ถูกต้อง

   อ้อยจะโดนไม้จัดการแน่  

ลุงสัก ก็เดินกลับเค้าไปทำงานที่สวนเหมือนเดิม ส่วนนางอ้อยก็โมโหอยู่ในสวนมะปราง "ลุงสัก...คงจะมีใจให้อีมะปรางเน่าแน่ๆถึงประครองกันแบบนั้น" พอคนงานในสวนได้ยินก็พูดแทรกขึ้นมาว่า "หัวหน้าเค้าคงไม่คิดอะไรหรอก มีแต่แกนั่นแหละคิดอีบ้า"

พอนางอ้อยได้ยินแบบนี้ ก็เกิดอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมา
"ฉันไม่ได้บ้านะ...ฉันชอบลุงสักจริงๆฉันชอบมาตั้งนานแล้วด้วย"
พอลุงสักเดินเข้ามาหูแกก็ได้ยินที่นางอ้อยพูด แกก็อดที่จะพูดไม่ได้ ก็เลยบอกนางอ้อยไปว่า

"แต่ข้า...คิดกับแก...เป็นลูกหลานคนหนึ่งอ้อย เลิกเพ้อสักที ที่จะให้ข้ารับรักเอ็ง...มันเป็นไปไม่ได้"

ลุงสักพูดจบก็เดินหนีไปอย่างใว มีแต่นางอ้อยที่กรี๊ดดเหมือนคนบ้า

ส่วนปรางข้อเท้าของเธอนั้นได้บวม พ่อของเธอบอกว่าจะพาไปหาหมอ แต่เธอก็ปฎิเสธ เพราะเธอเป็นคนที่กลัวหมอมากๆ เมื่อเธอถึงบ้าน พ่อของเธอก็ประคองตัวเธอลงมาจากรถ โดยมีป้าแม่บ้านคอยช่วยใช้น้ำแข็งประคบที่ข้อเท้าของเธออ ปรางไม่ลืมที่จะถามแม่บ้านว่า

ลุงสักแกมาอยู่ที่ไร่นี้ นานรึยัง ป้าเเม่บ้านก็เล่าให้ฟังว่า เดิมลุงสักแกมาขอทำงานที่สวนนี้ ตั้งแต่ปรางยังเด็ก จนพ่อของปรางเธอใว้ใจ ก็เลยขึ้นให้เป็นหัวหน้างาน ลุงสักแกเป็นคนโอบอ้อมอารี
ใจกว้าง ที่สุด พอปรางได้ฟังเรื่องที่ป้าแม่บ้านเล่า เธอก็เริ่มที่จะอยากรู้จักเค้าให้มากกว่านี้แล้วสิ

พ่อของปรางก็ถามต่อว่า "มีอะไรบอกพ่อได้นะ ลุงสักเค้าทำอะไรให้ปรางไม่พอใจรึเปล่า" ปรางเธอก็รีบตอบว่า "เปล่าเลยค่ะ ลุงเค้าดีกับปรางมากพ่อ ถ้าไม่ได้ลุงสักช่วยวันนี้ หนูคงแย่แน่"

พ่อปรางก็เอื้อมมือมาลูบหัวลูกสาว ปรางก็บอกว่า ปรางขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ เหนียวตัวมาทั้งวันแล้ว ป้าแม่บ้านก็ประคองเธอขึ้นบ้าน

พอปรางอาบน้ำเสร็จ ก็มานั่งเช็ดผม เเล้วในสมองของเธอก็คิดถึงภาพเมื่อกลางวัน ที่ลุงสักเขาบีบข้อเท้าให้เธอ เธอคิดในใจว่าทำไมผู้ชายรุ่นใหญ่ เค้ามีความอบอุ่นจังนะ เธอนึกภาพรอยยิ้มที่ลุงสักแหงนหน้าขึ้นมามองเธอ แล้วยิ้มให้เธอ ทำให้เธอนั้นอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน

ส่วนลุงสักนั้นหรือ นั่งเหม่อลอย นึกแต่หน้าคุณหนูของเค้าอยู่แต่ในแคมป์คนงาน จนไอ้ไม้ หลานชายของแก จะมาสะกิดแกข้างหลัง

"ลุง...ฉันเห็นลุง...นั่งเหม่อลอยอยู่เป็น10นาที ลุงเป็นอะไร"ลุงสักแกก็รีบตอบ กลัวไอ้ไม้จะจับได้ว่าแกแอบนึกหน้าคุณปราง

