ตั้งความหวังไว้ เมื่อผิดหวังมักเศร้าหนัก

 

 

ไม่น่าเลี้ยงไว้เลยจัดการซะก้อจบ

เจอแบบนี้เข้าไปถึงกับหดหมดรมเลย

ผัวอนุญาตแล้ว

ผมชื่อแอมเป็นผู้ช่วยคณบดี ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง อายุสามสิบกลางล่ะ ส่วนสถานะทางกฏหมายคือโสด แต่ใช่ว่าจะไม่ได้มองใคร ผมซุ่มปลูกดอกรักกับน้องฝน ซึ่งเป็นนักศึกษาป.โทคณะพยาบาล ผมไม่อยากเปิดตัวมากเพราะว่าเกรงว่าจะไม่เหมาะสมที่ไปคบกับนักศึกษา แม้ว่าจะต่างคณะก็ตาม เวลาไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง  ก็มักจะออกไปไกลๆจากมหาวิทยาลัยหน่อย กลัวคนอื่นเขาเห็นแล้วจะเอามานินทาได้

บางครั้งผมก็แอบสงสัยว่าเราคบกันจริงจังขนาดไหน เราทั้งสองคนก็ไม่เคยพากันไปแนะนำตัวให้ทางบ้านรู้จักเลยสักครั้ง ส่วนเรื่องที่บ้านเราก็ไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่ รู้แค่ว่าน้องฝนเป็นคนเชียงใหม่ส่วนเรื่องพ่อแม่พี่น้องไม่เคยเล่าให้ฟังเลยสักครั้ง อาจจะเพราะเรายังแค่คบๆดูใจกันไปก่อนมั้ง หรือบุคลิกของฝนเป็นคนเรียบร้อยไม่ค่อยพูด หรือเพราะผมไม่เคยอยากรู้  แต่ที่แน่ๆผมมีแผนมัดใจเธอแล้วล่ะ รอเธอจบก่อนผมจะขอเธอเป็นแฟนกล้าเปิดตัวอย่างจริงจัง ผมกะว่าจะให้แหวนเพชรเม็ดเล็กๆเป็นของขวัญในโอกาสครบรอบที่เราสองคนคบกัน จะบอกว่าให้แหวนหมั้นก็เขิน อันที่จริงเธอสอบจบเรียบร้อยแล้วล่ะ เหลือเพียงแก้เล่มวิทยานิพนธ์ให้กรรมการฯ ตรวจ ถึงตอนนี้คงจะไม่น่าเกลียดแล้วล่ะมั้งถ้าจะเปิดตัว

แต่อย่าด่วนตัดสินว่าผมไก่อ่อน ประสบกามผมไม่ใช่ธรรมดา ผาดโผนในยุทธจักรมาเยอะ แปลงร่างเป็นเดี่ยวออกรอบมาพอสมควร แค่แฝงตัวแบบเนียนๆ หากรักจะอยู่ในวงการนี้อย่าทำตัวเด่นเดี๋ยวคนจะหมั่นไส้เอา แต่สำหรับน้องฝน ผมขอเว้นไว้หนึ่งคน ขอรอเปิดกล่องของขวัญหยิบพรหมจรรย์เธอมาเชยชมคืนวันเข้าหอก็แล้วกัน คนนี้เท่านั้นคือคนที่ผมจะเรียกว่าแม่ของลูกจริงๆ

วันนี้กำหนดการจริงผมต้องไปสัมมนานอกสถานที่กับทางคณะฯ ซึ่งตอนแรกว่าจะพาน้องฝนมาเปิดตัวให้ผู้ใหญ่ในคณะรู้จักสักหน่อย แต่เสียดายน้องฝนโทรฯมาบอกเมื่อคืนว่าต้องไปส่งเล่มวิทยานิพนธ์ให้กรรมการสอบดูด้วยตนเองที่ขอนแก่น พึ่งโทรนัดอาจารย์ได้ แผนการเซอร์ไพรซ์ขอเป็นแฟนหน้าเวทีสัมมนาที่วางแผนมาหลายเดือนจึงล่มเอาไม่เป็นท่า ดีนะที่ผมไม่บอกแผนให้หลายคนได้รู้ว่าผมกำหนดวันจัดสัมมนานอกสถานที่ในวันครบรอบที่เราสองคนพบกันครั้งแรกเมื่อสี่ปีก่อน แต่เอาเถอะโอกาสหน้ายังมี แหวนมันก็คงไม่บูดไม่เน่าหรอก บวกกับคณบดีเปรยๆเหมือนอยากให้ผมไปประชุมด่วนเกี่ยวกับงานวิชาการที่ผมรับผิดชอบพอดี จึงถือโอกาสไม่ไปร่วมงานสัมมนา

