจ้าพาข้ามาฝากพี่สามเนี่ย คงไม่ใช่เพราะความสำนึกผิดหากแต่เจ้าแค่อยากรู้ว่าศพพ่อเจ้าอยุ่ไหนต่างหาก เจ้าดึงพี่สามเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เพื่อให้ข้าก้มหัวให้ใช่ไหม"
"นอกจากหลิวเจิ้นฟงพี่สามของท่านแล้ว ข้าว่าคงจะไม่มีใครยอมเสี่ยงชีวิตต่อกรกับผาไม้ดำเพื่อท่านอีก"
"พอที่เลิกใช้วิธีนี้ได้แล้ว ข้าจะไม่ให้เจ้าลากพี่สามเข้ามาเกี่ยวกับข้าด้วยเด็ดขาด"

 

  หลานฟ่งหวงเมื่อได้เจอกับหลิวเจิ้นฟงก็มองเขาอย่างพิจารณาแล้วกล่าวว่า

"ดูจากบุคลิกของท่านเหมือนพ่อค้าที่วุ่นวาย ไม่นึกว่าท่านจะเชี่ยวชาญดนตรียิ่งกว่าปู่บุญธรรมของข้าเสียอีก ดูไม่ออกจริงๆ"
"เจ้าเป็นใครกัน ทำไมต้องมาบุกรุกบ้านของข้า"
"ตื่นเต้นอะไรกันเล่า แค่ท่านสั่งคำเดียวข้าจะวางยาพิษศิษย์อาจารย์คู่นั้นให้ตายทันทีก็หมดเรื่อง ความลับจะไม่ได้รั่วไหลไปภายนอก"

ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านนิยายจริงเลย เนื้อเรื่องชวนน่าอ่านเป็นอย่างยิ่ง

ลุ้นฉากเสียวต่อไป

  ใครจะโดนวางยาบ้าง

สำนวนน่าอ่าน

เนื้อเรื่องน่าติดตาม หายากมาก ขอบคุณครับ

เสียดายตอนสั้นจังคับ  อยากให้ยาวอีกนิด

ว้าว

กระบี่เย้ยยุทธจักรภาคแปลงใต้แผงหนังสือ by wattana2015

กระบี่เย้ยยุทธจักรภาคแปลงใต้แผงหนังสือ ตอนที่ 7 หลิวเจิ้นฟงแห่งสำนักเหิงซาน

ความเดิม

"ท่านอาตงฟาง ท่านดีกับข้าจัง"
"หึ...ความดีที่พ่อเจ้าทำไว้ ข้าจำได้เสมอ เจ้าเป็นลูกเขา ข้าจะไม่รักได้หรือ หึ...ต่อให้เจ้าอยากได้พระจันทร์บนฟ้าข้าก็จะหาทางเอามาให้เชยชม...เอาล่ะ เจ้าพักผ่อนไปนะ"

    สำหรับแฟนเรื่องแปลงที่อยากให้มีบทพิศวาทเยอะๆขอบอกต้องทำใจนิดนะครับ  ผู้แปลงเจตนาให้เป็นตามบทประพันธ์ต้นฉบับให้มากที่สุดก็คือล้อไปกับบทประพันธ์จริงของท่านกิมย้งนะครับ เพราะผู้แปลงเห็นว่าเนื้อเรื่องต้นฉบับท่านแต่งได้ดีแล้ว  แค่แซมบทรักเข้าไปสร้างบรรยากาศเพิ่มเติมนะครับ  อย่าคาดหวังกับบทเสียวมากเดี๋ยวจะผิดหวังนะครับ

  ยื่นอิ๋งอิ๋งกับผู้เฒ่าไผ่เขียวมาหาหลิวเจิ้นฟงที่นอนไม่สบายอยู่ หลิวเจิ้นฟงมองไปที่ผู้เฒ่าไผ่เขียวด้วยความสงสัยว่าคือใคร  นางจึงบอกกับว่าเป็นผู้คุมกฏของพรรคและนางบอกว่าต้องการที่จะพบเค๊กเอี๊ยง หลิวเจิ้นฟงจึงพาไป นางหันมาถามผู้เฒ่าไผ่เขียว