"ปะ...เปล่าเว้ย...ข้าก็คิดอะไรเพลินๆนิดหน่อยเองไม้ ไม่มีอะไร"

ไอ้ไม้ก็แซวลุงสักว่า"ฉันรู้น๊าา...ว่าลุงแอบชอบคุณปรางล่ะสิ นั่นลูกเฒ่าแก่นะลุง ลุงแก่แล้ว เค้าไม่ชอบหรอก...อย่างคุณชมปรางต้องคู่กับลูกมหาเศรษฐีที่อยู่ไร่ข้างๆ"

พอไอ้ไม้พูดแบบนี้ มันก็ทำให้ลุงสักคิดได้ว่า ดอกฟ้า...ไม่สมควรคู่กับหมาวัด อย่างเรา พอไอ้ไม้ มันให้ข้อคิดลุงสัก มันก็เดินจากไปอย่างไม่ใยดี ที่จะปลอบลุงสัก

ลุงสักเขาไม่อยากคิดฟุ้งซ่าน เขาจึงหยิบเหล้าที่อยู่ในแคมป์คนงานออกมานั่งดื่ม ให้ใจมันไม่คิดถึงคุณปราง พอลุงสักเริ่มเมากรึ่มๆได้ที่เเล้ว เขาจะกลับเข้าไปนอนในแคมป์คนงาน แต่คนเมาก็มีอาการเซบ้างเล็กน้อย ถึงจังหวะที่นางอ้อยเดินผ่านมาพอดี

นางอ้อยก็รีบเข้าไปประคองลุงสักเพื่อไม่ให้เขาล้ม นางอ้อยประคองลุงสักเข้าไปในแคมป์คนงาน ที่มีเตียงอยู่ ลุงสักเอ็นตัวลงอย่างคนหมดแรง แต่นางอ้อยมันหาจังหวะนี่แหละ จังหวะที่ลุงสักเมา มันจะได้รวบหัวรวบหางลุงสัก มันจะได้เป็นเมียลุงสัก

นางอ้อยเอนร่างอวบยื่นใบหน้าพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าของลุงสัก ซึ่งมันไม่ได้แสดงอาการรับรู้ใดๆ ยังคงหายใจยาว เมาไปด้วยฤทธิ์เหล้าขาว

นางอ้อยเปลี่ยนตำแหล่งจากใบหน้ามาระดมวนจูบที่ หัวนมของลุงสักไรขนรอบๆหัวนม นางอ้อยใช้ลิ้นดุนหัวนมจนมันแข็งตั้งพานขึ้นมา นางอ้อยห่อปากดูดและใช้ลิ้นหมุนวนรอบๆหัวนมทั้งซ้าย ขวาอย่างเมามันส์ บางครั้งก็สลับกลับไปที่ใบหน้าระหว่างนี้ก็คอยสังเกตอาการของลุงสักว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

นางอ้อยได้แต่คิดในใจ คืนนี้กูจะต้องได้เป็นเมียลุงสักอย่างถูกต้อง ลิ้นนุ่มอุ่นๆของนางอ้อยลากผ่านแผ่นเนื้อและไหลเรื่อยลงมาถึงบริเวณกล้ามท้อง นางอ้อยวนเวียนไซ้จนผิวหนังของลุงสักเริ่มมีอาการสั่นระริก ร้องครางฮื่อๆและขยับตัวในบางจังหวะทำให้นางอ้อยเองก็ต้องคอยหยุดเป็นระยะ ด้วยกลัวว่ามันจะตื่นและรอคอยจังหวะอย่างใจเย็นเพื่อปฏิบัติกิจที่ปรารถนาต่อไปอย่างอดทน

พอมือของนางอ้อยค่อยๆล้วงลึกเข้าไปในกางเกงของลุงสัก ทันใดนั้น ไอ้ไม้ที่แอบชอบอีอ้อย ก็ดันลืมของที่ฝากลุงสักใว้
มันก็เข้ามาในแคมป์คนงาน เพื่อไม่ให้อีอ้อยรู้ตัว

พอไอ้ไม้เห็นภาพที่ อีอ้อยกำลังจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงลุงสัก
ไอ้ไม้ก็ดึงแขนอิกข้างของอีอ้อยออกไปข้างนอก