แต่วันนี้มันก็ไม่ใช่มีแต่เรื่องร้ายๆซะอย่างเดียว ยังมีความโชคดีอยู่บ้าง "ไอ้โจ้ ควยสั่งได้" เดี่ยวหนุ่มหล่อ พ่อรวย ควยใหญ่ มันโทรฯมาตอนบ่ายๆ บอกมีงานนัดด่วนชวนให้ไปร่วมแจมคู่หมอ-พยาบาล คู่ที่มันออกรอบด้วยประจำ มันบอกอย่างเด็ด วันนี้เขาอยากอัพเลเวลเป็น 4-1 ดูบ้าง แต่หมอเขาไม่บอกกิ๊กก่อนอยากให้เห็นหน้างานเลย  ไอ้โจ้มันเล่าว่าหมอคนนี้แกมีเมียแล้ว แต่ไม่กล้าเปิดเผยตัวตนกับเมียหลวง เลยพากิ๊กมาสวิงแทน ส่วนพยาบาลสาวก็ขำๆไม่คิดผูกมัดอะไร ไปด้วยสนุกๆ เธอก็เคยออกรอบกับไอ้โจ้มันบ้าง ออกกับเดี่ยวอื่นก็บ่อย แต่ถ้าจะสวิงก็ออกรอบกับหมอคนนี้แหละ แต่ที่ไม่เคยจริงๆก็ 4-1 นี่แหละ ไอ้นี่โม้ซะยาว แต่เสือกไม่ยอมส่งรูปให้ดูบิวท์อารมณ์สักหน่อย บอกแค่ว่าเดี๋ยวเจอตัวจริงสักประมาณสองทุ่มพร้อมกับเดี่ยวอีกคนชื่อบิ๊ก ที่โรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งย่านบางใหญ่

ประชุมเสร็จตอนค่ำๆผมรีบขับรถข้ามฝากกทม.ไปถึงจุดหมายหาอะไรกินใน Westgate สักหน่อย ก่อนจะไปถึงที่หมายตอนทุ่มครึ่ง เห็นนายบิ๊กหนุ่มล่ำมาดนักกีฬาตรงตามรูปที่ไอ้บิ๊กมันส่งรูปให้ดูก่อน เขามานั่งรอที่ล๊อบบี้แล้วเช่นกัน เราทักทายกันเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะขอตัวไปโทรเคลียร์กับน้องฝนไว้เอาไว้ก่อน เดี๋ยวโทรมาขัดจังหวะตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มจะลำบากเอา
ตรืดดดดดด ..... ผมรอสายนานเกือบครึ่งนาที จนต้องกดรอบสอง
"พี่แอมมม ว่างาายยยยย" เสียงเธอลากยาวคล้ายๆกำลังทำอะไรสักอย่าง
"น้องฝนรับสายช้าจังอ่ะ"
"อุ้ย ว้ายยยยย ตุ๊บบบบ" เสียงเหมือนโทรศัพท์ตก เหมือนได้ยินเสียงไกลๆจากเข้ามาในโทรศัพท์พอจับใจความว่า "อย่า แกล้งกันซิ อี้ยยย"
"มีอะไรเหรอน้องฝน"
"อื้มมม ไม่ ไม่มีอะไร เพื่อนนนน แกล้งงงง อึ้ยยยยย เดี๋ยวๆแค่นี้ก่อนน้าาาาา "
"ฝน เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนๆ" อ้าวไม่ทันได้บอกเลย เอาเถอะสงสัย เธอคงยังไม่สะดวกคุยมั้ง ผมคงไม่ต้องอ้างล่ะว่าวันนี้มีสังสรรค์รอบดึกพร้อมแบตหมด แต่เอาเถอะบางทีเธออาจจะไม่ได้โทรมาแล้วมั้ง คุ้นๆว่าเธอก็จะไปพักกับเพื่อนรูมเมทสมัยป.ตรี คงมีเรื่องเมาส์ตามประสาสาวๆแหละ ผมจึงเนียนปิดเครื่องไปเลยดีกว่า เดี๋ยวค่อยหาข้ออ้างเอาตัวรอดอย่างเคยๆ สิ่งที่รอตรงหน้าสำคัญกว่าเดี๋ยวไอ้โจ้มันจะรอ แถมนายบิ๊กก็ยืนรอผมอยู่หน้าลิฟต์ เราจึงมุ่งหน้าไปที่ห้องเป้าหมายอย่างไม่รีรอ