"ท่านรู้ไหมทำไมข้าถึงพาท่านมาพบกับเค๊กเอี๊ยง"
"เอ่อ...ข้าน้อยไม่ทราบ" ผู้เฒ่าไผ่เขียวแสร้งทำไม่รู้
"วันก่อน ใครเป็นคนสั่งให้ท่านคอยติดตามข้า ประมุขตงฟงหรือคงไม่ใช่หยางเหลียนถิงเจ้าคนประจบสอพลอหรอกนะ ใช่เขาจริงหรือ เขาเป็นแค่หัวหน้าคนใช้ ท่านเป็นถึงผู้คุมกฏทำไมถึงยอมให้คนไม่เอาไหนนั่นมาบงการได้ล่ะ ตอนนี้มีทางเลือกให้สองทาง หนึ่งมาเป็นบ่าวของข้า สองกลับไปรายงานหยางเหลียนถิงให้รู้.. คนในพรรคต่างไม่พอใจเจ้าคนถ่อยยโสฝีมืออ่อนหัดไม่ได้เรื่องอย่างมันเต็มที แต่เพราะกลัวประมุขเลยต้องอดทนไม่กล้าหือถูกไหม... ข้ายิ่นอิ๋งอิ๋งไม่ใช่คนโง่ ถ้าใครคิดรังแก ข้าจะให้มันอยู่ก็ไม่ได้ตายก็ไม่ดี แม้แต่หยางเหลียนถิงก็ไม่ละเว้น มีข้าคอยหนุนหลังท่านยังจะกลัวอะไรอีก"
"คนที่สั่งให้จับธิดาเทพคือพ่อพ่อหยางเหลียนถิงจริงๆครับ แต่ดูแล้วเหมือนท่านประมุขสั่งการมานะครับ" ผู้เฒ่าไผ่เขียวบอกกล่าวพร้อมแสดงความเห็น
"ข้ารู้แล้ว ยังไงท่านอาตงฟางก็ยังรักข้าอยู่ เมื่อเขาหนุนหลังข้าอีกคน ท่านก็ยิ่งไม่ต้องกลัวฝีมือการเล่นงานของสวะชั้นปลายแถวอย่างหยางเหลียนถิง การเล่นงานคนถ่อยชนิดนี้ข้าย่อมถนัดอยู่แล้ว ผู้เฒ่าไผ่เขียวหรือท่านอยากลอง"
"เอ่อ...ข้ายินดีรับใช้ธิดาเทพครับ" ผู้เฒ่าไผ่เขียวรีบออกตัว
"อืม...ดีมากนับว่าท่านเป็นคนหัวไวนะ"

ตงฟางปุป้าย

   เค๊กเอี้ยงรู้สึกตัวแล้ว หลิวเจิ้นฟงก็เข้าไปทักถาม

"น้องเค๊กเอี๊ยงเจ้าทำอะไรน่ะ ถึงขนาดทำร้ายบ่าวของข้าแล้วจะจากโดยไม่ร่ำลา มันถูกแล้วหรือ"
"พี่สาม บอกตามตรงขเาไม่อยากให้ท่านเดือดร้อน"
"น้องเอี๊ยง ขืนเจ้ายังพูดแบบนี้อีกข้าจะโกรธแล้วนะ"
"พี่สาม พรรคตะวันจันทรามีอิทธิพล หูตากว้างขวาง ข้าจึงไม่อยากให้พี่ ท่านมาเดือดร้อนด้วย เพราะฉะนั้นเพื่อตัดความยุ่งยากข้าไปเสียดีกว่า"
"น้องเอี๊ยง เราเป็นเพื่อนรักกัน ถ้าข้าไม่ช่วยแล้วจะเป็นผู้รู้ใจของเจ้าได้ยังไง เจ้าจะดูถูกข้าเกินไปหน่อยแล้วน้องเอี๊ยง อีกอย่างถ้าเจ้าจากไปอย่างเงียบๆถ้าเกิดอะไรขึ้นข้าจะมีหน้าไปพบอิ๋งอิ๋งที่นางนำเจ้ามาฝากให้ข้าดูแลอย่างไร"
"แต่..."
"ยังไงในใจของอิ๋งอิ๋งก็ยังเป็นห่วงเจ้าอยู่มาก นางถึงพาเจ้ามาที่นี่ ข้าจึงอยากให้เจ้าได้คุยกับนาง"