ลุงสัก ก็เดินกลับเค้าไปทำงานที่สวนเหมือนเดิม ส่วนนางอ้อยก็โมโหอยู่ในสวนมะปราง "ลุงสัก...คงจะมีใจให้อีมะปรางเน่าแน่ๆถึงประครองกันแบบนั้น" พอคนงานในสวนได้ยินก็พูดแทรกขึ้นมาว่า "หัวหน้าเค้าคงไม่คิดอะไรหรอก มีแต่แกนั่นแหละคิดอีบ้า"

พอนางอ้อยได้ยินแบบนี้ ก็เกิดอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมา
"ฉันไม่ได้บ้านะ...ฉันชอบลุงสักจริงๆฉันชอบมาตั้งนานแล้วด้วย"
พอลุงสักเดินเข้ามาหูแกก็ได้ยินที่นางอ้อยพูด แกก็อดที่จะพูดไม่ได้ ก็เลยบอกนางอ้อยไปว่า

"แต่ข้า...คิดกับแก...เป็นลูกหลานคนหนึ่งอ้อย เลิกเพ้อสักที ที่จะให้ข้ารับรักเอ็ง...มันเป็นไปไม่ได้"

ลุงสักพูดจบก็เดินหนีไปอย่างใว มีแต่นางอ้อยที่กรี๊ดดเหมือนคนบ้า

ส่วนปรางข้อเท้าของเธอนั้นได้บวม พ่อของเธอบอกว่าจะพาไปหาหมอ แต่เธอก็ปฎิเสธ เพราะเธอเป็นคนที่กลัวหมอมากๆ เมื่อเธอถึงบ้าน พ่อของเธอก็ประคองตัวเธอลงมาจากรถ โดยมีป้าแม่บ้านคอยช่วยใช้น้ำแข็งประคบที่ข้อเท้าของเธออ ปรางไม่ลืมที่จะถามแม่บ้านว่า

ลุงสักแกมาอยู่ที่ไร่นี้ นานรึยัง ป้าเเม่บ้านก็เล่าให้ฟังว่า เดิมลุงสักแกมาขอทำงานที่สวนนี้ ตั้งแต่ปรางยังเด็ก จนพ่อของปรางเธอใว้ใจ ก็เลยขึ้นให้เป็นหัวหน้างาน ลุงสักแกเป็นคนโอบอ้อมอารี
ใจกว้าง ที่สุด พอปรางได้ฟังเรื่องที่ป้าแม่บ้านเล่า เธอก็เริ่มที่จะอยากรู้จักเค้าให้มากกว่านี้แล้วสิ

พ่อของปรางก็ถามต่อว่า "มีอะไรบอกพ่อได้นะ ลุงสักเค้าทำอะไรให้ปรางไม่พอใจรึเปล่า" ปรางเธอก็รีบตอบว่า "เปล่าเลยค่ะ ลุงเค้าดีกับปรางมากพ่อ ถ้าไม่ได้ลุงสักช่วยวันนี้ หนูคงแย่แน่"

พ่อปรางก็เอื้อมมือมาลูบหัวลูกสาว ปรางก็บอกว่า ปรางขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ เหนียวตัวมาทั้งวันแล้ว ป้าแม่บ้านก็ประคองเธอขึ้นบ้าน

พอปรางอาบน้ำเสร็จ ก็มานั่งเช็ดผม เเล้วในสมองของเธอก็คิดถึงภาพเมื่อกลางวัน ที่ลุงสักเขาบีบข้อเท้าให้เธอ เธอคิดในใจว่าทำไมผู้ชายรุ่นใหญ่ เค้ามีความอบอุ่นจังนะ เธอนึกภาพรอยยิ้มที่ลุงสักแหงนหน้าขึ้นมามองเธอ แล้วยิ้มให้เธอ ทำให้เธอนั้นอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน

ส่วนลุงสักนั้นหรือ นั่งเหม่อลอย นึกแต่หน้าคุณหนูของเค้าอยู่แต่ในแคมป์คนงาน จนไอ้ไม้ หลานชายของแก จะมาสะกิดแกข้างหลัง

"ลุง...ฉันเห็นลุง...นั่งเหม่อลอยอยู่เป็น10นาที ลุงเป็นอะไร"ลุงสักแกก็รีบตอบ กลัวไอ้ไม้จะจับได้ว่าแกแอบนึกหน้าคุณปราง