เมื่อถึงเลขห้องตามที่ไอ้โจ้มันบอก มันให้เปิดเข้าไปได้เลย มันไม่ได้ล๊อกประตู แต่ให้เราย่องเบาๆอย่าส่งเสียงดัง เพราะหมอบอกว่าอยากให้เซอร์ไพรซ์กิ๊กของเขา

ทันทีที่สายตาของผมปรับกับแสงสลัวๆในห้อง ที่มีเพียงแสงจันทร์เดือนหงายส่องผ่านมาจากทางหน้าต่าง ภาพแรกที่เห็นคือไอ้โจ้กำลังแหกขาข้างหนึ่งสาวพยาบาลพาดที่บ่า กระหน่ำขีปนาวุธเข้าเป้าหมายอย่างเป็นจังหวะจังหวะ แท่งควยของมันพลุบเข้าพลุบออกจนกลีบอูมพลิ้วไปตามแรงเด้า ส่วนสาวคนนั้นนอนตะแคงหันหลังอันเปลือยเปล่าเล่นกับแสงไฟหรี่หน้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงอู้อี้ของเธออย่างมีความสุขเกินบรรยาย แม้ไม่เห็นว่ากำลังทำอะไรแต่พอจะรู้ว่าน่าจะกำลังกินดุ้นหนุ่มใหญ่วัยห้าสิบเศษ ดูภูมิฐานน่าจะเป็นหมอที่ไอ้โจ้มันบอก ผมกับนายบิ๊กยกมือไหว้ หมอก็หันมายิ้มทักทายตอบ มืออีกข้างของหมอกำลังประคองหัวสาวพยาบาล ส่วนไอ้โจ้มันก็หันมายักคิ้วให้แล้วกลับไปสนใจสาวพยาบาลที่นอนให้มันซอยอยู่ตรงหน้า
"ซูดดด อ๊าซซซ ฟิตดีจัง ทูนหัว" ไอ้โจ้คราง
"อื้อ อื้ออออ อื้อออ" สาวน้อยหุ่นดีที่ผมยังไม่ทันเห็นหน้าครางแข่งกับเสียงเตียงสปริงดัง เอี๊ยด เอี๊ยดๆ เบาๆ ผมมัวแต่เพลินกับการดูภาพสวิงนั้น แต่นายบิ๊กถอดเสื้อผ้าเดินเข้าไปประกอบฉากซะแล้ว ส่วนผมยังไม่รีบร้อน แถมที่ว่างก็ไม่มีแล้ว อาบน้ำก่อนก็ดี ไม่ได้อาบมาทั้งวัน ยังไง ราตรีนี้ยังอีกยาว สาวเจ้าคงไม่หนีไปไหนหรอก

พออาบน้ำเสร็จ ผมออกมาในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียวพร้อมออกศึก ส่วนแว่นตาก็วางไว้ที่หน้ากระจกห้องน้ำ เย็ดกันมันไม่จำเป็นต้องใช้แว่นหรอก ผมยังพอเห็นภาพลางๆ ในแสงสลัวๆอยู่บ้าง หมอนั่งอยู่ที่โซฟาดูกิ๊กสาวน้อยโดนไอ้โจ้มันจับโก้งโค้งกระทุ้งซอยเอวถี่ๆที่ขอบเตียง ผมยาวร่วงลงมาปิดหน้า แต่ก็ปลิวสะบัดตามแรงกระทุ้งของไอ้โจ้ตามจังหวะกระแทก จนกระทั่งพยาบาลสาวกระตุกสองสามครั้งพร้อมกับครางออกมา

"อ่าาาาาซซซีดดดด น้ำไม่ไหวแล้วววว อ๊าาาาาซซซ" ก่อนที่เธอจะเข่าอ่อนฟุบไปที่เตียง เธอกระตุกสองสามครั้ง

แปลกใจกับโสตประสาทแว๊บแรกที่ได้รับสัมผัสกับเสียงของเธอ ผมขัดไม่มั่นใจในเสียงที่แสนคุ้นหูเอามากๆ จนผมต้องวิ่งไปหยิบเอาแว่นตาในห้องน้ำมาสวมเพื่อคลายสงสัย