  อิ๋งอิ๋งเข้ามาใกล้ๆ และเอายาให้เค๊กเอี๊ยงกิน

"เฮ่อ...เจ้าบอกว่าข้าเป็นศัตรูที่ฆ่าพ่อของเจ้า เจ้าไม่แค้นข้าแล้วหรือ" เค๊กเอี๊ยงถาม
"ข้าแค่อยากรู้ว่า ศพพ่อข้าอยู่ไหน...วันที่เกิดเรื่องคนในพรรคตะวันจันทราไม่มีใครพบศพพ่อของข้าเลย ท่านเอาไปซ่อนไว้ที่ไหน"

  เค๊กเอี๊ยงส่ายหน้าว่าไม่รู้ นางมองเขาอย่างเหนื่อยอ่อนใจ ผู้เฒ่าไผ่เขียวเข้ามาพร้อมกับพิณโบราณเก่าหลังหนึ่ง เมื่อเอาเข้ามาเสร็จนางสั่งให้เขาออกไปรอข้างนอก เค๊กเอี๊ยงได้แต่มองด้วยความสงสัยในการกระทำของนางว่าทำไปทำไม

"นี่คือพิณโบราณสมัยราชวงศ์ฮั่นเสียงดีมาก คิดว่าพี่เอี๊ยงคงชอบ" นางพูดกับเขา
"หึ...ข้าไม่เข้าใจเจ้าจริงๆ เจ้ายังจะเล่นตลกอะไรกับข้าอีก ที่เจ้าพาข้ามาฝากพี่สามเนี่ย คงไม่ใช่เพราะความสำนึกผิดหากแต่เจ้าแค่อยากรู้ว่าศพพ่อเจ้าอยุ่ไหนต่างหาก เจ้าดึงพี่สามเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เพื่อให้ข้าก้มหัวให้ใช่ไหม"
"นอกจากหลิวเจิ้นฟงพี่สามของท่านแล้ว ข้าว่าคงจะไม่มีใครยอมเสี่ยงชีวิตต่อกรกับผาไม้ดำเพื่อท่านอีก"
"พอที่เลิกใช้วิธีนี้ได้แล้ว ข้าจะไม่ให้เจ้าลากพี่สามเข้ามาเกี่ยวกับข้าด้วยเด็ดขาด"

 

  หลานฟ่งหวงเมื่อได้เจอกับหลิวเจิ้นฟงก็มองเขาอย่างพิจารณาแล้วกล่าวว่า

"ดูจากบุคลิกของท่านเหมือนพ่อค้าที่วุ่นวาย ไม่นึกว่าท่านจะเชี่ยวชาญดนตรียิ่งกว่าปู่บุญธรรมของข้าเสียอีก ดูไม่ออกจริงๆ"
"เจ้าเป็นใครกัน ทำไมต้องมาบุกรุกบ้านของข้า"
"ตื่นเต้นอะไรกันเล่า แค่ท่านสั่งคำเดียวข้าจะวางยาพิษศิษย์อาจารย์คู่นั้นให้ตายทันทีก็หมดเรื่อง ความลับจะไม่ได้รั่วไหลไปภายนอก"