"ปะ...เปล่าเว้ย...ข้าก็คิดอะไรเพลินๆนิดหน่อยเองไม้ ไม่มีอะไร"

ไอ้ไม้ก็แซวลุงสักว่า"ฉันรู้น๊าา...ว่าลุงแอบชอบคุณปรางล่ะสิ นั่นลูกเฒ่าแก่นะลุง ลุงแก่แล้ว เค้าไม่ชอบหรอก...อย่างคุณชมปรางต้องคู่กับลูกมหาเศรษฐีที่อยู่ไร่ข้างๆ"

พอไอ้ไม้พูดแบบนี้ มันก็ทำให้ลุงสักคิดได้ว่า ดอกฟ้า...ไม่สมควรคู่กับหมาวัด อย่างเรา พอไอ้ไม้ มันให้ข้อคิดลุงสัก มันก็เดินจากไปอย่างไม่ใยดี ที่จะปลอบลุงสัก

ลุงสักเขาไม่อยากคิดฟุ้งซ่าน เขาจึงหยิบเหล้าที่อยู่ในแคมป์คนงานออกมานั่งดื่ม ให้ใจมันไม่คิดถึงคุณปราง พอลุงสักเริ่มเมากรึ่มๆได้ที่เเล้ว เขาจะกลับเข้าไปนอนในแคมป์คนงาน แต่คนเมาก็มีอาการเซบ้างเล็กน้อย ถึงจังหวะที่นางอ้อยเดินผ่านมาพอดี

นางอ้อยก็รีบเข้าไปประคองลุงสักเพื่อไม่ให้เขาล้ม นางอ้อยประคองลุงสักเข้าไปในแคมป์คนงาน ที่มีเตียงอยู่ ลุงสักเอ็นตัวลงอย่างคนหมดแรง แต่นางอ้อยมันหาจังหวะนี่แหละ จังหวะที่ลุงสักเมา มันจะได้รวบหัวรวบหางลุงสัก มันจะได้เป็นเมียลุงสัก

นางอ้อยเอนร่างอวบยื่นใบหน้าพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าของลุงสัก ซึ่งมันไม่ได้แสดงอาการรับรู้ใดๆ ยังคงหายใจยาว เมาไปด้วยฤทธิ์เหล้าขาว

นางอ้อยเปลี่ยนตำแหล่งจากใบหน้ามาระดมวนจูบที่ หัวนมของลุงสักไรขนรอบๆหัวนม นางอ้อยใช้ลิ้นดุนหัวนมจนมันแข็งตั้งพานขึ้นมา นางอ้อยห่อปากดูดและใช้ลิ้นหมุนวนรอบๆหัวนมทั้งซ้าย ขวาอย่างเมามันส์ บางครั้งก็สลับกลับไปที่ใบหน้าระหว่างนี้ก็คอยสังเกตอาการของลุงสักว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

นางอ้อยได้แต่คิดในใจ คืนนี้กูจะต้องได้เป็นเมียลุงสักอย่างถูกต้อง ลิ้นนุ่มอุ่นๆของนางอ้อยลากผ่านแผ่นเนื้อและไหลเรื่อยลงมาถึงบริเวณกล้ามท้อง นางอ้อยวนเวียนไซ้จนผิวหนังของลุงสักเริ่มมีอาการสั่นระริก ร้องครางฮื่อๆและขยับตัวในบางจังหวะทำให้นางอ้อยเองก็ต้องคอยหยุดเป็นระยะ ด้วยกลัวว่ามันจะตื่นและรอคอยจังหวะอย่างใจเย็นเพื่อปฏิบัติกิจที่ปรารถนาต่อไปอย่างอดทน

พอมือของนางอ้อยค่อยๆล้วงลึกเข้าไปในกางเกงของลุงสัก ทันใดนั้น ไอ้ไม้ที่แอบชอบอีอ้อย ก็ดันลืมของที่ฝากลุงสักใว้
มันก็เข้ามาในแคมป์คนงาน เพื่อไม่ให้อีอ้อยรู้ตัว

พอไอ้ไม้เห็นภาพที่ อีอ้อยกำลังจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงลุงสัก
ไอ้ไม้ก็ดึงแขนอิกข้างของอีอ้อยออกไปข้างนอก

ไอ้ไม้จัดการอ้อยต่อเลย

อีอ้อย ได้ผัวแล้ว

 