"อ้าวเหย!!! นี่มันน้องฝนนิ ไหนเธอว่าไปขอนแก่นวะ" ผมอุทานในใจ

ผมได้แต่ยืนแข็งทื่ออยู่ตรงหน้าห้องน้ำมองภาพแฟนที่ผมมีแผนจะขอแต่งงาน ซึ่งตอนนี้นอนหมดสภาพอ่อนระทวย โดนนายบิ๊กที่กำลังนั่งคุกเข่าบนเตียง ขีปนาวุธขนาดใหญ่ตั้งโด่พร้อมยิงออกจากฐาน เขาค่อยๆพลิกร่างเปลือยเปล่าของน้องฝนที่มีเพียงกระโปรงพยาบาลสีขาวกองอยู่ตรงเอวให้นอนหงาย ใบหน้าของสาวหมวยตาชั้นเดียว จมูกโด่ง แก้มยุ้ย ที่มีเพียงแสงจันทร์อ่อนๆทอกระทบหน้า ถึงกับทำให้ผมต้องถอดแว่นแล้วขยี้ตาดูอีกครั้งว่าผมไม่ได้ตาฝาด "ใช่ น้องฝนแน่ๆ" ไม่ใช่ใครอื่นแน่นอน

ผมตกอยู่ในภวังค์ กับภาพที่เห็น ทุกอย่างมันค่อยๆเหมือนเวลามันผ่านไปแสนยาวนาน ภาพที่เห็นเหมือนภาพสโลโมชัันที่นายบิ๊กบรรจงรูดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากปลายเท้าของน้องฝน แล้วเขาใช้ลิ้นโลมไล้ไปที่หน้าอกอันเต่งตึงมหึมาของสาววัยเจริญพันธุ์ มันขนาดใหญ่เกินกว่าที่ผมเคยคาดว่าน้องฝนสาวเนิรดที่ชอบใส่เสื้อโคล้งๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะซ่อนรูปเป็นเจ้าของคับ D เอาไว้

ปากเขาทำงานอย่างเป็นจุด ส่วนช่วงล่างก็ส่งอาวุธไปประกบอ่าวถูไถไปตามรอยแยก น้องฝนได้แต่หลับตาพริ้่มกับรสสวาทที่นายบิ๊กประเคนให้ พลางส่ายสะโพกหาให้เจ้าแท่งวัตถุสีน้ำตาลเข้มเข้าประจำที่สักที นายบิ๊กเดีี่ยวชื่อดังในเว็บสวิงหลืบมองเหมือนรู้จังหวะ เขาค่อยๆเปลี่ยนอริยาบทมายกขาทั้งสองของของฝนพาดที่บ่า แล้วค่อยๆเอาหัวเห็ดบานค่อยๆจ่อไปที่ปากถ้ำที่เจิ่งนองชุ่มช่ำไปด้วยน้ำหล่อลื่น เขาค่อยๆดันดุ้นแทรกเข้าไปชำแรกกลีบแดงระเรื่อทีละนิดๆโดยไม่มีการขัดขืนใดๆจากน้องฝน สังเกตุเห็นมือของน้องฝนที่กำจิกที่ต้นขาของนายบิ๊กด้วยความเสียวระคน

"กร๊อดดดด อูยยยย ช้าาาาๆก่อนนนน มันคับเหลือเกิน" เสียงกัดฟันกร๊อดๆด้วยความเสียวและคับแน่นคล้ายกับยังไม่คุ้นเคยกับขนาดของเอ็นสักประมาณเจ็ดนิ้วเศษ ที่มันกำลังตรงปรี่ชำแรกเข้าไปในถ้ำดั่งมีเลเซอร์นำทาง
 