อ้อยอดเลย

ลุงสัก ก็เดินกลับเค้าไปทำงานที่สวนเหมือนเดิม ส่วนนางอ้อยก็โมโหอยู่ในสวนมะปราง "ลุงสัก...คงจะมีใจให้อีมะปรางเน่าแน่ๆถึงประครองกันแบบนั้น" พอคนงานในสวนได้ยินก็พูดแทรกขึ้นมาว่า "หัวหน้าเค้าคงไม่คิดอะไรหรอก มีแต่แกนั่นแหละคิดอีบ้า"

พอนางอ้อยได้ยินแบบนี้ ก็เกิดอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมา
"ฉันไม่ได้บ้านะ...ฉันชอบลุงสักจริงๆฉันชอบมาตั้งนานแล้วด้วย"
พอลุงสักเดินเข้ามาหูแกก็ได้ยินที่นางอ้อยพูด แกก็อดที่จะพูดไม่ได้ ก็เลยบอกนางอ้อยไปว่า

"แต่ข้า...คิดกับแก...เป็นลูกหลานคนหนึ่งอ้อย เลิกเพ้อสักที ที่จะให้ข้ารับรักเอ็ง...มันเป็นไปไม่ได้"

ลุงสักพูดจบก็เดินหนีไปอย่างใว มีแต่นางอ้อยที่กรี๊ดดเหมือนคนบ้า

ส่วนปรางข้อเท้าของเธอนั้นได้บวม พ่อของเธอบอกว่าจะพาไปหาหมอ แต่เธอก็ปฎิเสธ เพราะเธอเป็นคนที่กลัวหมอมากๆ เมื่อเธอถึงบ้าน พ่อของเธอก็ประคองตัวเธอลงมาจากรถ โดยมีป้าแม่บ้านคอยช่วยใช้น้ำแข็งประคบที่ข้อเท้าของเธออ ปรางไม่ลืมที่จะถามแม่บ้านว่า

ลุงสักแกมาอยู่ที่ไร่นี้ นานรึยัง ป้าเเม่บ้านก็เล่าให้ฟังว่า เดิมลุงสักแกมาขอทำงานที่สวนนี้ ตั้งแต่ปรางยังเด็ก จนพ่อของปรางเธอใว้ใจ ก็เลยขึ้นให้เป็นหัวหน้างาน ลุงสักแกเป็นคนโอบอ้อมอารี
ใจกว้าง ที่สุด พอปรางได้ฟังเรื่องที่ป้าแม่บ้านเล่า เธอก็เริ่มที่จะอยากรู้จักเค้าให้มากกว่านี้แล้วสิ

พ่อของปรางก็ถามต่อว่า "มีอะไรบอกพ่อได้นะ ลุงสักเค้าทำอะไรให้ปรางไม่พอใจรึเปล่า" ปรางเธอก็รีบตอบว่า "เปล่าเลยค่ะ ลุงเค้าดีกับปรางมากพ่อ ถ้าไม่ได้ลุงสักช่วยวันนี้ หนูคงแย่แน่"

พ่อปรางก็เอื้อมมือมาลูบหัวลูกสาว ปรางก็บอกว่า ปรางขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ เหนียวตัวมาทั้งวันแล้ว ป้าแม่บ้านก็ประคองเธอขึ้นบ้าน

พอปรางอาบน้ำเสร็จ ก็มานั่งเช็ดผม เเล้วในสมองของเธอก็คิดถึงภาพเมื่อกลางวัน ที่ลุงสักเขาบีบข้อเท้าให้เธอ เธอคิดในใจว่าทำไมผู้ชายรุ่นใหญ่ เค้ามีความอบอุ่นจังนะ เธอนึกภาพรอยยิ้มที่ลุงสักแหงนหน้าขึ้นมามองเธอ แล้วยิ้มให้เธอ ทำให้เธอนั้นอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน

ส่วนลุงสักนั้นหรือ นั่งเหม่อลอย นึกแต่หน้าคุณหนูของเค้าอยู่แต่ในแคมป์คนงาน จนไอ้ไม้ หลานชายของแก จะมาสะกิดแกข้างหลัง

"ลุง...ฉันเห็นลุง...นั่งเหม่อลอยอยู่เป็น10นาที ลุงเป็นอะไร"ลุงสักแกก็รีบตอบ กลัวไอ้ไม้จะจับได้ว่าแกแอบนึกหน้าคุณปราง

"ปะ...เปล่าเว้ย...ข้าก็คิดอะไรเพลินๆนิดหน่อยเองไม้ ไม่มีอะไร"

ไอ้ไม้ก็แซวลุงสักว่า"ฉันรู้น๊าา...ว่าลุงแอบชอบคุณปรางล่ะสิ นั่นลูกเฒ่าแก่นะลุง ลุงแก่แล้ว เค้าไม่ชอบหรอก...อย่างคุณชมปรางต้องคู่กับลูกมหาเศรษฐีที่อยู่ไร่ข้างๆ"

พอไอ้ไม้พูดแบบนี้ มันก็ทำให้ลุงสักคิดได้ว่า ดอกฟ้า...ไม่สมควรคู่กับหมาวัด อย่างเรา พอไอ้ไม้ มันให้ข้อคิดลุงสัก มันก็เดินจากไปอย่างไม่ใยดี ที่จะปลอบลุงสัก

ลุงสักเขาไม่อยากคิดฟุ้งซ่าน เขาจึงหยิบเหล้าที่อยู่ในแคมป์คนงานออกมานั่งดื่ม ให้ใจมันไม่คิดถึงคุณปราง พอลุงสักเริ่มเมากรึ่มๆได้ที่เเล้ว เขาจะกลับเข้าไปนอนในแคมป์คนงาน แต่คนเมาก็มีอาการเซบ้างเล็กน้อย ถึงจังหวะที่นางอ้อยเดินผ่านมาพอดี

นางอ้อยก็รีบเข้าไปประคองลุงสักเพื่อไม่ให้เขาล้ม นางอ้อยประคองลุงสักเข้าไปในแคมป์คนงาน ที่มีเตียงอยู่ ลุงสักเอ็นตัวลงอย่างคนหมดแรง แต่นางอ้อยมันหาจังหวะนี่แหละ จังหวะที่ลุงสักเมา มันจะได้รวบหัวรวบหางลุงสัก มันจะได้เป็นเมียลุงสัก

นางอ้อยเอนร่างอวบยื่นใบหน้าพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าของลุงสัก ซึ่งมันไม่ได้แสดงอาการรับรู้ใดๆ ยังคงหายใจยาว เมาไปด้วยฤทธิ์เหล้าขาว

นางอ้อยเปลี่ยนตำแหล่งจากใบหน้ามาระดมวนจูบที่ หัวนมของลุงสักไรขนรอบๆหัวนม นางอ้อยใช้ลิ้นดุนหัวนมจนมันแข็งตั้งพานขึ้นมา นางอ้อยห่อปากดูดและใช้ลิ้นหมุนวนรอบๆหัวนมทั้งซ้าย ขวาอย่างเมามันส์ บางครั้งก็สลับกลับไปที่ใบหน้าระหว่างนี้ก็คอยสังเกตอาการของลุงสักว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

นางอ้อยได้แต่คิดในใจ คืนนี้กูจะต้องได้เป็นเมียลุงสักอย่างถูกต้อง ลิ้นนุ่มอุ่นๆของนางอ้อยลากผ่านแผ่นเนื้อและไหลเรื่อยลงมาถึงบริเวณกล้ามท้อง นางอ้อยวนเวียนไซ้จนผิวหนังของลุงสักเริ่มมีอาการสั่นระริก ร้องครางฮื่อๆและขยับตัวในบางจังหวะทำให้นางอ้อยเองก็ต้องคอยหยุดเป็นระยะ ด้วยกลัวว่ามันจะตื่นและรอคอยจังหวะอย่างใจเย็นเพื่อปฏิบัติกิจที่ปรารถนาต่อไปอย่างอดทน

พอมือของนางอ้อยค่อยๆล้วงลึกเข้าไปในกางเกงของลุงสัก ทันใดนั้น ไอ้ไม้ที่แอบชอบอีอ้อย ก็ดันลืมของที่ฝากลุงสักใว้
มันก็เข้ามาในแคมป์คนงาน เพื่อไม่ให้อีอ้อยรู้ตัว

พอไอ้ไม้เห็นภาพที่ อีอ้อยกำลังจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงลุงสัก
ไอ้ไม้ก็ดึงแขนอิกข้างของอีอ้อยออกไปข้างนอก