นายบิ๊กผู้ช่ำชองในวงการนี้ รู้ดีว่าต้องทำอย่างไร เขาถอนดุ้นออกมาเหลือเพียงส่วนหัวออก ค่อยๆโยกเนิบๆเข้าออกช้าๆ เมื่อสังเกตุว่าน้องฝนเริ่มคุ้นเคยกับดุ้นแล้ว มือของนายบิ๊กก็จับกระชับที่ตะโพกของฝนพร้อมดันดุ้นสวนเข้าไปอีกทีมิดด้าม
"อ้ายยยยยยยยย อ๊าาาาาซ" น้องฝนอุทานด้วยความตกใจ
จากนั้นนายบิ๊กเร่ิมกระเด้าเนิบๆค่อยๆเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนโหนกกระแทกกันดัง "ป๊าาาบ ป๊าบ ปึ๊กๆ" มือก็จับขยำนมอันเต่งตึงเต็มฝ่ามือ เม็ดเหงื่อผุดออกเต็มตัวของนายบิ๊กราวกับกำลังอาบน้ำอยู่ นายบิ๊กค่อยๆโน้มตัวลงไปจูบปากแลกลิ้นอย่างดูดดื่ม ในขณะที่เอวมันยังกระเด้าเต็มสูบอยู่ ส่วนน้องฝนก็ใช่ย่อย ส่ายก้นเด้งรับจังหวะอย่างสอดคล้องกัน ไม่นานก็ได้ยินเสียงฝนครางยาวๆ
"อ๊าาาาาาาาซ น้ำถึงแล้ว " พร้อมกับร่างกระตุกสองสามครั้งและบดโหนกกับควยนายบิ๊ก นายบิ๊กจะค่อยๆดึงควยออกมาดัง "พล๊อก" ดุ้นนายบิ๊กยังแข็งอยู่แต่ต้องออกมาเพื่อให้หมอเข้าไปบ้าง

ผมไม่รู้ว่าผมถูกสะกดให้อยู่ในภวังค์ด้วยอะไร ไม่รู้ว่ายืนตะลึงกับภาพที่เห็นนั้นเนิ่นนานขนาดไหน แต่มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ไอ้โจ้มาตบไหล่แซว
"เหี้ยแอม เห็นควยยักษ์ถึงกับควยหดเลยเหรอวะ"
"เหี้ยะ"
คำสบทคำเดียวสั้นๆ ที่ออกเสียงเน้นๆ ที่ผมตอบกลับมัน ไม่รู้จะเถียงอะไร ในเมื่อหลักฐานมันก็แสดงให้เห็นว่าเป็นอย่างที่มันพูดจริงๆ อยากจะเถียงกลับว่า "มึงไม่เป็นกู มึงไม่รู้หรอก" ใครจะไปมีอารมณ์ควยโด่ได้ เมื่อสาวตรงหน้าที่มันกำลังรุมเย็ดอยู่เป็นว่าที่เมียในอนาคต ที่ผมวาดฝันว่าจะเริ่มสร้างครอบครัวด้วยกัน แต่ที่เจ็บจี๊ดคือเธอโกหกว่าไปเรื่องงานที่ขอนแก่น แต่ความจริงงานของเธอคือมาอ้าขาให้คนอื่นสวิงที่นี่ จะโทษเวรโทษกรรมหรืออะไรดีที่ผมไปเย็ดเมียคนอื่น แต่ผมไม่เคยเย็ดเมียใครโดยผัวไม่รู้นะ อย่างน้อยผัวของเขาอนุญาตให้ผมเย็ด แต่นี่แฟนผมนะ ขาอ่อนผมยังไม่เคยเห็น นมยังไม่เคยจับสักนิด เคยแค่โอบไหล่จูบหน้าผากจูบผมเบาๆบ้างบางโอกาส ทำไมเธอถึงทำกับผมได้ขนาดนี้ ไม่มาขอกันก่อนเลย ผมไม่ได้อนุญาตให้สวิงเลยสักนิด
 
ตอนนี้ผมไม่รู้จะโกรธอะไรดี จะโกรธหมอ โกรธนายบิ๊ก หรือ ไอ้โจ้ดี แต่ก็ไม่รู้จะโกรธมันเรื่องอะไร ในเมื่อผมไม่เคยชัดเจนกับน้องฝนเอง จะโกรธกับน้องฝนรึ เราจะโกรธเธอในฐานะอะไร คำถามก็ลอยขึ้นมา "แล้วเราเป็นอะไรกัน" โกรธได้เพียงแค่ฟ้าห่าเหวเทวดา ที่ลงทัณฑ์ให้ผมได้รับผลกรรมที่เคยเย็ดเมียชาวบ้านยิ่งกว่าปีนต้นงี้วเสียอีกที่เจ็บเพียงกายไม่นานก็หาย แต่นี่มันแผดเผาจากภายใน พลันสบถเบาๆ "วันเหี้ยอะไรของกูวะเนี้ยะ"

ใจหนึ่งก็อยากจะฉุดเธอออกมาแล้วถามให้ได้คำตอบซะเดี๋ยวนั้น แต่มันจำต้องหยุดไว้ เพราะยังไม่อยากโดนตีนอีกหกข้างทิ้่งรอยแผลทางกายซ้ำอีก และคำที่ทิ่มเข้ามาจากหูทะลุออกหัวใจว่า "พี่แอม ดีเกินไป น้องฝนขอโทษ" ซึ่งมันไม่จริง