ลุงสัก ก็เดินกลับเค้าไปทำงานที่สวนเหมือนเดิม ส่วนนางอ้อยก็โมโหอยู่ในสวนมะปราง "ลุงสัก...คงจะมีใจให้อีมะปรางเน่าแน่ๆถึงประครองกันแบบนั้น" พอคนงานในสวนได้ยินก็พูดแทรกขึ้นมาว่า "หัวหน้าเค้าคงไม่คิดอะไรหรอก มีแต่แกนั่นแหละคิดอีบ้า"

พอนางอ้อยได้ยินแบบนี้ ก็เกิดอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมา
"ฉันไม่ได้บ้านะ...ฉันชอบลุงสักจริงๆฉันชอบมาตั้งนานแล้วด้วย"
พอลุงสักเดินเข้ามาหูแกก็ได้ยินที่นางอ้อยพูด แกก็อดที่จะพูดไม่ได้ ก็เลยบอกนางอ้อยไปว่า

"แต่ข้า...คิดกับแก...เป็นลูกหลานคนหนึ่งอ้อย เลิกเพ้อสักที ที่จะให้ข้ารับรักเอ็ง...มันเป็นไปไม่ได้"

ลุงสักพูดจบก็เดินหนีไปอย่างใว มีแต่นางอ้อยที่กรี๊ดดเหมือนคนบ้า

ส่วนปรางข้อเท้าของเธอนั้นได้บวม พ่อของเธอบอกว่าจะพาไปหาหมอ แต่เธอก็ปฎิเสธ เพราะเธอเป็นคนที่กลัวหมอมากๆ เมื่อเธอถึงบ้าน พ่อของเธอก็ประคองตัวเธอลงมาจากรถ โดยมีป้าแม่บ้านคอยช่วยใช้น้ำแข็งประคบที่ข้อเท้าของเธออ ปรางไม่ลืมที่จะถามแม่บ้านว่า

ลุงสักแกมาอยู่ที่ไร่นี้ นานรึยัง ป้าเเม่บ้านก็เล่าให้ฟังว่า เดิมลุงสักแกมาขอทำงานที่สวนนี้ ตั้งแต่ปรางยังเด็ก จนพ่อของปรางเธอใว้ใจ ก็เลยขึ้นให้เป็นหัวหน้างาน ลุงสักแกเป็นคนโอบอ้อมอารี
ใจกว้าง ที่สุด พอปรางได้ฟังเรื่องที่ป้าแม่บ้านเล่า เธอก็เริ่มที่จะอยากรู้จักเค้าให้มากกว่านี้แล้วสิ

พ่อของปรางก็ถามต่อว่า "มีอะไรบอกพ่อได้นะ ลุงสักเค้าทำอะไรให้ปรางไม่พอใจรึเปล่า" ปรางเธอก็รีบตอบว่า "เปล่าเลยค่ะ ลุงเค้าดีกับปรางมากพ่อ ถ้าไม่ได้ลุงสักช่วยวันนี้ หนูคงแย่แน่"

พ่อปรางก็เอื้อมมือมาลูบหัวลูกสาว ปรางก็บอกว่า ปรางขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ เหนียวตัวมาทั้งวันแล้ว ป้าแม่บ้านก็ประคองเธอขึ้นบ้าน

พอปรางอาบน้ำเสร็จ ก็มานั่งเช็ดผม เเล้วในสมองของเธอก็คิดถึงภาพเมื่อกลางวัน ที่ลุงสักเขาบีบข้อเท้าให้เธอ เธอคิดในใจว่าทำไมผู้ชายรุ่นใหญ่ เค้ามีความอบอุ่นจังนะ เธอนึกภาพรอยยิ้มที่ลุงสักแหงนหน้าขึ้นมามองเธอ แล้วยิ้มให้เธอ ทำให้เธอนั้นอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน

ส่วนลุงสักนั้นหรือ นั่งเหม่อลอย นึกแต่หน้าคุณหนูของเค้าอยู่แต่ในแคมป์คนงาน จนไอ้ไม้ หลานชายของแก จะมาสะกิดแกข้างหลัง

"ลุง...ฉันเห็นลุง...นั่งเหม่อลอยอยู่เป็น10นาที ลุงเป็นอะไร"ลุงสักแกก็รีบตอบ กลัวไอ้ไม้จะจับได้ว่าแกแอบนึกหน้าคุณปราง

"ปะ...เปล่าเว้ย...ข้าก็คิดอะไรเพลินๆนิดหน่อยเองไม้ ไม่มีอะไร"

ไอ้ไม้ก็แซวลุงสักว่า"ฉันรู้น๊าา...ว่าลุงแอบชอบคุณปรางล่ะสิ นั่นลูกเฒ่าแก่นะลุง ลุงแก่แล้ว เค้าไม่ชอบหรอก...อย่างคุณชมปรางต้องคู่กับลูกมหาเศรษฐีที่อยู่ไร่ข้างๆ"

พอไอ้ไม้พูดแบบนี้ มันก็ทำให้ลุงสักคิดได้ว่า ดอกฟ้า...ไม่สมควรคู่กับหมาวัด อย่างเรา พอไอ้ไม้ มันให้ข้อคิดลุงสัก มันก็เดินจากไปอย่างไม่ใยดี ที่จะปลอบลุงสัก

ลุงสักเขาไม่อยากคิดฟุ้งซ่าน เขาจึงหยิบเหล้าที่อยู่ในแคมป์คนงานออกมานั่งดื่ม ให้ใจมันไม่คิดถึงคุณปราง พอลุงสักเริ่มเมากรึ่มๆได้ที่เเล้ว เขาจะกลับเข้าไปนอนในแคมป์คนงาน แต่คนเมาก็มีอาการเซบ้างเล็กน้อย ถึงจังหวะที่นางอ้อยเดินผ่านมาพอดี

นางอ้อยก็รีบเข้าไปประคองลุงสักเพื่อไม่ให้เขาล้ม นางอ้อยประคองลุงสักเข้าไปในแคมป์คนงาน ที่มีเตียงอยู่ ลุงสักเอ็นตัวลงอย่างคนหมดแรง แต่นางอ้อยมันหาจังหวะนี่แหละ จังหวะที่ลุงสักเมา มันจะได้รวบหัวรวบหางลุงสัก มันจะได้เป็นเมียลุงสัก

นางอ้อยเอนร่างอวบยื่นใบหน้าพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าของลุงสัก ซึ่งมันไม่ได้แสดงอาการรับรู้ใดๆ ยังคงหายใจยาว เมาไปด้วยฤทธิ์เหล้าขาว

นางอ้อยเปลี่ยนตำแหล่งจากใบหน้ามาระดมวนจูบที่ หัวนมของลุงสักไรขนรอบๆหัวนม นางอ้อยใช้ลิ้นดุนหัวนมจนมันแข็งตั้งพานขึ้นมา นางอ้อยห่อปากดูดและใช้ลิ้นหมุนวนรอบๆหัวนมทั้งซ้าย ขวาอย่างเมามันส์ บางครั้งก็สลับกลับไปที่ใบหน้าระหว่างนี้ก็คอยสังเกตอาการของลุงสักว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

นางอ้อยได้แต่คิดในใจ คืนนี้กูจะต้องได้เป็นเมียลุงสักอย่างถูกต้อง ลิ้นนุ่มอุ่นๆของนางอ้อยลากผ่านแผ่นเนื้อและไหลเรื่อยลงมาถึงบริเวณกล้ามท้อง นางอ้อยวนเวียนไซ้จนผิวหนังของลุงสักเริ่มมีอาการสั่นระริก ร้องครางฮื่อๆและขยับตัวในบางจังหวะทำให้นางอ้อยเองก็ต้องคอยหยุดเป็นระยะ ด้วยกลัวว่ามันจะตื่นและรอคอยจังหวะอย่างใจเย็นเพื่อปฏิบัติกิจที่ปรารถนาต่อไปอย่างอดทน

พอมือของนางอ้อยค่อยๆล้วงลึกเข้าไปในกางเกงของลุงสัก ทันใดนั้น ไอ้ไม้ที่แอบชอบอีอ้อย ก็ดันลืมของที่ฝากลุงสักใว้
มันก็เข้ามาในแคมป์คนงาน เพื่อไม่ให้อีอ้อยรู้ตัว

พอไอ้ไม้เห็นภาพที่ อีอ้อยกำลังจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงลุงสัก
ไอ้ไม้ก็ดึงแขนอิกข้างของอีอ้อยออกไปข้างนอก

ต่อเนื่องแบบนี้กะลังดีรอไม่นาน