หลังจากสมองผมตีกันพัลวันอยู่ครู่ใหญ่ มันก็สังเคราะห์ทุกสิ่งอย่างเพื่อปกป้องไม่ให้ตนเองเจ็บปวดอีกแล้ว เพื่อไม่อยากให้ได้ยินเสียงครวญครางอย่างมีความสุขนั้น เพื่อไม่ให้เห็นภาพที่ทุกคนเขามีความสุขกันแต่ผมทุกข์อยู่คนเดียว เพื่อไม่ให้ได้รับสัมผัสจากมือที่กำแน่นจนเล็บจิกเข้าในเนื้อจนแสบ สัมผัสทางจมูกทีีรับรู้ถึงกลิ่นคาวน้ำกามที่คละคลุ้งอยู่เต็มห้อง ขาดเพียงลิ้นที่ผมไม่ได้ไปลิ้มลองสิ่งทีอยู่ตรงหน้า

ญาณหยั่งรู้ของผมเริ่มบังเกิดผุดออกมาจากสมอง ผมขอหยุดสัมผัสทั้งหลายด้วยตัวผมเอง แม้ผมจะเหี้ยแค่ไหนแต่ก็ใช่ว่าจะห่างไกลหลักธรรมนำทาง ผมเดินไปหยิบชุดมาสวมเงียบๆ และยกมือไหว้หมอ พร้อมโบกมือรำลานายบิ๊ก ตามมารยาท ส่วนน้องฝนที่กำลังขย่มตอของหมออยู่พยายามหรี่ตาหันมามองผมแบบงงๆ คงสงสัยว่าผมจะมาทำไม ดีแล้วล่ะที่เธอไม่ได้สวมแว่นคงไม่รู้หรอกว่าผมเป็นใคร แต่เธอก็ตั้งใจควบควยโด่นั้นราวกับควบม้าต่อไป

"เหี้ย กูกลับก่อนล่ะ วันนี้ไม่ค่อยสบายหว่ะ วันหลังเจอกัน" พร้อมจับแบงค์พันยัดใส่มือไอ้โจ้ที่เดินมาส่งหน้าประตู เพื่อช่วยหารค่าห้องค่าอาหาร
"ไม่ต้องๆ กูเคลียร์เอง เรื่องเล็กๆ" มันปฏิเสธที่จะรับ มันคงรู้สึกผิดที่ดันไปชวนนายบิ๊กมาทำให้ผมเฟล ใจก็อยากอธิบายว่าไม่เกี่ยวกับใคร แต่มันอธิบายไม่ออก

ผมหันหลังควับทันที ไม่อยากเห็นแล้วภาพบาดตาบาดใจสาวพยาบาลป.โทเด็กเรียนแว่นหนาเตอะ ที่ภายนอกดูแสนเรียบร้อย แต่เรื่องบนเตียงมันช่างขัดกับภาพจำที่เคยเห็นเสียเหลือเกิน มันอาจจะเป็นความโชคดีของผม ที่สวรรค์ช่วยเบิกเนตรให้รู้แจ้งเห็นจริง ดีกว่าแต่งงานกันแล้วผมรับไม่ได้ ตอนนี้เธอโกหกแม้แต่ชื่อ โกหกแม้แต่เรื่องส่วนตัว หากแต่งงานกันผมจะไว้ใจอะไรได้

ผมเดินเหม่อๆพยุงร่างอันอย่างไร้วิญญาณกลับไปที่รถ หากมีฝนโปรยปรายจากฟ้าลงมาก็คงคล้ายกับ MV เพลงอกหักยุค 90 เป็นแน่ ว่าแล้ว เปิดเครื่องโทรศัพท์ กะจะเข้า google map หาร้านดนตรีสด ซดเหล้าให้ลืมเธอสักหน่อย

<<ซ่อนตรงนี้>>




############################################################
ผลงานที่ผ่านมา

เรื่องสั้นตอนเดียวจบ



ว่าที่เจ้าสาว
<1:วันบริจาคทุนการศึกษา> 
<2:ถ่ายพรีเว็ดดิ้ง>     
<3:คอร์สเจ้าสาว>    
<4:วันลองชุด> 
<5:วันรับแหวนแต่งงาน>     
<6:ปาร์ตี้สละโสด> 

เป็นเราก็คงหดเหมือนกัน 

เจ็บใจแทน

ดูจะเป็นเรื่องหักมุมตั้งแต่แรก